Toen OLED-tv’s in 2013 hun debuut maakten was de enige teleurstelling dat ze niet in kleinere schermmaten beschikbaar waren. Na jaren wachten is het dan eindelijk toch zo ver. Is een kleine OLED-tv ook de moeite waard? We testen de 42 inch LG OLED42C24LA.

Met amper negen kilogram is de 42 inch C2 lichter dan heel wat 32 inch monitoren. Toegegeven de twee slanke voetjes onder de tv zijn niet te vergelijken met de vaak verstelbare, en dus substantieel zwaardere stand van een monitor. Maar die voetjes, we moeten het toegeven, geven hem echt geen luxueus accent, eerder integendeel. Het OLED-scherm is nog steeds erg slank, maar omdat de behuizing achteraan bijna de hele rug afdekt valt dat niet echt op. 

Er is amper vijf millimeter zwarte rand rond het scherm, en enkel een fijn donkermetalen lijntje van het kader. Over het verdere design valt weinig te zeggen, de tv is goed afgewerkt maar is niet echt een blikvanger.

Een volledig complement aansluitingen

Wie vreest dat LG voor dit kleiner model wat bespaard heeft op de aansluitingen kunnen we alvast gerust stellen. De 42 inch C2 heeft dezelfde aansluitingen als de grotere versies en de G2. Dat betekent vier HDMI-poorten die bovendien allemaal 48 Gbps bandbreedte leveren, het maximum voor HDMI 2.1. Ze ondersteunen ARC/eARC, ALLM, VRR (AMD Freesync én NVIDIA Gsync) en 4K120. Voor gamers vermelden we er nog bij dat je 4K120 én Dolby Vision kunt combineren. De input-lag van 10,8 ms (in 4K60) en 5,7 ms (in 2K120) is bovendien uitstekend.

Verder vinden we nog drie usb-aansluitingen, een optisch digitale audio-uitgang, én een hoofdtelefoonuitgang. Die laatste vind je overigens enkel op de 42 en 48 inch modellen, niet op de grotere versies. Tot slot is nog ethernet, wifi en bluetooth (voor de remote en draadloze hoofdtelefoons), een IR-uitgang en bijgeleverde IR-blaster. De aansluitingen staan allemaal aan de zijkant van het scherm.

De tv beschikt over een enkelvoudige DVB-T2/C/S2-tuner en een CI Plus-slot (dat aan de bovenzijde van de behuizing te vinden is). Opnemen en live tv pauzeren kan als je een usb harde schijf aansluit.

Slimme beeldverwerking

We gaan niet te veel woorden verspillen de uitstekende beeldverwerking van deze tv. De C2 is namelijk uitgerust met de Gen5 Alpha9-processor, exact dezelfde processor die je terug vindt in de G2. Lees dus gerust even onze LG G2-review na. Voor wie toch een korte versie wilt. De C2 heeft uitstekende resultaten voor upscaling en ruisonderdrukking, en hij werkt lastige kleurstroken goed weg. De bewegingsscherpte is uitstekend, en LG’s motion interpolation levert goede resultaten. 

De meest opvallende verbetering van de processor zit in hoe hij met HDR10-beelden omgaat. Die krijgen nu een zeer uitgebreide en fijnmazige analyse en een geoptimaliseerde tonemapping die kan verschillen binnen hetzelfde beeld. Daarmee haalt de processor heel veel licht en schaduwdetail naar boven. 

Is hij echt minder helder?

Ok, het zit dus wel goed wat beeldverwerking betreft, maar hoe zit met de prestaties? De kleine C2 kreeg een van de nieuwe OLED EX-panelen, maar in de specificaties vind je niet de vermelding “Brightness Booster”. Dat is te wijten aan het kleinere schermformaat en daarmee de hogere pixeldensiteit. Die zorgt ervoor dat het scherm sneller en meer opwarmt, en dat zijn zaken die net vermeden moeten worden om inbranden en image retention te voorkomen. Als we de tv uitmeten, vinden we 715 nits piekhelderheid op het 10% venster. 

Dat is eigenlijk nog zeer goed, en zeker in lijn met de huidige generatie OLEDs. Op het volledig wit scherm gaat de meter niet voorbij de 117 nits. Dat is dan weer relatief laag, en wijst erop dat de Average Brightness Limiter relatief hard ingrijpt. Voor wie de 55 inch versie op het oog heeft, daar mag je dus een piekhelderheid verwachten die ergens tussen dit resultaat en dat van de G2 zit. Toch mag je van deze C2 echt wel prachtige beelden verwachten, zowel in SDR als HDR. 

De SDR Filmmaker Mode is nagenoeg perfect gekalibreerd. Voor HDR levert het OLED-scherm 95% P3 kleurbereik en samen met goede kalibratie van de HDR Filmmaker Mode en de uitstekende tonemapping van de Alpha9 processor maakt dat HDR-beelden echt een plezier voor het oog. LG haalt erg veel kleur naar boven, ook in zeer heldere tinten. 

Flink wat audio uit een klein profiel

In dat kleine chassis krijg je natuurlijk geen enorme hoeveelheid luidsprekers verstopt. De 42 inch C2 moet dan ook stellen met 2x 10 Watt, terwijl de 55 inch versies en groter toch een 40 Watt configuratie gebruiken. Toch waren we aangenaam verrast door het resultaat. De C2 levert een mooie, volle klank, al ontbreekt echt diepe bas wel. 

De processor hoeft blijkbaar ook niet te zwaar in te grijpen, en vervorming blijft minimaal. Een kleine soundbar is altijd een optie, maar hou er rekening mee dat het scherm slechts vier centimeter boven het meubel hangt.

Een rijk WebOS 22

Dezelfde afstandsbediening, hetzelfde smart tv-platform, dezelfde extra features als de grotere modellen. Je levert op dit vlak niets in. WebOS 22 levert heel wat apps, en werkt vlot. Dat er wat ruimte verspild wordt op het Home scherm blijft een minpunt, maar met de verbeteringen van dit jaar erbij is het gebruik al flink verbeterd. 

Via verschillende gebruikersprofielen kan iedereen eigen aanbevelingen krijgen en eigen apps centraal zetten. Always Ready geeft de tv een functie als hij uit staat, met MultiView combineer je twee bronnen op het scherm. Er is ondersteuning voor Google Cast en Airplay 2. 

Als computermonitor

De verleiding was te groot, we hebben de C2 ook even als computermonitor gebruikt. Daarbij vielen de volgende zaken op. Het scherm is groot, en maakt optimaal gebruik van de 4K-resolutie mogelijk. Je hebt echt tonnen schermruimte en sublieme beeldkwaliteit. De audio is beter dan de meeste computermonitoren. En OLED levert een fantastische game-ervaring. Niet alleen de input-lag is laag, maar ook de pixelresponstijd is zo laag dat je echt haarscherpe beelden hebt. En ja, je gamet in 120 Hz, met AMD Freesync of NVIDIA Gsync.

Toch merk je wel dat dit geen echte monitor is. Het scherm is uiteraard niet verstelbaar, al kan je dat oplossen met de vesa-mount en een monitor-arm. Het scherm gaat niet automatisch in slaapstand, je moet het zelf uitzetten met de afstandsbediening. Extra connectiviteit zoals DisplayPort, een upstream USB-poort of KVM-switch ontbreekt. En de WOLED subpixelstructuur kan, vooral bij tekst, voor wat lichte onscherpte zorgen. Dat los je wel op door wat met de scaling te spelen. 

Wat nog het meest stoorde, was dat het scherm dimt bij statische content, zoals dat uiteraard de bedoeling is om inbranden te voorkomen. Maar waar dat relatief onzichtbaar gebeurt bij het tv-kijken, is dat bij computergebruik, waar statische content veel regelmatiger voorkomt, veel sneller en duidelijker zichtbaar. 

Conclusie

Zoveel aantrekkelijkheid in een klein formaat! Zoek je een tv voor je bureau, slaapkamer, keuken of wil je gewoon geen reusachtig model in de woonkamer? Dan is deze LG OLED42C24LA echt wel een hebbeding. Alle beeldkwaliteit van OLED, een state-of-the-art beeldprocessor, alle gebruiksgemak van WebOS 22, prima audio en heel wat potentieel voor gamers. Dat lijkt wel een volledig pakket. 

Deze C2 kan eventueel ook dienst doen als monitor voor je pc, al merk je wel aan sommige zaken dat hij daar niet voor bedoeld is. Alleen die prijs doet pijn aan de ogen. Een goede promotie kan in dat opzicht vermoedelijk heel wat goedmaken. Maar het is echt wel een aanrader. 

Voordat je een nieuwe oven, koelkast of vaatwasser aanschaft, is één ding belangrijk: de juiste maten weten. Een paar millimeter kan het verschil maken tussen een strakke keuken of een dure miskoop. Hoe meet je de nis precies op? Hoeveel ventilatieruimte is nodig? En waar moet je rekening mee houden bij aansluitingen?

Ook interessant: Een inbouwkoelkast kopen: waar moet je op letten?

Bij het kiezen van inbouwapparatuur voor je keuken is precisie alles. Een afwijking van slechts een paar centimeter kan ervoor zorgen dat je nieuwe koelkast, oven, of vaatwasser onmogelijk in de daarvoor bestemde ruimte past. Of het nu gaat om een inbouwkoelkast, een espressomachine of een diepe oven: een haastig genomen maat is zelden een goed idee. Laten we daarom stap voor stap kijken hoe je dit voorkomt, zodat je straks geen verrassingen tegenkomt tijdens de installatie.

Algemene meetprincipes 

Voordat je begint met meten, is het slim om een paar basisregels aan te houden. Gebruik een precieze rolmaat en een digitale schuifmaat voor de beste resultaten. Meet niet alleen de buitenkant van je keukenkasten, maar focus op de binnenafmetingen van de nis: breedte, hoogte en diepte. Houd daarnaast rekening met de benodigde ventilatieruimte, meestal 2 tot 5 centimeter aan de achter- en zijkanten. Check ook waar stopcontacten, wateraansluitingen en doorvoeren voor kabels zitten. Deze details zijn minstens zo belangrijk als de afmetingen zelf.

©Andrey Sinenkiy

Hier let je op bij een:

Inbouwkoelkast of -vriezer 

Bij koelkasten en vriezers is de nishoogte een cruciale maat, die per model sterk kan verschillen. Veelvoorkomende hoogtes zijn 88, 140 en 178 centimeter, maar er zijn uitzonderingen. Let ook goed op het deursysteem: een sleepdeurmechanisme heeft doorgaans 1 tot 2 centimeter extra ruimte in de breedte nodig. Voor de diepte geldt dat 55 centimeter meestal volstaat, al kan dat oplopen tot 60 centimeter bij modellen met een ventilator aan de achterzijde.

Inbouwoven en -magnetron 

Hoewel deze toestellen op het eerste gezicht standaard lijken, kunnen de afmetingen verschillen. De nisbreedte is meestal 56 centimeter, terwijl de voorzijde van het toestel vaak 59,5 centimeter breed is. Dit zorgt ervoor dat het front mooi aansluit op de keukenkast. De hoogte is een belangrijk aandachtspunt: compacte ovens beginnen bij 45 centimeter, terwijl standaardmodellen 60 centimeter nodig hebben. Bij magnetrons is het slim om rekening te houden met bedieningspanelen die kunnen uitsteken en extra ruimte bovenin vragen.

Inbouwvaatwasser 

Bij vaatwassers draait het vooral om de hoogte. Die varieert tussen 81,5 en 87 centimeter, maar dankzij verstelbare poten heb je hier wel wat 'bewegingsruimte'. Minstens zo belangrijk is de plinthoogte: meet van de vloer tot de onderkant van de kast en niet alleen de zichtbare plint. Vergeet ook de waterslang niet—reken op zo'n 5 centimeter extra diepte om voldoende ruimte te houden voor de aansluiting.

Inbouw-espressomachine 

Espressomachines zijn compact, maar nauwkeurig meten blijft belangrijk. De standaardbreedte ligt meestal rond de 56 centimeter, maar de diepte kan variëren. Afhankelijk van het model neemt het waterreservoir aan de achterkant 40 tot 55 centimeter in beslag. Let ook op de kleppen: bij een machine die naar voren opent, is extra ruimte nodig om koffiebonen of cups eenvoudig te vervangen.

©Cristina Villar Martin | Ladanifer

Voorkom deze veelgemaakte fouten 

Een veelvoorkomend probleem is dat apparatuur nét niet past, ondanks zorgvuldig meten. Dit komt vaak doordat ventilatieruimte of aansluitingen over het hoofd worden gezien. Een handige tip: plak een stuk tape op de vloer op de plek waar de achterkant van het toestel komt en markeer daarop de positie van stekkers en leidingen. Controleer ook of de nis waterpas is, vooral bij koelkasten met schuiflades. Een scheve ondergrond kan voor problemen zorgen, dus stel de keukenkast indien nodig bij voordat je gaat installeren.

Bij renovaties spelen vaak afwijkende maten een rol. Oudere keukens kunnen dikkere kastwanden of ongewone nisdieptes hebben. Meet daarom niet alleen de huidige situatie, maar vergelijk deze met de afmetingen van het nieuwe toestel. Twijfel je? Overweeg dan advies van een keukenexpert, zeker bij complexe combinaties zoals een oven met een ingebouwde magnetron.

En dit moet je echt altijd als laatste doen...

Het klinkt als een open deur, maar het blijft de beste garantie op succes: meet alles minimaal twee keer. Schrijf de maten op en leg ze naast de technische specificaties van het apparaat. Let daarbij op details als verstelbare poten, een uitklapbaar bedieningspaneel of deuruitsparing. Zo voorkom je dat je keukenproject verandert in een puzzel met ontbrekende stukken. Want uiteindelijk draait het erom dat alles naadloos samenvalt – letterlijk én figuurlijk.

Het heeft even geduurd, maar de winter is eindelijk (zo goed als) voorbij. De zomertijd is ingegaan, 's morgens vroeg hoor je de vogels weer en de zon zien we ook steeds vaker. Tijd dus om lekker veel buiten te zijn om je tuin helemaal zomerklaar te maken. Dit zijn de tuinklusjes die je in april allemaal kunt doen.

📆Handig: onze tuinkluskalender voor heel het jaar rond

Planten afharden

Planten die je in de afgelopen maanden binnen hebt gehouden, kun je nu langzaam laten wennen aan de lagere buitentemperaturen. Begin in de tweede helft van april door ze overdag buiten te zetten en 's avonds weer naar binnen te halen, bijvoorbeeld in de schuur of garage. Hoewel de lente begonnen is, kunnen de nachten nog koud zijn, zeker omdat de IJsheiligen nog niet voorbij zijn. Sommige nachten kan het zelfs nog vriezen. Geef kuipplanten een meststof met langdurige werking, zodat ze voldoende voeding hebben voor de komende maanden. Bescherm eenjarige planten, jonge gewassen en bloesembomen tegen nachtvorst met een vliesdoek.

Rozen, bodembedekkers en zomerbollen planten

Heb je nog geen rozen of heesters geplant? Dan is dit het moment om dat alsnog te doen, zodat ze deze zomer in volle bloei staan. Is het lekker weer in april? Op zonnige dagen kun je ook heiligenbloem of lavendel in de grond zetten. Zorg er wel voor dat je eerst onkruid verwijdert en de bodem losmaakt.

Wil je borderplanten aanplanten? Begin dan met bodembedekkers. Dit is bovendien een ideaal moment om de beplanting een voedingsboost te geven met mest. Heb je in maart eenjarige, tweejarige of vaste planten binnen gezaaid? Dan kun je ze nu voorzichtig verpotten. Nog niet gezaaid? Dat kan nog steeds.

Vanaf half april is het ook een goed moment om zomerbollen te planten. Denk aan lelies, dahlia's, siergember, canna's en gladiolen. Bloembollen die meerdere jaren in de grond blijven, geef je extra voeding met organische mest en een laagje compost. Wil je direct meer kleur in de tuin? Zet dan bakken en potten vol met bloeiende planten. Die zijn nu volop verkrijgbaar bij tuincentra.

©Alexander Raths

Heggen en klimplanten

Haal de heggenschaar maar tevoorschijn, want dit is het moment om hagen zoals taxus, conifeer, liguster en leylandii te snoeien. Zo houd je ze in vorm en voorkom je dat ze te breed uitgroeien. Geef de hagen meteen een speciale haagmeststof en leg een laag bodembedekking, houtsnippers of mulch rondom de wortels. Dit helpt de grond vocht vast te houden in de zomer en verbetert de bodemstructuur. Bovendien remt het de groei van onkruid.

Dunne en dode takken in heesters kun je nu ook verwijderen. De hoofdtakken mag je flink terugsnoeien om de struik voller te laten groeien. Dit geldt ook voor winterjasmijn en forsythia, die na de bloei een snoeibeurt kunnen gebruiken. Winterbloeiende heide knip je eenvoudig terug met een heggenschaar. Vergeet niet om klimplanten, zoals clematis, goed vast te zetten. Het kan deze maand namelijk nog flink waaien.

Meeldauw voorkomen en bestrijden

Meeldauw is een plantenziekte die wordt veroorzaakt door een schimmel. Vooral bij warm en droog weer, in combinatie met vochtige nachten door dauw, kan deze ziekte zich snel verspreiden. De schimmel laat een wit, poederachtig laagje achter op de bladeren. Dit is niet alleen lelijk, maar ook schadelijk. De schimmel dringt diep door in het plantenweefsel en onttrekt voedingsstoffen, waardoor de plant minder goed groeit. Rozen, ridderspoor, kamperfoelie, begonia's, aardbeien, tomaten, komkommers, courgette en druiven zijn extra gevoelig voor meeldauw.

Om meeldauw te voorkomen is het belangrijk om bij droog weer extra water te geven en ervoor te zorgen dat er voldoende ruimte tussen de planten blijft. Aangetaste bladeren kun je het beste meteen wegknippen en in de vuilnisbak gooien, zodat de schimmel zich niet verder verspreidt. Gooi ze niet op de composthoop! Daarnaast is het verstandig om meeldauwgevoelige planten niet te plaatsen op plekken waar eerder meeldauw heeft gezeten. Mocht een plant toch helemaal onder deze schimmel zitten, dan is een bestrijdingsmiddel de beste oplossing.

©cocci65

Het gazon: maaien, bijzaaien en bemesten

Controleer of het gazon zieke of kale plekken heeft. Wil je die direct aanpakken? Steek de aangetaste plek dan in een vierkante vorm uit en leg er een nieuw, op maat gesneden grasmat in. Opnieuw inzaaien is natuurlijk ook een optie. Vanaf nu kun je het gras weer maandelijks maaien. Lang gras langs de randen werk je bij met een grastrimmer of kantenknipper, zodat het gazon er weer strak uitziet.

Bemesting is belangrijk voor een gezond gazon. Dit doe je in de periode van maart tot en met september minstens drie keer. Heb je in maart nog niet bemest? Dan is het nu de hoogste tijd. Sluit daarnaast de buitenkraan weer aan, zodat de sproeiers in de tuin klaar zijn voor gebruik.

Lees ook: Grasmaaien: fluitje van een cent met deze tips