Veel mensen vinden het upgraden van de computer behoorlijk eng. Je moet eerst weten wat je moet upgraden, wat je vervolgens moet aanschaffen en hoe je het nieuwe onderdeel moet installeren en gebruiken. Met een paar handige tips is het echter al mogelijk om veel onderdelen in je pc te upgraden, zonder dat dat al te veel moeite kost.

Tip 01: Welk onderdeel?

Voordat we bespreken welke onderdelen je allemaal kunt upgraden, is het belangrijk eerst te bepalen welk onderdeel het meeste toe is aan een upgrade. De zogenaamde ‘bottleneck’ van je computer is dát onderdeel dat ervoor zorgt dat de andere pc-onderdelen niet optimaal benut worden, omdat het zo traag is dat de rest erop moet wachten. Dat kan je processor zijn, je interne geheugen, je harde schijf of je videokaart. Soms is het eenvoudig om erachter te komen welk onderdeel toe is aan een upgrade: als je bijvoorbeeld een melding krijgt dat je geen vrije schijfruimte meer hebt. Soms is het minder duidelijk. Om er dan achter te komen waar de upgrade het hardst nodig is, open je, tijdens gebruik van je pc, Taakbeheer. Op Windows 10 doe je dat door met de rechtermuisknop op de taakbalk te klikken en te kiezen voor Taakbeheer. Het kan zijn dat je eerst nog op Meer details moet klikken, waarna je naar het tabblad Prestaties kunt gaan waar je voor elk onderdeel ziet hoe dat benut wordt door je pc. Zie je daar een duidelijke verdachte, dan is het tijd om je klaar te maken. Wil je je pc in zijn geheel echter sneller maken, kijk dan vooral even naar de tip Geheugen en SSD.

©PXimport

Tip 02: Geheugen

Een van de eenvoudigste upgrades aan je pc is het toevoegen van intern geheugen, het RAM. Met meer RAM kan je pc beter meerdere programma’s tegelijk uitvoeren, omdat alle programma’s in het geheugen actief kunnen blijven. Als je nu 4 GB of minder aan intern geheugen hebt, is het tijd voor een upgrade naar 8 GB om je pc toekomstbestendig te maken. Om alle benodigde informatie van het geheugen in te zien, maak je het best gebruik van RAMMon van PassMark. Download het programma en volg de installatiestappen, waarna het programma automatisch wordt geopend. Je ziet bovenaan de totale hoeveelheid geheugen en bij Ram Type welk type RAM je computer heeft. Dat zal DDR2, DDR3 of DDR4 zijn. Maak je gebruik van DDR2, dan is je pc dusdanig oud dat een upgrade de moeite waarschijnlijk niet meer waard is. Daaronder staat de Standard Name, waarbij het gedeelte na DDRX- de frequentie is. Je ziet in RAMMon per sleuf het type en de hoeveelheid RAM. Als er geen vrije sleuf meer is, dan is het een optie om één RAM-reep uit je pc te halen en er een nieuwe met meer capaciteit voor terug te zetten. Voor pc’s koop je overigens geheugen met de DIMM-vormfactor, voor laptops heb je SODIMM nodig.

©PXimport

Tip 03: Geheugen installeren

Het installeren van geheugen in een computer is niet zo ingewikkeld. Je opent de pc-behuizing door de schroeven op de achterkant los te draaien, zodat je toegang hebt tot het moederbord. Vervolgens leg je de pc plat op z’n kant. Het verschilt per moederbord, maar vaak zitten er bovenin één of twee reepjes aan geheugen met nog een aantal vrije sleuven. Aan de uiteindes van die repen zit de plek waarop je kunt drukken om het RAM los te maken van het moederbord, zodat je het er eventueel uit kunt halen. Vervolgens plaats je de nieuwe geheugenreep door deze stevig in de houder te drukken totdat deze erin klikt. Raadpleeg voor de precieze stappen even de handleiding van je moederbord, waar het vaak duidelijk staat beschreven. Sluit vervolgens de pc even aan en schakel deze in. Als de computer opstart naar Windows, weet je dat het geheugen goed is geplaatst.

©PXimport

Tip 04: Harde schijf

Een andere mogelijkheid waar je snel veel voordeel uit kunt halen, is het upgraden van je harde schijf. Vooral als je net even wat opslagruimte te kort komt en altijd moeite hebt om genoeg vrije ruimte over te houden. Dat terwijl een extra harde schijf helemaal niet zo veel hoeft te kosten. Je hebt al een 1TB-schijf vanaf vijftig euro en een 3TB-schijf vanaf honderd euro. Als je graag een extra schijf in je pc wilt plaatsen, is het nodig op een aantal kleine zaken te letten. Zo moet je ervoor zorgen dat er genoeg ruimte is in de pc-kast, maar dat zal vaak geen probleem zijn. Voor een laptop geldt hetzelfde, maar helaas zit daar vaak niet genoeg ruimte in. Wat je dan bij sommige modellen kunt doen, is om een eventueel aanwezige dvd-speler eruit te halen. Je kunt vervolgens een ‘HDD-caddy’ kopen. Dat is een houder voor de extra schijf, zodat die er mooi in past. Check wel of je een HDD-caddy koopt die geschikt is voor jouw merk en type laptop. Verder moet je erop letten dat je moederbord nog een vrije SATA-aansluiting heeft en dat je voeding nog een aansluiting beschikbaar heeft om de schijf van stroom te voorzien. Het handigste is om even je pc-kast te openen, de huidige aansluitingen van de schijf te bestuderen en te kijken of er nog eenzelfde aansluiting beschikbaar is aan die kabel.

©PXimport

Tip 05: SSD

Heb je wel genoeg schijfruimte en geheugen, maar wil je een snellere computer, dan is verreweg de beste optie om te investeren in een SSD. Een SSD-schijf werkt veel sneller dan een traditionele harde schijf, omdat deze geen bewegende delen bevat. Daardoor maakt het niet uit waar een bestand zich op de schijf bevindt: de tijd om willekeurig welk bestand te bereiken is altijd even lang. Bij een gewone harde schijf is dat anders: daar moet bijvoorbeeld de kop draaien als een bestand zich aan de andere kant van de schijf bevindt – terwijl de klok door tikt. Een SSD is dus sneller. Voordat je een SSD aanschaft, moet je eerst even controleren of er nog ruimte in de pc-kast vrij is en of je nog een vrije SATA-aansluiting hebt op je moederbord. Zorg er wel voor dat dit een SATA3 (6 Gbit/s)-aansluiting is, want anders gaan veel van de prestatieverbeteringen van een SSD verloren.

©PXimport

Tip 06: Opslagruimte SSD

De vraag is hoeveel opslagcapaciteit je SSD moet hebben. Voor Windows merken we uit eigen ervaring dat 128 GB vaak behoorlijk krap is. Na verloop van tijd wordt de Windows-map groter en groter, net zoals andere mappen op je schijf waar je weinig tot geen invloed op hebt. Het uiteindelijke resultaat: een volle schijf. Om die reden raden we toch minimaal 256 GB aan opslag aan. Dergelijke SSD’s zijn inmiddels te koop voor minder dan honderd euro. Over het algemeen is het overigens zo dat SSD’s met meer opslagcapaciteit beter presteren. Hoe lang dat nog duurt is de vraag: steeds meer SSD-fabrikanten werken eraan om de snelheid onafhankelijk te maken van de SSD-capaciteit.

©PXimport

Tip 07: Schijf installeren

Om een harde schijf en/of een SSD in je computer te installeren, open je eerst de behuizing. In de pc-behuizing vind je over het algemeen vooraan de schijf of schijven. Het is dan vaak mogelijk om een slede uit de pc-behuizing te halen en hier de schijf in te plaatsen –met een aantal schroefjes van de pc-behuizing, mocht je die hebben. Daarna schuif je de slede met daarin de schijf vast terug in de behuizing. Vervolgens moet je ook de andere kant van de behuizing even losschroeven, zodat je de kabels aan kunt sluiten. Je prikt dan de ene kant van de SATA-kabel in het moederbord en het andere uiteinde in de schijf of SSD. Gaat het om een SSD, zorg er dan voor dat je een SATA3-aansluiting met 6 Gbit/s gebruikt, voor optimale snelheid. Raadpleeg hiervoor even de handleiding: op veel moederborden is het zo dat alleen de eerste of de eerste twee SATA-aansluitingen de 6 Gbit/s-snelheden hebben.

©PXimport

Tip 08: Schijfmigratie

Nu je een SSD hebt, wil je er wel optimaal gebruik van maken. Daarom is het nodig om Windows op de SSD te installeren. Je kunt dan twee kanten op. Bij optie één installeer je Windows in zijn geheel opnieuw op de SSD, zet je alle persoonlijke bestanden van de oude harde schijf over (naar de SSD of naar een externe harde schijf), waarna je de oude schijf leegt en formatteert. Deze schijf kan vervolgens weer dienst doen als opslagschijf. Schuif hem in je pc-kast en zet al je bestanden er weer op terug. Vervolgens installeer je al je software weer op de SSD.

Het is wat werk, maar je hebt dan wel meteen weer een schone Windows-installatie zonder allerlei rotzooi. Optie twee is het gebruik van migratiesoftware. Met dergelijke software kun je je oude schijf klonen naar de SSD. Probleem is echter dat harde schijven vaak veel meer capaciteit hebben dan de SSD. Als je al die gigabytes ook echt gebruikt, is klonen onmogelijk – simpelweg omdat het niet gaat passen. Dan is het nodig om eerst je bestanden van de oude harde schijf eraf te halen, totdat de gebruikte schijfruimte op je oude schijf kleiner is dan de totale ruimte op de SSD. Daarna start je het klonen, leeg je de oude schijf en zet je je bestanden terug. Sommige fabrikanten leveren software mee om te klonen. Is dat niet het geval, dan kun je ook software als Macrium Reflect Free gebruiken, waarmee je eenvoudig de schijf kunt klonen. Na het klonen start je even op in de UEFI of het BIOS en zorg je dat de pc opstart vanaf de nieuwe SSD.

©PXimport

Tip 09: Nieuwe videokaart

Het kan lastig zijn om te bepalen wanneer het tijd wordt voor een nieuwe videokaart. Waarschijnlijk merk je dat pas bij een nieuwe, veeleisende videogame. Over het algemeen is het zo dat je minimaal dertig frames per seconde wilt voor een soepele game-ervaring, uitgaande van 1920 bij 1080 pixels en (minimaal) gemiddelde instellingen. Het aantal frames per seconde meet je eenvoudig met bijvoorbeeld Fraps. Tijdens een spel kun je dan op F12 drukken om linksboven het aantal frames per seconde in een spel te zien. Haal je regelmatig minder dan dertig, dan is een upgrade misschien de moeite waard. Voordat je overweegt up te graden, zou je eerst nog kunnen proberen over te klokken, maar dat is wel iets waar je je eerst goed in moet verdiepen. Ook moet je zeker weten dat je videokaart dat aankan. Is je kaart bijvoorbeeld heel oud en je pc-kast stoffig, dan kan een overklok al snel zorgen voor te hoge temperaturen en heeft het dus niet zo veel zin.

©PXimport

Tip 10: Videokaart

Als je veel games speelt, is het aanbevolen om elke twee tot drie jaar de videokaart te upgraden. Dat hoeft niet zo veel te kosten: voor maximaal 250 euro kun je er eenvoudig weer twee jaar tegenaan. Het vervangen van de videokaart is bovendien een stuk minder werk en goedkoper dan het kopen van een compleet nieuwe pc. Er is wel één voorwaarde aan verbonden: je moet een enigszins goede processor hebben. Om je grafische kaart te upgraden, hoef je eigenlijk op niet zo veel te letten. Het belangrijkste is dat er ruimte is in de behuizing van je pc.

Wanneer je een high-end maar misschien ietwat verouderde videokaart hebt, is dat vaak geen probleem. Sommige nieuwe kaarten zijn zo groot dat ze soms twee sleuven in beslag nemen, dus die moeten wel vrij zijn. Die kaarten vereisen verder wel gewoon maar één PCI-sleuf. Voor een nieuwe grafische kaart kun je op dit moment bijvoorbeeld denken aan een AMD RX480 of de Nvidia GTX 1060. Beide kaarten kunnen alle huidige games goed draaien op 1080p en gaan nog wel een paar jaar mee.

©PXimport

Tip 11: Twee videokaarten

In plaats van een geheel nieuwe videokaart te plaatsen, kun je er ook voor kiezen om een grafische kaart bij te plaatsen. Die optie is vaak goedkoper, omdat je dan simpelweg je oudere videokaart nog een keer koopt (mits die natuurlijk nog wel in de winkel ligt). Je oudere videokaart nogmaals kopen? Ja, je kunt alleen twee dezelfde videokaarten tegelijk in een pc gebruiken. Via Windows-toets+X / Apparaatbeheer / Beeldschermadapters zie je snel welke videokaart er in jouw pc zit. Er zitten echter wel een aantal haken en ogen aan het gebruik van meerdere videokaarten: je moederbord moet het ondersteunen en niet alle games kunnen even goed overweg met twee videokaarten. Je hebt in het slechtste geval hoe dan ook de prestaties van de originele videokaart; in het beste geval worden de prestaties verdubbeld. Controleer ook nog even of je voeding goed genoeg is: je wilt minimaal 550 watt. Je kunt eenvoudig berekenen of je voeding het aankan. Vul daar alle onderdelen van je pc in en klik op Calculate om te kijken hoeveel watt er nodig is. Je ziet het wattage van je voeding door even de pc-behuizing eraf te halen en op de sticker op de voeding te kijken.

©PXimport

Tip 12: Processor-upgrade

Er is nog één component dat je kunt upgraden en dat is het hart van je pc: de processor. De enige reden om dat te doen is als je niet alles uit je videokaart of SSD kunt halen, omdat je processor simpelweg niet snel genoeg is. Dat merk je vrij eenvoudig tijdens een game of videobewerking met een programma als HWMonitor. Je downloadt het programma vanaf de website. Na de installatie open je het programma tijdens de verschillende activiteiten die je uitvoert. Is dat een game, laat die dan in windowed mode doordraaien door op Alt+Enter te drukken. Houd bij HWMonitor de Utilization van de cpu en gpu in de gaten (om het overzichtelijk te houden kun je de rest inklappen). Als de cpu op honderd procent werkt, maar de gpu verder niet zo veel doet, dan is het vrij duidelijk waar nog prestatieverbeteringen gehaald kunnen worden. Is het andersom, dan heeft een upgrade van de processor niet zo veel zin. Werkt alles al op honderd procent? Dan is het misschien tijd voor een nieuwe computer ...

©PXimport

Tip 13: Socket

Het upgraden van de cpu is niet zo eenvoudig en misschien zelfs niet mogelijk zonder het moederbord te vervangen. Bij de processor gaat het om de gebruikte socket: de aansluiting op je moederbord. Die bepaalt welke processoren ondersteund worden. Bijna elke generatie processoren heeft zijn eigen socket. Welke socket er in jouw pc gebruikt is, kun je achterhalen met bijvoorbeeld CPU-Z. Open dat programma; op het eerste tabblad bij Package zie je de informatie die je nodig hebt. Vervolgens ga je op het web op zoek naar de cpu’s die (nog) verkocht worden voor ‘jouw’ socket.

Het is echter mogelijk dat je al de snelste processor gebruikt voor die betreffende socket. In dat geval is het simpelweg onmogelijk om te upgraden zonder het moederbord te vervangen. Vind je wel een processor met dezelfde socket die sneller is dan je huidige, dan kun je een upgrade overwegen. Let wel op dat Intel expres de oudere generaties duurder maakt om de verkoop van nieuwere chips te stimuleren. Het daadwerkelijk upgraden van de processor lijkt misschien uitdagend, maar is te doen. Je schroeft de processorventilator los, haalt de cpu eruit en plaatst de nieuwe. Vervolgens plaats je (indien meegeleverd) de nieuwe ventilator, of je schroeft de oude terug. Voor precieze instructies raadpleeg je de handleiding van je moederbord en die van de cpu.

©PXimport

Als je je pc openmaakt …

Als je de hardware daadwerkelijk gaat installeren in je computer, is het belangrijk om op een aantal zaken te letten. Zorg ervoor dat je alle apparaten en kabels van je pc loskoppelt en dat je de schakelaar bij de voeding omzet, zodat deze uitgeschakeld is. Op die manier heb je geen risico op schokken. Daarnaast zal je tijdens de werkzaamheden veel profijt hebben van een gemagnetiseerde schroevendraaier. Daarmee is het een stuk eenvoudiger om de schroefjes vast te pakken en erin te draaien, iets wat soms geen eenvoudige taak is. De magneet is bovendien zo zwak dat er geen schade aan je pc aangericht kan worden. Een ander punt waar je op moet letten is dat je geen statische elektriciteit afgeeft. Hiermee kun je de pc wél beschadigen. Om te ontladen raak je even iets van metaal aan, of gebruik een antistatische polsband.

©PXimport

Tip 14: Beeldscherm

Tot nu toe hebben we alleen maar gekeken naar de interne onderdelen van de computer. Extern valt er natuurlijk ook het een en ander te verbeteren. Denk daarbij bijvoorbeeld aan het beeldscherm. Je kunt bijvoorbeeld kiezen voor een IPS-paneel, zodat je betere kijkhoeken hebt en een betere kleurreproductie. Deze schermen zijn vaak ook prima geschikt voor gamen, waar dat vroeger nog weleens anders was. Je kunt natuurlijk ook kiezen voor een groter scherm of een extra scherm. Waar je vooral op moet letten bij een beeldscherm is dat je videokaart of moederbord, als je geïntegreerde graphics gebruikt, daar nog wel een aansluiting voor beschikbaar heeft. Veel monitoren worden geleverd met een HDMI-, DVI- of DisplayPort-aansluiting. Bij een 4K-scherm is het ook belangrijk om te controleren of het compatibel is met je videokaart of laptop. Voor gaming is een betere investering overigens in een scherm met 144 Hz, waarmee alles een stuk soepeler wordt weergegeven.

©PXimport

Diensten als iCloud-foto’s en Google Foto’s zijn handig om je foto’s te back-uppen, beheren en delen. Alleen is de online opslagruimte beperkt. Ook je kijkt naar je privacy, zijn deze oplossingen niet altijd ideaal. Er zijn gelukkig gratis tools waarmee je bijna dezelfde ervaring hebt als bij deze online diensten. Je zet je foto’s niet in de cloud, maar gewoon op je eigen pc of NAS.

Er is weinig mis met de gespecialiseerde cloudopslagdiensten van Apple, Google, Microsoft (OneDrive) en Dropbox. Je kunt hiermee prima foto’s bewaren en delen. De tools zijn voor dit gebruik zelfs uitstekend, maar de opslagruimte is vaak beperkt en het blijven cloudoplossingen. Je bestanden staan dus ergens anders opgeslagen.

Overweeg je een alternatief om foto’s te synchroniseren zonder cloudopslag, dan zijn er meerdere opties, zoals Nextcloud (met de Photos-app), PhotoPrism, digiKam en Piwigo. Wij zijn gecharmeerd van de opensource-dienst Immich en Synology Photos, die je specifiek voor de Synology-NAS kunt gebruiken. Beide tools bieden functies als automatische fotoback-ups, album- en gebruikersbeheer, gezichtsherkenning, tijdlijnweergave, tagging, locatiegebaseerd zoeken, delen, raw-bestanden en toegang via een webinterface. Kortom, er is weinig in de cloudoplossingen dat je bij deze gratis tools niet vindt. We maken eerst kennis met Immich (uitgesproken als het Engelse ‘image’) en daarna met Synology Photos. We focussen ons hierbij op de installatie, de initiële configuratie en het basisgebruik.

Immich

Docker-installatie

Immich wordt frequent geüpdatet en is beschikbaar voor meerdere platformen. Wij gaan aan de slag met de installatie onder Windows. Dit doen we via het gratis Docker Desktop. Docker Desktop beheert containers, een soort lichte, afgescheiden virtuele omgevingen met alle benodigde apps, services en instellingen. Installeer de app met enkele muisklikken en start deze op (de eerste keer kun je op Accept en tweemaal op Skip klikken). Minimaliseer vervolgens het venster, maar laat de app actief.

Goed om te weten: je kunt Immich via Docker ook op je NAS installeren, wat hier ook wel Container Manager (Synology) of Container Station (QNAP) genoemd. In dit artikel gaan we hier alleen niet verder op in.

Docker Desktop heb je met een paar muisklikken geïnstalleerd en opgestart.

Voorbereiding

Immich installeren we dus als Docker-container. Eerst voer je enkele voorbereidingen uit. Open de verkenner en ga naar de map Linux (onderaan). Open vervolgens de submap docker-desktop en dan Home. Maak hier een map met jouw naam en daarbinnen de submap Docker. Binnen deze docker-map maak je de map Immich-app aan. Het pad wordt dus: \\wsl.localhost\docker-desktop\home\<je_naam>\docker\immich-app.

Creëer nu twee submappen in een andere map op een schijf met genoeg opslagruimte: Library en Postgres (bijvoorbeeld C:\Users\<je_accountnaam>\Docker\Immich\library).

Navigeer nu in de verkenner naar de map Immich-app. Houd de Shift-toets ingedrukt, klik met rechts op een lege plek en kies PowerShell-venster hier openen. Houd de verkenner geopend en ga via deze pagina naar de downloadsite. Klik bij Get docker-compose.yml file op het documenten-pictogram (Copy), plak dit in PowerShell met Ctrl+V en druk op Enter om het yml-bestand te downloaden. Herhaal dit voor het commando bij Get .env file, zodat zowel het yml-bestand als het env-bestand in de map Immich-app staan.

Open het env-bestand in een teksteditor, bijvoorbeeld Notepad++ of Kladblok, en pas de volgende variabelen aan:

Zorg ervoor dat de paden kloppen met jouw situatie en sla het aangepaste bestand op.

Voordat je de container installeert, moet je eerst enkele variabelen aanpassen in het env-bestand.

Installatie

Alles is nu klaar om de Docker-container met Immich te draaien. Ga terug naar de map Immich-app en voer het commando docker-compose up -d uit. Dit zorgt ervoor dat alle benodigde onderdelen worden gedownload en uitgevoerd. Na enkele minuten zie je in het Docker Desktop-venster, bij Containers, dat de vier Immich-onderdelen actief zijn. Test dit direct door Localhost:2283 op de adresbalk van je browser in te vullen. Dit is de standaardpoort waarop Immich draait; dit zie je bij Immich_server in het Docker-containeroverzicht. Als het nodig is, kun je het poortnummer aanpassen in het yml-bestand. Klik in de webinterface op Aan de slag om daadwerkelijk met Immich te starten.

Je kunt de containers op elk moment stoppen en starten vanuit Docker Desktop. Dit doe je in de rubriek Containers: selecteer Immich en druk op Stop of Start.

De vier containers zijn gestart en Immich is nu bereikbaar vanuit de webinterface.

Configuratie

Je begint met het aanmaken van een beheerdersaccount. Vul de gevraagde gegevens in en bevestig met Registreren. Log daarna in met het opgegeven e-mailadres en wachtwoord.

Klik in het welkomstvenster op Thema, kies Licht of Donker, en ga naar Privacy. Hier kun je de kaartfunctie inschakelen (om foto’s via coördinaten op een kaart te tonen) en de versiecontrole activeren (voor het ontvangen van updates).

Ga vervolgens naar Opslagtemplate en bepaal of je fotobestanden automatisch wilt ordenen op basis van metadata. Als dit ingeschakeld is, kun je bij Voorinstelling een structuur kiezen met een sjabloon. Kies bijvoorbeeld voor {{y}}-{{MMMM}}-{{dd}}/{{filename}}. Bevestig met Klaar.

Je kunt via een sjabloon je foto’s bewaren op basis van bepaalde metadata.

Basisgebruik

Links in de webinterface zie je een venster met onderdelen als Foto’s, Verkennen, Kaart, Delen, Favorieten, Albums en Gereedschap. Open Foto’s, klik op de plusknop en selecteer de gewenste fotobestanden. De geüploade foto’s verschijnen als miniaturen in een tijdlijn. Bovenaan zie je een zoekbalk met rechts een filterknop om media te selecteren op onder meer naam, plaats, camera, datum en type. Gebruik Uploaden (rechtsboven) om extra foto’s toe te voegen.

Selecteer een of meer foto’s. Rechtsboven verschijnen meerdere knoppen, zoals Toevoegen aan favorieten (voor de rubriek Favorieten) en een menu om de selectie te downloaden, archiveren, verwijderen, de datum of locatie te wijzigen, of miniaturen en metadata te vernieuwen.

Via Toevoegen aan kun je foto’s aan een album toevoegen. Klik op +Nieuw album om een album te maken dat je terugvindt in de rubriek Albums. Gebruik Verkennen in het linkervenster om foto’s gegroepeerd te zien op tijd, locatie of – via AI – op herkenbare objecten, gezichten of thema’s, zoals berglandschappen.

De webinterface van Immich heeft wel wat weg van Google Foto’s.

Back-ups en delen

Je vindt in de webinterface ook de optie Delen. Klik hierop, voeg een beschrijving toe en eventueel een wachtwoord. Geef aan of de ontvanger foto’s mag downloaden en/of uploaden. Stel hiervoor een verloopdatum in, bijvoorbeeld over 1 dag. Klik op Link maken om een link te genereren. Deze link is mogelijk http://localhost<…>, maar je kunt dit aanpassen naar het interne ip-adres van je Immich-server, of een extern adres dat vanaf internet bereikbaar is (zie tekstkader ‘Vanaf het internet’).

Wil je media delen met specifieke personen? Klik hiervoor rechtsboven op je accountpictogram en kies Beheer. Ga naar Gebruikers, klik op Gebruiker aanmaken, vul de gegevens in en bevestig. Bij het openen van een fotoselectie of album kun je dan via de deelknop direct de gewenste gebruiker(s) selecteren, zodat de media in hun webomgeving beschikbaar zijn.

Voor Android en iOS kun je de mobiele Immich-app installeren. Vul het ip-adres van je Immich-server in en meld je aan. Tik op de upload-knop, geef Immich de nodige machtigingen en kies Selecteer om aan te geven welke fotoalbums de app moet back-uppen naar je server. Zet Albums synchroniseren aan om dit te automatiseren en bevestig met Back-up uitvoeren.

Immich is ook beschikbaar als mobiele app, wat handig is voor (automatische) mediaback-ups.

Synology Photos

Voorbereiding

We gaan uit van een Synology-NAS (Network Attached Storage) die via een webinterface toegankelijk is. Verbind via je browser met de webinterface van DSM, het Synology-besturingssysteem.

Open nu eerst het Configuratiescherm, kies Gebruiker en groep, ga naar Geavanceerd en zorg dat Gebruiker basismap inschakelen is ingeschakeld (op het gewenste volume). Bevestig met Toepassen. Open daarna de app File Station, waar je ziet dat de mappen Home en Homes (met persoonlijke submappen voor elke NAS-gebruiker) zijn aangemaakt.

Ga vervolgens naar Package Center in het hoofdmenu. Als de app Synology Photos nog niet is geïnstalleerd, zoek dan naar de naam van deze app. Klik vervolgens op Installeren en daarna op Openen. Klik rechtsboven op je profielicoon, kies Instellingen en open het tabblad Gedeelde ruimte. Schakel eventueel Gedeelde ruimte in en bevestig met Opslaan. Gedeelde media worden nu standaard opgeslagen in de map \photo.

Het is even wennen, maar je persoonlijke media en je gedeelde media belanden voortaan in de daarvoor bestemde mappen.

Gedeelde media

Als je nu foto’s met bijvoorbeeld familieleden wilt delen die toegang hebben tot je NAS, volg dan deze stappen. Ga naar Configuratiescherm / Gebruiker en groep, open het tabblad Groep en klik op Maken. Geef een groepsnaam op (bijvoorbeeld Familie) en druk op Volgende. Selecteer de gewenste leden, druk drie keer op Volgende en vink Synology Photos in de kolom Toestaan aan. Bevestig met Volgende (tweemaal) en met Voltooid.

Open vervolgens de app Synology Photos. Bij Instellingen / Gedeelde ruimte klik je op Toegangsmachtigingen instellen. Selecteer de groep (Familie) en kies Volledige toegang in de uitklapmenu’s. Bevestig met de plusknop en klik op Opslaan. Zet daarna op het tabblad Gedeelde ruimte een vinkje bij zowel Gezichtsherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte als Onderwerpherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte. Bevestig met Opslaan.

Test de instellingen door een gebruiker uit de groep aan te melden op je NAS, bijvoorbeeld via een incognito-tabblad in je browser. Zodra deze gebruiker Synology Photos opent, kan ook hij media uploaden in zowel de persoonlijke ruimte als de gedeelde ruimte. Links bovenaan in het applicatievenster kun je tussen deze ruimtes schakelen. De inhoud van deze ruimtes kun je overigens ook op bestandsniveau beheren via de overeenkomstige mappen in File Station (althans als administrator).

Als lid van de groep Familie krijgt deze gebruiker meteen ook toegang tot de gedeelde ruimte.

Basisgebruik

We laten nu zien hoe je met fotoalbums werkt. Gebruik eerst de knop Filter tonen (rechtsboven) om filters te activeren en snel de gewenste foto’s te vinden. Selecteer vervolgens een reeks foto’s; er verschijnt een rode balk. Klik hier op de plus-knop Toevoegen aan album, kies +Nieuw album, vul een naam in en druk op OK. Ga naar Albums (tweede knop) in het applicatievenster. Hier kun je foto’s opvragen volgens Recent toegevoegd, Labels en Locaties en, indien eerder ingeschakeld, volgens Mensen (gezichtsherkenning) en Onderwerpen (objectherkenning). Je albums vind je hier ook. Met de plus-knop rechtsboven kun je hier nieuwe albums maken.

Ga met de muisaanwijzer boven een album staan; er verschijnt een knop met drie puntjes. Klik op Delen. Schakel Koppeling delen in en stel bij Privacy-instellingen in of het album Privé of Openbaar is (eventueel met downloadmachtiging). Bij Privé selecteer je bij Lijst van genodigden de gewenste gebruiker(s) of groep(en) en geef je de machtigingen aan: Weergave, Downloaden of Provider (beheerder). Je kunt ook een wachtwoord en vervaldatum instellen. Kopieer de link en bevestig met Opslaan.

Klik op Delen (derde knop) in het applicatievenster en kies Fotoverzoek. Klik op Fotoverzoek maken, vul een onderwerpsregel in, selecteer een bestemmingsmap en bevestig met Verzoek maken. Je hoeft nu alleen maar de link te sturen naar de mensen van wie je graag foto’s wilt ontvangen voor je collectie.

Goed om te weten: er is ook een mobiele app voor Android en iOS van Synology Photos met de functie Photo Backup. Daarmee synchroniseer je opgeslagen foto’s en video’s.

Je kiest zelf met wie je albums deelt en met welke machtigingen je dat doet.

De Denon AH-C500W-oortjes beloven vanwege de open pasvorm comfort en omgevingsbewustzijn. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een pasvorm die niet echt aansluit op de gehoorgang.

Het ontwerp van de Denon AH-C500W is volgens de fabrikant gericht op comfort; daarvoor heeft de fabrikant een zogenaamde 'open pasvorm' in het leven geroepen die niet diep in je gehoorgang zit. Hierdoor voelen de oordopjes licht aan en kun je ze lang zonder enige irritatie dragen. Bovendien blijf je goed in verbinding met je omgeving, omdat er geen ruisonderdrukking is en de dopjes zelf niets tegenhouden. Dat zijn allemaal mooie manieren van omdenken. De AH-C500W-dopjes hebben dan ook geen rubber tips die in je oren gaan en de boel afsluiten, maar vallen bij bewegingen daardoor ook makkelijk uit je oren.

De oordopjes beschikken over moderne technologie zoals bluetooth 5.3 met multipoint-connectiviteit, waardoor je met twee apparaten tegelijk kunt verbinden. De totale batterijduur bedraagt 24 uur, inclusief de oplaadcase. Dankzij de IPX4-classificatie zijn ze bestand tegen zweet en spatwater, maar gezien de vorm zijn ze niet echt geschikt voor sporters. De bediening verloopt via gevoelige aanraakoppervlakken op de oordopjes of via de gratis app. Verder hebben ze microfoons met beamforming voor heldere telefoongesprekken.

©Wesley Akkerman

Gladde oortjes

Aan de functionaliteit ligt het dus zeker niet. Denon zet daarmee in op een breed publiek. We vinden het alleen jammer dat de oortjes geen rubber tips hebben, want die helpen vaak bij het blijven zitten in de gehoorgang. We realiseren ons dat dit een persoonlijke voorkeur is; er zijn immers nog steeds mensen die liever gladde oordopjes hebben dan rubber of siliconen oortips die je dieper in je oor moet duwen. Maar als je lang haar hebt, je veel met je hoofd beweegt of de oordopjes met de hand (en niet via de app) bedient, is de kans groot dat je ze verplaatst of dat ze uit je oren vallen.

We vinden de bediening op de oortjes sowieso behoorlijk gevoelig, maar gelukkig kun je die uitschakelen via de gratis Denon Headphones-app. Dat hebben wij dan ook gedaan. We hebben ze regelmatig beter in onze oren moeten draaien, omdat ze niet bleven zitten, en hebben daardoor regelmatig onbedoeld functies geactiveerd. Bovendien beschikt de app over een vijfpunts equalizer. Heel handig, want daarmee verbeter je het geluid daadwerkelijk. Helaas kun je je eigen instellingen niet opslaan; als je terug wilt naar oude settings, dan moet je die handmatig invoeren.

©Wesley Akkerman

Het open karakter

Omdat de Denon AH-C500W een open karakter heeft, zijn ze lastig te vergelijken met oordopjes die wel beschikken over enige afsluiting. Maar dat is dan ook precies de bedoeling. Het is maar net wat je van een setje oortjes verlangt. En eerlijk is eerlijk: ze zijn zo licht dat je ze bijna niet voelt zitten. Door dit karakter klinkt de muziek heel helder, terwijl je ondertussen alles nog meekrijgt vanuit je omgeving. In het openbaar vervoer is dat een nachtmerrie, maar we denken niet dat Denon verwacht dat je ze overal gebruikt.

Verder is ons duidelijk dat de Denon AH-C500W flink wat kracht mist. Zonder equalizerinstellingen vallen de lagere tonen helemaal weg, waardoor je voornamelijk naar de vocalen en hogere segmenten luistert. Met de traditionele glimlachinstellingen van de equalizer (zie de screenshots verderop) trek je het middensegment verder weg van de audioweergave, maar geef je wel een flinke boost aan het onderste deel. Daardoor klinkt de muziek al wat aangenamer. Maar oordopjes met een betere afsluiting zullen in dit geval altijd beter klinken dan de AH-C500W.

©Wesley Akkerman

Open of gesloten?

Je zou de Denon AH-C500W daardoor beter kunnen vergelijken met oordopjes die je meer boven je gehoorgang plaatst – denk aan de Openfit 2+ van Shokz. Daar klinkt de soundstage daadwerkelijk warm, vol en gedetailleerd, en daar kunnen we de Denon-oortjes niet altijd op betrappen. Helemaal eerlijk is de vergelijking trouwens niet, omdat het producten uit twee technisch verschillende groepen zijn. Maar in onze beleving legt dit setje het af tegen oortjes met afsluiting en écht open oordoppen. Het is het net niet, zogezegd.

Daar speelt het ontwerp ook een grote rol in. De Denon AH-C500W's blijven minder goed zitten dan open modellen die je met een haakje om je oren bevestigt. Je bent ze bovendien voortdurend aan het bijdraaien om maar een goede pasvorm te vinden. Wellicht ligt dat deels aan de oren van ondergetekende, maar dat is nu eenmaal wel de ervaring. Ze doen bovendien sterk denken aan de AIrPods. En daardoor hebben we ook het idee dat Denon meer het Apple-publiek wil aanspreken. Een onbegonnen zaak, aangezien die mensen meestal al voorzien zijn.

©Wesley Akkerman

Denon AH-C500W kopen?

De Denon AH-C500W wil zichzelf met zijn open ontwerp neerzetten als een alternatieve keuze voor wie omgevingsbewust wil blijven. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een onrustige pasvorm, waardoor de oordopjes bij de minste beweging al dreigen uit te vallen. Deze constante noodzaak tot bijstellen leidt tot frustratie, mede door de overgevoelige aanraakbediening. Gelukkig kun je die via de app uitschakelen, maar dat verandert verder niets aan het idee dat ze niet echt lekker zitten.

Ook op audiogebied overtuigen de oortjes niet helemaal. Het open karakter levert een helder geluid op, maar de basweergave is ondermaats en vereist flinke aanpassingen via de equalizer, waarvan je de instellingen frustrerend genoeg niet kunt opslaan. De AH-C500W's vallen hierdoor in een lastig niemandsland: ze missen de geluidsisolatie en krachtige bas van afgesloten oordopjes en de stabiele pasvorm van échte open-ear modellen met oorhaken. Uiteindelijk voelen de oordopjes aan als een compromis dat op de belangrijkste vlakken helaas tekortschiet.