Hoe vaak herhaal je niet dezelfde handelingen op je computer? Geef toe: je zou veel slimmer en sneller kunnen werken als je zulke herhalende acties kon automatiseren. Dat is precies wat macro’s voor je kunnen betekenen. We gaan ermee aan de slag in Microsoft Office, maar ook in andere applicaties. Sneller en efficiënter werken met macro's doe je zo!

Tip 01: Macro’s

Je hebt vast al van de term macro’s gehoord. Veel gebruikers weten echter niet goed wat het precies inhoudt, laat staan dat ze er zelf al actief mee aan de slag zijn gegaan. Dat is wel jammer, want macro’s zorgen ervoor dat bepaalde handelingen veel sneller kunnen worden uitgevoerd. Een macro is namelijk weinig minder dan een miniprogramma, ingebed in een applicatie of gekoppeld aan een sneltoets of toetscombinatie, dat zelfstandig een vaste reeks handelingen kan uitvoeren. Sommige applicaties hebben zo’n macrogenerator ingebouwd, zoals Photoshop of Microsoft Office, maar er zijn ook macrotools die op de achtergrond actief blijven en op die manier ook kunnen doorwerken in andere applicaties. Geloof ons maar: als je het werken met macro’s eenmaal een beetje onder de knie hebt, wil je nooit meer zonder.

©PXimport

Tip 02: Ontwikkelaars-tab

We beginnen onze verkenning van macro’s met de macrorecorder zoals die in applicaties uit de Microsoft Office-suite zit ingebouwd. We nemen Word 2016 als voorbeeld, maar dat had net zo goed Excel kunnen zijn. Om met macro’s te kunnen werken, moet je eerst het tabblad Ontwikkelaars tevoorschijn halen. Dat doe je via het menu Bestand, waar je achtereenvolgens de menu-items Opties en Lint aanpassen selecteert. Onderaan het rechterpaneel plaats je dan een vinkje bij Ontwikkelaars. Eventueel kun je het plusje aanklikken bij Ontwikkelaars en alle onderdelen behalve Programmacode via de knop Verwijderen uit het paneel weghalen (die hebben we niet meteen nodig voor dit artikel). Bevestig met OK en het tabblad verschijnt meteen. Wanneer je dit tabblad opent, zie je de rubriek Programmacode, met daarin onder meer de knoppen Macro’s en Macro opnemen. Je treft hier ook een uitroepteken met geel driehoekje aan: daarover meer in het kader ‘Macrobeveiliging’.

Tip 03: Macro opnemen

©PXimport

Je bent nu klaar om macro’s op te nemen. Druk op de knop Macro opnemen en geef je macro een duidelijke naam, zonder spaties of speciale tekens. Wil je de macro alleen binnen het actieve document gebruiken of had je die graag voor alle volgende documenten ter beschikking? In het eerste geval kies je Macro opslaan in <naam> (document), in het tweede geval kies je voor Macro opslaan in Alle documenten (Normal.dotm).

Verder dien je nog aan te geven hoe je de macro wilt kunnen oproepen. Dat kan weliswaar via de knop Macro’s in de rubriek Programmacode, maar je kunt er ook een sneltoets (kies Toetsenbord) of een specifieke knop (kies Knop) aan koppelen.

Een concreet voorbeeld: we willen dat een geselecteerd stukje tekst tegelijk vet en cursief wordt zodra we Alt+V+C indrukken. In dit geval klik je op Toetsenbord en druk je Alt+V+C in. Controleer of er bij Momenteel toegewezen aan: [Niet toegewezen] staat, zodat je niet ongewild een al bestaande sneltoets overschrijft, en bevestig met Sluiten. Je cursor heeft nu het icoon van een cassette meegekregen: de opname is begonnen. Klik op de knoppen Vet en Cursief op het tabblad Start, ga naar het tabblad Ontwikkelaars en klik hier op Opname stoppen: de macro wordt nu opgeslagen zodat je die meteen kunt uittesten.

Macrobeveiliging

©PXimport

Tip 04: Macro analyseren

Op vergelijkbare manier kun je nu nog andere macro’s opnemen. Via de knop Macro’s (of met sneltoets Alt+F8) krijg je die dan netjes opgesomd. Van hieruit kun je een geselecteerde macro niet alleen uitvoeren, maar tevens verwijderen en bewerken. De optie Bewerken brengt je echter niet naar de macro-recorder van daarnet, maar toont je de achterliggende scriptcode van die macro. Dat blijkt in een stukje Microsoft Visual Basic for Applications te zijn, kortweg VBA. We gaan ons in dit artikel geenszins verdiepen in deze materie, maar willen je wel voldoende informatie meegeven zodat je macro’s kunt creëren, downloaden, eventueel bewerken, en zelf gebruiken. We tonen je bovendien hoe je macro’s exporteert en importeert.

De code van onze voorbeeldmacro van daarnet (vet én cursief) ziet er als volgt uit (weliswaar zonder de regelnummering):

1 Sub TipsTrucsVetCursief()
2 ' TipsTrucsVetCursief Macro
3 ' vet en cursief
4 Selection.Font.Bold = wdToggle
5 Selection.Font.Italic = wdToggle
6 End Sub

Daaruit leiden we het volgende af. De code begint (zie regel 1) met Sub <naam_van_macro>() en eindigt (zie regel 6) met End Sub. Regels 2 en 3 zijn commentaarregels, die beginnen met een enkel aanhalingsteken en worden als code verder genegeerd. Dit soort commentaarregels worden onder meer gebruikt om uitleg over de code te geven. Regels 4 en 5 bevatten de eigenlijke commando’s, waarvan de functie vaak uit de namen af te leiden valt.

Om een (gewijzigde) macro op te slaan, druk je op Ctrl+S. Via het groene pijltje kun je ook vanuit deze ontwikkelomgeving een macro uitvoeren. Heb je een wat langere macro gecreëerd of gedownload, dan kan het erg verhelderend zijn wanneer je die stap voor stap laat uitvoeren: telkens je op F8 drukt wordt een volgende coderegel uitgevoerd.

©PXimport

Tip 05: Zelf macro schrijven

Hoe ga je nu te werk wanneer je zelf een macro wilt schrijven? We geven een voorbeeld aan de hand van een eenvoudig scriptje voor Excel. De werkwijze is zo goed als identiek aan die in Word. Open Excel en zorg dat het tabblad Ontwikkelaars zichtbaar is (zie stap 2). Hier klik je dan Macro’s aan, waarna je een naam verzint voor je macro en op Maken klikt. De ontwikkelomgeving duikt op en een aantal elementen (Sub <naam>() en End Sub) zijn al voor je ingevuld: je schrijft hier de coderegels tussen in. Met een enkele coderegel zorgen we ervoor dat Excel ons vertelt hoeveel rijen we hebben geselecteerd: MsgBox Selection.Rows.Count. Overigens is het al even eenvoudig het aantal kolommen te laten tellen: MsgBox Selection.Columns.Count.

Bewaar de macro in het formaat xlsm en test die uit vanuit het dialoogvenster Macro’s. Als je graag een sneltoets aan deze macro wilt koppelen: in Excel kan dat vanuit dit dialoogvenster, met de knop Opties. In Word is dat iets complexer. Open Bestand / Opties / Lint aanpassen en druk op de knop Aanpassen bij Sneltoetsen. Scrol naar beneden in het paneel Categorieën en klik op Macro’s. Selecteer de macro, klik in het veld Druk op nieuwe sneltoets, druk de gewenste sneltoets(combinatie) in en leg die vast met Toewijzen.

©PXimport

Tip 06: Macro’s downloaden

Je kunt je natuurlijk zelf verder bekwamen in VBA: hier vind je alvast een beginnerscursus en even googelen zet je meteen op het spoor van vele andere gidsen. Maar je kunt ook kant-en-klare vba-scripts downloaden. Vaak volstaat een zoekterm als <applicatie> macro <bedoeling van de macro>, bijvoorbeeld iets als ‘word macro to replace text’ of ‘excel macro for counting colored cells’. Of wat dacht je van een heus ‘macro-boek’ met bijna 500 gedocumenteerde Word-macro’s.

Hoe dan ook, in veel gevallen is het voldoende zo’n script te kopiëren en in de ontwikkelomgeving te plakken. De rest van het verhaal ken je inmiddels.

Wellicht is het ook nuttig om weten dat je een macro kunt exporteren, zodat het op een ander systeem kan worden geïmporteerd en gebruikt. In de ontwikkelomgeving ga je naar het menu Bestand / Bestand exporteren, waarna je de macro als een bas-bestand bewaart. Importeren doe je door de ontwikkelomgeving te openen (dat gaat het snelst via Alt+F11), Bestand / Bestand importeren te kiezen en naar het bas-bestand te verwijzen. De macro belandt standaard in het linkerpaneel, in de rubriek Modules / NewMacros. Met een dubbelklik open je dan het bijhorende script.

©PXimport

Tip 07: Autocorrectie

Je zou kunnen stellen dat de applicaties uit Microsoft Office nog een ander type macro’s in huis hebben: de zogenoemde tekstmacro’s. Microsoft zelf noemt deze functie autocorrectie. Het komt erop neer dat een bepaald woord of afkorting tijdens het intikken door een ander woord of begrip wordt vervangen. Dat kan gaan om typische tikfouten als ‘va n het’ (wordt vervangen door ‘van het’) maar ook om eigen afkortingen als bijvoorbeeld ‘tt’ (wordt vervangen door ‘Tips & Trucs’). In Microsoft Office open je deze functie via Bestand / Opties / Controle / AutoCorrectie-opties. Op het tabblad AutoCorrectie zie je dan een lijst van woordparen (Vervangen: en Door:). Die kun je echter aanpassen en ook eigen items toevoegen is mogelijk.

Handig, maar deze functie werkt natuurlijk alleen door binnen de applicaties zelf. Je kunt ze dus niet gebruiken in een andere toepassing als Wordpad of je browser. Gelukkig zijn er macrotools als PhraseExpress die op de achtergrond actief blijven en wél doorwerken in andere applicaties. We leggen je kort uit hoe je hiermee aan de slag gaat.

©PXimport

Tip 08: PhraseExpress

Je vindt PhraseExpress hier. De tool is beschikbaar voor diverse platformen. Wij focussen ons hier op de Windows-versie. Na 30 dagen zijn de professionele functies niet langer beschikbaar, maar voor persoonlijk gebruik kunnen we daarmee best verder. De installatie is vooral een kwestie van enkele Next-knoppen in te drukken. Na installatie vind je het bijhorende pictogram terug in het systeemvak van Windows. Om snel aan de slag te gaan klik je met de rechtermuisknop op dit pictogram en kies je Edit phrases. Er verschijnt een dialoogvenster waar je op het tabblad Phrases, in de rubriek Insert, op de knop Phrase drukt. Voorzie een beschrijving bij Description en tik bij Phrase content de tekst in die je wilt zien verschijnen. Bij Hotkey duid je een geschikte sneltoets(combinatie) aan en bij Autotext kun je eventueel de tekst, zoals een afkorting, invullen die je door de Phrase content wilt vervangen zien.

Wellicht wil je de optie Execute only after default delimiter geselecteerd laten, zodat de tekst pas wordt vervangen na het invoegen van bijvoorbeeld een spatie of leesteken. Alternatieven zijn onder meer Execute immediately en Execute after manual confirmation. In dit laatste geval verschijnt een venstertje met de vervangtekst en laat je de vervanging via de Tab-toets doorgaan. Eventueel plaats je nog een vinkje bij Execute only in specific programs en geef je aan in welke applicaties deze tekstmacro mag werken. Zodra je het dialoogvenster afsluit is de nieuwe tekstmacro actief. Meer informatie vind je hier.

©PXimport

Tip 09: Macrofunctie

PhraseExpress ondersteunt ook, wat de makers noemen, ‘macrofuncties’. Een beetje een verwarrende term, maar hiermee wordt bedoeld dat er méér mogelijk is dan het laten vervangen door statische tekstdelen. Het is bijvoorbeeld mogelijk de actuele tijd of datum in te voegen, een berekening uit te voeren, een webpagina te openen of een programma op te starten. We beperken ons hier tot een paar voorbeelden.

Wanneer je bij Phrase content de regel Vandaag is het {#DATE} en het is precies {#TIME} intikt, dan krijg je automatisch de actuele datum en tijdstip te zien (overigens ook wanneer je gewoon de autotekst #date en #time invult in je document). Je hoeft deze macro’s niet noodzakelijk te onthouden: wanneer je het Phrase content-paneel aanklikt, kun je immers heel wat macro’s in de menubalk selecteren, zoals Date/Time / Current Date of zelfs Date/Time / Calendar for date selection. In dit laatste geval verschijnt een minikalender waarin je de gewenste datum aanduidt.

Al even gemakkelijk is het om een webpagina te openen: kies Automation / Open web page, vul de url in en kies de gewenste browser. Of had je liever snel een diep geneste map geopend: ga naar Automation / Open folder, duid de map aan en klaar ben je. PhraseExpress biedt nog krachtiger mogelijkheden aan: de instructievideo’s en deze voorbeelden zetten je goed op weg.

©PXimport

Tip 10: AutoHotkey

PhraseExpress biedt dus heel wat mogelijkheden aan op het vlak van tekstmacro’s, maar de automatiseringstool bij uitstek is en blijft het gratis AutoHotkey. Net als bij Microsoft Office wordt ook deze tool door een scriptingtaal aangestuurd. Wil je zelf complexe handelingen automatiseren, dan zit er inderdaad weinig anders op dan je in deze taal te bekwamen. Maar ook zonder programmeerkennis kom je al een heel eind, mede dankzij de uitgebreide beginnerscursus en de actieve gemeenschap rond AutoHotkey. Verder tref je op YouTube heel wat instructievideo’s aan.

Laten we kennismaken met deze veelzijdige tool: surf naar www.autohotkey.com en download de AutoHotkey Installer (voor Windows). Start de installatieroutine op en kies voor de Express Installation. Even later staat AutoHotkey al op je systeem. Echter, start je de tool op, dan duikt alleen de helpfunctie op. De bedoeling is namelijk dat je eerst een script schrijft en pas wanneer je dat script uitvoert, komt AutoHotkey echt tot leven.

©PXimport

Tip 11: AutoHotkey-editor

Hoewel je zo’n script met een tool als Kladblok kunt schrijven, werkt een gespecialiseerde editor als SciTE veel handiger. Je vindt die hier. Eventuele updates laat je best na-installeren. Start je de tool de eerste keer op, dan laadt die een voorbeeldscript in. Handig om al een indruk van de syntax te krijgen en via het blauwe pijltje kun je het script meteen ook al uitvoeren.

Laten we nu een eerste, eenvoudige tekstmacro creëren. Daartoe tik je in SciTE de volgende tekstregel in: ::t&t::Tips & Trucs{Enter}. Sla het script op via File / Save (As) en geef het de extensie .ahk mee.

Wanneer je dit script vervolgens uitvoert, hoef je maar in een willekeurige applicatie t&t in te tikken om het meteen te zien veranderen in Tips & Trucs.

Je kunt in één scriptbestand overigens ook meerdere tekstmacro’s tegelijk opnemen, als volgt:

::t&t::Tips & Trucs
#V::Send,Toon
#A::Send,van Daele
^!E::Send,tvd@tipstrucs.nl
return

De eerste regel hebben we al uitgelegd. Met de drie daaropvolgende regels stuur je telkens een andere tekstmacro door, respectievelijk na het indrukken van Windows-toets+V, Windows-toets+A en Ctrl+Alt+E. Gebruik je een sneltoets bij een tekstmacro dan moet je de string laten voorafgaan door Send,. Merk tevens op dat je meerregelige code afsluit met return.

©PXimport

Tip 12: Extra’s AutoHotkey

AutoHotkey kan echter veel meer dan alleen tekstmacro’s afhandelen. De tool kan onder meer ook programma’s opstarten en aansturen, toetsen herdefiniëren, bestanden en het klembord manipuleren enzovoort. Een paar eenvoudige voorbeelden geven je al een aardig idee. Het volgende script start een browser en laadt de website van Tips & Trucs zodra iemand de toetscombinatie Windows-toets+Ctrl+G; het pad naar je eigen browser moet je mogelijk nog aanpassen:

#^g::
run "c:\program files (x86)\Google\Chrome\Application\chrome.exe" http://tipsentrucs.nl
return

Met het volgende scriptje stuur je de tekst die zich op dit moment in je klembord bevindt, als zoekterm door naar Google:

#^g::
run https://www.google.com/serach?q=%clipboard%
return

Het is zelfs mogelijk de muis aan te sturen met AutoHotkey, bijvoorbeeld als volgt:

^m::
click left 105,62
click left 140,95
return

Hier zorgt de sneltoets Ctrl+M ervoor dat de muiscursor zich eerst begeeft naar schermcoördinaten 105,62. Daar wordt een druk op de linkermuisknop gegenereerd en vervolgens gebeurt hetzelfde op coördinaten 140,95. Deze coördinaten kom je overigens makkelijk te weten in SciTE via het knopje Active Window Info.

Je merkt het al: de mogelijkheden van AutoHotkey zijn eigenlijk alleen beperkt door je eigen verbeelding en scriptkennis. Succes.

Van script tot exe

©PXimport

Nederlanders besteden elke dag gemiddeld bijna 3,5 uur aan hun telefoon. Daarmee kun je gerust stellen dat smartphones een heel belangrijk onderdeel zijn van het dagelijks leven. Door meer taken te automatiseren kun je jezelf mogelijk wat tijd besparen.

Als je merkt dat je veel tijd op je telefoon doorbrengt en minder afhankelijk wilt zijn, kun je schermtijd beperken, pushmeldingen verminderen en bewust telefoonvrije momenten in je routine inplannen. Gratis apps als StayFree kunnen je hierbij ondersteunen. In dit artikel focussen we op een andere aanpak: het automatiseren van taken met ingebouwde functies en tools, zodat je daar minder tijd aan kwijt bent. We bekijken de belangrijkste mogelijkheden binnen Android en iOS (iPhone).

Google Assistent instellen

In afwachting van het moment waarop Google Gemini alle functies van Google Assistent overneemt, laten we zien hoe je met Google Assistent meerdere acties kunt koppelen en deze met een stemcommando of op een bepaald tijdstip activeert. Google Assistent is beschikbaar voor Android en iOS en apparaten als Google Nest (Hub).

Open de app (de eerste keer) en spreek Assistent instellingen in, of ga naar Instellingen / Apps / Assistent. Bij Voice Match kun je de app trainen op je stem en de functie Hey Google inschakelen, zodat de app reageert zodra je Hey Google zegt. Bij Languages kun je meerdere talen selecteren die assistent moet ondersteunen. Met Lock Screen zorg je dat de app ook bij een vergrendeld scherm reageert op je stem. Je kunt bij deze instellingen trouwens ook altijd schakelen tussen Gemini en Google Assistent. Test de werking met instructies als Welk weer wordt het morgen, Speel mijn afspeellijst op Spotify of Wat staat er op mijn agenda.

Ga na of alle opties van Google Assistent optimaal zijn ingesteld.

Krachtige routines

Een krachtige functie van Google Assistent zijn routines, waarmee je met één gesproken instructie meerdere acties achter elkaar kunt activeren. Open de app, ga naar Instellingen en kies Routines. Hier vind je suggesties om direct uit te proberen. Wil je een eigen routine maken, tik dan op +Nieuw en selecteer Persoonlijk (alleen jij kunt details beheren) of Huishouden (gezinsleden kunnen details bekijken en aanpassen). Kies Huishouden bijvoorbeeld voor acties waar ook huisgenoten mee te maken hebben, zoals het inschakelen van de lamp bij de voordeur bij beweging of het aanpassen van de helderheid en kleur van smartlampen wanneer de televisie aangaat. Geef daarna je routine een naam, bijvoorbeeld Thuiskomen.

Geef je nieuwe routine een zinvolle naam.

Start … en actie

Tik op +Starter toevoegen en kies uit vier opties: Als ik het de Google Assistent vraag, Op een specifieke tijd, Bij zonsopkomst of zonsondergang, of Als ik aankom op een locatie of deze verlaat. Voor dit voorbeeld selecteren we de laatste optie. Je moet hierbij de voorgestelde machtigingen aan de Google-app geven, zoals Locatie: Altijd toestaan en Exacte locatie gebruiken. We beantwoorden de vraag Wil je een Hele dag-routine plannen met Ja. Tik vervolgens op Selecteer een locatie en kies een bestaande locatie uit Mijn plaatsen of voeg er een toe via +Nieuwe plaats toevoegen. Stel de Straal in (in meters) en bevestig met Starter toevoegen.

Ga daarna naar het tweede deel: +Actie toevoegen. Kies uit opties zoals Informatie en herinneringen, Media afspelen en bedienen, Telefooninstellingen aanpassen, Smarthome-apparaten beheren (zoals lampen, stekkers, thermostaten of Google Chromecast) en Je eigen opdrachten uitvoeren. Voeg één of meerdere acties toe, bevestig met Klaar en vervolgens Opslaan. De routine verschijnt nu bij Je routines, waar je deze kunt (de)activeren en bewerken. Let op dat routines beperkt kunnen worden door Digitaal welzijn, bijvoorbeeld via filters of via de functie Time-out of Niet storen.

Je kunt ook slimme apparaten aansturen met een Google Assistent-routine.

Andere automatiseringen

Android biedt nog wel enkele standaardfuncties om taken te automatiseren of minstens te versnellen. Zo kun je via Instellingen / Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht (Android 15) specifieke apps blokkeren binnen bepaalde tijdstippen. Selecteer Focusmodus, kies de storende apps die je wilt verbergen en tik op +Een schema instellen om de modus automatisch te starten en te stoppen.

Via Snelle instellingen (veeg naar beneden en tik op het potloodicoon) kun je tegels voor specifieke acties toevoegen en positioneren voor directe toegang. Voorbeelden zijn Zaklamp, Niet storen, QR-code scannen, Batterijbesparing en andere circa vijftig opties.

Een kleine greep uit het beschikbare arsenaal aan snelle tegels in Android.

Voorbeelden van opdrachten

Vanaf iOS 12, iPadOS 13, macOS Monterey en watchOS 7 is de app Opdrachten (Shortcuts) beschikbaar. Hiermee kun je meerdere stappen in één taak automatiseren, vergelijkbaar met Google Assistent Routines. De app is standaard geïnstalleerd, maar indien nodig te downloaden via de App Store.

Bij het opstarten vind je al enkele voorbeeldopdrachten. Tik op de drie puntjes bij een voorbeeld om de onderliggende taakopbouw te bekijken. Elke opdracht bestaat namelijk uit een of meer taken. Zo bestaat de opdracht Stuur laatste afbeelding als tekstbericht uit: Haal nieuwste [1 foto] op, Inclusief schermafbeeldingen, Stuur [Laatste foto] naar [Ontvangers] en Toon bij Uitvoeren (om de ontvangers direct in te voeren).

De opdracht Neem een pauze is complexer. Deze vraagt invoer van een getal voor de minuten dat de niet-storen-functie actief moet blijven. Een als-dan-regel controleert of het getal kleiner is dan één. In dat geval vraagt de app opnieuw om invoer. Deze kennis komt wellicht goed van pas bij het maken van je eigen opdrachten.

De logica achter de standaardopdracht ‘Neem een pauze’, inclusief een voorwaardelijke actie.

Nieuwe opdrachten

Stel, je wilt een ingegeven tekst opslaan als herinnering en tevens naar jezelf sturen als bericht, bijvoorbeeld om een taak of idee niet te vergeten. Open de app Opdrachten en tik op het plusteken bij Starteropdrachten. Typ Vraag om invoer in de zoekbalk Zoek taken en selecteer deze actie. Tik op instructie en typ een tekst als Wat wil je opslaan en versturen? Het onderdeel Tekst kun je laten staan, omdat je geen specifiek type invoer nodig hebt, zoals getal, url, datum of tijd.

Zoek vervolgens Herinneringen in Zoek taken en kies Voeg nieuwe herinnering toe. Tik op Herinnering en veeg de optiebalk boven het toetsenbord naar links tot je Vraag om invoer ziet. Selecteer deze en tik op Gereed. Via het pijlknopje bij de taak kun je nog extra opties instellen, zoals de Prioriteit of een Vlag.

Typ daarna Berichten in de zoekbalk Zoek taken en kies Verstuur bericht. Pas indien nodig de inhoud aan door Vraag om invoer te selecteren. Tik op Ontvangers en zoek naar je eigen telefoonnummer of een andere gewenste ontvanger. Tik op Gereed en vervolgens op het pijlknopje bij deze taak. Schakel desgewenst Toon bij uitvoeren uit.

Tik op Gereed om de opdracht af te ronden. Wil je de taak hernoemen, tik dan op de drie puntjes, gevolgd door het pijlknopje naast de opdrachtnaam. Kies in het menu Wijzig naam of selecteer (ook) andere opties, zoals Kies symbool of Zet op beginscherm. Je kunt de opdracht ook starten via Siri door de naam uit te spreken, bijvoorbeeld: Hé Siri, onthoud dit!

Controleer de logica achter je opdrachten.

Focus-modi

Net als Android biedt Apple een flexibele focusfunctie. Ga naar Instellingen en open Focus. Kies een bestaande focus, zoals Werk, of tik op de plusknop om een eigen modus te maken. Bij een aangepaste focus kun je aangeven waarop je wilt focussen, zoals Lezen of Gamen, en deze een naam en kleur geven.

Stel vervolgens de focus naar wens in. Bepaal bijvoorbeeld van welke personen of apps je geen meldingen wilt ontvangen, hoe je toegangsscherm of beginscherm eruit moet zien en hoe specifieke apps of je systeem zich moeten gedragen. Zo kun je instellen welke inkomende mails je wilt zien in Mail, of je de energiebesparingsmodus wilt activeren enzovoort. Tot slot kun je een tijdsschema instellen voor automatische activering van de focusmodus.

Je kunt diverse focusfilters inschakelen.

Toe aan wat frisse lucht in huis, maar vind je een airco te duur en een ventilator niet effectief genoeg? Misschien is een aircooler wat voor je. Een aircooler koelt de lucht met water in plaats van een koelvloeistof. Dat heeft een aantal fijne voordelen, maar een aircooler kent ook wat beperkingen. 

Lees ook: Ventilator of mobiele airco?

Aircoolers zijn (nog) niet erg populair. Dat komt omdat aircoolers een stuk minder krachtig zijn dan airconditioners. Airco's zijn in staat om de kamertemperatuur flink te laten dalen, terwijl het effect van een aircooler meer lijkt op dat van een ventilator. Een aircooler zuigt warme lucht aan en haalt dit langs een koelelement met water, waarna de gekoelde lucht weer naar buiten komt. Zo ontstaat er een frisse luchtstroom in de buurt van het apparaat. Zet je het apparaat uit, dan verdwijnt het verkoelende effect snel. 

Voordelen

Hoewel aircoolers geen grote invloed kunnen uitoefenen op de daadwerkelijke temperatuur in een kamer, kunnen ze wél de gevoelstemperatuur aanzienlijk verbeteren. Daarin zijn ze vaak beter dan ventilators, die niet meer doen dan een luchtstroom creëren met de al aanwezige (warme) lucht. Omdat een aircooler warme lucht actief verkoelt met behulp van waterdamp, voelt de luchtstroom uit dit type apparaat extra fris en verkoelend aan. Vooral in kleinere ruimtes zul je dit effect merken.

Een ander voordeel van een aircooler is dat dit apparaat door de afwezigheid van een compressor een stuk stiller is dan een airco. Daardoor kun je een aircooler gerust neerzetten in ruimtes waar stilte gewenst is, zoals in je werk- of slaapkamer. Je hebt voor een aircooler ook geen passende raamafdichting nodig: je kunt hem neerzetten waar je wilt. Vaak zitten er ook nog wieltjes onder waarmee je het apparaat makkelijk van de ene naar de andere ruimte verplaatst. 

Dan is er nog het financiële aspect: een aircooler is over het algemeen veel goedkoper dan een airco. Je hebt immers niet te maken met hoge installatiekosten en ook je energiekosten vallen door het energiezuinige verkoelingssysteem van een aircooler goedkoper uit. Ook de aanschafprijs ligt een stuk lager. Waar je voor een mobiele airco al snel honderden euro's neerlegt, heb je voor een paar tientjes al een goede aircooler. Sommige aircoolers zijn uitgerust met een ingebouwde luchtzuiveraar die stof, pollen en schimmels uit de omgeving haalt: daar leg je uiteraard wat meer geld voor neer. 

©Sekai

Nadelen 

Het voornaamste nadeel van aircoolers is dat ze minder goed zijn in het verkoelen van een ruimte dan airconditioners. Dat komt door het verschil in werking tussen beide apparaten. Een airco onttrekt warme lucht aan een ruimte en voert die via een afvoerslang naar buiten. Tegelijkertijd blaast het apparaat koude lucht van buiten via een compressor met koelvloeistof de ruimte in. Door die dubbele werking kan een airco de temperatuur in een ruimte met wel tien graden verlagen. Een aircooler verlaagt de omgevingstemperatuur met maximaal drie graden. Je kunt op een aircooler dan ook geen gewenste temperatuur instellen; op een airco kan dat meestal wel. 

Een aircooler is daarnaast niet voor elke ruimte even geschikt. Het apparaat maakt de lucht in een ruimte namelijk vochtiger, wat bij warm weer niet altijd gewenst is. Het wordt dan ook aangeraden om het raam open te zetten wanneer een aircooler zijn werk doet, met name in ruimtes met een hoge luchtvochtigheid. Dat het apparaat op basis van vocht werkt, heeft ook als nadeel dat het regelmatig geleegd en schoongemaakt moet worden. Anders kan de boel gaan schimmelen, en dan is de lucht die het apparaat uitblaast lang niet zo fris meer.

Wanneer kies je voor een aircooler? 

Een aircooler past bij jou als je geen honderden euro's wilt uitgeven aan een airconditioner, maar wel een apparaat in huis wilt dat een frisse luchtstroom creëert (zonder de daadwerkelijke temperatuur te verlagen). Ook als je een stil apparaat zoekt dat weinig energie verbruikt, is een aircooler een goede keuze.

Wanneer kies je beter geen aircooler? 

Een aircooler is minder geschikt als je grotere ruimtes wilt verkoelen en op zoek bent naar een apparaat dat de temperatuur in huis significant omlaag kan brengen. Ook als de luchtvochtigheid in je woning al hoog is, kies je beter voor een traditionele airco.

Toch liever een vaste airco? ⤵