OpenVPN installeren op je Windows-pc doe je met de officiële OpenVPN-client, Windows zelf heeft geen ondersteuning voor deze vpn. Hetzelfde geldt voor macOS en veel Linux-distributies: daar zijn er andere pakketten beschikbaar om je op weg te helpen. Zo ga je daarmee aan de slag.

Windows zelf ondersteunt weliswaar een aantal vpn-protocollen, maar dat blijft beperkt tot L2TP. Helaas is ook hier geen directe ondersteuning voor OpenVPN. Hetzelfde geldt voor macOS en misschien verbazingwekkend ook voor veel Linux-distributies. Zelfs voor bijvoorbeeld Ubuntu is het nog nodig om apart een OpenVPN-pakket te installeren om ermee aan de slag te kunnen. Hopelijk verandert dat te zijner tijd naarmate dit vpn-protocol steeds populairder wordt.

Lees hier hoe je OpenVPN ook op Android of iOS installeert.

Tijdens de OpenVPN-installatie van je server kun je overigens kiezen tussen tap en tun. Tap werkt op ethernetniveau, dus laag 2 en werkt als een switch. Tun werkt op netwerkniveau, laag 3 en stuurt pakketten door op de vpn. Tap is handig voor als je twee netwerken wilt bridgen (dus aan elkaar wilt koppelen), tun is vooral bedoeld voor routing. Het voordeel van tap is dat het zich gedraagt als een echte netwerkadapter, dat het geschikt is voor alle netwerkprotocollen, dus ook IPv6, en dat je dus kunt bridgen.

Het nadeel van tap is dat het slecht schaalt, vanwege de vele overhead. Het voordeel van tun is de verlaagde overhead en dat het alleen ip-pakketten verplaatst. Tun ondersteunt alleen IPv4 en je kunt er niet mee bridgen. Als je een OpenVPN-provider neemt, krijg je tun. Zet je je eigen OpenVPN-server op, dan kun je natuurlijk kiezen en is in sommige gevallen tap handiger, zodat je bij je eigen netwerk op afstand kunt, op een veilige manier.

OpenVPN in Windows 10

Voor Windows 10 gebruik je het beste de officiële OpenVPN-client. Download het bestand achter het tekstje Installer, Windows Vista and later. Loop even door de installatie heen. De standaardopties zijn goed, maar het kan zijn dat je vpn-provider wil dat je nog wat wijzigt. Sommige vpn-providers raden aan om simpelweg alles aan te vinken, zodat het zeker werkt. Voordat je de OpenVPN-GUI opent en doorgaat, is het eerst nog nodig om de configuratie van de server in te laden. Plaats je ovpn-bestanden in de map C:\Program Files\OpenVPN\config. Bij de wat grotere vpn-providers krijg je direct een reeks configuraties, zodat je zelf kunt kiezen met welke server in welk land je verbinding maakt.

Zodra je dat hebt gedaan, open je de OpenVPN-GUI. Er verschijnt niets in beeld, maar er komt wel een nieuw pictogram bij in je systeemvak. Dat pictogram is misschien wat lastig te herkennen en lijkt erg op het standaardnetwerkpictogram van Windows. Om verbinding te maken, klik je met rechts op het pictogram en klik je op Verbinden. Als je meerdere configuraties hebt, kies je je configuratie uit de lijst en klik je dan op Verbinden. Zodra de verbinding is gelukt, zie je welk ip-adres je pc toegewezen heeft gekregen.

©PXimport

OpenVPN in macOS

De beste optie om in macOS met OpenVPN aan de slag te gaan, is Tunnelblick. Download de meest recente stabiele versie en volg de installatiestappen. Lanceer Tunnelblick direct na het installeren. Download vervolgens de configuratie van je OpenVPN-provider. Een ovpn-bestand opent standaard al met Tunnelblick. Soms zijn speciale Tunnelblick-configuraties beschikbaar, met de extensie tblk. Deze kan meerdere ovpn-configuraties in één keer bevatten.

Heb je noch een ovpn-bestand noch een tblk-bestand, dan kun je het volgende proberen: plaats alle OpenVPN-bestanden in een map. Zodra je dat hebt gedaan, zet je als extensie van de map .tblk en open je het met Tunnelblick, waarna je met wat geluk gewoon verbinding kunt maken.

Het laatste alternatief is om zelf een ovpn-bestand te maken met een sjabloon. Zorg ervoor de regels ca ca.crt, cert client.crt en key client.key naar de juiste bestanden verwijzen, pas remote my-server-1 aan naar het OpenVPN-serveradres en kijk even naar de regels tls-auth ta.key 1 als je dat hebt, anders comment je die regel, en check of de juiste cipher wordt gebruikt. Controleer ook de gebruikte encryptie. Voor veel OpenVPN-servers zou dat genoeg moeten zijn om verbinding te maken.

©PXimport

OpenVPN op Linux

Op Ubuntu 16.04 LTS installeer je OpenVPN met het commando:

De OpenVPN-versie in de repository is echter nogal verouderd, niet geheel verrassend. OpenVPN onderhoudt een up-to-date ‘personal package archives’ (ppa) zodat je de nieuwste versie kunt installeren met:

gebruiken voor Wheezy (Debian 7.x), Jessie (Debian 8.x) en Trusty (Ubuntu 14.04).

Om een nieuwe OpenVPN-verbinding op te zetten, klik je rechtsboven op de Network Manager. Ga naar Edit Connections en klik op Add. Beschik je over een ovpn-bestand? Kies dan uit de lijst voor Import a saved VPN configuration… en blader naar je ovpn-bestand. De network-manager vult dan automatisch alle vereiste gegevens in.

Als je over aparte bestanden beschikt, zoals ca.crt, client.key en client.crt, dan kies je voor OpenVPN. Vul de gevraagde gegevens in. Bij User certificate kies je voor client.crt (het bestand kan natuurlijk ook anders heten, zoals [apparaatnaam].crt of [gebruikersnaam.crt]). Bij CA Certificate kies je ca.crt en bij Private Key kies je voor client.key. Klik dan op Save.

Om verbinding te maken, klik je op het netwerkicoon / VPN Connections en kies je de vpn-verbinding uit de lijst. Maak je liever verbinding direct vanaf de commandline-interface met je OpenVPN-server, dan doe je dat eenvoudig met het commando:

Bijvoorbeeld:

©PXimport

De Teufel Boomster 4 is een draadloze, semigrote bluetoothspeaker die je thuis, onderweg of buiten kunt gebruiken. Het apparaat is groot genoeg om een kamer met muziek te vullen en compact genoeg om als een ouderwetse gettoblaster op je schouder mee te nemen.

Met een adviesprijs van 349 euro is de Teufel Boomster 4 niet goedkoop (maar wel goedkoper dan zijn voorganger bij de introductie was). Het apparaat neemt het robuuste ontwerp van de Boomster 3 over en oogt zowel stoer als modern met zijn metalen grille en industriële aluminium handvat. Verder is het goed om te weten dat de behuizing spatwaterdicht is en een regenbui overleeft. Je kunt de Boomster 4 bestellen in de kleuren zwart, grijs of mintgroen.

De vertrouwde basis

De bediening is daarnaast hetzelfde gebleven. Dat betekent dat je toegang hebt tot fysieke knoppen onder een zacht rubber paneel met duidelijke feedback. Via de knoppen regel je volume, bas, afspelen en bronselectie. Net als bij het vorige model levert Teufel ook nu een infrarood afstandsbediening bij de speaker. Hiermee pas je alles op afstand aan. Dat is vooral handig voor gebruik in huis, zodat je niet steeds naar het apparaat hoeft te lopen.

©Wesley Akkerman

De Teufel Boomster 4 is bovendien meer dan een bluetoothspeaker alleen: er zit namelijk ook een radio-ontvanger in (net als bij de vorige modellen), voor zowel FM als DAB+. Dankzij multipoint bluetooth kun je bovendien twee smartphones tegelijkertijd koppelen en afwisselend de muziek regelen. Tot nu toe oogt en voelt de Teufel-speaker dus nog heel erg hetzelfde aan als je hem naast zijn voorganger zet. Wat is er dan precies nieuw aan dit model?

Vernieuwing in details

Het gaat vooral om kleinere, maar niet onbelangrijke eigenschappen. Zo kun je de Teufel Boomster 4 opladen met een usb-c-kabel. Een oplader krijg je er niet bij, maar met een beetje geluk heb je die thuis al liggen. Opladen kan voortaan met 45 watt, waardoor bijtanken lekker snel gaat. En hoewel de batterijcapaciteit er niet op vooruit is gegaan, gaat de accu toch langer mee: van 18 naar maar liefst 23 uur.

©Wesley Akkerman

Helaas is de bluetooth-versie hetzelfde gebleven als bij zijn voorganger. Voor de audio, waarover verderop meer, is dat niet zo'n probleem. Maar voor moderne bluetooth-eigenschappen, zoals Auracast, hoef je dus niet aan te kloppen bij de Teufel Boomster 4. Wel is het mogelijk om een tweede Boomster 4 te koppelen voor een betere stereoweergave. Dat kan geheel draadloos, waardoor je geen gedoe hebt met kabels. Soms zijn het de kleine dingen die het hem doen.

Teufel Boomster 4 in de praktijk

Naast bluetooth- en radiofunctionaliteit kun je ook muziek afspelen via de aux-ingang. Die poort zit, samen met de usb-c-aansluiting, achter een rubber flapje achterop, onder de uitschuifbare antenne. Voor het geluid zorgen vijf drivers (twee tweeters, twee midrange en een woofer) en twee passieve radiatoren voor een diepere bas. Dit alles wordt aangestuurd met 42 watt vermogen. Ook heb je de beschikking over de kenmerkende Teufel-technologie Dynamore.

©Wesley Akkerman

Akoestisch klinkt de Boomster 4 standaard helder, maar de bas heeft regelmatig een zetje nodig. Je kunt die eenvoudig met 6 dB verhogen (of verlagen), waardoor die dieper en voller klinkt zonder te overheersen. Stemmen en het middenbereik zijn aangenaam aanwezig en klinken natuurlijk. De hoge tonen zijn gedetailleerd, maar klinken soms wel wat kil. Misschien moet je binnen je eigen muziek-app met de equalizer spelen, maar in de basis komt hier mooi geluid uit.

Het ligt trouwens ook maar net aan de omgeving waarin je luistert. En daarmee is de grootste kracht van de Teufel Boomster 4 ook z'n achilleshiel: juist omdat je hem overal mee naartoe kunt nemen en hij op allerlei plekken goed moet kunnen klinken, blinkt het apparaat op geen enkele plek écht uit.

Het goede nieuws is dat hogere volumestanden het karakter van de muziek niet aantasten en dat de Boomster 4 overweg kan met veel verschillende (mainstream) genres, met genoeg ruimte voor detail en emotie.

©Wesley Akkerman

Teufel Boomster 4 kopen?

Hoewel de Teufel Boomster 4 niet voor iedereen de meest interessante optie is, is dit wel de beste Boomster die het Duitse bedrijf tot op heden heeft uitgebracht. We kunnen ons zelfs voorstellen dat de Boomster 4 boeiend is voor mensen die nog met een 3 rondlopen. De batterij van zijn voorganger zou inmiddels zo slecht kunnen zijn dat hij het nog geen picknick volhoudt, en dan heb je met de 4 een waardige opvolger.

Philips lanceert de Evnia 27M2N6501L, een 27-inch QD-OLED-monitor die hoogwaardige beeldkwaliteit combineert met een relatief scherpe prijs. Het model richt zich vooral op gamers en gebruikers die veel waarde hechten aan contrast, vloeiende actie en brede inzetbaarheid.

De monitor maakt gebruik van QD-OLED-technologie, die bekendstaat om diepe zwarttinten en hoge kleurprecisie. De QHD-resolutie levert een scherp beeld, terwijl HDR-ondersteuning en 10-bit kleurdiepte het scherm geschikt maken voor films, games en grafische software. Opvallend is dat Philips deze eigenschappen aanbiedt in een prijsklasse waar QD-OLED tot nu toe nauwelijks te vinden was.

Voor gamers biedt de 27M2N6501L een verversingssnelheid van 240 Hz, wat zorgt voor vloeiende animaties en minder haperingen bij snelle actie. De monitor is G-Sync compatible en heeft extra hulpmiddelen zoals Crosshair- en Sniper-functies en ShadowBoost, die details in donkere scènes beter zichtbaar maken. Ambiglow krijgt een AI-upgrade en past de lichtgloed achter het scherm automatisch aan op de content.

©PHILIPS | Copyright (c) 2021 Stock Unit/Shutterstock.

HDMI 2.1 maakt het mogelijk om consoles en pc's direct op maximale resolutie en snelheid te gebruiken. MultiView toont twee apparaten tegelijk, nuttig voor wie wil multitasken. Verder zijn er opties zoals LowBlue Mode en Flicker-Free, die vriendelijker zijn voor je ogen. Ook heeft deze monitor een volledig verstelbare standaard.

De Philips Evnia 27M2N6501L is direct verkrijgbaar voor een adviesprijs van 419 euro. Philips geeft drie jaar garantie op zijn OLED- en QD-OLED-schermen, inclusief burn-in-dekking.

©Philips