De Nest Thermostat is inmiddels twee maanden te koop in Nederland en dankzij het koudere weer hebben we hem inmiddels volop in gebruik. Hoe bevalt de Nest Thermostat to nu toe? Wij hebben hem uitgebreid voor je getest.

Ik heb de Nest Thermostat sinds hij uitkwam in Nederland in gebruik, en inmiddels is het een stuk kouder waardoor ik je meer over de slimme thermostaat kan vertellen. De thermostaat zelf vind ik erg mooi ontworpen. De Nest Thermostat heeft een diameter van 8,3 cm en is 3,4 cm dik. De zijkant is een roestvrijstalen ring terwijl de voorkant van glas is gemaakt. Opvallend is het ronde schermpje met een diameter van 4,4 cm en een resolutie van 320 x 320 pixels. Het schermpje geeft een scherp en helder beeld. Het onderste deel van de voorkant is van kunststof, hier zitten de aanwezigheidssensoren achter. Naast de thermostaat krijg je ook de Heat Link, die je moet aansluiten op je verwarmingsinstallatie. Lees ook: Nest Thermostat - Installatie en eerste indruk.

©PXimport

De Nest Thermostat is fraai afgewerkt met een roestvrijstalen ring.

Bediening: draaien en klikken

In de basis is een thermostaat eigenlijk niet zo'n spannend apparaat: je stelt de gewenste temperatuur in waarna de verwarming aanslaat als het te koud wordt. Deze basisbediening werkt bij de Nest erg simpel doordat je metalen ring naar links of naar rechts kunt draaien net als bij de bekende Honeywell Round. De Nest toont de gevraagde temperatuur groot in het midden terwijl de huidige temperatuur ergens klein in de grafische ring wordt getoond. Als de thermostaat warmte vraagt, dan is de achtergrondkleur oranje. Is er geen warmtevraag, dan is de achtergrondkleur zwart. Het schermpje is normaal gesproken uit en laat alleen iets zien als je in de buurt komt. Helaas kun je er niet voor kiezen om het scherm altijd aan te houden.

©PXimport

Bedienen is simpel: draaien en klikken.

Door op de Nest te drukken open je het hoofdmenu. Hier zie je de luchtvochtigheid van je huis en de buitentemperatuur op basis van weerinformatie die de Nest van internet haalt. Deze informatie is nog niet zolang geleden toegevoegd in de vorm van update 4.3, daarvoor toonde het hoofdmenu zoals de afbeelding hierboven geen informatie. In het hoofdmenu zie je daarnaast een aantal pictogrammen. Door aan de ring te draaien selecteer je een pictogram waarna je drukt om te bevestigen. Via het hoofdmenu kun je aangeven of je thuis bent, het klokprogramma raadplegen en wijzigen, zien hoelang de thermostaat warmtevraag had in de voorgaande dagen, de overige instellingen raadplegen en de thermostaat helemaal uitschakelen.

©PXimport

Het hoofdmenu toont de luchtvochtigheid binnen en de temperatuur buiten.

Privacy en internet

Nest Labs is onderdeel van Google en je zou de Nest daarom ook de Google Thermostat kunnen noemen. Theoretisch weet Google door de Nest Thermostat precies wanneer je wel of niet huis bent. Nest zelf zegt operationeel nog volledig gescheiden van Google te werken en Google heeft dus niet direct inzicht in de gegevens van Nest. Daarnaast worden de gegevens die Nest verzamelt niet verkocht aan derden. Toch moet je je wel bewust zijn dat je gegevens constant ergens met een clouddienst gesynchroniseerd worden.

Automatisch programmeren

De Nest is zoals je van een slimme thermostaat verwacht ook een klokthermostaat die zelfstandig de verwarming in- en uitschakelt. Bijzonder is echter dat de Nest zichzelf programmeert. Gebruik hem normaal door de temperatuur hoger en lager te zetten en na een tijdje (binnen een week) kent Nest je gewoonten waarna hij een klokprogramma instelt. Dit automatisch programmeren leidt soms tot rare dingen, want de Nest gaat ervan uit dat je serieus bezig bent. Toen ik de thermostaat pas had, wijzigde ik de temperatuur vaak via de ring en de app om te zien wat er gebeurt. De Nest Thermostat nam dat serieus, waarna er na een tijdje een klokprogramma was ingesteld met schakeltijden en temperaturen die onnodig waren. Gelukkig kun je het klokprogramma zelf aanpassen en schakeltijden en temperaturen verwijderen, toevoegen of aanpassen. Je kunt het automatisch programmeren uitschakelen, zodat je een handmatig klokprogramma kunt instellen.

©PXimport

De Nest programmeert zichzelf, maar je kunt het klokprogramma wel aanpassen.

Naast het dom afwerken van een schakelprogramma, houdt de Nest via een sensor ook in de gaten of je thuis bent. Ziet hij je een bepaalde tijd niet, dan wordt de temperatuur verlaagd. Helaas kun je de detectietijd niet aanpassen waardoor ik één keer in de kou heb gezeten toen ik een tijd op zolder aan het werk was. Je kunt de Nest handmatig wel weer op gang helpen, waarna de thermostaat doorheeft dat dit niet de bedoeling was. Kennelijk heeft Nest hiervan geleerd, want sindsdien is dit niet meer voorgekomen. Daarnaast gebruikt Nest ook voorspelbaarheid. Als de thermostaat doorheeft dat je elke dag na 9 uur niet thuis bent, zal hij op dat tijdstip eerder naar de aanwezigheidsstand gaan. Daarnaast kun je de thermostaat ook handmatig op afwezig zetten, zodat je zeker weet dat het klokprogramma niet wordt uitgevoerd.

App en website

Waar het bij slimme apparaten in mijn ogen echt om gaat is de bediening met smartphone, tablet en pc. Nest heeft hiervoor erg goede apps ontwikkeld. De smartphone- en tabletapps zijn beschikbaar voor Android en iOS. De overzichtelijke app laat zien wat de status van je thermostaat is op dezelfde manier als de fysieke thermostaat. Je kunt de temperatuur eenvoudig verhogen of verlagen en instellen dat je aan- of afwezig bent. Daarnaast heb je toegang tot alle functionaliteit en kun je bijvoorbeeld het klokprogramma aanpassen.

©PXimport

De overzichtelijke app geeft toegang tot alle functionaliteit.

Behalve met je smartphone of tablet kun je de Nest via een website ook met je pc bedienen. De webomgeving die je benadert via https://home.nest.com heeft dezelfde opbouw als de apps en biedt hiermee een handige interface om het klokprogramma aan te passen. De apps zijn wel afhankelijk van een internetverbinding. Ik heb als test mijn internetverbinding uitgeschakeld terwijl het wifi-netwerk nog wel actief was. De apps werken dan niet meer. Heb je even geen internet of wifi-netwerk, dan kun je de temperatuur wel via de Nest Thermostat zelf instellen. Je komt dus niet in de kou te zitten.

©PXimport

Via de website kun je net als in de app het klokprogramma aanpassen.

IFTT

De Nest heeft een API waarmee het platform kan communiceren met andere apparaten. Ook werkt de thermostaat optioneel samen met de rookmelders van Nest Labs. Interessant is dat de Nest hierdoor ook werkt in combinatie met automatiseringsdienst IFTTT waardoor je de Nest kunt in- of uitschakelen op basis van gebeurtenissen of juist een ander apparaat iets laten doen als de Nest iets doet zoals een melding als de temperatuur te hoog wordt. Via het kanaal voor Nest op IFTTT kun je de beschikbare recepten raadplegen. Je kunt IFTTT bijvoorbeeld gebruiken om je temperatuur te verlagen op basis van de locatie van je smartphone of om meldingen over je Nest te krijgen op je smartphone.

©PXimport

Energie besparen?

Nest claimt dat de Nest Thermostat energie bespaart ten opzichte van een normale of klokthermostaat. Enerzijds zit dat in het slimme en eenvoudige programmeren waardoor je na verloop van tijd niet met een klokprogramma opgescheept zit dat niet meer voldoet aan je leefpatroon. Ook de aanwezigheidsdetectie helpt hierbij. Ben je echter zeer precies met het uitschakelen van je verwarming als je niet thuis bent of gaat slapen, dan denk ik niet dat je energie gaat besparen. Wel krijg je ten opzichte van een normale thermostaat veel meer comfort op een zo energiezuinige manier. Anderzijds maakt de Nest Thermostat je wel bewust van je energieverbruik. Verhoog je de temperatuur, dan laat Nest zien hoeveel minuten het duurt voor deze temperatuur bereikt wordt. Dit maakt direct inzichtelijk dat een hogere temperatuur leidt tot meer energieverbruik.

©PXimport

Bij het verhogen van de temperatuur zie je hoelang het duurt voordat die temperatuur bereikt wordt.

Je kunt daarnaast zien hoelang de Nest voorgaande dagen je huis actief heeft verwarmd. Deze informatie kun je gebruiken om te kijken of bijvoorbeeld het verlagen van de temperatuur met een halve graad effect heeft op de tijd dat er actief verwarmd moet worden. Nest stuurt je daarnaast iedere maand een energierapport waarmee je je gebruik in uren in de gaten kunt houden. Je zult als je de kosten in de gaten wilt houden, zelf moeten uitvogelen wat het verband tussen branduren en gasverbruik is, je kunt dus niet direct iets over de kosten zeggen. Jammer is dat de Nest geen energieverloop bijhoudt door middel van een grafiek, dat lijk mij een nuttige toevoeging. Het energierapport bevat daarnaast een spelelement, want je ontvangt blaadjes voor zuinig gedrag en je kunt zien hoe zuinig je bent ten opzichte van de rest. Het echt grote potentiële pijnpunt is dat de Nest Thermostat geen OpenTherm-modulatie ondersteunt. Wat dat betekent, heb ik uitgelegd in een apart kader.

©PXimport

De Nest laat je zien hoeveel uur de verwarming heeft gebrand.

Conclusie

Ik ben onder de indruk van de Nest Thermostat. De afwerking van de behuizing met de roestvrij stalen ring is van een erg goede kwaliteit en bijna een sieraad aan je muur. Qua bediening is de Nest in de basis nauwelijks moeilijker dan de bekende Honeywell Round. De slimme mogelijkheden zijn goed uitgewerkt en de Nest maakt je huis warm als je daar behoeft aan hebt terwijl je met je smartphone alles in de gaten kunt houden. Of de Nest Thermostat je echt energiebesparing geeft hangt af van je huidige stookgedrag. Als je heel strikt de verwarming uitschakelt als je niet thuis bent en consequent de juiste nachtverlaging toepast, vermoed ik dat je wellicht zelfs iets meer energie zult gaan verbruiken. Gebruik je momenteel een klokthermostaat die niet optimaal is geprogrammeerd, dan zal de Nest wel voor energiebesparing zorgen. Ik denk dat energiebesparing in ieder geval niet je drijfveer moet zijn om de Nest Thermostat aan te schaffen, het gaat wat mij betreft vooral om het gemak en de eenvoudige bediening die ook buitenshuis te gebruiken is. Met een aanschafprijs van 219 euro is de Nest niet goedkoop, maar aan de andere kant zijn meer geavanceerde klokthermostaten ook niet goedkoop.

Nadelen geen OpenTherm

Het grootse nadeel van de Nest Thermostat is dat de thermostaat geen OpenTherm modulatie ondersteunt terwijl deze slimmere aansturing van verwarmingsketels in Nederland wijdverspreid is. Het voordeel van OpenTherm is tweeledig: enerzijds zorgt modulatie voor een lager gasverbruik en anderzijds zou het meer comfort brengen. Dankzij modulatie kan de thermostaat de ketel minder hard laten branden. De reden dat OpenTherm meer comfort kan brengen is dat dankzij de modulatie de radiator ook met minder warm water gevoed kan worden en hierdoor gecontroleerd minder warmte uitstraalt. Hierdoor is het beter mogelijk om een constante temperatuur te bereiken door langere perioden te verwarmen met een lagere watertemperatuur. Ook wordt zo de zogenoemde overshoot beperkt waarbij de temperatuur bij het gebruik van een aan/uit-thermostaat tijdelijk te hoog is doordat de radiatoren nagloeien met te heet water. Bij de Nest heb ik van verminderd comfort of overshoots echter geen last gehad. Ik vermoed dat dit komt doordat de Nest het aanwarmgedrag van je huis leert kennen en hier rekening mee houdt bij het verwarmen. Omdat bij OpenTherm de ketel niet voluit hoeft te branden, kan dit ook voor een lager gasverbruik zorgen. Theoretisch zou dit tien tot twintig procent schelen. Dit is zoals gezegd wel theoretisch en kan per combinatie van huis en verwarmingsketel anders zijn. Daarnaast is het via OpenTherm mogelijk om de thermostaat de voorraad warm tapwater laten beheren zodat warm water op voorraad gehouden kan worden op de tijden dat dit nodig is. Dit levert meer comfort doordat je snel warm water hebt, maar wel met zo min mogelijk energieverbruik omdat het water alleen op bepaalde tijden wordt warmgehouden. Een aan/uit-thermostaat kan de tapwatervoorraad niet aansturen en je zult je dit bij de Nest via de ketel zelf moeten regelen. Je hebt dan doorgaans alleen de keuze voor altijd op voorraad houden wat veel onnodige energie kost of niet op voorraad houden waardoor je langer op warm water moet wachten. Voor mij persoonlijk is dit minder van belang, ik heb het op voorraad houden van warm tapwater sowieso uitstaan. Of OpenTherm echt voor meer comfort en minder energieverbruik zorgt is lastig te zeggen, maar het is duidelijk dat het beter is als een slimme thermostaat hier wel geschikt voor is. Nest labs is wel lid van de OpenTherm Association.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.