ID.nl logo
Maak je nieuwe harde schijf klaar voor gebruik
© PXimport
Zekerheid & gemak

Maak je nieuwe harde schijf klaar voor gebruik

Wanneer je een schijf aan een mediaspeler of computer hangt, is de kans groot dat het apparaat daar niet zomaar mee overweg kan. Het vergt voorbereiding om de schijf gebruiksklaar te maken: van correct aansluiten via initialiseren en partitioneren tot formatteren. We maken je stap voor stap wegwijs.

Tip 01: SATA-schijf

Nagenoeg alle computers van de laatste jaren hebben een SATA-interface voor het aansluiten van opslagmedia als harde schijven en SSD's. SATA staat voor Serial ATA (Advanced Technology Attachment) en vervangt de vorige standaard (IDE). Een SATA-schijf is niet alleen sneller; de aansluiting verloopt ook makkelijker dan bij een IDE-schijf. Dat komt doordat je niet langer met 'jumpers' (minuscule klemmetjes) aan de slag hoeft te gaan om de schijf correct in te stellen.

In principe hoef je een SATA-schijf alleen maar op een vrije SATA-connector van een schijfcontroller aan te sluiten en die uiteraard ook van stroom te voorzien. Dat laatste gebeurt normaliter via een L-vormige SATA-connector, behalve wanneer de (wat oudere?) pc-voeding alleen Molex-connectoren bevat. In het laatste geval heb je een verloopstukje nodig.

Tip 02: AHCI-modus

In principe kun je nu al je computer opstarten. Voor je echter doorstart, doe je er goed aan eerst de instellingen van het systeem-BIOS na te gaan. Dit setup-venster bereik je over het algemeen door kort na het inschakelen van de pc een speciale toets in te drukken. Gewoonlijk is dat Delete, F10, F1, F2 of Esc.

Raadpleeg eventueel de handleiding bij je systeem. In het BIOS ga je dan op zoek naar iets als SATA Configuration of Integrated Peripherals / Onboard SATA Mode, waarna je de betreffende SATA-poort in plaats van op (Native) IDE bij voorkeur instelt op AHCI (advanced host controller interface). Deze instelling ondersteunt functies als 'hot plugging' en NCQ (native command queuing), wat voor betere prestaties zorgt. Sommige systemen ondersteunen van huis uit ook de RAID-modus, maar die heb je alleen nodig als je twee of meer schijven in een RAID-configuratie (Redundant Array of Independent Disks) wilt stoppen. Let op: kies hier niet voor als er op die schijf al een besturingssysteem staat! Het OS zal namelijk niet meer opstarten tenzij je het opnieuw installeert.

©PXimport

Tip 02 De meeste SATA-apparaten zijn gebaat bij de AHCI-modus.

Tip 03: Installatie controleren

We gaan er nu even van uit dat je deze schijf als een tweede schijf (bedoeld voor dataopslag) hebt aangekoppeld en dat je dus al over een startschijf met Windows beschikt. Gaat het echter toch om je enige schijf op dit moment - dus met de bedoeling daar je startschijf van te maken - dan kun je eigenlijk meteen verdergaan met tip 8.

In het andere geval start je Windows van je eerste schijf op en open je de ingebouwde module voor schijfbeheer. Dat kan als volgt: druk op Windows-toets+R en voer het commando diskmgmt.msc uit.

De kans is groot dat meteen al een dialoogvenster verschijnt, met de mededeling dat de nieuwe schijf nog niet is geïnitialiseerd en dus nog niet klaar is om data te ontvangen. Niets om je zorgen over te maken, dat is helemaal normaal in dit stadium. Goed is in elk geval dat Windows de schijf al op fysiek niveau heeft gedetecteerd. Je mag overigens het dialoogvenster gerust even sluiten (door op Annuleren te drukken). In de visuele voorstelling merk je nu ook de nieuw aangesloten schijf op. Die bevat op dit ogenblijk één grote, niet-toegewezen ruimte. Daar brengen we straks verandering in.

©PXimport

Tip 03 Weinig verrassend: een nieuwe schijf bevat aanvankelijk alleen niet-toegewezen ruimte.

Tip 04: Schijf initialiseren

Links onderaan zie je een rood pijltje bij de nieuwe schijf met de vermelding Onbekend en Niet geïnitialiseerd. Klik dit vak met de rechtermuisknop aan en kies Schijf initialiseren. Het dialoogvenster verschijnt opnieuw en Windows wil blijkbaar van ons weten welke partitiestijl we voor die schijf wensen: MBR of GPT. Raadpleeg het tekstkader 'MBR & GPT' in dit artikel om de belangrijkste verschillen tussen beide te kennen en een doordachte keuze te kunnen maken. Welke partitiestijl je ook kiest, de uitvoering ervan duurt nauwelijks een seconde.

Mocht je alsnog op je beslissing willen terugkomen, dat kan nog probleemloos in dit stadium. Zodra je de schijf hebt gepartitioneerd - zie tips 05 en 06 - wordt het lastiger, want dan moet je eerst alle partities weer verwijderen. Om zo'n conversie uit te voeren klik je alweer met de rechtermuisknop op het vak en kies je Schijf converteren naar MBR-schijf of Schijf converteren naar GPT-schijf.

MBR & GPT

MBR staat voor Master Boot Record en dat verwijst naar de allereerste sector op de schijf, waar Windows onder meer de nodige opstartcode plaatst en de locatie van de schijfpartities bijhoudt. Er zijn wel twee nadelen aan MBR. Zo maakt fysieke schade aan deze locatie de schijf onbruikbaar. En MBR kan niet overweg met schijven groter dan 2,2 TB.

GPT is de afkorting van GUID Partition Table, waarbij GUID staat voor Globally Unique Identifier. GPT vormt eigenlijk een onderdeel van de (U)EFI-standaard (Unified Extensible Firmware interface), die kan worden beschouwd als opvolger van het BIOS. Nagenoeg alle moderne besturingssystemen kunnen met GPT overweg, waaronder Mac OS X (10.4 en hoger) en Windows Vista (en hoger). Een groot voordeel van GPT is dat die met veel meer én grotere schijfpartities overweg kan dan MBR. Een systeem met GPT is ook corruptiebestendiger, doordat er twee exemplaren van de GPT-huishouding op schijf worden bewaard. Let echter op als je GPT kiest voor je opstartschijf. Je moet namelijk over een 64bit-versie van Windows 7 of 8 beschikken in combinatie met een UEFI-systeem om van zo'n GPT-schijf te kunnen opstarten!

©PXimport

Een blik onder de motorkap: partitiestijl MBR (links) versus GPT (rechts).

Tip 05: Partitioneren (1)

Bij de schijf zie je nu Standaard staan. Nu kun je wel vanuit het contextmenu in Windows 7 en 8(.1) Schijf converteren naar dynamische schijf selecteren. Dat zorgt ervoor dat je met diverse schijven geheel softwarematig - dus zonder speciale schijfcontroller - een RAID-achtig systeem kunt opzetten. Deze optie laten we hier echter verder buiten beschouwing.

Veel belangrijker is het feit dat je schijf op dit moment nog altijd niet opduikt in de Verkenner. Dat komt doordat ze alleen nog maar 'niet-toegewezen ruimte' bevat en er dus nog geen logische volumes of partities beschikbaar zijn. Anders gezegd, je moet die schijf eerst nog partitioneren. Hiertoe klik je de visuele voorstelling van de schijf met de rechtermuisknop aan en kies je Nieuw eenvoudig volume (wellicht is dat trouwens de enige beschikbare optie). Er start nu een wizard op.

©PXimport

Een besturingssysteem kan geen gegevens kwijt op een niet-geformatteerde schijf.

Tip 06: Partitioneren (2)

Klik op Volgende en geef aan hoe groot de nieuwe partitie moet worden. Standaard stelt de wizard de volledige opslagcapaciteit van de schijf voor, maar als je dat nuttig acht kun je hier gerust ook een kleinere capaciteit invullen. Zo blijft er nog ruimte over voor bijkomende partities (zie ook kadertekst 'Partities in soorten en maten').

Laten we er echter van uitgaan dat je voor je (data)schijf aan één partitie genoeg hebt. Druk op Volgende en kies een geschikte, vrije stationsletter voor je nieuwe partitie uit. Bevestig opnieuw met Volgende. De volgende uitdaging dient zich aan: het formatteren van de schijf!

©PXimport

Ken je geen stationsletter toe, dan is de partitie niet zichtbaar in de Verkenner.

Tip 07: Schijf formatteren

Formatteren betekent zoveel als de partitie voorzien van een specifiek bestandssysteem, zodat het besturingssysteem weet waar welke data kunnen worden of zijn opgeslagen. Afhankelijk van je bedoelingen en van enkele parameters dienen zich hier ook verschillende mogelijkheden aan. In de kadertekst 'Van FAT tot NTFS' lees je er meer over. Bij twijfel kies je het best voor NTFS, dat zich zowat tot de belangrijkste standaard heeft ontwikkeld. Althans binnen Windows-omgevingen, want mocht je de dataschijf ook binnen Linux of op de Mac willen inzetten - of een ingebed systeem zoals je dat in media-apparaten kunt tegenkomen -, dan kun je wellicht beter voor een andere optie kiezen (zie kadertekst 'Ook buiten Windows').

De clustergrootte - dat is het minimum aantal sectoren (en dus bytes) dat voor één bestand zal worden ingezet - kun je het best op Standaard laten staan! Verzin een geschikte naam voor je partitie, laat gerust het vinkje staan bij Snelformatteren en rond af met Volgende en met Voltooien. Zodra de formattering achter de rug is, komt je partitie beschikbaar in de Verkenner en is die gebruiksklaar.

©PXimport

Ken je geen stationsletter toe, dan is de partitie niet zichtbaar in de Verkenner.

Van FAT(32) tot NTFS

Elk besturingssysteem verwacht een of ander bestandssysteem op een partitie, dat maakt dat bestanden correct kunnen worden gelokaliseerd. Niet elk besturingssysteem kan echter met elk bestandssysteem overweg. Vroeger was FAT(32) het standaard bestandssysteem voor onder meer Windows-omgevingen, maar de kans is klein dat je vanuit het Windows Schijfbeheer nog FAT32 kunt selecteren bij het formatteren van een harde schijf of SSD. Immers, zodra de capaciteit 32 GB overschrijdt, is die optie niet langer beschikbaar. NTFS (New Technology File System) heeft echter al lang de fakkel van FAT32 overgenomen.

Dat hoeft niet te verbazen, want NTFS heeft enkele opvallende voordelen. Het risico op bestandscorruptie is kleiner, je kunt zonder meer bestanden comprimeren en versleutelen, je kunt per gebruiker specifieke machtigingen toekennen, de bestands- en partitiegrootte is royaler dan bij FAT32 enzovoort. Weinig reden dus om niet voor NTFS te kiezen. Echter, mocht je schijf met FAT32 zijn geformatteerd en je wilt alsnog overstappen naar NTFS, dan kan dat in principe zonder dataverlies vanuit de opdrachtprompt met het commando convert x: /FS:NTFS, waarbij je x: vervangt door de juiste stationsletter. Maar let wel: er kunnen toch nog redenen zijn om voor FAT32 te kiezen (zie tekstkader 'Ook buiten Windows').

Ook buiten Windows

De focus van dit artikel ligt weliswaar op Windows-omgevingen, maar er zijn natuurlijk ook nog andere besturingssystemen, zoals Linux (niet zelden ingebed in apparaten als een NAS of mediaspeler) en Mac OS X. Zo zullen Linux-gebruikers zeker bekend zijn met bestandssystemen als ReiserFS en Ext2/3/4 en hebben Mac-gebruikers vooral te maken met HFS+ oftewel Mac OS Extended.

Maar wat als je een (externe?) schijf prepareert die je door diverse besturingssystemen wilt laten benaderen? In dat geval werpt vooral FAT32 zich als een mogelijke kandidaat op, want zowat alle OS'en kunnen er probleemloos mee overweg. Is je partitie groter dan 32 GB en wil je die toch met FAT32 formatteren, laat het Windows Schijfbeheer dan links liggen en gebruik hiervoor een tool als Minitool Partition Wizard Home Edition. Houd er echter rekening mee dat je op zo'n schijf geen bestanden kunt opslaan die groter zijn dan 4 GB. Dat is niet onbelangrijk met het oog op video- of imagebestanden, zoals MKV of ISO.

Er is verder nog exFAT, een lichtvoetiger alternatief voor NTFS, dat door Microsoft met name voor flash-schijven werd ontworpen en dat een nagenoeg onbeperkte bestandsgrootte toelaat. Ook Mac OS X kan prima overweg met dat systeem (althans vanaf Snow Leopard), voor Linux moet je wel iets extra installeren en dat maakt dat veel apparaten (met Linux voorgeïnstalleerd) niet zonder meer met exFAT overweg kunnen.

Tip 08: Schone Windows

Is het je bedoeling Windows schoon te installeren op een schijf, dan hoef je niet noodzakelijk zelf al de fases van initialiseren, partitioneren en formatteren te doorlopen vanuit het Windows Schijfbeheer of met behulp van een of andere externe tool. Dat kan ook gewoon vanuit het installatiemedium van Windows gebeuren. Uiteraard moet je er dan wel voor zorgen dat je systeem van dit medium kan opstarten. In een notendop verloopt de installatie van Windows 8(.1) als volgt.

Kort nadat het medium is opgestart, komt een wizard in beeld. Die vraagt je naar taal, tijd, valuta en toetsenbordindeling. Druk op Volgende en op Nu installeren. Ga akkoord met de licentievoorwaarden en vul desgevraagd de productcode in. Druk op Volgende en kies Aangepast: alleen Windows installeren (aanbevolen).

©PXimport

Een schone installatie heeft altijd de voorkeur.

Tip 09: Windows installeren

Standaard stelt Windows voor om voor de opstartpartitie de volledige opslagcapaciteit van de schijf te gebruiken - op een kleine systeempartitie na die Windows automatisch ook zal creëren. Wil je dat anders, bijvoorbeeld omdat je al dan niet met het oog op een dualboot-configuratie twee of meer partities wenst, druk in plaats van Volgende dan op Nieuw en stel de gewenste grootte van de eerste partitie in, waarna je bevestigt met Toepassen. Herhaal dit voor de volgende partities. Na afloop selecteer je de partitie waarop je Windows wilt installeren en druk je alsnog op Volgende. De installatie van Windows gaat van start.

©PXimport

Beslis zelf of je al dan niet met diverse partities wilt werken.

▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 betaalbare receivers voor max 700 euro
© Aleksandr Stepanov
Huis

Waar voor je geld: 5 betaalbare receivers voor max 700 euro

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een goede receiver voor een scherpe prijs? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Disclaimer Op het moment van schrijven zijn de besproken receivers bij de goedkoopste webwinkels niet duurder dan 700 euro. De prijzen kunnen schommelen.

Denon AVR-S770H

Voor een receiver in deze prijsklasse biedt de Denon AVR-S770H zéér veel mogelijkheden. Je kunt maar liefst zeven speakers en twee subwoofers aansluiten. Daarmee tuig je een volwaardige thuisbioscoop met Dolby Atmos en DTS:X-geluid op. In combinatie met de juiste luidsprekers bereikt het geluid van films en series vanuit allerlei richtingen je oren. Uiteraard gebruik je de AVR-S770H ook voor het luisteren van muziek. Verbind de receiver met wifi of een bekabeld netwerk en stream afspeellijsten van bijvoorbeeld Spotify of Tidal. Dankzij de phono-voorversterker kun je trouwens ook een platenspeler aansluiten.

De achterzijde telt zes HDMI-poorten voor het verbinden van videobronnen. Het Japanse audiomerk heeft hierbij ook aan de toekomst gedacht, want drie HDMI-inputs ondersteunen 8K-videodoorgifte. Nuttig voor wie op termijn een 8K-televisie wil aanschaffen. De configuratie is zo gepiept. Met behulp van de inbegrepen meetmicrofoon kiest het audiosysteem op basis van de akoestische kamereigenschappen optimale geluidsinstellingen. Hoewel Denon in zijn eigen webshop een prijs van 780 euro hanteert, haal je dit audioproduct bij diverse andere webwinkels voor een veel lager bedrag in huis.

Yamaha RXV-6A

Met de breed verkrijgbare Yamaha RXV-6A kun je alle kanten op. Via de zeven HDMI-ingangen en één uitgang sluit je al jouw apparaten op de receiver aan. Een pluspunt is dat drie poorten 8K-videodoorgifte ondersteunen. Bovendien kan de RXV-6A met alle gangbare surround-indelingen overweg, zoals Dolby Atmos en DTS:X. Zeker bij gebruik van meerdere speakers hebben deze audioformaten wegens een meerkanaals geluid veel meerwaarde. Je sluit op dit audiosysteem hoogstens zeven luidsprekers en twee subwoofers aan.

Op audiogebied is er geen enkele reden tot klagen. Sluit bijvoorbeeld een cd-speler analoog of digitaal (optisch of coaxiaal) aan. Je luistert dankzij de geïntegreerde phono-voorversterker daarnaast net zo makkelijk naar het warme geluid van vinyl. Ben je fan van Spotify of een andere streamingdienst, dan verbind je de RXV-6A met het (draadloze) thuisnetwerk. Verder kun je vanaf een smartphone of tablet eenvoudig muziek streamen. Dat werkt via bluetooth of Apple AirPlay 2. Voor radioliefhebbers komt de DAB+-antenne goed van pas. Daarmee luister je naar digitale zenders zonder ruis. Yamaha levert voor de geluidskalibratie een meetmicrofoon mee.

Pioneer VSX-534-B

Hoewel je voor de Pioneer VSX-534-B niet de hoofdprijs betaalt, is er evengoed ondersteuning voor de populaire surroundformaten Dolby Atmos en DTS:X ingebakken. Kortom, je kunt dus tegen relatief lage kosten een volwaardige thuisbioscoop inrichten. Je kunt twee frontluidsprekers, twee surroundspeakers en een middenspeaker aansluiten. Daarnaast koppel je desgewenst één of twee subwoofers. Kun je de personages in een film, serie of tv-programma niet goed verstaan? Geen probleem, want deze receiver bevat een optie om de stemmen te versterken.

Via vier HDMI-aansluitingen en een uitgang verbind je diverse audiovisuele bronnen. De 4K-videodoorgifte voldoet volgens de huidige maatstaven prima, want er is nog maar weinig 8K-content beschikbaar. Voor het verbinden van geluidsapparatuur kies je tussen de analoge, optische en coaxiale ingang. Houd er rekening mee dat er geen phono-voorversterker is ingebouwd. Wil je evengoed een draaitafel aansluiten, dan schaf je voor enkele tientjes een losse phono-voorversterker aan. De VSX-534-B heeft weliswaar geen netwerkfunctie, maar je kunt evengoed audio streamen. Verbind hiervoor een smartphone of tablet via bluetooth.

Lees ook: Wat is een AV-receiver?

Onkyo TX-SR3100

De prijsvriendelijke Onkyo TX-SR3100 stuurt maximaal vijf speakers aan. Dat gebeurt met een respectabel vermogen van tachtig watt per kanaal. Voeg daar eventueel één of twee subwoofers aan toe en geniet tijdens films van een vol geluid. Zoals je van deze recent verschenen receiver mag verwachten, kan het audiosysteem overweg met de populaire surroundindelingen Dolby Atmos en DTS:X. Je sluit dankzij vier HDMI-ingangen bijvoorbeeld een gameconsole, mediaspeler, tv-decoder en blu-ray-speler aan. Via de HDMI-uitgang bereiken de beelden zonder kwaliteitsverlies jouw televisie. De TX-SR3100 ondersteunt namelijk 8K-doorgifte over alle videopoorten.

Afspeellijsten, muziekalbums en podcasts van Spotify of een andere streamingdienst kun je via bluetooth doorsluizen. Je gebruikt hiervoor een smartphone of tablet. Het is niet mogelijk om deze receiver rechtstreeks met je (draadloze) thuisnetwerk te verbinden. Wel koppel je via meerdere analoge en digitale ingangen verschillende audiobronnen, zoals een cd-speler en muziekstreamer. Daarnaast luister je met behulp van de FM- en DAB+-ontvanger naar radio. Houd er rekening mee dat dit apparaat geen phono-voorversterker bevat. Wanneer je de automatische geluidskalibratie wilt uitvoeren, sluit je de bijgesloten meetmicrofoon aan.

Marantz Cinema 70s

Marantz heeft in hifiland een goede reputatie. Gelukkig fabriceert het audiomerk niet alleen maar dure producten. Zo is de Cinema 70s heel betaalbaar. Kies tussen een zilverkleurige en zwarte uitvoering. Laat je niet misleiden door de lage behuizing, want deze receiver is behoorlijk krachtig. Je sluit namelijk tot zeven speakers en twee subwoofers op de achterzijde aan. Films, series en games met een Dolby Atmos-audiospoor komen goed tot hun recht. Bij aanwezigheid van de juiste speakers hoor je zelfs geluid boven je hoofd, zoals onweer of een straaljager.

Aan aansluitingen heeft de Cinema 70s bepaald geen gebrek. Je hebt één HDMI-ingang en zes HDMI-inputs tot je beschikking. Drie daarvan ondersteunen 8K-videodoorgifte, zodat je deze receiver ook met de nieuwste gameconsoles kunt combineren. Muziek streamen is eveneens geen probleem. Je haalt afspeellijsten van Spotify of een andere streamingdienst via ethernet, wifi óf bluetooth binnen. Je bedient de muziek vervolgens met je smartphone. Als alternatief kun je diverse audiobronnen ook via analoge en digitale ingangen aansluiten. Mooi meegenomen is de geïntegreerde phono-voorversterker, want hierdoor verbind je eventueel een draaitafel.

▼ Volgende artikel
Consumenten testen: de Philips AquaTrio 3-in-1-stofzuigerset
© Philips
Huis

Consumenten testen: de Philips AquaTrio 3-in-1-stofzuigerset

Zit je weleens te dubben of je nu gaat stofzuigen, dweilen of kruimels moet opruimen? Met de Philips XW7264/11 7000 Series AquaTrio Steelstofzuiger hoef je niet langer te kiezen. Dit 3-in-1-apparaat combineert drie functies in één handzaam design! In deze review lees je wat de leden van het Review.nl Testpanel van deze oplossing vinden: van het slimme ledlicht tot de kritiek op de accuduur.

IPartnerbijdrage - in samenwerking met Philips

Stofzuigen, dweilen én kruimels opruimen

De Philips AquaTrio is een staalblauwe stofzuiger die tegelijkertijd kan dweilen. Met een zuigkracht van 2500 toeren per minuut, ledverlichting in het mondstuk en een zelfreinigend borstelsysteem belooft hij vloeren grondig schoon te maken. Testers prijzen vooral de tijdwinst: "Je pakt hem sneller dan een oude stofzuiger met stekker", merkt Gebruiker13 op. Toch zijn er ook uitdagingen, zoals het gewicht en de wat beperkte batterijduur.

©Philips

Stijlvol, maar niet altijd praktisch

Het strakke design van de AquaTrio krijgt veel complimenten. Gebruiker Foreverdream noemt het apparaat 'stijlvol luxe' en deVries882 waardeert de opvallende gele kleur. De led-lampjes in het zuigmondstuk zijn een hit: "Je ziet precies wat er op de grond ligt. Nu wil ik nooit meer een stofzuiger zonder lampje!" benadrukt een andere tester.

Toch ervaren sommigen het apparaat als log. Zo klaagt Gebruiker13: "De accu en motor zijn te zwaar. Na een tijdje voel je dat in je arm." Een andere gebruiker vindt het verwisselen van accessoires 'geklungel', maar de meeste testers waarderen de stevige bouw.

©Philips

3-in-1 functionaliteit: meer dan een stofzuiger

De combinatie van stofzuigen, dweilen en kruimels opzuigen scoort aardig. P. Mackay noemt de dweilfunctie 'redelijk goed', terwijl Tester#76 lyrisch is: "Zelfs hardnekkige vlekken verdwijnen zonder moeite!" Voor huishoudens met huisdieren is dit een uitkomst: "Kattenharen worden moeiteloos opgezogen", zegt een van de testers.

"Met twee honden en twee kinderen is dit een redding. Eén apparaat voor alle rommel!"

- Een Review.nl-tester

Helaas valt de dweilmodus bij sommigen tegen. Heinsmouwen geeft aan: "De vloer lijkt echt niet schoon te worden. Met twee katten en een kleuter is dat frustrerend." Ook aardappel88 merkt op dat de batterij in de dweilstand slechts 25 minuten meegaat.

©Philips

Prestaties: krachtig, maar wisselend

Bij stofzuigen op harde vloeren en tapijten staat de AquaTrio zijn mannetje. "Hij zuigt krachtig, zelfs op vloerkleden", zegt Foreverdream. Een andere tester voegt toe: "Alles behalve de grootste brokken wordt met gemak opgezogen."

Toch zijn er kanttekeningen. Gebruiker13 vindt de zuigkracht toch wel een beetje tegenvallen, terwijl een ander klaagt over strepen na het dweilen: "De wieltjes laten sporen achter." Voor intensief gebruik blijft een traditionele dweil soms nodig.

©Philips

Gebruiksgemak: snel pakken, maar lang opladen

Op het gebied van gebruiksgemak is de AquaTrio vooral populair vanwege z’n snelheid. Tester deVries882 roemt vooral zijn eenvoud: "In één keer je vloer schoon en geen gedoe met emmers!" Het zelfreinigende systeem is eveneens een publiekslieveling: "Geen vieze handen meer!" juicht Tester#76).

Minder punten gaan naar de accuduur. "Na 80 m² is de batterij leeg", signaleert een gebruiker. Ook het gewicht blijft een discussiepunt. "Het voelt aan alsof je een halve halter vasthoudt", verzucht een van de testers.

Pluspunten:

  • Multi-inzetbaarheid: Stofzuigen én dweilen in één beweging

  • Zelfreinigend borstelsysteem: Minder onderhoud

  • Led-verlichting: Geen kruimel blijft onopgemerkt

Minpunten:

  • Zwaar gewicht: Vermoeiend bij langdurig gebruik

  • Korte accuduur: Voor grote huizen niet toereikend

  • Beperkte dweilkracht: Bij hardnekkig vuil extra passes nodig

Is de AquaTrio zijn geld waard?

Met een gemiddelde eindscore van een 7,7 is deze 3-in-1 reiniger ideaal voor wie tijd wil besparen. Zoals P. Mackay samenvat: "Ik ben al met al tevreden. Het scheelt een hoop gedoe met aparte apparaten." Voor huishoudens die prioriteit geven aan gemak boven perfectie, is de AquaTrio dus een slimme investering.

Meer weten over deze handige stofzuiger?

Ga dan naar Kieskeurig.nl!