Bij bingo worden een voor een de getallen 1 tot en met 75 getrokken. Op een bingokaart staan 24 willekeurige getallen uit deze reeks. Wie het eerst een kaart vol heeft, roept ‘Bingo!’ en wint de ronde. Slechts drie spelregels, waarvoor we een imposante code en een printplaat vol componenten optuigen. Je eigen bingospel maken kan met Arduino op deze manier.

Het hart van de schakeling is een Arduino. Dat kan een Uno zijn, maar een nano(kloon) is het goedkoopst en volstaat prima! Voor het weergeven van de getallen gebruiken we twee bovenmaatse 7-segmentdisplays (bekend van die oplichtende cijfers op wekkerradio’s en wasmachines). Omdat die dingen meer stroom vragen dan de Arduino kan leveren, gebruiken we twee zogenoemde darlington-arrays die dat probleem oplossen.

Om de getrokken getallen bij te houden, zodat je kunt controleren of iemand daadwerkelijk bingo heeft, gebruiken we een oled-beeldschermpje. De meest gebruikte schermpjes die je tegenkomt hebben een beelddiagonaal van 0,96 inch (2,44 cm). Dat is wat te klein, zeker als je bedenkt dat het maximaal 75 getallen moet kunnen weergeven. Het kan wel, maar alleen met heel goede ogen of een vergrootglas. Vandaar de keuze voor een exemplaar van 1,3 inch (3,3 cm), dat scheelt een leesbril.

De rest van de schakeling bestaat uit één schakelaar voor de trekkingen en één voor een nieuwe speelronde, een piëzobuzzer, een elco voor (extra) stabilisatie van de voeding en een handvol weerstanden. Sommen we even het boodschappenlijstje op:

Bingo met Arduino: benodigdheden

Hoeft het allemaal niet zo groot, dan kun je flink besparen op met name de 7-segmentdisplays. Kleinere displays zijn aanzienlijk goedkoper, exemplaren van 6 inch vind je al vanaf ongeveer 10 euro per stuk. Een andere mogelijkheid is de 7-segmentdisplays zelf te maken met stukken die je van een ledstrip knipt. Dan heb je wel aanzienlijk meer werk om het allemaal toonbaar te maken.

Als alleen de spelleider de getallen hoeft op te lezen, kun je volstaan met schermpjes van 1,3 cm en rond een euro per stuk. De ULN2803A-ic’s zijn dan niet langer nodig, je sluit de schermpjes via de weerstanden aan op de Arduino. Wat kleine aanpassingen zijn dan wel noodzakelijk: vervang de weerstanden van 39 ohm door exemplaren van 390 ohm en kies schermpjes van het type ‘common cathode’. Deze gemeenschappelijke aansluiting komt op GND en de netadapter wordt er een van 5 volt. De totale kosten van de schakeling komen hiermee uit op ongeveer 45 euro, een aanzienlijke besparing!

Toelichting code

We beginnen met het opnemen van twee bibliotheken: U8glib.h voor het tonen van tekens op het oled-schermpje en Wire.h voor de communicatie met het oled-scherm. Meteen daaronder definiëren we het type schermpje. Daarop volgt de declaratie van enkele constanten en variabelen. De pinnen voor de aansturing van de eenheden en tientallen via de 7-segmentdisplays spreken hopelijk voor zich. Pin A4 en A5 hoeven we niet zelf te definiëren: die zijn door de bibliotheek Wire.h al toegewezen aan het beeldscherm. De belangrijkste hier zijn het aantal nummers dat we trekken en de rij bingonummers. De variabele trekking bevat het aantal getallen dat we al getrokken hebben.

In setup maken we eerst het oled-schermpje leeg, voor het geval dat er nog gegevens van een vorige ronde op staan. Daarna stellen we alle pinnen in de juiste modus in. Merk op: we gaan in de for-lus alle pinnen van 4 tot en met A5 af. Je vraagt je wellicht af of A5 wel een geldig getal is waarmee we in de for-lus pinNumber kunnen vergelijken. Dat werkt inderdaad, omdat de analoge pinnen A0 tot en met A5 intern eigenlijk pinnummers 14 tot en met 19 hebben.

Op het einde van setup roepen we de functie willekeurigeRij aan, die bingoRij vult met de getallen 1 tot en met 75 in willekeurige volgorde. De functie loop is vrij kort: als je de drukknop indrukt en het aantal trekkingen nog geen 75 bedraagt, spelen we een toon af op de piëzoluidspreker en trekken we een getal.

De functie trekGetal is waar de magie gebeurt, dus daar blijven we wat langer bij stilstaan. We nemen een getal uit bingoRij op plaats trekking. Die variabele heeft in het begin als waarde 0, waardoor we het eerste getal uit de rij nemen. In het eerste deel van de functie schrijven we het getal naar het oled-scherm, waarbij er telkens elf getallen op elke rij passen. De getrokken getallen worden eerst omgezet naar losse tekens en vervolgens verwerkt door de functie drawScr, die op zijn beurt gebruikmaakt van de bibliotheek U8glib.h.

©PXimport

©PXimport

Het schrijven van het getal naar de 7-segmentdisplays gaat iets anders. We delen het getal door 10 en kennen dit toe aan de variabele tiental. Omdat dit een getal van type int is, gaat het om een gehele deling, dus zonder komma. Daardoor bevat tiental het eerste cijfer van het getrokken getal, namelijk het tiental. Het tweede cijfer verkrijgen we door de rest van getal bij deling door 10 te berekenen, en dat doen we met getal % 10. Het %-teken berekent namelijk die rest. Daarna tellen we 1 bij de variabele trekking op, zodat we bij de volgende trekking het volgende getal nemen. Daarna roepen we de functies Tientallen en Eenheden aan met de variabelen tiental en eenheid om de juiste leds in te schakelen. Voor elk weer te geven cijfer is een aparte functie beschikbaar.

Dan rest alleen nog de functie willekeurigeRij, die de rij bingoRij vult met alle getallen van 1 tot en met aantalNummers in willekeurige volgorde. Het is voor het begrip van de rest van de code niet belangrijk dat je de werking van deze functie begrijpt, maar de ambitieuze lezers raden we zeker aan om zich eens in de functie te verdiepen.

Overigens hebben we geen pinnen meer over om als digitale ingang te gebruiken om een nieuwe reeks van 75 cijfers te trekken. A6 en A7 zijn namelijk alleen als analoge ingang te gebruiken. Daarvoor dient de drukknop tussen pinnen RST en GND. Als we die indrukken, reset de Arduino zichzelf en voert deze opnieuw de functie setup uit, waardoor de functie willekeurigeRij weer een nieuwe reeks willekeurig geschudde getallen creëert. En dat zonder dat we hiervoor code nodig hebben!

Arduino-IDE installeren en prepareren

Op Windows-pc’s, en systemen met macOS X en Linux wordt de Arduino automatisch herkend, nadat je de Arduino-ontwikkelomgeving (IDE) hebt geïnstalleerd. Doe dat dus altijd als eerste!

1. Installeer Arduino IDE.

2. Sluit de Arduino aan met de usb-kabel. Als bij deze stap de module onverhoopt toch niet wordt herkend, trek dan de usb-kabel van module los. Download en installeer zonodig de Arduino-driver en sluit de module weer aan.

3. Geef indien nodig de firewall toestemming.

4. Selecteer het juiste model (Hulpmiddelen / Board / Arduino Nano).

5. Selecteer de juiste (meestal de hoogste) poort (Hulpmiddelen / Poort / Com-poort XX).

6. Als je een Arduino Nano-kloon gebruikt (zoals wij), zul je bij de nieuwe Arduino-IDE ook de processor moeten instellen via Hulpmiddelen / Processor / ATmega328 (Old Bootloader).

©PXimport

Het oled-schermpje dat we gebruiken, is al wat ouder en dat geldt ook voor de bibliotheek U8glib.h. Helaas blijkt deze niet compatibel met de meest recente instellingen van de IDE, zodat we die eerst gedeeltelijk moeten terugzetten naar een oudere versie. Dat is gelukkig zo gedaan. Start de IDE en klik op Hulpmiddelen / Board / Board Beheer. Selecteer bij Arduino AVR Boards by Arduino versie 1.6.21 en klik op Installeren. Als het goed is, staat daarna INSTALLED achter deze versie. Beantwoord de vraag Wil je Arduino AVR Boards bijwerken? met No.

De laatste stappen zijn het installeren van de oled-bibliotheek en het programma. Download het bestand Bingo_display_trekking_groot_display.zip en pak het uit. Klik in de Arduino-IDE op Schets / Bibliotheek gebruiken / .ZIP Bibliotheek toevoegen en blader in de zojuist uitgepakte map Bingo_display_trekking_groot_display naar U8glib for Arduino.zip. Open nu het bestand Bingo_display_trekking_groot_display.ino en klik op Schets / Uploaden. Er valt nu nog weinig te testen, dus nadat het uploaden is voltooid kun je ervan uitgaan dat alles tot nu toe is gelukt. Koppel de Arduino los.

Bouwen van de schakeling

Het in elkaar zetten van het pakket begint met het bestukken van de printplaat. Hoewel er ruimte genoeg is, zul je even moeten passen en meten om alle componenten op een efficiënte manier te plaatsen. Je wilt natuurlijk waar mogelijk gebruikmaken van de al aanwezige koperen baantjes, zodat je zo min mogelijk draadjes hoeft te gebruiken. De darlington-arrays ULN2003A zijn zo ontworpen dat de aansluitingen als het ware rechtdoor lopen, wat erg handig is bij het plaatsen van deze onderdelen. Zet de schroefklemblokken aan de randen van de printplaat, aangezien daarop alles wordt aangesloten. Nadat alle onderdelen zijn geplaatst, kun je ze op de printplaat vastsolderen. Lees eventueel ook onze soldeer-tips.

Nadat je alle soldeerverbindingen hebt gemaakt, verbind je de componenten onderling volgens onderstaand schema met stukjes draad waarvan je de uiteinden enkele millimeters hebt gestript. Let goed op dat ook alle voedingsaansluitingen (in het schema aangeduid met +12V, +5V en het aarde-symbool) overal zijn verbonden.

©PXimport

©PXimport

Testen

De grootste klus zit erop, tijd om te controleren of alle verbindingen werken. Om het risico op beschadiging door verkeerd aangesloten onderdelen zoveel mogelijk te beperken, kan dat het beste in twee etappes. Verbind allereerst met twee stukjes draad de drukknop die in het schema is aangeduid als ‘Trekking’. Sluit vervolgens de Arduino aan op de ingeschakelde pc of usb-voeding met een usb-kabel en wacht een paar seconden. Als je de knop indrukt, moet je een piep horen en het eerste getal (klein weergegeven) zien verschijnen in het oled-scherm. Bij elke keer dat je de knop indrukt, verschijnt een nieuw getal. Werkt dat? Over naar de volgende etappe.

Knip twee gelijke delen van de ethernetkabel af (de lengte hangt af van je ontwerp, zie de paragraaf Afwerking) en verwijder aan elk van de vier uiteinden tien centimeter van de mantel. Strip de uiteinden van alle draadjes enkele millimeters en vertin deze. Soldeer de draadjes van één kant van de halve ethernetkabel aan het eerste 7-segmentdisplay en die van de andere halve ethernetkabel aan het tweede display. Maak gebruik van de kleurcodering om de draadjes uit elkaar te houden. Verbind de displays door de andere uiteinden van de kabels in de schroefklemmen vast te zetten. Sluit dan de tweede drukknop aan, in het schema aangeduid als ‘Nieuwe ronde’.

Verbind tot slot de uitgeschakelde netadapter met de schakeling. Nadat je alles zorgvuldig hebt gecontroleerd, kun je de adapter inschakelen. Brandt er géén ledje op de Arduino? Schakel dan direct de voeding uit en begin met het zoeken naar de oorzaak. Brandt de led wel, druk dan op de knop Trekking. Als het goed is verschijnt het eerste getal zowel op het oled-scherm als op het 7-segmentdisplay.

Afwerking

Als de proefronde met succes is doorlopen, kun je beginnen met de feitelijke bouw van het toestel. Hoe het er uiteindelijk uit gaat zien, hangt onder andere af van persoonlijke smaak en de gekozen 7-segmentdisplays. Ben je handig met hout of heb je een 3D-printer, dan zijn de mogelijkheden daarmee natuurlijk eindeloos. Als voorbeeld gaan we aan de slag met twee stukken plexiglas van een afgedankte plafondlamp. De 7-segmentdisplays komen daartussenin.

De rest van de schakeling wordt in een transparant vershoudbakje aan de achterkant bevestigd. Die behuizing zou je eventueel ook los van de rest kunnen houden, zodat je een aparte controllerunit hebt. Dan zijn er twee extra wartels met trekontlasting nodig voor de ethernetkabels tussen de printplaat en de 7-sementdisplays.

©PXimport

Om het trekken van getallen zo eenvoudig mogelijk te maken, monteren we de desbetreffende knop in een aparte behuizing die je in de hand kunt houden. Daarmee heb je een soort afstandsbediening die de spelleider wat bewegingsruimte geeft. De knop voor een nieuwe ronde komt op een plek waar je hem niet snel per ongeluk kunt indrukken. Wij kiezen voor de behuizing van de printplaat, achter het plexiglas.

Het snoer van de ‘afstandsbediening’ (de usb-kabel) en dat van de netadapter gaan door wartels die eveneens in de behuizing zitten. Een kunststof snijplank dient als stevige basis voor het geheel.

Online zijn volop gratis bingokaarten te vinden die je kunt downloaden en afdrukken. Je kunt kiezen voor het standaardspel, maar leuker is beginnen met een ronde voor de eerste volle horizontale of verticale getallenrij. Vervolgens kun je spelen voor een van tevoren afgesproken vorm zoals een O, een L of een X, om te eindigen met de volle kaart. De grootste uitdaging voor de bingomaster is het bijhouden van de getrokken getallen. Weliswaar houdt onze schakeling die bij, maar de controle van een bingokaart gaat echt een stuk sneller als de getallen zijn afgestreept, omcirkeld of gemarkeerd in de juiste kolom. Download hiervoor het bestand Bingotrekking.pdf en druk het af op A4-formaat. Veel speelplezier!

Een vriezer zorgt ervoor dat je eten langer goed blijft. Maar sommige modellen doen meer dan alleen invriezen. Dankzij slimme functies zoals supervriezen of automatisch ontdooien bewaar je je eten niet alleen langer, maar ook beter. Welke functies kun je tegenkomen op een vriezer en wat heb je eraan? Je leest het hieronder.

Lees ook: Wat is de ideale temperatuur voor jouw koelkast en vriezer?

Supervriezen: snel (terug) naar de juiste temperatuur

Gooi je een lading verse boodschappen in de vriezer, dan stijgt de temperatuur tijdelijk. Niet ideaal: eerder ingevroren etenswaren kunnen deels ontdooien en nieuwe producten doen er langer over om echt koud te worden. Met de supervriesfunctie voorkom je dat. Deze functie – ook wel snelvriesfunctie of 'fast freeze' genoemd – verlaagt de temperatuur tijdelijk tot -24 graden Celsius of nog kouder. Zo worden alle producten in één keer snel ingevroren. Zet supervriezen het liefst aan vóór je boodschappen gaat doen. Dan werkt het systeem al op volle kracht zodra je thuiskomt. Ook handig: gebruik de functie na het ontdooien van je vriezer om 'm weer snel op temperatuur te brengen.

Thermostaat: houd de temperatuur onder controle

De beste temperatuur voor een vriezer is -18 graden Celsius. Zo blijven de meeste etenswaren lang houdbaar en blijft het energieverbruik binnen de perken. Veel vriezers hebben daarom een ingebouwde thermostaat, waarmee je de temperatuur precies kunt instellen en in de gaten houdt. Zorg dat de temperatuur altijd onder de -17 graden ligt, maar stel 'm niet kouder in dan -30 graden. Want: hoe kouder hoe beter gaat bij vriezen niet op. Een te koude vriezer slurpt onnodig veel stroom en kan de structuur en smaak van producten als groente, fruit, vis, vlees en dranken aantasten.

Heeft jouw vriezer geen ingebouwde thermostaat? Je kunt ook een losse thermometer gebruiken om de temperatuur te controleren en zo nodig bij te stellen.

©Hedgehog94

No Frost: nooit meer ontdooien

Een dikke laag ijs in je vriezer is niet alleen onhandig, maar ook ongunstig voor je eten. Lades kunnen vast komen te zitten en er blijft minder ruimte over. Bovendien beïnvloedt ijs de temperatuur en vochtbalans in de vriezer. Daardoor kunnen smaak, textuur en houdbaarheid van je eten achteruitgaan. Daarnaast geldt: hoe meer ijs in de vriezer, hoe harder de vriezer moet werken om de juiste temperatuur te behouden.

Met No Frost voorkom je dat. Deze functie gebruikt een ventilatiesysteem dat lucht op de juiste temperatuur gelijkmatig door de vriezer blaast. Zo ontstaat er geen ijsafzetting op de wanden, lades of verpakkingen. Je hoeft dus nooit meer te ontdooien én je vriezer blijft efficiënt werken.

Automatische ontdooifunctie: minder ijs, minder werk

De automatische ontdooifunctie lijkt op No Frost, maar werkt net even anders. In plaats van ijsvorming continu te voorkomen, schakelt de automatische ontdooifunctie het koelsysteem van de vriezer af en toe tijdelijk uit. Het smeltwater loopt naar een opvangbak bij de motor en verdampt daar vanzelf. Deze functie helpt vooral bij overmatige ijsvorming, maar de ontdooifunctie zal je vriezer in tegenstelling tot No Frost niet volledig ijsvrij houden. Af en toe handmatig ontdooien blijft nodig – al scheelt het flink wat werk vergeleken met een vriezer die géén automatische ontdooifunctie heeft.

©Tolstoy | Prozorov Andrey

Dooiwaterafvoer: makkelijk ontdooien zonder gedoe

Ontdooi je je vriezer handmatig? Dan is een model met dooiwaterafvoer een slimme keuze. Dit systeem voert het smeltwater automatisch af via een gootje naar een opvangbak buiten de vriezer. Je hoeft dus niet meer te dweilen of met handdoeken in de weer. Het water loopt netjes weg, ook vanaf de bodem, waardoor je vriezer na afloop meteen schoon en droog is. En je voorkomt dat achtergebleven water bij het opnieuw inschakelen weer bevriest.

IJsblokjeslade: altijd ijsblokjes bij de hand

Je kent het wel: je hebt ijsblokjes nodig, maar deze liggen ergens ver achter in de vriezer. Na een poosje graaien heb je ze eindelijk, maar dan blijkt dat de ijsblokjes volledig aan elkaar vastgevroren zijn. Een vriezer met een aparte ijsblokjeslade voorkomt dit. De ijsblokjes liggen op een vaste plek, waardoor je er altijd makkelijk bij kunt. Ze komen niet in contact met andere etenswaren, blijven fris van smaak en vriezen niet aan elkaar vast. Bovendien houd je de rest van je vriezer overzichtelijker en beter ingedeeld, omdat de ijsblokjes een eigen plek hebben.

Welke functies passen bij jou?

Ben je op zoek naar een vriezer die past bij jouw manier van bewaren? Dan is het handig om te weten dat je bij veel webwinkels eenvoudig kunt filteren op functies als No Frost, supervriezen, een ijsblokjeslade of een automatische ontdooifunctie. Zo zie je in één oogopslag welke modellen aansluiten bij wat jij belangrijk vindt. Dat maakt het kiezen van een vriezer die écht bij je past een stuk makkelijker.

Nieuwe smartphone, nieuw hoesje! Het lijkt zo simpel, maar toch kan het vinden van een passend ‘jasje’ lastig zijn. Voor vrijwel ieder mobiel toestel is de keuze namelijk enorm. Daarnaast zijn er verschillen op het gebied van bescherming en functionaliteit. Uit welke hoesjes kun je allemaal kiezen en wat zijn hiervan de voor- en nadelen?

Heb je bijvoorbeeld net een iPhone 16 gekocht en wil je daar een bijpassend hoesje voor kopen? De bekende webshop www.smartphonehoesjes.nl verkoopt alleen al voor dit exemplaar ruim duizend verschillende producten! Zie tussen dit overweldigende aanbod maar eens een geschikt exemplaar te vinden. Welk hoesje je het best kunt kopen, hangt grotendeels af van hoe je het duurbetaalde toestel wilt beschermen. Bovendien wil het oog natuurlijk ook wat! Ontdek aan de hand van dit artikel welk smartphonehoesje goed bij je past. 

Backcover

Bij een backcover zijn alleen de achterkant en zijkanten van de smartphone beschermd. Je drukt het toestel in een soort houder, waarna je het aanraakscherm altijd kunt bereiken. Handig, maar tegelijkertijd is het display op die manier wel kwetsbaar voor vuil en krassen. Gebruik om die reden bij voorkeur een goede screenprotector (zie kader).

Een goede backcover heeft verstevigde hoeken die bij een onverhoopte valfungeren als schokdempers. Zo verklein je het risico op een gebroken scherm. Bij de betere hoesjes staat in de specificaties de valbescherming vermeld, bijvoorbeeld één, twee of zelfs vijf meter. Verder heeft een goede backcover verhoogde randen; leg je de smartphone ondersteboven neer, dan beschermen deze randen het display en de selfiecamera.

Het merk Urban Armor Gear (UAG) ontwikkelt backcovers met extra verstevigde hoeken.

Bookcase

Ga je de deur uit, dan neem je al gauw een sleutelbos, smartphone en portemonnee mee. Je zakken zitten dus behoorlijk vol. Met een geschikte bookcase laat je die dikke portefeuille gewoon thuis liggen. Zoals de naam al doet vermoeden, is een bookcase een soort ‘boekje’. Zodra je de flap openslaat, kun je de smartphone bedienen. Deze flap behoedt het scherm voor krassen. Kies bij voorkeur een bookcase met een magnetische sluiting, zodat de flap niet vanzelf kan openklappen.

Een bookcase heeft vrijwel altijd plek voor enkele pasjes . Daarnaast bevat zo’n hoesje doorgaans een groot vak met eventueel een rits, waardoor je nog wat (klein)geld kunt meenemen. Tot slot hebben sommige modellen een geïntegreerde standaard. Nuttig voor wie onderweg geregeld filmpjes kijkt.

Deze bookcase van Nomad vervangt de traditionele portemonnee.

Naast de genoemde pluspunten heeft een bookcover ook enkele nadelen. Vooral tijdens het fotograferen en filmen kan de flap in de weg zitten. Gebruik je de smartphonecamera vaak, dan is dat wel iets om over na te denken. Verder passen er drie, vier, vijf of hooguit zes (bank)pasjes in de bookcase, waardoor je niet alle klantenpassen kunt meenemen. Overigens hoeft dat niet zo’n probleem te zijn, want je kunt die pasjes ook digitaal opslaan. Gebruik hiervoor Stocard of een vergelijkbare app .

Met Stocard heb je alsnog alle klantenpassen van je favoriete winkels op zak.

2-in-1-hoesje

Kun je niet tussen een backcase en bookcover kiezen? Een zogeheten 2-in-1-hoesje biedt het beste van twee werelden. Hierbij bevindt zich een uitneembare backcover in een bookcase . Dat werkt veelal met een magnetische constructie. Handig, want wanneer je de deur uitgaat, maak je de backcase weer vast. Vervolgens heb je de belangrijkste pasjes bij de hand. Wil je filmen of fotograferen? Haal het toestel dan tijdelijk even uit de bookcase. Meestal zijn 2-in-1-hoesjes iets dikker, waardoor ze een goede valbescherming bieden.

Dit 2-in-1-hoesje van Accezz heeft een krachtige magneet, zodat je de backcover in de bookcase kunt bevestigen.

Extra stevig!

Bij gebruik in een fabriek, bouwplaats of soortgelijke omgeving heeft een smartphone meer te lijden. Misschien is dan een extra stevig hoesje iets voor jou. Let hierbij vooral op de dikte van de hoeken. UAG, PanzerGlass (Care) en iDEAL of Sweden produceren bijvoorbeeld op grote schaal robuuste smartphonehoesjes met een valbescherming tot vijf meter. Deze producten voldoen doorgaans aan de militaire MIL-STD-810H-standaard.

Dit hoesje van UAG heeft dikke randen en hoeken, zodat de smartphone moeiteloos een val van maximaal vijf meter overleeft.

Eigen hoes ontwerpen

Een foto van je (klein)kind, huisdier of partner. Met een zelfontworpen hoesje maak je jouw smartphone extra persoonlijk. Verschillende bedrijven kunnen zo’n hoesje voor je maken. Nadat je een geschikt hoesje hebt gekozen, verschijnt er in de browser een ontwerptool. Hierin upload je het beoogde kiekje. Afhankelijk van de gekozen aanbieder kun je mogelijk ook een foto op jouw Facebook- of Instagramaccount selecteren. Gebruik altijd een afbeelding met een hoge resolutie, want anders oogt het resultaat korrelig. Kies je tóch een foto van een matige kwaliteit, dan toont de online ontwerptool waarschijnlijk een waarschuwing.

Het is belangrijk om de foto goed uit te lijnen. Vaak is het namelijk nodig om het beeld wat te schuiven omdat de camera’s bijvoorbeeld een belangrijk gedeelte van de foto afdekken. Afhankelijk van het gekozen product voeg je optioneel ook nog een tekst, illustratie en/of achtergrond toe. Houd er rekening mee dat de meeste gepersonaliseerde smartphonehoesjes geen goede valbescherming bieden.

Voeg in de ontwerptool van Smartphonehoesjes.nl eenvoudig je eigen foto toe.

Koordhoesje of telefoontas?

Met name voor vrouwen zijn koordhoesjes erg interessant. Deze backcover-modellen hebben een lang touwtje of riem . Dat maakt het mogelijk om de smartphone in ‘handtasstijl’ te dragen. Nuttig voor wie het toestel niet in een broek- of jaszak kwijt kan. Je past de lengte van het touwtje of de riem eenvoudig aan.

Als alternatief zijn er uiteraard ook handtassen met een speciaal smartphonevak te koop. Hiermee kun je ook nog wat andere spullen meenemen, zoals sleutels en geld. In plaats van de naam handtas gebruiken veel (web)winkels hiervoor de term telefoontas. Ten slotte bestaan er ook speciale heuptassen waarin je het mobiele toestel kunt opbergen.

Met behulp van de afneembare riem draag je dit koordhoesje van Selencia comfortabel om je schouder.

Kleur en materiaal

Weet je al wat voor smartphonehoesje je wilt kopen? Bedenk dan welke kleur je wilt. Is jouw smartphone een lust voor het oog, dan kun je ook een transparant exemplaar overwegen waarmee het design zichtbaar blijft. Het gebruikte materiaal heeft veel invloed op de aanschafprijs. De goedkoopste producten bestaan uit (dun) kunststof of siliconen; die kun je over het algemeen goed buigen. Geef je iets meer geld uit, dan kun je een stevig kunststof hoesje aanschaffen.

Wie een chic uiterlijk belangrijk vindt, kan een hoesje van imitatieleer of echt leder kopen . Dit betreft in de meeste gevallen bookcovers. Bedenk wel dat dit materiaaltype gevoeliger is voor krassen en beschadigingen. Voor de liefhebbers zijn er in diverse webshops ook nog houten backcovers en spiegelhoesjes te vinden. Ook zijn er diverse fabrikanten die voor hun producten gerecyclede materialen gebruiken.

Nomad ontwikkelt voor diverse toestellen stijlvolle hoesjes van echt leer.

Tot slot

Hopelijk geeft dit artikel je voldoende handvatten om een geschikt en betaalbaar smartphonehoesje te vinden. De allergoedkoopste hoesjes van enkele euro’s laat je trouwens het beste links liggen. Die zitten meestal ‘slap’ om het toestel, waardoor er op den duur ruimte tussen het hoesje en de smartphone ontstaat. Goede (plastic) hoesjes kun je vanaf een bedrag van grofweg tien euro vinden.