De Consumentenbond waarschuwt dat de standaardbeveiliging van Android tekortschiet, maar schiet vervolgens tekort in zijn aanbevelingen. Een antivirus-app kan gewoonweg onvoldoende. Hoe zit het nu precies met de malware op Android? Hoe bescherm je je wel?

Android is veruit het meestgebruikte mobiele besturingssysteem, in Nederland, maar ook wereldwijd. De Consumentenbond zet zit hard in om Android ook veiliger te maken. Vooral de manier waarop ze zich inzetten voor betere ondersteuning van fabrikanten middels Android-udpates is bewonderenswaardig. Vorige week kwam de bond nog in het nieuws over het feit dat de gezichtsontgrendeling van veel smartphones ondermaats is. Vandaag kwam de melding dat de standaardbeveiliging op Android-telefoons slecht zou werken.

De Consumentenbond deed onderzoek door een aantal malafide apps te installeren op een Android en te kijken hoeveel er door Android’s Play Protect werden herkend. Ook werden onveilige sites (zoals phishingsites) bezocht, om de Safe Browsing-functie van Chrome te onderzoeken. De resultaten waren bedroevend. Slechts 56% van de malafide apps werd herkend en veel phishingsites werden niet herkend. De Consumentenbond maakt hier terecht uit op dat Google beter zijn best moet doen om Androidgebruikers veilig te houden.

Virusscanner Android

De Consumentenbond adviseert Androidgebruikers om een virusscanner te installeren, net zoals je gewend bent op Windows. Maar in zijn advies gaat de bond helaas zelf de mist in: gebruik een betaalde antivirus-app, want die zijn beter in het herkennen van malafide apps en phishingsites. Maar in het advies wordt veel over het hoofd gezien.

Een antivirus-app is echter zonde van je geld en de systeemcapaciteit van je Android. Het probleem van malafide apps is namelijk verwaarloosbaar in Nederland. Google’s appwinkel Play Store wordt door Google zelf goed schoongehouden, het komt vrij zelden voor dat er een malafide app in voorkomt. Heb je (ongelukkig genoeg) een slechte app op je Android, dan zijn de mogelijkheden beperkt. Een app is als een ‘container’ op je systeem geïnstalleerd, een eigen eilandje, waardoor het niet zomaar je bestanden, systeem of andere apps kan beïnvloeden. Aan je bankier-app kan een malafide app dus niet komen. Via machtigingen kun je bovendien zelf aangeven of een app toegang mag hebben tot je contactpersonenlijst, locatie, camera of microfoon. Een app kan pas echt schade aanrichten als je hem apparaatbeheer-rechten toekent, iets waarvoor je handmatig diep de instellingen in moet.

Bovendien, de dreiging van malafide apps is vooral voor wie apps buiten de Play Store om installeert. Ook hier moet je als gebruikers enkele hordes voor nemen. Dit soort apps richten zich daarom ook meestal op gebruikers uit landen waar de Google Play Store niet beschikbaar is.

Lees ook: Do's en Dont's voor je Android

©PXimport

Phishing op Android

Het fenomeen phishing is voor je Android een reëler probleem. Dat Safe Browsing tekortschiet in het onderzoek van de Consumentenbond, valt de makers van Chrome en ontwikkelaars van Android kwalijk te nemen. Dat moet beter. Met phishing worden met nagemaakt sites persoonsgegevens gestolen in de mobiele browser. Via bijvoorbeeld WhatsApp worden links naar phishingsites gedeeld. Gebruikers worden misleid met bijvoorbeeld valse kortingsbonnen voor supermarkten als de Lidl, die voor je klaarstaan na het invullen van je persoonsgegevens.

Je kunt hiervoor ook een beveiligingsapp installeren, die een aparte browser-app aanbiedt die beter in staat is phishingsites te detecteren. Je mist echter de gevorderde functionaliteit, zoals synchronisatie.

Hoe ben je veilig op Android?

Op je pc ben je gewend om meteen over te gaan op de installatie van antivirus. Malwarebesmetting kan plaatsvinden zonder dat je iets verkeerd doet, het bezoeken van een betrouwbare website waarvan de advertentieserver gehackt is zou bijvoorbeeld al genoeg kunnen zijn voor besmetting. Dat is op Android niet het geval. Malware kan alleen toeslaan via de installatie van malafide apps, deze apps kunnen vervolgens standaard weinig uitrichten en de besmetting wordt ongedaan gemaakt wanneer je de app weer verwijdert. Een antivirus-app op Android heeft zelf te weinig mogelijkheden om in te grijpen en zal je niet helpen. Wat wel helpt: installeer bij voorkeur geen apps buiten de Play Store om, en wanneer je wel apps installeert: ga even de beoordelingen en het aantal downloads na (als een app vaak gedownload is, is dat een goed teken). Wees kritisch in je permissies: vooral als het aankomt op je contactpersonen, camera, locatie en microfoon. Desgewenst kun je een app altijd in de Android-instellingen permissies ontzeggen.

Phishing is een vervelend probleem, waar de Android-ontwikkelaars prioriteit aan zouden moeten geven. Als gebruiker los je dit niet op met de installatie van een veiligheidsappje. Gebruik voor je transacties in ieder geval altijd de mobiele app van je bank en controleer de url van sites die je bezoekt.

Smartphone beveiliging

Waar je als gebruiker wel zelf voor moet zorgen als het aankomt op mobiele beveiliging bij zowel Android als iOS is een beheer op afstand (zodat je je toestel bij verlies of diefstal kunt terugvinden, of zelfs wissen) en VPN om je dataverkeer te beschermen tegen afluisteraars. Beheer op afstand zit al ingebouwd op Android-smartphones en iPhones. Aanbieders van antivirus-apps vergeten nog altijd het belang van VPN. Goede VPN-diensten zijn bijvoorbeeld Private Internet Access en NORD VPN.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.