Slimme buitenlampen hebben veel te verduren doordat ze regelmatig worden blootgesteld aan onder meer regen en zonlicht. Door te kiezen voor slimme buitenverlichting met de juiste beschermingsgraad zorg je ervoor dat de lampen beter bestand zijn tegen weersinvloeden. Maar welke IP-rating heb je precies nodig? Dat leggen we uit in dit artikel!

Wat is een IP-rating?

Een IP-rating wordt ook wel Ingress Protection genoemd. Het is een internationale norm die aangeeft in hoeverre een product, zoals een buitenlamp, smartphone of fototoestel, is beschermd tegen vocht, vuil en stof. De IP-certificering is te herkennen aan de letters ‘IP’ gevolgd door twee cijfers. Het eerste cijfer zegt iets over de mate van vuil- en stofbestendigheid, en het tweede cijfer iets over de beschermingsgraad tegen vloeistoffen. 

In onderstaand overzicht leggen we de betekenis van de getallen uit.

Welke IP-rating moet mijn slimme buitenlamp hebben?

Bij de aanschaf van een slimme buitenlamp is het belangrijk om rekening te houden met de IP-rating. Verlichting voor buiten moet minstens over een IP44-rating beschikken. Dat houdt in dat de lamp beschermd is tegen kleine stofdeeltjes vanaf 1 millimeter én tegen opspattend water (afkomstig vanuit alle hoeken). Dat is belangrijk omdat buitenverlichting wordt blootgesteld aan verschillende weersinvloeden, zoals regen, wind en sneeuw.

Een hogere IP-rating zorgt ervoor dat je slimme buitenlamp nog beter beschermd wordt tegen de weersomstandigheden. Een lamp met IP68-rating kan bijvoorbeeld voor langere tijd aan water worden blootgesteld dan een lamp met IP44-rating. Bovendien heeft het een hogere beschermingsgraad tegen stof. 

Wanneer je je slimme buitenlamp in de grond plaatst, zoals in de buurt van planten of het gazon, is een hoge IP-rating zoals IP67 of IP68 aan te raden. Lampen in de grond worden namelijk veel blootgesteld aan water en vuil. Ook biedt een hoge IP-rating een betere bescherming tegen bijvoorbeeld het sproeien van het gras en de planten in de zomermaanden. 

Bij een muurlamp kun je doorgaans voor een lagere IP-certificering kiezen, zoals IP65 of IP66. Omdat een lamp met IP44-rating beschermd is tegen spatwater, kan de levensduur sneller afnemen wanneer deze wordt blootgesteld aan een hevige regenbui. Een dergelijke lamp is meer geschikt voor onder een overkapping of andere vorm van beschutting.

Hoe wordt de IP-rating van een slimme lamp bepaald?

De IP-rating van een slimme buitenlamp wordt bepaald op basis van tests die worden uitgevoerd door onafhankelijke testorganisaties. Een buitenlamp wordt daar onder meer blootgesteld aan waterstralen met verschillende drukniveaus om te bepalen hoe waterbestendig die is. Ook wordt er gekeken in hoeverre een lamp bestand is tegen stof en vuil.

Wat zegt de IP-rating over de levensduur van slimme buitenlampen?

Het is belangrijk om te weten dat de IP-rating niet alles zegt over de levensduur van slimme buitenverlichting. De bescherming kan namelijk afnemen wanneer een apparaat wordt blootgesteld aan sneeuw, wind, zonlicht of kou. Hoe beter de kwaliteit van de materialen van de lamp, hoe minder snel de mate van stof- en waterbestendigheid moet afnemen. Toch is het onvermijdelijk dat er na verloop van tijd slijtage of degradatie plaatsvindt, bijvoorbeeld aan de afdichtingsrubbers.

Daarnaast heeft niet alleen de buitenkant van een slimme buitenlamp invloed op de levensduur. Een slechte kwaliteit van interne onderdelen, zoals de leds en de voeding, kan ervoor zorgen dat je buitenlamp sneller kapot gaat. Ook heeft een lamp geen oneindig aantal branduren. Na verloop van tijd raakt een lamp op. Bij slimme verlichting is dat vaak na 15.000 tot 25.000 branduren. Niet alle armaturen beschikken over een vervangbare lamp, waardoor je na verloop van tijd mogelijk een compleet nieuwe armatuur moet aanschaffen.

Welke slimme lampen zijn geschikt voor buiten?

Verschillende smarthomemerken verkopen slimme lampen voor buitengebruik. Bekende merken met slimme buitenverlichting zijn Philips Hue, Calex, Innr en Twinkly. Let bij het kiezen van een lamp niet alleen op de IP-rating, maar kijk ook of het bijbehorende smarthomeplatform aansluit bij eventuele andere slimme lampen die je in huis hebt. Eerder schreven we al over zaken waar je op moet letten bij het kiezen van slimme buitenlampen. Ga ook na of je bepaalde accessoires nodig hebt, zoals een hub of bridge. We leggen in dit artikel uit wat je precies nodig hebt voor slimme buitenverlichting.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.