Je hoeft een rookmelder echt niet in elke ruimte op te hangen. Maar waar dan wel? De belangrijkste plekken vind je in dit artikel. Ook leggen we uit wat de beste plaatsing van een rookmelder is en we geven je nog een aantal tips zodat je het meeste profijt hebt van je rookmelder.

Waar rookmelders plaatsen?

De belangrijkste plekken voor een rookmelder zijn in ieder geval de gangen (overlopen) op de diverse verdiepingen van je huis. Het idee is dat je de rookmelder tegen muur of plafond ophangt. Dat eerste alleen als ook expliciet in de handleiding van jouw melder is aangegeven dat dat kan. Bovendien hoort dan een muurbeugel meegeleverd te zijn. Hang je hem aan het plafond, dan behoort er 50 cm van de zijmuur en hoeken van de ruimte te zijn. Hoe hoger de melder hangt (vandaar dat het plafond de beste plaats is), hoe beter. Rook stijgt immers op en wordt dan al in een heel vroeg stadium gedetecteerd. Wil je ook een rookmelder op de zolder hangen, dan kan dat. Wel is het zaak om dan te zorgen dat de rookmelder 30 cm lager dan de nok hangt.

Extra veilig

Voor een extra veilig rookmelderbeleid in huis kun je de aanschaf van koppelbare rookmelders overwegen. Detecteert dan één melder in huis ergens rook, dan geven ze allemaal een alarm. Ideaal als jij bijvoorbeeld in de slaapkamer ligt en er in de woonkamer iets begint te smeulen. De wifi rookmelder gaat wat dat betreft nog een stapje verder. Hiermee zie je op afstand – bijvoorbeeld als je bij buren of kennissen verderop in de straat zit – of iets is mis is. Gewoon via een app op je smartphone.

Rookmelder-test

©PXimport

Voor alle rookmelders geldt dat je ze met regelmaat moet testen. Voor dat doel zit er meestal een testknopje op de melder. Indrukken laat het alarm af gaan. Hoor je in zo’n geval niets, dan is mogelijk de batterij leeg. Hoor je na vervangen van de batterij(en) nog niets, dan is de melder kapot en moet deze direct vervangen worden. Ook voor melders die aan het lichtnet hangen en niet piepen bij een druk op de knop geldt natuurlijk dat er iets mis is. Check dan eerst of de melder überhaupt netspanning gevoed krijgt: mogelijk moet de fout daar ergens gezocht worden.

Plekken om te vermijden

De belangrijkste plekken voor een rookmelder in huis zijn zoals gezegd de gangen op de verschillende verdiepingen, maar ook de afzonderlijke ruimten – denk aan slaapkamer(s) en dergelijke – zijn een prima plek voor de plaatsing van een rookmelder. Vermijd echter ruimten waar ‘van nature’ rook (of stoom!) kan ontstaan. De garage is bijvoorbeeld niet de meest voor de hand liggende plek (tenzij daar bijvoorbeeld alleen een elektrische auto staat, want die horen onder geen enkele omstandigheid te roken). Ook rookmelders in de keuken en badkamer zullen continu vals alarm veroorzaken. Een rookmelder maakt namelijk geen onderscheid tussen rook en stoom, vandaar. Plekken als een serre of schuur zijn dan weer wel handig. En – tot slot – als je ook onderweg op de camping veilig wilt zijn, kun je ook een optische rookmelder in de caravan monteren. Of in de boot.

Toch maar professioneel laten doen?

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.