Met Philips Hue Secure breidt de fabrikant zijn lijn voor slimme lampen behoorlijk uit. Met deze nieuwe producten kun je Hue ook inzetten als een beveiligingssysteem en met de nieuwe contactsensor kun je ook lampen verder automatiseren.

In de Philips Hue Secure-starterkit zitten een paar oude en een paar nieuwe producten. Aanwezig zijn de drie nieuwe contactsensoren, een bewegingssensor, twee standaardlampen (white en color ambiance) met E27-fitting en de Hue-bridge. Het pakket richt zich met name op nieuwe Philips Hue-gebruikers, aangezien je hier ook een bridge en twee lampen bij krijgt. Mocht je al tegen de beperkingen van de reeds geïnstalleerde Hue-bridge aanlopen, dan kun je met een tweede brug in je netwerk dat soort beperkingen opheffen. Normaal gesproken kun je tot vijftig producten aan één bridge koppelen.

Het pakket heeft een adviesverkoopprijs van 299,99 euro, maar is online vaak net iets goedkoper te vinden. De nieuwe contactsensor kost per stuk 39,99 euro, terwijl de bewegingssensor 44,99 euro kost. De Hue-bridge hebben we voor iets meer dan 40 euro online kunnen vinden. De losse witte lamp kost 15,99 euro, terwijl je voor de kleurenvariant 59,99 euro betaalt. Al met al komen we dan grofweg uit op iets meer dan 280 euro. We hebben in dit geval niet altijd op de adviesprijs gelet, maar op prijzen die we online tegenkomen. En dan is dit pakket duurder dan wanneer je alles los koopt.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Het voordeel van Philips Hue Secure

Als we de prijs even buiten beschouwing laten, zien we dat Philips Hue Secure een mooi pakket aan basale beveiligingsproducten biedt. Wat het pakket relatief duur maakt, is de toevoeging van drie raam- en deursensoren (de eerdergenoemde contactsensoren). Als je dat bijvoorbeeld naast het aanbod van Ring legt, dan ben je daar met een prijs van 209,99 euro aanzienlijk goedkoper uit. Vooruit, daar krijg je maar één contactsensor bij. Daarnaast kun je het systeem (in elk geval niet zonder omweg en andere systemen) niet koppelen aan de slimme lampen van Philips Hue.

Om nog maar te zwijgen over het feit dat Ring Alarm een bedieningspaneel biedt dat je bij de deur ophangt, waardoor je dus niet alleen bent aangewezen op de app. Het is maar net wat je wil natuurlijk, maar uit ervaring weten we dat zo’n paneel zeer wenselijk is. Het grote voordeel van Philips Hue Secure is dan weer dat je de producten in het pakket naadloos vanuit één app met elkaar kunt laten samenwerken. Ook is het zo dat alle producten van Philips Hue nu prettiger dan ooit met elkaar samenwerken, waardoor je aanwezige lampen op een andere manier kunt inzetten.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

De ster van de show

De grote (of eigenlijk kleine) ster van de show is de nieuwe contactsensor. Dat is een sensor die je op een raam of deur kunt plakken, waardoor je realtime-meldingen kunt ontvangen over de status van een raam of deur. De sensor kent twee standen: open of dicht. Per stand kun je een notificatie ontvangen, zodat je bijvoorbeeld weet wanneer er iemand binnenkomt (mogelijk via een plek waar dat niet de bedoeling is). Maar je kunt de sensor ook op de koelkastdeur bevestigen, zodat je vanaf de bank kunt controleren of je die deur wel goed hebt dichtgedaan. Soms vergeet je dat wel eens.

Verder is het mogelijk om via de Philips Hue-app een handeling aan de stand te koppelen. Zo hebben wij ervoor gezorgd dat het nachtlampje (waar al een Philips Hue-lamp in zit) aan gaat zodra we de slaapkamerdeur opendoen. Het lampje gaat na een minuut of wanneer we de deur weer sluiten automatisch uit.

Meer opties dan dat zijn er helaas niet. Zo kun je niet instellen dat het lampje overdag niet op de sensor reageert, om maar een voorbeeld te geven. Net als bij de Philips Hue Secure Camera zijn de opties dus vrij beperkt, en dat terwijl je er wel de hoofdprijs voor betaalt.

©Wesley Akkerman

Goedkoper is beter?

Raam- en deursensoren zijn over het algemeen voor de helft van de Hue-prijs beschikbaar. Neem bijvoorbeeld de versie die het Chinese merk Aqara aanbiedt: die kost online ongeveer 16 euro, en daar kun je precies evenveel mee als met de Hue-contactsensor. Bijkomend voordeel is dat die sensor Zigbee ondersteunt en daardoor meer dan honderd apparaten in één netwerk kan opnemen. En met de nieuwe versie, die Thread ondersteunt, komen daar nog eens honderd producten bij. Beide sensors bieden overigens support voor Google Home, Apple Homekit en Amazon Alexa.

Echter, in beide gevallen heb je vrij weinig aan Google Home. Je kunt alleen de status van de deur of het raam checken, maar je kunt er verder geen acties aan koppelen of automatiseringen mee opzetten. Via Apple Homekit kan dat dan weer wel en zijn de opties uitgebreider dan in de Philips Hue-app. Daar is het wel degelijk mogelijk om in te stellen dat de sensor alleen 's avonds werkt. En met een uitgebreider platform (voor gevorderden) kun je er waarschijnlijk nog meer uithalen – maar dan ben je niet merkgebonden en kun je net zo goed voor een goedkopere optie gaan.

De andere Philips Hue Secure-producten

Over de lampen die in het pakket zitten zijn in de loop der jaren al de nodige verhalen geschreven. Daarom focussen we ons nu alleen nog even op de bridge en de bewegingssensor, twee interessantere producten uit het prima pakket. Wanneer je de starterskit in huis haalt, krijg je daar dus de Hue-bridge bij waar je alle andere producten aan kunt koppelen. Zo kom je op een laagdrempelige manier – wellicht voor het eerst – in aanraking met een smarthomehub, en leer je in elk geval één slim systeem kennen. Een systeem dat lampen, sensoren en dus ook camera’s ondersteunt.

De bewegingssensor is op zichzelf al een interessant product, want je kunt er verschillende dingen mee doen. Je kunt op basis van beweging een notificatie ontvangen of natuurlijk lampen activeren. In tegenstelling tot de contactsensor is het wel mogelijk een tijd te specificeren, waardoor je in elk geval voor één slaapkamer de boel prettig kunt automatiseren. Verder kan de sensor zowel licht als temperatuur meten; informatie die helemaal niet terugkomt in de Philips Hue-app. Maar wanneer je hem bijvoorbeeld koppelt aan Google Home, dan is die info wel zichtbaar.

Philips Hue Secure kopen?

Onderaan de streep laat de Philips Hue Secure-starterkit een gemengde indruk achter. We zijn in elk geval blij met een aantal zaken. De contactsensoren laten zich gemakkelijk installeren en reageren razendsnel op veranderingen. De bewegingssensor is daarnaast breed inzetbaar, kan rekening houden met schema’s en fungeert zelfs als licht- en temperatuurmeter. Bovendien is het pakket compleet, waardoor je je huis relatief goed kunt beschermen of automatiseren. Je kunt er beide kanten mee op. En hoe meer Philips Hue-producten je al hebt, hoe aangenamer de integratie werkt.

Daar tegenover staan vreemde keuzes. Het pakket an sich is op het moment van schrijven duurder dan wanneer je de producten los koopt. De losse producten zijn bovendien vrijwel altijd (soms zelfs tot twee keer) duurder dan concurrerende accessoires. Verder is het vervelend dat de Hue-app vrij beperkt is, waardoor we niet alles direct vanuit één punt kunnen instellen en inzien en daar weer andere apps voor nodig hebben. Het Secure-pakket is wat ons betreft pas interessant zodra de prijs met 100 euro of meer gezakt is; dán krijg je pas echt veel waarde voor je geld vanwege hub en lampen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.