Waarschijnlijk heb je weleens van het Pieterpad gehoord: het is de bekendste wandelroute van Nederland. Maar ook voor fietsers is de route echt een aanrader. Als fietser volg je niet precies het wandeltraject (omdat je niet overal met de fiets mag rijden), maar de fietsroute voert wel door dezelfde streken en landschappen van Oost-Nederland. Tijd voor een kennismaking!

Lees ook: 🚗 + 🚲 Fietsendrager kiezen: dit moet je weten

De route in het kort

Het Pieterfietspad heeft een lengte van maar liefst 580 kilometer en voert van Pieterburen in Groningen naar de Sint-Pietersberg in Zuid-Limburg. De meeste fietsers kiezen voor de noord-zuid variant, maar natuurlijk kun je ook in Zuid-Limburg starten en in het hoge noorden eindigen. Om het de fietser makkelijk te maken, is het gehele traject uitgezet via de bekende fietsknooppunten. Dat maakt de route extra makkelijk te volgen.

Het overgrote deel van de fietsroute voert over andere paden dan de wandelroute. Je kunt dus geen directe vergelijking maken met het wandeltraject, maar dat neemt niet weg dat ook het Pieterfietspad landschappelijk zeer de moeite waard is. Eén overeenkomst is er wel: het Pieterfietspad doet ook alle etappeplaatsen van het Pieterpad aan. Hierdoor kun je op deeltrajecten ook een perfecte combi tussen wandelen en fietsen maken.     

De mooiste landschappen van Nederland

Het Pieterfietspad loopt door mooie gebieden in Oost-Nederland. In de provincie Groningen start de route in het wierdenlandschap. Dit is een open landschap met dorpen en gehuchten met karakteristieke boerderijen, die als groene eilandjes in het landschap liggen.

In Drenthe fiets je door het beekdallandschap rond de Drentsche Aa en over de Hondsrug. Via het natuurgebied Balloërveld en veel heiden en veengebieden gaat het richting Overijssel. Daar tref je het Vechtdal en de glooiende Sallandse Heuvelrug.

In de Achterhoek maak je kennis met het coulissenlandschap met zijn afwisselende vergezichten De wegen zijn er bijna nooit recht en om de zoveel tijd krijg je weer een ander panorama voorgeschoteld.

©Marc Venema

Dan kom je in de Gelderse Poort, het gebied tussen de stuwwal van het Montferland en Nijmegen. Het landschap verandert hier naar een rivierengebied met uiterwaarden en zandafgravingen. Daarna gaat de route omhoog naar de Groesbeekse stuwwal.

In Limburg fiets je door het Maasdal en het Maasheggenlandschap, het oudste cultuurlandschap van Nederland met heggen, weiden en poelen. Via Venlo gaat het langs de Duitse grens door een rustig tuinbouwgebied. Na de Swalm en Roer passeeer je de basiliek van Sint Odiliënberg en oude kloosters bij Sittard.

Een ander hoogtepunt is de ruïne van kasteel Montfort. Het laatste deel gaat door het Limburgse heuvelland met beekjes en dorpjes. Na Maastricht eindig je bij de Sint-Pietersberg met uitkijkpunt.

©Gina

Hoeveel tijd kost de route?

Het Pieterfietspad is onderverdeeld in etappes, maar je kunt de route natuurlijk op je eigen manier indelen. De doorsnee-fietser zal er ongeveer een week voor moeten uittrekken, maar afhankelijk van je conditie en tijd kan het ook sneller. Plan je een fietsvakantie, dan is de route in één keer te fietsen, maar je kunt hem ook verdelen in een aantal weekend- of dagtochten.

Waar kun je overnachten?

Onderweg zijn er allerlei overnachtingsmogelijkheden in hotels, pensions en B&B’s. Maar denk ook eens aan een overnachting bij Vrienden op de Fiets of een Nivon-huis. Wie het helemaal in stijl wil doen, neemt een tentje mee en strijkt neer op één van de vele campings op de route.

©Stichting Pieterpad

Documentatie over de route

Stichting Pieterpad heeft in september 2023 de fietsvariant van het Pieterpad gepresenteerd: het Pieterfietspad. De uitgave van het Pieterfietspad bestaat uit een set van twee kaarten (schaal 1:75.000) waarop de route is ingetekend. De kaarten zijn weer verdeeld in 20 deelkaarten. Op de kaarten vind je naast de fietsknooppunten ook toeristische informatie en bovendien 150 interessante kijkpunten. Deze kijkpunten worden beschreven in een apart boekje bij de kaartenset. Alles is opgeborgen in een functioneel mapje en te koop voor 19,90 euro.

Uitgeverij Elmar geeft al enige tijd de gids Fietsen langs het Pieterpad uit. Deze 240 pagina’s tellende uitgave van schrijver Ad Snelderwaard geeft aan de hand van 16 etappes een goed beeld van wat je onderweg te wachten staat. Bij iedere etappe vind je een uitgebreide beschrijving van de toeristische hoogtepunten en is er een ontmoeting met iemand uit de streek. Achter in de gids bevinden zich 16 genummerde kaarten die uitneembaar zijn. Ook geeft de gids een zeer uitgebreid overzicht van de overnachtingsadressen onderweg. De Elmar-gids is voor € 21,99 verkrijgbaar .

Leestip: Fietsroutes plannen met de Fietsersbond-app

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.