Er zijn steeds meer mensen binnen jouw Vereniging van Eigenaren met een elektrische auto, en dus moet er nagedacht worden over het plaatsen van oplaadpunten. Hoe pak je dat aan? In dit artikel helpen we je op weg!

Er ligt al een stappenplan voor je klaar!

Heel fijn en goed om te weten: er ligt al een stappenplan voor je klaar dat je kunt gebruiken bij het plaatsen van laadpunten binnen een VvE. Dit stappenplan is gemaakt door de Nationale Agenda Laadinfrastructuur, een samenwerking tussen verschillende ministeries, de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland en Nederlandse provincies en gemeenten. Je vindt het stappenplan via deze link. Hierin lees je onder meer over de manier waarop de VvE een besluit moet vormen over de te plaatsen laadpunten.

Toestemming of géén toestemming van de vergadering?

Zoals je waarschijnlijk weet, moet er in vergadering ingestemd worden met allerlei zaken die de VvE aangaan. Dat geldt ook voor het aanleggen van laadinfrastructuur. Over het algemeen geldt dat 3/4e of 2/3e van de meerderheid moet instemmen met die beslissing, afhankelijk van het modelreglement van jouw VvE.

Maar het is in sommige gevallen mogelijk om als bewoner van een VvE een laadpunt aan te leggen zónder toestemming van de vergadering. Dat is wettelijk vastgelegd in het splitsingsreglement van 2017. Daar staat onder andere in dat het mogelijk is om onder bepaalde voorwaarden en voor eigen rekening en risico een laadpunt aan te leggen. Meer informatie over die voorwaarden vind je op de website van de Vereniging Elektrische Rijders.

Overigens is het (sinds 2021) op Europees niveau geregeld dat, wanneer een woongebouw meer dan drie parkeerplekken heeft, deze allemaal moeten worden voorzien van bekabeling waarop in de toekomst laadinfrastructuur aangesloten kan worden. Woon je in een nieuw woongebouw of ga je in een woongebouw wonen dat nog gebouwd moet worden, dan is een heel groot deel van de werkzaamheden dus al gedaan en is het makkelijker om een laadpunt aan te leggen.

©เลิศลักษณ์ ทิพชัย

Subsidies voor laadpunten binnen een VvE

Het ligt voor de hand dat jouw VvE eerst advies wil inwinnen voordat het een bedrijf inhuurt om de laadpunten te plaatsen. Dat is een flinke kostenpost, maar om zo'n laadpuntenadvies te stimuleren, keert de overheid een subsidie uit. Die heet de Subsidieregeling verduurzaming voor vereniging van eigenaars (SVVE) en geldt voor 75 procent van het adviesbedrag, met een maximum van 1500 euro.

Vanaf begin dit jaar is er ook een subsidie voor het plaatsen van basislaadinfrastructuur. Het gaat hierbij om 100 euro subsidie per parkeerplaats. Meer informatie over deze subsidieregelingen en de criteria waar je VvE aan moet voldoen, vind je op de website van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland.

Heeft jouw VvE geen financiële middelen om laadpunten aan te leggen, dan zijn er mogelijkheden om dat tekort op te vangen. Op die manier kan je VvE toch de overstap maken naar duurzame mobiliteit.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de keuze van een laadpaal thuis (en op kantoor)

Is het eigenlijk wel veilig om laadpunten binnen een VvE te plaatsen?

Goed, je wilt laadpunten gaan plaatsen binnen je VvE, maar is dat eigenlijk wel veilig? Je hebt waarschijnlijk al vaker gehoord dat het niet verstandig is om auto's in bijvoorbeeld een parkeergarage op te laden. Hoe zit het echt?

Het korte antwoord is dat je je hier geen zorgen over hoeft te maken. Onderzoek van TNO heeft in 2019 laten zien dat 'het opladen van een elektrisch aangedreven personenauto in een parkeergarage niet leidt tot een grotere kans op brand, mits richtlijnen van autofabrikanten en producenten van laadstations worden opgevolgd'. Verreweg de meest voorkomende oorzaak van autobranden zijn externe oorzaken, zoals brand in een gebouw of andere voertuigen. Bestaat er twijfel over de integrale brandveiligheid van de parkeergarage in jouw VvE? Je kunt dan een (brand)veiligheidsscan laten uitvoeren, dat weer kan leiden tot een verbeterplan.

Gaat jouw VvE laadpunten aansluiten, dan is het altijd belangrijk om te voorkomen dat een aansluiting in een gebouw overbelast wordt. De techniek om dat te voorkomen heet 'loadbalancing' en inmiddels zijn de meeste laadpunten al van die techniek voorzien.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.