Hij heeft een Amerikaanse naam, maar werd ontworpen in Italië. Zijn platform is in Frankrijk ontwikkeld en de productie vindt plaats in Polen. Als klap op de vuurpijl werd hij bekroond met de titel ‘European Car of the Year 2023’. Maar hoe bevalt de Jeep Avenger in de Nederlandse praktijk?

©Igor Stuifzand | ID.nl

De zwarte grille, uitgeklopte wielkuipen en kunststof beschermlijsten geven de Avenger een avontuurlijke uitstraling.

Eerst even een rondje om de Jeep Avenger

Wat meteen opvalt, is het compacte formaat van de Jeep Avenger. Hij heeft een lengte van 4,08 meter, vergelijkbaar met bijvoorbeeld de Volkswagen Polo. Met zijn hoekige vormgeving, zwarte front en opgebolde, vierkant uitgesneden wielkuipen is de Avenger echter een stoere verschijning. Hij heeft de onverschrokken uitstraling die je van een echte Jeep mag verwachten. Hoewel vierwielaandrijving op de auto ontbreekt, staat hij wel wat hoger op zijn wielen dan veel van zijn concurrenten en loopt hij op een modderig bospad wat minder snel vast.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Het dashboard heeft een overzichtelijke lay-out en roept wat betreft de bediening weinig vragen op.

Onze testauto is gespoten in de lakkleur Sun Yellow in combinatie met een zwart dak. Die beide kleuren komen terug in het interieur. En dat is maar goed ook, want zonder de gele sierlijst op het dashboard zou het interieur maar een donkere bedoening zijn.

Het digitale instrumentarium is overzichtelijk van opzet, het centrale touchscreen – voor de bediening van het multimediasysteem en tal van rijfuncties – heeft een formaat van 10,25 inch en laat zich intuïtief bedienen. Diverse elementen, zoals de drukknoppen voor het kiezen van de rijrichting, hebben we eerder in de Fiat 500e gezien. De Drive Mode-knop tussen de voorstoelen kennen we weer uit de elektrische Peugeots, Citroëns en Opels.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Onder de vloer van de kofferbak zit nog een grote ruimte waarin je bijvoorbeeld de laadkabel kwijt kunt.

Is de Jeep Avenger een praktische auto?

Voor een auto met een lengte van 4,08 meter voldoet de Jeep Avenger aan de verwachtingen. Voorin zit je riant, op de achterbank heb je alleen voldoende beenruimte als ze zich voorin een beetje inschikkelijk willen opstellen. In de kofferbak past 355 liter bagage, en ook dat is voor zo’n compacte auto helemaal niet verkeerd. Wanneer je de leuning van de achterbank hebt neergeklapt, gaat er 1.250 liter achter in de Avenger.

Voorin is geen extra bagageruimte, want daar ligt de motor al. Wil je tóch een grotere vracht vervoeren, dan moet je op zoek naar vervangend vervoer. De elektrische Jeep kan namelijk niet met een trekhaak worden geleverd. We snappen dat de technische basis daaraan ten grondslag ligt, maar bij een Jeep verwacht je toch dat je je uitrusting voor een avontuurlijke outdoor-vakantie met je vrienden kunt meenemen.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Als iedereen een beetje wil inschikken, kunnen op de achterbank twee volwassenen zitten.

Wat kost de Avenger en wat heeft de auto voor die prijs allemaal te bieden?

De prijzen van de elektrische Jeep Avenger beginnen inmiddels bij 39.500 euro. Daarmee zit hij precies tussen de Opel Mokka Electric en Peugeot e-2008 in. Waarom we deze twee modellen noemen? De Jeep Avenger staat op precies hetzelfde elektrische platform, vandaar. Maar daarover meer in een later hoofdstuk.

Tot de basisuitrusting van de Jeep Avenger behoren onder meer automatische airco, een infotainmentsysteem met smartphone-integratie voor Apple CarPlay of Android Auto, cruisecontrol, een warmtepomp en veiligheidsvoorzieningen zoals lane departure warning in combinatie met lane keep assist, verkeersbordherkenning, vermoeidheidsherkenning en een noodstophulp met herkenning van voetgangers en fietsers. Je hoeft dus beslist niet op een houtje te bijten.

©Igor Stuifzand | ID.nl

De meest complete Summit-uitvoering heeft standaard 18-inch lichtmetalen wielen.

Naast de basisversie wordt de Avenger geleverd in drie andere uitrustingsvarianten: Longitude, Altitude en (zoals onze testauto) Summit. De Longitude voegt 16-inch lichtmetalen wielen, een audiosysteem met zes luidsprekers en een verstelbare bagagevloer aan de uitrusting toe. De Altitude wordt af-fabriek geleverd met 17-inch lichtmetaal, adaptieve cruisecontrol en een digitaal instrumentarium. De Summit ten slotte voegt daar nog ledkoplampen, lane centering en file-assistent, dodehoekwaarschuwing en parkeersensoren met een 360-gradencamera aan toe.

De prijs van de Jeep Avenger in Summit-uitvoering bedraagt inmiddels 44.500 euro, maar daarmee komt hij nog steeds in aanmerking voor de SEPP-aanschafsubsidie. Op basis van een leasetermijn van 72 maanden en jaarlijks een afstand van 5.000 kilometer starten de private-leasetarieven die Jeep zelf voor de Avenger in rekening brengt bij 493 euro per maand.

©Igor Stuifzand

Met een actieradius van 400 kilometer (WLTP) hoef je met de Jeep Avenger niet om de haverklap op zoek naar een laadpaal.

Wat zijn de concurrenten van de Jeep Avenger?

De Jeep Avenger heeft een hoop concurrenten. Kijk alleen maar naar het EV-aanbod van alle Stellantis-merken, het concern waartoe ook Jeep behoort. Met de DS 3 E-Tense, de Fiat 600e, de Opel Mokka Electric, de Citroën ë-C4 en de Peugeot e-2008 hebben we al een hele waslijst met alternatieven te pakken.

Maar laten we nog even doorgaan: de BYD Atto 3 zit in ongeveer dezelfde prijscategorie, en je zou ook de Renault Megane E-Tech Electric kunnen zien als concurrent voor de Jeep Avenger. Maar misschien is de nieuwe Volvo EX30 nog wel de belangrijkste bedreiging voor de Jeep. Vooral prijstechnisch dan, want de compacte elektrische crossover uit Zweden heeft een veel krachtiger aandrijflijn, met vermogens vanaf 272 pk. Net zoals de Smart #1, trouwens.

©Igor Stuifzand | ID.nl

De Jeep Avenger heeft een vermogen van 156 pk. Tijdens onze verbruiksronde noteerden wij een gemiddelde van 15,2 kWh/100 km.

De accutechniek en aandrijflijn van de Avenger onder de loep

Als merk dat onder de paraplu van Stellantis valt, kon Jeep vrijuit putten uit de reeds beschikbare techniek. De Avenger deelt zijn elektrische architectuur en platform met onder meer de Peugeot e-2008 en de Opel Mokka Electric. Deze twee modellen zijn nog niet zo heel lang geleden ingrijpend verbeterd. Ze kregen een krachtiger elektromotor met 156 pk (in plaats van 136 pk) en een batterij met een grotere capaciteit (54 in plaats van 50 kWh).

Nog belangrijker: door de gewijzigde chemische samenstelling van de batterij springt de elektromotor ondanks z'n hogere vermogen veel zuiniger om met de energiereserve. Haalde de Peugeot e-2008 eerst ternauwernood 340 kilometer op een volle accu, met de 54kWh-batterij is een actieradius van 406 kilometer mogelijk.

De Jeep Avenger profiteert eveneens van deze verbeterde aandrijflijn. Hij heeft dus een motorvermogen van 156 pk en een batterij met een capaciteit van 54 kWh. Daarvan is 51 kWh inzetbaar. Door kleine verschillen in de stroomlijn van de carrosserie wordt voor de Avenger een maximum-rijbereik opgegeven van precies 400 kilometer. Snelladen gaat met een hoogste laadkracht van 100 kW; zou de accu helemaal leeg zijn, dan zit hij in 34 minuten op een vulling van 80 procent. Een 11kW-boordlader is standaard.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Hoewel de Avenger wat hoger op zijn wielen staat dan de gemiddelde elektrische auto, is het geen volleerde offroader.

Hoe presteert de Jeep Avenger op onze standaard verbruiksronde?

De oudere elektrische modellen van Stellantis staan bepaald niet bekend als bijzonder efficiënt, maar daar moeten alle verbeteringen aan de aandrijflijn en batterijen een eind aan maken. We zullen deze aandrijflijn in de toekomst ongetwijfeld vaker terugzien in een review. Voor de Jeep Avenger in de meest luxe Summit-uitvoering, die standaard op 18-inch wielen met 215/55-banden staat, geeft Jeep een gemiddeld stroomverbruik op van 15,6 kWh/100 kilometer.

Tijdens de verbruiksronde profiteert de Avenger van gunstige testomstandigheden: het is 21,5 graden en er staat weinig wind. De verbruiksmeter die deel uitmaakt van de boordcomputer, hanteert een afwijkende rekenmethode. Hij laat zien hoeveel kilometer je op 1 kilowattuur hebt afgelegd, en niet de meer gangbare hoeveelheid kWh's per 100 km.

Als we na 170 kilometer weer terug zijn op het startpunt van onze standaard verbruiksronde, noteert de meter een gemiddelde van 6,6 kilometer per kWh. Omgerekend betekent dat een verbruik van 15,2 kWh/100 km. Daarmee zitten we ruim onder het verbruik dat Jeep zelf voor de Avenger opgeeft. Keurig! Zouden we met dit verbruik doorrijden tot de accu helemaal leeg is, dan zouden we echter al na 335 kilometer een laadpaal op moeten zoeken.

©Igor Stuifzand | ID.nl

De Jeep Avenger kan snelladen met 100 kW, in ongeveer een half uur zit de 54 kWh-accu weer voor 80 procent vol.

En hoe bevalt de Jeep Avenger op de weg?

Ook al is de Jeep Avenger technisch grotendeels identiek aan modellen als de Peugeot e-2008 en Opel Mokka Electric, de rijbeleving is gelukkig totaal anders. Terwijl de Peugeot je probeert te verwennen met soepel veercomfort, wil de Jeep trouw blijven aan zijn afkomst door de indruk te wekken dat zijn onderstel is voorbereid op ruig offroadwerk.

De Avenger heeft veel stuggere veren dan de Peugeot e-2008, en ook zijn schokdempers drukken de op- en neerwaartse bewegingen van de wielen resoluut de kop in. Hierdoor ontstaat op een slecht wegdek wel een wat stuiterig rijgedrag. Doordat de auto voortdurend in beweging blijft, ervaar je dat algauw als comfortverlies. Toch past dit rijgedrag prima bij het avontuurlijke karakter van de Jeep – wij zouden de Avenger er in elk geval niet voor laten staan, maar misschien denk jij daar zelf anders over. Een kwestie van smaak dus.

©Igor Stuifzand | ID.nl

De gele sierlijst op het dashboard (een optie van 150 euro) fleurt het nogal donkere interieur op.

Wat ons betreft zijn de stoelen van de Avenger niet goed genoeg. Ze hebben een te zachte vulling en bieden je lichaam tijdens een lange rit daardoor onvoldoende steun. Daardoor stap je op je bestemming toch niet helemaal frisjes uit. Dat is jammer, want verder maakt de Avenger juist een uitstekende indruk. Dankzij zijn compacte afmetingen laat de auto zich heel gemakkelijk door druk verkeer dirigeren, en door de opgewaardeerde aandrijflijn heeft de auto ruimschoots voldoende kracht in huis voor vlotte reacties op het acceleratiepedaal. Al met al is dit een hartstikke leuke auto, die op het gebied van aandrijf- en batterijtechnologie weliswaar geen grenzen verlegt, maar die zich prima leent voor energie-efficiënt dagelijks gebruik.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Op de foto lijkt de Jeep Avenger veel groter dan hij daadwerkelijk is.

Met de Oppo Reno 13 Pro zet het Chinese merk een nieuwe middenklasser in de markt met een fors (advies)prijskaartje van 799 euro. Voor dat bedrag zou je een unieke ontwerp, verbeterde prestaties, camera's van hoog niveau en handige AI-functies in huis halen. Is dat ook zo?

Het toestel kost dus bijna 800 euro en bevindt zich daardoor in een soort subpremiumsegment: hoge middenklassers die net geen high-end smartphone-ervaring aanbieden. Onder meer de eerder in 2025 uitgebrachte OnePlus 13R bevindt zich in dat segment. Dat toestel heeft een adviesprijs van 749 euro, maar is soms al met 50 euro korting te koop. Het is een belangrijke concurrent van de Oppo Reno 13 Pro, ook al gooien beide toestellen het net over een andere boeg. De een let op prestaties, de ander meer op design en camera's.

Beide toestellen komen uit dezelfde stal. Oppo en OnePlus zijn namelijk zustermerken, die een hoop technologie, concepten en patenten delen. Vanuit bedrijfsperspectief geen verkeerd idee, maar dat levert in de praktijk nogal homogene ervaringen op. Ook al vallen de Oppo Reno 13 Pro en OnePlus 13R in dezelfde categorie, toch verschillen ze op belangrijke vlakken van elkaar. Daardoor kunnen bepaalde onderdelen doorslaggevend zijn. En dan heb je ook nog midrangers die voor 400 euro of minder te koop zijn – dat soort rivalen eisen eveneens je aandacht op.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Belangrijke details

Het punt is: de markt voor middenklassers is complex. We hebben gemerkt dat je echt niet diep in de buidel hoeft te tasten voor een goede smartphone. Dus waarom zou je dan 800 euro betalen als het ook met de helft lukt? Dan gaan details meespelen. Zoals altijd geldt dat het er maar net aan ligt wat voor dingen je belangrijk vindt. OnePlus concentreert zich met name op prestaties en schone software, terwijl Nothing het moet hebben van een uniek ledsysteem en de nieuwe Essential-knop. Oppo richt zich dan weer op ontwerp, camera's en AI-functies.

Het ontwerp is duidelijk een van de speerpunten van de Oppo Reno 13 Pro. Dit is een van lichtste en dunste smartphones binnen zijn marktsegment. Daarnaast is er een stevig aluminium frame dat het toestel een duurzaam karakter geeft. De versie die wij hebben getest heeft een soort parelmoerafwerking die, wanneer het licht er goed op schijnt, een halve vlinder laat zien. Dat unieke effect verdwijnt zodra je er een hoesje omheen doet. We willen niet al te cynisch klinken, want het ziet er echt prachtig uit – maar dat is wel de realiteit.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Onder water foto's maken

Een ander, praktischer element dat we kunnen waarderen aan de Oppo Reno 13 Pro is dat het toestel voorzien is van een IP68- en IP69-certificaat. Daardoor kun je het toestel onderdompelen in het water en zal het zelfs een 'aanval' van een hogedrukspuit overleven. Om dit allemaal kracht bij te zetten, heeft Oppo camera-opties voor onder water geïntroduceerd. Je kunt nu moeiteloos foto's maken wanneer je in zoetwater zwemt. Je moet de functie dan nog wel even activeren, maar deze handige optie hebben we tot op heden nergens anders aangetroffen. Wanneer je de optie aanzet, reageert het amoledscherm voorop niet meer op input. Je maakt dan foto's met de knoppen aan de zijkant.

Het display is 6,83 inch groot en heeft een hoge resolutie van 1272 bij 2800 pixels; in beide gevallen een vooruitgang ten opzichte van de voorganger van dit toestel. De maximale helderheid is hoog genoeg voor zonnige dagen, de beeldverversing stelt met 120 Hertz eveneens niet teleur en de kleuren komen over het algemeen goed tot hun recht. Nee, over het beeldscherm van de Oppo Reno 13 Pro hebben we niets te klagen.

©Wesley Akkerman

7x zoom.

Voldoende kracht

Het systeem wordt aangedreven door de Mediatek Dimensity 8350-chipset. Die zit qua prestaties in tussen de processor in de Nothing Phone (3a) (aan de lage kant) en OnePlus Nord 4 (aan de hoge kant in). Hoewel dit voldoende krachtig is voor dagelijkse taken, haal je dus niet de beste processor van middenklassers in huis. Scrollen, multitasken, mailen, bellen, berichten versturen – het gaat allemaal van een leien dakje. Echter, bij intensief gebruik kan het toestel nogal warm worden, maar gelukkig wordt het nooit oncomfortabel heet.

Ook wordt het systeem niet onnodig dichtgeknepen om batterijduur te besparen. Met 12 GB aan werkgeheugen is er genoeg ram voor de meeste multitaskingtaken, terwijl minimaal 256 GB aan opslagruimte ruimte biedt aan een grote hoeveelheid apps, foto's en video's. Maar in tegenstelling tot het model van vorig jaar kun je dit keer géén microSD-kaart gebruiken. De accu is er wel op vooruitgegaan. Die heeft met 5800 mAh 800 mAh meer vermogen. Opladen zou daarnaast niet langer dan een uurtje in beslag moeten nemen. Dat is een prima score.

3,5x zoom.

2x zoom.

0,6x zoom.

Herhaling van zetten

Op het gebied van software zien we dat Oppo de zetten van de Reno 12 Pro herhaalt. Het toestel draait op Android 15, met daaroverheen het ColorOS. Die softwareschil zorgt ervoor dat alles een beetje op iOS lijkt en dat je toegang krijgt tot de Slimme zijbalk. In die balk tref je recent gebruikte apps en enkele gen AI-functies aan. Met de generatieve AI-opties kun je pagina's samenvatten, teksten laten voorlezen en meer – maar die onderdelen werken nog altijd niet in het Nederlands. Daarnaast zijn er de standaard bewerkopties voor foto's.

Daarmee bedoelen we dat je onderdelen uit foto's kunt verwijderen en de achtergelaten leegte kunt laten opvullen. Dat gaat het systeem relatief goed af, maar perfect is het niet. Ook is het mogelijk beelden op te fleuren of een andere stijl mee te geven, en kun je natuurlijk ultieme groeps-selfies maken waarbij iedereen dezelfde kant op kijkt. Je hoeft dit keer geen Oppo-account te gebruiken, maar moet wel akkoord gaan met de dataverwerking. Het updatebeleid van drie Android-upgrades en vier jaar aan updates is helaas standaard en mager te noemen.

7x zoom.

3,5x zoom.

2x zoom.

Zeven keer optisch inzoomen

Boven die prachtige halve vlinder op de achterkant zit een cameramodule die drie lenzen huisvest. Zowel de hoofdcamera als telelens beschikt over vijftig megapixel en optische beeldstabilisatie. De derde lens, een groothoekvariant, biedt acht megapixel. Over de hoofd- en telelens zijn we nog te spreken. Het systeem kan tot zeven keer inzoomen zonder kwaliteitsverlies. Details en kleuren blijven bewaard, zeker in omgevingen waarbij er voldoende licht is. Andere zaken gaan helaas toch minder goed. De groothoeklens kunnen we het beste omschrijven als 'redelijk'; deze lens maakt bijzonder onopvallende foto's.

Het complete systeem is prima in staat kekke kiekjes te maken voor sociale media. Maar als je er iets meer uit wilt halen, dan raden we aan de professionele modus te gebruiken. Dan kun je iets meer invloed uitoefenen op de beeldkwaliteit. Natuurlijk ben je wel beperkt door dit camerasysteem, maar wellicht levert het net wat betere beelden op dan in de standaardmodus. De Honor 200 Pro presteert veel beter op fotografievlak.

1x zoom.

0,6x zoom.

Oppo Reno 13 Pro kopen?

Er is niet echt iets waar de Oppo Reno 13 Pro in uitblinkt. Voor deze prijs — en vaak minder — doen andere smartphones het op meerdere vlakken beter. De Honor 200 (vergelijkbaar geprijsd) heeft een beter camerasysteem. De OnePlus 13R (ook ongeveer even duur) biedt een betere processor én fijnere software. En de Nothing Phone (3a) levert gewoon een goede ervaring voor de helft van het bedrag. Leuk die vlinder op de achterkant, maar daar win je natuurlijk geen oorlogen mee.

We kunnen dan ook weinig bedenken waarom je juist voor deze Oppo zou kiezen. Niet omdat het toestel slecht is, dat niet.Het scherm is mooi, de processor presteert prima bij dagelijks gebruik en wordt niet warm, en de batterijduur is ruim voldoende. Maar echt overtuigen doet het nergens. Alles voelt braaf, veilig, degelijk. Onderwaterfotografie maakt deze telefoon nog enigszins onderscheidend, maar of dat veel mensen over de streep trekt? Wij vragen het ons af.

Er is niets lekkerder dan een vers kopje cappuccino in de ochtend. Maar om de perfecte cappuccino te maken, heb je wél een goede melkopschuimer nodig. Dit artikel vertelt je hoe je een goede melkopschuimer herkent, zodat jij voortaan cappuccino en latte macchiato maakt als een echte barista.

Lees ook: Cappuccino's, lattes en meer: melk opschuimen als een pro doe je zo

Een kopje zwarte koffie doet het altijd goed, maar soms wil je jezelf trakteren op iets speciaals. Een cappuccino, latte macchiato of een heerlijke verfrissende iced latte kan dan precies zijn waar je trek in hebt. Zonder een koffiezetapparaat met een stoompijpje of ingebouwde melkopschuimer is het alleen lastig om het perfecte schuim te maken. Je kunt in de weer gaan met een pannetje en een garde, maar het schuim wordt op die manier nooit zo romig en luchtig als het hoort. Wil je geen cappuccino met slap of lobbig schuim? Dan is het een goed idee om te investeren in een kwalitatieve melkopschuimer. Die herken je aan de volgende punten.

Handmatig of elektrisch 

Melkopschuimer zijn er in twee soorten: handmatig en elektrisch. Handmatige melkopschuimers zijn vaak lekker goedkoop, maar vereisen wel wat meer skills om lekker schuim te maken. Je moet namelijk zelf de plunjer op en neer bewegen en daarbij goed in de gaten houden of het schuim niet te slap of juist te luchtig wordt. Ook is het met een handmatige melkopschuimer moeilijker om een consistente textuur te creëren. Een elektrische melkopschuimer werkt een stuk makkelijker. Deze hoef je alleen maar aan te zetten; de motor doet de rest. Met een elektrische melkopschuimer heb je in een mum van tijd het perfecte schuim voor jouw cappuccino of latte macchiato. Vaak heeft dit type melkopschuimer ook een automatische opwarmfunctie, zodat je je melk niet eerst hoeft op te warmen in de magnetron. Daartegenover staat natuurlijk wel dat elektrische melkopschuimers vaak duurder zijn dan handmatige modellen, maar daar krijg je een hoop gemak voor terug. 

Verschillende standen

Veel elektrische melkopschuimers hebben meerdere standen voor het maken van verschillende soorten koffies. Zo is voor het werken in laagjes bij een latte macchiato steviger schuim nodig dan voor bijvoorbeeld een cappuccino. En voor het maken van iced latte is een speciale stand voor koud schuim onmisbaar. Sommige opschuimers hebben een stand die enkel verwarmt zonder schuim te maken, wat bijvoorbeeld handig is voor een latte of flat white. Ben jij gek van verschillende soorten koffies en vind je het leuk om daarmee te experimenteren? Dan is een melkopschuimer met drie of meer schuimstanden een slimme keuze. Maak je alleen af en toe cappuccino? Dan volstaat een model met één of twee standen.

©narong27

Instelbare temperatuur

Op sommige melkopschuimers heb je niet alleen keuze uit meerdere schuimstanden, maar kun je ook de temperatuur handmatig instellen. Waarom? Omdat dat nóg meer controle geeft over de kwaliteit van het schuim. Zo heb je voor delicate schuimsoorten zoals in een flat white geen hele hoge temperatuur nodig, namelijk zo rond de 50-55 °C, maar voor het romige schuim in een cappuccino is vaak een temperatuur van 60 tot 65 °C vereist. Boven de 70 °C wordt al gauw te heet: je proeft de melk dan minder goed en daarnaast kunnen de meeste melksoorten boven die temperatuur niet goed opschuimen. Handig: op veel melkopschuimers zit een automatische uitschakelfunctie die voorkomt dat de melk te heet wordt.

Capaciteit

Ook de capaciteit van een melkopschuimer heeft invloed op de kwaliteit van het schuim. Doe je te veel melk in je opschuimer, dan krijgt de melk niet genoeg ruimte om goed te kunnen circuleren en dus op te schuimen. Het resultaat kan dan slap en ongelijkmatig zijn, en bovendien kan de boel overkoken. Te weinig melk is ook niet goed: hierdoor warmt de melk te snel op, waardoor opschuimen ook moeilijker gaat en de melk zelfs kan aanbranden. Bedenk voordat je een melkopschuimer koopt daarom altijd goed hoeveel schuim je per keer gaat maken. Voor twee kopjes cappuccino heb je een melkopschuimer met een capaciteit van minstens 120 milliliter nodig. Zorg er daarnaast voor dat je je melkopschuimer altijd met minstens een derde melk vult en nooit verder dan het maximale vulstreepje.