Maak kennis met de toekomst van elektrisch rijden in de vorm van de Volvo EX30, de nieuwste toevoeging aan het groeiende aanbod van elektrische voertuigen van Volvo. Met een focus op compactheid, efficiëntie en de karakteristieke veiligheid van het merk, gaat deze SUV verder dan alleen een milieuvriendelijke optie. Lees verder voor onze eerste indrukken en een diepgaande blik op wat de EX30 te bieden heeft voor de moderne automobilist.

Volvo heeft een duidelijke strategie. De komende jaren lanceert het merk elk jaar een nieuwe EV met als streven in 2030 alléén nog maar volledig elektrische auto’s te verkopen. Het zelfstandig opererende bedrijf binnen de Chinese Geely holding investeert dan ook flink en verhoogt het tempo van zijn plannen. In navolging van de volledig elektrische XC40 en C40 is het nu namelijk tijd voor de volgende stap in de vorm van een van de belangrijkste auto’s die het merk ooit heeft gelanceerd: de Volvo EX30. InstaAutoVlog reed er voor ID.nl mee in en rondom Barcelona.

Volvo's kleinste SUV ooit

De Volvo EX30 is naar Volvo’s eigen zeggen ‘de compactste SUV die het merk ooit heeft gebouwd’. Een niet geheel onterechte uitspraak, want hoe klein een XC40 in vergelijking met een XC60 of XC90 ook mag zijn, we hebben nog steeds te maken met een auto van formaat.

De compleet nieuwe Volvo EX30 is dan ook een model dat een trede lager op de ladder staat. Zo gaat-ie met zijn 4,23 meter de strijd aan met auto’s als de Hyundai Kona Electric, de Kia Niro EV, maar bijvoorbeeld ook de auto van het jaar 2023, de Jeep Avenger (later deze week op ID.nl). Volvo’s wapenfeiten? Design, duurzaamheid, technologie en naar goed Volvo-gebruik natuurlijk ook veiligheid.

Eigentijds design

Al is het maar vanwege zijn hypermoderne 'hamers van Thor' led-koplampen, de nieuwe Volvo EX30 oogt eigentijds en vooral als een echte Volvo. Het is de designers gelukt om het nieuwe merk-elan (dat het onlangs nog met de EX90 liet zien) door te trekken richting deze veel compactere 30-serie.

Omdat de EX30 louter als volledig elektrische auto op de markt komt, is een grille ten behoeve van koeling van een brandstofmotor niet nodig, en dat geeft een strak en dus ook gestroomlijnd voorkomen. Aan de achterkant zien we typische Volvo-kenmerken, zoals de hoog geplaatste achterlichten. De EX30 staat standaard op minimaal 18 inch grote lichtmetalen wielen, maar vanaf het tweede uitrustingsniveau (hij komt in drie smaken: Core, Plus en Ultra) krijgen we 19inch-wielen.

Interieur vol slimmigheden

Binnenin merk je direct op dat je te maken hebt met een compleet nieuwe generatie Volvo. Zo is-ie gebouwd op een platform dat is ontworpen voor volledig elektrische auto’s. Daardoor heb je een vlakke vloer die Volvo heeft ingedeeld met allerlei slimmigheden. Een grote middentunnel met daarop bedieningselementen ten behoeve van de elektrische ramen bijvoorbeeld, maar ook een lade die je kunt openen voor het opbergen van spullen of het herbergen van een flesje drinken.

Op die manier heeft Volvo de deurpanelen ook vrij kunnen houden van overbodige technologie (géén raamschakelaars en ook géén luidsprekers) en geniet je daardoor van bijzonder veel opbergruimte.

Het brein van de auto

Je neemt plaats op comfortabel gevormde stoelen die zijn bekleed met duurzame materialen zoals denim of zelfs wol. Voor je neus prijkt een minimalistisch opgezet dashboard met (volgens Volvo) een soundbar waarin het audiosysteem is verwerkt.

Wat echter meer in het oog springt is het nieuwe multimedia- en navigatiesysteem dat standaard is in elke EX30. Via dit systeem geniet je van je favoriete apps (zoals Spotify), maar voornamelijk van live Google-navigatie en slimme EV-routeplanning. Vergis je echter niet: dit scherm is een vitaal onderdeel van de auto geworden. Van het verstellen van de buitenspiegels tot het opslaan van een zitpositie, dit verloopt allemaal via het aanraakgevoelige brein van de auto.

Andere details? Het selecteren van een versnelling verloopt voortaan via een versnellingshendel achter het stuurwiel en ook het inschakelen van de cruisecontrol doe je hiermee. Op deze manier heeft Volvo weten te besparen op extra schakelaars.

Ruimte: niet het sterkste punt

Voorin doet de compacte Volvo-suv beslist niet onder voor een XC40, maar dat verandert zodra je plaatsneemt op de tweede zitrij. Dat is niet zijn sterkste eigenschap. De zit is door de aparte hoek van de achterbank niet ondersteunend en personen met een lengte van boven de 1,70 meter zitten al snel met de knieën opgetrokken. Bovendien blijft er een geringe ruimte over achter de voorstoel en het enige dat acceptabel is, is de hoofdruimte. In tegenstelling tot diverse concurrenten ontbreekt het bovendien aan ventilatieroosters of achterbankverwarming, al zien we wel usb-aansluitpunten.

Ook de kofferruimte is met een inhoud van 317 liter ondermaats. Zelfs als de achterbankleuning wordt neergeklapt, want dan is er nog steeds minder dan een kuub inhoud met maximaal 900 liter. Gelukkig beschikt de EX30 wel over een dubbele laadbodem, waaronder je de laadkabel netjes op kunt bergen. En is bovendien ook nog een zogenaamde frunk: een extra (7 liter grote) bagageruimte onder de motorkap.

Motoren en accu’s

Net als bij auto’s voorzien van een brandstofmotor, kun je bij de nieuwe Volvo EX30 kiezen uit verschillende aandrijflijnen en batterijen. De instapversie beschikt over een 51 kWh LFP-batterij en komt daar volgens de WLTP testmethode 344 km ver mee. Er is bovendien vermogen in overvloed, want deze instapper beschikt over een 272 pk sterke elektromotor die de achterwielen aandrijft. Ook mag-ie 1000 kg trekken.

Opladen kan thuis of aan een openbare laadpaal via een 3-fase 11kW-boordlader in circa 5 uur. Snelladen kan ook en behoorlijk vlot bovendien: met een maximaal laadvermogen van 134 kW ga je in nog geen 26 minuten van 10 naar 80 procent. Het enige nadeel van deze instapper? Een warmtepomp ontbreekt, waardoor het energieverbruik 's winters een stuk hoger zal zijn.

De snelste Volvo ooit

De tweede smaak betreft een 272 pk sterke elektromotor die zijn energie ditmaal van een 69kWh-accu krijgt, goed voor een bereik van zo'n 475 km. Optioneel kun je bij deze variant kiezen voor een 22kW-boordlader, wat de laadtijd verkort tot iets meer dan drie uur (0-100 procent). Snelladen kan in 28 minuten met maximaal 153 kW en er kan een grote caravan van maximaal 1600 kg achter.

Mocht je 272 pk niet voldoende vinden en wens je aandrijving op alle vier de wielen? Kies dan voor de Twin Motor Performance-versie. Dat is meteen ook de snelste Volvo ooit met een vermogen van 428 pk en een 0-100-sprint in 3,6 seconden.

En de prijs...?

Instappen in de Volvo EX30 kan vanaf een scherpe 36.795 euro in de 51kWh-variant in Core-uitvoering. Tot de standaarduitrusting behoort onder andere climate control, parkeersensoren achter en een achteruitrijcamera. Ook krijg je standaard het grote multimedia- en navigatiesysteem. Tevens zien we standaard alle veiligheidssystemen in de vorm van Safe Space Technology. Een grotere accu? Dan ben je minimaal 41.495 euro kwijt, terwijl de geteste Twin Motor Performance, gezien de luxere Plus-uitrusting, minimaal 49.995 euro moet kosten.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.