Wanneer je iemand een berichtje stuurt, dan is de kans groot dat je dat via WhatsApp, Telegram of Signal doet. Dit zijn drie van de grootste communicatiediensten van dit moment. De laatste twee hebben echter een groot probleem: gebruikers downloaden er geregeld spyware voor. Hoe dan?

Telegram wordt vaak onterecht neergezet als een communicatiedienst die je privacy respecteert. Dat is een hardnekkig verhaal dat maar niet verdwijnt. Alleen al het feit dat de dienst niet standaard de gesprekken van een versleuteling van gebruiker tot gebruiker voorziet, is al een gigantische rode vlag. De verbinding tussen de server en de gebruiker is wel beveiligd, aldus Telegram. Maar dat is tevens de plek waar het bedrijf al je persoonlijke informatie opslaat. Denk dan aan je gebruikersnaam, apparaatinformatie en ip-adres. Signal daarentegen is wel veilig, beveiligd en versleuteld.

Mods voor Telegram en Signal

Ondanks allerlei waarschuwingen blijven mensen toch een app als Telegram gebruiken. Waarschijnlijk heeft dat te maken met de sloot aan functies die de app aanbiedt. Als communicatiedienst loopt Telegram voorop als het gaat om ‘anoniem’ met andere mensen praten. Je kunt je aanmelden voor communities en zo met mensen in contact komen die je (waarschijnlijk) niet kent. Bij WhatsApp werkt dit net even anders, terwijl Signal dergelijke opties helemaal niet aanbiedt. Voor Signal-gebruikers kan dat reden genoeg zijn om zogenaamde appmods uit te proberen.

En ja, ook Telegram-gebruikers kunnen zo hun redenen hebben om een mod voor een app te downloaden. Dergelijke softwarepakketten kunnen de mogelijkheden van een applicatie namelijk uitbreiden of personaliseren, waardoor de ervaring veel beter aansluit op het gebruik waar je naar op zoek bent. An sich zijn appmods geen slechte dingen of ontwikkelingen. Sterker nog: sommige bedrijven stimuleren ontwikkelaars en hobbyisten om aan hun producten te sleutelen, om de ervaring te verbeteren of optimaliseren. Maar bij Telegram en Signal gaat het wel vaak mis.

©CIDimport

Cybercriminelen distribueren malware

Want cybercriminelen zien een markt in mods (modificaties, aanpassingen) voor apps, en hebben besloten die de exploiteren voor het distribueren van malware. Dat gebeurt bijvoorbeeld al maanden met appmods van Telegram. Hier in Nederland hebben we er misschien wat minder last van, omdat we niet specifiek het doelwit zijn van deze criminelen; maar dat betekent niet dat we niet waakzaam hoeven te zijn. Want nu gaat het nog om apps die bijvoorbeeld traditioneel of versimpeld Chinees als taalopties aanbieden, maar het kan ook om andere opties gaan.

Het bedrieglijke element blijft hetzelfde, dus dan is het alvast goed om te weten waar je scherp op moet zijn. Zo gebruiken dergelijke appmods vergelijkbare afbeeldingen op de apppagina’s binnen bijvoorbeeld de Google Play Store. Ook komt de taal en het taalgebruik overeen, waardoor de mods dus onoplettende gebruikers kunnen overhalen toch de software te downloaden. Meestal wordt er ook geadverteerd met ‘een lichte, snellere versie van Telegram’ (of een andere berichtendienst). Aangezien traagheid een vaak gehoorde klacht is, is dit een gemakkelijke haak om mee te vissen.

Lees ook: Zo voorkom je dat je Android-smartphone continu meeluistert

Telegram-gebruikers hebben het zwaar

Juist Telegram-gebruikers moeten goed opletten. Het bedrijf achter de chatdienst steunt sommige appaanpassingen en moedigt ontwikkelaars ook aan aan mods te werken. Het verschil tussen de ‘officiële mods’ en de malafide versies is dat de neppe varianten gebruikmaken van een andere code. Daardoor kunnen de makers iedereen in de gaten houden die de app gebruikt. Iemand die de mod uit het bovenstaande voorbeeld binnenhaalt, moet weten dat hun contacten, berichten, bestanden, namen en telefoonnummers buitgemaakt zijn. Die informatie is nu in handen van de appmakers.

Signal-gebruikers doen er goed aan zich alleen op Signal te focussen; daar zijn officieel geen mods voor beschikbaar. Maar toch verscheen daar ineens Signal Plus Messenger, inclusief bijbehorende, professioneel ogende website die helemaal nep was. De malware in dit programma was nog gevaarlijker, aangezien de makers zodoende toegang kregen tot het account van de downloader. In beide gevallen spreken we echter van spyware. Want via de mods krijgen de makers (een hackgroep genaamd GREF) informatie in handen waar je vooraf geen goedkeurig voor gegeven hebt.

Waarom bestaan dit soort mods?

Dat soort informatie is superhandig voor specifieke partijen. Als we het genoemde voorbeeld nog even aanhalen dan heeft dit mogelijk iets te maken met de Chinese regering, die etnische minderheden wilde bespioneren. Dergelijke apps en mods verdwijnen vaak relatief snel uit de Google Play Store (of een grote downloadwinkel als de Galaxy Store op je Samsung-smartphone), maar vaak pas wanneer de schade al geleden is. Niet alleen mensen in China downloaden dit soort aanpassingen (of aanpassingen in het algemeen), dat gebeurt natuurlijk gewoon wereldwijd.

Heel vaak is het ook zo dat spywaremakers gewoonweg uit zijn op het aftroggelen van geld. Dat is niet landgebonden. Maar hoe kan het nou dat grote downloadwinkels dit soort apps toelaten op hun platform? Ondanks alle maatregelen die Google, Apple, Samsung en andere winkelhouders treffen, lukt het de appmakers toch middels versie-updates om langs de controles te komen. Eerst brengt zo’n partij een volledig legitieme app uit, en later wordt de malafide code alsnog geïnjecteerd. Dat moet het controlesysteem alsnog kunnen oppakken, maar ergens gaat het dus mis (aldus Google).

©PXimport

Hoe blijf je veilig op Telegram en Signal?

Hoewel de apps en mods dus vaak snel uit de downloadwinkels verdwijnen, is het toch verstandig scherp te blijven. Want als de ene app verdwijnt, dan neemt een andere app waarschijnlijk zijn plaats in. Waar moet je zoals op letten om problemen te voorkomen? Nou, check eerst de ontwikkelaar van zo’n app. Dat kun je doen door op de naam van de developer te tikken of klikken. Je ziet dan andere apps staan die dat bedrijf uitbracht, en kunt daardoor snel checken wat andere mensen vinden van de producten door de reviews te lezen. En zoek het bedrijf anders ook op via een zoekmachine.

Over reviews en beoordelingen gesproken: open de apppagina’s van de apps en mods die je van plan was te downloaden en lees daar over andermans ervaring. Let wel op dat je niet in verhalen trapt van bots of gekochte beoordelingen. Soms zijn neppe reviews snel te onderscheiden an echte, maar in andere gevallen is het lastig te zien. Dit is dus geen oplossing die alles kan voorkomen; maar als je op de reviews met één ster sorteert, dan lees je vaak wat mensen daar écht van vinden. Verder is het slim om kleinere of alternatieve appwinkels te vermijden wanneer dat mogelijk is.

Tot slot is het altijd handig om de apptoestemmingen te bekijken. Zoek altijd de originele app op en check welke toestemmingen die nodig heeft om te kunnen functioneren en vergelijk dat met de app die je op jouw systeem hebt staan. Komen ze overeen, maar vertrouw je de boel alsnog niet? Dan kun je hem beter verwijderen (tenzij je de originele app gebruikt zonder aanpassingen, natuurlijk). Zijn de permissies anders dan je verwachtte? Dan is het ook verstandig de app te verwijderen. Je doet er goed aan dit te controleren voordat je een app downloadt, om problemen te voorkomen.

Grote kans dat ook jij meerdere abonnementen op videostreamingdiensten hebt. Netflix, Disney+, Amazon Prime, Apple TV – stuk voor stuk leuk, maar samen goed voor een flinke maandelijkse kostenpost. Zonder dat je het doorhebt, loopt het bedrag op. Tijd om te kijken waar je kunt besparen.

Lees ook: 4 slimme tips om meer uit Netflix te halen

Het kan daarom geen kwaad zo nu en dan serieus naar je uitgaven te kijken. Vooral bij (video)streamingdiensten kun je op jaarbasis vaak tientallen euro's besparen. Een abonnement is vaak snel afgesloten, maar het is eigenlijk ook best gemakkelijk om de kosten te bedwingen. Met de tips in dit artikel krijg je meer grip op je kosten. Noot vooraf: niet alles geldt voor elke dienst, maar controleren loont.

Wees kritisch op je kijkgedrag

Wees eens eerlijk: kun je echt niet zonder een bepaalde videostreamingdienst? Je kijkt er tenslotte maar één tegelijk. Door je bewust te zijn (of te worden) van je kijkgedrag, kun je gedegen keuzes maken over de diensten die je wel of niet aanhoudt. Vraag jezelf geregeld af: heb ik deze dienst in de afgelopen weken gebruikt en hoe essentieel is deze dienst eigenlijk voor me? Meestal komt daar dan een antwoord uit waar je wat mee kunt.

Eén dienst per keer

Een slimme bespaarstrategie is om steeds één dienst tegelijk te gebruiken. Wacht tot er genoeg nieuwe seizoenen of films staan die je wilt zien en neem dan een (maand)abonnement. Kijk voordat je dat doet of er niet ergens een aanbieding is, bijvoorbeeld via je telecomprovider. Heb je gezien wat je wilde zien? Zet het abonnement daarna weer stop en wissel naar een andere dienst (die dan natuurlijk aanbod heeft dat je op dat moment wilt zien). Dat gaat misschien ten koste van de persoonlijke aanbevelingen en het overzicht dat diensten aanbieden van gekeken content, maar dat kun je opvangen met apps van derden, zoals TV Time (Android | iOS). Daarmee kun je je gekeken films en series bijhouden en krijg je nieuwe suggesties op basis van je kijkgedrag.

©Koray - stock.adobe.com

Als het kan: delen

Heb je eenmaal besloten om te snoeien in het aantal streamingdiensten dat je gebruikt, dan zijn er nog meer dingen die je kunt doen om kosten te besparen. Controleer of het mogelijk is een abonnement of profiel te delen met een ander. Veel diensten blokkeren deze praktijken, maar bij sommige videostreamingdiensten is dit nog steeds een optie. Soms heb je hier wel een duurder abonnement voor nodig, maar de rekensom is snel gemaakt: als zo'n duurder abonnement gedeeld door het aantal kijkers per persoon goedkoper is, dan is het alsnog een slimme keuze.

Kan het (nog) goedkoper?

Als delen voor jou geen optie is, kijk dan naar een zo goedkoop mogelijk abonnement. Zo biedt Netflix bijvoorbeeld in een aantal landen een versie aan waarbij je reclames te zien krijgt. Op moment van schrijven is Netflix with Ads nog niet beschikbaar in Nederland, maar gezien het feit dat het wel wordt aangeboden in Frankrijk, Duitsland, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk zou het zomaar kunnen dat je op termijn ook hier voor dit (goedkopere) abonnement kunt gaan kiezen. Diensten als Videoland, Disney+ en HBO Max hebben in Nederland al wel goedkopere abonnementen met reclame.

Eerder in dit artikel gaven we je de tip om, afhankelijk van het aanbod, steeds een maandabonnement af te sluiten bij een dienst. Maar merk je dat je bij een bepaalde streamingdienst eigenlijk elke maand wel content kunt vinden die je leuk vindt? Dan is een jaarabonnement misschien toch voordeliger dan twaalf losse maanden. Bij een jaarabonnement krijg je namelijk soms tot twee maanden gratis kijken cadeau. Ook bieden streamingdiensten vaak leuke promoties aan waarmee je in elk geval tijdelijk kosten kunt drukken.

Sinds LG de OLED C-serie introduceerde, heeft dit model door zijn combinatie van prestaties en prijs een reputatie opgebouwd als de maatstaf voor andere oled-tv’s. Sinds de lancering van die eerdere serie is er echter flink wat concurrentie bij gekomen. Tijd dus om te kijken of deze nieuwe LG OLED65C4 nog steeds als referentie kan dienen.

De LG C4 mag dan wel geen topmodel zijn, een premium uitstraling heeft hij wel. Er zit een dunne metalen rand om het slanke scherm en dat detail geeft deze tv scherpe lijnen. De behuizing van de elektronica en aansluitingen is natuurlijk wat dikker, maar een profiel van 48 mm blijft slank en oogt ongetwijfeld mooi aan de muur.

De donkerbruine achterkant (LG noemt dat Umber Brown) heeft een opvallende textuur die aan stof of leer doet denken. De C4 staat op een centrale voet met geborstelde metaalkleur. Wil je een soundbar bij deze televisie aanschaffen, houd er dan rekening mee dat je onder het scherm slechts 5,5 cm ruimte hebt. 

Aansluitingen

De vier HDMI-poorten van de C4 bieden allemaal de maximale HDMI 2.1-bandbreedte (48 Gbit/s). Ze ondersteunen ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en Nvidia G-Sync) en op één poort kun je ARC/eARC gebruiken. Dat maakt het toestel interessant voor gamers die een soundbar willen, want zelfs met een soundbar op de eARC-poort houd je drie HDMI-poorten over die 4K op 120 Hz aankunnen voor high end-gameconsoles, of zelfs 4K op 144 Hz als je een game-pc aansluit. Ook de input-lag (vertraging) bewijst dat we hier met een gamevriendelijke tv te maken hebben: bij 4K60 bedraagt die 10,1 ms, en bij 2K120 slechts 5,5 ms.

De bijgeleverde infraroodmodule kun je gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook wanneer deze uit het zicht staan. De C4 ondersteunt ook het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association). Daarmee kun je compatibele draadloze luidsprekers aansluiten. Een draadloze surround-opstelling is echter niet mogelijk; je bent in dat geval beperkt tot 2.1-configuraties.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Premium piekhelderheid

De LG C4 is uitgerust met een Evo-oledpaneel en Brightness Booster-algoritme. Dit type paneel nestelt zich qua prestaties tussen de oledpanelen met microlenzen (zoals de G4) en standaard oledpanelen (zoals de B4). De piekhelderheid scoort uitstekend: 1060 nits op een 10%-venster, en zelfs iets meer bij 2%. 

LEES OOK: Zo testen we tv's voor ID.nl

Een volledig wit beeld haalt 198 nits. Vergelijkbare modellen zoals de Sony Bravia 8 en de Panasonic Z85A zitten daar duidelijk onder. De Philips OLED809 komt meer in de buurt, maar de C4 pakt duidelijk de leiding. Qua kleurbereik presteren alle modellen vergelijkbaar met ongeveer 97% P3-dekking. Het Evo-oledpaneel heeft een goede kijkhoek en gaat reflecties goed tegen, maar de G4 doet het net iets beter. De beelduniformiteit ziet er uitstekend uit: er is geen dirty screen-effect zichtbaar. 

©LG

Dat LG goed weet hoe het prachtige beelden op het scherm tovert, zagen we al op de G4. En we merken dat de C4 die lijn mooi doorzet. In SDR is de HDR Filmmaker-modus erg goed gekalibreerd, met een accurate kleurweergave. Er is voldoende schaduwdetail, al was dat iets donkerder dan verwacht. Dolby Vision IQ met Precision Detail blijft de beste keuze voor topkwaliteit, al wordt het verschil met HDR10 steeds kleiner.

Voor HDR10 is de Filmmaker-modus een tikje te helder gekalibreerd, vooral in donkere en midtinten. Maar die afwijking is klein genoeg om door de vingers te zien. Ondersteuning voor HDR10+ ontbreekt, maar LG compenseert dat met slimme dynamische tone mapping. Net als de G4 analyseert de tv het beeld in verschillende zones voor optimale aanpassing. Met 1000 nits piekhelderheid is tone mapping niet per se nodig, maar door die slimme aanpak kun je het veilig aan laten staan. Als het algoritme moet ingrijpen, levert het uitstekend witdetail met rijke kleuren. Ook in moeilijke, donkere HDR-scènes laat de tv zich niet op een fout betrappen en toont hij zeer goede schaduwnuances. 

Uitstekende beeldverwerking

De Alpha9 Gen7-beeldprocessor verschilt maar heel weinig van de Alpha 11-processor in de G4. De features die ontbreken, lieten op de G4 geen sterke indruk achter (AI Directors Processing en Perceived Object Enhancing), dus lijkt de C4 het nauwelijks beter te doen. Bij het testen merken we dat ook. Zowel upscaling als ruisonderdrukking scoren zeer goed. Hinderlijke kleurstroken in zachte kleurovergangen kan de processor duidelijk elimineren, zonder dat je aan detail hoeft in te leveren.

Oledpanelen hebben een erg goede bewegingsscherpte, te danken aan de snelle pixelresponstijd. Dat heeft echter een nadeel: filmbeelden in 24 fps kunnen zichtbaar beginnen te stotteren als de camera snel beweegt. Dat effect kun je wegwerken met de functie Trumotion, al speelt persoonlijke smaak daarbij een grote rol. Voor vloeiende beelden is de Vloeiend-stand prima, al creëert die soms wel beeldfouten als de achtergrond erg complex is.

De instelling Cinematografische Beweging is voor filmpuristen; persoonlijk opteren we liever voor de stand Natuurlijk. Dat is een mooi compromis dat veel van het gestotter wegwerkt, zonder andere beeldfouten te introduceren. 

©LG

Dolby Atmos en DTS:X

Bij die knappe beeldprestaties hoort ook aangenaam geluid. De LG C4 beschikt over 2.2-kanalen, 40 watt vermogen en hij ondersteunt Dolby Atmos en DTS:X. Voor echte hoogte-effecten is een goede soundbar vereist, maar de surround-ervaring van de C4 is prima. De AI Sound-modus klinkt te scherp, zeker bij muziek, maar bij films viel dat gelukkig mee.

We raden aan om de Standaard-, Muziek- of Bioscoop-stand te kiezen, afhankelijk van wat je kijkt of luistert. We zijn vooral gecharmeerd van de warme, goed gebalanceerde klank van de C4. Die bevat ook aardig wat bas en er is meer dan voldoende volume voor de doorsnee huiskamer. Wie de volumeknop iets te enthousiast opendraait (verder dan echt noodzakelijk), kan wel vervorming horen. 

webOS 24 en webOS Re:New

Wie een C4 in huis haalt, krijgt webOS 24 als besturingssysteem. Maar dankzij het webOS Re:New-programma krijg je gedurende vijf jaar de meest recente versie van webOS op je tv. Dat is in elk geval een mooie garantie dat je smart-tv nog wel even up-to-date blijft. Houd er wel rekening mee dat de eerste update (naar webOS 25) vermoedelijk pas in het najaar van 2025 naar deze modellen komt. Hier lees je meer over WebOS. Het artikel behandelt webOS 23, maar de meeste wijzigingen zijn puur cosmetisch.

©Eric Beeckmans | ID.nl

De belangrijkste nieuwe functie is de toevoeging van Google Cast. Omdat LG al AirPlay 2 ondersteunde, maakt de C4 het nu voor zowel Android- als iOS-gebruikers erg eenvoudig om content naar het tv-scherm te streamen. De Quick Cards op het startscherm zijn iets compacter geworden, maar functioneren nog steeds op dezelfde manier. Ze groeperen bepaalde functies, zoals Games, Muziek, de Thuis-hub, Thuiskantoor, Sport, Leren en Toegankelijkheid.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Het app-aanbod is bijzonder volledig; zowel internationale als lokale streaming-apps zijn ruim vertegenwoordigd. De lay-out werkt prima en je navigeert vlot door het aanbod. De Magic Remote is een integraal onderdeel van het gebruiksgemak. Je beweegt de cursor op het scherm eenvoudig door met de remote naar het scherm te wijzen.

Helaas, we hebben ook een negatieve opmerking. LG plaatst advertenties op het Home-scherm en in de screensaver. En dan bedoelen we niet de gebruikelijke aanbevelingen voor content, maar echte ongerelateerde reclame (automerken, sportwinkels, dat werk). Gelukkig kun je het wel uitschakelen: je leest in dit artikel hoe je reclame verwijdert. 

Conclusie

De conclusie is duidelijk: de LG OLED65C4 is nog steeds een referentie voor wie de echte topmodellen te duur vindt, maar toch premium beeld wenst. Reclame op het Home-scherm en in de screensaver is echt ongewenst, maar je kunt het via de instellingen gelukkig wel uitschakelen. Voor de volledigheid zien we graag HDR10+-ondersteuning, maar door de uitstekende dynamische tone mapping vinden we dat niet meer zo belangrijk.

Wat krijg je dan wel? De beste piekhelderheid in deze categorie, uitstekende kalibratie in de Filmmaker-modus, prachtige, levensechte kleuren en een natuurlijk perfect contrast. De beeldverwerking levert betrouwbare en erg goede resultaten – ook met oudere bronnen. Dankzij het webOS Re:New-programma krijg je nu vijf jaar updates op het webOS smart-tv-systeem. Een zeer ruim app-aanbod, AirPlay2 en Google Cast maken het entertainment-aanbod erg volledig. Ook gamers vinden alles wat ze nodig hebben op de C4. De prijs is wat ons betreft eveneens gerechtvaardigd.