De Xiaomi 13 Pro is een high-end Android-smartphone die de concurrentie aangaat met onder meer de OnePlus 11 en Samsung Galaxy S23 Ultra. Het prijskaartje van 1.299 euro is aan de hoge kant en in deze review bekijken we of het toestel die prijs waard is.

Daar waar OnePlus vaak inzet op design en snelheid (of tenminste, dat waren ooit de belangrijkste principes) en Samsung voornamelijk let op toegankelijkheid en camerakwaliteit, zien we dat Xiaomi zich richt op snelheid en camerakwaliteit. Dat is duidelijk te zien aan de eerder geteste Xiaomi 13 Lite en ook aan de Xiaomi 13 Pro. Niet alleen is de software er – voornamelijk achter de schermen – op vooruitgegaan, ook mogen we rekenen op fijne camerafuncties en kwalitatief goede foto’s en video’s. Zo is er een speciale videostabilisatiemodus, voor mensen die rennen met hun smartphone.

Lees ook: de beste smartphones van het jaar

Prachtig, helder oled-scherm

Met 235 gram aan gewicht (gemeten met een digitale keukenweegschaal) heb je te maken met een zware jongen. Ondanks de grote cameramodule aan de bovenkant, is het gewicht goed in balans. Wanneer je de Xiaomi 13 Pro met één hand vasthoudt is die niet zwaarder aan de ene kant dan aan de andere kant. Die module voor de camerasensoren worden omgeven door een glimmende, gladde en vingerafdruknemende achterkant en dat doet toch iets af van het verder premium karakter. De voorkant is één en al scherm, op de frontcamera na die we bovenaan in het midden aantreffen.

Ten opzichte van de Xiaomi 12 Pro heeft de fabrikant kleine doch belangrijke veranderingen doorgevoerd. Nog altijd komen we een ltpo-amoled-scherm tegen (dat in staat is te wisselen tussen verschillende niveaus aan beeldverversing), van 6,7 inch. De resolutie bedraagt 1.440 bij 2.300 pixels, wat een uitstekende pixeldichtheid 522 pixels per inch oplevert. Je kunt er daardoor op rekenen dat teksten goed leesbaar zijn en foto’s er scherp en gedetailleerd uitzien. Er is ondersteuning voor HDR10+ en Dolby Vision en de beeldverversing gaat tot en met 120 Hertz.

De kijkhoek van het scherm is behoorlijk breed, waardoor vrienden en familie gemakkelijk mee kunnen kijken naar de eventuele vakantiekiekjes die je deelt. Kleuren ogen ontzettend levendig en gaan heel mooi in elkaar over, zonder dat je allerlei digitale oneffenheden te zien krijgt. De maximale helderheid ligt ten opzichte van het vorige model iets hoger, met een plafond van 1.900 nits (ten opzichte van 1.500 nits). Daardoor kun je buiten, bij fel zonlicht, goed zien wat er gebeurt. Het is niet net zo helder als op een Samsung, dankzij de Vision Booster, maar de kwaliteit leidt er niet onder.

Xiaomi 13 Pro lijkt op broertjes en zusjes

Wat dat betreft lijkt de Xiaomi 13 Pro op het andere aanbod uit de reeks. Niet vanwege de specificaties, maar het idee achter de wijzigingen. Die zijn minimaal te noemen en anders zijn ze niet geheel verrassend. Onder de motorkap zit wederom een processor van Qualcomm, namelijk de Snapdragon 8 Gen 2 (ten opzichte van de Gen 1 in de 12 Pro). In beide gevallen heb je de optie voor een toestel met 12 GB aan werkgeheugen en 256 GB aan interne opslagruimte. Een verschil zit hem hier in de schijfsnelheid: ufs 4.0 verdubbelt de lees- en schrijfsnelheid van ufs 3.1 in het vorige model.

Dat zijn dingen die vooral op papier heel goed scoren. En ja, dergelijke ontwikkelingen zijn en blijven belangrijk. Maar op een gegeven moment mag je je afvragen wat je er nog van merkt als consument. Wanneer je een smartphone met ufs 4.0 naast een model met 3.1 legt, zul je zien dat bepaalde apps sneller gedownload en geïnstalleerd worden of dat het systeem een fractie sneller reageert op commando’s. Maar onderaan de streep is de verandering gering. Tot slot zien we dat de 13 Pro wifi 7 ondersteunt. Dat is handig voor de toekomst; nu is die standaard zo goed als afwezig.

Dankzij de snelle processor, de grote hoeveelheid werkgeheugen en de overdaad aan opslagruimte zijn er weinig dingen die het toestel niet kan hebben. Je kunt high-end games afspelen en gewoon je dagelijkse taken voltooien. Het enige wat nog een beetje roet in het eten kan gooien is dat het toestel redelijk warm kan worden. De accu presteert gewoonweg goed onder alle omstandigheden en gaat anderhalve dag mee. Ook wanneer je even hebt zitten gamen. Met een kwartier is die ook weer tot tachtig procent opgeladen dankzij de 120 watt oplader. Daarnaast is er draadloos laden op 50 watt.

Xiaomi 13 Pro-software is een heikel punt

De software op de Xiaomi-toestellen blijft een heikel punt en met de Xiaomi 13 Pro is dat niet anders. Inmiddels is duidelijk dat het bedrijf – ongeacht de prijs van het toestel – ontzettend veel bloatware levert. Booking, LinkedIn, Netflix, TikTok, drie verschillende browsers; als je daar niet op zit te wachten is dat erg vervelend. Je kunt het gros van die apps wel verwijderen als je dat wil, maar je zou gewoon een schone versie van Android mogen verwachten wanneer je al 1.299 euro betaald hebt voor het toestel. Dat bedrag is hoger dan het 256GB-model van de Samsung Galaxy S23 Ultra…

Dan hebben we de inmiddels bekende Xiaomi-interface, die elementen overneemt van iOS van Apple. Dat zien we – traditiegetrouw – terug in het snelle menu (dat je van boven naar beneden), dat toegang biedt tot belangrijke Android-functies. Je moet ervan houden of er al aan gewend zijn, anders oogt het onoverzichtelijk. De menustructuur binnen de instellingen is eveneens anders dan op andere Androids, maar daar kun je nog redelijk omheen werken dankzij de zoekbalk bovenin. Daar zoek je simpelweg de instellingen op die je wil aanpassen – dat scheelt een paar keer scrollen.

Aan boord zit MIUI 14, bovenop Android 13. Het MIUI is de Android-skin van het bedrijf, dat in vergelijking met versie 13 weinig veranderingen doorgemaakte. De aanpassingen vonden veelal achter de schermen plaats, waardoor processen sneller gaan en apps minder ruimte innemen. Wat ons betreft prima aanpassingen en iets waarvan we hopen dat meer fabrikanten daar nadruk op leggen. Dit kan een software-ervaring verbeteren, zonder dat een gebruiker dat weet. Tot slot krijgt het toestel vijf jaar aan Android-updates en drie jaar aan Android-upgrades (tot Android 16, dus).

Het draait voornamelijk om de camera

Het belangrijkste onderdeel is en blijft het camerasysteem. Achterop zitten drie sensoren die elk beschikken over een 50 megapixellens. Dit geldt voor de hoofdcamera, ultragroothoeklens en telelens. De selfiecamera kan foto’s vanuit een redelijk grote hoek maken en heeft een lens van 32-megapixel. Eén van de belangrijkste factoren voor het camerasysteem is de optische beeldstabilisatie. Tijdens het filmen zou je moeten kunnen rennen, zonder dat je dat echt meemaakt als kijken van de video. Verder is de samenwerking met fotocamerafabrikant Leica erg belangrijk voor Xiaomi.

Wanneer je de camera-app voor het eerst opstart, dan krijg je de keuze uit twee filteropties: levendig of natuurlijk. Ik koos voor de tweede optie. Hoewel de levendige modus niet verkeerd is voor sociale media, is het wat moeilijker die beelden netjes te kunnen bewerken wanneer je dat nog wil doen. Natuurlijk geeft je wat meer opties achteraf. Wil je echter meteen na het fotograferen zonder gedoe iets op Instagram plaatsen, dan is de eerste opties misschien beter voor je. In die modus poppen de kleuren veel beter en is er een hoger contrast, waardoor alles vriendelijk en strelend oogt.

De natuurlijke optie maakt foto’s wellicht wat grauwer, maar dat ligt dan waarschijnlijk meer aan de omgeving dan aan de fotocamera. Want die legt beelden tot op zekere hoogte natuurgetrouw vast. Tijdens het fotograferen kun je filters toepassen en optisch inzoomen tot 3,2x en al die beelden zien er haarscherp en gedetailleerd uit. Het systeem kan ook heel fijn omgeving met de belichting, waardoor er niet snel sprake is van overbelichting of witte, doffe plekken. Wat vooral opvalt is dat de camera vrij snel de achtergrond op een haast natuurlijke wijze wazig maakt (het bokeh-effect).

Je hebt daar dus niet per se meteen de portretmodus voor nodig. Een andere modus is de macrostand, die beheerd wordt door de ultragroothoeklens. Je kunt die stand automatisch laten afgaan, maar ook weer uitschakelen wanneer je er niet op zat te wachten. Ook deze beelden spreken tot de verbeelding, maar soms kunnen object- en persoonranden nog wel eens wat zachter zijn dan in het echte leven. Binnen de instellingen van de camera tref je een hoop opties aan om mee te experimenteren, waardoor de Xiaomi 13 Pro in elk geval een goede camerasmartphone is.

Iets waar Xiaomi bijzonder trots op is, is de eerdergenoemde beeldstabilisatie voor video’s. Dat was al een troef op de goedkopere versie binnen deze smartphone en nu zien we datzelfde dus gebeuren bij de premium variant. Het toestel is redelijk goed in staat te verbloemen dat je een video gemaakt hebt terwijl je aan het rennen was. Natuurlijk schokt het beeld nog een klein beetje, maar dat mag geen naam hebben. Gek genoeg levert het een ietwat onrealistisch beeld op, op de één of andere manier. Maar dat valt waarschijnlijk alleen op wanneer je op let, omdat het je werk is, bijvoorbeeld.

Conclusie: Xiaomi 13 Pro kopen?

Over het algemeen kan ik concluderen dat de Xiaomi 13 Pro een update is volgens het boekje. Het scherm heeft kleine doch belangrijke veranderingen doorgevoerd gekregen, de processor is ontzettend jong en de opslagruimte is behoorlijk snel. Eigenlijk alles wat je van een modern vlaggenschip mag verwachten. De accu gaat lekker lang mee, het design oogt van een afstand premium (maar van dichtbij zie je allerlei vingerafdrukken zitten) en het camerasysteem overtuigt met foto’s en video’s. Zowel overdag als in de avond, en of je nou loopt of een stukje hardloopt.

Er zijn echter drie dingen die ervoor zorgen dat we de Xiaomi 13 Pro niet meteen aan iedereen kunnen aanbevelen die op zoek is naar een high-end Android-apparaat. Ten eerste: de prijs. Dit is één van de duurste Android-smartphones die je kunt kopen. Ten tweede: de software. MIUI blijft onwennig en het aantal vooraf geïnstalleerde apps irriteert. Ten derde: de warmte. Het toestel kan vrij warm worden. Mocht de prijs zakken, dan is het een ander verhaal. Voor nu geldt echter dat het toestel simpelweg te duur is voor wat je ervoor terug krijgt; daarvoor zijn de stappen echt te klein.

Je pakt je telefoon om even snel iets te bekijken – en ineens ben je zomaar een uur verder, omdat je niet kon stoppen met scrollen. En onderweg ben je meestal niet blijven hangen bij blije kattenfilmpjes, maar bij rampen, slecht nieuws en roddel. Of bij posts van mensen die allemaal mooier of rijker lijken dan jij. Doomscrolling dus. Slecht voor je humeur en zelfbeeld én zonde van je tijd. Maar gelukkig kun je er iets tegen doen.

Lees ook: Minder afleiding van je telefoon met deze 6 apps

Wat is doomscrolling?

Doomscrolling is eindeloos blijven scrollen door berichten, filmpjes en posts die je eigenlijk alleen maar onrustig maken. Dat begon ooit met nieuws, maar geldt tegenwoordig ook voor sociale media. Denk aan TikTok, Instagram of X waar je urenlang blijft scrollen, maar waar je zelden wijzer of rustiger van wordt. Het algoritme weet precies wat je aandacht trekt – en hoe het je blijft vasthouden.

De term ontstond rond 2020, tijdens de COVID-19-pandemie, toen mensen massaal thuis zaten en constant updates zochten over het virus. Maar het fenomeen heeft zich sindsdien uitgebreid naar alle vormen van nieuws of posts waar je je slechter van gaat voelen.

Waarom blijven we scrollen?

Apps zijn zo ontworpen dat ze je aandacht vasthouden. Elke swipe of nieuwe video geeft een kleine prikkel in je brein: een signaal dat er misschien iets interessants komt. Soms zit er iets tussen dat écht boeit, maar vaak blijft het bij vluchtige prikkels. Ondertussen raakt je hoofd vol, maar je krijgt er weinig voor terug.

Hoe weet je of je doomscrollt?

Er bestaat geen test waarmee je kunt checken of je een doemscroller bent. Maar er zijn wel duidelijke signalen. Je zit in de gevarenzone wanneer je:

🚩 Gedachteloos nieuws- of socialmedia-apps opent, vaak meerdere keren per dag
🚩 Je daarna leeg, onrustig of somber voelt
🚩 Moeite hebt om te stoppen, terwijl je eigenlijk wel weet dat het nergens toe leidt
🚩 's Avonds of 's ochtends lang op je telefoon zit zonder duidelijk doel
🚩 Niet toekomt aan andere dingen, of je gejaagd voelt als je niets checkt

Herkenbaar? Dan is het tijd om je scrollgedrag te doorbreken. Dat is niet makkelijk, maar het kan wel. Onderstaande tips helpen je op weg.

©Gorodenkoff

Wat kun je doen tegen doomscrolling?

1. Beperk je schermtijd en las schermvrije tijdstippen in

Geef jezelf vaste momenten waarop je iets mag checken. Bijvoorbeeld: 's ochtends 15 minuten nieuws, 's avonds 10 minuten social media. Stel een timer in, zodat je niet ongemerkt blijft hangen. Je kunt ook met jezelf afspreken dat je bijvoorbeeld één uur per dag niet op je scherm kijkt. Of in het weekend pas na twaalf uur 's middags je telefoon pakt. Ook is het mogelijk om tijdslimieten in te stellen voor bepaalde apps. Hieronder lees je hoe je dat doet op een iPhone en op een Android-toestel.

Scherm- en apptijd beperken op iPhone

Wil je op vaste tijden niet gestoord worden? Stel dan apparaatvrije tijd in op je iPhone. Tijdens die periodes zijn alleen telefoongesprekken, berichten en apps die je zelf toestaat beschikbaar. Ga naar Instellingen > Schermtijd, tik op App- en websiteactiviteit en schakel dit in als dat nog niet gebeurd is. Kies daarna voor Apparaatvrije tijd en stel via Gepland de begin- en eindtijd in. Je kunt kiezen voor elke dag hetzelfde tijdstip of per dag variëren. Vlak voor de ingestelde tijd krijg je een herinnering.

Ook kun je tijdslimieten instellen voor apps of hele categorieën, zoals sociale netwerken of games. Ga naar Instellingen > Schermtijd > Applimieten > Voeg limiet toe en selecteer de gewenste apps of categorieën. Tik op Volgende, stel de limiet in en gebruik eventueel Pas dagen aan voor verschillende limieten per dag. Rond af met Voeg toe.

Scherm- en apptijd beperken op je Android-telefoon

Rustmomenten op je Android-toestel stel je in via de Bedtijdmodus. Tijdens deze periodes worden je schermkleuren aangepast (bijvoorbeeld naar grijstinten) en kun je meldingen dempen of het scherm automatisch laten uitschakelen. Ga naar Instellingen > Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht > Bedtijdmodus en stel in wanneer de modus moet starten en eindigen. Je kunt dit voor elke dag apart instellen of een vast schema kiezen.

Wil je appgebruik beperken? Ga dan naar Digitaal welzijn > Dashboard en kies de app die je wilt beperken. Tik op het zandlopertje naast de app en stel een dagelijkse limiet in. Zodra de limiet is bereikt, is de app de rest van die dag niet meer toegankelijk.

2. Zet meldingen uit

Pushmeldingen van nieuwsapps, sociale media of video-apps zorgen dat je telkens toch weer gaat kijken en scrollen. Zet ze uit. Wat je niet ziet, open je ook minder snel.

3. Richt je telefoon prikkelarmer in

Zet socialmedia- en nieuwsapps niet op je beginscherm. Of verwijder ze helemaal. Wil je ze toch echt bezoeken, dan kan dat via de browser. Dat is een extra handeling vergeleken met een app, maar juist daarom doe je het misschien minder vaak.  

Verder kun je er ook voor kiezen om de grijstintenmodus in te schakelen. Dat zorgt voor minder afleiding en een beeld dat rustiger is.

Op een iPhone ga je hiervoor naar Instellingen > Toegankelijkheid > Weergave en tekstgrootte > Kleurfilters en schakel je de optie in. Op een Android-smartphone ga je hiervoor naar Instellingen -> Toegankelijkheid -> Kleurfilters. Hier schakel je de optie Grijstinten in. Afhankelijk van je toestel kunnen deze menu-opties een iets andere naam hebben.

©ID.nl

4. Volg niet alles en iedereen

Kies één of twee betrouwbare nieuwsbronnen. Ontvolg accounts die vooral onrust of negativiteit brengen. Kies liever voor mensen of media die je inspireren, informeren of aan het denken zetten. Een account waar je geen energie van krijgt, maar dat je energie kost: dat kun je beter ontvolgen.

Stoppen met doom-scrolling? Het kan!

Doomscrolling gaat allang niet meer alleen over nieuws. Ook gedachteloos scrollen langs filmpjes, reacties of meningen op sociale media hoort erbij. Het lijkt onschuldig, maar kost tijd, energie en aandacht — en levert weinig op.

Het goede nieuws: je kunt ermee stoppen. Niet in één keer, maar stap voor stap. Door bewuster te kiezen wat je leest en wanneer. Door je telefoon minder het ritme van je dag te laten bepalen. En door ruimte te maken voor dingen die je echt iets opleveren.

Bij veel moderne stofzuigers kom je de term HEPA-filter tegen. Dat is niet voor niets: het speelt een grote rol in het filteren van kleine, schadelijke deeltjes uit de lucht. Maar wat doet zo'n uitblaasfilter precies, waar moet je op letten en is zo'n filter echt nodig?

Wat is een HEPA-filter?

HEPA staat voor High-Efficiency Particulate Air. Het is een type luchtfilter dat extreem kleine deeltjes uit de lucht kan halen. Deze filters werden in de jaren veertig ontwikkeld voor laboratoria en militaire toepassingen, oorspronkelijk om de verspreiding van radioactieve verontreinigingen via de lucht te voorkomen. Tegenwoordig worden ze vooral gebruikt voor het filteren van pollen, fijnstof, schimmelsporen, huisstofmijt, bacteriën en in sommige gevallen zelfs virussen.

Een filter krijgt het label HEPA alleen als het voldoet aan de Europese norm EN 1822. Die schrijft voor dat het filter minimaal 99,95% van alle deeltjes van 0,3 micrometer moet tegenhouden. Filters die daaraan voldoen, krijgen een H-waarde: hoe hoger deze waarde (bijvoorbeeld H13 of H14), hoe fijner het filter werkt.

Waarom is een HEPA-filter belangrijk in een stofzuiger?

Bij het stofzuigen komt onvermijdelijk lucht vrij. Zonder goed filter worden kleine stofdeeltjes en allergenen weer terug de kamer in geblazen. Met een HEPA-filter in je stofzuiger wordt juist die uitblaaslucht gezuiverd. Zo blijft het stof in de opvangbak, en adem je tijdens het schoonmaken geen ongezonde deeltjes in.

Voor mensen met astma, allergieën of hooikoorts is dat een groot voordeel. Maar ook wie geen klachten heeft, profiteert van schonere lucht in huis. Vooral in goed geïsoleerde woningen, waar lucht minder makkelijk circuleert, kan zo'n filter verschil maken.

Waar moet je op letten bij aankoop?

Bij stofzuigers is het niet alleen belangrijk dat er een HEPA-filter in zit, maar dat het ook goed geïntegreerd is in het ontwerp. Bij oudere of goedkope modellen lekt er soms nog lucht weg langs het filter, waardoor de werking niet optimaal is. Kies liever voor een model dat volledig luchtdicht is gebouwd en waarin het filter daadwerkelijk de volledige luchtstroom zuivert.

Let op de H-waarde van het filter. H13 is meestal de standaard bij huishoudelijke toepassingen. H14 biedt nog meer filtering, maar is vaak prijziger. In praktijk merk je het verschil vooral als je erg gevoelig bent voor allergenen.

Controleer of het filter wasbaar is . Kan dat niet, dan zul je om de zoveel tijd een nieuw filter moeten kopen ter vervanging. Spoel wasbare filters minstens één keer per maand schoon onder de kraan, met koud water. Laat ze daarna goed drogen (minstens 24 uur) voordat je ze terugplaatst. Niet-wasbare filters moet je meestal elke zes tot twaalf maanden vervangen, afhankelijk van hoe vaak je de stofzuiger gebruikt.

Hoe zit het met onderhoud?

Als het filter vol zit, kan de lucht minder goed doorstromen en neemt de zuigkracht af. Ook houdt het filter dan minder stofdeeltjes tegen. Controleer het daarom regelmatig. Zie je dat het vies is, verstopt raakt of merk je dat de stofzuiger minder goed werkt? Spoel het dan schoon of vervang het als dat nodig is.

©M. Shamil

Wanneer is een HEPA-filter écht nodig?

Voor mensen met een allergie, luchtwegproblemen of een gevoeligheid voor stof heeft een HEPA-filter echt nut. Het helpt klachten te verminderen en zorgt voor een merkbaar frissere lucht in huis. Maar ook zonder medische noodzaak kan het bijdragen aan een gezonder binnenklimaat. Zeker als je in een drukke stad woont of een huisdier hebt, loont het om te kiezen voor een apparaat met HEPA-filter.

Tot slot

Een HEPA-filter is geen luxe, maar een slimme manier om je leefomgeving schoner en gezonder te maken. Kies wel het juiste type, let op de inbouw en vergeet het onderhoud niet. Bij de meeste stofzuigerverkopers kun je bij de specificaties selecteren op de aanwezigheid van een HEPA-filter.