Xiaomi brengt met de Xiaomi 13 Lite een midranger op de markt die vrij hoog geprijsd is, met een adviesprijs 499 euro. Binnen dat segment is het vandaag de dag erg druk, dus moet je als fabrikant van goede huizen komen. Hoe brengt het Chinese bedrijf het er van af?

Nog niet zo heel lang geleden was het zo dat de midrange smartphonemarkt ontzettend interessant was. Fabrikanten probeerden daadwerkelijk innovatieve hardware te leveren voor scherpe prijzen. En anders zagen we gebeuren dat ze op z’n minst heel veel voor een relatief laag bedrag konden aanbieden.

Maar begin 2023 moeten we bekennen dat ook in deze markt de sleur ingetrokken is. We treffen weinig verschillen aan tussen midrangers van verschillende generaties en smartphone-aanbieders. En dat is zonde, maar tegelijkertijd ook ontzettend onvermijdelijk.

Lees ook: de beste smartphones van 2022

Xiaomi 13 Lite toont weinig nieuws

De Xiaomi 13 Lite is hier een mooi toonbeeld van. Sterker nog: dit toestel laat zien dat de Chinese fabrikant zelfs niet bang is een stapje terug te nemen. In vergelijking met de Xiaomi 12 Lite moet de 13 Lite het doen met een enkele speaker (in plaats van twee) en een hoofdcamera met een minder aantal megapixel. Nu zegt dat aantal vrij weinig over de kwaliteit van foto’s en video’s, maar het is op z’n minst opvallend te noemen. Voor de rest valt op hoe sterk beide toestellen op elkaar lijken. We nemen je mee langs een aantal belangrijke, technische eigenschappen.

Beide smartphones hebben een amoled-scherm van 6,55 inch, en een resolutie van 1.080 bij 2.400 pixels. Ze beschikken over een maximale verversingssnelheid van 120 Hertz, evenals een maximale helderheid van 1.000 nits (950 op de 12 Lite, maar dat is een verwaarloosbaar verschil). En de pixeldichtheid? Met een score van 402 pixels per inch zijn ze gelijk aan elkaar. Ze worden beschermd door Gorilla Glass 5 en zijn qua gewicht en formaat nagenoeg identiek aan elkaar. Xiaomi biedt ze in dezelfde configuraties aan en tot slot draaien ze allebei op een (aangepaste versie van) Android 12.

Android 12 is een opvallende keuze, aangezien Android 13 al beschikbaar is en de meeste nieuwe smartphones met deze versie uitgebracht worden. Kortom, een fors nadeel voor een merk dat al niet zo'n puike reputatie heeft op update-ondersteuning.

Wat niet stuk is…

Kijk, als een specificatieverzameling werkt, dan heb je ook weinig redenen om die aan te passen. En als er een jaar is waarin er weinig verandert, omdat beeldscherm- en accutechnologie geen grote veranderingen doormaken, dan hoef en kun je als fabrikant ook niets aanpassen. Maar het zou een fabrikant een keertje sieren dan gewoon te zeggen: “Hey, we brengen dit jaar geen nieuw model uit binnen serie X.” Ze zouden dan echt respect kunnen opeisen door te melden dat het vorige toestel gewoonweg een jaar langer ondersteund wordt – maar dat is in deze markt wellicht teveel gevraagd. Vooral voor Chinese fabrikanten.

Aan de kwaliteiten van het toestel ligt het echter niet. Net als vorig jaar is het zo dat het oled-scherm een fijne kijkhoek en een verzameling levendige kleuren aanbiedt. Details komen goed tot hun recht, games zien er strak uit en de hoge verversingssnelheid presenteert alles supersoepel. Het 10-bit paneel biedt verder support aan voor Dolby Atmos en HDR10, waardoor je er ook gewoonweg perfect content van verschillende videostreamingdiensten op kunt bekijken. Het scherm biedt tot slot een mooi contrast aan, evenals een razendsnelle optische vingerafdrukscanner.

De accu heeft er sinds vorig jaar 200 mAh meer vermogen bijgekregen, maar daar merk je in de praktijk vrij weinig van. In beide gevallen moet je het einde van de dag prima kunnen redden. En met een beetje bescheidenheid hoef je pas rond het middaguur van de tweede dag de oplader er weer bij te pakken. De batterij opladen gaat lekker snel, dankzij de snellader van 67 watt. Na vijftien minuten is die gevuld voor ongeveer veertig procent en na pakweg drie kwartier zit die weer helemaal vol. Wat opvalt is dat Xiaomi het draadloos laden van de 12 Lite eruit gesloopt heeft.

Xiaomi 13 Lite heeft een nieuwe processor, maar…

Een ander opvallend element is de processor in de Xiaomi 13 Lite. Dit mag dan wel een nieuwe variant van de Qualcomm Snapdragon 7-serie zijn, in vergelijking met het model van vorig jaar zijn er echter weinig verschillen op te merken. De chipset presteert iets beter – op papier – maar de vraag is wat je daarvan in de praktijk merkt. Wanneer je lichte taken uitvoert, dan merk je niets van traagheid of gestotter. Maar tijdens het gamen kan het gebeuren dat je soms tegen een dip in frames aanloopt. Dat gebeurt meestal wanneer je ruim een kwartier onafgebroken aan het gamen bent.

We hebben verschillende games getest, waaronder populaire titels als Pokémon Go, Stumble Guys en Marvel Snap. En over het algemeen kunnen we zeggen dat de Xiaomi 13 Lite krachtig genoeg is voor dit type spellen, waardoor je er als gamer dus redelijk wat uit kunt halen. Maar goed, we gaan er van uit dat je dit toestel koopt om gewoon je dagelijkse dingen te kunnen doen. Bellen, mailen, chatten, foto’s maken – dat is allemaal geen probleem. De Xiaomi 13 Lite heeft laten zien capabel genoeg te zijn op dit prijspunt, waardoor we daar eigenlijk niets over te klagen hebben.

Waar we maar wel al te graag een sterke mening over hebben is en blijft de interface. De Xiaomi 13 Lite heeft een iOS-achtige structuur in het snelle menu (dat je naar beneden trekt) en deelt Android binnen de instellingen ook net even anders in. Bovendien staan er een hoop apps op waar je mogelijk niets mee doet, die je ook niet altijd kunt verwijderen. Als Xiaomi-gebruikers vind je dit mogelijk een minder groot probleem, omdat je eraan gewend bent. Maar mocht je willen overstappen naar dit merk: houd er dan rekening mee dat je veel dingen moet gaan opzoeken.

Videostabilisatie als grote troef

Het onderdeel dat de meeste verandering ondergaan heeft, is de cameramodule. Ten opzichte van het vorige model hebben we nu hoofdcamera met een kleiner aantal megapixel. Nu zegt dat weinig over de kwaliteit; het gaat er immers om wat je ermee doet. En we moeten toegeven dat de kwaliteit van een redelijk niveau is. De foto’s die je maakt zijn vaak natuurgetrouw, maar daardoor vaak ook een beetje ontdaan van levendige kleuren. Je ziet dit het beste wanneer je bijvoorbeeld de Samsung A54 er naast legt: kleuren knallen meer van het scherm af en er is een veel hoger contrast aanwezig.

Dergelijke kiekjes doen het goed op social media, maar op andere plekken valt op dat zulke Samsung-foto’s soms wat details om zeep helpen. Dat hoge contrast levert soms een potpourri op van felle kleuren die fijne lijnen oppeuzelen. Dat moeten we Xiaomi nageven: dat zien we niet terug in de foto’s die we met dit toestel hebben gemaakt. Zowel overdag als in de avond maakt de smartphone heldere foto’s, waarin details goed naar voren komen. De selfiecamera kan daarentegen – ironisch genoeg – de kleuren in foto’s wel weer een beetje opblazen. Wees daar dus alert op.

De grote troef die de Xiaomi 13 Lite heeft is de beeldstabilisatie voor video’s. Nu hebben concurrerende modellen, zoals de Galaxy A54, die ook, maar alleen voor de full hd-modus. De 13 Lite biedt hem ook voor 4k-video’s aan, waardoor dergelijke video’s er veel beter en rustiger uitzien. Tot slot kijken we nog even naar de groothoeklens en macrocamera. De eerste camera levert vaak veel in op kleur en details, terwijl de tweede moeite heeft met scherpe foto’s maken. Kortom: als je een foto maakt met de Xiaomi 13 Lite, dan kun je het beste bij de hoofdcamera blijven.

Xiaomi 13 Lite kopen of niet?

Al met al kunnen we de Xiaomi 13 Lite geen glorieuze aanbeveling geven. Zeker niet wanneer je het model van vorig jaar al op zak hebt. Dan doe je er goed aan het gewoon bij dat toestel te houden. Is je Xiaomi-telefoon al een paar jaar oud en ben je op zoek naar een nieuwe, onder de 500 euro? Dan is dit waarschijnlijk de beste kandidaat voor jou. Voornamelijk vanwege de foto- en videokwaliteit, en de natuurgetrouwe foto’s die het toestel produceert. Alle andere mensen doen er goed aan om op z’n minst de Samsung Galaxy A54 te overwegen, die een betere software-ervaring aanbiedt.

Er zijn veel diensten voor dataopslag en bestandssynchronisatie, maar ze hebben één ding gemeen: je data worden in de cloud opgeslagen. Vind je dit geen prettige gedachte, dan kun je je eigen server hosten, voor volledige controle over je gegevens. Met Seafile kan dit ook nog helemaal gratis.

Dropbox, OneDrive en Google Drive zijn populaire opslagdiensten die je vast kent. Je kunt er veel data in de cloud opslaan, gratis of tegen een kleine vergoeding. Bij Google Drive bijvoorbeeld kost 200 GB 3 euro per maand. Je hebt op elk moment en via vrijwel elk apparaat toegang, via een browser of een losse app. De meeste diensten bieden bovendien handige opties om data te delen met specifieke machtigingen.

Waarom zou je dan de moeite nemen om zelf cloudopslag- en synchronisatiesoftware te installeren en te hosten? Omdat jij dan de volledige controle over je data behoudt, zonder afhankelijk te zijn van derde partijen. Voor wie privacy belangrijk vindt, is dit een groot pluspunt. En geef toe: het opzetten van een eigen server blijft altijd een leuke uitdaging, zeker als die ook nog eens nuttig blijkt te zijn.

Lees ook: Exit-strategie: zo verlaat je Google, Microsoft, Apple of Meta

1 Waarom Seafile?

In dit artikel laten we je kennismaken met de applicatie Seafile. Dit is een platform voor cloudopslag, delen en synchronisatie, vergelijkbaar met diensten als Nextcloud, ownCloud, Syncthing en Resilio Sync.

Seafile is wellicht iets minder bekend, maar dit is niet helemaal terecht. Het is namelijk niet alleen opensource, maar je kunt het ook gratis gebruiken. Verder biedt het een robuuste client-serveropzet, met een lichte en efficiënte architectuur, waardoor het minder serverbronnen gebruikt dan de meeste andere diensten.

Seafile ondersteunt ook standaard client-side-encryptie, zodat data versleuteld worden voordat ze de server bereiken. Daarnaast biedt de server sterke toegangscontrole-opties voor nauwgezet beheer van rechten en gedeelde toegang (zij het iets minder in de gratis editie).

Seafile heeft tevens een ingebouwd versiebeheersysteem, waarmee gebruikers snel eerdere bestandsversies kunnen herstellen. Voldoende redenen, zo lijkt ons, om Seafile nader te verkennen. Voor wie koudwatervrees heeft: op https://demo.seafile.com/demo kun je veilig aan de slag met een online demo-installatie.

Wil je snel weten of Seafile handig is? Probeer dan de demo-omgeving.

2 Installatie

Seafile is te vinden op www.seafile.com. De Community Edition is volledig gratis en geschikt om zelf te hosten. Op de website vind je bij Download de desktop-synchronisatieclients voor Windows, macOS en Linux, desktop-drive-clients (zonder synchronisatie) voor dezelfde besturingssystemen, en mobiele clients voor Android en iOS/iPadOS. In de laatste paragraaf komen we nog terug op die clients, maar eerst hebben we de servermodule nodig.

Klik hiervoor bij Server for generic Linux op Server Manual en selecteer in het menu links Seafile Community Setup on Linux – niet de Professional Setup, die niet gratis is en vanaf 4 tot 9 gebruikers jaarlijks 100 dollar (ca. 95 euro) kost. Als je op het kopje Outline klikt, lees je dat er twee installatiemethodes zijn. Handmatig, waarbij je zelf de nodige modules configureert, zoals database (MariaDB), geheugencaching (memcached) en webserver (Nginx/Apache). Of deels geautomatiseerd met Docker. Deze tweede methode is handigst en wordt aanbevolen, die volgen we hier.

Seafile bevat heel wat clientmodules, maar eerst hebben we een server nodig.

3 Windows Subsysteem voor Linux

In dit artikel bekijken we een deels geautomatiseerde installatie vanuit Linux. Dat kan een aparte Linux-machine zijn, maar je kunt ook ongeveer dezelfde methode via Docker gebruiken (zie volgende paragraaf) voor de installatie op een Windows-machine. Een native Linux-omgeving heeft wel de voorkeur, omdat er voor een Windows-omgeving extra voorbereiding en andere ingrepen nodig kunnen zijn (zie ook paragraaf 9).

Zo heb je, om Seafile op Windows te draaien, het Windows Subsysteem voor Linux (WSL) nodig. Op recente Windows-edities is het installeren van WSL of WSL 2 gelukkig eenvoudig: open de Opdrachtprompt als administrator en voer de opdracht wsl --install uit. Indien nodig kun je WSL ook downloaden via de Microsoft Store. Bijwerken van een bestaande WSL-installatie kan op elk moment met de opdracht wsl --update.

Controleer voor alle zekerheid het volgende: druk op Windows-toets+R, voer optionalfeatures uit, en controleer in het venster Windows-onderdelen in- of uitschakelen dat zowel de opties Virtual Machine Platform als Windows-subsysteem voor Linux zijn aangevinkt. Bevestig met OK en herstart je systeem indien nodig.

Het Windows Subsysteem voor Linux laat zich doorgaans snel en probleemloos installeren.

4 Docker-voorbereiding

We gaan ervan uit dat je de Linux-terminal hebt opgestart en commando’s kunt invoeren. In Windows met WSL volstaat het om Ubuntu op te starten via het startmenu (Ubuntu wordt namelijk standaard met WSL 2 geïnstalleerd. In Ubuntu kun je de terminal openen met Ctrl+Alt+T.

Omdat we met de Docker-container voor Seafile gaan werken, moet Docker eerst worden geïnstalleerd. Om conflicten met eventuele restanten van eerdere Docker- (of Podman-)installaties te voorkomen, voer je voor alle zekerheid het volgende commando uit:

Na deze opschoning voeg je de officiële GPG-sleutel van Docker toe met de volgende commando’s:

Dit zorgt ervoor dat je Docker zonder problemen kunt installeren en dat de pakketbronnen correct geverifieerd worden.

Voor alle zekerheid gooi je eventuele restanten van oudere Docker-installaties eerst overboord.

5 Docker-installatie

Vervolgens voeg je de Docker-repository toe, waar de benodigde Docker-softwarepakketten en componenten worden bewaard, met deze twee commando’s:

Daarna installeer je Docker zelf met:

Om Docker-commando’s ook zonder rootrechten uit te kunnen voeren, voer je de volgende drie commando’s uit (waarbij het eerste wellicht overbodig is):

Zoals gebruikelijk bij programmeurs kun je nu even de wereld gedag zeggen met:

Ook zonder sudo zou dit commando nu moeten werken:

Je bent nu klaar om met Seafile aan de slag te gaan.

De melding ‘Hello from Docker’ is de bevestiging dat die software goed draait.

6 Downloaden yml-configuratiebestand

Voor het draaien van Seafile gebruik je een bestand genaamd docker-compose.yml. Zo’n bestand haalt de nodige Docker-images op, stelt omgevingsvariabelen in, koppelt volumes en netwerken, en definieert eventuele afhankelijkheden. Het zet deze onderdelen om naar containers die binnen een gedefinieerd netwerk samenwerken.

Maak eerst een submap aan (bijvoorbeeld /seafile) in je actuele gebruikersmap in Ubuntu/WSL. Gebruik hiervoor het commando mkdir seafile. Controleer de mapinhoud met de opdracht ls. Navigeer naar deze map met cd seafile en download het yml-bestand voor Seafile met het commando:

Hiermee haal je dus versie 11.0 van de Community Edition (CE) binnen.

Haal het juiste yml-bestand op en plaats het bij voorkeur in een aparte map.

7 Aanpassen yml-configuratiebestand

Het gedownloade bestand docker-compose.yml is bijna klaar voor gebruik, er zijn nog enkele aanpassingen nodig. Je past dit aan met de ingebouwde teksteditor Nano in Ubuntu (gebruik de pijltjestoetsen om te navigeren), vanuit de map /home/<gebruiker>/seafile. Gebruik dit commando:

Pas bij het kopje volumes: de regel /opt/seafile-mysql/[…] aan naar de submap die je eerder hebt gemaakt: /home/<gebruikersnaam>/seafile/mysql/[…].

Met het commando whoami kun je eventueel je gebruikersnaam opvragen. De submap /mysql wordt bij het uitvoeren van het yml-bestand (zie volgende paragraaf) automatisch aangemaakt.

Pas verder bij het kopje volumes: de regel /opt/seafile-data:/shared aan naar: /home/<gebruikersnaam>/seafile/data:/shared.

Vervang het standaardwachtwoord db_dev bij MYSQL_ROOT_PASSWORD= en DB_ROOT_PASSWD= door een eigen sterk wachtwoord.

Bij het kopje ports: kun je het poortnummer wijzigen waarop de webinterface van je Seafile-server bereikbaar is (standaard is dit 80). Wil je bijvoorbeeld poort 8001 gebruiken, pas dan "80:80" aan naar "8001:80".

Wijzig TIME_ZONE=Etc/UTC in TIME_ZONE=Europe/Amsterdam (of Europe/Brussels), vul je eigen e-mailadres in achter SEAFILE_ADMIN_EMAIL= en wijzig het standaard wachtwoord ascret van de beheerder achter SEAFILE_ADMIN_PASSWORD= in een sterk wachtwoord.

Voeg de regel restart: always toe om ervoor te zorgen dat de container automatisch opnieuw start, ook bij een herstart van de host. Dit kun je bijvoorbeeld doen net voor de twee onderste regels:

Sla het bestand op met Ctrl+O, bevestig met Enter en sluit af met Ctrl+X.

Alle wijzigingen in het yml-bestand in één oogopslag binnen Nano. 

8 Seafile starten

Om het yml-configuratiebestand uit te voeren, heb je Docker Compose nodig. Dit is gelukkig al meegekomen met de Docker-installatie van paragraaf 5. Vanuit de map /home/<gebruikersnaam>/seafile voer je deze opdracht uit:

Je ziet nu de logs van de containers, wat handig is om foutmeldingen in dit stadium op te sporen. Ongeveer een halve minuut later verschijnt, als het goed is, onderaan de melding Seahub is started. Done.

Open een browser op dit systeem en tik het adres localhost in, of localhost:<poortnummer> als je een andere poort hebt ingesteld in het yml-configuratiebestand. Het inlogvenster van Seafile verschijnt (gebruik het e-mailadres en wachtwoord van de Seafile-admin, zoals in het yml-configuratiebestand aangegeven). Na je aanmelding verschijnt een welkomstvenster en beland je in je dashboard (zie ook paragraaf 10).

Als alles naar behoren werkt, kun je voor volgende sessies deze opdracht gebruiken om meldingen te onderdrukken en de containers op de achtergrond te laten draaien:

Met dit commando kun je op elk moment de status van de draaiende containers bekijken:

Het grote moment: de webinterface van Seafile met inlogvenster verschijnt.

9 Extra stappen in WSL 2

We testten Seafile tevens uit in een WSL2-omgeving in Windows en stuitten daarbij op twee onverwachte problemen. De eerste foutmelding was dat het bestand docker-credential-desktop.exe niet gevonden werd. Dit konden we oplossen door het bestand config.json in de map ~/.docker leeg te maken, vermoedelijk was dit een gevolg van een eerdere Docker Desktop-installatie.

Een vervelender probleem is dat WSL 2 standaard een gevirtualiseerde netwerkadapter gebruikt die niet direct bereikbaar is vanaf andere apparaten op het thuisnetwerk. Door een poortproxy (portforwarding) in te stellen, kun je de Seafile-webserver wel vanaf andere apparaten benaderen via <LAN-ip-adres>:<poortnummer>.

Start op het systeem met de WSL2-Seafile-server de Windows Opdrachtprompt als administrator en voer het commando wsl hostname -I uit. Dit levert drie interne WSL-ip-adressen op, waarbij het eerste adres reageert op een ping-commando:

Dit adres correspondeert met de Seafile-webserver. Met het volgende commando wordt verkeer naar de ingestelde poort op een van de fysieke netwerkinterfaces (0.0.0.0) doorgestuurd naar de poort op het interne ip-adres van de Seafile-server:

In ons voorbeeld werd dit:

Hiermee was de Seafile-webserver bereikbaar via <LAN-ip-adres-Windows-pc>, bij ons: 192.168.0.164, op de standaardpoort 80.

We zetten een ‘poortproxy’ op om de WSL2-interne Seafile-server via het netwerk te kunnen bereiken.

10 Systeembeheer

Voordat we overgaan naar de synchronisatie met de clients, is het nuttig om enkele opties in het Seafile-serverdashboard te bekijken. Rechtsboven bevindt zich een profielknop waarmee je via de optie Instellingen onder meer de taal, het wachtwoord en de notificatiefrequentie kunt aanpassen. Hier vind je ook de opties Uitloggen en Systeembeheerder. Met de laatste optie open je een uitgebreid menu met systeemopties. De rubriek Statistic biedt bijvoorbeeld inzicht in opslaggebruik, gebruikers en verkeer, en maakt het genereren van rapporten mogelijk.

Het onderdeel Apparaten toont een overzicht van verbonden toestellen. Belangrijk is ook de sectie Instellingen. Hier moet je namelijk de velden SERVICE_URL en zeker ook FILE_SERVER_ROOT wijzigen van de standaard-url (http://docs.seafile.com) in die van je eigen server. In onze testopstelling was dat bijvoorbeeld respectievelijk http://192.168.0.164 en http://192.168.0.164/seafhttp (de submap /seafhttp is standaard bij gebruik van Nginx/Apache). Bevestig deze wijzigingen telkens door op het vinkje te klikken. Verder vind je hier nog opties om voorwaarden voor nieuwe gebruikers in te stellen, zoals wachtwoordvereisten of een activatiemail.

In de rubriek Gebruikers beheer je eenvoudig gebruikers, inclusief importeren en exporteren van gegevens van en naar Excel. Bij Groepen kun je gebruikersgroepen en de bijbehorende bibliotheken beheren.

We raden je aan om alle rubrieken en opties een keer zorgvuldig door te nemen.

Vergeet niet om de url’s op die van je eigen Seafile-server af te stemmen.

Ook interessant: Weg van big tech, dit is het fediverse 

11 Databeheer

Bij Seafile draait alles om data, waarbij bibliotheken het centrale concept vormen. Klik linksboven op het logo om naar je dashboard te gaan en open Mijn bibliotheken. Met de knop Nieuwe Bibliotheek maak je eenvoudig extra bibliotheken aan en kun je door een vinkje bij Versleutel de toegang beveiligen met een wachtwoord. Bovenaan kun je via Upload en Nieuw bestanden toevoegen aan een geopende bibliotheek. Geselecteerde bestanden kun je kopiëren, verplaatsen, verwijderen en naar je systeem downloaden.

Als je met de muis over een bibliotheek, map of bestand beweegt, verschijnen enkele pictogrammen. Naast Downloaden en Verwijderen zie je het pictogram Meer handelingen voor een extra optiemenu. Bij Bestanden biedt dit menu onder meer Tags (labels toevoegen om data sneller te herkennen), Openen via programma (je kiest zelf de gewenste applicatie voor dat bestandstype) en Geschiedenis. Deze laatste optie geeft toegang tot versiebeheer, zodat je oudere versies kunt terughalen via Downloaden. De opties Tags en Geschiedenis vind je trouwens ook op bibliotheekniveau, via knopjes rechts boven de bibliotheekinhoud.

Seafile biedt ook een krachtig versiebeheer aan.

12 Delen

In de sectie Bibliotheken vind je bovenaan en bij een geselecteerd item de optie Delen. Kies je het pictogram Delen naast een geselecteerd bestand, dan verschijnt een venster met de opties Deellink en Interne link.

We richten ons hier op de eerste optie (Interne link is alleen voor gebruikers met specifieke leesrechten). Klik op Generate Link of op Generate links in batch voor meerdere links tegelijk. Na het klikken op Genereer verschijnen twee links: één waarmee de gebruiker een bestand kan previewen (indien beschikbaar) en dan beslissen om te downloaden, en één voor een directe download. Beide links bieden een QR-code. Je kunt ook een wachtwoord instellen (via Wachtwoord beveiliging toevoegen) en een vervaldatum voor je link meegeven (via Voeg automatische vervaldatum toe).

Als je Delen kiest op bibliotheekniveau, heb je extra opties: Upload Link (voor gebruikers om bestanden in je bibliotheek te uploaden), Delen met gebruiker en Delen met een groep, waarbij je telkens machtigingen instelt op Alleen lezen of Lezen/schrijven. In je dashboard vind je linksonder de optie Delen beheer, waarmee je gedeelde bibliotheken, mappen en links nog sneller kunt beheren.

Gedeelde links, inclusief QR-code.

13 Clients

Een Seafile-server is pas nuttig als je over clients beschikt die daarmee kunnen samenwerken. Seafile biedt hiervoor verschillende apps, zowel desktop als mobiel, voor diverse besturingssystemen. We richten ons hier op de Windows-client, maar de werking van de verschillende clients is vergelijkbaar.

Start na installatie de app en kies een lokale hoofdmap voor je bewaren van je Seafile-bibliotheken. Meld je aan bij de Seafile-server met hostnaam of ip-adres, e-mail, wachtwoord en computernaam. Na het inloggen verschijnen de bibliotheken. Klik op Ja om de standaardbibliotheek direct te downloaden.

In het appvenster kun je via het contextmenu van een bibliotheek de optie Synchroniseer deze bibliotheek selecteren om de inhoud met je desktop te synchroniseren. Je kunt hiervoor ook een alternatieve map kiezen. Klik met rechts op de gesynchroniseerde bibliotheek voor opties als Set sync Interval en Uitschakelen auto sync.

Je kunt zo’n bibliotheek nu ook lokaal openen om bestanden en mappen toe te voegen of te verwijderen. De gewijzigde data worden daarna gesynchroniseerd met de cloud, zoals jij hebt ingesteld. Via het tandwielpictogram pas je nog allerlei andere instellingen aan, zoals eventuele download- en uploadlimieten, notificaties en taal.

Je bepaalt zelf of en hoe vaak je data worden gesynchroniseerd.

Samsung heeft nieuwe toestellen aangekondigd die speciaal zijn ontworpen voor veeleisende werkomgevingen. De Galaxy XCover7 Pro smartphone en Galaxy Tab Active5 Pro tablet combineren stevigheid van militaire kwaliteit met zakelijke functies voor gebruik in sectoren zoals detailhandel, overheid, logistiek, gezondheidszorg en productie.

De nieuwe toestellen zijn uitgerust met 5G-connectiviteit, een verbeterde processor en meer geheugen voor betrouwbaardere prestaties. De XCover7 Pro beschikt over een stereoluidsprekersysteem met antifeedbacktechnologie voor duidelijkere communicatie, terwijl beide apparaten een verbeterde batterijcapaciteit bieden. De XCover7 Pro heeft een 4.350 mAh batterij en de Tab Active5 Pro een 10.100 mAh batterij. De tablet ondersteunt ook 'Dual Hot-Swap' voor batterijen, waardoor het mogelijk is de batterij te vervangen zonder het apparaat uit te schakelen.

"Bij Samsung begrijpen we dat eerstelijnsprofessionals toegang tot technologie moeten hebben die zich aan hun snelle en veeleisende werkomgeving aanpast", aldus Eric Seure, Hoofd B2B MX Business bij Samsung Electronics Benelux.

Beide apparaten hebben een IP68-certificering voor water- en stofbestendigheid en voldoen aan de MIL-STD-810H-standaard voor valbestendigheid, extreme temperaturen en trillingen. De Tab Active5 Pro is voorzien van Corning Gorilla Glass Victus+ voor betere bescherming tegen krassen en stoten. De verbeterde aanraakgevoeligheid maakt het mogelijk om de toestellen ook met handschoenen te bedienen. De S Pen van de Tab Active5 Pro is eveneens IP68-gecertificeerd.

Communicatie en connectiviteit

De toestellen beschikken over verbeterde luidsprekertechnologie met antifeedbackruisonderdrukking, wat belangrijk is voor teams die afhankelijk zijn van portofoonachtige communicatie. Vision Booster verbetert de zichtbaarheid buiten door de leesbaarheid van het scherm in lichte omgevingen te verbeteren. De Tab Active5 Pro heeft een schermhelderheid tot 600 nits, een aanzienlijke verbetering ten opzichte van het vorige model. Beide toestellen ondersteunen 5G-connectiviteit, Wi-Fi 6E en 'network slicing'. De Tab Active5 Pro biedt ook ondersteuning voor dubbele SIM-kaarten en introduceert 'front-facing NFC Tagging' voor toepassingen in retail, horeca en logistiek.

Slimmere functies voor productiviteit

De apparaten beschikken over AI-gestuurde verbeteringen zoals Circle to Search met Google, Object Eraser, AI Select en Read Aloud, die bijdragen aan een efficiëntere workflow. De XCover7 Pro wordt aangedreven door de Snapdragon 7s Gen 3 Mobile Platform-chipset, terwijl de Tab Active5 Pro dezelfde chip heeft met meer geheugen en opslagmogelijkheden. Samsung DeX wordt ondersteund voor een desktop-achtige ervaring wanneer de toestellen worden aangesloten op een monitor of pc. Programmeerbare toetsen maken het mogelijk om snelkoppelingen toe te wijzen aan veelgebruikte functies. De beveiliging wordt verzorgd door Samsung Knox Vault, met geavanceerde encryptie en authenticatie. Real-time Kernel Protection en DEFEX bieden extra beschermingslagen voor gevoelige gegevens.

Beschikbaarheid en prijzen

De nieuwe Galaxy XCover7 Pro en Galaxy Tab Active5 Pro zijn vanaf 21 april verkrijgbaar in de Benelux. De adviesprijs van de Galaxy XCover7 Pro is 609 euro en van de Galaxy Tab Active5 Pro 879 euro.

Bekijk hier andere Samsung-toestellen op Kieskeurig.nl: