ID.nl logo
Review Xiaomi 13 Lite  - Videostabilisatie als grootste troef
Huis

Review Xiaomi 13 Lite - Videostabilisatie als grootste troef

Xiaomi brengt met de Xiaomi 13 Lite een midranger op de markt die vrij hoog geprijsd is, met een adviesprijs 499 euro. Binnen dat segment is het vandaag de dag erg druk, dus moet je als fabrikant van goede huizen komen. Hoe brengt het Chinese bedrijf het er van af?

Goed
Conclusie

Al met al kunnen we de Xiaomi 13 Lite geen glorieuze aanbeveling geven. Zeker niet wanneer je het model van vorig jaar al op zak hebt. Dan doe je er goed aan het gewoon bij dat toestel te houden. Is je Xiaomi-telefoon al een paar jaar oud en ben je op zoek naar een nieuwe, onder de 500 euro? Dan is dit waarschijnlijk de beste kandidaat voor jou. Voornamelijk vanwege de foto- en videokwaliteit, en de natuurgetrouwe foto’s die het toestel produceert. Alle andere mensen doen er goed aan om op z’n minst de Samsung Galaxy A54 te overwegen, die een betere software-ervaring aanbiedt.

Plus- en minpunten
  • Amoled-scherm
  • Hoofdcamera
  • Opladen
  • Gewicht
  • Prestaties
  • Software, Androidversie en updates
  • Groothoeklens
  • Macrocamera

Nog niet zo heel lang geleden was het zo dat de midrange smartphonemarkt ontzettend interessant was. Fabrikanten probeerden daadwerkelijk innovatieve hardware te leveren voor scherpe prijzen. En anders zagen we gebeuren dat ze op z’n minst heel veel voor een relatief laag bedrag konden aanbieden.

Maar begin 2023 moeten we bekennen dat ook in deze markt de sleur ingetrokken is. We treffen weinig verschillen aan tussen midrangers van verschillende generaties en smartphone-aanbieders. En dat is zonde, maar tegelijkertijd ook ontzettend onvermijdelijk.

Lees ook: de beste smartphones van 2022

Xiaomi 13 Lite toont weinig nieuws

De Xiaomi 13 Lite is hier een mooi toonbeeld van. Sterker nog: dit toestel laat zien dat de Chinese fabrikant zelfs niet bang is een stapje terug te nemen. In vergelijking met de Xiaomi 12 Lite moet de 13 Lite het doen met een enkele speaker (in plaats van twee) en een hoofdcamera met een minder aantal megapixel. Nu zegt dat aantal vrij weinig over de kwaliteit van foto’s en video’s, maar het is op z’n minst opvallend te noemen. Voor de rest valt op hoe sterk beide toestellen op elkaar lijken. We nemen je mee langs een aantal belangrijke, technische eigenschappen.

Beide smartphones hebben een amoled-scherm van 6,55 inch, en een resolutie van 1.080 bij 2.400 pixels. Ze beschikken over een maximale verversingssnelheid van 120 Hertz, evenals een maximale helderheid van 1.000 nits (950 op de 12 Lite, maar dat is een verwaarloosbaar verschil). En de pixeldichtheid? Met een score van 402 pixels per inch zijn ze gelijk aan elkaar. Ze worden beschermd door Gorilla Glass 5 en zijn qua gewicht en formaat nagenoeg identiek aan elkaar. Xiaomi biedt ze in dezelfde configuraties aan en tot slot draaien ze allebei op een (aangepaste versie van) Android 12.

Android 12 is een opvallende keuze, aangezien Android 13 al beschikbaar is en de meeste nieuwe smartphones met deze versie uitgebracht worden. Kortom, een fors nadeel voor een merk dat al niet zo'n puike reputatie heeft op update-ondersteuning.

Wat niet stuk is…

Kijk, als een specificatieverzameling werkt, dan heb je ook weinig redenen om die aan te passen. En als er een jaar is waarin er weinig verandert, omdat beeldscherm- en accutechnologie geen grote veranderingen doormaken, dan hoef en kun je als fabrikant ook niets aanpassen. Maar het zou een fabrikant een keertje sieren dan gewoon te zeggen: “Hey, we brengen dit jaar geen nieuw model uit binnen serie X.” Ze zouden dan echt respect kunnen opeisen door te melden dat het vorige toestel gewoonweg een jaar langer ondersteund wordt – maar dat is in deze markt wellicht teveel gevraagd. Vooral voor Chinese fabrikanten.

Aan de kwaliteiten van het toestel ligt het echter niet. Net als vorig jaar is het zo dat het oled-scherm een fijne kijkhoek en een verzameling levendige kleuren aanbiedt. Details komen goed tot hun recht, games zien er strak uit en de hoge verversingssnelheid presenteert alles supersoepel. Het 10-bit paneel biedt verder support aan voor Dolby Atmos en HDR10, waardoor je er ook gewoonweg perfect content van verschillende videostreamingdiensten op kunt bekijken. Het scherm biedt tot slot een mooi contrast aan, evenals een razendsnelle optische vingerafdrukscanner.

De accu heeft er sinds vorig jaar 200 mAh meer vermogen bijgekregen, maar daar merk je in de praktijk vrij weinig van. In beide gevallen moet je het einde van de dag prima kunnen redden. En met een beetje bescheidenheid hoef je pas rond het middaguur van de tweede dag de oplader er weer bij te pakken. De batterij opladen gaat lekker snel, dankzij de snellader van 67 watt. Na vijftien minuten is die gevuld voor ongeveer veertig procent en na pakweg drie kwartier zit die weer helemaal vol. Wat opvalt is dat Xiaomi het draadloos laden van de 12 Lite eruit gesloopt heeft.

Xiaomi 13 Lite heeft een nieuwe processor, maar…

Een ander opvallend element is de processor in de Xiaomi 13 Lite. Dit mag dan wel een nieuwe variant van de Qualcomm Snapdragon 7-serie zijn, in vergelijking met het model van vorig jaar zijn er echter weinig verschillen op te merken. De chipset presteert iets beter – op papier – maar de vraag is wat je daarvan in de praktijk merkt. Wanneer je lichte taken uitvoert, dan merk je niets van traagheid of gestotter. Maar tijdens het gamen kan het gebeuren dat je soms tegen een dip in frames aanloopt. Dat gebeurt meestal wanneer je ruim een kwartier onafgebroken aan het gamen bent.

We hebben verschillende games getest, waaronder populaire titels als Pokémon Go, Stumble Guys en Marvel Snap. En over het algemeen kunnen we zeggen dat de Xiaomi 13 Lite krachtig genoeg is voor dit type spellen, waardoor je er als gamer dus redelijk wat uit kunt halen. Maar goed, we gaan er van uit dat je dit toestel koopt om gewoon je dagelijkse dingen te kunnen doen. Bellen, mailen, chatten, foto’s maken – dat is allemaal geen probleem. De Xiaomi 13 Lite heeft laten zien capabel genoeg te zijn op dit prijspunt, waardoor we daar eigenlijk niets over te klagen hebben.

Waar we maar wel al te graag een sterke mening over hebben is en blijft de interface. De Xiaomi 13 Lite heeft een iOS-achtige structuur in het snelle menu (dat je naar beneden trekt) en deelt Android binnen de instellingen ook net even anders in. Bovendien staan er een hoop apps op waar je mogelijk niets mee doet, die je ook niet altijd kunt verwijderen. Als Xiaomi-gebruikers vind je dit mogelijk een minder groot probleem, omdat je eraan gewend bent. Maar mocht je willen overstappen naar dit merk: houd er dan rekening mee dat je veel dingen moet gaan opzoeken.

Videostabilisatie als grote troef

Het onderdeel dat de meeste verandering ondergaan heeft, is de cameramodule. Ten opzichte van het vorige model hebben we nu hoofdcamera met een kleiner aantal megapixel. Nu zegt dat weinig over de kwaliteit; het gaat er immers om wat je ermee doet. En we moeten toegeven dat de kwaliteit van een redelijk niveau is. De foto’s die je maakt zijn vaak natuurgetrouw, maar daardoor vaak ook een beetje ontdaan van levendige kleuren. Je ziet dit het beste wanneer je bijvoorbeeld de Samsung A54 er naast legt: kleuren knallen meer van het scherm af en er is een veel hoger contrast aanwezig.

Dergelijke kiekjes doen het goed op social media, maar op andere plekken valt op dat zulke Samsung-foto’s soms wat details om zeep helpen. Dat hoge contrast levert soms een potpourri op van felle kleuren die fijne lijnen oppeuzelen. Dat moeten we Xiaomi nageven: dat zien we niet terug in de foto’s die we met dit toestel hebben gemaakt. Zowel overdag als in de avond maakt de smartphone heldere foto’s, waarin details goed naar voren komen. De selfiecamera kan daarentegen – ironisch genoeg – de kleuren in foto’s wel weer een beetje opblazen. Wees daar dus alert op.

De grote troef die de Xiaomi 13 Lite heeft is de beeldstabilisatie voor video’s. Nu hebben concurrerende modellen, zoals de Galaxy A54, die ook, maar alleen voor de full hd-modus. De 13 Lite biedt hem ook voor 4k-video’s aan, waardoor dergelijke video’s er veel beter en rustiger uitzien. Tot slot kijken we nog even naar de groothoeklens en macrocamera. De eerste camera levert vaak veel in op kleur en details, terwijl de tweede moeite heeft met scherpe foto’s maken. Kortom: als je een foto maakt met de Xiaomi 13 Lite, dan kun je het beste bij de hoofdcamera blijven.

Xiaomi 13 Lite kopen of niet?

Al met al kunnen we de Xiaomi 13 Lite geen glorieuze aanbeveling geven. Zeker niet wanneer je het model van vorig jaar al op zak hebt. Dan doe je er goed aan het gewoon bij dat toestel te houden. Is je Xiaomi-telefoon al een paar jaar oud en ben je op zoek naar een nieuwe, onder de 500 euro? Dan is dit waarschijnlijk de beste kandidaat voor jou. Voornamelijk vanwege de foto- en videokwaliteit, en de natuurgetrouwe foto’s die het toestel produceert. Alle andere mensen doen er goed aan om op z’n minst de Samsung Galaxy A54 te overwegen, die een betere software-ervaring aanbiedt.

▼ Volgende artikel
Wat is local dimming en waarom is het belangrijk?
© ER | ID.nl
Huis

Wat is local dimming en waarom is het belangrijk?

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Welke merken gebruiken local dimming?

Bijna elke grote televisiefabrikant past deze techniek inmiddels toe, maar ze doen dat voornamelijk in hun middenklasse en topmodellen. Samsung is een van de voorlopers, zeker met hun QLED- en Neo QLED-televisies, waarbij ze in de duurdere series gebruikmaken van geavanceerde miniLED-techniek voor zeer precieze dimming. Ook Sony staat bekend om een uitstekende implementatie van full array local dimming, die vaak geprezen wordt om de natuurlijke weergave zonder overdreven effecten. Philips past het eveneens toe in hun (mini)ledmodellen, vaak in combinatie met hun bekende Ambilight-systeem voor een extra contrastrijk effect.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Vijf fijne televisies die full array local dimming ondersteunen

▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 robotstofzuigers voor een extra schone vloer
© ID.nl
Huis

Waar voor je geld: 5 robotstofzuigers voor een extra schone vloer

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.