ID.nl logo
Review Xiaomi 13 Lite  - Videostabilisatie als grootste troef
Huis

Review Xiaomi 13 Lite - Videostabilisatie als grootste troef

Xiaomi brengt met de Xiaomi 13 Lite een midranger op de markt die vrij hoog geprijsd is, met een adviesprijs 499 euro. Binnen dat segment is het vandaag de dag erg druk, dus moet je als fabrikant van goede huizen komen. Hoe brengt het Chinese bedrijf het er van af?

Goed
Conclusie

Al met al kunnen we de Xiaomi 13 Lite geen glorieuze aanbeveling geven. Zeker niet wanneer je het model van vorig jaar al op zak hebt. Dan doe je er goed aan het gewoon bij dat toestel te houden. Is je Xiaomi-telefoon al een paar jaar oud en ben je op zoek naar een nieuwe, onder de 500 euro? Dan is dit waarschijnlijk de beste kandidaat voor jou. Voornamelijk vanwege de foto- en videokwaliteit, en de natuurgetrouwe foto’s die het toestel produceert. Alle andere mensen doen er goed aan om op z’n minst de Samsung Galaxy A54 te overwegen, die een betere software-ervaring aanbiedt.

Plus- en minpunten
  • Amoled-scherm
  • Hoofdcamera
  • Opladen
  • Gewicht
  • Prestaties
  • Software, Androidversie en updates
  • Groothoeklens
  • Macrocamera

Nog niet zo heel lang geleden was het zo dat de midrange smartphonemarkt ontzettend interessant was. Fabrikanten probeerden daadwerkelijk innovatieve hardware te leveren voor scherpe prijzen. En anders zagen we gebeuren dat ze op z’n minst heel veel voor een relatief laag bedrag konden aanbieden.

Maar begin 2023 moeten we bekennen dat ook in deze markt de sleur ingetrokken is. We treffen weinig verschillen aan tussen midrangers van verschillende generaties en smartphone-aanbieders. En dat is zonde, maar tegelijkertijd ook ontzettend onvermijdelijk.

Lees ook: de beste smartphones van 2022

Xiaomi 13 Lite toont weinig nieuws

De Xiaomi 13 Lite is hier een mooi toonbeeld van. Sterker nog: dit toestel laat zien dat de Chinese fabrikant zelfs niet bang is een stapje terug te nemen. In vergelijking met de Xiaomi 12 Lite moet de 13 Lite het doen met een enkele speaker (in plaats van twee) en een hoofdcamera met een minder aantal megapixel. Nu zegt dat aantal vrij weinig over de kwaliteit van foto’s en video’s, maar het is op z’n minst opvallend te noemen. Voor de rest valt op hoe sterk beide toestellen op elkaar lijken. We nemen je mee langs een aantal belangrijke, technische eigenschappen.

Beide smartphones hebben een amoled-scherm van 6,55 inch, en een resolutie van 1.080 bij 2.400 pixels. Ze beschikken over een maximale verversingssnelheid van 120 Hertz, evenals een maximale helderheid van 1.000 nits (950 op de 12 Lite, maar dat is een verwaarloosbaar verschil). En de pixeldichtheid? Met een score van 402 pixels per inch zijn ze gelijk aan elkaar. Ze worden beschermd door Gorilla Glass 5 en zijn qua gewicht en formaat nagenoeg identiek aan elkaar. Xiaomi biedt ze in dezelfde configuraties aan en tot slot draaien ze allebei op een (aangepaste versie van) Android 12.

Android 12 is een opvallende keuze, aangezien Android 13 al beschikbaar is en de meeste nieuwe smartphones met deze versie uitgebracht worden. Kortom, een fors nadeel voor een merk dat al niet zo'n puike reputatie heeft op update-ondersteuning.

Wat niet stuk is…

Kijk, als een specificatieverzameling werkt, dan heb je ook weinig redenen om die aan te passen. En als er een jaar is waarin er weinig verandert, omdat beeldscherm- en accutechnologie geen grote veranderingen doormaken, dan hoef en kun je als fabrikant ook niets aanpassen. Maar het zou een fabrikant een keertje sieren dan gewoon te zeggen: “Hey, we brengen dit jaar geen nieuw model uit binnen serie X.” Ze zouden dan echt respect kunnen opeisen door te melden dat het vorige toestel gewoonweg een jaar langer ondersteund wordt – maar dat is in deze markt wellicht teveel gevraagd. Vooral voor Chinese fabrikanten.

Aan de kwaliteiten van het toestel ligt het echter niet. Net als vorig jaar is het zo dat het oled-scherm een fijne kijkhoek en een verzameling levendige kleuren aanbiedt. Details komen goed tot hun recht, games zien er strak uit en de hoge verversingssnelheid presenteert alles supersoepel. Het 10-bit paneel biedt verder support aan voor Dolby Atmos en HDR10, waardoor je er ook gewoonweg perfect content van verschillende videostreamingdiensten op kunt bekijken. Het scherm biedt tot slot een mooi contrast aan, evenals een razendsnelle optische vingerafdrukscanner.

De accu heeft er sinds vorig jaar 200 mAh meer vermogen bijgekregen, maar daar merk je in de praktijk vrij weinig van. In beide gevallen moet je het einde van de dag prima kunnen redden. En met een beetje bescheidenheid hoef je pas rond het middaguur van de tweede dag de oplader er weer bij te pakken. De batterij opladen gaat lekker snel, dankzij de snellader van 67 watt. Na vijftien minuten is die gevuld voor ongeveer veertig procent en na pakweg drie kwartier zit die weer helemaal vol. Wat opvalt is dat Xiaomi het draadloos laden van de 12 Lite eruit gesloopt heeft.

Xiaomi 13 Lite heeft een nieuwe processor, maar…

Een ander opvallend element is de processor in de Xiaomi 13 Lite. Dit mag dan wel een nieuwe variant van de Qualcomm Snapdragon 7-serie zijn, in vergelijking met het model van vorig jaar zijn er echter weinig verschillen op te merken. De chipset presteert iets beter – op papier – maar de vraag is wat je daarvan in de praktijk merkt. Wanneer je lichte taken uitvoert, dan merk je niets van traagheid of gestotter. Maar tijdens het gamen kan het gebeuren dat je soms tegen een dip in frames aanloopt. Dat gebeurt meestal wanneer je ruim een kwartier onafgebroken aan het gamen bent.

We hebben verschillende games getest, waaronder populaire titels als Pokémon Go, Stumble Guys en Marvel Snap. En over het algemeen kunnen we zeggen dat de Xiaomi 13 Lite krachtig genoeg is voor dit type spellen, waardoor je er als gamer dus redelijk wat uit kunt halen. Maar goed, we gaan er van uit dat je dit toestel koopt om gewoon je dagelijkse dingen te kunnen doen. Bellen, mailen, chatten, foto’s maken – dat is allemaal geen probleem. De Xiaomi 13 Lite heeft laten zien capabel genoeg te zijn op dit prijspunt, waardoor we daar eigenlijk niets over te klagen hebben.

Waar we maar wel al te graag een sterke mening over hebben is en blijft de interface. De Xiaomi 13 Lite heeft een iOS-achtige structuur in het snelle menu (dat je naar beneden trekt) en deelt Android binnen de instellingen ook net even anders in. Bovendien staan er een hoop apps op waar je mogelijk niets mee doet, die je ook niet altijd kunt verwijderen. Als Xiaomi-gebruikers vind je dit mogelijk een minder groot probleem, omdat je eraan gewend bent. Maar mocht je willen overstappen naar dit merk: houd er dan rekening mee dat je veel dingen moet gaan opzoeken.

Videostabilisatie als grote troef

Het onderdeel dat de meeste verandering ondergaan heeft, is de cameramodule. Ten opzichte van het vorige model hebben we nu hoofdcamera met een kleiner aantal megapixel. Nu zegt dat weinig over de kwaliteit; het gaat er immers om wat je ermee doet. En we moeten toegeven dat de kwaliteit van een redelijk niveau is. De foto’s die je maakt zijn vaak natuurgetrouw, maar daardoor vaak ook een beetje ontdaan van levendige kleuren. Je ziet dit het beste wanneer je bijvoorbeeld de Samsung A54 er naast legt: kleuren knallen meer van het scherm af en er is een veel hoger contrast aanwezig.

Dergelijke kiekjes doen het goed op social media, maar op andere plekken valt op dat zulke Samsung-foto’s soms wat details om zeep helpen. Dat hoge contrast levert soms een potpourri op van felle kleuren die fijne lijnen oppeuzelen. Dat moeten we Xiaomi nageven: dat zien we niet terug in de foto’s die we met dit toestel hebben gemaakt. Zowel overdag als in de avond maakt de smartphone heldere foto’s, waarin details goed naar voren komen. De selfiecamera kan daarentegen – ironisch genoeg – de kleuren in foto’s wel weer een beetje opblazen. Wees daar dus alert op.

De grote troef die de Xiaomi 13 Lite heeft is de beeldstabilisatie voor video’s. Nu hebben concurrerende modellen, zoals de Galaxy A54, die ook, maar alleen voor de full hd-modus. De 13 Lite biedt hem ook voor 4k-video’s aan, waardoor dergelijke video’s er veel beter en rustiger uitzien. Tot slot kijken we nog even naar de groothoeklens en macrocamera. De eerste camera levert vaak veel in op kleur en details, terwijl de tweede moeite heeft met scherpe foto’s maken. Kortom: als je een foto maakt met de Xiaomi 13 Lite, dan kun je het beste bij de hoofdcamera blijven.

Xiaomi 13 Lite kopen of niet?

Al met al kunnen we de Xiaomi 13 Lite geen glorieuze aanbeveling geven. Zeker niet wanneer je het model van vorig jaar al op zak hebt. Dan doe je er goed aan het gewoon bij dat toestel te houden. Is je Xiaomi-telefoon al een paar jaar oud en ben je op zoek naar een nieuwe, onder de 500 euro? Dan is dit waarschijnlijk de beste kandidaat voor jou. Voornamelijk vanwege de foto- en videokwaliteit, en de natuurgetrouwe foto’s die het toestel produceert. Alle andere mensen doen er goed aan om op z’n minst de Samsung Galaxy A54 te overwegen, die een betere software-ervaring aanbiedt.

▼ Volgende artikel
Van speelgazon tot schaduwtuin: zo kies je de juiste grassoort
© africaimages.com (Olga Yastremska, Africa Images)
Huis

Van speelgazon tot schaduwtuin: zo kies je de juiste grassoort

Een gazon is meer dan een stukje groen. Het kan een speelplek zijn voor kinderen of juist vooral de blikvanger zijn in een strak aangelegde tuin. Soms ligt het vol in de zon, soms grotendeels in de schaduw. Voor elke situatie is er een passend graszaadmengsel. Wat past het best bij jouw tuin?

Graszaad is altijd een mengsel Graszaad bestaat uit een mix van verschillende grassoorten. Elke soort heeft zijn eigen eigenschappen: de ene soort groeit snel, de andere is fijn van structuur, weer een andere herstelt snel en goed. Door deze eigenschappen te combineren, ontstaat een mengsel dat goed is afgestemd op de specifieke omstandigheden in de tuin.

Lees ook: Groener gras? Maaien en onderhouden doe je zo

Wat voor graszaad je nodig hebt, hangt helemaal af van het soort grasveld dat je wilt. Voor een veldje waarop je kinderen lekker kunnen ravotten en een balletje trappen heb je ander gras nodig dan voor een gazon dat vooral bedoeld is voor de sier. Hieronder lees je per toepassing welke grassoorten het meest geschikt zijn.

Speelveld: stevig en snel herstellend

Een gazon waarop gespeeld, gelopen of gevoetbald wordt, moet vooral sterk zijn. Het gras moet tegen een stootje kunnen én zich snel herstellen. Daarvoor heb je een mengsel nodig met veel Engels raaigras (Lolium perenne). Dit gras kiemt snel en vormt stevige sprieten. Het is goed bestand tegen intensief gebruik en groeit snel terug als het beschadigd raakt. Vaak wordt het aangevuld met veldbeemdgras (Poa pratensis), dat ondergronds uitlopers vormt en zo kale plekken opvult. Samen zorgen deze soorten voor een duurzaam speelgazon dat veel belasting aankan.

Siergazon: fijn, traag groeiend en egaal

Voor een siergazon gelden weer andere zaken. Het moet vooral fijn van structuur zijn, gelijkmatig groeien en een egaal, verzorgd beeld geven. Voor dit type gazon zijn roodzwenkgras (Festuca rubra) en struisgras (Agrostis capillaris) geschikt. Deze grassoorten groeien langzaam en blijven laag, waardoor je minder vaak hoeft te maaien. Ze vormen een dichte mat van fijne sprietjes die er netjes uitziet, vooral bij regelmatig onderhoud. Een siergazon vergt wel iets meer zorg, want het is minder sterk en herstelt trager bij schade.

Schaduwgazon: licht nodig, maar minder zon

In tuinen met veel schaduw, bijvoorbeeld door bomen, heeft gras het moeilijk. De meeste grassoorten groeien slecht zonder zon, wat ruimte geeft aan mos. Een schaduwgazon moet daarom vooral weinig licht nodig hebben en toch stevig genoeg zijn om een dichte mat te vormen. Mengsels voor schaduw bevatten vaak fijne vormen van roodzwenkgras en soms bosgras (Festuca heterophylla), een soort die beter groeit bij weinig licht. Een kleine hoeveelheid Engels raaigras zorgt voor stevigheid, maar alleen als er dagelijks toch wat zonlicht aanwezig is. Let op: ook schaduwgazon heeft minimaal 2 tot 4 uur daglicht nodig om goed te blijven groeien.

Droge (zand)grond: diep wortelend en hittebestendig

Op lichte zandgrond of op plekken waar je weinig sproeit, heb je gras nodig dat tegen droogte kan. Dit soort gras moet diep kunnen wortelen en niet te snel verdrogen. Mengsels voor droge omstandigheden bevatten vaak een aangepaste selectie van veldbeemdgras en speciaal geselecteerde varianten van Engels raaigras die minder water nodig hebben. Soms wordt er ook hard zwenkgras aan toegevoegd, dat goed bestand is tegen droogte en hitte. Deze soorten wortelen dieper dan gemiddeld, waardoor ze vocht uit lagere lagen kunnen opnemen. Zo blijft je gazon ook bij warme zomers langer groen.

©Elena Elisseeva | Elenathewise

Wanneer en hoe zaai je gras?

De ideale periode om gras te zaaien is in het voorjaar (maart tot mei) of het najaar (september tot half oktober). Dan is de bodem warm genoeg en valt er meestal voldoende regen. Ook tussentijds bijzaaien is mogelijk – bijvoorbeeld als je last hebt van kale plekken of na het verwijderen van mos – zolang de bodemtemperatuur boven de 10 °C ligt en de grond vochtig blijft.

Begin altijd met een goede voorbereiding. Maai het bestaande gras kort, en verwijder mos en dood materiaal door het gazon te verticuteren. Dat kan met een verticuteerhark of een verticuteermachine.

Bij het herstellen van kale plekken hark je de grond los, zodat het zaad goed contact maakt met de aarde. Zaai vervolgens het juiste graszaadmengsel voor jouw situatie. Druk het zaad licht aan, bijvoorbeeld met een plank of de achterkant van een hark. Belangrijk: houd de bodem vochtig tot het gras begint te kiemen. Dat duurt gemiddeld 7 tot 14 dagen, afhankelijk van de soort en temperatuur. Wil je extra bescherming bieden? Strooi dan een dun laagje potgrond of compost over het zaad. Dat helpt tegen uitdroging en beschermt tegen vogels.

Wacht met maaien tot het gras minstens 8 cm hoog is, en gebruik dan een hoge maaihoogte bij de eerste maaibeurt. Zo geef je jonge sprietjes de kans om zich goed te wortelen.

Lees ook: Gras vol mos? Dit wil je weten over het verticuteren van je gazon

Tabel: deze grassoorten heb je nodig

Type gazonEigenschappen grasGeschikte grassoorten
SpeelgazonSterk, snelgroeiend, herstellendEngels raaigras, veldbeemdgras
SiergazonFijn, traaggroeiend, egaalRoodzwenkgras, struisgras, veldbeemdgras
SchaduwgazonGroeiend bij weinig lichtFijn roodzwenkgras, bosgras, beetje raaigras
DroogtebestendigDiep wortelend, hittebestendigVeldbeemdgras, hard zwenkgras, raaigrasvariant

Liever meteen resultaat? Kies voor graszoden Wil je niet wachten tot graszaad kiemt en opkomt? Kies dan voor graszoden. Dat zijn kant-en-klare rollen gras, opgekweekt op een kwekerij en direct klaar voor gebruik. Ideaal als je snel een groen gazon wilt, bijvoorbeeld bij een verhuizing of als je tuin in korte tijd helemaal wordt opgeknapt. Graszoden bestaan meestal uit een stevige combinatie van Engels raaigras en veldbeemdgras. Daardoor zijn ze geschikt voor intensief gebruik én vormen ze snel een dicht tapijt.

Het leggen van graszoden kan van maart tot en met oktober, zolang het niet vriest. Zorg dat de ondergrond egaal, losgemaakt en licht vochtig is. Rol de zoden strak tegen elkaar uit, druk ze goed aan en geef royaal water – zeker in de eerste weken. Na 10 tot 14 dagen zijn ze voldoende vastgegroeid om voor het eerst te maaien.

▼ Volgende artikel
Review Ninja Café Luxe - Barista-ervaring, mits je de tijd neemt
© Ninja
Huis

Review Ninja Café Luxe - Barista-ervaring, mits je de tijd neemt

De markt voor koffiemachines is breed en beweegt snel. Veel apparaten bieden steeds meer functies, van eenvoudige espresso’s tot uitgebreide melk- en cold brew-specialiteiten. De Ninja Café Luxe-serie belooft precies dat: barista-kwaliteit, eindeloze mogelijkheden en gebruiksgemak in één apparaat. Maar maakt dit model die belofte waar in de praktijk?

Uitstekend
Conclusie

De Ninja Café Luxe is vooral geschikt voor koffieliefhebbers die graag zelf de controle houden over het volledige zetproces, bereid zijn om het apparaat goed te leren kennen en de ruimte hebben voor een grotere machine. Wie dat ziet als een leuke uitdaging, haalt met de Ninja Café Luxe een complete koffie-oplossing in huis.

Plus- en minpunten
  • Veelzijdig gebruik
  • Volledig instelbaar
  • Goede bouwkwaliteit
  • Handige accessoires en opbergmogelijkheden
  • Automatisch melkopschuim- en reinigingsprogramma
  • Niet direct intuïtief in gebruik
  • Uitgebreid stappenplan voor eerste gebruik
  • Groot en zwaar apparaat
  • Prijzig

De Ninja Café Luxe combineert een espressomachine, filterkoffiezetter en cold brew-maker in één apparaat. Met de geïntegreerde koffiemolen (25 maalstanden) en tamper stel je de koffie volledig naar wens af.

De machine biedt vijf espresso-opties, vier koffiestijlen en vier melkopschuimstanden – geschikt voor zowel dierlijke als plantaardige melk. Je kiest uit zeven drankformaten, van espresso tot cold brew-specialiteiten zoals iced latte of espresso martini.

Er zijn twee uitvoeringen:

  • De Essential (ES501EU) met 14 instellingen voor gemak en variatie.

  • De Premier (ES601EU) met extra temperatuur- en melkopties voor meer controle.

De Essential kost 449,99 euro, de Premier 549,99 euro. De machine is groot en zwaar (34,4 x 33,6 x 37,2 cm) en weegt 16,65 kilo.

©Ninja

Eerste indruk: wat veel!

Wat fijn is aan huishoudelijke apparaten van Ninja, is dat ze doorgaans gebruiksvriendelijk en intuïtief te bedienen zijn, zo bleek uit eerdere ervaringen. Gebruiksvriendelijk blijkt – na enige tijd – zeker waar, maar intuïtief kunnen we dit apparaat zeker niet noemen direct na het uitpakken. De uitgebreide handleiding, verkorte snelstartgids en een inspiratiegids met allerlei recepten voor de verschillende koffievarianten komen dan ook direct van pas.

©Saskia van Weert

Uit de doos oogt de Ninja Café Luxe direct stevig en professioneel. De afwerking is netjes en het apparaat maakt een solide indruk op het aanrecht. Bij het uitpakken valt op hoeveel accessoires en onderdelen erbij zitten: van filterhouders en melkopschuimer tot een geïntegreerde molen.

Voordat er überhaupt koffie kan worden gezet, dient er een stapsgewijze kalibratie en watermeting te worden gedaan om te bepalen hoe hard het kraanwater is in de eigen regio. De stappen staan duidelijk beschreven in de gids, alle benodigdheden (behalve koffiebonen) zitten bijgesloten in de doos. Dat alles neemt een halfuurtje in beslag, daarna is de machine klaar voor het eerste gebruik.

©Ninja

Espresso drink je natuurlijk niet uit een mok

Een elegant kopje verhoogt de smaakbeleving!

De functies op een rij

De koffiemachine heeft allerlei onderdelen die een eigen plekje hebben in of op de machine. Er zitten drie filterbakjes bij om de gemalen koffie in te doen: eentje voor een enkele hoeveelheid, een wat grotere voor een dubbele hoeveelheid drank en een grote mand voor filterkoffie.

Dan is er het portafilter, oftewel het gedeelte waarin de gemalen koffie plus het gewenste filterbakje gaan, en dat je vastklikt onder de wateruitlaat.

Er is een losse trechter die je gebruikt tijdens het malen van de koffie, en een stamper om de koffie in het bakje samen te drukken. Tot slot is er nog het melkkannetje.

©Saskia van Weert

Links van de machine kun je de trechter en de stamper bewaren, het portafilter kan onder de koffiemaler en het kannetje heeft een vaste plek rechts onder het melktuitje.

Het bedieningspaneel verdient ook wat aandacht. Aan de linkerzijde zit een draaischijf waarmee je de maalgraad van de koffiebonen instelt. Dan is er nog het display met allerlei opties en een draai-/drukknop, en een gedeelte om het soort melkschuim in te stellen. Het bedieningspaneel is duidelijk vormgegeven, maar door het grote aantal opties is het niet direct intuïtief.

Boven op het apparaat is er een warmhoudplaat voor koffiebekers. Aan de achterzijde zit het waterreservoir, bovenin zit een dekseltje om toegang te krijgen tot het bonenreservoir, en geheel rechts zit een klein deurtje waar je de metalen filterbakjes in kunt opbergen.

Kortom: een hoop opties en een hoop uitzoekwerk!

©Saskia van Weert

In gebruik: goed resultaat (na even oefenen)

Bij het apparaat zit een dikke zwart-witte gebruikshandleiding. Het is aan te raden die goed door te nemen en bij de hand te hebben tijdens het leren kennen van het apparaat en de mogelijkheden. Na enige keren wat proberen wordt duidelijk dat de basishandelingen vrij overzichtelijk zijn. Een doorgewinterde thuisbarista zal deze machine vermoedelijk sneller weten te doorgronden.

Allereerst moet het gewenste filterbakje in het portafilter. Je zet de trechter op het filterbakje en zet de machine aan. Je kiest het gewenste programma, bijvoorbeeld espresso. De standaardinstelling is een dubbele shot; dat is eventueel aan te passen in het menu.

Vervolgens hang je het portafilter onder de koffiemaler. Er verschijnen twee getallen in beeld: de ideale maalgraad en de huidige instelling. Via de draaischijf links aan de machine zorg je dat de twee getallen identiek zijn. Je start de maler en neemt het portafilter met gemalen koffie uit de machine. Je stampt de boel aan met de stamper, verwijdert de trechter en bevestigt het portafilter onder de wateruitlaat. Dat doe je door de oranje stip op het filter gelijk te houden met de stip op de machine en het filter stevig naar rechts te bewegen om het te vergrendelen. Dat gaat vrij zwaar.

©Ninja

Dan is het tijd om het koffiezetten te starten met een druk op de draai-/drukknop. Vergeet niet om een passende kop of mok onder het filter te zetten. Er komt een beetje geconcentreerde koffie uit de machine, die wordt aangevuld met heet water om de gewenste sterkte te verkrijgen. Deze stappen zijn gelijk voor vrijwel alle koffiebereidingen – alleen filterkoffie gaat iets anders.

Melkschuim maken

Mocht je cappuccino willen maken, dan doe je dierlijke of plantaardige melk in de melkkan tot aan de streep, kies je de gewenste dikte en laat je de melk warm worden en opschuimen tot een pieptoon aangeeft dat de melk klaar is. Je hoort het kleine mixertje onder in de kan flink tekeergaan en dat levert een prima resultaat op. Na het leeggieten van de kan start een automatisch schoonmaakprogramma.

De smaak van de geteste koffievarianten is prima. De exacte uitkomst hangt uiteraard af van de gebruikte bonen.

©Saskia van Weert

Schoonmaken en onderhoud

Een deel van de accessoires en onderdelen mag gewoon in de vaatwasser. Zoals wel vaker is het vaak beter voor de duurzaamheid om alles op de hand af te wassen. Metalen onderdelen blijven daardoor langer glanzend. De melkopschuimer heeft een eigen reinigingsprogramma voor het binnenwerk en het tuitje, al moet het kannetje natuurlijk wel goed afgewassen worden.

Ninja Café Luxe kopen?

De Ninja Café Luxe is een krachtige en veelzijdige koffiemachine die de serieuze thuisbarista veel te bieden heeft. Met uitgebreide instellingen voor koffie, melk en formaat, en de mogelijkheid om zowel espresso als filterkoffie en cold brews te zetten, is dit apparaat een echte allrounder. De bouwkwaliteit is stevig en professioneel, en het apparaat wordt geleverd met handige accessoires en een eigen reinigingsprogramma voor de melkopschuimer.

Tegelijk vraagt de machine om tijd en aandacht. Het is geen instapmodel voor wie snel en zonder nadenken een kopje koffie wil zetten. De bediening is uitgebreid en vergt oefening, vooral in het begin. Ook neemt het apparaat de nodige ruimte in beslag en zijn er veel onderdelen om mee te werken.

De Ninja Café Luxe is vooral geschikt voor koffieliefhebbers die graag zelf de controle houden over het volledige zetproces, bereid zijn om het apparaat goed te leren kennen en de ruimte hebben voor een grotere machine. Wie dat ziet als een leuke uitdaging, haalt met de Ninja Café Luxe een complete koffie-oplossing in huis.

Watch on YouTube