Met een prijs van 449 euro is de Sony Xperia 10 V niet ontzettend duur te noemen, maar goedkoop is natuurlijk anders. Het toestel bevindt zich in het hogere segment van de middenmoters. Met een prachtig oledscherm en een degelijk camerasysteem heeft de Xperia 10 V redelijk wat te bieden.

Je houdt ervan of je hebt er helemaal niets mee: het rechthoekige design van de Sony Xperia 10 V. Alle recente smartphones van Sony hebben dit design, dat robuust, stoer en zakelijk oogt. Naast de standaard witte en zwarte opties biedt Sony dit keer ook twee modieuze kleuren aan: lavendel en sage groen. Daarmee doet het Japanse bedrijf mee met de trend smartphones wat kleuriger te maken. Misschien spreken de toestellen daardoor ook een wat breder publiek aan, maar dat is iets dat we later pas weten. Sony doet in elk geval een goede poging het toestel aantrekkelijk te maken.

Sony Xperia 10 V met kleurrijk scherm

Ondanks het feit dat het toestel een plastic achterkant en frame heeft, voelt het toch solide en premium aan. Dankzij de Corning Gorilla Glass Victus aan de voorkant wordt het kleurrijke en langwerpige oled-display van 6,1 inch goed beschermd. De beeldverversing gaat niet hoger dan 60 Hertz (zestig beeldjes per seconden), maar dat is in de meeste gevallen prima. Vergelijkbare toestellen, zoals de Motorola Edge 40 en Google Pixel 7a, gaan (iets) hoger, maar zijn ook net een paar tientjes duurder. Alleen wanneer je meer beeldjes per seconde gewend bent, valt misschien een hapering hier en daar op.

De resolutie is met 1.920 bij 2.520 pixels behoorlijk hoog. Dat geeft de Sony Xperia 10 V een scherp ogend scherm mee, met een pixeldichtheid van 449 pixels per inch. De Pixel 7a en Moto Edge 40 zijn met 429 en 402 ppi technisch gezien minder scherp, maar zo op het oog merk je de verschillen niet. Verder ligt de maximale (automatische) helderheid net onder de 1.000 nits (anderhalf keer hoger dan het vorige model). Dat is genoeg voor een zonnige dag, waardoor je vrijwel altijd goed kunt zien wat er op het scherm gebeurt. De speakers klinken lekker luid en gebalanceerd en brengen een respectabel geluid ten gehore.

Dezelfde processor als vorig jaar

De Sony Xperia 10 V heeft dezelfde processor en hoeveelheid werkgeheugen (6 GB) als het toestel van vorig jaar. Daardoor heb je niet meteen een goede reden om te upgraden, mocht je genieten van een jaarlijks updateschema. Ondanks dat is de cpu goed geschikt voor het uitvoeren van dagelijkse taken, wat gaming hier en daar en fotografie. Houd je het op bellen, mailen, WhatsApp en meer van dat soort apps, dan presteert het toestel prima. 128 GB aan opslagruimte is niet bijster veel, maar gelukkig kun je – in tegenstelling tot een sloot aan andere smartphones – die ruimte uitbreiden middels een micro-sd-kaart.

Wil je gaan gamen op je smartphone, dan kun je misschien beter elders kijken. Je kunt wat populaire titels spelen, zoals Pokémon Go of Mario Kart Tour, maar je loopt al gauw tegen wat problemen aan. Het grootste probleem is dat het toestel snel warm wordt tijdens het spelen. Het is duidelijk dat Sony dit toestel niet ingericht heeft voor videogames, maar dan nog is dat jammer om te zien. Veel mensen wereldwijd gamen dagelijks op hun smartphones, dus daar moet je als fabrikant gewoon rekening mee houden. Zware titels, zoals Call of Duty Mobile, hebben het… zwaar, maar casual gaming lukt meestal wel.

Eén van de best presterende onderdelen van de Sony Xperia 10 V is de accu. De voorganger scoorde destijds ook al heel goed en we kunnen wederom claimen dat dit model een behoorlijk uithoudingsvermogen heeft. Dankzij het vermogen van 5.000 mAh en de bescheiden specificaties (inclusief die lage schermverversing) kun je het vaak tot wel twee dagen uithouden op een volle accu. Dan moet je niet tussendoor flink gaan zitten gamen, want dan breng je de gebruikersduur flink omlaag. Opladen gaat wel ontzettend traag. Je moet rekening houden met twee uur aan oplaadtijd.

Normale lens.

Normale lens, ingezoomd.

Kale Android-software

Hoewel we over het algemeen positief zijn over de software-ervaring op Sony-smartphones, valt het software-updatebeleid helaas flink tegen. Met slechts twee Android-upgrades en drie jaar aan beveiligingsupdates kom je er als consument karig van af. Sony maakt vaak een punt van duurzaamheid (dat zien we bijvoorbeeld terug in de plasticloze verpakkingen), maar ondertussen gaan zijn smartphones dus eigenlijk maar drie jaar mee. Andere fabrikanten, zoals Google en Samsung, scoren veel beter op dit punt. Het zou Sony sieren om dit beleid eens te herzien; dan is je duurzaamheidsboodschap pas krachtig.

Gelukkig is de Android 13-software zelf behoorlijk kaal. Dat betekent dat er weinig onnodige functies zijn toegevoegd (op Side Sense na dan, die functie reageert gewoon niet altijd goed) en dat je amper te maken krijgt met bloatware. Wanneer je het toestel installeert, dan krijg je zelfs de optie bepaalde apps wel of niet te installeren. Uiteraard ontkom je niet aan de Google-bibliotheek, en ook Facebook en LinkedIn zijn aanwezig – maar die eerste set apps is verplicht op Android en die laatste twee kunnen voor sommige mensen handig zijn. Gebruik je die apps niet? Dan heb je pech – je kunt ze niet verwijderen.

Groothoeklens.

Normale lens.

Normale lens, ingezoomd.

Sony Xperia 10 V met degelijk camerasysteem

Op papier heeft de Sony Xperia 10 V een degelijk camerasysteem, dat grotendeels overeenkomt met het voorgaande model. De hoofdsensor beschikt over 48 megapixels, maar perst vier pixels steeds samen voor een scherp en kleurrijk resultaat. Daardoor houd je effectief twaalf megapixels over (net als op de Xperia 10 IV). Ook is er een telelens van acht megapixels (en een brandpuntafstand van 54 millimeter) en een ultragroothoeklens van 8 megapixel (met een brandpuntafstand van zestien millimeter). Het toestel is in staat twee keer optisch in te zoomen. Ook kan die helaas alleen video’s opnemen in 1080p op 30 fps.

Verder is er een optische beeldstabilisator aanwezig, die helpt bij het preserveren van de kwaliteit. Ondanks het feit dat dit een Xperia-toestel is, hoef je geen uitgebreide (en soms ingewikkelde) camerasoftware te verwachten, zoals op de Xperia 1 V. Je krijgt een standaardcamera-app, die vooral overdag voor relatief goede foto’s zorgt. De sensor legt veel details en kleuren vast. Er is sprake van wat verzadiging in de foto’s, waardoor mensen, omgevingen en objecten wat zachter en warmer ogen dan in het echt. Dit ziet er vaak prima uit op sociale media, maar daarnaast kun je er niet zo veel mee.

De andere twee lenzen maken qua kwaliteit en verzadiging soortgelijke foto’s. Je moet er dus rekening mee houden dat alles wat je vastlegt, net even wat mooier uit de verf komt dan in het echt. Het is verder fijn om te zien dat je tot twee keer kunt inzoomen zonder kwaliteitsverlies. De avondmodus scoort prima, aangezien je vaak goed kunt zien wat je gefotografeerd hebt – maar de beelden ogen niet echt natuurlijk. De portretmodus maakt tot slot ook redelijke foto’s. Je kunt de mate van wazigheid (op de achtergrond) zelf aanpassen. Ga hier voorzichtig mee om, want anders ogen je foto’s snel onaantrekkelijk.

Normale lens.

Groothoeklens.

Portretmdodus.

Conclusie: Sony Xperia 10 V kopen?

Als we de Sony Xperia 10 V naast de 10 IV zouden leggen, dan heeft Sony een hoop dingen verbeterd. De speakers klinken luider, het scherm kan helderder ingesteld worden, het camerasysteem scoort ook net even beter (en beschikt als één van de weinige smartphones in dit segment over een telelens) en de accu scoort even goed. Echter, de processor is inmiddels echt oud te noemen (hij komt uit 2021), de schermverversing loopt achter op de concurrentie en ook het design spreekt niet iedereen aan. Bovendien zal niet iedereen het fijn vinden dat je geen video’s in 4k kunt opnemen en dat het opladen zo traag gaat.

Daar tegenover staat dan weer een prettige Android-softwareomgeving, maar helaas ook een karig updatebeleid, waardoor je maximaal drie jaar met je smartphone kunt doen. Dit zijn van die momenten dat je denkt dat een fabrikant beter een jaar had kunnen overslaan, want de genoemde verbeteringen zijn niet echt doorslaggevend voor een aanbeveling. Wil je na drie jaar een nieuwe Xperia 10, dan is die misschien nog wel de overweging waard. Maar dan nog kun je je afvragen of je niet beter voor de Google Pixel 7a kunt gaan. Die biedt namelijk een veel scherpere prijs-kwaliteitverhouding aan op dit moment.

Er zijn veel diensten voor dataopslag en bestandssynchronisatie, maar ze hebben één ding gemeen: je data worden in de cloud opgeslagen. Vind je dit geen prettige gedachte, dan kun je je eigen server hosten, voor volledige controle over je gegevens. Met Seafile kan dit ook nog helemaal gratis.

Dropbox, OneDrive en Google Drive zijn populaire opslagdiensten die je vast kent. Je kunt er veel data in de cloud opslaan, gratis of tegen een kleine vergoeding. Bij Google Drive bijvoorbeeld kost 200 GB 3 euro per maand. Je hebt op elk moment en via vrijwel elk apparaat toegang, via een browser of een losse app. De meeste diensten bieden bovendien handige opties om data te delen met specifieke machtigingen.

Waarom zou je dan de moeite nemen om zelf cloudopslag- en synchronisatiesoftware te installeren en te hosten? Omdat jij dan de volledige controle over je data behoudt, zonder afhankelijk te zijn van derde partijen. Voor wie privacy belangrijk vindt, is dit een groot pluspunt. En geef toe: het opzetten van een eigen server blijft altijd een leuke uitdaging, zeker als die ook nog eens nuttig blijkt te zijn.

Lees ook: Exit-strategie: zo verlaat je Google, Microsoft, Apple of Meta

1 Waarom Seafile?

In dit artikel laten we je kennismaken met de applicatie Seafile. Dit is een platform voor cloudopslag, delen en synchronisatie, vergelijkbaar met diensten als Nextcloud, ownCloud, Syncthing en Resilio Sync.

Seafile is wellicht iets minder bekend, maar dit is niet helemaal terecht. Het is namelijk niet alleen opensource, maar je kunt het ook gratis gebruiken. Verder biedt het een robuuste client-serveropzet, met een lichte en efficiënte architectuur, waardoor het minder serverbronnen gebruikt dan de meeste andere diensten.

Seafile ondersteunt ook standaard client-side-encryptie, zodat data versleuteld worden voordat ze de server bereiken. Daarnaast biedt de server sterke toegangscontrole-opties voor nauwgezet beheer van rechten en gedeelde toegang (zij het iets minder in de gratis editie).

Seafile heeft tevens een ingebouwd versiebeheersysteem, waarmee gebruikers snel eerdere bestandsversies kunnen herstellen. Voldoende redenen, zo lijkt ons, om Seafile nader te verkennen. Voor wie koudwatervrees heeft: op https://demo.seafile.com/demo kun je veilig aan de slag met een online demo-installatie.

Wil je snel weten of Seafile handig is? Probeer dan de demo-omgeving.

2 Installatie

Seafile is te vinden op www.seafile.com. De Community Edition is volledig gratis en geschikt om zelf te hosten. Op de website vind je bij Download de desktop-synchronisatieclients voor Windows, macOS en Linux, desktop-drive-clients (zonder synchronisatie) voor dezelfde besturingssystemen, en mobiele clients voor Android en iOS/iPadOS. In de laatste paragraaf komen we nog terug op die clients, maar eerst hebben we de servermodule nodig.

Klik hiervoor bij Server for generic Linux op Server Manual en selecteer in het menu links Seafile Community Setup on Linux – niet de Professional Setup, die niet gratis is en vanaf 4 tot 9 gebruikers jaarlijks 100 dollar (ca. 95 euro) kost. Als je op het kopje Outline klikt, lees je dat er twee installatiemethodes zijn. Handmatig, waarbij je zelf de nodige modules configureert, zoals database (MariaDB), geheugencaching (memcached) en webserver (Nginx/Apache). Of deels geautomatiseerd met Docker. Deze tweede methode is handigst en wordt aanbevolen, die volgen we hier.

Seafile bevat heel wat clientmodules, maar eerst hebben we een server nodig.

3 Windows Subsysteem voor Linux

In dit artikel bekijken we een deels geautomatiseerde installatie vanuit Linux. Dat kan een aparte Linux-machine zijn, maar je kunt ook ongeveer dezelfde methode via Docker gebruiken (zie volgende paragraaf) voor de installatie op een Windows-machine. Een native Linux-omgeving heeft wel de voorkeur, omdat er voor een Windows-omgeving extra voorbereiding en andere ingrepen nodig kunnen zijn (zie ook paragraaf 9).

Zo heb je, om Seafile op Windows te draaien, het Windows Subsysteem voor Linux (WSL) nodig. Op recente Windows-edities is het installeren van WSL of WSL 2 gelukkig eenvoudig: open de Opdrachtprompt als administrator en voer de opdracht wsl --install uit. Indien nodig kun je WSL ook downloaden via de Microsoft Store. Bijwerken van een bestaande WSL-installatie kan op elk moment met de opdracht wsl --update.

Controleer voor alle zekerheid het volgende: druk op Windows-toets+R, voer optionalfeatures uit, en controleer in het venster Windows-onderdelen in- of uitschakelen dat zowel de opties Virtual Machine Platform als Windows-subsysteem voor Linux zijn aangevinkt. Bevestig met OK en herstart je systeem indien nodig.

Het Windows Subsysteem voor Linux laat zich doorgaans snel en probleemloos installeren.

4 Docker-voorbereiding

We gaan ervan uit dat je de Linux-terminal hebt opgestart en commando’s kunt invoeren. In Windows met WSL volstaat het om Ubuntu op te starten via het startmenu (Ubuntu wordt namelijk standaard met WSL 2 geïnstalleerd. In Ubuntu kun je de terminal openen met Ctrl+Alt+T.

Omdat we met de Docker-container voor Seafile gaan werken, moet Docker eerst worden geïnstalleerd. Om conflicten met eventuele restanten van eerdere Docker- (of Podman-)installaties te voorkomen, voer je voor alle zekerheid het volgende commando uit:

Na deze opschoning voeg je de officiële GPG-sleutel van Docker toe met de volgende commando’s:

Dit zorgt ervoor dat je Docker zonder problemen kunt installeren en dat de pakketbronnen correct geverifieerd worden.

Voor alle zekerheid gooi je eventuele restanten van oudere Docker-installaties eerst overboord.

5 Docker-installatie

Vervolgens voeg je de Docker-repository toe, waar de benodigde Docker-softwarepakketten en componenten worden bewaard, met deze twee commando’s:

Daarna installeer je Docker zelf met:

Om Docker-commando’s ook zonder rootrechten uit te kunnen voeren, voer je de volgende drie commando’s uit (waarbij het eerste wellicht overbodig is):

Zoals gebruikelijk bij programmeurs kun je nu even de wereld gedag zeggen met:

Ook zonder sudo zou dit commando nu moeten werken:

Je bent nu klaar om met Seafile aan de slag te gaan.

De melding ‘Hello from Docker’ is de bevestiging dat die software goed draait.

6 Downloaden yml-configuratiebestand

Voor het draaien van Seafile gebruik je een bestand genaamd docker-compose.yml. Zo’n bestand haalt de nodige Docker-images op, stelt omgevingsvariabelen in, koppelt volumes en netwerken, en definieert eventuele afhankelijkheden. Het zet deze onderdelen om naar containers die binnen een gedefinieerd netwerk samenwerken.

Maak eerst een submap aan (bijvoorbeeld /seafile) in je actuele gebruikersmap in Ubuntu/WSL. Gebruik hiervoor het commando mkdir seafile. Controleer de mapinhoud met de opdracht ls. Navigeer naar deze map met cd seafile en download het yml-bestand voor Seafile met het commando:

Hiermee haal je dus versie 11.0 van de Community Edition (CE) binnen.

Haal het juiste yml-bestand op en plaats het bij voorkeur in een aparte map.

7 Aanpassen yml-configuratiebestand

Het gedownloade bestand docker-compose.yml is bijna klaar voor gebruik, er zijn nog enkele aanpassingen nodig. Je past dit aan met de ingebouwde teksteditor Nano in Ubuntu (gebruik de pijltjestoetsen om te navigeren), vanuit de map /home/<gebruiker>/seafile. Gebruik dit commando:

Pas bij het kopje volumes: de regel /opt/seafile-mysql/[…] aan naar de submap die je eerder hebt gemaakt: /home/<gebruikersnaam>/seafile/mysql/[…].

Met het commando whoami kun je eventueel je gebruikersnaam opvragen. De submap /mysql wordt bij het uitvoeren van het yml-bestand (zie volgende paragraaf) automatisch aangemaakt.

Pas verder bij het kopje volumes: de regel /opt/seafile-data:/shared aan naar: /home/<gebruikersnaam>/seafile/data:/shared.

Vervang het standaardwachtwoord db_dev bij MYSQL_ROOT_PASSWORD= en DB_ROOT_PASSWD= door een eigen sterk wachtwoord.

Bij het kopje ports: kun je het poortnummer wijzigen waarop de webinterface van je Seafile-server bereikbaar is (standaard is dit 80). Wil je bijvoorbeeld poort 8001 gebruiken, pas dan "80:80" aan naar "8001:80".

Wijzig TIME_ZONE=Etc/UTC in TIME_ZONE=Europe/Amsterdam (of Europe/Brussels), vul je eigen e-mailadres in achter SEAFILE_ADMIN_EMAIL= en wijzig het standaard wachtwoord ascret van de beheerder achter SEAFILE_ADMIN_PASSWORD= in een sterk wachtwoord.

Voeg de regel restart: always toe om ervoor te zorgen dat de container automatisch opnieuw start, ook bij een herstart van de host. Dit kun je bijvoorbeeld doen net voor de twee onderste regels:

Sla het bestand op met Ctrl+O, bevestig met Enter en sluit af met Ctrl+X.

Alle wijzigingen in het yml-bestand in één oogopslag binnen Nano. 

8 Seafile starten

Om het yml-configuratiebestand uit te voeren, heb je Docker Compose nodig. Dit is gelukkig al meegekomen met de Docker-installatie van paragraaf 5. Vanuit de map /home/<gebruikersnaam>/seafile voer je deze opdracht uit:

Je ziet nu de logs van de containers, wat handig is om foutmeldingen in dit stadium op te sporen. Ongeveer een halve minuut later verschijnt, als het goed is, onderaan de melding Seahub is started. Done.

Open een browser op dit systeem en tik het adres localhost in, of localhost:<poortnummer> als je een andere poort hebt ingesteld in het yml-configuratiebestand. Het inlogvenster van Seafile verschijnt (gebruik het e-mailadres en wachtwoord van de Seafile-admin, zoals in het yml-configuratiebestand aangegeven). Na je aanmelding verschijnt een welkomstvenster en beland je in je dashboard (zie ook paragraaf 10).

Als alles naar behoren werkt, kun je voor volgende sessies deze opdracht gebruiken om meldingen te onderdrukken en de containers op de achtergrond te laten draaien:

Met dit commando kun je op elk moment de status van de draaiende containers bekijken:

Het grote moment: de webinterface van Seafile met inlogvenster verschijnt.

9 Extra stappen in WSL 2

We testten Seafile tevens uit in een WSL2-omgeving in Windows en stuitten daarbij op twee onverwachte problemen. De eerste foutmelding was dat het bestand docker-credential-desktop.exe niet gevonden werd. Dit konden we oplossen door het bestand config.json in de map ~/.docker leeg te maken, vermoedelijk was dit een gevolg van een eerdere Docker Desktop-installatie.

Een vervelender probleem is dat WSL 2 standaard een gevirtualiseerde netwerkadapter gebruikt die niet direct bereikbaar is vanaf andere apparaten op het thuisnetwerk. Door een poortproxy (portforwarding) in te stellen, kun je de Seafile-webserver wel vanaf andere apparaten benaderen via <LAN-ip-adres>:<poortnummer>.

Start op het systeem met de WSL2-Seafile-server de Windows Opdrachtprompt als administrator en voer het commando wsl hostname -I uit. Dit levert drie interne WSL-ip-adressen op, waarbij het eerste adres reageert op een ping-commando:

Dit adres correspondeert met de Seafile-webserver. Met het volgende commando wordt verkeer naar de ingestelde poort op een van de fysieke netwerkinterfaces (0.0.0.0) doorgestuurd naar de poort op het interne ip-adres van de Seafile-server:

In ons voorbeeld werd dit:

Hiermee was de Seafile-webserver bereikbaar via <LAN-ip-adres-Windows-pc>, bij ons: 192.168.0.164, op de standaardpoort 80.

We zetten een ‘poortproxy’ op om de WSL2-interne Seafile-server via het netwerk te kunnen bereiken.

10 Systeembeheer

Voordat we overgaan naar de synchronisatie met de clients, is het nuttig om enkele opties in het Seafile-serverdashboard te bekijken. Rechtsboven bevindt zich een profielknop waarmee je via de optie Instellingen onder meer de taal, het wachtwoord en de notificatiefrequentie kunt aanpassen. Hier vind je ook de opties Uitloggen en Systeembeheerder. Met de laatste optie open je een uitgebreid menu met systeemopties. De rubriek Statistic biedt bijvoorbeeld inzicht in opslaggebruik, gebruikers en verkeer, en maakt het genereren van rapporten mogelijk.

Het onderdeel Apparaten toont een overzicht van verbonden toestellen. Belangrijk is ook de sectie Instellingen. Hier moet je namelijk de velden SERVICE_URL en zeker ook FILE_SERVER_ROOT wijzigen van de standaard-url (http://docs.seafile.com) in die van je eigen server. In onze testopstelling was dat bijvoorbeeld respectievelijk http://192.168.0.164 en http://192.168.0.164/seafhttp (de submap /seafhttp is standaard bij gebruik van Nginx/Apache). Bevestig deze wijzigingen telkens door op het vinkje te klikken. Verder vind je hier nog opties om voorwaarden voor nieuwe gebruikers in te stellen, zoals wachtwoordvereisten of een activatiemail.

In de rubriek Gebruikers beheer je eenvoudig gebruikers, inclusief importeren en exporteren van gegevens van en naar Excel. Bij Groepen kun je gebruikersgroepen en de bijbehorende bibliotheken beheren.

We raden je aan om alle rubrieken en opties een keer zorgvuldig door te nemen.

Vergeet niet om de url’s op die van je eigen Seafile-server af te stemmen.

Ook interessant: Weg van big tech, dit is het fediverse 

11 Databeheer

Bij Seafile draait alles om data, waarbij bibliotheken het centrale concept vormen. Klik linksboven op het logo om naar je dashboard te gaan en open Mijn bibliotheken. Met de knop Nieuwe Bibliotheek maak je eenvoudig extra bibliotheken aan en kun je door een vinkje bij Versleutel de toegang beveiligen met een wachtwoord. Bovenaan kun je via Upload en Nieuw bestanden toevoegen aan een geopende bibliotheek. Geselecteerde bestanden kun je kopiëren, verplaatsen, verwijderen en naar je systeem downloaden.

Als je met de muis over een bibliotheek, map of bestand beweegt, verschijnen enkele pictogrammen. Naast Downloaden en Verwijderen zie je het pictogram Meer handelingen voor een extra optiemenu. Bij Bestanden biedt dit menu onder meer Tags (labels toevoegen om data sneller te herkennen), Openen via programma (je kiest zelf de gewenste applicatie voor dat bestandstype) en Geschiedenis. Deze laatste optie geeft toegang tot versiebeheer, zodat je oudere versies kunt terughalen via Downloaden. De opties Tags en Geschiedenis vind je trouwens ook op bibliotheekniveau, via knopjes rechts boven de bibliotheekinhoud.

Seafile biedt ook een krachtig versiebeheer aan.

12 Delen

In de sectie Bibliotheken vind je bovenaan en bij een geselecteerd item de optie Delen. Kies je het pictogram Delen naast een geselecteerd bestand, dan verschijnt een venster met de opties Deellink en Interne link.

We richten ons hier op de eerste optie (Interne link is alleen voor gebruikers met specifieke leesrechten). Klik op Generate Link of op Generate links in batch voor meerdere links tegelijk. Na het klikken op Genereer verschijnen twee links: één waarmee de gebruiker een bestand kan previewen (indien beschikbaar) en dan beslissen om te downloaden, en één voor een directe download. Beide links bieden een QR-code. Je kunt ook een wachtwoord instellen (via Wachtwoord beveiliging toevoegen) en een vervaldatum voor je link meegeven (via Voeg automatische vervaldatum toe).

Als je Delen kiest op bibliotheekniveau, heb je extra opties: Upload Link (voor gebruikers om bestanden in je bibliotheek te uploaden), Delen met gebruiker en Delen met een groep, waarbij je telkens machtigingen instelt op Alleen lezen of Lezen/schrijven. In je dashboard vind je linksonder de optie Delen beheer, waarmee je gedeelde bibliotheken, mappen en links nog sneller kunt beheren.

Gedeelde links, inclusief QR-code.

13 Clients

Een Seafile-server is pas nuttig als je over clients beschikt die daarmee kunnen samenwerken. Seafile biedt hiervoor verschillende apps, zowel desktop als mobiel, voor diverse besturingssystemen. We richten ons hier op de Windows-client, maar de werking van de verschillende clients is vergelijkbaar.

Start na installatie de app en kies een lokale hoofdmap voor je bewaren van je Seafile-bibliotheken. Meld je aan bij de Seafile-server met hostnaam of ip-adres, e-mail, wachtwoord en computernaam. Na het inloggen verschijnen de bibliotheken. Klik op Ja om de standaardbibliotheek direct te downloaden.

In het appvenster kun je via het contextmenu van een bibliotheek de optie Synchroniseer deze bibliotheek selecteren om de inhoud met je desktop te synchroniseren. Je kunt hiervoor ook een alternatieve map kiezen. Klik met rechts op de gesynchroniseerde bibliotheek voor opties als Set sync Interval en Uitschakelen auto sync.

Je kunt zo’n bibliotheek nu ook lokaal openen om bestanden en mappen toe te voegen of te verwijderen. De gewijzigde data worden daarna gesynchroniseerd met de cloud, zoals jij hebt ingesteld. Via het tandwielpictogram pas je nog allerlei andere instellingen aan, zoals eventuele download- en uploadlimieten, notificaties en taal.

Je bepaalt zelf of en hoe vaak je data worden gesynchroniseerd.

Samsung heeft nieuwe toestellen aangekondigd die speciaal zijn ontworpen voor veeleisende werkomgevingen. De Galaxy XCover7 Pro smartphone en Galaxy Tab Active5 Pro tablet combineren stevigheid van militaire kwaliteit met zakelijke functies voor gebruik in sectoren zoals detailhandel, overheid, logistiek, gezondheidszorg en productie.

De nieuwe toestellen zijn uitgerust met 5G-connectiviteit, een verbeterde processor en meer geheugen voor betrouwbaardere prestaties. De XCover7 Pro beschikt over een stereoluidsprekersysteem met antifeedbacktechnologie voor duidelijkere communicatie, terwijl beide apparaten een verbeterde batterijcapaciteit bieden. De XCover7 Pro heeft een 4.350 mAh batterij en de Tab Active5 Pro een 10.100 mAh batterij. De tablet ondersteunt ook 'Dual Hot-Swap' voor batterijen, waardoor het mogelijk is de batterij te vervangen zonder het apparaat uit te schakelen.

"Bij Samsung begrijpen we dat eerstelijnsprofessionals toegang tot technologie moeten hebben die zich aan hun snelle en veeleisende werkomgeving aanpast", aldus Eric Seure, Hoofd B2B MX Business bij Samsung Electronics Benelux.

Beide apparaten hebben een IP68-certificering voor water- en stofbestendigheid en voldoen aan de MIL-STD-810H-standaard voor valbestendigheid, extreme temperaturen en trillingen. De Tab Active5 Pro is voorzien van Corning Gorilla Glass Victus+ voor betere bescherming tegen krassen en stoten. De verbeterde aanraakgevoeligheid maakt het mogelijk om de toestellen ook met handschoenen te bedienen. De S Pen van de Tab Active5 Pro is eveneens IP68-gecertificeerd.

Communicatie en connectiviteit

De toestellen beschikken over verbeterde luidsprekertechnologie met antifeedbackruisonderdrukking, wat belangrijk is voor teams die afhankelijk zijn van portofoonachtige communicatie. Vision Booster verbetert de zichtbaarheid buiten door de leesbaarheid van het scherm in lichte omgevingen te verbeteren. De Tab Active5 Pro heeft een schermhelderheid tot 600 nits, een aanzienlijke verbetering ten opzichte van het vorige model. Beide toestellen ondersteunen 5G-connectiviteit, Wi-Fi 6E en 'network slicing'. De Tab Active5 Pro biedt ook ondersteuning voor dubbele SIM-kaarten en introduceert 'front-facing NFC Tagging' voor toepassingen in retail, horeca en logistiek.

Slimmere functies voor productiviteit

De apparaten beschikken over AI-gestuurde verbeteringen zoals Circle to Search met Google, Object Eraser, AI Select en Read Aloud, die bijdragen aan een efficiëntere workflow. De XCover7 Pro wordt aangedreven door de Snapdragon 7s Gen 3 Mobile Platform-chipset, terwijl de Tab Active5 Pro dezelfde chip heeft met meer geheugen en opslagmogelijkheden. Samsung DeX wordt ondersteund voor een desktop-achtige ervaring wanneer de toestellen worden aangesloten op een monitor of pc. Programmeerbare toetsen maken het mogelijk om snelkoppelingen toe te wijzen aan veelgebruikte functies. De beveiliging wordt verzorgd door Samsung Knox Vault, met geavanceerde encryptie en authenticatie. Real-time Kernel Protection en DEFEX bieden extra beschermingslagen voor gevoelige gegevens.

Beschikbaarheid en prijzen

De nieuwe Galaxy XCover7 Pro en Galaxy Tab Active5 Pro zijn vanaf 21 april verkrijgbaar in de Benelux. De adviesprijs van de Galaxy XCover7 Pro is 609 euro en van de Galaxy Tab Active5 Pro 879 euro.

Bekijk hier andere Samsung-toestellen op Kieskeurig.nl: