De Motorola Edge 40 is een afgeslankte versie van de Edge 40 Pro. Dat topmodel heeft een adviesprijs van rond de 900 euro, terwijl de reguliere variant voor ongeveer 550 euro over de toonbank gaat. Kun je voor dat bedrag een capabele smartphone in huis halen?

Wanneer je een eerste blik werpt op de Motorola Edge 40, dan heb je niet meteen het idee dat je met een goedkoper alternatief van een premium smartphone te maken te hebt. Het toestel heeft namelijk een riant oled-paneel van 6,55-inch en zowel boven als onder een dunne rand zitten. Aan de zijkant loopt het scherm een beetje door, zoals we dat vaker zien op soortgelijke smartphones. Het geeft de Motorola zowel een premium als saai uiterlijk, omdat je aan de voorkant geen onderscheidende factoren hebt. De selfiecamera zit precies in het midden, bovenin.

Lees ook: de 10 beste smartphones van het jaar

Motorola Edge 40 met een poled-paneel

De Motorola Edge 40 beschikt over een zogenaamd poled-paneel. Dit is een plastic variant van het doorgaans glazen scherm. Dat biedt niet alleen voordelen voor de fabrikant (aangezien die een toestel goedkoper kan produceren), maar ook voor de gebruiker. Zo’n scherm is schokbestendiger in vergelijking met de duurdere variant. Ook is die wat flexibeler. Echter, het grote nadeel van dit type scherm is dat die gemakkelijker krassen oploopt. Maar geen zorgen, want er is een glazen beschermlaag aanwezig. De maximale helderheid bedraagt een indrukwekkende 1.200 nits.

Dat display oogt ontzettend mooi, toont kleuren natuurgetrouw en helder en laat beelden ontzettend fijn over het scherm bewegen. Alles oogt bovendien goed scherp, dankzij een pixeldichtheid van 402 pixels per inch (ppi). Alles boven de 400 ppi zien we als goede score, omdat na die grens grote verschillen in scherpte moeilijk zichtbaar is met het menselijk oog. Je kunt verder kiezen voor schermverversing tot 144 Hertz, wat een beetje overkill is. Meestal is 90 Hertz voldoende, maar die optie is er niet. In plaats daarvan kun je kiezen voor 60 (meh) of 120 Hertz (yes!).

In tegenstelling tot de smartphones van Samsung beschikt de Motorola Edge 40 niet over een altijd-aan-scherm. Een groot nadeel is dit niet, aangezien het display niet in de ruststand extra energie verbruikt (hoe klein die hoeveelheid ook is). Wel is er een interactief display. Wanneer je dit activeert, dan gaat het scherm aan wanneer je het toestel oppakt of wanneer er een notificatie binnenkomt. Vanaf het vergrendelde scherm kun je handelingen verrichten wanneer je een melding indrukt. Per app verschilt de beschikbare opties. Dit is een leuke extra, maar verwacht er verder niet teveel van.

Processor van Mediatek

Onder de motorkap treffen we een processor van Mediatek aan. Dit is de Dimensity 8020, die vergezeld wordt door 8 GB aan werkgeheugen. Het toestel wordt daarnaast geleverd met 256 GB aan opslagruimte. Dit betreft opslagstandaard ufs 3.1, die technisch gezien trager lees en schrijft dan opvolger 4.0 in de Motorola Edge 40 Pro. Echter, daar merk je vrij weinig van in de praktijk, dus laat dit geen drempel vormen. De chipset presteert ontzettend goed voor dagelijkse taken. Maar wanneer je gaat gamen, dan moet je rekening houden met een smartphone die ontzettend warm wordt.

Er zijn dus wat problemen met oververhitting met dit toestel, zeker wanneer je wat veeleisende titels speelt, zoals Call of Duty Mobile of Pokémon Go. Mettertijd worden de prestaties ook alleen maar slechter. De smartphones blijft frames droppen, bijvoorbeeld. Dat levert een onaangename game-ervaring op. Maar wanneer je het houdt op rustige games, of games die simpelweg minder van de hardware eisen, dan hoef je je nergens zorgen om te maken. Dan blijft het toestel koel. Op het gebied van prestaties doet deze Motorola het gelukkig wel aanzienlijk beter dan de Galaxy A54 van Samsung.

Hoofdcamera, 1x.

Groothoeklens, 1x.

Hoewel de Motorola Edge 40 niet beschikt over de grootste accucapaciteit (4.000 mAh is veel kleiner dan de 5.000 mAh die we bij de concurrentie aantreffen), zijn we toch tevreden over hoe lang die het uithoudt. Je komt moeiteloos een dag door. En wanneer je er niet te veel op gamet, en het verder op wat lichte taken houdt, dan red je ook nog wel het einde van de tweede dag. Met de meegeleverde oplader kan het toestel binnen een kwartier de helft van de tank vullen. Met drie kwartier zit de tank helemaal vol. Dit zijn prettige scores, voor wanneer je even snel wat extra benzine nodig hebt.

Android 13 aan boord, Android 15 op de horizon

Wat in mindere mate bevalt, is de kwaliteit van de software(-ondersteuning). Android 13 reageert gelukkig supersoepel en snel op deze hardware. Ook is het fijn om te zien dat de beveiligingspatch een recent niveau heeft (1 april 2023 op moment van schrijven) en dat Motorola twee jaar aan upgrades belooft. Je kunt eind 2024 dus gewoon Android 15 downloaden. Dat is wel een beetje karig te noemen. Dit is het minimale dat een fabrikant kan aanbieden. Het is jammer dat Motorola geen stappen onderneemt de update-reputatie te verbeteren. Samsung en Google doen dat stukken beter door toestellen vier tot vijf jaar van upgrades te voorzien.

Hoofdcamera, ingezoomd.

Hoofdcamera, ingezoomd.

Bovendien is het jammer om te zien dat Motorola een aantal apps vooraf voor je installeerde, zonder dat je daarop zit te wachten. Naast de standaard Google-apps (die geleverd worden op alle Android-smartphones) komen we ook een vpn-dienst en een kloon van Clash of Clans tegen. Gelukkig kun je die apps wel verwijderen, maar dat vergt dan toch weer een handeling vanuit de eigenaar van de smartphone. Verder zijn er ook nog wat apps die Motorola zelf gemaakt heeft, die variëren in handigheid. De Moto-app is altijd wel handig voor mensen die moderne Motorola’s niet gewend zijn.

Motorola Edge 40-cameratest

Die mensen weten dan waarschijnlijk ook niet dat Motorola vaak niet bezuinigt op camerahardware, maar dat het bedrijf qua software vaak nog wel iets te wensen over laat. Wanneer je voornamelijk foto’s overdag maakt, met voldoende licht om je heen, dan merk je daar vrij weinig van. De 50-megapixelhoofdcamera legt veel details vast en kleuren ogen zowel levendig als natuurlijk. Het systeem heeft van zijn kwalitatief goede beelden te danken aan een automatische hdr-stand, die geen onverzadigde beelden produceert, en de optische beeldstabilisator. Daar kun je enkel van houden.

Groothoeklens, 1x.

Hoofdcamera, 1x.

Het camerasysteem kan soms wel eens moeite hebben met het vastleggen van de wat fijnere details, waardoor er soms wat informatie verloren gaat. Maar een kniesoor die daarop let; je moet namelijk goed kijken voordat zoiets opvalt. Foto’s die je in donkere omgevingen of de avond maakt, zijn ook zeer degelijk te noemen, en vergelijkbaar met de concurrentie. Lichtbronnen worden bijvoorbeeld niet opgeblazen of vergroot. Echter, elke beweging die je maakt heeft een negatief effect op de foto’s, dus blijft altijd zo stil als mogelijk staan. Ook mis je soms wat kleurbereik in de avondshots.

Wat echt tegenvalt zijn de zoomcapaciteiten. De Motorola Edge 40 beschikt niet over een optische zoomfunctie en heeft daar ook geen extra lenzen voor. En de software kan het gemis ook niet opvangen, zoals de Google Pixel 7-serie doet, bijvoorbeeld. Zodra je inzoomt ogen de beelden akelig scherp, vallen nuances in de kleuren weg en is van een prettige detailweergave geen sprake meer. De ultragroothoeklens van dertien megapixel presteert tot slot ook degelijk, terwijl de selfiecamera prima presteert met zijn 32 megapixel. Alles oogt gewoon goed voor je sociale media.

Hoofcamera, portretmodus.

Conclusie: Motorola Edge 40 kopen?

Over het algemeen zijn we toch tevreden over het dagelijkse gebruik van de Motorola Edge 40. Android reageert snel en voor deze prijs krijg je zeer capabele hardware. Wanneer je echter wat verder kijkt, dan ontstaan er scheuren in de ervaring. De software-ondersteuning is karig, de processor wordt snel warm tijdens het gamen en de camera kan geen mooie zoomfoto’s maken. Daar tegenover staan verder een prima accuduur, mooie foto’s voor overdag, een prachtig scherm en een premium design. Maar daar betaal je wel de hoofdprijs voor.

Een gazon is meer dan een stukje groen. Het kan een speelplek zijn voor kinderen of juist vooral de blikvanger zijn in een strak aangelegde tuin. Soms ligt het vol in de zon, soms grotendeels in de schaduw. Voor elke situatie is er een passend graszaadmengsel. Wat past het best bij jouw tuin?

Lees ook: Groener gras? Maaien en onderhouden doe je zo

Wat voor graszaad je nodig hebt, hangt helemaal af van het soort grasveld dat je wilt. Voor een veldje waarop je kinderen lekker kunnen ravotten en een balletje trappen heb je ander gras nodig dan voor een gazon dat vooral bedoeld is voor de sier. Hieronder lees je per toepassing welke grassoorten het meest geschikt zijn.

Speelveld: stevig en snel herstellend

Een gazon waarop gespeeld, gelopen of gevoetbald wordt, moet vooral sterk zijn. Het gras moet tegen een stootje kunnen én zich snel herstellen. Daarvoor heb je een mengsel nodig met veel Engels raaigras (Lolium perenne). Dit gras kiemt snel en vormt stevige sprieten. Het is goed bestand tegen intensief gebruik en groeit snel terug als het beschadigd raakt. Vaak wordt het aangevuld met veldbeemdgras (Poa pratensis), dat ondergronds uitlopers vormt en zo kale plekken opvult. Samen zorgen deze soorten voor een duurzaam speelgazon dat veel belasting aankan.

Siergazon: fijn, traag groeiend en egaal

Voor een siergazon gelden weer andere zaken. Het moet vooral fijn van structuur zijn, gelijkmatig groeien en een egaal, verzorgd beeld geven. Voor dit type gazon zijn roodzwenkgras (Festuca rubra) en struisgras (Agrostis capillaris) geschikt. Deze grassoorten groeien langzaam en blijven laag, waardoor je minder vaak hoeft te maaien. Ze vormen een dichte mat van fijne sprietjes die er netjes uitziet, vooral bij regelmatig onderhoud. Een siergazon vergt wel iets meer zorg, want het is minder sterk en herstelt trager bij schade.

Schaduwgazon: licht nodig, maar minder zon

In tuinen met veel schaduw, bijvoorbeeld door bomen, heeft gras het moeilijk. De meeste grassoorten groeien slecht zonder zon, wat ruimte geeft aan mos. Een schaduwgazon moet daarom vooral weinig licht nodig hebben en toch stevig genoeg zijn om een dichte mat te vormen. Mengsels voor schaduw bevatten vaak fijne vormen van roodzwenkgras en soms bosgras (Festuca heterophylla), een soort die beter groeit bij weinig licht. Een kleine hoeveelheid Engels raaigras zorgt voor stevigheid, maar alleen als er dagelijks toch wat zonlicht aanwezig is. Let op: ook schaduwgazon heeft minimaal 2 tot 4 uur daglicht nodig om goed te blijven groeien.

Droge (zand)grond: diep wortelend en hittebestendig

Op lichte zandgrond of op plekken waar je weinig sproeit, heb je gras nodig dat tegen droogte kan. Dit soort gras moet diep kunnen wortelen en niet te snel verdrogen. Mengsels voor droge omstandigheden bevatten vaak een aangepaste selectie van veldbeemdgras en speciaal geselecteerde varianten van Engels raaigras die minder water nodig hebben. Soms wordt er ook hard zwenkgras aan toegevoegd, dat goed bestand is tegen droogte en hitte. Deze soorten wortelen dieper dan gemiddeld, waardoor ze vocht uit lagere lagen kunnen opnemen. Zo blijft je gazon ook bij warme zomers langer groen.

©Elena Elisseeva | Elenathewise

Wanneer en hoe zaai je gras?

De ideale periode om gras te zaaien is in het voorjaar (maart tot mei) of het najaar (september tot half oktober). Dan is de bodem warm genoeg en valt er meestal voldoende regen. Ook tussentijds bijzaaien is mogelijk – bijvoorbeeld als je last hebt van kale plekken of na het verwijderen van mos – zolang de bodemtemperatuur boven de 10 °C ligt en de grond vochtig blijft.

Begin altijd met een goede voorbereiding. Maai het bestaande gras kort, en verwijder mos en dood materiaal door het gazon te verticuteren. Dat kan met een verticuteerhark of een verticuteermachine.

Bij het herstellen van kale plekken hark je de grond los, zodat het zaad goed contact maakt met de aarde. Zaai vervolgens het juiste graszaadmengsel voor jouw situatie. Druk het zaad licht aan, bijvoorbeeld met een plank of de achterkant van een hark. Belangrijk: houd de bodem vochtig tot het gras begint te kiemen. Dat duurt gemiddeld 7 tot 14 dagen, afhankelijk van de soort en temperatuur. Wil je extra bescherming bieden? Strooi dan een dun laagje potgrond of compost over het zaad. Dat helpt tegen uitdroging en beschermt tegen vogels.

Wacht met maaien tot het gras minstens 8 cm hoog is, en gebruik dan een hoge maaihoogte bij de eerste maaibeurt. Zo geef je jonge sprietjes de kans om zich goed te wortelen.

Lees ook: Gras vol mos? Dit wil je weten over het verticuteren van je gazon

Tabel: deze grassoorten heb je nodig

De markt voor koffiemachines is breed en beweegt snel. Veel apparaten bieden steeds meer functies, van eenvoudige espresso’s tot uitgebreide melk- en cold brew-specialiteiten. De Ninja Café Luxe-serie belooft precies dat: barista-kwaliteit, eindeloze mogelijkheden en gebruiksgemak in één apparaat. Maar maakt dit model die belofte waar in de praktijk?

De Ninja Café Luxe combineert een espressomachine, filterkoffiezetter en cold brew-maker in één apparaat. Met de geïntegreerde koffiemolen (25 maalstanden) en tamper stel je de koffie volledig naar wens af.

De machine biedt vijf espresso-opties, vier koffiestijlen en vier melkopschuimstanden – geschikt voor zowel dierlijke als plantaardige melk. Je kiest uit zeven drankformaten, van espresso tot cold brew-specialiteiten zoals iced latte of espresso martini.

Er zijn twee uitvoeringen:

De Essential kost 449,99 euro, de Premier 549,99 euro. De machine is groot en zwaar (34,4 x 33,6 x 37,2 cm) en weegt 16,65 kilo.

©Ninja

Eerste indruk: wat veel!

Wat fijn is aan huishoudelijke apparaten van Ninja, is dat ze doorgaans gebruiksvriendelijk en intuïtief te bedienen zijn, zo bleek uit eerdere ervaringen. Gebruiksvriendelijk blijkt – na enige tijd – zeker waar, maar intuïtief kunnen we dit apparaat zeker niet noemen direct na het uitpakken. De uitgebreide handleiding, verkorte snelstartgids en een inspiratiegids met allerlei recepten voor de verschillende koffievarianten komen dan ook direct van pas.

©Saskia van Weert

Uit de doos oogt de Ninja Café Luxe direct stevig en professioneel. De afwerking is netjes en het apparaat maakt een solide indruk op het aanrecht. Bij het uitpakken valt op hoeveel accessoires en onderdelen erbij zitten: van filterhouders en melkopschuimer tot een geïntegreerde molen.

Voordat er überhaupt koffie kan worden gezet, dient er een stapsgewijze kalibratie en watermeting te worden gedaan om te bepalen hoe hard het kraanwater is in de eigen regio. De stappen staan duidelijk beschreven in de gids, alle benodigdheden (behalve koffiebonen) zitten bijgesloten in de doos. Dat alles neemt een halfuurtje in beslag, daarna is de machine klaar voor het eerste gebruik.

©Ninja

De functies op een rij

De koffiemachine heeft allerlei onderdelen die een eigen plekje hebben in of op de machine. Er zitten drie filterbakjes bij om de gemalen koffie in te doen: eentje voor een enkele hoeveelheid, een wat grotere voor een dubbele hoeveelheid drank en een grote mand voor filterkoffie.

Dan is er het portafilter, oftewel het gedeelte waarin de gemalen koffie plus het gewenste filterbakje gaan, en dat je vastklikt onder de wateruitlaat.

Er is een losse trechter die je gebruikt tijdens het malen van de koffie, en een stamper om de koffie in het bakje samen te drukken. Tot slot is er nog het melkkannetje.

©Saskia van Weert

Links van de machine kun je de trechter en de stamper bewaren, het portafilter kan onder de koffiemaler en het kannetje heeft een vaste plek rechts onder het melktuitje.

Het bedieningspaneel verdient ook wat aandacht. Aan de linkerzijde zit een draaischijf waarmee je de maalgraad van de koffiebonen instelt. Dan is er nog het display met allerlei opties en een draai-/drukknop, en een gedeelte om het soort melkschuim in te stellen. Het bedieningspaneel is duidelijk vormgegeven, maar door het grote aantal opties is het niet direct intuïtief.

Boven op het apparaat is er een warmhoudplaat voor koffiebekers. Aan de achterzijde zit het waterreservoir, bovenin zit een dekseltje om toegang te krijgen tot het bonenreservoir, en geheel rechts zit een klein deurtje waar je de metalen filterbakjes in kunt opbergen.

Kortom: een hoop opties en een hoop uitzoekwerk!

©Saskia van Weert

In gebruik: goed resultaat (na even oefenen)

Bij het apparaat zit een dikke zwart-witte gebruikshandleiding. Het is aan te raden die goed door te nemen en bij de hand te hebben tijdens het leren kennen van het apparaat en de mogelijkheden. Na enige keren wat proberen wordt duidelijk dat de basishandelingen vrij overzichtelijk zijn. Een doorgewinterde thuisbarista zal deze machine vermoedelijk sneller weten te doorgronden.

Allereerst moet het gewenste filterbakje in het portafilter. Je zet de trechter op het filterbakje en zet de machine aan. Je kiest het gewenste programma, bijvoorbeeld espresso. De standaardinstelling is een dubbele shot; dat is eventueel aan te passen in het menu.

Vervolgens hang je het portafilter onder de koffiemaler. Er verschijnen twee getallen in beeld: de ideale maalgraad en de huidige instelling. Via de draaischijf links aan de machine zorg je dat de twee getallen identiek zijn. Je start de maler en neemt het portafilter met gemalen koffie uit de machine. Je stampt de boel aan met de stamper, verwijdert de trechter en bevestigt het portafilter onder de wateruitlaat. Dat doe je door de oranje stip op het filter gelijk te houden met de stip op de machine en het filter stevig naar rechts te bewegen om het te vergrendelen. Dat gaat vrij zwaar.

©Ninja

Dan is het tijd om het koffiezetten te starten met een druk op de draai-/drukknop. Vergeet niet om een passende kop of mok onder het filter te zetten. Er komt een beetje geconcentreerde koffie uit de machine, die wordt aangevuld met heet water om de gewenste sterkte te verkrijgen. Deze stappen zijn gelijk voor vrijwel alle koffiebereidingen – alleen filterkoffie gaat iets anders.

Melkschuim maken

Mocht je cappuccino willen maken, dan doe je dierlijke of plantaardige melk in de melkkan tot aan de streep, kies je de gewenste dikte en laat je de melk warm worden en opschuimen tot een pieptoon aangeeft dat de melk klaar is. Je hoort het kleine mixertje onder in de kan flink tekeergaan en dat levert een prima resultaat op. Na het leeggieten van de kan start een automatisch schoonmaakprogramma.

De smaak van de geteste koffievarianten is prima. De exacte uitkomst hangt uiteraard af van de gebruikte bonen.

©Saskia van Weert

Schoonmaken en onderhoud

Een deel van de accessoires en onderdelen mag gewoon in de vaatwasser. Zoals wel vaker is het vaak beter voor de duurzaamheid om alles op de hand af te wassen. Metalen onderdelen blijven daardoor langer glanzend. De melkopschuimer heeft een eigen reinigingsprogramma voor het binnenwerk en het tuitje, al moet het kannetje natuurlijk wel goed afgewassen worden.

Ninja Café Luxe kopen?

De Ninja Café Luxe is een krachtige en veelzijdige koffiemachine die de serieuze thuisbarista veel te bieden heeft. Met uitgebreide instellingen voor koffie, melk en formaat, en de mogelijkheid om zowel espresso als filterkoffie en cold brews te zetten, is dit apparaat een echte allrounder. De bouwkwaliteit is stevig en professioneel, en het apparaat wordt geleverd met handige accessoires en een eigen reinigingsprogramma voor de melkopschuimer.

Tegelijk vraagt de machine om tijd en aandacht. Het is geen instapmodel voor wie snel en zonder nadenken een kopje koffie wil zetten. De bediening is uitgebreid en vergt oefening, vooral in het begin. Ook neemt het apparaat de nodige ruimte in beslag en zijn er veel onderdelen om mee te werken.

De Ninja Café Luxe is vooral geschikt voor koffieliefhebbers die graag zelf de controle houden over het volledige zetproces, bereid zijn om het apparaat goed te leren kennen en de ruimte hebben voor een grotere machine. Wie dat ziet als een leuke uitdaging, haalt met de Ninja Café Luxe een complete koffie-oplossing in huis.