Apple belooft dat de nieuwe MacBook de lichtste en meest compacte MacBook met een complete ervaring ooit is. Het eerste deel van de belofte klopt in ieder geval: de nieuwe MacBook is zelfs dunner en lichter dan de MacBook Air. Hoe bevalt Apples MacBook in de praktijk?

De nieuwe MacBook is zonder twijfel de lichtste en meest compacte MacBook tot nu toe. De laptop weegt nog geen kilo en is op zijn dikste punt 1,31 centimeter dik waardoor het apparaat makkelijk is mee te nemen. Perfect voor onderweg dus. En dan is de MacBook nog dicht. Als we hem open klappen zien we een 12inch-Retina-scherm, de nieuwe touchpad met Force Touch en het toetsenbord. Boven het toetsenbord is er nog ruimte voor de speakers en die klinken in ieder geval erg lekker en beter dan we op grotere MacBooks hebben gehoord. Lees ook: Die USB-C-poort van de nieuwe MacBook is zo slecht nog niet

©PXimport

De MacBook is dunner en lichter dan de 11inch-uitvoering van de MacBook Air.

Uitstekend Retina-scherm

Het Retina-scherm behoeft inmiddels eigenlijk geen introductie meer: de marketing-term staat garant voor een uitstekend IPS-scherm met een hoge resolutie. De MacBook heeft zelfs de dunste versie tot nu toe. Het scherm heeft een resolutie van 2304 bij 1440 pixels. Deze pixels worden gebruikt om alles scherp weer te geven, de MacBook toont standaard dezelfde hoeveelheid informatie als een normaal scherm met een resolutie van 1280 x 800 pixels. De kwaliteit is zoals we van de Retina-schermen gewend zijn: de beelden zijn scherp en gewoon erg mooi. Je kunt gerust een film kijken en teksten zijn goed leesbaar. Een breekpunt met het verleden is dat de schermdeksel geen oplichtend Apple-logo meer heeft. Vermoedelijk heeft Apple al het licht nodig om een zo hoog mogelijk helderheid te halen met zo weinig mogelijk energieverbruik.

©PXimport

Het Retina-scherm biedt een prima beeldkwaliteit.

Toetsenbord even wennen

Opvallend is dat de toetsen van het toetsenbord dat uitstrekt over de hele breedte van de MacBook bijna wegvallen in het apparaat. De toetsen zelf hebben weinig speling, je kunt ze niet heel ver indrukken. Apple belooft dat je op het flink dunnere toetsenbord toch comfortabel en nauwkeurig kunt typen. Persoonlijk moest ik wel wennen aan het typen op het toetsenbord. De toetsen zitten dicht op elkaar en je voelt amper dat je de toetsen indrukt. Het lijkt bijna een touchscreen-toetsenbord en dat is toch anders typen dan op een 'normaal' toetsenbord. Het is dus wel even wennen, maar als je er een tijdje mee werkt is het zeker een fijn toetsenbord. De toetsen hebben gelukkig wel een vrij duidelijke klik.

©PXimport

De toetsen zijn platter dan we ooit hebben gezien.

Force Touch

Net als op eerdere MacBooks vinden we onder de toetsen een glazen touchpad. Net als op de laatste 13inch-uitvoering van de MacBook Pro maakt de touchpad gebruik van Force Touch. Bijzonder aan dit type touchpad is dat de touchpad eigenlijk niet klikt, maar dankzij een vibratie lijkt het toch net alsof je de touchpad wel kunt inklikken. Omdat er niet langer één scharnier gebruikt wordt, kun je nu bovendien overal klikken. Force Touch geeft je daarnaast nog een aantal extra opties omdat je harder kunt doordrukken na een klik. Als je met de trackpad naar een woord gaat en harder op de trackpad drukt voel je een klik en opent een pop-up scherm waarin je de betekenis van het woord te zien krijgt of eventuele informatie van Wikipedia. De Force Touch is ook handig voor adressen. Ga je met je trackpad naar een adres en gebruik je de Force Touch dan opent er weer een pop-up en krijg je de optie om het adres in Maps te openen, de kaart te bekijken en een route te berekenen. De Force Touch biedt dus extra mogelijkheden al moet je er wel even mee oefenen en spelen. Als je het onder de knie hebt is het een handige toevoeging, al moet nog blijken hoe vaak je het echt gaat gebruiken.

©PXimport

Je ziet uiterlijk geen verschil, maar dit is een Force Touchpad.

Maar één poort

Dan komen we bij met het grootste minpunt aan de nieuwe Macbook: hij heeft maar één poort. Een usb-c-poort om precies te zijn, die je zowel gebruikt voor het opladen als voor alle andere zaken zoals opslag of beeldschermen. De usb-c-poort is onderdeel van de usb3.1-standaard, maar is nu nog vrijwel niet in gebruik. Als je een apparaat wilt aansluiten op je MacBook heb je daardoor in de praktijk altijd een adapter nodig. Met de USB-C Digital AC Multipoort Adapter voeg je in één keer een bruikbare selectie aansluitingen toe, maar de adapapter kost je wel weer 89 euro. Met de adapter krijg je er meteen een USB-C-, een HDMI- en een normale USB-poort bij. Voor 19 euro biedt Apple ook adapter naar één normale usb-poort. Usb-c is daarnaast een open standaard en het zal dus niet lang duren voordat je goedkopere adapters van andere merken kunt kopen. Het probleem is dus makkelijk op te lossen, maar het is wel onhandig als je bijvoorbeeld nog vaak een usb-stickje gebruikt.

©PXimport

De MacBook (links) heeft maar één poort die dienst doet als laadpoort, usb-poort en video-aansluiting.

Snelheid

De nieuwe MacBook is ook niet zo snel als de andere MacBooks. De goedkoopste versie heeft een 1,1-GHz dual-core processor met een Turbo Boost tot 2,4 GHz. Voor € 250,00 extra kun je er eventueel ook nog een 1,3-GHz dual-core met een Turbo Boost tot 2,9 GHz in laten zetten. De duurdere versie is iets sneller met een 1,2-GHz dual-core processor en kan ook nog uitgebreid worden naar 1,3 GHz. Qua snelheid zijn de nieuwe processors te vergelijken met de Sandy Bridge-processors die Apple in de 13 inch MacBook Pro uit 2011 gebruikte. Supersnel is de nieuwe MacBook dus niet te noemen, maar daar merk je in de praktijk niet veel van als je er gewoon op werkt. Het is daarbij prettig dat de processor geen actieve koeling nodig heeft en de MacBook dus lekker stil blijft. Qua opslag ben je gebonden aan een 256 GB of de 512 GB SSD. De accu van de MacBook gaat lang mee waardoor je niet snel op zoek hoeft naar een stopcontact. Al hangt het natuurlijk ook weer af van wat je met de MacBook doet.

Conclusie

Apple doet veel goed met de nieuwe MacBook. Het is een compacte notebook met een mooi scherm die bijna niets weegt. Fraai is dat er geen actieve koeling nodig is waardoor hij ook nog eens erg stil is. Het nieuwe toetsenbord en de Force Touch-touchpad zijn even wennen, maar voldoen prima als je er even mee geoefend hebt. Wel vragen we ons af hoe vaak je Force Touch echt gaat gebruiken. Het Retina-scherm is ook op 12 inch zoals we gewend zijn erg mooi. Heb je deze MacBook eenmaal gezien, dan wil je echt niet meer op de 11inch-uitvoering van de MacBook Air werken. De MacBook maakt gebruik van Intels Core M-processors. Het voordeel van deze energiezuinige chips is dat het mogelijk is ze zonder actieve koeling te gebruiken. Het nadeel is de prestaties, die liggen ongeveer op het niveau van een dualcore Core i5-notebookprocessor uit 2011. Daar is uiteraard prima mee te werken, maar de processors in de huidige MacBook Air of MacBook Pro zijn wel een flink stuk sneller. Een ander nadeel is dat Apple slechts één poort kon verwerken en dat die poort van het nieuwe usb-c-type is. Toegegeven, we werken steeds meer alleen online, maar het is toch onhandig dat je niet eens een usb-stickje in de MacBook kunt prikken. De nieuwe MacBook moet het kortom dus vooral van zijn formaat en gewicht hebben, voor de 1449 euro die Apple voor het instapmodel wil hebben kun je ook een veel snellere 13inch-variant van de MacBook Pro aanschaffen. Wel zijn we ervan overtuigd dat dit de toekomst van de notebook is: dun, licht en zonder actieve koeling.

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.

Voor miljoenen gebruikers was Microsoft Paint de eerste stap richting digitale creativiteit. Kinderen tekenden er hun eerste computerkunstwerkjes in, volwassenen plakten er snel iets functioneels mee in elkaar. Sinds Windows 11 is Paint door de toevoeging van AI-functies en de ondersteuning van lagen veel slimmer geworden, zonder zijn eenvoud te verliezen.

Geen download, geen licentie en altijd beschikbaar … Paint is er al sinds de vroegste Windows-versies en het is er nog altijd. Hoewel de mogelijkheden beperkt zijn, blijft het geliefd om zijn eenvoud en simpele bediening of puur vanwege nostalgie. Zelfs wie zwaardere grafische software heeft, grijpt vaak terug naar Paint om snel iets te tekenen, een schermafbeelding bij te snijden of iets te markeren. Met de nieuwe functies groeit het programma uit tot meer dan een digitaal speeltje. 

Image Creator

Met Image Creator maak je in Paint rechtstreeks afbeeldingen door simpelweg te beschrijven wat je voor je ziet. De functie gebruikt het DALL·E-model van OpenAI voor tekst-naar-beeldgeneratie. Open Microsoft Paint en klik bovenaan op Copilot. Selecteer vervolgens Image Creator om het zijvenster te openen. In de interface van Cocreator verschijnt een tekstvak waarin je beschrijft wat je wilt zien en in welke stijl. Hoe preciezer en gedetailleerder je bent, hoe beter het resultaat aansluit bij je verwachtingen.

Kies vervolgens een stijl – bijvoorbeeld Houtskool, Ink Sketch, Anime, Fotorealistisch of een andere – en klik op Maken. Image Creator genereert telkens drie varianten van je afbeelding. Selecteer de versie die je het meest bevalt om die meteen op het canvas te plaatsen.

Achtergronden

Een veelvoorkomende taak in beeldbewerking is het isoleren van een onderwerp uit de achtergrond. Met de functie Achtergrond verwijderen wordt dat verrassend eenvoudig. Houd er wel rekening mee dat deze functie niet zo verfijnd werkt als in Photoshop. Bij fijne details zoals haartjes, takjes of kleine blaadjes kan Paints AI soms een wat grof resultaat opleveren.

Ook hier start je via het pictogram Copilot. Kies vervolgens Achtergrond verwijderen. Paint analyseert het beeld en probeert automatisch te bepalen wat het onderwerp is en wat tot de achtergrond behoort. Aan de rechterkant verschijnt een miniatuurvoorbeeld waarin de achtergrond vervangen is door een schaakbordpatroon. Dat is de standaardweergave voor transparantie.

Onderaan in de zijbalk staat een vierkant pictogram. Als je daarop klikt, verschijnt hetzelfde schaakbordpatroon ook in de grote afbeelding. Je kunt via dit pictogram ook een achtergrondkleur kiezen in plaats van transparantie. Wil je een afbeelding opslaan met transparantie (bijvoorbeeld nadat je een achtergrond hebt verwijderd), dan moet je een bestandsformaat gebruiken dat transparantie ondersteunt. Het veelgebruikte jpg-formaat doet dat niet. Kies in dat geval voor png, dat wel transparante achtergronden kan bewaren.

Generatief wissen

Je kunt ook het selectiegereedschap linksboven gebruiken om een object in de afbeelding te verwijderen. Kies hiervoor het gereedschap Rechthoekige selectie of Vrije vorm selectie. Zodra je een gebied hebt geselecteerd, verschijnt er een klein contextmenu naast de selectie. Kies daar de optie Generatief wissen.

Je vindt deze functie ook via de knop Copilot. Vervolgens zie je een blauwe rechthoekige animatie rond het geselecteerde object. Paint analyseert de omgeving en vervangt het object door een realistisch ogende achtergrond die past bij de rest van de afbeelding.

Lagen

Lagen: verwijderen

De nieuwe Microsoft Paint (vanaf versie 11.2306.30.0 op Windows 11) ondersteunt lagen. Dit is een belangrijke stap richting meer geavanceerde beeldbewerking. Lagen werken als transparante vellen met afzonderlijke elementen die je op elkaar stapelt. Elke laag kun je apart bewerken zonder de andere lagen te beïnvloeden. Dat biedt veel meer controle en flexibiliteit tijdens het creatieproces. We tonen dit met een voorbeeld.

We beginnen met een afbeelding van een meisje. Via Copilot / Achtergrond verwijderen halen we de achtergrond weg. Klik je vervolgens bovenaan op de knop Lagen, dan zie je dat de achtergrond is vervangen door het schaakbordpatroon.

Lagen: combineren

Achter het meisje willen we nu een nieuwe achtergrond plaatsen. Daarvoor klik je in bij Lagen op het plusteken, zodat er een tweede, transparante laag wordt toegevoegd. Klik op de miniatuur van deze nieuwe laag om die actief te maken. Vervolgens gebruik je de opdracht Bestand / Importeren naar canvas / Uit een bestand om een nieuwe afbeelding - de achtergrond - toe te voegen op deze tweede laag. Let op, als je vergeet eerst de juiste laag te selecteren vóór je importeert, wordt de laag met het meisje overschreven door de nieuwe afbeelding.

In Lagen kun je de laagvolgorde wijzigen door te slepen. Zorg ervoor dat de laag met het meisje boven de achtergrondlaag staat. Op die manier verschijnt het meisje op de voorgrond in een nieuwe omgeving. Wil je het meisje nog wat naar links of rechts verplaatsen? Druk dan op Ctrl+A om alles in de actieve laag te selecteren. Vervolgens verschijnt de verplaatsingshandgreep, waarmee je het onderwerp kunt verschuiven.

Lagen: manipuleren

Wanneer je met de rechtermuisknop op Lagen klikt, dan zie je zes mogelijkheden. Je kunt de laag verbergen. Dan verschijnt er in de rechterbovenhoek van de miniatuur een oogje dat doorstreept is. Als je op dit pictogram klikt, wordt deze verborgen laag opnieuw zichtbaar. Je kunt ook de opdracht Ctrl+H (met de H van hide) gebruiken om de geselecteerde laag te verbergen.

De opdracht Dubbele laag kies je als je een laag wilt dupliceren. De opdracht Samenvoegen naar beneden gebruik je wanneer je klaar bent, om alle laaginformatie te bundelen in één laag. Dat is vooral nuttig als je de afbeelding wilt opslaan in een formaat dat geen lagen ondersteunt. De opties Naar boven en Naar beneden gebruik je om lagen te verplaatsen. Persoonlijk slepen we de lagen liever in het deelvenster. En ten slotte is er de opdracht Laag verwijderen.

Lagen: tekst toevoegen

Je kunt ook tekst toevoegen op een aparte laag. Zorg er eerst voor dat je een nieuwe, lege laag aanmaakt via het plusteken in het lagenvenster voordat je het tekstgereedschap gebruikt. Zodra je met het tekstgereedschap op het canvas klikt, verschijnt er een extra werkbalk waarin je het lettertype, de lettergrootte en de stijl instelt. Via een schuifregelaar kies je een lettergrootte tussen 8 en 72 pt. Let wel: bij foto's blijkt zelfs 72 pt vaak te klein. Je kunt dit oplossen door handmatig een groter getal in te voeren in het veld voor lettergrootte.

In ons voorbeeld kozen we een lettergrootte van 800 pt. In de knoppenbalk bovenaan kun je zowel de tekstkleur als de achtergrondkleur van het tekstvak instellen. Klik op de bovenste grote kleurcirkel om de tekstkleur te kiezen via de kleurstalen of de kleurkiezer. Klik op de onderste kleurcirkel om een achtergrondkleur voor het tekstvak te selecteren. In de tekstwerkbalk moet je de optie Opvulling voor achtergrond activeren als je wilt dat de tekstachtergrondkleur zichtbaar moet zijn.

Paint is groot geworden

Kijk je naar de nieuwe mogelijkheden in Paint, dan kun je gerust zeggen dat het programma volwassen is geworden. Het is nog steeds even laagdrempelig als vroeger, maar inmiddels wel uitgerust met een AI-brein en een flink aantal nieuwe functies. Of je nu snel iets wilt knutselen of een slimme bewerking wilt uitvoeren met lagen en AI, Paint laat zien dat zelfs oude software prima meekan met de tijd. En het mooiste? Je hoeft niets te installeren of te betalen. Gewoon openen, klikken en creëren. Met of zonder AI-hulp, die keuze is aan jou!