Apple verraste vriend en vijand door op de WWDC in juni een speciale versie van iOS aan te kondigen voor de iPad: iPadOS. De public bètaversie is uit, we nemen een kijkje wat er binnenkort allemaal mogelijk is met je iPad

Officieel moet je nog wachten tot het najaar om iPadOS – een speciale versie van iOS 13 voor de iPad – te kunnen gebruiken, maar je kunt je online aanmelden voor de bètaversie. Zorg dat je op je iPad naar de website gaat en doorloop de stappen. iPadOS is beschikbaar voor alle nieuwe iPad-modellen, maar ook een paar oudjes zoals de iPad Air 2 uit 2014 en de iPad mini 4 uit 2015 worden ondersteund. Het gaat hier wel uitdrukkelijk om een bètaversie, onze iPad uit 2018 beleefde een aantal crashes gedurende de testperiode.

©PXimport

Wat is er allemaal nieuw?

iPadOS moet van je iPad op den duur een vervanger maken van je laptop, iets wat voorheen nog niet mogelijk was door het gesloten karakter van iOS. Je merkt bij de eerste start meteen dat iPadOS een verbetering is, de icoontjes zijn een stuk kleiner en je kunt widgets op je beginscherm zien. Handig als je meteen een overzicht van je dag wilt. Welke widgets worden weergegeven, bepaal je zelf. Het werken met twee schermen naast elkaar is ook verbeterd. Zo kun je bijvoorbeeld in Safari twee tabbladen tegelijkertijd gebruiken door een tabblad vast te houden en naar de rechterkant van je scherm te slepen, de weergave is geoptimaliseerd voor je iPad. Slideover is een functie die ervoor zorgt dat je twee verschillende apps naast elkaar kunt zien, maar deze optie wordt nog niet door alle apps ondersteund. Je veegt vanuit een app naar boven totdat je dock verschijnt. Sleep een icoontje naar boven en zet het als een tweede venster rechts in beeld neer.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Je iPad als workstation

Deze toevoegingen zorgen ervoor dat je sneller met je iPad kunt werken en de tablet ook echt als een workstation kunt gaan gebruiken. Hierbij hoort natuurlijk ook dat je een betere toegang hebt tot al je bestanden. De app Bestanden is vanaf iPadOS een heuse verkenner, je kunt voorvertoningen van bestanden inzien en sommige documenten meteen draaien of voorzien van annotaties. Druk op een bestand en verander meteen de naam, verplaats het naar een andere map of deel het met anderen. Het is nu ook eindelijk mogelijk om externe opslagmedia te openen vanaf je iPad. Geheel in Apple-stijl moet je hier natuurlijk wel een prijzige adapter voor aanschaffen zodat je een usb-schijf of sd-kaartje op de lightning- of usb-c-poort van je iPad kunt aansluiten. Sommige kaartjes of schijven worden echter nog niet herkend door de app Bestanden, laten we hopen dat Apple dit de komende weken nog verbetert.

©PXimport

Workflow en andere verbeteringen

Al met al is de workflow een stuk verbeterd en belooft iPadOS van je iPad nu echt een volwaardige computer te maken. Net als in macOS Mojave kies je of je een donkere of lichte achtergrond wilt hebben. Als je bovendien vaak presentaties maakt of bezig bent met vormgeving, weet dan dat je lettertypen kunt downloaden uit de App Store om te gebruiken binnen bepaalde apps. Dit maakt je iPad ook weer een stuk flexibeler. Verder zitten er in iPadOS natuurlijk honderden kleine verbeteringen. Zo verschijnen in iPadOS vaker menu’s met opties zodra je op een afbeelding of stuk tekst tikt, heeft de Apple Pencil in iPadOS een lagere latency zodat je het nog meer als een pen aanvoelt en kun je eindelijk tekst invoeren door over je toetsenbord te vegen, QuickPath noemt Apple dit. Het openen van apps gaat sneller dan in iOS en downloads van apps nemen minder ruimte in doordat ontwikkelaars aparte apps voor de iPad in de App Store zetten. Kortom, laat de herfst maar snel komen!

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.