Het is alweer enige tijd geleden dat Facebook de naam in Meta heeft veranderd. Dat was niet voor niets. CEO Mark Zuckerberg gelooft er heilig in dat de metaverse onze toekomst is. In deze virtuele wereld dragen we slimme brillen waarmee we werken en afspreken met vrienden. We nemen een week lang de proef op de som.

Meta kocht enkele jaren terug het virtualreality-bedrijf Oculus. Dat is inmiddels hofleverancier van de Quest-brillen. De Meta Quest 3 is het nieuwste model dat op een paar fronten grote stappen maakt. Net als bij de voorganger is het een zelfstandige headset die zonder tussenkomst van pc of smartphone VR-apps en -games draait. Het compactere ontwerp maakt hem ergonomischer. Door de nieuwe chip is hij sneller en de speciale lenzen maken het scherm vele malen scherper.

De grootste belofte zit in de camera’s voorop: die laten in de virtualreality-bril de echte wereld zien. De Quest 2 kon dat ook, maar nu zie je jouw omgeving volledig in kleur. Het zorgt ervoor dat je apps in augmented reality (AR) kunt gebruiken of mixed reality, zoals Meta het zelf noemt. De Quest 3 toont virtuele objecten die in de ruimte zweven, terwijl je ook nog je gewone omgeving ziet. De echte en de virtuele wereld smelten op deze manier samen.

De Meta Quest 3 vertoont virtuele objecten in de echte wereld.

Licht nodig en stilzitten

Als je de Meta Quest 3 voor het eerst gebruikt, laat Meta je zien hoe de bril leuke games mogelijk maakt. De technologie leent zich ook perfect voor productiviteitsapps. Je kunt bijvoorbeeld een gigantisch groot computerscherm realiseren om op te werken. Tijdens een videocall projecteer je je collega’s in de kamer. Je kunt verder muzieknoten digitaal naar je piano laten zweven om zo een nummer te leren spelen.

De belofte is mooi. Bij een korte praktijktest werkt het ook aardig. De camera’s laten duidelijk je omgeving zien, als er tenminste genoeg licht is. In een donkere kamer wordt het beeld wat korrelig. Beelden neigen er ook naar wat in elkaar over te vloeien.

Een dieptesensor kijkt hoe ver weg objecten zijn om de realiteit zo goed mogelijk te tonen. De sensor maakt een dieptekaart, waar het camerabeeld vervolgens op wordt geplakt. Maar het kan soms een tel duren voordat die kaart helemaal klopt, terwijl het camerabeeld live wordt afgespeeld. Daardoor lijkt het alsof een object in de ruimte ineens van afstand verandert. Daar merk je weinig van als je gewoon stilzit en om je heen kijkt. Het is vooral merkbaar als je bijvoorbeeld met de bril op je neus door je huis rondloopt.

Met de app Piano Vision vliegen de virtuele noten naar je echte piano.

Apple Vision Pro

Het kan zijn dat bovenstaande technieken je bekend in de oren klinken. Er zijn tenslotte meerdere AR-bedrijven hiermee bezig en ook Apple kondigde dit jaar de Vision Pro aan. Dit is een bril die het vooral moet hebben van augmented reality. Apple liet zien hoe je met de Vision Pro onder meer op grote schermen je werk doet en films kijkt. Met de camera’s kun je speciale filmpjes maken en er is van alles mogelijk met allerlei apps.

Apple is niet het eerste bedrijf dat zich op augmented reality stort, maar de techreus staat er natuurlijk wel om bekend technologieën op de kaart te zetten. De smartphone en tablet kwamen pas van de grond toen Apple de iPhone en iPad toonden. Recentelijk lukte het Apple weer met de introductie van draadloze oordopjes. Dikke kans dat de Vision Pro ervoor gaat zorgen dat augmented reality serieuzer wordt genomen en veel meer mensen bereikt.

Die Apple-bril is in eerste instantie bedoeld voor een selecte groep, zo laat het leveringsgebied zien. In februari verschijnt de Apple Vision Pro eerst in de Verenigde Staten. Daarna volgt een kleine groep andere landen, waar Nederland niet tussen staat. Je kunt natuurlijk naar het buitenland gaan om er één te scoren, maar dan stuit je wel op de torenhoge prijs van 3.500 dollar. Vision Pro is duidelijk een luxeproduct, een alternatief voor de krachtige MacBook, als je die op het moment gebruikt. Voor alledaags gebruik is die prijs vermoedelijk lastig te rechtvaardigen, al willen wij de Vision Pro nog wel eens proberen.

Apple Vision Pro heeft een oledscherm waarop je ogen worden geprojecteerd. Daardoor kun je mensen gewoon aankijken.

Goedkoper alternatief

Op dat front biedt Meta een uitstekend alternatief. De Meta Quest 3 is in Nederland te koop en wordt aangeboden voor een zevende van de prijs. Je koopt de headset voor 550 euro. Daarbij is het wel verstandig om direct voor een betere hoofdband te kiezen. Daarmee kom je in totaal niet ver boven de 600 euro uit (zie kader ‘BoboVR M3 Pro’).

Omdat Meta flink inzet op mixed reality, wordt deze bril gepositioneerd als het betaalbare alternatief voor Apples model. Dat prijsverschil zie je op een paar fronten uiteraard terug. Collega’s die de Vision Pro konden testen, vertellen dat de algehele ervaring met de Apple-bril veel beter is. Maar of die hogere kwaliteit zeven keer het geld waard is, dat is de vraag. De Meta Quest 3 is op zichzelf namelijk ook een uitstekend apparaat.

De BoboVR M3 heeft een comfortabeler ontwerp, waarbij het gewicht op je voor- en achterhoofd ligt.

Met de grootse plannen van Apple en Meta lijkt een toekomst waarin we allemaal in mixed reality werken nabij. Hoe is het eigenlijk om dat nu al te doen? Wat als je jouw grote monitor op Marktplaats zet en inruilt voor een Quest 3 die je alledaagse werk gigantisch groot in de kamer projecteert? Ik heb de proef op de som genomen en dat een week lang geprobeerd. Mijn werk bestaat voor een groot deel uit het uitzoeken van allerlei zaken en het schrijven van artikelen. Dat kan op zich allemaal prima in een grotendeels digitale omgeving. Laten we kijken naar de resultaten van een week lang werken in mixed reality.

Dag 1: Een uurtje

Ik had op de eerste dag de ambitie om met de Quest 3 mijn laptop te vervangen. Er een computer aan koppelen voelde als onnodige ballast. Dat zou het een minder handzaam apparaat maken om ergens mee naartoe te nemen. Gelukkig kan veel van mijn werk vanuit de webbrowser en kun je vanuit de Meta-software meerdere browsertabbladen verspreid door de ruimte laten zien. Met tabjes voor Gmail, Slack en Google Docs ging ik aan de slag.

Een met bluetooth gekoppelde muis en toetsenbord lieten me als vertrouwd werken. Dat ging het eerste uur best aardig. Het is alsof je voor elke website een gigantisch groot scherm in je kantoor hebt hangen. De Infinite Office, zoals Meta dit noemt, geeft ontzettend veel ruimte om te werken. De tekst was bovendien door de hoge resolutie scherp en goed leesbaar.

Na het eerste uur begon de bril alleen wat minder fijn te zitten. Het gewicht werd steeds dieper in mijn gezicht geduwd, waardoor ik zelfs lichte hoofdpijn kreeg. Na twee uur besloot ik uiteindelijk op mijn ouderwetse computerscherm de dag te vervolgen, bang dat ik anders langdurige pijnklachten zou krijgen.

Meta noemt dit de Infinite Office: een plek waar je met oneindig veel schermen kunt werken.

Dag 2: laptop koppelen

Op dag twee besloot ik toch maar een computer aan de bril te koppelen. De ingebouwde webbrowsers waren prima voor simpel werk, maar voelden toch wat beperkend. Je kunt namelijk maar één webapp per virtueel scherm zien. Door een computer te koppelen, kun je wel Windows, Linux of macOS gebruiken, met alle gemakken van dien.

Er zijn veel apps om je scherm te tonen. De populairste optie is Virtual Desktop. Bij deze praktijktest koos ik uiteindelijk voor Immersed. Deze app is specifiek gemaakt voor productiviteit en laat je zelfs meerdere schermen maken van je computer. Ook leuk: je kunt werken in een sociale VR-ruimte, waar andere digitale werkers naast je zitten. Je kunt met hen zelfs een praatje maken.

Met Immersed had ik weer de workflow die ik mezelf al jarenlang aanmeet op een Mac, maar dan met het gemak van meerdere gigantische schermen. Dat werkte uitstekend, tot ik na een uur of twee toch weer last kreeg van die hoofdband. Gelukkig zou morgen de oplossing arriveren.

Met Immersed kun je het scherm van je pc of laptop streamen naar de Quest 3.

Dag 3: Vier uur!

Op deze dag arriveerde mijn BoboVR-hoofdband. Het verschil in gebruiksgemak was gigantisch groot. Ik kon ineens werken tot de accu van de bril leeg was, zonder dat ik ook maar een beetje hoofdpijn kreeg. Een volledige werkdag hield ik het alsnog niet vol, maar met de extra accu in de hoofdband tikte ik met gemak een uur of vier weg.

Ik merkte achteraf wel dat mijn ogen wat moe waren, doordat ik zo lang naar de schermen had gestaard. Bij een ouderwets computerscherm is dat minder een probleem, omdat ik daarbij makkelijker in de verte kan staren. Maar als ik in mixed reality ver weg kijk, tuur ik natuurlijk nog steeds naar mijn Quest-scherm.

Dag 4: Nog iets langer

Ik ontdekte dat Immersed een experimentele kabelfunctie heeft. Daarmee kun je met usb de bril aansluiten op je computer. Op die manier ontvang je dan je beeld. Wat betreft beeldkwaliteit en reactiesnelheid maakte dat weinig verschil. Die waren draadloos al prima, maar het zorgt wel voor een iets langere accuduur.

Ik had gehoopt dat ik de headset een hele dag achter elkaar kon gebruiken, maar helaas lukte dat niet. De stroomtoevoer van de laptop is niet krachtig genoeg om hem sneller te laden dan dat hij stroom verbruikt. Dat lukt trouwens de meeste acculaders op het moment nog niet bij de Quest 3. Op deze dag hield ik het een uur of vijf vol.

Dag 5: toch videobellen

Op de vrijdag had ik meerdere videovergaderingen met opdrachtgevers in mijn agenda staan. In theorie kunnen die gewoon in mixed reality. In Immersed kun je de webcam van je laptop gebruiken. Alleen dan kijkt de andere beller tegen jouw headset dragende kop aan. De app laat je ook een tweede, virtuele webcam installeren met een digitale avatar die meebeweegt met jouw mondbewegingen, een beetje alsof jouw gamepersonage in een Google Meet zit.

Allemaal prima opties, maar uiteindelijk koos ik het hazenpad en deed ik de bril tijdens vergaderingen af. Het voelde simpelweg te ongemakkelijk: alsof je die gozer bent met een Google Glass in de trein, waarvan iedereen denkt dat hij ze aan het filmen is.

Omdat ik het videobellen niet in mixed reality deed, kon de headset tijdens die vergaderingen opladen. Ik kon daardoor verspreid over de dag mijn schrijf- en onderzoekswerk volledig afkrijgen.

Immersed laat je een virtuele avatar maken.

Dag 6 en 7: gamen

De laatste twee dagen zeggen het minst over mijn productiviteitservaringen, want het weekend stond simpelweg in het teken van VR-games. Ik dook kerkers in bij Dungeons of Eternity en ik sprong tussen daken in Assassin’s Creed. Misschien wel de leukste ervaring was in Walkabout Mini Golf, waarin je online met anderen kunt midgetgolfen. Het voelt alsof je echt samen op de baan staat en een praatje maakt, de ultieme sociale ervaring in een game. De games zien er dankzij de nieuwe chip in Quest 3 mooier uit dan bij Quest 2. Het was kortgezegd indrukwekkend: alsof je serieuze pc-games op een zelfstandige bril speelt.

Dit najaar verscheen voor het eerst een volwaardige Assassin’s Creed-game voor virtual reality.

Terug naar mijn scherm

De conclusie: je kunt prima werken in mixed reality. Vooral toen ik Immersed had gekoppeld, kon ik alles doen wat ik normaal op een externe monitor doe. Ik miste geen belangrijke dingen. Een alternatieve hoofdband bleek wel essentieel om het een beetje comfortabel te maken, maar die was zo gekocht.

Ondanks deze ervaring keer ik toch terug naar mijn traditionele beeldscherm. Dat heeft vooral te maken met kleine punten. Het voelt bijvoorbeeld gek om geen oogcontact te maken als ik met iemand naast me probeer te praten. Daarnaast moest ik me continu zorgen maken over de accuduur, terwijl er naast mij een stopcontact zat. Een onnodige zorg die je bij een monitor niet hebt.

Wellicht is deze manier van werken over een paar jaar gangbaarder. Misschien wel met de bril van Apple; die heeft tenslotte van die gekke oogprojecties voorop. Daarmee kun je tenminste je collega’s weer rechtstreeks aankijken.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Zin in een lekkere maaltijd, maar niet in een vette hap? Dan is een airfryer wellicht iets voor je. De redactie van ID.nl zocht er vijf uit, die bovendien van bijzondere functies zijn voorzien.

Aan een airfryer kun je niets meer verbeteren, horen we je denken. Toch is dat niet zo, want hoewel deze handige apparaten al in menig keuken te vinden zijn, wordt er nog veel doorontwikkeld. Daarom valt de keuze dit keer op airfryers met bijzondere functies die je niet direct op iedere airfryer tegen komt.

Tefal EY905D Easy Fry & Grill Dual 8.3L XXL

Deze Tefal-airfryer heeft twee gescheiden kookzones waarmee je verschillende gerechten tegelijkertijd kunt klaarmaken. Beide zones kunnen apart worden ingesteld qua temperatuur en tijd. Hierdoor kun je gerechten bereiden die niet dezelfde bereidingstijd nodig hebben, maar wel op hetzelfde moment klaar moeten zijn, bijvoorbeeld kip en friet. De inhoud van 8,3 liter is ruim genoeg voor huishoudens van 3 tot 5 personen.

De bediening van deze airfryer is digitaal, met knoppen en een overzichtelijk scherm. Het apparaat heeft verder een timer, instelbare temperatuur tot 200 graden en antiaanbaklaag. Er zijn geen geavanceerde voorgeprogrammeerde standen, maar de basisfuncties zijn voldoende voor alledaags gebruik. De manden zijn uitneembaar en kunnen met de hand of in de vaatwasser worden schoongemaakt. Met de Tefal-app vind je handige gerechten voor deze airfryer.

Inventum GF1200HLD

Dit model van Inventum combineert de functies van een airfryer en heteluchtoven. Het apparaat heeft een inhoud van 12 liter en beschikt over een roterende mand, waarmee je bijvoorbeeld friet automatisch kunt laten draaien voor een gelijkmatig resultaat. Daarnaast zijn ook een grillrek, bakplaat en draaispit meegeleverd, zodat je verschillende bereidingswijzen kunt toepassen. De temperatuur is instelbaar tot 200 graden en de timer tot 90 minuten.

LEES OOK: Airfryer met één of twee lades? Zo kies je slim

De bediening bestaat uit fysieke knoppen met een klein digitaal display. Gebruikers geven aan dat de prestaties stabiel zijn, en dat vooral de draaimand goed werkt bij snacks en aardappelproducten. Er is geen stoomfunctie of slimme aansturing. De buiten- en onderkant worden tijdens gebruik warm, dus plaatsing op een hittebestendig oppervlak is aanbevolen.

Ninja Foodi SP101EU

De Ninja Foodi SP101EU is opvallend in die zin dat het eruit ziet en werkt als een oven, maar toch airfryer-functionaliteit heeft. Het heeft dan ook acht functies: heteluchtfrituren, bakken, braden, grillen, drogen, roosteren, warmhouden en een aparte bagelstand. De oven heeft een vermogen van 2400 watt en verwarmt snel op, met een opwarmtijd van ongeveer 60 seconden. Door de combinatie van zes infrarood verwarmingselementen en luchtcirculatie wordt voedsel gelijkmatig bereid. De temperatuur en bereidingswijze worden digitaal ingesteld via een bedieningspaneel.

Bij de oven worden standaard een bakplaat, een heteluchtfrituurmand en een rooster geleverd. Het apparaat is geschikt voor verschillende soorten gerechten, van ovenschotels tot broodjes en gegrilde groenten. Dankzij het ontwerp en de functies kan de oven ook worden gebruikt als alternatief voor een traditionele heteluchtoven.

Ninja Foodi Dual Zone AF400EUWH

De Ninja Foodi AF400EU beschikt over twee aparte manden van elk 4,75 liter. Dit maakt het mogelijk om twee gerechten tegelijk te bereiden, met verschillende instellingen qua tijd en temperatuur. De zogenaamde 'Match Cook'- en 'Sync Finish'-functies zorgen ervoor dat je gerechten op hetzelfde moment klaar zijn, zelfs als deze andere bereidingstijden hebben. De bediening is volledig digitaal, met zes automatische kookprogramma’s zoals max crisp, air fry, roast en bake.

LEES OOK: Dit zijn de meestgemaakte fouten met airfryers (en zo voormijd je ze)

Je kunt de temperatuur instellen vanaf 40 tot 240 graden Celsius en het maximum vermogen is 2470 Watt. De binnenmanden zijn voorzien van een keramische antiaanbaklaag en kunnen in de vaatwasser. Het apparaat is relatief groot, dus dat is wel iets om rekening mee te houden als de ruimte in je keuken beperkt is. Gebruikers van de AF400EUWH waarderen de stille werking en de mogelijkheid om flexibel te koken zonder tussendoor schoon te maken of het apparaat opnieuw in te stellen.

Princess 1.182068.01.001

Met de Princess 1.182068.01.001 Double Basket Airfryer kun je twee gerechten tegelijk bereiden, dankzij de dubbele mand. Het apparaat staat los op het aanrecht en heeft een zwart ontwerp dat in de meeste keukens past . Je bedient het eenvoudig via het LED-display en de touchknoppen. Er zijn acht programma’s, een timer en je kunt de temperatuur zelf instellen tot 220 °C. De totale inhoud is 8 liter, genoeg voor ongeveer zes porties.

Tijdens het gebruik blijven de handvatten koel, en bij oververhitting schakelt het apparaat zichzelf automatisch uit. De losse onderdelen – inclusief de binnenbakken – mogen gewoon in de vaatwasser. Met een vermogen van 2400 watt warmt de airfryer snel op en bereid je je eten gelijkmatig. Of je nu frietjes bakt of kip grilt, deze airfryer maakt het eenvoudig zonder veel gedoe.

Het is lente, en dat is hét moment om allerlei klusjes in de tuin aan te pakken. Heb je een terras of pad dat in de loop van tijd wat is verzakt? Daarvoor hoef je geen stratenmaker in te huren, dat kun je prima zelf weer herstellen. Hoe je dat doet, lees je in deze uitgebreide handleiding.

Lees ook: Zo leg je zelf een terras aan

Het gebeurt regelmatig dat (sier)bestrating verzakt. Vaak ligt dat aan een instabiele ondergrond, slechte afwatering, zand dat is weggespoeld door regen of een te zware belasting. Door hier bij de aanleg of tijdens het herstel al rekening mee te houden, voorkom je veel problemen. Denk bijvoorbeeld aan voldoende ophoogzand, goede opsluitbanden en een slimme afwatering.

Probleemplekken identificeren

Je ziet het meestal snel als een pad of terras verzakt is. Zeker als regenwater blijft staan op plekken waar het niet weg kan. Vaak ligt dat aan een deel van de bestrating dat letterlijk is ingezakt. Ook als stenen zijn gaan schuiven of er kieren ontstaan, heb je waarschijnlijk te maken met verzakking. Dat gebeurt vaak wanneer opsluitbanden niet stevig genoeg geplaatst zijn en langzaam naar buiten zijn gedrukt of gekanteld.

©MG | ID.nl

👷 Dit heb je nodig voor je klus

• Goede werkhandschoenen

• Waterpas

• Metseldraad

• Balk of lat

• Rubberen hamer

• Bats of spade

• Ophoogzand

Tegels wippen

Zelfs de kleinste verzakking kan er al voor zorgen dat er water blijft liggen, omdat water nu eenmaal de weg van de minste weerstand kiest, dus het is belangrijk dat je goed in kaart brengt waar bij jou alle verzakkingen zitten. Leg een lange, rechte lat over het deel dat is weggezakt of gebruik een waterpas . Zo zie je hoe scheef het ligt. Een lange lat werkt het best als je die op zijn smalle kant neerlegt. Leg je hem plat, dan buigt hij makkelijk door en geeft hij een vertekend beeld.

Heb je duidelijk welk stuk verzakt is en dus opgehoogd moet worden, dan haal je daar de tegels of stenen weg. Bij randen zonder opsluitband lukt dat meestal met je handen of een klein schepje. Zit het probleem ergens in het midden van het terras, dan heb je er iets meer werk aan.

©MG | ID.nl

Doe dat wel voorzichtig: je wilt schade aan de tegels natuurlijk zoveel mogelijk voorkomen. Ga dus niet wrikken met een spade of schep. Beter gebruik je twee platte schroevendraaiers. Zet ze aan weerszijden van de steen en wip deze voorzichtig los. Geen oude schroevendraaiers bij de hand? Dan kun je ook lange, dikke spijkers of schroeven gebruiken. Draag daarbij wel handschoenen.

Is de eerste steen eruit, dan volgen de andere meestal vanzelf. Haal ze als het kan met de hand eruit, zo blijft het zandbed eronder zoveel mogelijk intact.

Hoogte bepalen

Ligt het verzakte deel open, dan kun je het zandbed ophogen. Gebruik een rechte lat of metseldraad om de juiste hoogte af te stemmen op de rest van het terras. De lat of het draad laat je dan van links naar rechts lopen vanaf de hoogte van de niet-verzakte bestrating. Vervolgens schep je er ophoogzand bij en controleer je – door een tegel of steen neer te leggen – of het zandbed op de goede hoogte is gebracht. Vergeet niet dat je ongeveer 3 tot 5 millimeter hoger legt dan de rest van de bestrating. De tegel of steen sla je er immers nog een stukje in.

©MG | ID.nl

Ligt alles op zijn plek? Leg dan een stevige balk of plank (die je op op z'n kant legt) op de nieuwe bestrating en tik er met een rubberen hamer op. Zo werk je kleine hoogteverschillen weg.

©MG | ID.nl

Tot slot veeg je overtollig straatzand in de voegen. Je kunt ook inveegzand gebruiken dat onkruidwerend is. Dat werkt vooral goed bij nieuw aangelegde terrassen die nog onkruidvrij zijn, dus voornamelijk bij nieuw aan te leggen terrassen.

Lees ook: Het belang van goede tuindrainage

Opsluitbanden (her)plaatsen

Zijn de randen van je terras verzakt of verschoven en heb je daar opsluitbanden liggen? Dan zijn die waarschijnlijk gaan kantelen of wijken ze naar buiten uit. Dat zie je vaak bij opritten die hoger liggen dan de omliggende grond. Zit er aan de buitenzijde te weinig grond, dan geven die opsluitbanden niet genoeg tegendruk.

In zo’n geval kun je proberen de banden opnieuw in te graven. Lukt dat niet, maar wil je ze wel verstevigen? Zet ze dan – nadat je ze natuurlijk in de hoogte ook waterpas hebt gezet – vast in beton. Dat kan gewoon met kant-en-klare betonmortel uit de bouwmarkt. Alleen wat water erbij en het hardt vanzelf uit.

©Bron: YouTube / Papaklust

Beschadigde bestrating door wortels

Wortels van bomen en struiken kunnen ervoor zorgen dat je bestrating niet verzakt, maar juist omhoog komt. Je ziet dan een bult in het terras en losse tegels. In dat geval moet je eerst de wortels aanpakken. Daarnaast moet je extra zand aanbrengen om de vrijgekomen ruimte op te vullen.

©MG | ID.nl

Wortels kunnen ervoor zorgen dat de bestrating omhoog komt.

Verwijder uitgelopen wortels zo veel mogelijk buiten de bestrating zelf: het heeft geen zin om wortels vlak vóór of in het bestratingsdeel af te zagen of af te steken. Binnen enkele maanden zullen ze namelijk weer voor hetzelfde probleem zorgen. Helemaal tegenhouden lukt niet, maar je kunt wel voorkomen dat ze omhoog komen. Gebruik daarvoor worteldoek. Dat stuurt de wortels onder je bestrating horizontaal verder.

Let op: worteldoek werkt vooral bij kleinere wortels. Grote wortels kunnen alsnog schade veroorzaken. Een bijkomend voordeel van worteldoek is dat het onkruidgroei tegengaat. Worteldoek leg je overigens aan bij een compleet nieuw terras of bestrating. Wil je worteldoek gebruiken bij het herstellen van een terras of pad, dan moet je eigenlijk helemaal opnieuw beginnen, omdat het worteldoek onder de gehele bestrating en onder het niveau van het straatzand komt te liggen.

Mollen

Mollen maken niet alleen je gazon kapot, ze kunnen ook zorgen voor verzakking van je bestrating. Door gangen onder je terras te graven, ontstaat er instabiliteit. Storten die gangen in, dan zakken de tegels weg. Bij dit soort verzakkingen heb je vaak veel zand nodig voor herstel.

Lees ook: Acht manieren om je tuin te beschermen tegen ongedierte

©MG | ID.nl

Mollen graven gangen en die kunnen ervoor zorgen dat je bestrating verzakt.

Mollen zijn lastig te weren, maar je kunt het ze wel moeilijker maken. Hoe diverser je beplanting, hoe minder aantrekkelijk je tuin is voor mollen: wortels vormen obstakels. Wil je specifiek je terras beschermen, dan kun je een mollennet plaatsen. Dat graaf je verticaal in langs de randen van je terras, tot zo'n 70 cm diep. Deze klus kun je prima uitvoeren na het ophogen, want je hoeft alleen de zijkanten aan te pakken.