Het is alweer enige tijd geleden dat Facebook de naam in Meta heeft veranderd. Dat was niet voor niets. CEO Mark Zuckerberg gelooft er heilig in dat de metaverse onze toekomst is. In deze virtuele wereld dragen we slimme brillen waarmee we werken en afspreken met vrienden. We nemen een week lang de proef op de som.

Meta kocht enkele jaren terug het virtualreality-bedrijf Oculus. Dat is inmiddels hofleverancier van de Quest-brillen. De Meta Quest 3 is het nieuwste model dat op een paar fronten grote stappen maakt. Net als bij de voorganger is het een zelfstandige headset die zonder tussenkomst van pc of smartphone VR-apps en -games draait. Het compactere ontwerp maakt hem ergonomischer. Door de nieuwe chip is hij sneller en de speciale lenzen maken het scherm vele malen scherper.

De grootste belofte zit in de camera’s voorop: die laten in de virtualreality-bril de echte wereld zien. De Quest 2 kon dat ook, maar nu zie je jouw omgeving volledig in kleur. Het zorgt ervoor dat je apps in augmented reality (AR) kunt gebruiken of mixed reality, zoals Meta het zelf noemt. De Quest 3 toont virtuele objecten die in de ruimte zweven, terwijl je ook nog je gewone omgeving ziet. De echte en de virtuele wereld smelten op deze manier samen.

Licht nodig en stilzitten

Als je de Meta Quest 3 voor het eerst gebruikt, laat Meta je zien hoe de bril leuke games mogelijk maakt. De technologie leent zich ook perfect voor productiviteitsapps. Je kunt bijvoorbeeld een gigantisch groot computerscherm realiseren om op te werken. Tijdens een videocall projecteer je je collega’s in de kamer. Je kunt verder muzieknoten digitaal naar je piano laten zweven om zo een nummer te leren spelen.

De belofte is mooi. Bij een korte praktijktest werkt het ook aardig. De camera’s laten duidelijk je omgeving zien, als er tenminste genoeg licht is. In een donkere kamer wordt het beeld wat korrelig. Beelden neigen er ook naar wat in elkaar over te vloeien.

Een dieptesensor kijkt hoe ver weg objecten zijn om de realiteit zo goed mogelijk te tonen. De sensor maakt een dieptekaart, waar het camerabeeld vervolgens op wordt geplakt. Maar het kan soms een tel duren voordat die kaart helemaal klopt, terwijl het camerabeeld live wordt afgespeeld. Daardoor lijkt het alsof een object in de ruimte ineens van afstand verandert. Daar merk je weinig van als je gewoon stilzit en om je heen kijkt. Het is vooral merkbaar als je bijvoorbeeld met de bril op je neus door je huis rondloopt.

Apple Vision Pro

Het kan zijn dat bovenstaande technieken je bekend in de oren klinken. Er zijn tenslotte meerdere AR-bedrijven hiermee bezig en ook Apple kondigde dit jaar de Vision Pro aan. Dit is een bril die het vooral moet hebben van augmented reality. Apple liet zien hoe je met de Vision Pro onder meer op grote schermen je werk doet en films kijkt. Met de camera’s kun je speciale filmpjes maken en er is van alles mogelijk met allerlei apps.

Apple is niet het eerste bedrijf dat zich op augmented reality stort, maar de techreus staat er natuurlijk wel om bekend technologieën op de kaart te zetten. De smartphone en tablet kwamen pas van de grond toen Apple de iPhone en iPad toonden. Recentelijk lukte het Apple weer met de introductie van draadloze oordopjes. Dikke kans dat de Vision Pro ervoor gaat zorgen dat augmented reality serieuzer wordt genomen en veel meer mensen bereikt.

Die Apple-bril is in eerste instantie bedoeld voor een selecte groep, zo laat het leveringsgebied zien. In februari verschijnt de Apple Vision Pro eerst in de Verenigde Staten. Daarna volgt een kleine groep andere landen, waar Nederland niet tussen staat. Je kunt natuurlijk naar het buitenland gaan om er één te scoren, maar dan stuit je wel op de torenhoge prijs van 3.500 dollar. Vision Pro is duidelijk een luxeproduct, een alternatief voor de krachtige MacBook, als je die op het moment gebruikt. Voor alledaags gebruik is die prijs vermoedelijk lastig te rechtvaardigen, al willen wij de Vision Pro nog wel eens proberen.

Goedkoper alternatief

Op dat front biedt Meta een uitstekend alternatief. De Meta Quest 3 is in Nederland te koop en wordt aangeboden voor een zevende van de prijs. Je koopt de headset voor 550 euro. Daarbij is het wel verstandig om direct voor een betere hoofdband te kiezen. Daarmee kom je in totaal niet ver boven de 600 euro uit (zie kader ‘BoboVR M3 Pro’).

Omdat Meta flink inzet op mixed reality, wordt deze bril gepositioneerd als het betaalbare alternatief voor Apples model. Dat prijsverschil zie je op een paar fronten uiteraard terug. Collega’s die de Vision Pro konden testen, vertellen dat de algehele ervaring met de Apple-bril veel beter is. Maar of die hogere kwaliteit zeven keer het geld waard is, dat is de vraag. De Meta Quest 3 is op zichzelf namelijk ook een uitstekend apparaat.

Met de grootse plannen van Apple en Meta lijkt een toekomst waarin we allemaal in mixed reality werken nabij. Hoe is het eigenlijk om dat nu al te doen? Wat als je jouw grote monitor op Marktplaats zet en inruilt voor een Quest 3 die je alledaagse werk gigantisch groot in de kamer projecteert? Ik heb de proef op de som genomen en dat een week lang geprobeerd. Mijn werk bestaat voor een groot deel uit het uitzoeken van allerlei zaken en het schrijven van artikelen. Dat kan op zich allemaal prima in een grotendeels digitale omgeving. Laten we kijken naar de resultaten van een week lang werken in mixed reality.

Dag 1: Een uurtje

Ik had op de eerste dag de ambitie om met de Quest 3 mijn laptop te vervangen. Er een computer aan koppelen voelde als onnodige ballast. Dat zou het een minder handzaam apparaat maken om ergens mee naartoe te nemen. Gelukkig kan veel van mijn werk vanuit de webbrowser en kun je vanuit de Meta-software meerdere browsertabbladen verspreid door de ruimte laten zien. Met tabjes voor Gmail, Slack en Google Docs ging ik aan de slag.

Een met bluetooth gekoppelde muis en toetsenbord lieten me als vertrouwd werken. Dat ging het eerste uur best aardig. Het is alsof je voor elke website een gigantisch groot scherm in je kantoor hebt hangen. De Infinite Office, zoals Meta dit noemt, geeft ontzettend veel ruimte om te werken. De tekst was bovendien door de hoge resolutie scherp en goed leesbaar.

Na het eerste uur begon de bril alleen wat minder fijn te zitten. Het gewicht werd steeds dieper in mijn gezicht geduwd, waardoor ik zelfs lichte hoofdpijn kreeg. Na twee uur besloot ik uiteindelijk op mijn ouderwetse computerscherm de dag te vervolgen, bang dat ik anders langdurige pijnklachten zou krijgen.

Dag 2: laptop koppelen

Op dag twee besloot ik toch maar een computer aan de bril te koppelen. De ingebouwde webbrowsers waren prima voor simpel werk, maar voelden toch wat beperkend. Je kunt namelijk maar één webapp per virtueel scherm zien. Door een computer te koppelen, kun je wel Windows, Linux of macOS gebruiken, met alle gemakken van dien.

Er zijn veel apps om je scherm te tonen. De populairste optie is Virtual Desktop. Bij deze praktijktest koos ik uiteindelijk voor Immersed. Deze app is specifiek gemaakt voor productiviteit en laat je zelfs meerdere schermen maken van je computer. Ook leuk: je kunt werken in een sociale VR-ruimte, waar andere digitale werkers naast je zitten. Je kunt met hen zelfs een praatje maken.

Met Immersed had ik weer de workflow die ik mezelf al jarenlang aanmeet op een Mac, maar dan met het gemak van meerdere gigantische schermen. Dat werkte uitstekend, tot ik na een uur of twee toch weer last kreeg van die hoofdband. Gelukkig zou morgen de oplossing arriveren.

Dag 3: Vier uur!

Op deze dag arriveerde mijn BoboVR-hoofdband. Het verschil in gebruiksgemak was gigantisch groot. Ik kon ineens werken tot de accu van de bril leeg was, zonder dat ik ook maar een beetje hoofdpijn kreeg. Een volledige werkdag hield ik het alsnog niet vol, maar met de extra accu in de hoofdband tikte ik met gemak een uur of vier weg.

Ik merkte achteraf wel dat mijn ogen wat moe waren, doordat ik zo lang naar de schermen had gestaard. Bij een ouderwets computerscherm is dat minder een probleem, omdat ik daarbij makkelijker in de verte kan staren. Maar als ik in mixed reality ver weg kijk, tuur ik natuurlijk nog steeds naar mijn Quest-scherm.

Dag 4: Nog iets langer

Ik ontdekte dat Immersed een experimentele kabelfunctie heeft. Daarmee kun je met usb de bril aansluiten op je computer. Op die manier ontvang je dan je beeld. Wat betreft beeldkwaliteit en reactiesnelheid maakte dat weinig verschil. Die waren draadloos al prima, maar het zorgt wel voor een iets langere accuduur.

Ik had gehoopt dat ik de headset een hele dag achter elkaar kon gebruiken, maar helaas lukte dat niet. De stroomtoevoer van de laptop is niet krachtig genoeg om hem sneller te laden dan dat hij stroom verbruikt. Dat lukt trouwens de meeste acculaders op het moment nog niet bij de Quest 3. Op deze dag hield ik het een uur of vijf vol.

Dag 5: toch videobellen

Op de vrijdag had ik meerdere videovergaderingen met opdrachtgevers in mijn agenda staan. In theorie kunnen die gewoon in mixed reality. In Immersed kun je de webcam van je laptop gebruiken. Alleen dan kijkt de andere beller tegen jouw headset dragende kop aan. De app laat je ook een tweede, virtuele webcam installeren met een digitale avatar die meebeweegt met jouw mondbewegingen, een beetje alsof jouw gamepersonage in een Google Meet zit.

Allemaal prima opties, maar uiteindelijk koos ik het hazenpad en deed ik de bril tijdens vergaderingen af. Het voelde simpelweg te ongemakkelijk: alsof je die gozer bent met een Google Glass in de trein, waarvan iedereen denkt dat hij ze aan het filmen is.

Omdat ik het videobellen niet in mixed reality deed, kon de headset tijdens die vergaderingen opladen. Ik kon daardoor verspreid over de dag mijn schrijf- en onderzoekswerk volledig afkrijgen.

Dag 6 en 7: gamen

De laatste twee dagen zeggen het minst over mijn productiviteitservaringen, want het weekend stond simpelweg in het teken van VR-games. Ik dook kerkers in bij Dungeons of Eternity en ik sprong tussen daken in Assassin’s Creed. Misschien wel de leukste ervaring was in Walkabout Mini Golf, waarin je online met anderen kunt midgetgolfen. Het voelt alsof je echt samen op de baan staat en een praatje maakt, de ultieme sociale ervaring in een game. De games zien er dankzij de nieuwe chip in Quest 3 mooier uit dan bij Quest 2. Het was kortgezegd indrukwekkend: alsof je serieuze pc-games op een zelfstandige bril speelt.

Terug naar mijn scherm

De conclusie: je kunt prima werken in mixed reality. Vooral toen ik Immersed had gekoppeld, kon ik alles doen wat ik normaal op een externe monitor doe. Ik miste geen belangrijke dingen. Een alternatieve hoofdband bleek wel essentieel om het een beetje comfortabel te maken, maar die was zo gekocht.

Ondanks deze ervaring keer ik toch terug naar mijn traditionele beeldscherm. Dat heeft vooral te maken met kleine punten. Het voelt bijvoorbeeld gek om geen oogcontact te maken als ik met iemand naast me probeer te praten. Daarnaast moest ik me continu zorgen maken over de accuduur, terwijl er naast mij een stopcontact zat. Een onnodige zorg die je bij een monitor niet hebt.

Wellicht is deze manier van werken over een paar jaar gangbaarder. Misschien wel met de bril van Apple; die heeft tenslotte van die gekke oogprojecties voorop. Daarmee kun je tenminste je collega’s weer rechtstreeks aankijken.

OPPO heeft de Reno14 Series gelanceerd. De smartphones, bestaande uit de Reno14 5G en Reno14 F(S) 5G, bieden AI-fotografie, verbeterde productiviteitsfuncties en een water- en stofbestendig ontwerp. Beide modellen zijn uitgerust met grote batterijen, snellaadtechnologie en ColorOS 15 op basis van Android 15. En ja, het is ook hier AI dat de klok slaat.

De nieuwe Reno14 5G en de Reno14 F(S) 5G combineren geavanceerde AI-functies met een ontwerp dat volgens de fabrikant is geïnspireerd op, eh, zeemeerminnen. Bijzonder ja... Beide modellen zijn uitgerust met verbeterde cameratechnologie en beschikken over een water- en stofbestendige behuizing met IP66, IP68 en IP69-certificeringen. De toestellen zijn per direct verkrijgbaar in Nederland.

Zeemeermin-look in glas

De Reno14 Series introduceert het zogenoemde Iridescent Mermaid Design, dat tot stand komt via twaalf coatinglagen en vijf fasen van microgravure, aldus Oppo. Hierdoor ontstaat een glanzende lichtreflectie op de achterkant. De Reno14 5G heeft een glazen afwerking uit één stuk gecombineerd met een aluminium frame, wat bijdraagt aan de stevigheid van het toestel. De behuizing is bestand tegen water en stof, en de usb-c-aansluiting is voorzien van een platina coating om corrosie te beperken, ook bij intensief gebruik.

©Oppo

Scherm reageert altijd

Beide modellen beschikken over een plat amoledscherm met smalle randen. De Reno14 5G heeft een 6,59-inch display, terwijl de Reno14 F 5G een 6,57-inch scherm biedt. Ze ondersteunen functies als Splash Touch en Glove Mode, waarmee het scherm dus ook bij natte handen of gebruik met handschoenen blijft reageren. Qua kleurstelling zijn er meerdere varianten beschikbaar. De Reno14 5G komt in Opal White en Luminous Green, terwijl de Reno14 F 5G verkrijgbaar is in Opal Blue en eveneens in Luminous Green.

Flitser versterkt nachtbeelden

Een belangrijk onderdeel van de serie is 'AI Flash Photography'. De Reno14 5G beschikt over een drievoudig flitssysteem, waaronder een speciale focusflitser voor de telefotocamera. Dit moet volgens Oppo tot tien keer meer lichtopbrengst geven dan bij de vorige generatie. De Reno14 F 5G heeft een tweevoudig flitssysteem dat een verdubbeling van de helderheid levert ten opzichte van eerdere modellen. De Reno14 5G is daarnaast uitgerust met een 50 megapixel 3,5x telefotocamera, waardoor gebruikers meer mogelijkheden hebben voor portret- en zoomfotografie.

©Oppo

Strakkere foto's dankzij AI

De toestellen bieden verschillende AI-gedreven functies. 'AI Livephoto 2.0' combineert korte en lange belichtingen in één opname, zodat bewegingen worden vastgelegd zonder onscherpte. Met de ingebouwde AI Editor kunnen foto's automatisch worden bijgesneden, vervorming worden hersteld en filters worden toegepast. Extra functies zijn onder andere 'AI Perfect Shot', dat ongewenste gezichtsuitdrukkingen kan corrigeren, en 'AI Eraser' en 'Reflection Remover', waarmee storende objecten of reflecties uit beelden worden gepoetst. Ook voor video zijn er verbeteringen, met ondersteuning voor 4K HDR-opnames met een breder dynamisch bereik en natuurgetrouwe kleuren.

Tolk en personal assistant in één

Naast fotografie richt Oppo zich met de Reno14 Series ook op productiviteit. Het nieuwe ColorOS 15 introduceert 'AI Mind Space', waarin informatie uit apps of het web eenvoudig kan worden opgeslagen en later via natuurlijke taal kan worden teruggevonden. Ook zijn er vertaalmogelijkheden toegevoegd, waaronder AI Call Translator voor live-gesprekken en een speciale app die tekst of spraak realtime vertaalt. Deze functies moeten de smartphones bruikbaarder maken in internationale situaties en bij dagelijks multitasken.

©Oppo

Extra koeling voor gamers

Voor betere prestaties tijdens gamen en multitasken zijn de toestellen voorzien van een verbeterd koelsysteem. De Reno14 5G beschikt over een 'AI Nano Dual-Drive'-koelsysteem, ondersteund door 'AI HyperBoost 2.0', dat de temperatuur ook tijdens intensief gebruik onder controle houdt. Daarnaast introduceert Oppo 'AI LinkBoost 3.0' voor stabielere netwerkprestaties, met automatische schakeling tussen netwerken en prioritering van belangrijke datastromen. Beide modellen hebben een 6000 mAh-batterij en ondersteunen de eigen SuperVooc-snellaadtechnologie.

Updates tot zes jaar

De Reno14 Series draait op Android 15 met ColorOS 15. Oppo belooft vijf grote ColorOS-updates en zes jaar beveiligingspatches, wat de gebruiksduur van de toestellen flink moet verlengen. Met functies als de 'Trinity Engine' en 'Luminous Rendering Engine' zijn vloeiende animaties en stabiele prestaties een belangrijk aandachtspunt.

De Reno14 Series is zoals gezegd per direct verkrijgbaar. De Reno14 5G kost 649 euro voor de versie met 512 GB opslag en 599 euro voor 256 GB. De Reno14 FS 5G met 512 GB opslag kost 449 euro, terwijl de Reno14 F 5G met 256 GB voor 399 euro al beschikbaar is. Oppo biedt tot 28 september verschillende introductiebundels aan, waaronder draadloze oordopjes en snelladers bij aankoop van een toestel.

Heb je een ingenieus ontwerp in gedachten, maar geen 3D-printer in huis? Geen probleem, want er zijn steeds meer manieren om objecten te laten printen zonder zelf apparatuur te bezitten. Online printdiensten nemen je werk uit handen, terwijl je alleen een digitaal bestand hoeft aan te leveren. Of je nu een sleutelhanger ontwerpt of een uniek cadeautje voor een verjaardag, 3D-printen biedt talloze mogelijkheden. Bovendien kun je putten uit uitgebreide digitale bibliotheken met kant-en-klare modellen.

Het printen van ruimtelijke objecten is makkelijker dan ooit, zelfs zonder eigen 3D-printer. Er is namelijk een groeiend aanbod van onlineplatforms en webshops dat het fysieke printproces voor hun rekening neemt, terwijl jij enkel een digitaal ontwerp aanlevert. Daardoor is 3D-printen niet langer alleen weggelegd voor techfanaten of bedrijven. Het volstaat om een geschikt 3D-model te hebben in een gangbaar bestandstype, zoals STL, OBJ of STEP, en je kunt direct aan de slag. De rest van het printproces kun je uitbesteden aan professionele printservices, zodat je altijd verzekerd bent van hoge kwaliteit. Zo kunnen hobbyisten, studenten en ondernemers gemakkelijk experimenteren met 3D-technologie. Het maakt niet uit of je een miniatuur voor bordspellen, een vervangend onderdeel voor een huishoudelijk apparaat of een gepersonaliseerd sierobject wilt maken. Je regelt alles met een paar simpele online handelingen.

Een ontwerp vinden of zelf maken

De eerste stap bij 3D-printen zonder eigen printer is het vinden of ontwerpen van een geschikt model. Online zijn er miljoenen gratis en betaalde ontwerpen beschikbaar, die je vrij kunt downloaden en gebruiken. Platformen als Thingiverse en MyMiniFactory staan bol van de creaties van hobbyisten en professionals. Via de zoekfunctie typ je bijvoorbeeld ‘phone holder’ (telefoonhouder), waarna je talloze varianten vindt die direct te printen zijn. Heb je liever iets unieks? Dan kun je zelf aan de slag met ontwerpprogramma’s met een intuïtieve interface, waarmee je een 3D-bestand genereert (zie het kader ‘Zelf 3D-modellen maken’). Zo heb je de basis voor je zelfgemaakte 3D-project klaar. Het kost uiteraard wat meer moeite dan kiezen voor een ontwerp van iemand anders, maar zelf ontwerpen is wel een stuk leuker en niet in de laatste plaats leerzamer.

Op sites zoals Thingiverse staan talloze leuke en praktische ontwerpen die je kunt downloaden.

Online printservices: zo werkt het

Als je eenmaal een bestand hebt, kun je het uploaden naar een online printservice. Er is keuze uit vele aanbieders, bijvoorbeeld 3DLabs en 3D Print Portaal. Je gaat naar de website en uploadt simpelweg het bestand vanaf je computer. De dienst controleert of je model printbaar is en toont vervolgens de geschatte kosten. Die kosten hangen af van materiaal, afmetingen en complexiteit. Wil je bijvoorbeeld een prototype in kunststof? Dan kies je in het materiaalmenu voor PLA of ABS en vink je de gewenste kleur aan. Ook metalen zoals staal of messing zijn soms mogelijk, maar die opties liggen prijstechnisch hoger. Heb je de instellingen gevonden? Dan rond je de bestelling af zoals je bij een reguliere webshop winkelt. De levertijd varieert van een paar dagen tot weken. Zo heb je in een handomdraai een professioneel geprint object in huis, zonder zelf technische apparatuur te hoeven bezitten. Het hele proces is daardoor uiterst laagdrempelig en snel geregeld.

Bij het aanleveren van je 3D-model is het belangrijk om te weten welke bestandstypen de printservice accepteert. STL is veruit de meest gangbare standaard. Het bevat de geometrie van je ontwerp in de vorm van kleine driehoekige vlakken. Daarnaast is OBJ populair omdat het extra informatie kan bevatten, zoals kleur- of textuurdetails. Er bestaan ook formaten als STEP, 3MF en AMF, maar niet elke aanbieder ondersteunt deze. Kijk op de website van de aanbieder ook of er aanvullende eisen zijn, bijvoorbeeld ten aanzien van de wanddikte van je ontwerp.

Het gebruik van een 3D-printservice is vaak heel eenvoudig.

 Keuze uit materialen en afwerking

Niet alleen de technologie achter 3D-printen is divers, ook de materiaalkeuzes zijn talrijk. Voor de meeste beginnende gebruikers volstaan de eerder genoemde kunststoffen zoals PLA en ABS (zie kader ‘De meest gebruikte materialen’). PLA is biologisch afbreekbaar en relatief eenvoudig te printen, terwijl ABS sterker en iets hittebestendiger is. Zoek je een chique uitstraling? Dan kun je kiezen voor harsgebaseerde prints, gemaakt met lasers (SLA) of lcd-technologie. Het resulterende oppervlak is zeer glad, ideaal voor gedetailleerde miniaturen of sieraden. Daarnaast zijn er steeds meer mogelijkheden om met metalen te werken, hoewel dit vaak duurder uitvalt. Als je een model in metaal bestelt, wordt het in meerdere stappen gefreesd, gegoten of gesinterd, afhankelijk van de aanbieder. Na het printen kan een object extra nabewerkt worden, bijvoorbeeld door schuren, polijsten of zelfs verven. Sommige onlinediensten bieden deze nabewerking als extra optie aan. In de menu’s kies je dan voor afwerkingen als Polished of Painted en geef je eventueel een gewenste kleur op. Zo bepaal je zelf hoe je uiteindelijke ontwerp eruit komt te zien, zonder eigen apparatuur in huis.

©stockphoto-graf - stock.adobe.com

PLA-filament is in eindeloos veel kleuren op rollen verkrijgbaar.

Kosten en planning in de hand houden

Wanneer je een 3D-object laat printen via een onlinedienst, is het verstandig om vooraf je budget en tijdsplanning te bepalen. De prijs wordt meestal berekend op basis van volume en materiaalkeuze. Een simpel plastic figuurtje kost bijvoorbeeld maar een paar euro, terwijl een groot metalen voorwerp in de honderden euro’s kan lopen. Doe een paar proefuploads met verschillende materialen en controleer de gepresenteerde prijs om een idee te krijgen van de mogelijkheden. Let ook op eventuele opstartkosten per bestelling. Sommige platformen rekenen een vast tarief voor elke nieuwe opdracht, ongeacht het formaat. Om transportkosten te beperken, kun je bestellingen combineren of meerdere exemplaren in één keer laten printen. Daarnaast is het slim om te checken hoelang de productie en verzending duren. Voor belangrijke deadlines is het verstandig om wat extra speling in te bouwen, zeker als je nog nabewerking wilt uitvoeren of het object elders moet laten afwerken. Zo voorkom je teleurstellingen, zowel financieel als qua timing, en houd je de kosten en planning beter onder controle.

©ANDREY RADCHENKO

3D-printen in metaal is aanzienlijk kostbaarder dan printen in kunststof.

Van idee tot realiteit met handige voorbeelden

Stel, je wilt een vervangende knop voor je keukenmachine ontwerpen. Om te beginnen meet je de diameter van de as, de hoogte van de originele knop en andere relevante maten met een schuifmaat. Daarna start je je ontwerpsoftware en maak je een cilinder met dezelfde afmetingen. Vervolgens ‘boor’ je een gat in het midden, iets groter dan de as. Je voorziet de buitenzijde van ribbels voor extra grip door simpelweg in je 3D-programma meerdere verticale vlakken toe te voegen. Vervolgens exporteer je het model. Upload je ontwerp naar een printservice en pas de materiaalinstellingen aan. Hierdoor krijg je direct zicht op de prijs. Ben je tevreden? Dan plaats je de bestelling en wacht je tot het pakketje arriveert. Een ander voorbeeld is het printen van gepersonaliseerde sieraden. Upload een eigen 3D-ontwerp, kies een metaal of metaalfinish en laat de aanbieder de rest regelen. Zo wordt 3D-printen iets tastbaars. Creatieve mogelijkheden zijn eindeloos, voor hobby, werk en studie.

©Studio Peace - stock.adobe.com

Meten is weten, dat geldt zeker voor het nauwkeurig namaken van vervangende onderdelen.

Verwacht geen wonderen

Als laatste is het belangrijk om je verwachtingen realistisch te houden. 3D-prints zien er over het algemeen net wat minder strak en glad uit dan in een fabriek of door een professional vervaardigde producten. Bekijk ook altijd de reviews van een printservice en controleer of ze ervaring hebben met het materiaal dat je wilt gebruiken. Blaas je ontwerp niet onnodig op, want hoe groter het is, hoe hoger de kosten en de kans op printfouten. Zorg dat je ontwerp fysiek stabiel staat, zonder overbodige uitsteeksels die kunnen breken. Een handige tip is om bij twijfel eerst een kleinere testversie te laten printen en die vervolgens aan te passen in de configuratietool, waarin je bijvoorbeeld de afmetingen eenvoudig aanpast. Zo zie je of het model overeenkomt met wat je in gedachten had, zonder direct de hoofdprijs te betalen. Voor speciale projecten met verfijnde details, zoals sieraden of miniaturen, is het raadzaam te informeren naar de resolutie en laaghoogte. Vaak kun je deze waarden instellen in de bestelmodule. Door daar goed op te letten, verbeter je de kwaliteit enorm. Zo haal je het beste uit je online 3D-printervaring.

Eigen prints zijn vrijwel altijd net wat minder strak dan in serie gemaakte producten, wat hier goed te zien is.

Meer controle

Met de juiste voorbereidingen, zoals een goed bestandstype en kennis van verschillende materialen, en door gebruik te maken van online printservices, kun je snel en voordelig aan de slag. Wil je nóg meer controle? Dan loont het om software te verkennen en op termijn eventueel zelf een 3D-printer aan te schaffen. Uiteindelijk is 3D-printen voor iedereen toegankelijk, zolang je maar de juiste stappen volgt.