ID.nl logo
Wij dompelden ons onder in de metaverse, dit is onze ervaring
© supamotion - stock.adobe.com
Huis

Wij dompelden ons onder in de metaverse, dit is onze ervaring

Het is alweer enige tijd geleden dat Facebook de naam in Meta heeft veranderd. Dat was niet voor niets. CEO Mark Zuckerberg gelooft er heilig in dat de metaverse onze toekomst is. In deze virtuele wereld dragen we slimme brillen waarmee we werken en afspreken met vrienden. We nemen een week lang de proef op de som.

In dit artikel nemen we je mee in een weekje metaverse. Auteur Bastiaan Vroegop heeft een week lang gewerkt en gegamed met de Quest 3 op zijn hoofd en deelt zijn bevindingen.

Lees ook: VR-y nice: op verkenning met de Meta Quest 3

Meta kocht enkele jaren terug het virtualreality-bedrijf Oculus. Dat is inmiddels hofleverancier van de Quest-brillen. De Meta Quest 3 is het nieuwste model dat op een paar fronten grote stappen maakt. Net als bij de voorganger is het een zelfstandige headset die zonder tussenkomst van pc of smartphone VR-apps en -games draait. Het compactere ontwerp maakt hem ergonomischer. Door de nieuwe chip is hij sneller en de speciale lenzen maken het scherm vele malen scherper.

De grootste belofte zit in de camera’s voorop: die laten in de virtualreality-bril de echte wereld zien. De Quest 2 kon dat ook, maar nu zie je jouw omgeving volledig in kleur. Het zorgt ervoor dat je apps in augmented reality (AR) kunt gebruiken of mixed reality, zoals Meta het zelf noemt. De Quest 3 toont virtuele objecten die in de ruimte zweven, terwijl je ook nog je gewone omgeving ziet. De echte en de virtuele wereld smelten op deze manier samen.

De Meta Quest 3 vertoont virtuele objecten in de echte wereld.

Licht nodig en stilzitten

Als je de Meta Quest 3 voor het eerst gebruikt, laat Meta je zien hoe de bril leuke games mogelijk maakt. De technologie leent zich ook perfect voor productiviteitsapps. Je kunt bijvoorbeeld een gigantisch groot computerscherm realiseren om op te werken. Tijdens een videocall projecteer je je collega’s in de kamer. Je kunt verder muzieknoten digitaal naar je piano laten zweven om zo een nummer te leren spelen.

De belofte is mooi. Bij een korte praktijktest werkt het ook aardig. De camera’s laten duidelijk je omgeving zien, als er tenminste genoeg licht is. In een donkere kamer wordt het beeld wat korrelig. Beelden neigen er ook naar wat in elkaar over te vloeien.

Een dieptesensor kijkt hoe ver weg objecten zijn om de realiteit zo goed mogelijk te tonen. De sensor maakt een dieptekaart, waar het camerabeeld vervolgens op wordt geplakt. Maar het kan soms een tel duren voordat die kaart helemaal klopt, terwijl het camerabeeld live wordt afgespeeld. Daardoor lijkt het alsof een object in de ruimte ineens van afstand verandert. Daar merk je weinig van als je gewoon stilzit en om je heen kijkt. Het is vooral merkbaar als je bijvoorbeeld met de bril op je neus door je huis rondloopt.

Met de app Piano Vision vliegen de virtuele noten naar je echte piano.

Apple Vision Pro

Het kan zijn dat bovenstaande technieken je bekend in de oren klinken. Er zijn tenslotte meerdere AR-bedrijven hiermee bezig en ook Apple kondigde dit jaar de Vision Pro aan. Dit is een bril die het vooral moet hebben van augmented reality. Apple liet zien hoe je met de Vision Pro onder meer op grote schermen je werk doet en films kijkt. Met de camera’s kun je speciale filmpjes maken en er is van alles mogelijk met allerlei apps.

Apple is niet het eerste bedrijf dat zich op augmented reality stort, maar de techreus staat er natuurlijk wel om bekend technologieën op de kaart te zetten. De smartphone en tablet kwamen pas van de grond toen Apple de iPhone en iPad toonden. Recentelijk lukte het Apple weer met de introductie van draadloze oordopjes. Dikke kans dat de Vision Pro ervoor gaat zorgen dat augmented reality serieuzer wordt genomen en veel meer mensen bereikt.

Die Apple-bril is in eerste instantie bedoeld voor een selecte groep, zo laat het leveringsgebied zien. In februari verschijnt de Apple Vision Pro eerst in de Verenigde Staten. Daarna volgt een kleine groep andere landen, waar Nederland niet tussen staat. Je kunt natuurlijk naar het buitenland gaan om er één te scoren, maar dan stuit je wel op de torenhoge prijs van 3.500 dollar. Vision Pro is duidelijk een luxeproduct, een alternatief voor de krachtige MacBook, als je die op het moment gebruikt. Voor alledaags gebruik is die prijs vermoedelijk lastig te rechtvaardigen, al willen wij de Vision Pro nog wel eens proberen.

Apple Vision Pro heeft een oledscherm waarop je ogen worden geprojecteerd. Daardoor kun je mensen gewoon aankijken.

Goedkoper alternatief

Op dat front biedt Meta een uitstekend alternatief. De Meta Quest 3 is in Nederland te koop en wordt aangeboden voor een zevende van de prijs. Je koopt de headset voor 550 euro. Daarbij is het wel verstandig om direct voor een betere hoofdband te kiezen. Daarmee kom je in totaal niet ver boven de 600 euro uit (zie kader ‘BoboVR M3 Pro’).

Omdat Meta flink inzet op mixed reality, wordt deze bril gepositioneerd als het betaalbare alternatief voor Apples model. Dat prijsverschil zie je op een paar fronten uiteraard terug. Collega’s die de Vision Pro konden testen, vertellen dat de algehele ervaring met de Apple-bril veel beter is. Maar of die hogere kwaliteit zeven keer het geld waard is, dat is de vraag. De Meta Quest 3 is op zichzelf namelijk ook een uitstekend apparaat.

BoboVR M3 Pro De Meta Quest 3 is een uitstekende headset, maar wordt geleverd met een ondermaatse hoofdband. Voor korte sessies is het prima, maar na een uur gaat je gezicht pijn doen en voelt je hoofdhuid verdoofd aan. De band is gemaakt om de bril zo hard mogelijk tegen je gezicht aan te duwen, maar dat is geen goede zet geweest.

Gelukkig zijn er meerdere manieren waarop je dit probleem kunt oplossen. Onze favoriet is een alternatieve hoofdband van BoboVR, genaamd de M3 Pro. Deze speelt leentjebuur bij de VR-bril die Sony ooit voor de PlayStation maakte. De band gebruikt een zogeheten halo-ontwerp. Hij zit op je voor- en achterhoofd als een pet, hoed of strakke zweetband, terwijl de bril voor je ogen bungelt. Dat voelt vele malen comfortabel. Voordeel: de M3 Pro heeft ook een batterij achterop, zodat je de accuduur van de Quest 3 verdubbelt.

De BoboVR M3 heeft een comfortabeler ontwerp, waarbij het gewicht op je voor- en achterhoofd ligt.

Met de grootse plannen van Apple en Meta lijkt een toekomst waarin we allemaal in mixed reality werken nabij. Hoe is het eigenlijk om dat nu al te doen? Wat als je jouw grote monitor op Marktplaats zet en inruilt voor een Quest 3 die je alledaagse werk gigantisch groot in de kamer projecteert? Ik heb de proef op de som genomen en dat een week lang geprobeerd. Mijn werk bestaat voor een groot deel uit het uitzoeken van allerlei zaken en het schrijven van artikelen. Dat kan op zich allemaal prima in een grotendeels digitale omgeving. Laten we kijken naar de resultaten van een week lang werken in mixed reality.

Dag 1: Een uurtje

Ik had op de eerste dag de ambitie om met de Quest 3 mijn laptop te vervangen. Er een computer aan koppelen voelde als onnodige ballast. Dat zou het een minder handzaam apparaat maken om ergens mee naartoe te nemen. Gelukkig kan veel van mijn werk vanuit de webbrowser en kun je vanuit de Meta-software meerdere browsertabbladen verspreid door de ruimte laten zien. Met tabjes voor Gmail, Slack en Google Docs ging ik aan de slag.

Een met bluetooth gekoppelde muis en toetsenbord lieten me als vertrouwd werken. Dat ging het eerste uur best aardig. Het is alsof je voor elke website een gigantisch groot scherm in je kantoor hebt hangen. De Infinite Office, zoals Meta dit noemt, geeft ontzettend veel ruimte om te werken. De tekst was bovendien door de hoge resolutie scherp en goed leesbaar.

Na het eerste uur begon de bril alleen wat minder fijn te zitten. Het gewicht werd steeds dieper in mijn gezicht geduwd, waardoor ik zelfs lichte hoofdpijn kreeg. Na twee uur besloot ik uiteindelijk op mijn ouderwetse computerscherm de dag te vervolgen, bang dat ik anders langdurige pijnklachten zou krijgen.

Meta noemt dit de Infinite Office: een plek waar je met oneindig veel schermen kunt werken.

Dag 2: laptop koppelen

Op dag twee besloot ik toch maar een computer aan de bril te koppelen. De ingebouwde webbrowsers waren prima voor simpel werk, maar voelden toch wat beperkend. Je kunt namelijk maar één webapp per virtueel scherm zien. Door een computer te koppelen, kun je wel Windows, Linux of macOS gebruiken, met alle gemakken van dien.

Er zijn veel apps om je scherm te tonen. De populairste optie is Virtual Desktop. Bij deze praktijktest koos ik uiteindelijk voor Immersed. Deze app is specifiek gemaakt voor productiviteit en laat je zelfs meerdere schermen maken van je computer. Ook leuk: je kunt werken in een sociale VR-ruimte, waar andere digitale werkers naast je zitten. Je kunt met hen zelfs een praatje maken.

Met Immersed had ik weer de workflow die ik mezelf al jarenlang aanmeet op een Mac, maar dan met het gemak van meerdere gigantische schermen. Dat werkte uitstekend, tot ik na een uur of twee toch weer last kreeg van die hoofdband. Gelukkig zou morgen de oplossing arriveren.

Met Immersed kun je het scherm van je pc of laptop streamen naar de Quest 3.

Dag 3: Vier uur!

Op deze dag arriveerde mijn BoboVR-hoofdband. Het verschil in gebruiksgemak was gigantisch groot. Ik kon ineens werken tot de accu van de bril leeg was, zonder dat ik ook maar een beetje hoofdpijn kreeg. Een volledige werkdag hield ik het alsnog niet vol, maar met de extra accu in de hoofdband tikte ik met gemak een uur of vier weg.

Ik merkte achteraf wel dat mijn ogen wat moe waren, doordat ik zo lang naar de schermen had gestaard. Bij een ouderwets computerscherm is dat minder een probleem, omdat ik daarbij makkelijker in de verte kan staren. Maar als ik in mixed reality ver weg kijk, tuur ik natuurlijk nog steeds naar mijn Quest-scherm.

Dag 4: Nog iets langer

Ik ontdekte dat Immersed een experimentele kabelfunctie heeft. Daarmee kun je met usb de bril aansluiten op je computer. Op die manier ontvang je dan je beeld. Wat betreft beeldkwaliteit en reactiesnelheid maakte dat weinig verschil. Die waren draadloos al prima, maar het zorgt wel voor een iets langere accuduur.

Ik had gehoopt dat ik de headset een hele dag achter elkaar kon gebruiken, maar helaas lukte dat niet. De stroomtoevoer van de laptop is niet krachtig genoeg om hem sneller te laden dan dat hij stroom verbruikt. Dat lukt trouwens de meeste acculaders op het moment nog niet bij de Quest 3. Op deze dag hield ik het een uur of vijf vol.

Dag 5: toch videobellen

Op de vrijdag had ik meerdere videovergaderingen met opdrachtgevers in mijn agenda staan. In theorie kunnen die gewoon in mixed reality. In Immersed kun je de webcam van je laptop gebruiken. Alleen dan kijkt de andere beller tegen jouw headset dragende kop aan. De app laat je ook een tweede, virtuele webcam installeren met een digitale avatar die meebeweegt met jouw mondbewegingen, een beetje alsof jouw gamepersonage in een Google Meet zit.

Allemaal prima opties, maar uiteindelijk koos ik het hazenpad en deed ik de bril tijdens vergaderingen af. Het voelde simpelweg te ongemakkelijk: alsof je die gozer bent met een Google Glass in de trein, waarvan iedereen denkt dat hij ze aan het filmen is.

Omdat ik het videobellen niet in mixed reality deed, kon de headset tijdens die vergaderingen opladen. Ik kon daardoor verspreid over de dag mijn schrijf- en onderzoekswerk volledig afkrijgen.

Immersed laat je een virtuele avatar maken.

Dag 6 en 7: gamen

De laatste twee dagen zeggen het minst over mijn productiviteitservaringen, want het weekend stond simpelweg in het teken van VR-games. Ik dook kerkers in bij Dungeons of Eternity en ik sprong tussen daken in Assassin’s Creed. Misschien wel de leukste ervaring was in Walkabout Mini Golf, waarin je online met anderen kunt midgetgolfen. Het voelt alsof je echt samen op de baan staat en een praatje maakt, de ultieme sociale ervaring in een game. De games zien er dankzij de nieuwe chip in Quest 3 mooier uit dan bij Quest 2. Het was kortgezegd indrukwekkend: alsof je serieuze pc-games op een zelfstandige bril speelt.

Dit najaar verscheen voor het eerst een volwaardige Assassin’s Creed-game voor virtual reality.

Terug naar mijn scherm

De conclusie: je kunt prima werken in mixed reality. Vooral toen ik Immersed had gekoppeld, kon ik alles doen wat ik normaal op een externe monitor doe. Ik miste geen belangrijke dingen. Een alternatieve hoofdband bleek wel essentieel om het een beetje comfortabel te maken, maar die was zo gekocht.

Ondanks deze ervaring keer ik toch terug naar mijn traditionele beeldscherm. Dat heeft vooral te maken met kleine punten. Het voelt bijvoorbeeld gek om geen oogcontact te maken als ik met iemand naast me probeer te praten. Daarnaast moest ik me continu zorgen maken over de accuduur, terwijl er naast mij een stopcontact zat. Een onnodige zorg die je bij een monitor niet hebt.

Wellicht is deze manier van werken over een paar jaar gangbaarder. Misschien wel met de bril van Apple; die heeft tenslotte van die gekke oogprojecties voorop. Daarmee kun je tenminste je collega’s weer rechtstreeks aankijken.

▼ Volgende artikel
POCO introduceert nieuwe F7 smartphone-serie met krachtige prestaties
Huis

POCO introduceert nieuwe F7 smartphone-serie met krachtige prestaties

POCO heeft twee nieuwe smartphones uitgebracht: de F7 Ultra en F7 Pro. Deze toestellen richten zich op gebruikers die veel waarde hechten aan snelheid en efficiëntie, zonder daarvoor de hoofdprijs te betalen.

De F7 Ultra is voorzien van de Snapdragon 8 Elite processor, die zorgt voor betere prestaties en minder energieverbruik dan voorgaande modellen. Het toestel heeft ook een speciale grafische chip die de beeldkwaliteit verbetert bij games en video's. De F7 Pro werkt met de Snapdragon 8 Gen 3 processor en draait op Xiaomi HyperOS 2. Beide telefoons hebben een goed koelsysteem waardoor ze niet snel oververhit raken, zelfs bij intensief gebruik.

©POCO

Qua batterijduur biedt de F7 Ultra een 5.300mAh batterij die in 34 minuten volledig opgeladen kan worden met de snellaadtechnologie. Je kunt deze telefoon ook draadloos opladen. De F7 Pro heeft een nog grotere batterij van 6.000mAh. Door speciale technologie behouden de batterijen van beide toestellen lang hun capaciteit, zelfs na veelvuldig opladen.

Fotografie en heldere schermen

Voor fotografie heeft de F7 Ultra drie camera's, waaronder een 50 megapixel hoofdcamera, een telelens en een 32 megapixel groothoeklens. De F7 Pro heeft een 50 megapixel hoofdcamera en een 8 megapixel groothoeklens. Beide telefoons maken gebruik van slimme beeldverwerking voor betere foto's.

De schermen van beide smartphones zijn erg helder (tot 3200 nits) en hebben technologie die zorgt voor minder vermoeidheid van de ogen. Ze zijn ook water- en stofbestendig volgens de IP68-norm en voorzien van krasbestendig glas.

©POCO

Prijzen en verkrijgbaarheid

De POCO F7 Ultra is te koop in geel en zwart in twee varianten: 12GB+256GB voor 779,90 euro en 16GB+512GB voor 849,90 euro.

De POCO F7 Pro is verkrijgbaar in zwart, zilver en blauw, eveneens in twee versies: 12GB+256GB voor 599,90 euro en 12GB+512GB voor 649,90 euro.

▼ Volgende artikel
Consumenten testen: de Philips 5000 Series PerfectDraft Thuistap
© Philips
Huis

Consumenten testen: de Philips 5000 Series PerfectDraft Thuistap

Een perfect getapt biertje op elk moment van de dag, dat is waar de Philips PerfectDraft 5000 Series goed van pas komt. Deze stijlvolle thuistap combineert gebruiksgemak met professionele prestaties, waardoor je thuis kunt genieten van de authentieke café-ervaring.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Philips

De Philips 500 Series PerfectDraft Thuistap HD3761/60 - een hele mond vol - is een geautomatiseerde biertap voor thuis. Het apparaat biedt ruimte voor een 6-litervaatje van je favoriete biertje naar keuze, waardoor je 30 dagen lang kunt genieten van verse biertjes uit eigen tap.

De HD3761/60 thuistap is door een testpanel van Review.nl gedurende een langere periode getest. Hoe waarderen de testers deze tap en hoe presteert deze in een thuisomgeving?

Strak design voor de moderne thuisbar

Het ontwerp van de PerfectDraft 5000 Series maakt direct indruk. "Het mooie strakke design past perfect in een moderne keuken", aldus Nicolle1307. De tap heeft een premium uitstraling en voelt stevig en solide aan. Harsh9 bevestigt dit en prijst het uiterlijk als een van de sterke punten. Wel merkt PauRei op dat de donkerblauwe kleurvariant 'bijna zwart' is, wat op een zwart aanrechtblad zichtbaar blijft. Met een gemiddelde score van 8,2 voor vormgeving waarderen testers het moderne design.

©Philips

Verfrissende prestaties

De koelprestaties van de PerfectDraft zijn indrukwekkend. Het apparaat koelt het bier constant tot 3 graden Celsius, wat zorgt voor een perfect gekoeld drankje. "Het getapte bier is perfect op temperatuur", bevestigt een van de testers. Wel merken meerdere testers op dat de koeltijd aanzienlijk kan zijn. 'Het duurt best lang voordat het vat gekoeld is, daarom is het aan te raden om het vat alvast buiten (in de winter) of koelkast te zetten', adviseert Jens. De koelprestaties krijgen gemiddeld een 8,5 van de testers.

"Als je eenmaal een vers getapt biertje uit je eigen tap hebt gehaald, wil je niet meer terug naar blik of fles."

- TestExpert

Intuïtief in gebruik

Het gebruiksgemak scoort hoog bij de testers, met een gemiddelde van 8,7. "Het installeren is eenvoudig en binnen twee minuten gedaan", vertelt Harsh9. De bijbehorende app wordt als nuttige aanvulling gezien. "Handig met een app zodat je kan zien hoelang je vat erin zit", merkt Wouter op. TestExpert voegt toe dat "het tappen makkelijker ging dan verwacht – al zou een cursus voor mij geen overbodige luxe zijn geweest".

"Elk glas smaakt alsof het direct in een café is getapt: vers, perfect gekoeld en met een mooie schuimkraag."

- Review.nl-tester

Praktisch in het dagelijks gebruik

De dagelijkse bediening verloopt soepel, al zijn er enkele praktische overwegingen. "Het apparaat maakt bijna geen geluid. Hij staat hier continu aan zodat hij op temperatuur blijft", deelt een van de testers. Ditchscraper merkt op dat deze versie een verbetering is ten opzichte van eerdere modellen: "geen geluid van het op druk houden, enkel als er getapt wordt". Een aandachtspunt is de omvang, want hij is niet heel makkelijk in een keuken weg te werken, is een mening die wordt gedeeld.

©Philips

✅ Pluspunten

  • Perfect gekoelde biertjes
  • Gebruiksvriendelijk
  • Produceert weinig geluid
  • Handige app-ondersteuning

❌ Minpunten

  • Relatief lange koeltijd
  • Temperatuur niet instelbaar
  • Hoge prijs voor fusten

Conclusie

Met een gemiddeld eindcijfer van 8,4 is de Philips PerfectDraft 5000 Series een overtuigende thuistap. De combinatie van strak design, goede koelprestaties en gebruiksgemak maakt het een waardevolle aanwinst voor bierliefhebbers. Wel moet je rekening houden met de aanschafprijs en de relatief dure fusten.