Pc-games worden al lange tijd niet meer op een schijfje verkocht. In plaats daarvan zijn er verschillende sites die digitale codes aanbieden. In dit artikel bespreken we de voor- en nadelen van de verschillende pc-gamewinkels.

Algemene pc-gamelaunchers

De populairste manier om games te kopen is via zogeheten pc-gamelaunchers. Dit zijn stukken software waarmee je digitaal games kunt kopen en spelen. Steam is veruit de grootste launcher en biedt dan ook de meeste keuze uit games. Bijna alle gamemakers zetten hun spellen op Steam. Wel voert het platform geen kwaliteitscontroles uit, behalve een check om te zien of het spel werkt en veilig is, waardoor er ook een hoop vlug in elkaar geflanste bagger op verschijnt. Steam hanteert gelukkig wel een soepel terugbetaalbeleid: als je een game minder dan twee uur hebt gespeeld, wordt je verzoek om een terugbetaling altijd goedgekeurd.

Er worden regelmatig kortingsacties gehouden, waarvan de Steam Summer en Winter Sales de grootste zijn. Ook kun je een game op een digitaal verlanglijstje zetten om een notificatie (of een e-mail) te ontvangen als de maker de game afprijst.

Epic Games, de maker van Fortnite, heeft enkele jaren geleden een eigen launcher opgezet om de concurrentiestrijd aan te gaan met Steam. Hoewel dit platform nog lang niet zo groot is – en veel uitgevers hun games niet via deze winkel uitbrengen – heeft de Epic Games Store wel enkele voordelen.

🕹️Ook interessant: Creëer jouw ideale gameroom met deze accessoires

Gratis game bij Epic

Zo biedt het bedrijf iedere week een game gratis aan om gebruikers naar de winkel toe te lokken. Ook zijn de kortingen tijdens sales vaak groter dan die van Steam. Verder heeft de uitgever deals gesloten met sommige grote ontwikkelaars, zodat ze bepaalde games exclusief voor de Epic Games Store uitbrengen. Als je een nieuw spel niet kunt vinden op Steam, komt dat dus waarschijnlijk door een overeenkomst met Epic.

Tot slot heb je nog GOG. Deze winkel is nog minder populair, maar heeft voornamelijk als voordeel dat er veel oudere spellen op te vinden zijn, die je niet op andere plekken kunt kopen. Denk aan spellen als Jazz Jackrabbit of de eerste paar Resident Evil- en Mortal Kombat-games. GOG past deze spellen aan om ervoor te zorgen dat ze ook op moderne pc's goed speelbaar zijn. Het aanbod nieuwe titels is wel aanmerkelijk kleiner dan bij Steam en Epic.

Gamelaunchers van ontwikkelaars

Sommige game-uitgevers bieden hun spellen aan via een eigen gamelauncher. Ubisoft-games kun je bijvoorbeeld kopen en spelen via Ubisoft Connect en EA heeft een gelijksoortige app. De meeste games van deze uitgevers zijn ook verkrijgbaar via een algemene launcher, maar vaak heb je dan alsnog het eigen platform nodig om de spellen te kunnen opstarten.

Ubisoft en EA bieden via hun eigen gamelaunchers ook een abonnementsmodel aan. Daarbij kun je voor een vast bedrag per maand of jaar alle games van de maker spelen, waaronder de allernieuwste titels. Daarnaast bieden de uitgevers bepaalde voordelen als je direct via hun platform koopt, zoals exclusieve kortingen of punten die je aan zaken kunt uitgeven.

Ook de gamelauncher van Xbox heeft zo'n optionele Netflix-achtige abonnementendienst: Game Pass. Deze heeft als bijkomend pluspunt dat je niet alleen eigengemaakte games van Microsoft kunt spelen (ook als ze net uit zijn), maar daarbovenop ook honderden games van een groot scala aan andere ontwikkelaars.

Productcodeaanbieders

Koopjesjagers kunnen games vaak goedkoper krijgen door spellen niet rechtstreeks op een gamelauncher te kopen, maar via sites die productcodes doorverkopen. Op deze sites kun je alleen games kopen. Om ze te spelen heb je nog altijd de bovengenoemde launchers nodig.

Zulke codeverkopers heb je in twee smaken. De bekendste, zoals G2A, CDKeys en Kinguin, zijn marktplaatsen waarop gebruikers ongeautoriseerde codes aanbieden. Dat wil zeggen dat het onduidelijk is waar ze vandaan komen. Soms kopen gebruikers ze voor een prikkie in goedkope regio's om ze vervolgens voor winst door te verkopen in rijkere landen, maar er zijn ook gevallen bekend waarbij de aangeboden codes zijn gestolen. Hoewel games op deze sites vaak stukken goedkoper zijn dat op de launchers zelf, heb je geen garantie dat ze werken. Mochten de codes het niet doen, dan kun je ook niet bij de codeverstrekker of gamelauncher aankloppen om je geld terug te krijgen.

Legitieme aanbieders

Er zijn ook legitieme codeverkopers, zoals Green Man Gaming, Humble Bundle en Fanatical. Die krijgen hun codes van de ontwikkelaars zelf. Ze houden een kleiner deel van de winst in dan grote launchers als Steam en Epic, waardoor ze games vaak wat goedkoper kunnen aanbieden. De spellen zijn meestal wel duurder op deze sites dan bij de onofficiële codeaanbieders, maar je hebt tenminste de garantie dat ze het doen. Ook houden deze sites regelmatig kortingsacties, waardoor spellen hier soms voor een spotprijs te halen zijn.

Als je tureluurs wordt van al deze opties, kun je ook een bezoekje brengen aan sites als IsThereAnyDeal. Die houden de prijzen van vrijwel alle codesites en gamelaunchers bij, zodat je in een oogopslag kunt zien waar je een game het goedkoopst kunt krijgen.

Wanneer je op afstand een apparaat of server in je thuisnetwerk benadert, is dat niet zonder risico. Met een eigen VPN-server creëer je een versleutelde verbinding. Daarmee blijft je netwerk van buitenaf onzichtbaar, behalve voor geautoriseerde apparaten zoals je smartphone.

Het kan handig zijn om bijvoorbeeld services op je thuiscomputer, of andere apparaten, zoals ip-camera’s en domotica op afstand te benaderen. Veel gebruikers maken dit mogelijk met een poortdoorverwijzing in de router. Deze gaat rechtstreeks naar een of andere interne service waardoor de poorten van deze services ook van buitenaf bereikbaar zijn. Dit is helaas niet de veiligste oplossing. Veel botnets en hackers scannen namelijk automatisch op open poorten om vervolgens gerichte aanvallen uit te voeren. Zo kan ook malware worden geïnstalleerd die zich vervolgens naar andere apparaten in je netwerk kan verspreiden.

Daarnaast is het verkeer met je thuisnetwerk vaak onversleuteld, zeker wanneer je geen https of TLS (Transport Layer Security) gebruikt. Maak je bijvoorbeeld verbinding via een openbaar wifi-netwerk, dan kunnen aanvallers makkelijk je gegevens onderscheppen en je netwerkverkeer manipuleren. Met een eigen VPN-server in je netwerk vermijd je deze risico’s grotendeels. We leggen uit hoe dit werkt, maar vooral hoe je dit installeert op een Windows-pc en je netwerk extern via deze server benadert. Je kunt dit eventueel ook realiseren op je Raspberry Pi, NAS of binnen Home Assistant.

Virtual Private Network

Een VPN-verbinding (Virtual Private Network) werkt door eerst een VPN-server op te zetten en te bepalen welke apparaten of clients toegang krijgen. Dit gebeurt via een cryptografisch sleutelpaar, bestaande uit een publieke en private sleutel, uniek voor elke client. Je kunt VPN-servers meestal ook zo configureren dat elke client aan een specifiek ip-adres wordt gekoppeld, waardoor alleen aanvragen met de juiste publieke sleutel vanaf dat ip-adres worden geaccepteerd. Niet-herkende sleutels krijgen doorgaans helemaal geen reactie (silent drop), wat wel zo veilig is. Alleen vertrouwde apparaten kunnen dus verbinding maken. Bovendien wordt ook het dataverkeer volledig versleuteld, zodat internetproviders en hackers dit niet kunnen lezen.

Als je via een VPN-server op je thuisnetwerk verbinding maakt met het internet, zien verder alleen websites en diensten het publieke ip-adres van je thuisnetwerk. Ze zien dus niet die van je mobiele apparaat. Dit kan handig zijn als je bijvoorbeeld online wilt bankieren vanuit het buitenland. Sommige banken blokkeren buitenlandse transacties of vragen om extra verificatie.

Er zijn enkele betrouwbare VPN-protocollen, zoals OpenVPN, IKEv2/IPsec en WireGuard. In dit artikel gaan we aan de slag met WireGuard. Die biedt niet alleen sterke encryptie en snelle verbindingen (via UDP), maar is via WireGuard Easy relatief eenvoudig te installeren op Linux en Windows (met Docker Compose).

Een veilige verbinding via een versleutelde VPN-tunnel.

Docker Desktop

We installeren de VPN-server op een Windows 11-pc. Dit gaat het eenvoudigst via Docker Desktop. Deze applicatie is beschikbaar voor Windows, macOS en Linux. Hiermee draai je een nagenoeg kant-en-klare WireGuard-server in een geïsoleerde omgeving, oftewel een container.

De installatie verloopt in enkele muisklikken: de eerste keer klik je op Accept en twee keer op Skip. Minimaliseer hierna het venster, maar laat de app draaien. Standaard wordt ook Docker Compose geïnstalleerd, dit is een opdrachtregeltool waarmee je vanuit één configuratiebestand (docker-compose.yml) ook meerdere containers tegelijk kunt starten en beheren. Dit maakt het opzetten van de WireGuard-server eenvoudiger. Je kunt vanaf de Opdrachtprompt met de opdrachten docker info (of docker run hello-world) en docker compose version checken of beide componenten beschikbaar zijn.

Docker Desktop heb je met enkele klikken geïnstalleerd.

Docker Compose

Docker is nu klaar om de WireGuard-container te installeren, starten en beheren. Gebruik hiervoor dit docker-compose.yml-bestand. Scrol op de pagina naar de link docker-compose.yml en druk op het knopje Copy raw file (rechtsboven). Open een teksteditor, zoals Notepad++  of Kladblok. Plak de inhoud met de toetscombinatie Ctrl+V in de editor. Sla dit bestand op als docker-compose.yml in een aparte, eventueel nog te creëren map, bijvoorbeeld C:\Users\<je_gebruikersnaam>\docker\wireguard.

Het nog onbewerkte yml-bestand hebben we lokaal opgeslagen.

Wachtwoord en taal

Wijzig het standaardwachtwoord zonder dit in leesbare vorm op te slaan. Gebruik het veld PASSWORD_HASH en voer hier een versleutelde wachtwoord-hash in.

Ga hiervoor naar de hash generator, vul het gewenste wachtwoord in bij Enter plain text to hash en klik op Generate. Kopieer de Hashed Output met Ctrl+C en plak deze met Ctrl+V achter PASSWORD_HASH= in het yml-bestand. Verwijder hier het commentaarteken # en vervang alle enkele $-tekens in de hash door dubbele $$-tekens. Voor bijvoorbeeld het wachtwoord 123ReshiftNL!!! zou dit opleveren: PASSWORD_HASH=$$2a$$04$$OXVNdAoCApXePuUr1IXNqe2JuDf.62hzkbINCSPGaf4QMOhQadP.i.

Als je het WireGuard-dashboard niet wilt beveiligen, kun je deze regel geheel verwijderen, maar dit is niet aan te raden. Verder kun je de dashboardinterface instellen op Nederlands door in het yml-bestand – LANG=en te vervangen door – LANG=nl.

Veiligheidshalve gebruik je een wachtwoordhash en dus niet het wachtwoord zelf.

Netwerkparameters

Een andere belangrijke parameter is nog WG_HOST. Deze kun je, als test, voorlopig instellen op het interne ip-adres van de pc met je WireGuard-server. Zorg er bij voorkeur voor dat dit een vast of gereserveerd ip-adres is. Je vindt dit adres door op de Opdrachtprompt het commando ipconfig uit te voeren, achter IPv4 Address bij je actieve netwerkverbinding, zoals Ethernet of Wi-Fi.

Je treft in het yml-bestand bijvoorbeeld ook WG_DEFAULT_DNS aan. Standaard wordt blijkbaar de CloudFlare DNS-server (1.1.1.1) gebruikt, maar als je wilt kun je dit hier wijzigen, bijvoorbeeld in WG_DEFAULT_DNS=8.8.8.8, 8.8.4.4 voor de Google DNS-servers (verwijder dan ook het commentaarteken #).

Noteer ook de poorten die door WireGuard worden gebruikt: 51820 (poort voor inkomende VPN-verbindingen) en 51821 (poort voor het lokale dashboard). Uit veiligheidsoverwegingen zou je eventueel de luisterpoort voor inkomende connecties kunnen aanpassen. Dat doe je bijvoorbeeld als volgt: - “55555:51820/udp”. De eerste, gewijzigde poort is namelijk de externe poort. De tweede poort is de interne poort die WireGuard zelf gebruikt en deze moet zo blijven. Er zijn nog heel wat andere instelbare parameters, maar deze kun je in principe ongewijzigd laten.

De meeste parameters in het yml-bestand kun je (gelukkig) ongemoeid laten.

Proefdraaien

Controleer of alle items die met – beginnen netjes onder elkaar staan uitgelijnd, want YAML blijkt gevoelig voor spaties en inspringingen. Bewaar vervolgens het gewijzigde yml-bestand via Bestand / Opslaan (als).

Hoewel er nog router- en clientinstellingen nodig zijn, kan het geen kwaad om alvast te testen of de WireGuard-container goed opstart en het dashboard bereikbaar is. Open de Opdrachtprompt en navigeer naar de WireGuard-map (C:\Users\<je_gebruikersnaam>\docker\wireguard in ons eerdere voorbeeld). Voer daar het commando docker compose up -d uit.

Als Docker meldt dat de Windows Firewall de verbinding blokkeert, klik dan op Toestaan. Kort daarna verschijnt de melding Container wg-easy Started. In Docker Desktop, bij het onderdeel Containers, zie je dat wg-easy actief is en via Show all ports worden de netwerkpoorten weergegeven zoals in het yml-bestand opgenomen. Hier kun je de container ook stoppen, opnieuw starten of desnoods verwijderen.

Test het WireGuard-dashboard door op de pc te surfen naar localhost:51821. Na het invoeren van het wachtwoord verschijnt de melding dat er nog geen clients zijn. Die moet je dus eerst nog aanmaken.

Je kunt op verschillende manieren controleren of de container goed is opgestart.

Client op je mobiel

Maak voor elk apparaat dat je met de VPN-server wilt verbinden een aparte login aan, zodat je altijd ziet welke apparaten een connectie hebben gemaakt. Klik op +Nieuwe client, geef een duidelijke naam in, zoals Mijn Android smartphone, en bevestig met Creëren. Je krijgt nu het ip-adres te zien dat WireGuard voor deze connectie reserveert. Zorg dat de schakelknop is ingeschakeld en klik op het QR-code-pictogram.

Ga nu naar je apparaat. Test dit eerst met een smartphone die verbonden is met hetzelfde netwerk als je WireGuard-server. Download en open de WireGuard-app via de appstore. Tik op de +-knop en kies Scan van QR-code. Bevestig met Tijdens gebruik van app en richt de camera op de QR-code op je pc. Geef de tunnel een naam, zoals MijnWireGuard, en bevestig met Maak nieuwe tunnel.

Zodra je de schakelknop bij deze verbinding inschakelt, wordt de VPN-connectie opgezet. Dit herken je vaak aan een sleutelicoontje in de statusbalk. Tik op de naam van de verbinding om details te bekijken zoals de Publieke sleutel, Adressen, ingestelde DNS-servers, het Eindpunt (poort en ip-adres waarop je WireGuard-server luistert) en de Transfer (ontvangen en verzonden data). Dit dataverkeer kun je trouwens ook realtime volgen in het WireGuard-dashboard bij de betreffende client.

Zowel op de server als op de client kun je de verbinding en transfers volgen.

Client op je pc

Als je apparaat geen QR-code ondersteunt, kun je een configuratiebestand gebruiken. Ga naar het WireGuard-dashboard en klik op het downloadicoontje naast de betreffende client om een conf-bestand te genereren.

Voor bijvoorbeeld een Windows-laptop installeer je met een paar muisklikken eerst de WireGuard-app. Start deze app en klik op Import tunnel(s) from file. Verwijs naar het gedownloade conf-bestand en bevestig met Activate. De VPN-connectie wordt meteen opgezet.

Je kunt een VPN-verbinding ook opzetten met het bijbehorende configuratiebestand.

Externe toegang

De VPN-connectie werkt voorlopig helaas alleen binnen je eigen netwerk, wat niet zo nuttig is. Om je VPN-server ook extern bereikbaar te maken, gebruik je niet het interne ip-adres van de server, maar vul je in het yml-bestand achter WG_HOST= het publieke ip-adres van je router/netwerk in. Dit adres vind je door vanaf je netwerk naar www.whatismyip.org te surfen en bij My Public IPv4 te kijken. Dit resulteert bijvoorbeeld in WG_HOST=85.196.235.130.

Zet deze wijzigingen door door de WireGuard-container opnieuw te creëren, door vanuit de WireGuard-map de commando’s docker compose down en docker compose up -d uit te voeren.

Maak opnieuw de container aan om aanpassingen in het yml-bestand door te voeren.

Routerconfiguratie

Je kunt dit op zich al testen, maar verder dan je router kom je helaas niet. Je moet namelijk eerst een mechanisme instellen dat aanvragen voor WireGuard (op standaardpoort 51820) doorstuurt naar de computer waarop de VPN-server draait. Hoe je deze poortdoorverwijzing uitvoert, hangt af van je routermodel. Op deze site staan instructies voor talrijke modellen.

Meestal komt het hierop neer: Meld je aan bij je router via de browser. Het interne ip-adres van je router vind je door ipconfig in de Opdrachtprompt uit te voeren, en bij Default Gateway te kijken. Zoek in de routerconfiguratie een rubriek als Port Forwarding of eventueel Virtual Server en creëer een nieuwe regel. Stel zowel de externe als interne poort in op 51820 (UDP) en vul tevens het interne ip-adres van je WireGuard-server in. Bevestig je instellingen. Maak vervolgens een nieuwe client aan in je WireGuard-dashboard. Hiermee zou je nu ook extern verbinding moeten kunnen maken met de VPN-server.

Zo ziet de poortdoorverwijzingsregel eruit op onze eigen router (D-Link EaglePro AI).

DDNS: registratie

We zijn er helaas wellicht nog niet helemaal. De kans is namelijk reëel dat je internetprovider je publieke ip-adres dynamisch toekent, waardoor dit adres zomaar kan wijzigen. In plaats van dit na elke wijziging telkens handmatig aan te moeten passen in het WireGuard yml-bestand, is het beter een DDNS-dienst (Dynamic DNS) te gebruiken.

Een handige, gratis optie is DuckDNS. Ga naar www.duckdns.org en maak een account aan, bijvoorbeeld via Sign in with Google. Kies een geschikt subdomein en bevestig met add domain, bijvoorbeeld http://mijn-wireguard.duckdns.org. Als alles goed gaat, verschijnt je publieke ip-adres automatisch bij current ip. Vul het desnoods handmatig in en bevestig dan met update ip. Noteer het token dat bovenaan wordt weergegeven, bijvoorbeeld c88e263d-3c31-4a72-a879-6aeb90660037.

Om te testen of je domein correct werkt, open je de Opdrachtprompt en geef je (in ons voorbeeld) het volgende commando:

Dit zou je publieke ip-adres moeten tonen. Vul nu deze domeinnaam (mijn-wireguard.duckdns.org) in het yml-bestand achter WG_HOST=, en maak de bestaande container opnieuw aan, zoals eerder uitgelegd.

Creëer het gewenste subdomein bij DuckDNS en controleer of dat operationeel is.

DDNS: auto-update

De DDNS-provider heeft het gekozen subdomein aan je huidige publieke ip-adres gekoppeld. Nu moet je ervoor zorgen dat deze koppeling behouden blijft, ook als het publieke ip-adres wijzigt. Dit kan door een op de achtergrond draaiende Docker-container een API (Application Programming Interface) van Duck DNS te laten aanroepen.

Open je teksteditor en voer de volgende code in:

Vervang uiteraard <mijn_subdomein> en <mijn_duckdns_token> door de juiste waarden. Bewaar dit bestand als docker-compose.yml in een aparte map, bijvoorbeeld C:\Users\<je_gebruikersnaam>\docker\duckdns. Voer vervolgens vanuit deze map het commando docker compose up -d uit en controleer in Docker Desktop of de container van Duck DNS draait.

Met een extra container houd je de Duck DNS-koppeling netjes up-to-date.

Met de OnePlus Nord 5 maakt de Chinese fabrikant een aantal opmerkelijke keuzes, die niet iedereen zal bekoren. Maar voor 499 euro haal je nog steeds een toestel in huis dat op veel fronten voldoet aan allerlei eisen. Je haalt daarmee 12 GB aan werkgeheugen en 512 GB aan interne opslagruimte in huis. Hoe bevalt de smartphone na een paar weken gebruik?

De OnePlus Nord 5 wijkt behoorlijk af van zijn voorganger (de Nord 4) door over te stappen van een metalen unibody naar een polycarbonaat frame en een glazen achterkant. Ondanks die verandering voelt het toestel verrassend solide aan en ligt-ie lekker in de hand. De telefoon kan bovendien tegen een stootje, een spatje en een stofje dankzij Gorilla Glass 7i en een IP65-classificatie. Het toestel is daarnaast beschikbaar in een aantal opvallende en fijne kleurenopties, zoals Marble Sands en Dry Ice. Ook wordt een voorgemonteerde screenprotector meegeleverd.

Een opvallend verschil met eerdere generaties is de komst van de Plus Key, die de vertrouwde en alom geliefde Alert Slider vervangt. Deze programmeerbare knop – vergelijkbaar met Apples Action Button – biedt toegang tot uiteenlopende functies, zoals de camera, zaklamp en de nieuwe Plus Mind AI-functie. We missen de Alert Slider nog steeds, maar de Plus Key is veelzijdiger en draagt bovendien bij aan een betere waterbestendigheid. Goed om te weten: je kunt de knop ook gebruiken zoals je dat deed met die slider, dus de functie is niet helemaal verdwenen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Lekker blijven gamen

Het midrange toestel beschikt over een oleddisplay van 144 Hz en is met name ontworpen voor gamers. Hoewel de meeste apps en games op 60 tot 120 Hz draaien, kunnen titels als Call of Duty Mobile wel de volledige 144 Hz benutten. Het scherm is gegroeid naar een royale 6,83 inch en behoudt zijn scherpte, terwijl de helderheid is opgekrikt tot 1400 nits (met een piek van 1800 nits), waardoor je ook buiten in de zon alles goed kunt volgen. De vingerafdruksensor is snel, maar de plaatsing is voor ons gevoel wel een beetje laag.

De dubbele luidsprekers zorgen voor helder stereogeluid, hoewel de bas wat aan de magere kant is (logisch gezien het formaat van het toestel). Een oplader is niet in de doos inbegrepen, geheel volgens EU-regelgeving. Op het gebied van accu en opladen biedt de Nord 5 een batterij van 5200 mAh, met 80W-snelladen. Desondanks levert de telefoon anderhalve dag accuduur bij gemiddeld gebruik. Een welkome toevoeging is bypass-opladen, dat de batterij beschermt tegen overmatig opladen en oververhitting, zodat je lekker kunt blijven gamen.

©Wesley Akkerman

Snelle processor en software

Dat laatste lukt trouwens ook prima door de aanwezigheid van de Snapdragon 8s Gen 3-chipset, een zeer capabele midrange-processor. In het dagelijks gebruik merk je dat op verschillende momenten: apps openen snel en multitasken verloopt soepel. Zelfs veeleisende 3D-games vertonen geen kuren, ook niet bij hoge grafische instellingen. Bovendien komt hier die 144Hz-verversingssnelheid van pas. Het grote Cryo-Velocity VC-koelsysteem zorgt ervoor dat de telefoon koel blijft, zelfs tijdens langere gamesessies, waardoor je je nooit zorgen hoeft te maken over een oververhitte telefoon.

Aan de voorkant heb je te maken met Android 15 met daaroverheen OxygenOS 15, dit keer voorzien van OnePlus AI. Daarmee krijg je toegang tot de AI Plus Hub, die dient als centraal punt voor geheugensteuntjes (vergelijkbaar met wat de Nothing Phone 3a doet). Met de functie Geheugenruimte sla je eenvoudig scherminformatie op via de Plus-toets, terwijl je via AI Search snel functies en andere zaken opzoekt. Verder is er nog een vertaalfunctie, die niet in het Nederlands werkt, evenals zaken als Google Gemini en natuurlijk Circle to Search.

1x

2x

Competitieve camerakwaliteit

De camera van de OnePlus Nord 5 biedt een aanzienlijke upgrade aan de achterzijde. De hoofdcamera beschikt nu over een grotere sensor van 50 megapixel en profiteert van dezelfde geavanceerde beeldverwerkingsalgoritmen als het vlaggenschip. Dat zorgt voor indrukwekkende foto's met accurate en dynamische kleuren, vooral bij goede lichtomstandigheden. De telefoon heeft daarnaast een ultragroothoeklens van 8 megapixel, hoewel de kwaliteit daarvan iets minder is. Ook in het donker presteert de camera relatief sterk dankzij een effectieve avondmodus.

De midranger maakt tot slot indruk met zijn selfiecamera. Ten opzichte van de Nord 4 is dit een van de grootste verbeteringen. De frontcamera beschikt over een 50 megapixelsensor met autofocus en levert behoorlijk wat detail en kleurrijkheid, zelfs bij weinig licht. Hoewel de portretmodus nog wat steken laat vallen in randdetectie, blijft over het algemeen de boodschap hangen dat de camera-ervaring voor deze prijsklasse behoorlijk competitief is, met de frontcamera als topper. Beter dan de Pixel 9a is-ie niet, maar Google opereert dan ook in een klasse apart.

0,5x

1x

2x

OnePlus Nord 5 kopen?

De OnePlus Nord 5 biedt al met al een aantrekkelijk totaalpakket, ondanks enkele opmerkelijke keuzes. Het toestel voelt met zijn polycarbonaat frame en glazen achterkant solide aan, ook al is het jammer dat de metalen unibody het veld heeft geruimd. De overstap van de Alert Slider naar de veelzijdiger Plus Key is even wennen, maar de geliefde functionaliteit blijft behouden. De combinatie van een 144 Hz oledscherm, een krachtige Snapdragon 8s Gen 3-chipset en efficiënte koeling maakt de Nord 5 uitermate geschikt voor gaming en dagelijks gebruik.

Bovendien onderscheidt de Nord 5 zich met zijn competitieve camerakwaliteit, met name de indrukwekkende selfiecamera met autofocus die bij weinig licht uitstekende resultaten levert. De hoofdcamera aan de achterzijde profiteert van geavanceerde algoritmen voor accurate en dynamische kleuren. Met Android 15 en OxygenOS 15 inclusief AI-functies zoals Plus Mind, en de belofte van zes jaar updates, biedt de Nord 5 veel waar voor zijn geld. Ondanks het gebrek aan een meegeleverde oplader en wat kleine tekortkomingen, is de OnePlus Nord 5 zeker de moeite waard voor 499 euro.