Het aansluiten en programmeren van elektronische componenten op een microcontrollerbordje kan flink wat werk zijn. Met Wokwi simuleer je eenvoudig een ESP32, Raspberry Pi Pico of Arduino met alle bijbehorende elektronica. Zo kun je al beginnen met programmeren en verschillende dingen testen, zonder dat je telkens je breadboardopstelling hoeft aan te passen.

Met Wokwi maak je een virtuele versie van een microcontrollerproject. Op de Wokwi-site simuleer je gratis een ESP32 (alle types), Raspberry Pi Pico, Arduino (Uno, Mega of Nano) of STM32. Maar ook allerlei elektronische componenten, zoals leds, drukknoppen, potentiometers, luidsprekers, sensors, motors en LC-displays. Bekijk voordat je begint eens de lijst met ondersteunde hardware.

Je kunt je projecten online programmeren in bijvoorbeeld MicroPython of Arduino. Je programma wordt op de gesimuleerde microcontroller uitgevoerd en het resultaat is ook in de gesimuleerde componenten te zien: leds gaan aan en uit, servomotors draaien, displays tonen de geprogrammeerde boodschappen enzovoort. Dat maakt experimenteren met elektronica wel heel eenvoudig. In dit artikel illustreren we dit met twee eenvoudige ESP32-projecten, die zelfs via internet met elkaar of andere IoT-apparaten kunnen communiceren.

1 Project starten

Wokwi is gratis te gebruiken zonder je te registreren. Je kunt bovenaan op de website eerst voor de processorfamilie kiezen of, als je even verder scrolt, eerst voor de programmeertaal. Wij scrollen naar onder en kiezen MicroPython. Daarna zie je onder Starter Templates twee miniprojectjes: Pi Pico Blink en ESP32 Blink. Beide zijn eenvoudige sjablonen om mee te beginnen.

Maar je kunt ook op New project klikken om met een volledig leeg project te beginnen. Daarna krijg je de keuze uit MicroPython op ESP32, Raspberry Pi Pico of Raspberry Pi Pico W. Wij kiezen MicroPython on ESP32.

Je krijgt links de MicroPython-code in het tabblad main.py te zien, met als inhoud een eenvoudige printopdracht. In dit tekstveld voeg je je MicroPython-code toe en erboven staat een knop waarmee je je code opslaat. Rechts zie je een ESP32-ontwikkelbordje. Hier kun je nu allerlei elektronische componenten toevoegen en met je microcontroller verbinden. Met het groene knopje bovenaan start je vervolgens de simulatie.

2 Componenten toevoegen

Voeg nu aan het canvas rechts componenten toe met het blauwe plusknopje. Scrol door de lijst om te zien welke componenten je allemaal kunt toevoegen. In het onderdeel Basic zijn dat leds, drukknoppen en weerstanden. Heel ruim toebedeeld is het onderdeel Display, met RGB-leds, een SSD1306 OLED-display, allerlei tft-schermpjes, een led-dotmatrix, NeoPixel-led en -ring, zevensegmentdisplays en zelfs een e-paperscherm.

Bij Input vind je allerlei soorten schakelaars, een joystick, infraroodontvanger, keypad en potentiometers. De sensors zijn wat minder ruim toebedeeld, maar je vindt er wel onder andere de ultrasone sensor HC-SR04, de temperatuursensors DHT22, DS18B20 en een NTC, en een PIR-bewegingssensor. Het onderdeel Output heeft een piëzoelektrische zoemer, enkele motors en relays. En er zijn ook enkele formaten breadboards.

Kies als eerste een half breadboard, dat op het canvas verschijnt. Doe dan hetzelfde voor een led en een weerstand. Als je op de weerstand klikt, kun je de waarde veranderen. Maak er 220 Ohm van. De banden op de weerstand veranderen naar rood, rood en bruin om de nieuwe waarde aan te duiden. Met een klik op de led verander je de kleur, maar laat die maar rood. We hebben de voorschakelweerstand immers gekozen in functie van de spanningsval over de led.

3 Componenten plaatsen en verbinden

We gaan alle componenten op de juiste plek plaatsen: klik op de ESP32 en druk dan enkele keren de R-toets in tot het ontwikkelbordje correct is georiënteerd. Sleep het boven het breadboard tot de pinheaders op de rijen b en j passen.

Plaats dan de led en de weerstand op het breadboard. Met de P-toets kun je de led eventueel nog spiegelen. Sluit dan het lange pootje (anode) van de led, wat Wokwi met een knik aanduidt, op GPIO23 aan. Als je boven de pootjes van de led blijft hangen met de muiscursor, krijg je een label te zien: A voor anode en C voor kathode.

Op dezelfde manier toont Wokwi bij elke pin van de ESP32 een label, zoals 23 voor GPIO23. De verbinding maken doe je in dit geval, omdat de led op een breadboard staat, door op a2 te klikken en dan op a28. Zo wordt GPIO23 via het breadbord verbonden met de anode van de led.

Sluit daarna het korte pootje (kathode) van de led via de voorschakelweerstand van 220 Ohm op GND van de ESP32 aan. Dat doe je door het ene pootje van de weerstand boven de kathode van de led te plaatsen. Het andere pootje verbind je met GND door erboven een verbinding met de blauwe rij te maken, en boven GND (het vakje a1) ook een verbinding met de blauwe rij te maken. Verander de kleur van die twee verbindingen naar zwart door er na het aanmaken op te klikken en dan op 0 te drukken.

4 Code schrijven

Nu de virtuele hardware klaar is, kun je aan de slag met de softwarekant. Schrijf links in het codevenster van het tabblad main.py de volgende code om de led te laten knipperen:

We tonen in deze code met print eerst de boodschap Blink LED op de terminal van MicroPython. Dan definiëren we een led op pin 23. De rest van de code bestaat gewoon uit een oneindige lus waarin we de led een seconde aan doen en een seconde uit.

Druk dan op Ctrl+S of de knop Save bovenaan en geef je project een naam. Dat kan in de gratis versie alleen als publiek project (zie kader ‘Gratis en betaalde versie’). Klik op Save. Vanaf nu heeft je project een publieke url.

5 Simuleren

Nu je zowel de hardware als de software klaar hebt, is het tijd voor actie. Klik rechts op het groene knopje om de simulatie te starten. Onderaan verschijnt een terminalvenster waarin je de ESP32 ziet opstarten en na enkele seconden krijg je de boodschap Blink LED. Bovenaan rechts begint een timer te lopen. Je ziet ook in een snelheid van hoeveel procent van de realiteit de simulatie wordt uitgevoerd.

Na de boodschap Blink LED in de terminal begint de led zoals verwacht te knipperen met een frequentie van een seconde. Op deze manier kun je controleren of je code werkt zonder dat je zelf ook maar enige elektronische component hebt moeten aanraken.

Met de knopjes linksboven in het simulatievenster kun je de simulatie overigens herstarten, stoppen of pauzeren. Als je ze pauzeert, toont het venster ook de toestand van elke pin. Je ziet hier dat de meeste pinnen als invoer zijn geconfigureerd en Floating (ongedefinieerde waarde). GPIO23 wordt als uitvoer getoond, met de waarde Low als je gepauzeerd hebt, terwijl de led uit is en High als je juist gepauzeerd hebt terwijl de led aan is.

6 Verbinden met internet

Wokwi simuleert ook een volledig wifi-netwerk, dat zelfs toegang heeft tot internet. Laten we een wifi-verbinding opzetten, deze met een MQTT-broker verbinden en wachten op een bericht om de led in of uit te schakelen:

We verbinden dus eerst met het gastnetwerk Wokwi-GUEST zonder wachtwoord. Tijdens het verbinden laten we de led knipperen en wanneer de verbinding tot stand is gekomen, gaat de led aan. Daarna verbinden we met de publieke MQTT-broker broker.hivemq.com en geven als client-ID het unieke ID van de ESP32.

We definiëren een functie mqtt_message die binnenkomende MQTT-berichten afhandelt: gaat het om het cijfer 0, dan doet de functie de led uit en bij een 1 gaat de led aan. Tot slot stellen we in dat de functie voor elk binnenkomend bericht wordt aangeroepen, verbinden we met de MQTT-broker en abonneren we ons op een topic dat gelijk is aan het client-ID. Daarna wachten we in een oneindige lus op binnenkomende berichten.

7 Schuifschakelaar

Maak nu een tweede project aan. Voor de eenvoud gebruiken we weer een ESP32 met MicroPython, maar ook andere combinaties zijn mogelijk, zoals het Arduino-framework in plaats van MicroPython, of een Raspberry Pi Pico W in plaats van een ESP32.

Plaats de ESP32 weer op een breadboard. Voeg deze keer een schuifschakelaar (Slide switch onder Input) en een weerstand van 10 kOhm toe.

De schuifschakelaar heeft drie pinnetjes. De linkse verbind je met GND en de rechtse met 5V. De middelste verbind je enerzijds met GPIO23 van de ESP32 en anderzijds via een pulldownweerstand van 10 kOhm naar GND. Zo is de invoer aan de GPIO-pin altijd gedefinieerd. We gaan deze schuifschakelaar gebruiken om de led op ons andere Wokwi-project in en uit te schakelen.

8 Berichten sturen

In de code op dit virtuele bordje verbinden we weer met wifi en de MQTT-broker, maar daarna gaan we de toestand van de schakelaar uitlezen. Elke keer dat die toestand verandert, sturen we de nieuwe toestand naar de MQTT-broker:

Het begin van de code is zo goed als hetzelfde. Maar in plaats van een led definiëren we een knop. We slaan ook onmiddellijk de huidige waarde van de knop op.

Bij de verbinding met de MQTT-broker moet je er wel op letten dat je het client-ID nu verandert. Blijkbaar gebruikt Wokwi voor elke simulatie die je draait (in ieder geval in onze tests met de ESP32) hetzelfde unieke hardware-ID. We hebben dit opgelost door in deze code gewoon ff aan het hardware-ID toe te voegen. Want als een tweede MQTT-client hetzelfde client-ID gebruikt om met de MQTT-broker te verbinden, wordt de eerste client afgesloten.

Na de verbinding lezen we in een oneindige lus de toestand van de schakelaar uit. Als die verschilt van de vorige, kijken we naar de waarde: is die aan, dan publiceren we 1 op het MQTT-topic van ons andere project, anders publiceren we 0.

9 Communicatie tussen virtuele ESP32’s

Start nu beide simulaties en zet de vensters naast elkaar, zodat je ze tegelijk kunt observeren. Kijk in de terminaluitvoer en wacht tot ze allebei met de MQTT-broker verbonden zijn. Mogelijk verloopt alles nu wat trager dan voorheen, want je browser moet nu met deze twee gelijktijdige simulaties heel wat rekenwerk verrichten.

Als je nu de schuifschakelaar naar links beweegt (gewoon klikken volstaat), zie je niet alleen in de terminal van het bordje OFF verschijnen, maar je ziet ook op het breadboard van het andere project de led uitgaan. En als je de schuifschakelaar naar rechts beweegt, dan gaat de led van het andere project aan. Je hebt beide virtuele microcontrollerbordjes met internet verbonden en ze kunnen via de publieke MQTT-broker met elkaar communiceren. Je zou een van de twee zelfs door een fysieke opstelling kunnen vervangen en dan zou de communicatie ook werken.

10 Arduino, CircuitPython en meer

We hebben hier nu MicroPython als voorbeeld gebruikt, maar met Wokwi kun je ook Arduino-projecten simuleren. Je kunt zelfs elke Arduino-bibliotheek installeren die in de Arduino Library Manager beschikbaar is. Om ook andere Arduino-bibliotheken te gebruiken, heb je het betaalde Wokwi Club-account nodig.

Op de Raspberry Pi Pico heb je ook nog enkele andere mogelijkheden. Je kunt er CircuitPython gebruiken, een fork van MicroPython. Dan kun je ook elke bibliotheek van de Adafruit CircuitPython Bundle gebruiken. Met een ander sjabloon programmeer je de Raspberry Pi Pico met de Pico SDK in C. Verder heb je op de ESP32 ook de keuze uit ESP-IDF en de programmeertaal Rust.

De Eufy Video Doorbell C30 is een betaalbare slimme deurbel met een adviesprijs van 79 euro. Hoe goed kan een deurbel dan zijn? Nou, behoorlijk, als je het ons vraagt. Natuurlijk zijn er nadelen, maar die zijn begrijpelijk gezien de prijs.

 Eén van de belangrijkste concurrenten van de Eufy Video Doorbell C30 is ongetwijfeld de eerder in 2024 gelanceerde Ring Battery Video Doorbell. Die slimme deurbel heeft een adviesprijs van 99 euro en bevalt eigenlijk zo goed, dat je je hardop mag afvragen of je wel meer hoeft uit te geven dan dat. Eufy gaat er dus nog eens 20 euro onder zitten en probeert zodoende de concurrentie te ondermijn, zonder dat het merk inlevert op benodigde functies.

Hoewel de Eufy Video Doorbell C30 een flinke unit is, is het ook gewoon een typische videodeurbel. Onderop zit een gemakkelijk indrukbare knop en bovenin zit de enkele camera. In de doos zitten verschillende middelen waarmee je hem gemakkelijk aan het deurkozijn ophangt. Er zit tevens een wig bij, waarmee je hem met een hoek van vijftien graden installeert. Zo kan de camera altijd gericht zijn op de aanbeller. Maar in principe hang je hem op waar je wilt.

©Wesley Akkerman

Een vervelend taakje

Opladen gaat gelukkig via een usb-c-kabel. Het nadeel van dit systeem is dat je daarvoor de complete deurbel moet verwijderen, en ook de achterkant met een pin moet losmaken om erbij te komen. Geen vreemd principe gezien de prijs, maar wel een vervelend taakje. De fabrikant belooft een gebruikersduur van drie maanden, dus dit moet je zeker vier keer per jaar doen. Opladen duurt zes uur – dan is de deurbel dus ook zes uur buiten gebruik.

Wat deze deurbel echter zo interessant maakt, is het feit dat die beelden lokaal kunt opslaan. Je bent geen extra kosten kwijt aan één abonnement. In de deurbel zelf past een microSD-kaartje (tot 128 GB) waar die beelden op staan. Hoewel we offline opslaan toejuichen, is de kaart direct in de bel stoppen niet altijd handig. Want als iemand de bel steelt, dan ben je meteen dat kaartje kwijt. Maar aan de andere kant heb je zo ook geen extra kosten voor de aanschaf van een gong of basisstation.

©Wesley Akkerman

Koppeling met S380

Ons advies is dan ook: bevestig de Eufy Video Doorbell C30 stevig aan de muur, deur of het kozijn, om diefstal te voorkomen. Als je wilt, kun je het systeem ook zonder microSD-kaart gebruiken, aangezien je de C30 aan het S380-basisstation kunt koppelen. Dat station kost 139 euro en is daarmee flink duurder dan de deurbel. Maar als je al zo'n hub hebt of je bent voornemens meer met Eufy te doen, dan is die de investering dubbel en dwars waard.

Mocht je dat basisstation hebben of gaan kopen, dan ontgrendel je daarmee een aantal handige opties. Denk dan aan meer detectie- en herkenningsmogelijkheden, opslag tot 16 TB (voor alle gekoppelde camera's) en de gongfunctie. De S380 kan dan een geluidje afspelen op het moment dat er iemand aanbelt. Alleen deze integratie maakt de Eufy Video Doorbell C30 al ontzettend interessant, omdat je relatief veel functies voor een ontzettend laag bedrag in huis haalt.

©Wesley Akkerman

Met of zonde base?

Natuurlijk maakt de Eufy Video Doorbell C30 zelf ook lawaai zodra iemand op de bel drukt. Op je smartphone krijg je dan een simpele notificatie te zien. Als je daarop tikt, kom je uit in de app en krijg je een liveweergave te zien van degene die voor de deur staat. Met een full HD-resolutie en een duidelijke microfoon en speaker zie en hoor je alles heel goed wat er voor de deur gebeurt. Ook degene die aanbelt kan jou prettig verstaan. Hier hebben we dus weinig op aan te merken.

In vergelijking met duurdere bellen kunnen de beelden een beetje korrelig ogen, en ze missen wat detail. Maar je ziet duidelijk wie er voor de deur staat en of er bijvoorbeeld een pakketje ligt. Wanneer je de bel zonder Homebase S380 gebruikt, is die minder accuraat met bewegings- en detectiemiddelen dan je misschien zou willen, waardoor je nog weleens wat kunt missen of soms juist te veel notificaties krijgt. Met inzet van de base gaat het echter veel beter.

©Wesley Akkerman

Zaken om rekening mee te houden

Verder moet je er rekening mee houden dat dit niet de beste videodeurbel voor pakketherkenning is. Dat komt door de verticale kijkhoek van 140 graden. Die is niet hoog genoeg om de deurmat te zien liggen, waardoor veel pakketten onopgemerkt blijven. Daarnaast stelt de zoomfunctie niet veel voor. Je kunt technisch gezien zien wat er verderop gebeurt, maar echt met veel detail lukt dat niet. Gelukkig gebruik je zo'n functie niet al te vaak.

Ook overtuigt nachtvisie niet. Zodra er te weinig licht is, schakelt het systeem over naar een zwart-witmodus. In principe prima om de boel te checken, maar het komt de beeldkwaliteit niet ten goede. Maar goed, we zeggen het er nog even bij: dit apparaat kost nog geen 80 euro, dus we verwachten ook niet dat hij overal goed op scoort. Dit zijn echter wel aspecten waar Ring iets beter mee omgaat, maar dan moet je bereid zijn twee tientjes meer te betalen.

Eufy Video Doorbell C30 kopen?

Onderaan de streep doet de Eufy Video Doorbell C30 echter weinig fout om een aankoop in de weg te zitten. De laatste punten die we noemen, zaken om rekening mee te houden, scharen we daar niet onder. Maar geven we toch mee zodat je weet waar je aan begint. Wat de deurbel een beetje tegenwerkt is de manier van opladen en het feit dat je met de kijkhoek van 140 graden de mat niet in beeld kunt brengen. Daardoor kunnen pakketjes onopgemerkt blijven.

Maar verder is het gewoon een fijne, toegankelijke en goed bruikbare videodeurbel die voor 79 euro flink wat waarde aanbiedt. Je hebt bovendien géén abonnement nodig voor de opslag en kunt het systeem eventueel uitbreiden met of toevoegen aan de Homebase S380 van hetzelfde merk. Daarmee ontgrendel je flink wat extra, slimme mogelijkheden én heeft de deurbel een flinke troef in handen waar Ring momenteel alleen van kan dromen.

Bij veel mensen blijven foto’s en video’s op hun smartphone staan. Een gemiste kans, want dat schermpje doet geen recht aan al die leuke en dierbare herinneringen. Je kunt de beelden beter bewonderen op een televisie. Zeker bij een groot scherm van 55, 65 of misschien wel 75 inch is dat een fraai gezicht. Laten we de mogelijkheden eens bekijken.

Kiekjes en filmpjes op een smartphone terugkijken? Maak daar geen gewoonte van, want je eigen beeldmateriaal op een televisie terugkijken maakt veel meer indruk. Zeker met de hoge resoluties van tegenwoordig zie je volop details. Zowel een hedendaagse smartphonecamera als recente smart-tv zijn doorgaans van een prima kwaliteit. Wie weet kun je bij een scherpe portret- of dierenfoto de haren bijna tellen. De meeste televisies hebben verschillende opties om de beelden op het grote scherm te toveren. Neem met gezinsleden of vrienden plaats op de loungebank en geniet optimaal van je eigen foto’s en video’s.

Streamen vanaf smartphone

Als het beeldmateriaal op een smartphone staat opgeslagen, kun je de bestanden mogelijk draadloos naar een televisie streamen. Dat gaat via het thuisnetwerk. Zorg ervoor dat de smart-tv en het mobiele toestel met hetzelfde (wifi-)netwerk zijn verbonden. De huidige generatie televisies hebben bijna allemaal een draadloze en fysieke netwerkaansluiting. De wat duurdere tv-toestellen ondersteunen een of meerdere streamingmethoden. Controleer in de specificaties van de televisie of het apparaat met Apple AirPlay 2 en/of Google Cast overweg kan.

Apple AirPlay 2

Staan jouw foto’s en video’s op een iPhone? Dan stream je de bestanden via AirPlay 2 naar het grote scherm. Veel recente televisies ondersteunen inmiddels deze techniek. Het werkt kinderlijk eenvoudig. Start op het mobiele toestel de app Foto’s en open een foto of filmpje. Je drukt vervolgens op het deelmenu (pictogram met vierkant en pijl). Veeg op het scherm zo nodig iets omhoog, waarna je AirPlay aantikt.

Sluis via enkele schermtikken persoonlijke foto’s door naar een geschikte televisie.

Er verschijnt nu een lijst met ingeschakelde apparaten die compatibel zijn met deze streamingmethode. Tik op de juiste kamer of de naam van jouw televisie. Afhankelijk van de instellingen toont de smart-tv mogelijk een viercijferige code. Zodra je die op de iPhone overneemt en bevestigt met OK, verschijnt het beeld in vol ornaat op de televisie.

Zodra je een viercijferige code invoert, verschijnen de beelden op jouw smart-tv.

De iPhone is nu jouw afstandsbediening geworden. Veeg bijvoorbeeld naar links om het volgende beeld te tonen. Wil je lekker achterover leunen en passief van jouw foto- en videoverzameling genieten? Tik dan op de drie puntjes en kies Speel af als diavoorstelling. Als alternatief kun je ook vanaf een iPad of Mac eigen beeldmateriaal naar een televisie met AirPlay 2-ondersteuning streamen.

Google Cast

Veel televisies van onder meer Sony, Philips en TCL zijn uitgerust met het besturingssysteem van Google. Dit (smart)platform heet Android TV of Google TV. Het voordeel van deze televisies is dat ze met de streamingmethode Google Cast uit de voeten kunnen. Overigens hebben bepaalde televisiemodellen van andere merken eveneens deze techniek aan boord. Kijk hiervoor even in de specificaties van jouw smart-tv.

Maak je met een Android-toestel geregeld mooie foto’s en video’s? Je vindt de beelden dan in Google Foto’s. Bezitters van een iPhone (of iPad) kunnen deze toepassing vanuit de Play Store installeren. Open de app en tik een willekeurige foto of video aan. Via het castpictogram (rechthoek met drie verbindingsstreepjes) verschijnt er een menu met beschikbare apparaten. Tik nu op de juiste kamer of de naam van jouw televisie. Binnen enkele ogenblikken zie je het gekozen beeld op de smart-tv. Veeg naar links op door je collectie te bladeren. Je kunt ook een diavoorstelling afspelen. Tik dan op de drie puntjes en kies Diavoorstelling in het menu.

Apparaten met Google Cast-ondersteuning kunnen pijlsnel met elkaar communiceren.

Casten via Chrome-browser

Google Foto’s is een clouddienst. Gunstig, want hierdoor kun je de beelden vanaf verschillende apparaten naar de televisie streamen. Naast smartphones en tablets werkt Google Cast ook vanaf een computer. Je hebt hiervoor Chrome nodig. Als deze browser nog niet op je pc of laptop is geïnstalleerd, download je het programma vanaf www.google.com/intl/nl/chrome. Open nu de website van Google Foto’s. Wanneer je nog niet met een Google-account bent ingelogd, klik je eerst rechtsboven op Naar Google Foto’s. Kies nu het juiste Google-account of vul handmatig de juiste inloggegevens in.

Je gaat nu het huidige browsertabblad naar de televisie casten. Klik in de werkbalk van Chrome rechtsboven op de drie puntjes. Er komt een uitgebreid menu tevoorschijn. Via Casten / opslaan en delen kies je Casten. Klik nu op de naam van de kamer of televisie. Een kopie van het browsertabblad is direct op de televisie te zien. Je gebruikt de pijltjestoetsen om de beelden een voor een te tonen. Met behulp van de drie puntjes in Google Foto’s open je een diavoorstelling.

De bekende browser Chrome heeft in het menu een Google Cast-functie.

In plaats van het browsertabblad kun je ook het volledige scherm van jouw laptop of pc casten. Deze optie is nuttig wanneer je persoonlijke mediabestanden lokaal op de computer bewaart. Beëindig zo nodig eerst de huidige castsessie. Je klikt hiervoor in de werkbalk van Chrome op het castpictogram en bevestigt met Stop. Via Bronnen kies je daarna Scherm casten. Klik daarna op de naam van de kamer of televisie om het volledige computerscherm te delen.

Wijzig een instelling om het volledige computerscherm op de televisie te tonen.

Smartphone via kabel

Ondersteunt jouw televisie geen Apple AirPlay 2 of Google Cast? Je kunt dan vanaf een smartphone mogelijk alsnog rechtstreeks beelden op de televisie weergeven. Gebruik hiervoor de usb-oplaadkabel. Een voorwaarde is natuurlijk wel dat je televisie een usb-poort heeft. Overigens werkt deze methode in de praktijk niet altijd, maar het is het proberen waard.

Heb je de smartphone aangesloten? Dan verschijnt er mogelijk op je telefoon een verzoek om de televisie toegang tot de mediabestanden te geven. Verleen deze toestemming. Kijk in de bronlijst van de televisie of je de smartphone ziet staan. Daarna kun je de inhoud van het apparaat openen. Is dat niet het geval, dan zoek je in het menu naar een media(speler)-app. Hierin blader je naar de juiste map met mediabestanden. Heb wel even geduld, want doorgaans neemt een televisie ruim de tijd om een (uitgebreide) bibliotheek met beeldmateriaal te tonen. Met de pijltjestoetsen op de afstandsbediening navigeer je langs alle beelden. Vaak kun je een fotomap ook als diavoorstelling weergeven.

Zowel oude als nieuwe televisies hebben aan de zijkant meestal een usb-poort.

Externe harde schijf of ssd

Heb je een fotoback-up op een externe harde schijf of ssd staan? Dan sluit je dit externe apparaat rechtstreeks op je televisie aan. Gebruik hiervoor een vrije usb-poort. Het weergeven van je eigen beeldmateriaal werkt bijna hetzelfde als bij je telefoon. Wel is er een aantal aandachtspunten.

Zo vereisen grote externe schijven (3,5 inch) netstroom. Zoek voor zo’n opslagapparaat een plekje dichtbij een stopcontact. Kleine externe schijven (2,5 inch) en ssd’s ontvangen doorgaans via usb voeding van de televisie. Daarnaast moet de televisie compatibel zijn met het bestandssysteem van de externe opslagdrager. De meeste televisies openen moeiteloos schijven met de gangbare formaten NTFS en FAT32. Bij gebruik van een ander bestandssysteem moet je de usb-opslagdrager vermoedelijk eerst naar een andere indeling formatteren.

Tv als computerscherm

Veel mensen bewaren hun persoonlijke foto- en videoverzameling op hun laptop. Dat is handig, want je kunt deze schootcomputer dan rechtstreeks met je televisie verbinden. Controleer eerst wel even of de zijkant van het apparaat een HDMI-uitgang heeft. Zo ja, dan sluit je de apparaten met een HDMI-kabel op elkaar aan. Je kunt de laptop bijvoorbeeld op een bijzettafel of kruk vlakbij de televisie neerzetten. Selecteer in de bronlijst van jouw televisie het juiste ingangssignaal.

Wegens de beperkte lengte van een HDMI-kabel plaats je de laptop vlakbij de televisie.

Je bepaalt zelf hoe de televisie en het computerscherm zich gedragen. Klik bijvoorbeeld in Windows 11 met de rechtermuisknop ergens op het bureaublad en kies Beeldscherminstellingen. Bovenaan kun je tussen verschillende opties kiezen. Met de functie Deze beeldschermen dupliceren verschijnt er op de computer en televisie hetzelfde beeld. Je kunt de foto’s en video’s ook alleen op de televisie weergeven. Kies dan Alleen weergeven op 2. Heb je iets veranderd? Bevestig dan met Wijzigingen behouden.

Voor de bediening ben je aangewezen op het touchpad en toetsenbord van jouw laptop. Dat is nogal onhandig wanneer de computer in de buurt van de televisie staat opgesteld. Sluit daarom bij voorkeur een draadloze computermuis op de laptop aan, zodat je vanaf de bank door je fotocollectie kunt bladeren.

Wil je het beeld dupliceren of zet je de laptop op zwart?

Fotocollectie op NAS

Een NAS is een perfect apparaat om al jouw dierbare foto’s en video’s op te verzamelen. Met de juiste (RAID-)instellingen zijn de gegevens tenslotte beschermd tegen schijfuitval. Bovendien kun je de bestanden op elke smartphone, tablet en computer openen. Maar hoe maak je de inhoud van een NAS op jouw televisie beschikbaar? Dat kan op verschillende manieren. Aangezien Synology marktleider is in Nederland, bespreken we de mogelijkheden van dit Taiwanese merk.

Een NAS is een apart opslagapparaat binnen jouw thuisnetwerk, zoals de breed verkrijgbare Synology DiskStation DS224+.

Synology Photos

Synology Photos is een ideale app om je persoonlijke mediacollectie te beheren. Staat deze toepassing nog niet op je NAS, dan kun je die vanuit het Package Center installeren. Je opent Synology Photos in een nieuw browsertabblad. Voeg vervolgens beeldmateriaal toe. Gebruik je de browser Chrome, dan kun je dit tabblad naar een geschikte televisie casten. Volg hiervoor de eerdere instructies in de paragraaf Casten via Chrome-browser.

Als je computer is uitgeschakeld, cast je evengoed vanaf jouw NAS eigen beeldmateriaal naar de televisie. Installeer hiervoor Synology Photos op je iPhone of Android-toestel. Je tikt bij een willekeurige foto bovenaan op het castpictogram en kiest een geschikte televisie (of mediaspeler) om naar te casten.

De mobiele app van Synology Photos heeft bovenaan een castknop.

Mediaserver inrichten

Wil je eigen mediabestanden zonder tussenkomst van een computer of smartphone bij een NAS ophalen? Dat kan ook, want de meeste smart-tv’s kunnen namelijk rechtstreeks met een mediaserver communiceren. Zo’n server stelt jouw foto’s en filmpjes beschikbaar aan overige apparaten in het netwerk. Dat werkt over het algemeen via het universele DLNA-protocol.

Als je een NAS van Synology bezit, installeer je in het Package Center de app Mediaserver. Na de installatie voegt deze toepassing drie extra mappen toe, namelijk music, photo en video. Alle bestanden die je in deze mappen plaatst, stelt de NAS automatisch beschikbaar aan andere afspeelapparaten in het netwerk. Open het hulpprogramma File Station om deze mappen met eigen beeldmateriaal te vullen. Je kunt de kiekjes en video’s nu eenvoudig bekijken. Kies in de bronlijst van de smart-tv jouw NAS en blader naar de map met mediabestanden.

De meeste smart-tv’s maken zonder tussenkomst verbinding met een mediaserver.

Tot slot

Er zijn nog meer mogelijkheden om jouw waardevolle beeldmateriaal op een levensgroot scherm te bekijken. Zo kun je bijvoorbeeld op een pc een eigen mediaserver inrichten of een smartphone via een HDMI-verloopkabel aansluiten. In deze workshop kozen we voor de makkelijkste methoden. Veel kijkplezier!