Als u een hometheater-pc (htpc) wilt bouwen, dan kunt u daar natuurlijk een Media Center-editie van Windows opzetten. Ook is het mogelijk om uw htpc laten draaien op Linux. In dat geval kunt u niet om MythTV heen.

MythTV wordt door de makers gezien als een digitale videorecorder. Het is een opensourceproject waar sinds 2002 hard aan wordt gewerkt. De resultaten zijn er ook naar als we kijken naar de lijst met mogelijkheden. Zo kunt u (natuurlijk) tv-kijken en opnemen - hdtv wordt ondersteund - maar ook kunt u er muziek mee afspelen, films en foto's bekijken en nog veel meer. Alles wordt bediend vanuit een fraaie gebruikersinterface, die ook nog eens volledig aanpasbaar is. Bij het maken van opnames komen nog extra handigheidjes, zoals het automatisch overslaan van reclameblokken (wie kijkt er nu graag naar de reclame als je midden in een spannende film zit) en extra hulp bij het programmeren, om zodoende programmaconflicten te vermijden.

Aan de slag

MythTV draait op Linux, BSD en MacOS X. Er wordt ook gewerkt aan een versie voor Windows. Wij hebben MythTV op onze Fedora 10 Linux-computers gebruikt. Installatie is erg eenvoudig: bij Fedora krijgt u alles geïnstalleerd met yum install MythTV (bij Fedora beschikbaar in de zogeheten 'rpmfusion repository'). Voor Ubuntu gaat dit met het commando apt-get install MythTV. Op die manier worden de MythTV front-end en back-end, diverse MythTV-uitbreidingen en thema's en bijbehorende bibliotheken geïnstalleerd. Wie vervolgens denkt met het commando (of het pictogram) MythTV lekker tv te kunnen gaan kijken, komt bedrogen uit. Zo simpel als de installatie is, zo complex is de configuratie. Er moet een (MySQL-)database worden aangemaakt voor MythTV. Vervolgens moet de back-end worden geconfigureerd om deze database te specificeren, een tv-kaart te configureren, paden aan te geven waar video-opnames moeten worden opgeslagen, et cetera. Als daarna de back-end gestart is, moet deze zijn database vullen met tv informatie. En ten slotte kan dan de front-end worden geconfigureerd. Het voordeel van die aparte front-end en back-end is dat u de front-end op een willekeurige andere computer kunt laten draaien. Voorwaarde is dan wel dat u de firewall op de back-end zo configureert dat deze inkomend verkeer op de MythTV-poorten toestaat.

Resultaten?

Helaas lukt het ons niet om tv te kijken met MythTV. Nadat we uiteindelijk alles geconfigureerd hebben en we begrepen dat 'communicatie met de back-end' iets anders is dan communicatie met de database, blijkt MythTV geen kanalen op te halen voor de tv. Eén en ander wordt bemoeilijkt, doordat er op onze Fedora-desktop (met een klassiek 4:3-beeldscherm) een probleem is met de tekengrootte: met name in de configuratieschermen zien we alleen de onderste helft van de letters. Met alles wat we proberen, inclusief herinstalleren en googelen, kunnen we dit niet oplossen. Wel kunnen we dvd's afspelen, maar alle mooie recorderfunctionaliteit gaan aan ons voorbij. En dat is jammer, want MythTV heeft wel de potentie om de ultieme htpc-oplossing te zijn. Zo heeft het een handig Informatiescherm met Nieuws, Weer, Youtube-links en zelfs een eigen browser. Dankzij het schermtoetsenbord kunt u vanaf de bank op internet. Jammer is dan wel dat MythTV ons geen weerbericht van Eindhoven kan geven, laat staan van Helmond, waar onze htpc staat.PluspuntenMinpuntenConclusie

MythTV is een toonbeeld van hoe knap opensourcesoftware in elkaar kan steken. Het biedt volledige en praktische functionaliteit voor de htpc. Aan de andere kant is het een erg complex programma, mede door z'n client-serversetup. Voor een beginnende (Linux-) gebruiker is MythTV dan ook zeker niet aan te raden.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.