Tegenwoordig schieten we in één jaar meer foto’s dan we vroeger in heel ons leven deden. Op zich hartstikke leuk, maar het gevolg is dat we bijna nooit meer iets terugkijken, omdat de overdaad aan beeld zo groot is. Tijd om daar iets aan te doen en ervoor te zorgen dat je je herinneringen per jaar in beeld brengt, zodat je later wél iets hebt om terug te kijken. Kortom: zo organiseer je je foto's.

Tip 01: Minder schieten

Voor afgelopen heb je niets meer aan deze tip, maar de bedoeling is dat je deze stappen elk jaar gaat uitvoeren, dus daarom nu alvast een tip voor het komend jaar: probeer aanzienlijk minder foto’s te schieten. En met aanzienlijk bedoelen we écht aanzienlijk. Wanneer we vroeger naar een pretpark gingen, schoot een beetje enthousiasteling een heel rolletje vol. Vierentwintig foto’s had je dan van de dag. Tegenwoordig kom je rustig thuis met meer dan tweehonderd foto’s. Niet alleen omdat we foto’s schieten van élk moment dat memorabel lijkt, maar vooral ook omdat we van elk moment ook nog eens tien foto’s schieten om het zo goed mogelijk in beeld te brengen. De oude tijd komt nooit meer terug en dat is ook prima. Maar hoe meer foto’s je schiet, hoe onoverzichtelijker het wordt en hoe meer werk het wordt om ze te verwerken, waardoor de kans dát je ze verwerkt per gebeurtenis kleiner wordt. Schiet vooral foto’s van alles waarvan je foto’s wilt schieten, maar probeer het te beperken tot één à twee foto’s per fotomoment. Daar doe je jezelf een groot plezier mee.

Ransomware

Tip 02: Media verzamelen

In de ideale situaties hebben we alle foto’s en video’s op dezelfde plek staan. In werkelijkheid zijn wij mensen daar echter veel te chaotisch voor en staat een deel van onze foto’s op onze smartphone, een ander deel op onze harde schijf, op onze digitale camera en noem maar op. Niet handig, maar het is niet anders. Wanneer je ieder jaar je foto’s gaat verwerken op de manier die we hier beschrijven, dan zorg je er in ieder geval voor dat de foto’s van dat jaar op een centrale plek staan en verklein je het risico dat er iets zoekraakt. Voor de stappen die we in dit artikel uitvoeren is het ook belangrijk dat alle foto’s van het jaar dat je gaat verwerken op één plek staan. Maak een map aan op je harde schijf (bij voorkeur dus een externe) of nas en verzamel daarin álle foto’s en video’s van het jaar. Maak een submap aan voor ieder medium waarop je de foto’s vindt (van iPhone tot camera), om te voorkomen dat foto’s met identieke bestandsnamen elkaar overschrijven. Doe dit voor zowel je foto’s als je video’s.

©PXimport

Tip 03: Kopie maken

Als je alle foto’s en video’s van het hele jaar verzameld hebt in de juiste map, maak dan een kopie van die map en noem deze bijvoorbeeld Werkmap Foto’s (mits je hier voldoende ruimte voor hebt op je harde schijf). Deze stap is overigens niet noodzakelijk. De enige reden dat we het je laten doen, is dat we hierna foto’s en video’s gaan weggooien, en dat kan nogal een eng idee zijn als dit je enige exemplaren van de foto’s zijn. Door eerst een kopie aan te maken van de map met al je foto’s en video’s, kun je rustig weggooien in de wetenschap dat de foto’s nog ergens staan. Uiteindelijk is het natuurlijk wel de bedoeling dat die originele map verdwijnt (zodra je het aankunt), omdat de chaos anders groter wordt in plaats van kleiner.

©PXimport

Tip 04: Foto en video apart

Of je nu de beelden van je digitale camera hebt gehaald of van diverse smartphones in huis: foto’s en video’s staan daar allemaal door elkaar heen en dat is niet praktisch. Het is daarom belangrijk om de foto’s en video’s te scheiden voordat je daadwerkelijk begint met het verwerken van de videobestanden. Als dit artikel zou draaien om het aanbrengen van orde in de chaos in ál je digitale foto’s op je harde schijf, dan zouden we je ook aanraden om voor elk jaar een map aan te maken en binnen die mappen submappen aan te maken voor elke gebeurtenis in dat jaar. In dit geval zijn we echter geen archief aan het bouwen, maar willen we een behapbare manier bieden om je jaar in beeld te brengen, en daarom zijn deze mappen niet nodig. Maak daarom simpelweg naast de map Foto’s ook nog een map Video’s, en sleep alle video’s die je vindt naar deze map. Het makkelijkste is overigens om in Windows Verkenner te sorteren op bestandstype (klikken op Type bovenin), zodat je in één klap alle video’s kunt sorteren per map.

©PXimport

Tip 05: Foto’s ontdubbelen

Tijd om de foto’s te ontdubbelen. Daar gebruiken we een programma voor genaamd Fast Duplicate File Finder, dat je gratis kunt downloaden via www.mindgems.com. Rechtsboven zie je een gedeelte Folders. Sleep daar de map Foto’s in, met daarin al je foto’s van het afgelopen jaar. Bij Method onderin zie je staan 100% Equal, oftewel, het programma noemt een foto alleen dubbel als het bestand echt identiek is. Er is ook een optie Similar, maar daarvoor moet je de betaalde versie van het programma kopen. Klik op Start Scan bovenin, en er verschijnt een lijst met alle foto’s die dubbel zijn. Controleer voor je gemoedsrust even of dit klopt (dat doet het) en verwijder alle dubbele exemplaren. Wanneer je dit gedaan hebt, kun je de foto’s in Windows Verkenner uit alle submappen, naar de hoofdmap kopiëren zodat je alles in één map hebt staan. Krijg je nu de melding dat de bestandsnaam al is aangetroffen, dan weet je dat het geen duplicaat betreft, want die heb je net verwijderd. Hernoem in dat geval één van de foto’s zodat er niets wordt overschreven.

©PXimport

Tip 06: Media weggooien

Nu komt misschien wel het lastigste deel (al is het iets minder eng wanneer je een kopie hebt gemaakt van je map met originelen in stap 3): foto’s en video’s weggooien. Je hebt je foto’s in de vorige stap al ontdubbeld, wat betekent dat er, als er dubbele waren, al een stuk minder bestanden in de mappen staan. Wat Fast Duplicate File Finder echter niet kan, is zien welke foto’s er niet zo boeiend zijn. Lang niet alle foto’s die we schieten zijn scherp en dat geldt ook voor video’s. Daarbij nemen we veel foto’s van momenten die op het moment zelf belangrijk lijken, maar die achteraf eigenlijk niet zo boeiend zijn. Toch gooien we die niet weg, want dat voelt zo definitief. Maar, hoe eng het ook aanvoelt: doe het toch. Want wie te veel foto’s heeft, kijkt er helemaal niet meer naar. Wees dus kritisch, stel voor jezelf vast hoeveel foto’s je per gebeurtenis wilt bewaren en gooi de minst leuke foto’s en video’s weg.

©PXimport

iPhone Herinneringen

Tip 07: Album afdrukken

De makkelijkste en snelste manier om de foto’s die je van het afgelopen jaar hebt verzameld en overgehouden na je weggooironde te presenteren is via het oude vertrouwde fotoalbum. We leven echter wel in het digitale tijdperk waarin je die foto’s echt niet meer allemaal stuk voor stuk hoeft in te plakken (het kan overigens nog wel, zie tip 8). Wanneer je alle foto’s op je harde schijf verzameld hebt (daarom is het zo belangrijk om dat eerst te doen), dan kun je in een mum van tijd een album in elkaar draaien op websites als www.hema.nl, www.albelli.nl, www.pixum.nl en www.webprint.nl. Je kunt daar je foto’s in een online tool laden, herschikken, draaien, indelen enzovoort, waarna je het album genereert, afrekent en naar je toe laat sturen. Afhankelijk van welke sites je kiest zijn er zeer veel sjablonen, album-afmetingen enzovoort waar je uit kunt kiezen, zodat je het resultaat volledig naar je hand kunt zetten. Als je dit vanaf nu elk jaar doet – veel tijd kost het niet wanneer je foto’s eenmaal goed geordend zijn – dan bouw je zo een mooie verzameling persoonlijke jaaroverzichten op.

©PXimport

Tip 08: Project Life

Een andere interessante optie om je foto’s te verwerken is Project Life. Project Life lijkt eigenlijk heel veel op het ouderwets inplakken van foto’s, maar werkt in plaats van lijm met insteekhoezen. Wanneer je de foto’s die je in een album wilt steken hebt laten afdrukken (ook daarom is het dus fijn om de hoeveelheid foto’s te minimaliseren, anders betaal je een godsvermogen aan prints), dan kun je deze in de hoezen doen (die precies de juiste maat hebben) en daarnaast kun je allerlei kaartjes, stickers en versiersels gebruiken die precies op maat zijn gemaakt voor de albums. Zo heb je dus de charme van het ouderwets inplakken van foto’s, plus extra’s die de boeken nóg leuker maken. Informatie over Project Life vind je op www.projectlife.com en albums en toebehoren in Nederland kun je bestellen via www.scrapdelight.nl

©PXimport

Tip 09: Diavoorstelling

Een diavoorstelling kun je grofweg op twee manieren maken: als een live-voorstelling of als video (waarover meer in tip 10). Als je deze methode wilt gebruiken, is het belangrijk dat je wel snel de inhoud van je pc naar je televisie kunt zenden (via kabel of streaming). Ook hierom is het belangrijk dat je alleen de foto’s in de map overlaat die er echt te doen – laten we eerlijk zijn, met een diavoorstelling van duizend foto’s doe je niemand een plezier. Een diavoorstelling maak je eenvoudig in Windows Verkenner door te dubbelklikken op de eerste foto in de map, zodat de app Foto’s opent, en vervolgens klik je bovenin op Diavoorstelling. Veel controle over die voorstelling heb je niet. Wil je dat wél, gebruik dan Microsoft PowerPoint. Start een nieuwe lege presentatie en klik op Invoegen / Fotoalbum. Selecteer de map met daarin je foto’s, klik op Invoegen en daarna op Maken. Elke foto wordt nu automatisch toegevoegd als een dia, en de voorstelling kun je afspelen met alle mogelijkheden van PowerPoint. Sla het document op in dezelfde map als je foto’s, en je hebt de diavoorstelling altijd bij de hand.

©PXimport

Tip 10: Video maken

Een andere leuke manier om je jaar in beeld te brengen, is door foto’s en video’s te combineren in een video. Je kunt dat doen met dure software zoals Adobe Premiere, Maar het kan gelukkig ook helemaal gratis, bijvoorbeeld met OpenShot Video Editor. Start het programma en sleep de foto’s en video’s vanuit Windows Verkenner naar de Projectbestanden linksboven. Sleep nu de foto’s en video’s naar de tijdlijn onderin, in de volgorde waarin je ze wilt tonen. Je kunt de lengte van de foto of video verkorten door hem groter of kleiner te ‘trekken’ aan de zijkant. Video’s kun je splitsen met behulp van het schaartje. Als je muziek hebt die je onder de beelden wilt laten spelen, sleep je ook dit bestand vanuit verkenner naar je Projectbestanden en daarna naar je tijdlijn. Zo eenvoudig is het. Alle foto’s en video’s verwerkt? Klik dan op Bestand / Video exporteren, kies eventueel een ander Videoprofiel (het standaardprofiel is doorgaans prima) en sla het bestand op. Nu heb je een video die je kunt branden, op je nas kunt zetten of kunt uploaden naar YouTube.

©PXimport

Binnen handbereik

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.