ID.nl logo
Gooi sociale media op slot: 4 keiharde privacymaatregelen
© Reshift Digital
Huis

Gooi sociale media op slot: 4 keiharde privacymaatregelen

Je maakt vast gebruik van een sociaal netwerk - vermoedelijk zelfs meerdere. Je weet waarschijnlijk ook genoeg over de privacy-instellingen van je favoriete netwerk om te zorgen dat niet de hele wereld alles van je weet. Er zijn echter manieren om je privacy nog beter te beschermen.

Je moet natuurlijk beginnen met de instellingen van je sociale netwerk. Als je de zichtbaarheid van je posts niet beperkt, of er niet voor zorgt dat je niet overal getagd wordt, heeft het geen nut om verder te gaan. Facebook heeft de meest ingewikkelde instellingen van alle sociale netwerken, dus volg onze handleiding voor volledige instructies.

©PXimport

Nadat je ervoor gezorgd hebt dat je foto's, contactgegevens en politieke mijmeringen niet voor de hele wereld zichtbaar zijn, kun je een aantal extra stappen nemen om je privacy te beschermen.

Houd permissies in de gaten

Telkens wanneer je een smartphone app downloadt, stel je de ontwikkelaars in staat om een deel van je informatie te zien. Soms is het iets simpels zoals je naam. Andere keren is het je adresboek, je Facebook of Twitter account informatie, je locatie, of je foto's.

©PXimport

Dus hoe weet je nu welke apps je adresboek plunderen of toegang tot je foto's hebben? iOS-apps moeten je tijdens de installatie toestemming vragen om je contactpersonen, locatie, Facebook account en microfoon te benaderen, en je kunt dergelijke toegang eenvoudig verlenen of intrekken in het Privacy gedeelte van de iOS Settings app.

Android had even een verborgen functie die App Ops heette waarmee je de permissies van elke app streng kon controleren, maar Google trok de functie in, drie weken na de lancering vorig jaar. Desalniettemin, in Android versie 4.3 tot en met 4.4.1 kan App Ops nog benaderd worden via controllers van derden, zoals App Opps 4.3/4.4 van Color Tiger. Je kunt deze app gebruiken voor permissiecontrole voor een breed scala van Android-apps. Wees erop bedacht dat App Ops geen officiële Android functie is, en dat controllers van derden de apps die ze aanpassen dan ook kapot kunnen maken.

Een app ontwikkelaar zou niets liever willen dan toegang hebben tot al je data, en soms is een dergelijke regeling zinvol. Bijvoorbeeld, als je je Instagram foto's op een ander sociaal netwerk wilt delen, dan is het logisch dat dat netwerk je camerarol wil benaderen. Maar die app hoeft niet je adresboek te kunnen zien, en daarom is het een goed idee om MyPermissions te gebruiken als toezichtsysteem om de permissies die je verleend hebt bij te houden.

©PXimport

De dienst, die beschikbaar is als desktop plugin, en als app voor iOS, Android, en Kindle Fire, houdt alle apps die gelinkt zijn met je Dropbox, Facebook, Google, LinkedIn, en Twitter accounts in de gaten. Als je één van je sociale netwerken gebruikt om op een andere site of app in te loggen, zal MyPermissions een melding geven.

Facebook vereist al apps die de "Login with Facebook" functie gebruiken waarmee om toestemming gevraagd wordt om op je tijdlijn te posten, maar MyPermissions gaat verder dan die eenvoudige stap.

Afluisteren op het web

Een aantal sites tegelijk in de gaten houden is eenvoudig genoeg, maar hoe zit het met de plekken die je niet bezoekt of de netwerken waarvan je geen account hebt? Hoe weet je of je naam niet steeds genoemd wordt, zoals in de roddels in een klein dorp? Je kunt meldingen instellen met de vrij nieuwe dienst Mention, een Google Alerts alternatief voor sociale netwerken.

©PXimport

Stel trefwoord meldingen in voor je naam - of andere dingen waarvan je op de hoogte wilt blijven - met Mention's iOS en Android apps, website, of Chrome app, en stel filters in voor de plekken die je in gaten wilt houden (bijvoorbeeld, Facebook en Twitter maar geen blogs of forums). Net als met Google Alerts kun je de frequentie van de meldingen kiezen. Mention lijkt vooral handig voor publieke personen of bedrijven, en de dienst biedt betaalde niveaus voor grote merken, maar het is een goede manier om je sociale reputatie te controleren.

Je kunt Google Alerts blijven gebruiken, maar Mention biedt een prettigere gebruikersinterface, meer context over de melding binnen de app, statistieken over de frequentie waarmee je genoemd wordt, en de mogelijkheid tot interactie met een melding - zo kun je op een tweet reageren zonder dat je Mention hoeft te verlaten, als je dat wilt.

Zeg gewoon nee tegen geotags

We delen zonder nadenken foto's op sociale netwerken, maar zelfs een onschuldige foto kan meer informatie bevatten dan je wilt. Wanneer je een afbeelding post, kunnen nieuwsgierige mensen de locatie van achterhalen met behulp van de geotags van de foto, of de informatie die je smartphone aan de foto's die je neemt toevoegt.

©PXimport

Onderzoekers van de University of California, Berkeley, en het International Computer Science Institute hebben een super griezelig project samengesteld dat laat zien hoeveel informatie je weggeeft wanneer je op Twitter of Instagram post - en de resultaten zijn slechts gebaseerd op posts met geotags, niet op de metadata van je foto's. Als je regelmatig voldoende afbeeldingen van een paar plaatsen deelt, kunnen stalkers eenvoudig zien waar je de meeste tijd doorbrengt en dat in hun voordeel gebruiken.

Om te voorkomen dat je de hele wereld vertelt waar je hoogstwaarschijnlijk op een bepaalde dag zult zijn, kun je het beste de locatiediensten uitschakelen wanneer je op sociale netwerken post. Je kunt voorkomen dat je smartphone geotags aan je foto's toekent door de instellingen van de camera aan te passen.

Ga ondergronds

Als je je privacy erg serieus neemt wil je uiteraard geen netwerk gebruiken dat informatie aan adverteerders doorspeelt. Nieuwe sociale sites en messaging apps beweren extra privacy te bieden in de vorm van encryptie, geheime groepen, en peer-to-peer protocollen om te voorkomen dat bedrijven (of de NSA) je gangen nagaan.

BitTorrent, Sgrouples, Silent Circle, en Wickr zijn slechts een paar van de bekende namen in de geheime sociale ruimte, die je manieren bieden om te communiceren zonder dat je je data op het spel zet.

Dit is een vrij vertaald artikel van onze Amerikaanse zustersite TechHive.com. Beschreven termen, handelingen en instellingen kunnen regiogebonden zijn.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.