Facebook en Instagram zijn gratis te gebruiken maar tonen je in ruil daarvoor wel veel advertenties. Vind je die reclames vervelend, dan kun je een betaald abonnement nemen om Facebook en/of Instagram volledig zonder advertenties te gebruiken. In dit artikel lees je hoe je dat doet.

Met een betaald abonnement op Facebook en/of Instagram zie je – zolang je betaalt – geen enkele advertentie tussen de berichten van je vrienden, familie en pagina’s die je volgt. Minder afleiding dus, maar ook meer privacy. Meta zegt namelijk jouw gegevens niet langer te gebruiken voor advertenties. De techreus belooft dus niet meer bij te houden wat je doet, om daar zo relevant mogelijke reclames bij te zoeken.

Betalen voor advertentievrij Facebook of Instagram

Het reclamevrije abonnement is in november 2023 geïntroduceerd, alleen in Europa. Meta voldoet zo aan Europese wetgeving. Maar Meta dringt zijn betaalde, advertentievrije abonnement niet op. Sterker nog, je moet er waarschijnlijk even naar zoeken. Vanuit je Facebook- of Instagram-account ga je naar je accountinstellingen, waar je bovenaan een tabblad met Meta Accountcentrum ziet. Bij dat tabblad kies je de optie Advertentievoorkeuren. Je komt nu op een pagina die óf direct je abonnementsstatus toont óf je verbonden Facebook- en/of Instagramprofiel(en) laat zien. Als dat laatste het geval is, klik je bij Accountinstellingen op de optie Advertentievoorkeuren.

Op de nieuwe pagina zie je helemaal bovenaan de manier waarop jij Meta’s diensten gebruikt. Dat is standaard Gratis met advertenties. Wil je wisselen naar een betaald abonnement dat reclamevrij is, dan klik je op de tekst Gratis met advertenties om het menu in beeld te brengen.

©Rens Blom

Zoals je ziet, betaal je 9,99 euro per maand voor het eerste Facebook- of Instagram-account dat je zonder advertenties wilt gebruiken. Bij de volgende stap zie je dat je maandelijks 6 euro betaalt voor ieder extra account dat gekoppeld is aan je accountcentrum.

🤑Leestip: 5 manieren om geld te verdienen met sociale media

©Rens Blom

In ons geval zijn er drie accounts gekoppeld aan ons accountcentrum: een persoonlijk Facebook-profiel, een persoonlijk Instagram-profiel en een hobbymatig Instagram-profiel. Willen we alle drie de accounts zonder reclame gebruiken, dan legt Meta netjes uit dat we hier maandelijks totaal 21,99 euro voor betalen.

©Rens Blom

Eigen account

Het is niet direct logisch om het Facebook-account van je partner toe te voegen aan je accountcentrum, omdat Meta het accountcentrum bedoelt voor verschillende accounts van één persoon. Die accounts kunnen onderling samenwerken. Zo kun je met één klik een eigen Instagram-bericht doorplaatsen op je Facebook-profiel, bijvoorbeeld. Goedkoop je partner of kind toevoegen aan je accountcentrum lijkt technisch mogelijk, maar of het prettig werkt is een tweede.

Uiteraard staat niets je in de weg om per accountcentrum van je gezinslid een reclamevrij abonnement af te sluiten. Dat kan de moeite waard zijn als je partner gek wordt van – angstaanjagend relevante – reclames of als je je minderjarige kind niet wil blootstellen aan allerlei advertenties. Met een startprijs van 9,99 euro per maand per gezinslid kan een reclamevrije ervaring van Meta-diensten wel een dure grap worden.

Kritiek uit Europa

De portemonnee trekken om Meta advertentievrij te gebruiken lijkt nog niet populair in Europa. De Europese Commissie is kritisch op het concept. Volgens de Europese Commissie overtreedt Meta de Europese regels door gebruikers maar twee opties te geven. Dat zijn platgeslagen een gratis dienst met advertenties of een betaalde dienst met meer privacy. De Europese Commissie stelt dat wetgeving ook een optie verplicht waarbij de gebruiker minder persoonlijke data afstaat maar toch een behoorlijke dienstverlening mag verwachten. Het onderzoek van de Europese Commissie naar Meta’s reclamevrije abonnementenstrategie moet in maart 2025 af zijn. Wordt vervolgd dus.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.