Je deelt graag foto's, bestanden en andere gegevens met anderen, maar soms wil je dat privé echt privé blijft. In dit artikel lees je hoe je dit voor elkaar krijgt door een veilige ruimte op te zetten. Alles wat je hierin bewaart, verdwijnt dankzij stevige encryptie achter slot en grendel.

TrueCrypt is een van de populairste encryptieprogramma's van dit moment. Helaas is de ontwikkeling van dit programma vorig jaar plotseling gestaakt. We schreven eerder al dat versie 7.1a wel nog gewoon bruikbaar is. VeraCrypt is een van de initiatieven die het 'beveiligingsstokje' probeert over te nemen. Lees ook: Wat zijn de alternatieven voor TrueCrypt?

We gebruiken in dit artikel VeraCrypt om op onze computer een veilige plek te creëren voor gevoelige bestanden. Dit mogen foto's zijn, maar ook videobestanden, documenten en andere persoonlijke bestanden. In tegenstelling tot veel commerciële beveiligingssoftware heb je met VeraCrypt geen beperkingen voor wat betreft de omvang van je 'digitale kluis'. Je kunt een beveiligde ruimte maken van een paar megabyte tot vele gigabytes.

Er zijn meerdere manieren om je gegevens veilig op te slaan met VeraCrypt. Globaal onderscheiden we twee benaderingen: een gecodeerde bestandscontainer of een een gecodeerde partitie. Het is technisch mogelijk om je hele computer te beveiligen met VeraCrypt, dus ook je Windows-installatie. Omdat de kans op fouten en problemen hierbij groot is, laten we dit buiten beschouwing.

Gecodeerde bestandscontainer of gecodeerde partitie

Een gecodeerde bestandscontainer werkt met een 'kluisbestand': de bestandscontainer. De inhoud van de bestandscontainer is versleuteld en wordt beveiligd met een wachtwoord. Door de bestandscontainer te koppelen aan een schijfletter, kun je via de Windows Verkenner bij de inhoud alsof je met een usb-stick werkt.

Met een 'gecodeerde partitie' wordt een gedeelte van je harde schijf beveiligd met encryptie. Dit is niet voor beginners omdat je aan de indeling van je schijf 'rommelt'. Als je hier een fout maakt, kun je gegevens kwijtraken. We proberen de kans op problemen zo veel mogelijk te beperken. We maken daarom eerste een nieuwe lege partitie aan. Hierin maken we met VeraCrypt een nieuwe veilige partitie. Door de gecodeerde partitie via VeraCrypt te koppelen, kun je hierin je bestanden veilig bewaren.

Het opzetten van een gecodeerde bestandscontainer is veiliger en eenvoudiger dan het opzetten van een gecodeerde partitie. Je hebt in beide gevallen VeraCrypt nodig.

©PXimport

Veilig experimenteren met VeraCrypt? Laat de optie 'gecodeerde partitie' links liggen en maak een 'gecodeerde bestandscontainer' aan.

Taal

We bespreken in dit artikel de Nederlandse versie van VeraCrypt. Als het programma met de Engelse taal opstart, kijk dan bij Settings / Language en activeer Nederlands. Als je vragen hebt of tegen problemen oploopt met VeraCrypt, kun je het beste terugschakelen naar de Engelse taal. Op internet en YouTube is veel te vinden over VeraCrypt en hier is Engels de voertaal. Je schakelt VeraCrypt terug naar het Engelse via Instellingen / Taal / English.

Deel 1: Gecodeerde bestandscontainer

01 Nieuw volume

Ga naar Volumes en kies Volume aanmaak wizard. Kies voor Maak een gecodeerde bestandscontainer en vervolgens Standaard VeraCrypt volume. Je moet nu een bestand selecteren. Dit klinkt een beetje krom omdat je een bestand gaat aanmaken. Klik op Selecteer bestand en kies een bestandsnaam. Je hoeft geen extensie op te geven. Wij kiezen voor het bestand mijngeheimekluis en bewaren dit op het bureaublad. Dit is uiteraard niet de best denkbare locatie, het is slechts een voorbeeld en je vindt het bestand hier snel terug. Je kunt het kluisbestand later verplaatsen.

©PXimport

Maak een nieuwe gecodeerde bestandscontainer aan.

02 Encryptie

In het volgende scherm bepaal je de encryptiecodering. We laten alles ongewijzigd en activeren AES-encryptie. Als je een andere standaard wilt instellen, vind je op Wikipedia veel achtergrondinformatie over de verschillende technieken.

VeraCrypt vraagt om de omvang van je beveiligde bestandscontainer. Hierbij is het belangrijk om te weten dat de ruimte die je instelt, ook direct in beslag wordt genomen op je harde schijf. Voor het voorbeeld maken we een container aan van 512 MB. Stel een goed wachtwoord in. VeraCrypt geeft een waarschuwing als je wachtwoord niet complex genoeg is of korter is dan twintig tekens. Je virtuele kluis dien je te formatteren. Je hebt hier de keuze voor FAT of NTFS. FAT heeft beperkingen voor wat betreft de bestandsomvang, NTFS is een betere keuze.

©PXimport

Kies de omvang van je 'digitale kluis' en stel een goed wachtwoord in.

03 Bestandscontainer koppelen

Het openen van een beveiligde bestandscontainer is eenvoudig, mits je over het juiste wachtwoord beschikt. Kies in VeraCrypt een schijfletter, bijvoorbeeld R. Klik onder in beeld op Selecteer bestand en wijs de bestandscontainer mijngeheimekluis aan. Bevestig met Koppel. Na het opgeven van je wachtwoord krijg je toegang via de schijfletter R tot je beveiligde ruimte. Sluit de toegang tot de bestandscontainer via Ontkoppel of Ontkoppel alles.

©PXimport

Kies een schijfletter en koppel hieraan je kluisbestand.

Beveiligde partitie

Werken met partities is altijd een risico. Als je een laptop hebt, zorg er dan voor dat je op netstroom werkt. Neem de tijd om je harde schijf opnieuw in te delen. Twijfel je aan je expertise op het gebied van partities? Kies van voor een gecodeerde bestandscontainer en niet voor een gecodeerde partitie. Dit geldt ook voor computers met een RAID-configuratie of andere speciale schijfindeling.

Deel 2: Gecodeerde partitie

01 Nieuwe onbeveiligde partitie

Als je besluit om aan de slag te gaan met een gecodeerde partitie, zorg dan altijd voor een goede back-up van je bestanden op een extern opslagmedium of in de cloud.

Geef via Windows-toets+R de opdracht diskmgmt.msc. Windows Schijfbeheer wordt opgestart en je ziet de indeling van je harde schijf (of SSD). Het is de bedoeling dat je een nieuwe lege partitie aanmaakt. Hierin kun je straks met VeraCrypt een beveiligde partitie plaatsen. Maak je C- of D-schijf kleiner. Maak in de vrijgekomen ruimte een nieuwe partitie en formatteer deze met NTFS-indeling. Je vindt de optie om te verkleinen en een nieuw volume te maken in het menu onder de rechtermuisknop. Geef je volume een duidelijke naam zodat je straks geen fouten kunt maken. We kiezen in dit voorbeeld voor schijfgeheimen.

©PXimport

Maak een nieuwe partitie aan voor je beveiligde gecodeerde VeraCrypt-partitie.

02 Nieuw onbeveiligde partitie

Het aanmaken van de gecodeerde partitie begint in VeraCrypt op dezelfde plek als bij de gecodeerde bestandscontainer: bij de Volume aanmaak wizard in het menu Volumes. Kies voor Codeer een niet-systeem partitie/station en kies voor Standaard VeraCrypt volume. Klik op Selecteer apparaat en wijs de nieuwe (en lege!) schijf schijfgeheimen aan die je hebt aangemaakt.

Laat de optie bij Volume aanmaak modus ongewijzigd en kies de gewenste encryptietechniek. De omvang kun je niet instellen. Deze wordt gelijk aan het maximale formaat van de partitie die je gebruikt.

©PXimport

Selecteer je lege (!) partitie voor je gecodeerde VeraCrypt-partitie.

03 Gecodeerde partitie koppelen

De partitie die je bij de eerste stap hebt aangemaakt, is vanaf nu onbruikbaar en onleesbaar in de Windows Verkenner, maar je mag deze niet verwijderen. Het openen van je gecodeerde partitie gaat iets anders dan bij een beveiligde bestandscontainer. Kies in VeraCrypt een schijfletter, bijvoorbeeld M. Klik op Selecteer apparaat en wijs je beveiligde partitie aan. Klik op Koppel en krijg na het opgeven van het juiste wachtwoord toegang tot de beveiligde partitie via de schijfletter M. Sluit de toegang tot de beveiligde partitie via Ontkoppel of Ontkoppel alles.

©PXimport

Kies een schijfletter en gebruik de knop Selecteer apparaat om je gecodeerde VeraCrypt-volume te koppelen.

Verder lezen

We vertelden dat je eerst een goede back-up moet maken, hoe je dit doet lees je hier. Ga je aan de slag met partitioneren en wil je eerst wat meer informatie, kijk dan eens op onze website. Wil je je volledige schijf coderen met TrueCrypt of VeraCrypt, dan vind je op YouTube een handleiding.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een goedkope soundbar waarmee je het tv-geluid kunt verbeteren? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Denon DHT-S216

Zoek je een betaalbare soundbar van een bekend hifimerk? In dat geval is de Denon DHT-S216 een interessante kandidaat. Ondanks zijn lage prijskaartje oogt de behuizing erg chic. De stoffen afwerking aan de voorzijde geeft dit audiosysteem een luxe uitstraling. Vanwege de bescheiden hoogte van slechts zes centimeter zet je de DHT-S216 probleemloos voor de meeste televisies neer. Daarnaast kun je het apparaat ook ophangen. Je combineert deze soundbar bij voorkeur met een middelgrote of grote smart-tv, want de behuizing meet 89 centimeter lang.

Een pluspunt is dat je de soundbar op vrijwel elke televisie kunt aansluiten. De achterzijde telt twee HDMI-poorten, een optische ingang en een analoge aansluiting. Dat is erg netjes voor een product in deze prijsklasse. Mooi meegenomen is dat de DHT-S216 videostreams met een meerkanaals audiospoor kan verwerken, zoals Dolby Digital en DTS Virtual:X. De betere films en series klinken hierdoor ruimtelijk. Verder kun je ook nog muziek streamen. Koppel een smartphone of tablet via bluetooth en kies in een willekeurige muziek-app een leuke afspeellijst.

JBL Bar 2.0 All-in-One MK2

Deze compacte soundbar van JBL matcht prima met een wat kleinere televisie. De strak vormgegeven behuizing meet namelijk 61,4 × 5,6 × 9 centimeter. Nuttig voor wie bijvoorbeeld het geluid van een slaapkamer-tv wil upgraden. Met een uitgangsvermogen van 80 watt is de Bar 2.0 All-in-One MK2 behoorlijk krachtig. Je verbindt dit audiosysteem via HDMI of een optische ingang met een beeldbuis. Bij geschikte films, series en tv-programma’s kan de soundbar een Dolby Digital-audiospoor verwerken. Verder is er een bluetooth-adapter ingebouwd, waardoor je rechtstreeks vanaf een mobiel apparaat liedjes streamt.

De Bar 2.0 All-in-One MK2 is maar 5,6 centimeter hoog, zodat hij waarschijnlijk niet jouw tv-scherm blokkeert. Ophangen kan trouwens ook, want de fabrikant levert een eenvoudige muurmontageset mee. Gebruik voor de bediening de knoppen bovenop de behuizing of de inbegrepen afstandsbediening. Benieuwd naar ervaringen van andere gebruikers? Deze onafhankelijke reviewers komen tot een gezamenlijk oordeel van een 8,2.

Bose TV Speaker

Normaal gesproken hebben producten van de Britse audiospecialist Bose een behoorlijke prijs, maar dat valt bij deze soundbar alleszins mee. Een enkele webshop duikt zelfs net onder de prijsgrens van tweehonderd euro. Buiten een schappelijk prijskaartje heeft de Bose TV Speaker ook nog eens een goede reputatie. Zo krijgt dit product van ruim dertig Kieskeurig.nl-bezoekers een gemiddelde beoordeling van een 8,3. Een pluspunt is dat je het apparaat op verschillende manieren met een televisie kunt verbinden. Kies tussen HDMI, de optische aansluiting of de analoge 3,5mm-geluidsingang. Een nuttige functie is dat je met de dialoogfunctie menselijke stemmen kunt versterken. Daarnaast heeft de afstandsbediening een knop om het basniveau op te voeren.

Zoals je van een Bose-product mag verwachten, leent het audiosysteem zich ook goed voor het luisteren van muziek. Verbind een smartphone of tablet via bluetooth en laat je favoriete afspeellijsten op deze soundbar los. Met een maximaal vermogen van honderd watt realiseert de TV Speaker in een kleine tot middelgrote kamer een vol geluid. De stijlvolle behuizing is voor soundbar-begrippen erg compact. Zo bedragen de afmetingen slechts 59,4 × 5,6 × 10,2 centimeter. Houd er rekening mee dat de fabrikant geen HDMI-kabel meelevert.

Lees ook: Zo vind je de ideale soundbar voor jouw televisie

Sharp HT-SBW182

De Sharp HT-SBW182 is een goedkope soundbar met een losse subwoofer. Je zet deze basspeaker neer op een willekeurige plek op de vloer. Een kabel trekken is niet nodig, want de subwoofer communiceert draadloos met de soundbar. Logischerwijs is dit audiosysteem een goede keuze voor liefhebbers van een flinke portie bas. De HT-SBW182 voorziet films en series van een diepe laagweergave. Het totale vermogen bedraagt maximaal 160 watt, waardoor je het volume flink kunt opschroeven.

Met een lengte van 74 centimeter is deze soundbar niet zo lang. Je kunt hem met een kleine of middelgrote smart-tv combineren. Verbind beide apparaten met een optische kabel of HDMI-snoertje. Daarnaast is er nog een analoge 3,5mm-audiopoort. Tot slot bevindt zich in de behuizing een bluetooth-ontvanger, zodat je muziek vanaf een mobiel apparaat kunt streamen. Je past met de aanwezige equalizer de geluidsinstellingen naar eigen smaak aan.

TCL S45H

TCL timmert in de drukbezette televisiemarkt de laatste jaren stevig aan de weg. Bij ID.nl zijn we gek op producten die veel bieden voor weinig, en de TCL S45H (ook wel S45HE) past perfect in dat plaatje. Voor een bedrag ver onder de honderd euro haal je met deze soundbar een flinke audio-upgrade in huis. Verwacht geen losse subwoofer die de vloer laat trillen; dit is een compact 2.0-kanaals alles-in-één systeem. Toch weet TCL indruk te maken met ondersteuning voor zowel Dolby Atmos als DTS Virtual:X, features die je doorgaans pas in veel duurdere modellen terugvindt.

Dankzij het slimme ‘Dual Bass’-systeem en de speciale akoestische kamers klinken films en series een stuk voller en ruimtelijker dan via je standaard tv-speakers. Bovendien is hij met HDMI eARC, optische aansluiting en Bluetooth 5.2 helemaal bij de tijd. Zoek je een betaalbare oplossing voor de slaapkamer of een kleine woonkamer zonder gedoe met extra kabels en kasten? Dan biedt dit model absoluut waar voor je geld.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten