Je deelt graag foto's, bestanden en andere gegevens met anderen, maar soms wil je dat privé echt privé blijft. In dit artikel lees je hoe je dit voor elkaar krijgt door een veilige ruimte op te zetten. Alles wat je hierin bewaart, verdwijnt dankzij stevige encryptie achter slot en grendel.

TrueCrypt is een van de populairste encryptieprogramma's van dit moment. Helaas is de ontwikkeling van dit programma vorig jaar plotseling gestaakt. We schreven eerder al dat versie 7.1a wel nog gewoon bruikbaar is. VeraCrypt is een van de initiatieven die het 'beveiligingsstokje' probeert over te nemen. Lees ook: Wat zijn de alternatieven voor TrueCrypt?

We gebruiken in dit artikel VeraCrypt om op onze computer een veilige plek te creëren voor gevoelige bestanden. Dit mogen foto's zijn, maar ook videobestanden, documenten en andere persoonlijke bestanden. In tegenstelling tot veel commerciële beveiligingssoftware heb je met VeraCrypt geen beperkingen voor wat betreft de omvang van je 'digitale kluis'. Je kunt een beveiligde ruimte maken van een paar megabyte tot vele gigabytes.

Er zijn meerdere manieren om je gegevens veilig op te slaan met VeraCrypt. Globaal onderscheiden we twee benaderingen: een gecodeerde bestandscontainer of een een gecodeerde partitie. Het is technisch mogelijk om je hele computer te beveiligen met VeraCrypt, dus ook je Windows-installatie. Omdat de kans op fouten en problemen hierbij groot is, laten we dit buiten beschouwing.

Gecodeerde bestandscontainer of gecodeerde partitie

Een gecodeerde bestandscontainer werkt met een 'kluisbestand': de bestandscontainer. De inhoud van de bestandscontainer is versleuteld en wordt beveiligd met een wachtwoord. Door de bestandscontainer te koppelen aan een schijfletter, kun je via de Windows Verkenner bij de inhoud alsof je met een usb-stick werkt.

Met een 'gecodeerde partitie' wordt een gedeelte van je harde schijf beveiligd met encryptie. Dit is niet voor beginners omdat je aan de indeling van je schijf 'rommelt'. Als je hier een fout maakt, kun je gegevens kwijtraken. We proberen de kans op problemen zo veel mogelijk te beperken. We maken daarom eerste een nieuwe lege partitie aan. Hierin maken we met VeraCrypt een nieuwe veilige partitie. Door de gecodeerde partitie via VeraCrypt te koppelen, kun je hierin je bestanden veilig bewaren.

Het opzetten van een gecodeerde bestandscontainer is veiliger en eenvoudiger dan het opzetten van een gecodeerde partitie. Je hebt in beide gevallen VeraCrypt nodig.

©PXimport

Veilig experimenteren met VeraCrypt? Laat de optie 'gecodeerde partitie' links liggen en maak een 'gecodeerde bestandscontainer' aan.

Taal

We bespreken in dit artikel de Nederlandse versie van VeraCrypt. Als het programma met de Engelse taal opstart, kijk dan bij Settings / Language en activeer Nederlands. Als je vragen hebt of tegen problemen oploopt met VeraCrypt, kun je het beste terugschakelen naar de Engelse taal. Op internet en YouTube is veel te vinden over VeraCrypt en hier is Engels de voertaal. Je schakelt VeraCrypt terug naar het Engelse via Instellingen / Taal / English.

Deel 1: Gecodeerde bestandscontainer

01 Nieuw volume

Ga naar Volumes en kies Volume aanmaak wizard. Kies voor Maak een gecodeerde bestandscontainer en vervolgens Standaard VeraCrypt volume. Je moet nu een bestand selecteren. Dit klinkt een beetje krom omdat je een bestand gaat aanmaken. Klik op Selecteer bestand en kies een bestandsnaam. Je hoeft geen extensie op te geven. Wij kiezen voor het bestand mijngeheimekluis en bewaren dit op het bureaublad. Dit is uiteraard niet de best denkbare locatie, het is slechts een voorbeeld en je vindt het bestand hier snel terug. Je kunt het kluisbestand later verplaatsen.

©PXimport

Maak een nieuwe gecodeerde bestandscontainer aan.

02 Encryptie

In het volgende scherm bepaal je de encryptiecodering. We laten alles ongewijzigd en activeren AES-encryptie. Als je een andere standaard wilt instellen, vind je op Wikipedia veel achtergrondinformatie over de verschillende technieken.

VeraCrypt vraagt om de omvang van je beveiligde bestandscontainer. Hierbij is het belangrijk om te weten dat de ruimte die je instelt, ook direct in beslag wordt genomen op je harde schijf. Voor het voorbeeld maken we een container aan van 512 MB. Stel een goed wachtwoord in. VeraCrypt geeft een waarschuwing als je wachtwoord niet complex genoeg is of korter is dan twintig tekens. Je virtuele kluis dien je te formatteren. Je hebt hier de keuze voor FAT of NTFS. FAT heeft beperkingen voor wat betreft de bestandsomvang, NTFS is een betere keuze.

©PXimport

Kies de omvang van je 'digitale kluis' en stel een goed wachtwoord in.

03 Bestandscontainer koppelen

Het openen van een beveiligde bestandscontainer is eenvoudig, mits je over het juiste wachtwoord beschikt. Kies in VeraCrypt een schijfletter, bijvoorbeeld R. Klik onder in beeld op Selecteer bestand en wijs de bestandscontainer mijngeheimekluis aan. Bevestig met Koppel. Na het opgeven van je wachtwoord krijg je toegang via de schijfletter R tot je beveiligde ruimte. Sluit de toegang tot de bestandscontainer via Ontkoppel of Ontkoppel alles.

©PXimport

Kies een schijfletter en koppel hieraan je kluisbestand.

Beveiligde partitie

Werken met partities is altijd een risico. Als je een laptop hebt, zorg er dan voor dat je op netstroom werkt. Neem de tijd om je harde schijf opnieuw in te delen. Twijfel je aan je expertise op het gebied van partities? Kies van voor een gecodeerde bestandscontainer en niet voor een gecodeerde partitie. Dit geldt ook voor computers met een RAID-configuratie of andere speciale schijfindeling.

Deel 2: Gecodeerde partitie

01 Nieuwe onbeveiligde partitie

Als je besluit om aan de slag te gaan met een gecodeerde partitie, zorg dan altijd voor een goede back-up van je bestanden op een extern opslagmedium of in de cloud.

Geef via Windows-toets+R de opdracht diskmgmt.msc. Windows Schijfbeheer wordt opgestart en je ziet de indeling van je harde schijf (of SSD). Het is de bedoeling dat je een nieuwe lege partitie aanmaakt. Hierin kun je straks met VeraCrypt een beveiligde partitie plaatsen. Maak je C- of D-schijf kleiner. Maak in de vrijgekomen ruimte een nieuwe partitie en formatteer deze met NTFS-indeling. Je vindt de optie om te verkleinen en een nieuw volume te maken in het menu onder de rechtermuisknop. Geef je volume een duidelijke naam zodat je straks geen fouten kunt maken. We kiezen in dit voorbeeld voor schijfgeheimen.

©PXimport

Maak een nieuwe partitie aan voor je beveiligde gecodeerde VeraCrypt-partitie.

02 Nieuw onbeveiligde partitie

Het aanmaken van de gecodeerde partitie begint in VeraCrypt op dezelfde plek als bij de gecodeerde bestandscontainer: bij de Volume aanmaak wizard in het menu Volumes. Kies voor Codeer een niet-systeem partitie/station en kies voor Standaard VeraCrypt volume. Klik op Selecteer apparaat en wijs de nieuwe (en lege!) schijf schijfgeheimen aan die je hebt aangemaakt.

Laat de optie bij Volume aanmaak modus ongewijzigd en kies de gewenste encryptietechniek. De omvang kun je niet instellen. Deze wordt gelijk aan het maximale formaat van de partitie die je gebruikt.

©PXimport

Selecteer je lege (!) partitie voor je gecodeerde VeraCrypt-partitie.

03 Gecodeerde partitie koppelen

De partitie die je bij de eerste stap hebt aangemaakt, is vanaf nu onbruikbaar en onleesbaar in de Windows Verkenner, maar je mag deze niet verwijderen. Het openen van je gecodeerde partitie gaat iets anders dan bij een beveiligde bestandscontainer. Kies in VeraCrypt een schijfletter, bijvoorbeeld M. Klik op Selecteer apparaat en wijs je beveiligde partitie aan. Klik op Koppel en krijg na het opgeven van het juiste wachtwoord toegang tot de beveiligde partitie via de schijfletter M. Sluit de toegang tot de beveiligde partitie via Ontkoppel of Ontkoppel alles.

©PXimport

Kies een schijfletter en gebruik de knop Selecteer apparaat om je gecodeerde VeraCrypt-volume te koppelen.

Verder lezen

We vertelden dat je eerst een goede back-up moet maken, hoe je dit doet lees je hier. Ga je aan de slag met partitioneren en wil je eerst wat meer informatie, kijk dan eens op onze website. Wil je je volledige schijf coderen met TrueCrypt of VeraCrypt, dan vind je op YouTube een handleiding.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Deze zomer klussen? Goed gereedschap is dan onontbeerlijk. Ee digitale waterpas bijvoorbeeld, ook wel kruislijnlaser genoemd. Dankzij een duidelijke lijn van laserlicht kun je alles mooi waterpas ophangen, zetten of plaatsen.

Een digitale waterpas met laser, ook wel kruislijnlaser genoemd, helpt je om alles perfect recht of waterpas te krijgen, bijvoorbeeld bij het ophangen van een schilderij, het plaatsen van een plank of het tegelen van een muur. De ingebouwde laser projecteert een strakke lijn op de muur, zodat je grotere afstanden gemakkelijk kunt uitlijnen zonder steeds opnieuw te hoeven meten. Handig bij het klussen, verbouwen of inrichten van je huis! Wij vonden vijf betaalbare kruislijnlasers.

Kapro Prolaser 862GS

Deze Kapro Prolaser 862GS verrast met een opvallend groen laserlijn die beter zichtbaar is in fel licht, perfect voor binnen én buiten gebruik. Hij werkt tot zo’n 20 m met indrukwekkende nauwkeurigheid van ± 0,2 mm/m en een zelfnivelleringsbereik van ± 3°. Je krijgt er zelfs een mini‑statief bij, waardoor je meteen aan de slag kunt. Compact, lichtgewicht – maar gebouwd om te presteren onder uiteenlopende omstandigheden dankzij zijn IP 54‑behuizing en lange batterijduur. Een slimme keuze voor wie zowel gemak als zichtbaarheid wil tijdens precisiewerk.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,4 mm / meter
Automatische correctie: ± 3 °
Lijnzichtbaarheid: 20 meter
Stroombron: 2x AA-batterij

Parkside PKLL 7 D3

De Parkside PKLL 7 D3 is een betaalbare instapper die verrassend veel kan. Hij projecteert kruislijnen met automatische nivellering tot ± 4° en werkt tot ca. 7  meter afstand. Uniek is de mogelijkheid om de lasers onder vaste hoeken te projecteren – handig bij creatief-imaginair werk of wanneer precieze hoeken nodig zijn zonder automatisch corrigerend niveau. Hij is compact, licht en ideaal voor gebruik bij kleine klussen in huis. De nauwkeurigheid van deze kruislijnlaser is met een afwijking van 0,8 mm per meter echter wel iets minder goed, iets om rekening mee te houden.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,8 mm / meter
Automatische correctie: 4°
Lijnzichtbaarheid: 7 meter
Stroombron: 2xAA-batterij

Makita SK105DZ

Deze Makita projecteert heldere rode lijnen tot 25 meter, ideaal voor zowel horizontale als verticale lijnprojectie. Dankzij de zelfnivellerende functie hoef je je nooit druk te maken over scheve hoeken: hij corrigeert automatisch tot zo'n 4° graden. Deze Makita werkt op en afzonderlijk te verkrijgen 12Volt CXT-accu. De nauwkeurigheid van de SK105DZ is met een afwijking van 0,3 mm per meter erg goed.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,3 mm / meter
Automatische correctie: 4°
Lijnzichtbaarheid: 25 meter
Stroombron: Accu

Stanley STHT77502-1 Cross 90

Deze Stanley Cross 90 projecteert naast een horizontale en verticale ook nog een extra verticale lijn op exact 90°, waardoor hij ideaal is voor bijvoorbeeld tegelwerk, vloeren en het netjes uitlijnen van tussenschotten. De automatische nivellering zorgt voor een precieze uitlijning zonder gedoe. Een uitstekende keuze voor wie professioneel resultaat wil zonder poespas.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,5 mm / meter
Automatische correctie: ± 4°
Bereik: 12 meter
Stroombron: 2xAA-batterij

Bosch Universal Level 2

De Bosch Universal Level 2 biedt drie handige modi: kruislijnen met automatische nivellering, verticale lijnen met puntenfunctie of een hellingsmodus voor schuine uitlijning. Dankzij de heldere rode laserstraal en de intuïtieve bediening ervaar je snel gemak en nauwkeurigheid. Compleet geleverd inclusief batterijen en opberghoes.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,5 mm / meter
Automatische correctie: 4 °
Lijnzichtbaarheid: 10 meter
Stroombron: 3xAA-batterij

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.