Je deelt graag foto's, bestanden en andere gegevens met anderen, maar soms wil je dat privé echt privé blijft. In dit artikel lees je hoe je dit voor elkaar krijgt door een veilige ruimte op te zetten. Alles wat je hierin bewaart, verdwijnt dankzij stevige encryptie achter slot en grendel.

TrueCrypt is een van de populairste encryptieprogramma's van dit moment. Helaas is de ontwikkeling van dit programma vorig jaar plotseling gestaakt. We schreven eerder al dat versie 7.1a wel nog gewoon bruikbaar is. VeraCrypt is een van de initiatieven die het 'beveiligingsstokje' probeert over te nemen. Lees ook: Wat zijn de alternatieven voor TrueCrypt?

We gebruiken in dit artikel VeraCrypt om op onze computer een veilige plek te creëren voor gevoelige bestanden. Dit mogen foto's zijn, maar ook videobestanden, documenten en andere persoonlijke bestanden. In tegenstelling tot veel commerciële beveiligingssoftware heb je met VeraCrypt geen beperkingen voor wat betreft de omvang van je 'digitale kluis'. Je kunt een beveiligde ruimte maken van een paar megabyte tot vele gigabytes.

Er zijn meerdere manieren om je gegevens veilig op te slaan met VeraCrypt. Globaal onderscheiden we twee benaderingen: een gecodeerde bestandscontainer of een een gecodeerde partitie. Het is technisch mogelijk om je hele computer te beveiligen met VeraCrypt, dus ook je Windows-installatie. Omdat de kans op fouten en problemen hierbij groot is, laten we dit buiten beschouwing.

Gecodeerde bestandscontainer of gecodeerde partitie

Een gecodeerde bestandscontainer werkt met een 'kluisbestand': de bestandscontainer. De inhoud van de bestandscontainer is versleuteld en wordt beveiligd met een wachtwoord. Door de bestandscontainer te koppelen aan een schijfletter, kun je via de Windows Verkenner bij de inhoud alsof je met een usb-stick werkt.

Met een 'gecodeerde partitie' wordt een gedeelte van je harde schijf beveiligd met encryptie. Dit is niet voor beginners omdat je aan de indeling van je schijf 'rommelt'. Als je hier een fout maakt, kun je gegevens kwijtraken. We proberen de kans op problemen zo veel mogelijk te beperken. We maken daarom eerste een nieuwe lege partitie aan. Hierin maken we met VeraCrypt een nieuwe veilige partitie. Door de gecodeerde partitie via VeraCrypt te koppelen, kun je hierin je bestanden veilig bewaren.

Het opzetten van een gecodeerde bestandscontainer is veiliger en eenvoudiger dan het opzetten van een gecodeerde partitie. Je hebt in beide gevallen VeraCrypt nodig.

©PXimport

Veilig experimenteren met VeraCrypt? Laat de optie 'gecodeerde partitie' links liggen en maak een 'gecodeerde bestandscontainer' aan.

Taal

We bespreken in dit artikel de Nederlandse versie van VeraCrypt. Als het programma met de Engelse taal opstart, kijk dan bij Settings / Language en activeer Nederlands. Als je vragen hebt of tegen problemen oploopt met VeraCrypt, kun je het beste terugschakelen naar de Engelse taal. Op internet en YouTube is veel te vinden over VeraCrypt en hier is Engels de voertaal. Je schakelt VeraCrypt terug naar het Engelse via Instellingen / Taal / English.

Deel 1: Gecodeerde bestandscontainer

01 Nieuw volume

Ga naar Volumes en kies Volume aanmaak wizard. Kies voor Maak een gecodeerde bestandscontainer en vervolgens Standaard VeraCrypt volume. Je moet nu een bestand selecteren. Dit klinkt een beetje krom omdat je een bestand gaat aanmaken. Klik op Selecteer bestand en kies een bestandsnaam. Je hoeft geen extensie op te geven. Wij kiezen voor het bestand mijngeheimekluis en bewaren dit op het bureaublad. Dit is uiteraard niet de best denkbare locatie, het is slechts een voorbeeld en je vindt het bestand hier snel terug. Je kunt het kluisbestand later verplaatsen.

©PXimport

Maak een nieuwe gecodeerde bestandscontainer aan.

02 Encryptie

In het volgende scherm bepaal je de encryptiecodering. We laten alles ongewijzigd en activeren AES-encryptie. Als je een andere standaard wilt instellen, vind je op Wikipedia veel achtergrondinformatie over de verschillende technieken.

VeraCrypt vraagt om de omvang van je beveiligde bestandscontainer. Hierbij is het belangrijk om te weten dat de ruimte die je instelt, ook direct in beslag wordt genomen op je harde schijf. Voor het voorbeeld maken we een container aan van 512 MB. Stel een goed wachtwoord in. VeraCrypt geeft een waarschuwing als je wachtwoord niet complex genoeg is of korter is dan twintig tekens. Je virtuele kluis dien je te formatteren. Je hebt hier de keuze voor FAT of NTFS. FAT heeft beperkingen voor wat betreft de bestandsomvang, NTFS is een betere keuze.

©PXimport

Kies de omvang van je 'digitale kluis' en stel een goed wachtwoord in.

03 Bestandscontainer koppelen

Het openen van een beveiligde bestandscontainer is eenvoudig, mits je over het juiste wachtwoord beschikt. Kies in VeraCrypt een schijfletter, bijvoorbeeld R. Klik onder in beeld op Selecteer bestand en wijs de bestandscontainer mijngeheimekluis aan. Bevestig met Koppel. Na het opgeven van je wachtwoord krijg je toegang via de schijfletter R tot je beveiligde ruimte. Sluit de toegang tot de bestandscontainer via Ontkoppel of Ontkoppel alles.

©PXimport

Kies een schijfletter en koppel hieraan je kluisbestand.

Beveiligde partitie

Werken met partities is altijd een risico. Als je een laptop hebt, zorg er dan voor dat je op netstroom werkt. Neem de tijd om je harde schijf opnieuw in te delen. Twijfel je aan je expertise op het gebied van partities? Kies van voor een gecodeerde bestandscontainer en niet voor een gecodeerde partitie. Dit geldt ook voor computers met een RAID-configuratie of andere speciale schijfindeling.

Deel 2: Gecodeerde partitie

01 Nieuwe onbeveiligde partitie

Als je besluit om aan de slag te gaan met een gecodeerde partitie, zorg dan altijd voor een goede back-up van je bestanden op een extern opslagmedium of in de cloud.

Geef via Windows-toets+R de opdracht diskmgmt.msc. Windows Schijfbeheer wordt opgestart en je ziet de indeling van je harde schijf (of SSD). Het is de bedoeling dat je een nieuwe lege partitie aanmaakt. Hierin kun je straks met VeraCrypt een beveiligde partitie plaatsen. Maak je C- of D-schijf kleiner. Maak in de vrijgekomen ruimte een nieuwe partitie en formatteer deze met NTFS-indeling. Je vindt de optie om te verkleinen en een nieuw volume te maken in het menu onder de rechtermuisknop. Geef je volume een duidelijke naam zodat je straks geen fouten kunt maken. We kiezen in dit voorbeeld voor schijfgeheimen.

©PXimport

Maak een nieuwe partitie aan voor je beveiligde gecodeerde VeraCrypt-partitie.

02 Nieuw onbeveiligde partitie

Het aanmaken van de gecodeerde partitie begint in VeraCrypt op dezelfde plek als bij de gecodeerde bestandscontainer: bij de Volume aanmaak wizard in het menu Volumes. Kies voor Codeer een niet-systeem partitie/station en kies voor Standaard VeraCrypt volume. Klik op Selecteer apparaat en wijs de nieuwe (en lege!) schijf schijfgeheimen aan die je hebt aangemaakt.

Laat de optie bij Volume aanmaak modus ongewijzigd en kies de gewenste encryptietechniek. De omvang kun je niet instellen. Deze wordt gelijk aan het maximale formaat van de partitie die je gebruikt.

©PXimport

Selecteer je lege (!) partitie voor je gecodeerde VeraCrypt-partitie.

03 Gecodeerde partitie koppelen

De partitie die je bij de eerste stap hebt aangemaakt, is vanaf nu onbruikbaar en onleesbaar in de Windows Verkenner, maar je mag deze niet verwijderen. Het openen van je gecodeerde partitie gaat iets anders dan bij een beveiligde bestandscontainer. Kies in VeraCrypt een schijfletter, bijvoorbeeld M. Klik op Selecteer apparaat en wijs je beveiligde partitie aan. Klik op Koppel en krijg na het opgeven van het juiste wachtwoord toegang tot de beveiligde partitie via de schijfletter M. Sluit de toegang tot de beveiligde partitie via Ontkoppel of Ontkoppel alles.

©PXimport

Kies een schijfletter en gebruik de knop Selecteer apparaat om je gecodeerde VeraCrypt-volume te koppelen.

Verder lezen

We vertelden dat je eerst een goede back-up moet maken, hoe je dit doet lees je hier. Ga je aan de slag met partitioneren en wil je eerst wat meer informatie, kijk dan eens op onze website. Wil je je volledige schijf coderen met TrueCrypt of VeraCrypt, dan vind je op YouTube een handleiding.

Nederland zucht onder de hitte: het asfalt plakt, je bureaustoel ook, en zelfs de kat lijkt gesmolten. Met temperaturen boven de 30 graden is dit hét moment om je mobiele airco uit de kast te trekken. Maar hoe zorg je dat hij ook echt doet wat-ie belooft? In dit artikel lees je stap voor stap hoe je een mobiele airco goed installeert, waar je op moet letten bij de plaatsing én hoe je voorkomt dat de warme lucht net zo hard weer naar binnen waait.

Een mobiele airco haalt warme lucht uit de kamer, koelt die af via een gesloten systeem waarin een koelmiddel circuleert en blaast de koele lucht vervolgens terug de ruimte in. Tegelijkertijd ontstaat er restwarmte die ergens heen moet, en daar komt de afvoerslang om de hoek kijken. Die dikke, vaak wat lompe slang voert de warme lucht af naar buiten, meestal via een raam. En precies dát punt zorgt vaak voor de meeste hoofdbrekens: hoe voorkom je dat de warme lucht die je net kwijt bent geraakt weer net zo hard naar binnen komt?

Kies een slimme plek in huis

Een mobiele airco oogt misschien flexibel, maar laat je niet misleiden: de locatie waar je hem neerzet, doet er echt toe. Je hebt een plek nodig met toegang tot een raam of deur waar de afvoerslang door naar buiten kan, en een vrij stopcontact dat het stroomverbruik van het apparaat aankan, doorgaans tussen de 1000 en 2500 watt. Let ook op de ruimte rondom het toestel. De airco moet kunnen 'ademen' om effectief te blijven werken. Zet je hem te dicht op een muur of naast een kast, dan loop je het risico dat de afgevoerde warme lucht zich ophoopt of zelfs weer wordt aangezogen. En dat drukt niet alleen de prestaties, maar kan ook de levensduur van het apparaat verkorten.

©Ton Hazewinkel

Er moet een slang naar buiten om de warme lucht weer af te voeren.

De afvoerslang: onderschat 'm niet

De werking van je mobiele airco staat of valt met een goede afvoer van warme lucht. Laat je de slang zomaar uit een open raam hangen, dan gaat een groot deel van het koelvermogen verloren omdat de warme lucht zomaar weer naar binnen waait. Het loont dus om te investeren in een raamafdichtingskit: een speciaal doek of scherm, soms met een ritssluiting, waarmee je de opening rondom de slang netjes afsluit. Er zijn kits voor verschillende typen ramen – van kantel- tot schuiframen – en voor wie graag zelf knutselt, zijn er ook alternatieven. Denk aan een plaat plexiglas of hout op maat gezaagd, met een uitsparing voor de slang. Wat je ook kiest, zorg vooral dat de kier goed dicht is, zodat de luchtcirculatie buiten blijft en je airco efficiënt zijn werk kan doen.

Extra comfort met slimme functies

De meeste mobiele airco's zijn tegenwoordig uitgerust met handige snufjes die het gebruik een stuk comfortabeler maken. Zo kun je met een timer instellen wanneer het apparaat automatisch aan of uit moet gaan – ideaal als je overdag van huis bent en 's avonds in een koele ruimte wilt thuiskomen. Steeds vaker zie je ook modellen met wifi-functionaliteit, waarmee je via een app of spraakassistent de airco op afstand bedient. Heb je een eenvoudiger model? Dan kun je alsnog slim schakelen met behulp van een slimme stekker. Daarmee regel je precies wanneer de airco inschakelt, zonder dat je fysiek aanwezig hoeft te zijn. Het is een simpele toevoeging die zowel comfort als energie-efficiëntie verhoogt.

©Alexandra

Veelgemaakte fouten die je eenvoudig voorkomt

Bij het installeren van een mobiele airco gaan er vaak een paar dingen mis die met een beetje aandacht makkelijk te vermijden zijn. Het meest voorkomende probleem is een raam dat niet goed is afgesloten, waardoor de warme lucht zo weer naar binnen stroomt en het apparaat zich suf draait zonder effect.

Een tweede veelvoorkomende fout is het gebruik van een te klein model voor de ruimte: een airco met een koelvermogen van 7000 BTU is simpelweg niet opgewassen tegen een ruime, zonovergoten woonkamer. Ook wordt het toestel nogal eens weggestopt in een hoek of tussen meubels, wat de luchtcirculatie belemmert en de efficiëntie ondermijnt.

En tot slot loert er nog een ander risico: onveilige stroomvoorziening. Vermijd verlengsnoeren of stekkerblokken die het hoge vermogen niet aankunnen, want dat kan leiden tot overbelasting of zelfs brandgevaar. Een vaste wandcontactdoos is altijd de veiligste keuze.

Met een beetje aandacht kom je een stuk verder

Een mobiele airco installeren is geen hogere wiskunde, maar vergt wel iets meer voorbereiding dan alleen de stekker in het stopcontact steken. Als je zorgt voor een goede opstelling, een goed afgesloten afvoerkanaal en het condenswater op tijd afvoert, haal je veel meer uit je investering. Het resultaat is een airco die merkbaar beter koelt en bovendien zuiniger draait. En het fijne is: zodra alles eenmaal goed staat, heb je er nauwelijks nog omkijken naar. Behalve dan af en toe het waterreservoir legen, maar daarna? Gewoon achteroverleunen en genieten van de frisse lucht.

Denk je net goed bezig te zijn met een A+++-wasdroger, blijkt die vanaf juli 2025 opeens een magere C te scoren. Wat is hier aan de hand? Geen paniek: je apparaat is niet plotseling minder efficiënt geworden, het energielabel wordt een stuk strenger. In dit artikel lees je waarom de regels zijn veranderd, wat het nieuwe label precies meet en hoe je wél de juiste conclusies trekt bij je volgende aankoop.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bemmel & Kroon

Vanaf 1 juli 2025 – morgen dus! – verandert het energielabel van wasdrogers in heel Europa. De bekende klassen als A+, A++ en A+++ verdwijnen en maken plaats voor een overzichtelijker schaal van A tot en met G. Hierdoor krijgen veel huidige A+++-drogers voortaan een label C. Niet omdat ze slechter presteren, maar omdat de normering strenger en toekomstbestendiger wordt.

Waarom een nieuw energielabel nodig was

Het oude systeem was zijn doel voorbijgeschoten. Doordat fabrikanten steeds energiezuinigere apparaten ontwikkelden, werden er voortdurend plussen aan de A-klasse toegevoegd. Daardoor ontstond een wildgroei aan energielabels die de consument eerder in verwarring bracht dan hielp. Met het nieuwe label keert de rust terug: één heldere schaal die opnieuw ruimte laat aan de top. De zuinigste klasse A blijft voorlopig zelfs leeg, zodat alleen uitzonderlijk efficiënte apparaten die plek mogen innemen.

©Bemmel & Kroon

Wat je ziet op het nieuwe label

Het nieuwe energielabel bevat veel meer informatie dan alleen een letter. Naast de energieklasse geeft het label nu ook inzicht in het verbruik per honderd droogbeurten, gemeten volgens een gestandaardiseerd Eco-programma. Ook de programmaduur, het maximale vulgewicht van de trommel, het geluidsniveau in decibel en de condensatie-efficiëntie staan erop vermeld. Via een QR-code kun je bovendien extra technische details opzoeken in de Europese EPREL-database. Deze toevoegingen zorgen ervoor dat je als consument beter kunt inschatten welk apparaat past bij jouw huishouden en gebruik. Meer informatie vind je op deze pagina.

©Bemmel & Kroon

1. QR-code met link naar de EU database
2. Energie-efficiëntieklasse
3. Energieverbruik in kWh/100 droogcycli*
4. Condensatie-efficiëntieklasse en -percentage

5. Geluidklasse en geluidemissie in dB(A)**
6. Maximale laadcapaciteit (nominale capaciteit in kg)**
7. Duur in uren en minuten**

* Waarden gelden voor een gewogen gemiddelde van halve en volle ladingen met een verhouding van 0,62 (24x volle lading, 76x halve lading).
** Droogcyclus van katoen eco-programma bij volle lading.

Het lastige van vergelijken

Oude en nieuwe energielabels kun je niet zomaar naast elkaar leggen. Een A+++-droger uit 2024 kan volgens de nieuwe testmethodes een label C krijgen, terwijl het apparaat in de praktijk nog steeds even zuinig is. Dat verschil komt puur door de aangescherpte meetnormen, en niet door een verandering in prestaties. Laat je dus niet misleiden door een ogenschijnlijke 'verslechtering' van het label, maar kijk naar de echte verbruiksgegevens en technische kenmerken van jouw wasdroger.

Wat dit voor jouw keuze betekent

Bij het kopen van een nieuwe droger is het dus belangrijk om verder te kijken dan alleen de letter op het label. De vermelding van het energieverbruik per honderd droogcycli geeft je een veel concreter beeld van de stroomkosten op jaarbasis. Ook het geluidsniveau, de capaciteit van de trommel en de duur van het droogprogramma bepalen in sterke mate hoe comfortabel en efficiënt het apparaat in de praktijk is. Dankzij de QR-code kun je bovendien snel en eenvoudig controleren of de technische gegevens aansluiten bij je verwachtingen.

©Viktoria

Slim kiezen met het nieuwe label

De vernieuwde energielabels maken het makkelijker om een slimme, bewuste keuze te maken. Niet alleen zie je in één oogopslag hoe energiezuinig een apparaat is volgens de nieuwste normen, je hebt ook toegang tot de details die er écht toe doen. Zo kun je jouw keuze afstemmen op wat je belangrijk vindt: lage kosten, weinig geluid, korte droogtijd of een groot vulgewicht. Door te letten op de werkelijke prestaties in plaats van alleen op een letter, maak je een duurzame keuze die ook op de lange termijn rendeert.

Wil je hulp bij het kiezen van een energiezuinige droger of persoonlijk advies over welk type het best bij jouw huishouden past? Laat je dan informeren door een specialist, zodat je met vertrouwen de juiste keuze maakt voor nu én de toekomst.