ID.nl logo
Huis

Alle 'cyber'-onderdelen uit het nieuwe regeerakkoord

Het nieuwe regeerakkoord is binnen, en er staat in tegenstelling tot dat van de vorige regering redelijk veel details in over 'de cyber'. Maar is dat ook genoeg? Laten we eens kijken naar alle IT- en digitale voorstellen uit het regeerakkoord 2017.

Voor referentie kun je het regeerakkoord hier vinden (PDF).

1. Meer geld naar cybersecurity

Er komt sowieso op veel vlakken meer geld voor cybersecurity. In totaal wordt 95 miljoen euro uitgetrokken voor meer en beter personeel in verschillende velden, en er wordt geïnvesteerd in betere apparatuur.

Het geld gaat niet alleen naar Veiligheid & Justitie, Defensie en Binnenlandse Zaken (voor respectievelijk de politie, de MIVD en de AIVD), maar ook naar Buitenlandse Zaken en Economische Zaken.

Een deel van het budget wordt ingezet om het Nationaal Cyber Security Centrum sterker te maken en uit te breiden. Op die manier kunnen bedrijven straks beter omgaan met datalekken en leren ze sneller hoe ze hun gegevens beter moeten beschermen.

Er gaat ook veel geld naar 'de uitbreiding van cybercapaciteit' bij Defensie. Vanaf 2020 krijgen de strijdkrachten jaarlijks 275 miljoen euro om 'hun slagkracht en cyber' uit te breiden. Wat dat in de praktijk inhoudt is nog onduidelijk.

©PXimport

2. Evaluatie van de Wet op Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (de 'sleepwet')

Er is de laatste maanden veel commotie rondom de WiV, de Wet op Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten. Deze week laaide die alleen maar meer op, toen een actiegroep het voor elkaar kreeg 300.000 handtekeningen te verzamelen om een referendum te beginnen tegen de wet. Volgens de studenten is de 'sleepwet', zoals ze die zelf noemen, te breed, te slecht gedefinieerd, zijn er te weinig waarborgen en worden teveel onschuldige burgers daar de dupe van.

In het nieuwe regeerakkoord staan meer details over de WiV. De 4 regeringspartijen zeggen zelf dat de wet niet mag leiden tot een 'sleepnet'. "Van het willekeurig en massaal verzamelen van gegevens van burgers in Nederland of het buitenland (‘sleepnet’) kan, mag en zal geen sprake zijn", staat in het document te lezen. In het akkoord staan dan ook een aantal waarborgen om de wet te handhaven en te zorgen dat die niet uit de hand loopt.

Belangrijk is bijvoorbeeld dat de wet 'binnen 2 jaar' wordt geëvalueerd. Daarbij wordt met name gekeken naar de waarborgen die zijn opgesteld om te zorgen dat het sleepnet niet te pas en te onpas wordt ingezet.

©PXimport

3. Aanpassingen Wet Computercriminaliteit III ('Hackwet')

Er zijn ook details bekend over de Wet Computercriminaliteit III, die ook volgend jaar in werking treedt. Net als bij de WiV wordt ook die wet binnen 2 jaar geëvalueerd en aangepast als dat nodig is.

Voor de uitvoering van de wet komt 10 miljoen euro beschikbaar.

De politie mag dat geld onder andere gebruiken om zero days te kopen, een controversieel onderdeel van het wetsvoorstel waar veel IT-experts kritiek op hadden. Door het inzetten van zero-days kan de politie inbreken op computersystemen, maar het gebruiken van zulke softwaregaten betekent ook dat andere burgers niet beschermd zijn tegen hackers die mogelijk van hetzelfde lek gebruik maken.

Lees ook ons uitgebreide artikel over het kopen en verkopen van softwaregaten.

In het regeerakkoord is daarom afgesproken dat de politie alleen zero-days mag inkopen voor specifieke zaken, en als andere opties niet beschikbaar zijn. Er mag dus geen zero-day-software worden gekocht om daarmee mensen lukraak af te luisteren.

Bovendien mag de software alleen worden gekocht van bedrijven die aantoonbaar niet aan 'dubieuze regimes' verkopen. Die bedrijven worden door de AIVD gescreend. Bekende zero-day-handelaren zoals Zerodium verkopen hun software(gaten) ook aan landen als Iran of Noord-Korea, die het gebruiken voor digitale aanvallen of het bespioneren van bijvoorbeeld dissidenten.

Tot slot moeten er ieder jaar statistieken openbaar worden gemaakt over welke hacksoftware is gekocht en hoe vaak dat is ingezet.

©PXimport

4: Bewaarplicht wordt nader bekeken

Ook de bewaarplicht wordt nader bekeken. In tegenstelling tot het automatisch opslaan van telecommunicatiegegevens wil de toekomstige regering kijken naar een 'afgewogen bewaarplicht' die meer in lijn is met wat het Europees Hof van Justitie bepaalde, namelijk dat gegevens alleen mogen worden verzameld bij de opsporing van ernstige misdrijven.

©PXimport

5: Veiligheidsstandaarden voor Internet of Things-apparatuur

Het kabinet wil uiteindelijk iets doen aan de beveiliging van IoT-apparatuur. Zo wordt in het regeerakkoord gesproken over veilige standaarden voor internet-of-things-apparaten, en mogelijk een verbod op het verkopen van onveilige apparaten.

In het akkoord staat ook dat fabrikanten aansprakelijk kunnen worden gesteld voor gaten in software, en mogelijk ook voor de schade daarvan. Dat lijkt overigens haaks te staan op het inzetten van zero-days door de politie, en het kan complicaties opleveren voor bedrijven die getroffen worden door ransomware. Gijzelsoftware maakt vaak gebruik van gaten in software om toe te slaan.

6: Emailadres in Basisregistratie Personen

De regering wil van iedere burger een emailadres laten opnemen in de Basisregistratie Personen. Daarover is weinig meer bekend. In het akkoord staat te lezen dat 'emailadressen en andere privacygevoelige informatie' altijd 'versleuteld' worden opgeslagen, maar daarover worden geen verdere details gegeven.

In het akkoord staat ook dat DigiD 'veiliger wordt gemaakt', zonder meer details.

©PXimport

7: Wraakporno wordt strafbaar feit

De toekomstige regering wil wraakporno strafbaar maken. Dat is het nu ook al wel, maar niet als op zichzelf staande veroordeling. Nu wordt het verspreiden van wraakporno vaak nog gezien als bijvoorbeeld afpersing, stalking, of laster, maar de regering wil het een zelfstandig delict maken. Wat de sancties zijn is nog niet bekend.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Bestandsnamen in bulk wijzigen? Maak kennis met PowerRename uit Power Toys
© ID.nl
Huis

Bestandsnamen in bulk wijzigen? Maak kennis met PowerRename uit Power Toys

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

Dit gaan we doen

In dit artikel zie je hoe je PowerRename uit PowerToys instelt en gebruikt om grote aantallen bestanden tegelijk te hernoemen. We laten zien hoe je de tool activeert, hoe je hem oproept via Verkenner en hoe je zoek-en-vervangacties, letterinstellingen en automatische nummering toepast. Zo wijzig je in één keer volledige reeksen bestandsnamen, zonder handmatig werk.

Lees ook: Leuker, sneller en handiger: boost je Windows-pc met PowerToys

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Een animatie toont hoe PowerRename werkt.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Haal PowerRename uit het contextueel menu in Windows Verkenner.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

De nieuwe namen verschijnen in voorvertoning naast de oorspronkelijke namen.     

Je allermooiste foto's hernoemd?

Druk ze af en plak ze in een foto-album
▼ Volgende artikel
Wat is local dimming en waarom is het belangrijk?
© ER | ID.nl
Huis

Wat is local dimming en waarom is het belangrijk?

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Welke merken gebruiken local dimming?

Bijna elke grote televisiefabrikant past deze techniek inmiddels toe, maar ze doen dat voornamelijk in hun middenklasse en topmodellen. Samsung is een van de voorlopers, zeker met hun QLED- en Neo QLED-televisies, waarbij ze in de duurdere series gebruikmaken van geavanceerde miniLED-techniek voor zeer precieze dimming. Ook Sony staat bekend om een uitstekende implementatie van full array local dimming, die vaak geprezen wordt om de natuurlijke weergave zonder overdreven effecten. Philips past het eveneens toe in hun (mini)ledmodellen, vaak in combinatie met hun bekende Ambilight-systeem voor een extra contrastrijk effect.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Vijf fijne televisies die full array local dimming ondersteunen