ID.nl logo
Huis

Alle 'cyber'-onderdelen uit het nieuwe regeerakkoord

Het nieuwe regeerakkoord is binnen, en er staat in tegenstelling tot dat van de vorige regering redelijk veel details in over 'de cyber'. Maar is dat ook genoeg? Laten we eens kijken naar alle IT- en digitale voorstellen uit het regeerakkoord 2017.

Voor referentie kun je het regeerakkoord hier vinden (PDF).

1. Meer geld naar cybersecurity

Er komt sowieso op veel vlakken meer geld voor cybersecurity. In totaal wordt 95 miljoen euro uitgetrokken voor meer en beter personeel in verschillende velden, en er wordt geïnvesteerd in betere apparatuur.

Het geld gaat niet alleen naar Veiligheid & Justitie, Defensie en Binnenlandse Zaken (voor respectievelijk de politie, de MIVD en de AIVD), maar ook naar Buitenlandse Zaken en Economische Zaken.

Een deel van het budget wordt ingezet om het Nationaal Cyber Security Centrum sterker te maken en uit te breiden. Op die manier kunnen bedrijven straks beter omgaan met datalekken en leren ze sneller hoe ze hun gegevens beter moeten beschermen.

Er gaat ook veel geld naar 'de uitbreiding van cybercapaciteit' bij Defensie. Vanaf 2020 krijgen de strijdkrachten jaarlijks 275 miljoen euro om 'hun slagkracht en cyber' uit te breiden. Wat dat in de praktijk inhoudt is nog onduidelijk.

©PXimport

2. Evaluatie van de Wet op Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (de 'sleepwet')

Er is de laatste maanden veel commotie rondom de WiV, de Wet op Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten. Deze week laaide die alleen maar meer op, toen een actiegroep het voor elkaar kreeg 300.000 handtekeningen te verzamelen om een referendum te beginnen tegen de wet. Volgens de studenten is de 'sleepwet', zoals ze die zelf noemen, te breed, te slecht gedefinieerd, zijn er te weinig waarborgen en worden teveel onschuldige burgers daar de dupe van.

In het nieuwe regeerakkoord staan meer details over de WiV. De 4 regeringspartijen zeggen zelf dat de wet niet mag leiden tot een 'sleepnet'. "Van het willekeurig en massaal verzamelen van gegevens van burgers in Nederland of het buitenland (‘sleepnet’) kan, mag en zal geen sprake zijn", staat in het document te lezen. In het akkoord staan dan ook een aantal waarborgen om de wet te handhaven en te zorgen dat die niet uit de hand loopt.

Belangrijk is bijvoorbeeld dat de wet 'binnen 2 jaar' wordt geëvalueerd. Daarbij wordt met name gekeken naar de waarborgen die zijn opgesteld om te zorgen dat het sleepnet niet te pas en te onpas wordt ingezet.

©PXimport

3. Aanpassingen Wet Computercriminaliteit III ('Hackwet')

Er zijn ook details bekend over de Wet Computercriminaliteit III, die ook volgend jaar in werking treedt. Net als bij de WiV wordt ook die wet binnen 2 jaar geëvalueerd en aangepast als dat nodig is.

Voor de uitvoering van de wet komt 10 miljoen euro beschikbaar.

De politie mag dat geld onder andere gebruiken om zero days te kopen, een controversieel onderdeel van het wetsvoorstel waar veel IT-experts kritiek op hadden. Door het inzetten van zero-days kan de politie inbreken op computersystemen, maar het gebruiken van zulke softwaregaten betekent ook dat andere burgers niet beschermd zijn tegen hackers die mogelijk van hetzelfde lek gebruik maken.

Lees ook ons uitgebreide artikel over het kopen en verkopen van softwaregaten.

In het regeerakkoord is daarom afgesproken dat de politie alleen zero-days mag inkopen voor specifieke zaken, en als andere opties niet beschikbaar zijn. Er mag dus geen zero-day-software worden gekocht om daarmee mensen lukraak af te luisteren.

Bovendien mag de software alleen worden gekocht van bedrijven die aantoonbaar niet aan 'dubieuze regimes' verkopen. Die bedrijven worden door de AIVD gescreend. Bekende zero-day-handelaren zoals Zerodium verkopen hun software(gaten) ook aan landen als Iran of Noord-Korea, die het gebruiken voor digitale aanvallen of het bespioneren van bijvoorbeeld dissidenten.

Tot slot moeten er ieder jaar statistieken openbaar worden gemaakt over welke hacksoftware is gekocht en hoe vaak dat is ingezet.

©PXimport

4: Bewaarplicht wordt nader bekeken

Ook de bewaarplicht wordt nader bekeken. In tegenstelling tot het automatisch opslaan van telecommunicatiegegevens wil de toekomstige regering kijken naar een 'afgewogen bewaarplicht' die meer in lijn is met wat het Europees Hof van Justitie bepaalde, namelijk dat gegevens alleen mogen worden verzameld bij de opsporing van ernstige misdrijven.

©PXimport

5: Veiligheidsstandaarden voor Internet of Things-apparatuur

Het kabinet wil uiteindelijk iets doen aan de beveiliging van IoT-apparatuur. Zo wordt in het regeerakkoord gesproken over veilige standaarden voor internet-of-things-apparaten, en mogelijk een verbod op het verkopen van onveilige apparaten.

In het akkoord staat ook dat fabrikanten aansprakelijk kunnen worden gesteld voor gaten in software, en mogelijk ook voor de schade daarvan. Dat lijkt overigens haaks te staan op het inzetten van zero-days door de politie, en het kan complicaties opleveren voor bedrijven die getroffen worden door ransomware. Gijzelsoftware maakt vaak gebruik van gaten in software om toe te slaan.

6: Emailadres in Basisregistratie Personen

De regering wil van iedere burger een emailadres laten opnemen in de Basisregistratie Personen. Daarover is weinig meer bekend. In het akkoord staat te lezen dat 'emailadressen en andere privacygevoelige informatie' altijd 'versleuteld' worden opgeslagen, maar daarover worden geen verdere details gegeven.

In het akkoord staat ook dat DigiD 'veiliger wordt gemaakt', zonder meer details.

©PXimport

7: Wraakporno wordt strafbaar feit

De toekomstige regering wil wraakporno strafbaar maken. Dat is het nu ook al wel, maar niet als op zichzelf staande veroordeling. Nu wordt het verspreiden van wraakporno vaak nog gezien als bijvoorbeeld afpersing, stalking, of laster, maar de regering wil het een zelfstandig delict maken. Wat de sancties zijn is nog niet bekend.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.