Foto’s die je met een digitale camera maakt bevatten allerlei persoonlijk informatie en dat geldt nog meer voor kiekjes die je met een smartphone of tablet schiet. Informatie die automatisch aan de foto wordt toegevoegd ligt uiteraard privacygevoelig, maar tags die je zelf toevoegt zijn vaak juist nuttig om foto’s snel te sorteren, te groeperen of om je copyright te beschermen. Wij geven 14 tips voor metadata in je foto's.

Tip 01: Metadata

Bij elke foto die je neemt met een digitaal toestel legt de camera niet alleen de afbeelding vast, maar voegt hij aan het bestand ook een heleboel randinformatie over die foto toe. Deze metadata, wat zoveel betekent als ‘gegevens over gegevens’, vormen als het ware de ingesloten informatiefiche van de foto. Metadata worden gegenereerd en opgeslagen bij digitale fototoestellen, maar ook bij geïntegreerde camera’s, zoals die in je smartphone of tablet.

©PXimport

Tip 02: Exif-gegevens

Metadata zijn niet echt verborgen, maar je moet ze wel opvragen om ze te kunnen zien. Er zijn verschillende soorten metadata. Dat komt doordat deze gegevens niet gestandaardiseerd zijn. De meest bekende zijn de exif-tags, wat staat voor ‘exchangeable image format’. Hierin staan de datum en tijd van de opname, het merk en het model van het toestel, een miniatuurafbeelding, de programmastand en een overzicht van alle instellingen (iso, diafragma, sluitertijd, brandpuntsafstand, flits, enzovoort).

Tip 03: Gps-locatie

Wanneer je toestel geolocalisatie ondersteunt, voegt het systeem in je camera of smartphone de coördinaten toe van de plaats waar je de foto hebt genomen. Dat is interessant wanneer je de foto later automatisch op een landkaart wilt weergeven. Deel je deze foto via het internet, dan moet je wel weten dat de hele wereld hierdoor kan achterhalen in welk speeltuintje je kleuters vaak spelen en op welk adres je de prachtige interieurfoto’s hebt genomen. Wil je al die privacygevoelige informatie niet delen, dan kun je de gegevens gelukkig verwijderen.

Locatie achterhalen

©PXimport

Tip 04: Verkenner

Wil je in Windows de exif-informatie uit een fotobestand bekijken en verwijderen, dan kun je dat eenvoudig doen via Windows Verkenner. Het nadeel van deze manier is dat je alleen de basisgegevens stript: je kunt niet álle exif-gegevens wissen. Open Windows Verkenner door op de combinatie Windows-toets+E te drukken en navigeer naar het fotobestand. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Vervolgens open je het tabblad Details. Daar vind je de exif-informatie. Klik op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen om de exif-data te wijzigen.

Mythes

Tip 05: Android

Neem je de meeste foto’s met je mobieltje, dan loont het de moeite een app te installeren om onderweg de exif-gegevens al te wissen. Op die manier moet je de foto’s niet eerst op de pc inladen om daar het poetswerk te doen. Er zijn tientallen Android-apps op Google Play die exif-informatie strippen. Photo Exif Editor van Banana Studio gebruik je om deze informatie te bekijken en te wijzigen. Klopt de opgeslagen tijd, datum of sluitertijd niet? Je past het gemakkelijk aan. Erg handig is de applicatie voor het wijzigen van de locatie. Als je gebruikmaakt van geotagging wil dit nog weleens fout gaan. Ten slotte kun je deze gratis app ook gewoon gebruiken als exif-stripper.

Tip 06: iOS

Ook voor iOS-toestellen bestaan er uitstekende exif-wissers. TrashExif is gratis. Je kunt metagegevens die je wilt verwijderen vastleggen in verschillende presets. Op die manier bepaal je wat wel en wat niet moet worden gewist. Vervolgens kies je een preset en daarna selecteer je de foto’s waarvan je deze extra informatie kwijt wilt. De app heeft zelfs een QuickRemove-functie om razendsnel de metadata te wissen van de laatste foto’s die je hebt genomen, door simpelweg de app te starten.

©PXimport

De zaak Facebook

©PXimport

Tip 07: iPhone

Wie een iPhone of iPad heeft en absoluut wil vermijden dat de gps-gegevens worden gekoppeld aan de kiekjes die hij met dit toestel neemt, kan beter de locatiegegevens voor de app Camera uit zetten. Ga naar Instellingen en kies Privacy. Daarna selecteer je Locatievoorzieningen en kies je Camera. Je merkt hier dat je de locatievoorzieningen helemaal kunt uitschakelen door de optie Nooit te kiezen, maar dat is zelden zinvol. Je kunt beter per app aangeven welke de locatiegegevens mogen gebruiken.

Tip 08: Online verwijderen

Exif-info bekijken en verwijderen lukt ook met behulp van deze online tool VerExif. Het uploaden van een fotobestand verloopt snel; vervolgens klik je op de knop Remove Exif en de download van het nieuwe bestand vindt gelijk plaats. Je kunt ook het internetadres van een foto ingeven, maar als het gaat om een website waar je moet inloggen, zul je de foto toch eerst moeten downloaden. De maximumgrootte van de afbeelding die je kunt uploaden bedraagt 20 MB.

Tip 09: Iptc

Naast de exif-gegevens maken ook de iptc-gegevens (international press telecommunications council) deel uit van de metadata. In tegenstelling tot exif geeft iptc geen technische maar inhoudelijke informatie over de foto. Denk hierbij aan de naam van de fotograaf, tref- en zoekwoorden waarop je de foto kunt terugvinden, enzovoort. Een aantal van deze iptc-gegevens kun je via je camera instellen, maar de meeste informatie voeg je later toe via specifieke software (bijvoorbeeld Adobe Camera Raw of Adobe Lightroom) of enkele interessante freeware tools.

©PXimport

Copyright-bescherming

Tip 10: QuickImageComment

Wie aan zijn foto’s graag interne informatie toevoegt in de vorm van tags maar geen duur fotobeheerprogramma wil aanschaffen, kan de freeware QuickImageComment hier downloaden. Alle metadata komen snel in beeld, opgedeeld in vier kolommen: exif, iptc, xmp en others. Een aantal van deze metadata kun je rechtstreeks in het programma aanpassen. Zo is het mogelijk om iptc-sleutelwoorden toe te voegen, je kunt de auteursgegevens aanpassen, opmerkingen ingeven en de datum en tijd van opname wijzigen.

©PXimport

Tip 11: Batch

De gewijzigde of toegevoegde informatie die je met QuickImageComment aanbrengt, kun je achteraf uiteraard ook in andere programma’s bekijken, bijvoorbeeld in Windows Verkenner. Het programma ondersteunt bovendien ook het raw-formaat, waar eigenaars van spiegelreflexcamera’s graag mee werken. Het is een bijzonder veelzijdige tool waarmee je naast gps-coördinaten zelfs de metatags van videobestanden aanpast. Handig is dat je de bestandsnamen van een reeks foto’s in batch kunt aanpassen op basis van bepaalde metadata. En wie het nodig heeft, kan alle of specifieke metadata van foto’s naar een tekstbestand exporteren.

©PXimport

Tip 12: Exif Pilot 5.1

Wie geen geld wil uitgeven en wie met Windows werkt, kan ook Exif Pilot 5.1 gebruiken. In de linkerbalk van dit programma navigeer je door de harde schijf. In het midden verschijnen de namen van de fotobestanden. In de rechterbalk krijg je het miniatuurtje te zien en lees je de metagegevens. Om heel snel de exif-informatie of de iptc-info met daarin de gps-gegevens te verwijderen, kies je het menu Edit EXIF/IPTC/XMP en dan selecteer je Clear EXIF Info, Clear IPTCInfo of Clear EXIF/IPTC/ XMP Info.

©PXimport

Plug-in

Tip 13: 360° panoramisch

Veronderstel dat je één bepaald element, of enkele elementen, in de metadata wilt wijzigen. Selecteer dan de foto en klik rechts onderaan op de knop Edit EXIF/IPTC/XMP. Hierdoor krijg je alle informatie in tabbladen. Wil je bijvoorbeeld de gps-gegevens lezen, invullen of wijzigen, dan gebruik je de tab EXIF GPS. Om een beschrijving, bijschrift, naam van de fotograaf en contactgegevens in te vullen, gebruik je dan weer het tabblad IPTC. Het is zelfs mogelijk metadata in te vullen voor sferische panoramische foto’s in het tabblad Photosphere.

Tip 14: Van en naar Excel

Onder het menu Import/Export zitten de opdrachten om de exif- en iptc-gegevens te exporteren naar Excel-werkbladen. Op die manier krijg je alle metagegevens in een rekenblad. Met Create Template for Export bepaal je welke velden in welke volgorde het programma moet exporteren. Op dezelfde manier is het mogelijk om vanuit een Exel-bestand veldinformatie te importeren. Hierdoor hoef je bijvoorbeeld al je persoonlijke informatie en contactinformatie niet iedere keer over te typen, maar kun je die rustig importeren vanuit een klaargemaakt Excel-document.

In de basis lijkt de Eufycam S4 op de eerder gelanceerde Eufycam S4 Max. Maar dit nieuwe camerasysteem biedt een groot voordeel: je hebt geen kabels nodig. Stroom krijg je via een zonnepaneeltje, terwijl de data draadloos via wifi geregeld wordt. Dat mag wat kosten: de set met twee cameramodules en de Homebase 3 kost 699 euro.

De EufyCam S4 combineert twee camera's in één behuizing voor uitgebreide buitenbeveiliging. Bovenaan zit een vaste 4K-groothoeklens (van 130 graden) die continu een breed gebied overziet. Zodra die camera een gebeurtenis detecteert, geeft hij een signaal aan de onderste camera. Dat is een pan-tilt-zoomlens (PTZ) die 360 graden kan draaien en tot 8x kan inzoomen. De PTZ-camera volgt het bewegende doelwit automatisch, waardoor de Eufycam S4 zowel een goed overzicht als gedetailleerde ingezoomde tracking biedt.

Het systeem werkt daarnaast zelfstandig via wifi, maar je kunt het ook koppelen aan de Homebase 3. Zonder HomeBase kun je de beelden lokaal opslaan op de 32 GB aan interne opslagruimte of een microSD-kaart van 256 GB. De Homebase breidt die optie uit tot 16 TB (via een los te kopen harde schijf) en is daarnaast het slimme brein dankzij Bionic Mind AI. Die lokale AI zorgt voor snelle gezichtsherkenning en onderscheidt mensen, voertuigen en huisdieren. Ook kan het de beelden van meerdere camera's aan elkaar koppelen binnen hetzelfde netwerk.

©Wesley Akkerman

Stroomtoevoer geen obstakel

Standaard werkt de Eufycam S4 op een accu en neemt hij alleen op bij detectie. In het pakket dat wij testen zit standaard een zonnepaneel van 5,5 watt. Als dat één uur zonlicht vangt, kan de gekoppelde camera (via het enige draadje dat je nodig hebt) een dag draaien. Je kunt het paneel direct op de camera bevestigen, maar ook om een hoekje plaatsen als daar meer zonlicht is. Daar is de kabel lang genoeg voor. Wil je 24/7 opnemen? Ook geen probleem, maar in dat geval moet je wél kabels gaan trekken. Dan moet de S4 namelijk altijd aan kunnen staan.

Het mooie aan de accu van de Eufycam S4 is dat de fabrikant die zo flexibel mogelijk inrichtte. Niet alleen kun je de camera gewoon met een normale usb-c-kabel opladen (als er even geen zonlicht is), ook kun je de batterij uit de behuizing halen. Daar zit namelijk ook een usb-c-poort op, waardoor je het systeem niet helemaal uit elkaar hoeft te halen als de accu leeg is. Ook handig: zodra de batterij achteruitgaat, kun je die dus heel gemakkelijk vervangen (tenminste, voor zolang Eufy die los aanbiedt, maar dat zal voorlopig nog wel even het geval zijn).

©Wesley Akkerman

Indringers afschrikken

Houd er overigens rekening mee dat je de Eufycam S4 wel echt op zijn plek zult moeten monteren. Daarbij moet ook worden geboord; geen nadeel, maar wel een kanttekening. De Eufy-app leidt je daarna soepel door de installatie. Voor detectie gebruikt de camera een combinatie van radar en een passieve infraroodsensor (PIR), wat nauwkeuriger is en zelfs afstand kan meten. Om indringers af te schrikken, is de IP65-weerbestendige camera uitgerust met felle ledlampen (voor nachtzicht in kleur), een luide 105dB-sirene en rood-blauwe waarschuwingslichten.

Hoewel de Eufycam S4 automatisch werkt, kun je gelukkig ook een hoop dingen zelf aansturen via de app. Zo kun je de kantel- en draaicamera zelf met pijltjestoetsen bedienen als je iets niet vertrouwt en thuis of buitenshuis even iets wilt controleren. Ook kun je het alarm en de lampen aanzetten wanneer je dat nodig acht. Verder kun je van alles instellen via de overzichtelijke app, zoals privacyschermen, het gebied waarin de camera bewegingen meeneemt, antidiefstaldetectie, activiteitenzones en zowel energie- als videobeheer.

©Wesley Akkerman

Eufycam S4 kopen?

Uit onze praktijkervaring blijkt dat de Eufycam S4 precies doet wat hij belooft. Zodra er een persoon wordt geregistreerd, volgen de camera's onderop de beweging totdat die persoon uit beeld is. Dat gaat moeiteloos en geruisloos (ook niet geheel onbelangrijk). Je krijgt hier bovendien op tijd melding van en via de app kun je alle beelden in haarscherpe kwaliteit en met voldoende kleur volgen. Je moet de camera's wel wat hoger ophangen, aangezien hij stopt met volgen zodra het onderwerp binnen één meter afstand is. Doe je dat niet, dan creëer je als het ware een dode hoek.

De prijs is fors, maar wat ons betreft is het pakket dat bedrag wel waard dankzij het geavanceerde dual-camerasysteem. Je bent daarnaast niet gebonden aan één opslagmethode of een cloudopslagdienst, en kunt op de langere termijn kosten besparen. Daarnaast heb je dankzij de zonnepanelen en de oplaadbare accu's niets te maken met bekabeling, waardoor je de S4 echt ophangt waar je maar wilt. Verder is 24/7 opnemen gewoon een optie. De aanpasbaarheid in opslag, stroom en functies maakt het daarom een waardevolle investering.

Lifestyle-tv's zijn populair en Samsung weet dat als geen ander. The Frame, een tv die ook dienstdoet als kunstkader, is een succes. Nu ook Hisense en TCL een gelijkwaardig concept op de markt hebben, heeft de Koreaanse fabrikant een verbeterde versie klaarstaan.

7

Goed

Conclusie

The Frame Pro is ideaal als stijlvolle muur-tv dankzij het matte scherm en de draadloze One Connect Box. De helderheid en kleur zijn verbeterd, maar het contrast blijft wat teleurstellen. Gamers moeten rekening houden met extra input-lag via de One Connect Box; de micro-HDMI is beter, maar minder praktisch. De tv oogt het mooist met heldere content en heeft een complete smart-omgeving. Wel is hij duidelijk duurder dan de gewone The Frame.

Plus- en minpunten

• Mat scherm weert reflecties
• Goede piekhelderheid, degelijk contrast
• Slank design, verwisselbaar kader
• Wandbeugel én voet bijgeleverd
• Wireless One Connect Box
• Goede beeldverwerking
• Vijf HDMI 2.1-aansluitingen en gaming-features
• One UI/Tizen smart-tv met zeven jaar updates
• Apple AirPlay 2 en Google Cast
• Ingebouwde Art Store

• Lokale dimming levert beperkte verbetering
• Matige geluidskwaliteit
• Geen ondersteuning voor Dolby Vision of DTS-audio
• Hogere input-lag via de draadloze One Connect Box
• Prijzig

Het kader aan de muur

The Frame Pro is expliciet ontworpen om aan de muur te hangen. De rug is immers helemaal vlak, en een superslanke muurbeugel is inbegrepen. Het ontwerp oogt als een minimalistisch kunstwerk, met een smal zwart frame rond het beeld. Met behulp van een magnetisch kader dat over het zwarte frame gaat, geef je de behuizing een witte of houtkleurige uitstraling. Een teakhouten kader wordt overigens meegeleverd.

Zet je de tv toch liever op een tv-meubel, dan hoef je daar geen extra spullen voor aan te schaffen; er zitten namelijk ook voetjes in de doos. De bevestiging aan het toestel is schroefloos en kan in twee posities: een hoge of lage bevestiging, zodat je eventueel een soundbar onder het scherm kunt plaatsen. De stabiliteit van de plastic voetjes laat wel iets te wensen over; bij zijdelingse druk is er duidelijk beweging merkbaar.

©Samsung

Aansluitingen

De One Connect Box is al jaren een kernonderdeel van het The Frame-concept: alle aansluitingen zitten in een externe unit, zodat er naar de tv zelf slechts één dunne kabel loopt. Bij The Frame Pro is dat idee verder doorgetrokken. De verbinding tussen de tv en de One Connect Box verloopt nu draadloos, waardoor je alleen nog een stroomkabel naar het scherm hoeft te leiden, en die laat zich doorgaans vrij gemakkelijk wegwerken. In de draadloze Connect Box vind je vier HDMI 2.1-poorten, twee usb-poorten, ethernet, wifi 5, bluetooth, een optische uitgang en een DVB-T2/C/S2-tuner met CI+-slot. Samsung claimt een draadloos bereik tot 10 meter zonder kwaliteitsverlies; in onze test ging 6 meter inderdaad probleemloos. Een stevige muur ertussen zorgde echter af en toe voor korte beelduitval.

Voor gamers is het een gemengd verhaal. De HDMI-poorten ondersteunen 4K144, ALLM en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync compatible), en poort 3 biedt ARC/eARC. Maar de draadloze verbinding zorgt wel voor extra vertraging: in 4K60 zagen we een input-lag van zo'n 40 à 45 ms. Om dat te omzeilen heeft Samsung op de tv zelf een micro-HDMI-aansluiting geplaatst die dezelfde gamefuncties ondersteunt. Daarmee daalde de input-lag naar 13,5 ms bij 4K60 (en 8,5 ms bij 2K120). Niet heel elegant, maar wel effectief. Daarnaast zit er op de tv ook nog een usb-c-poort, bedoeld voor bijvoorbeeld een webcam.

Lees ook: Review Samsung QE55LS03B The Frame – Kunstwerk én tv

De One UI/Tizen smart-tv

Eén ding moet je Samsung nageven: ze leveren een indrukwekkende hoeveelheid functies in hun smart-tv-omgeving. Dat vereist wel een goede organisatie, maar die heeft Samsung ondertussen wel onder de knie. Het startscherm toont alles wat met tv-kijken en streaming te maken heeft. Centraal in beeld vind je de laatst gespeelde bron en aanbevelingen (uit Samsung TV Plus). Onderaan staat een rij met favoriete apps die je naar voorkeur kunt ordenen en aanpassen. Je kunt ook live-tv en HDMI-ingangen in deze rij plaatsen. Scrol verder naar beneden en je vindt rijen met aanbevelingen per app. Verwijder je een app uit de rij met favorieten, dan verdwijnt ook de rij met aanbevelingen uit die app.

Naast een erg ruim app-aanbod ondersteunt deze Samsung ook AirPlay 2 en Google Cast. Via de pictogrammen links op het startscherm kun je naar Daily+ navigeren, waar je alle functies vindt die minder met tv-kijken te maken hebben. Denk aan SmartThings (de IoT-omgeving), Workspace (allerlei functies voor computergerelateerd werk op de televisie), Philips Hue, Samsung Food en Fitness-apps. De Art-sectie bespreken we verderop.

De afstandsbediening is de vertrouwde Samsung-remote, maar deze keer in het wit. Hij is klein en eenvoudig vormgegeven, met een ingebouwde oplaadbare batterij en een fotovoltaïsch paneel aan de achterkant. Leg je hem met dat paneel naar boven, dan laadt hij vanzelf op via omgevingslicht. Voor een snellere laadbeurt is er ook een usb-c-poort aanwezig. De toetsen voelen prettig aan en hebben een lichte, precieze aanslag. Door het beperkte aantal knoppen is de bediening snel te doorgronden. De instellingenknop linksboven opent niet alleen het instellingenmenu, maar ook de kleur- en nummertoetsen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Kunst in overvloed

Om de kunstfunctie waar te maken, biedt Samsung sinds de eerste generatie van The Frame een eigen kunst-app. Navigeer op het startscherm naar links en open daar de Art-sectie. Je krijgt toegang tot meer dan 3000 kunstwerken, afkomstig uit grote musea en uiteenlopende collecties, van klassieke meesters tot moderne kunst en fotografie. Toegang tot de volledige Art Store kost 4,99 euro per maand, al zijn de eerste drie maanden gratis. Wie niet wil betalen, kan gebruikmaken van het gratis aanbod Art Streams, met elke maand dertig nieuwe werken rond een thema. Daarnaast zijn er nog andere opties: zo kun je je eigen foto's tonen met behulp van vooraf gemaakte sjablonen. The Frame Pro functioneert op die manier als een fraai digitaal fotokader. Wie iets speelsers wil, kan kiezen voor AI-gegenereerde kunst: selecteer een aantal sleutelwoorden uit een vaste lijst en de tv genereert een passend beeld.

De SmartThings-app is daarbij een handige aanvulling, vooral om door de Art Store te bladeren. Je kunt sorteren op artiest, genre, medium, kleur, museum, thema of populariteit. Via de instellingen pas je bovendien het gedrag van de Art Mode aan. Zo kun je helderheid en kleurtemperatuur finetunen en instellen hoe de tv omgaat met de ingebouwde bewegings- en lichtsensor. De Art Mode schakelt automatisch uit wanneer er geen beweging wordt gedetecteerd of het licht wegvalt. Dat is zinvol, want de Art Mode verbruikt nog steeds stroom, doorgaans tussen de 60 en 90 watt.

©Samsung

Beeldkwaliteit

De meest opvallende verbetering van The Frame Pro is de overstap naar Neo QLED-achtergrondverlichting. In theorie levert dat niet alleen rijkere kleuren op dankzij de Quantum Dots, maar ook beter contrast door local dimming. In de praktijk blijkt die uitvoering echter beperkt: Samsung gebruikt edge-ledverlichting, waarbij de leds alleen langs de onderrand van het scherm zitten. De local dimming werkt daardoor alleen in 24 verticale kolommen. Dat is beduidend minder verfijnd dan echte full-array local dimming.

Het VA-paneel zelf heeft een behoorlijk eigen contrast van ongeveer 4.500:1. Maar omdat de dimming slechts in kolommen werkt, kan de tv dat contrast in testpatronen nauwelijks verbeteren. Dat zie je terug in films: de zwarte balken boven en onder het beeld blijven zichtbaar grijs, donkere scènes worden nooit echt diepzwart en heldere details – zoals sterren – kunnen plaatselijke halo's veroorzaken. Met andere woorden: op het gebied van contrast is de vooruitgang beperkt.

Op helderheid scoort de The Frame Pro wél merkbaar beter. In Filmmaker Mode (HDR) haalt hij een piek van 926 nits op een venster van 10% en ongeveer 697 nits op een volledig wit scherm. Dat is een forse stap vooruit ten opzichte van de vorige The Frame, die rond de 500 nits bleef hangen. De Quantum Dots leveren bovendien een breed kleurbereik van 94% P3. De kalibratie in Filmmaker Mode is over het algemeen uitstekend, al ogen sommige tinten wat te helder en verliezen ze daardoor nuance. Bij SDR presteert The Frame Pro eveneens goed, al kunnen rode tinten en huidkleuren soms wat flets overkomen. In zowel SDR als HDR blijft het zwartdetail wel netjes behouden. 

©Samsung

Zeer goede beeldverwerking, matige audio

The Frame Pro maakt gebruik van dezelfde rekenmodule als topmodel S95F: de NQ4 AI Gen3-processor. Die levert zichtbaar mooie resultaten, met goede deinterlacing, sterke ruisonderdrukking en nette upscaling. De bewegingsscherpte van het paneel zelf is echter wat beperkt, waardoor snelle voorwerpen soms een lichte dubbele rand krijgen. Motion interpolation werkt wel overtuigend; de processor grijpt snel en meestal correct in, zonder opvallende artefacten. De AI-modus kun je beter uitgeschakeld laten; die zorgt zelden voor een aantrekkelijk beeld.

Ondanks het slanke ontwerp heeft Samsung een 2.0.2-audiosysteem met 40 watt vermogen ingebouwd. Dat klinkt op papier aardig, maar in de praktijk ontbreekt vooral bas, waardoor muziek aan warmte en body verliest. De hoogtekanalen voegen weinig toe en het surround-effect blijft mager, zelfs met Dolby Atmos-bronnen. Voor dagelijks tv-kijken zijn de dialogen helder genoeg, maar wie ook muziek of films met impact wil horen, ontkomt eigenlijk niet aan een soundbar.

Conclusie

Als lifestyle-tv blijft The Frame Pro een aantrekkelijke keuze met een paar duidelijke troeven. Het matte scherm geeft kunst een overtuigende, bijna papieren uitstraling en houdt hinderlijke reflecties goed tegen. De draadloze One Connect Box maakt ophangen aan de muur bovendien bijzonder eenvoudig.

De stap vooruit ten opzichte van de gewone The Frame zit vooral in helderheid en kleurweergave. Het contrast blijft echter achter, en dat is jammer: een sterker zwartniveau had The Frame Pro echt naar een hoger niveau getild. Voor gamers is dit toestel ook niet ideaal: de draadloze verbinding zorgt voor merkbare input-lag. De micro-HDMI-poort op de tv zelf biedt wel een snellere optie, maar is minder praktisch.

De tv komt het best tot zijn recht met heldere beelden en kunstweergave. De kalibratie en beeldverwerking zijn uitstekend, en de Tizen-interface biedt een ruim app-aanbod, inclusief AirPlay 2 en Google Cast. Het prijskaartje blijft wel aan de hoge kant; je betaalt duidelijk extra voor de lifestyle-uitstraling.