Wil je een afgezonderd netwerk voor gasten, een stabiel netwerk voor telefonie of een afgeschermd netwerk voor IoT-apparaten? Met virtual lan’s kun je flexibel zulke logische scheidingen aanbrengen in een bestaand netwerk. Een vlan opzetten met de gratis software pfSense werkt als volgt.

Voor dit artikel gebruiken we een oude pc met losse Intel-netwerkadapter met vier poorten (we noemen dit de ‘server’) en een voordelige managed switch met acht poorten, de TP-Link TL-SG108E (ongeveer 40 euro). We gebruiken een poort op de server voor wan (internet), een tweede voor het lokale netwerk (lan) en een derde voor de vlan’s. In de praktijk kun je ook met twee poorten uit de voeten, maar drie is praktischer.

Je kunt ook oefenen zonder losse switch door je pc rechtstreeks met de server te verbinden, maar dan moet je een manier vinden om de vlan-tag in de netwerkadapter van je pc in te stellen.

We sluiten voor deze workshop een pc voor de configuratie van zowel de switch als de pfSense-server aan op switchpoort 1. De lan-poort van de server verbinden we met poort 7. De switch is standaard vrij ‘dom’ ingesteld: alle poorten behoren tot het standaard vlan (met tag 1) en zijn ook lid van dat vlan.

Over pfSense installeren lees je hier. Een tip: zet met een programma als Rufus de laatste stabiele versie van de Community Edition (in deze masterclass gebruiken we versie 2.4.4) op een usb-stick en gebruik die als installatiemedium.

Subnetten en subnetmaskers

Heb je pfSense geïnstalleerd, dan stel je via de console alleen de netwerkinterfaces voor wan en lan in. Dat is om te beginnen het ip-adres voor de wan-poort, afhankelijk van het achterliggende netwerk. Wij gebruiken een /29-subnet van onze internetprovider die we ook in de thuisrouter (een Fritz!Box) hebben ingesteld.

Zo’n subnet geeft acht publieke ip-adressen waarvan je er vijf als statisch ip-adres kunt toekennen aan apparaten in je netwerk, wel zo handig! We gebruiken er één voor pfSense. Je kunt pfSense overigens, zeker voor testdoeleinden, ook zonder zo’n subnet gebruiken achter je thuisrouter. Dat heet ook wel ‘dubbel NAT’. De thuisrouter past zelf namelijk al NAT (Network Address Translation) toe en pfSense doet dat ook voor zijn lokale netwerk(en). Controleer na het instellen van de wan-poort via de console met optie 7 (ping host) dat ip-adres 8.8.8.8 en host google.com bereikbaar zijn!

©PXimport

In deze masterclass kiezen we als eerste netwerk 10.0.1.0/24 waarvoor we in pfSense zodoende 10.0.1.1/24 als ipv4-adres moeten instellen. Die 10.0.1.1 is dan ook het ip-adres waar je de webinterface vindt en tevens de gateway voor apparaten in dat netwerk. Stel ook een dhcp-server in zodra hierom wordt gevraagd met een beginadres (bijvoorbeeld 10.0.1.100) en een eindadres (zoals 10.0.1.200). Aan de aangesloten netwerkapparaten die daarom vragen, wordt dan automatisch een ip-adres in dat bereik toegekend. De andere ip-adressen kun je zelf voor vaste ip-adressen gebruiken.

Voor je lokale netwerk gebruik je uiteraard ip-adressen die niet op internet kunnen bestaan. Hiervoor zijn de zogenaamde privé ip-reeksen bedoeld. Het is niet verplicht, maar wel handig om bij de keuze voor ip-reeksen de nummering van je vlan’s te volgen. Kies bijvoorbeeld de ip-reeksen 192.168.2.x en 192.168.5.x voor de vlan’s 2 en 5. Of 192.168.50.x en 192.168.60.x voor vlan 50 en 60.

We gaan in deze masterclass uit van subnetmasker van 255.255.255.0. Met zo’n subnetmasker geef je aan met welk deel van het ip-adres het netwerk wordt aangewezen. Bij 255.255.255.0 zijn dat precies de eerste drie getallen, die dus ook voor elk ip-adres in dat netwerk hetzelfde zijn. Het vierde getal (2 t/m 254) gebruik je dan voor aangesloten apparaten, de waardes 0, 1 en 255 zijn gereserveerd.

In deze masterclass gebruiken we vaak de verkorte CIDR-notatie (Classless Inter-Domain Routing) voor ip-reeksen. Dat is /24 bij het subnetmasker 255.255.255.0. Een netwerk als 192.168.2.x met subnetmasker 255.255.255.0 kun je dan ook opschrijven als 192.168.2.0/24.

Toegang tot switch

Een managed switch heeft een eigen ip-adres. Via dat ip-adres vind je ook de webinterface voor het beheer van de switch. In de fabriek is dat voor deze switch (v3 en ouder) ingesteld op 192.168.0.1. We veranderen dat eerst naar dhcp door tijdelijk een pc aan te sluiten en de pc een ip-adres in datzelfde ip-bereik te geven (bijvoorbeeld 192.168.0.10 met subnetmasker 255.255.255.0). Je logt dan met de pc in op de webinterface van de switch op 192.168.0.1 met gebruikersnaam en wachtwoord admin.

Kies vervolgens via System / IP Setting bij DHCP Setting voor Enable. De pc stellen we daarna voor het gemak ook in op dhcp. De switch én pc zullen een ip-adres van onze server krijgen, aan het begin van het dhcp-bereik, in principe 10.0.1.100 en 10.0.1.101 (en waarschijnlijk ook in die volgorde!). Na wijzigingen in de instellingen van de switch moet je niet vergeten Save Config te kiezen. En je verandert de eerste keer natuurlijk ook het standaard wachtwoord.

©PXimport

pfSense configureren

We gaan nu de vlan’s maken in pfSense. De webinterface van pfSense staat als het goed is al voor je klaar via http://10.0.1.1. Log in met gebruikersnaam admin en wachtwoord pfsense. Er opent een wizard voor de eerste configuratie. Vul hier een Primary DNS Server (bijvoorbeeld 8.8.8.8 voor Google DNS) en Secondary DNS Server (8.8.4.4) in. Zet het vinkje bij Override DNS uit. In het volgende scherm vul je de correcte tijdzone in (Europe/Amsterdam).

De configuratie van de wan-poort is al gedaan en kun je eventueel nog aanpassen of aanvullen. Het vinkje bij Block private networks from entering via WAN kun je weghalen als je pfSense in de privé ip-reeks van je thuisrouter gebruikt. Doorloop de overige instellingen, onder andere voor de lan-poort en klik ten slotte op Reload om de nieuwe configuratie te laden.

Netwerkpoorten voor vlan's

Voor deze masterclass maken we als voorbeeld de vlan’s 20 (met naam DMZ) als niet-vertrouwd netwerk met subnet 10.0.20.0/24 en vlan 30 (met naam Zakelijk) als vertrouwd netwerk met het subnet 10.0.30.0/24. Ook willen we dat voor iedere vlan een dhcp-server correcte ip-adressen uitdeelt. Het is het veiligst om vlan’s te maken op een interface die je (nog) niet in gebruik hebt. Met een interface wordt een fysieke netwerkpoort bedoeld. Onder Interface / Assisgnments zie je welke gebruikt of beschikbaar zijn.

In ons geval zijn de poorten igb0 (wan) en igb1 (lan) gebruikt en we gaan igb2 op diezelfde netwerkadapter gebruiken voor de vlan’s. De poort ale0 is overigens de netwerkpoort op het moederbord, die laten we ongemoeid. Als je geen vrije netwerkpoorten hebt, zou je de vlan’s ook op de lan-interface kunnen instellen, maar zorg dan dat je jezelf niet buitensluit. Eventueel kun je de toegang tot pfSense tijdelijk open zetten vanaf de wan-poort.

Vlan's instellen

We definiëren eerst de vlan’s. Ga daarvoor naar Interfaces / Assignments en kies het tabje VLANs. Klik op Add. Bij Parent Interface selecteer je de lan-poort (in ons geval de nog ongebruikte igb2). Vul achter VLAN Tag de waarde 20 in met als omschrijving DMZ. Herhaal dit voor het tweede vlan met nu bij VLAN Tag de waarde 30 en als omschrijving Zakelijk.

Ga daarna naar Interface Assignments, kies achter Available network ports de optie VLAN 20 on igb 2 en klik op Add. Herhaal dit voor VLAN 30 on igb 2. Ze worden toegevoegd als OPT1 en OPT2, in de volgende paragraaf configureren we die aanduidingen verder. Desgewenst kun je de namen OPT1 en OPT2 wijzigen naar bijvoorbeeld VL20_DMZ en VL30_ZAKELIJK.

©PXimport

We gaan nu de vlan’s OPT1 en OPT2 instellen. Klik eerst op OPT1 en vink de optie Enable aan. Bij IPv4 Configuration Type kies je Static IPv4. Vul daarnaast het ip-adres in (10.0.20.1), dat wordt de gateway voor aangesloten apparaten, en zorg dat daarnaast het juiste subnet (/24) is geselecteerd. Klik op Save. Doe hetzelfde voor OPT2, maar nu met ip-adres 10.0.30.1. Klik weer op Save en dan Apply Changes.

We gaan ook meteen een dhcp-server instellen voor beide vlan’s. Ga daarvoor naar Services / DHCP Server en dan het tabje OPT1. Zet een vinkje bij Enable en vul bij Range bijvoorbeeld 10.0.20.100 - 10.0.20.200 in. Klik op Save. Herhaal de stappen voor OPT2 met de reeks 10.0.30.100 - 10.0.30-200.

Firewalls instellen

Er zijn nog firewallregels nodig voor beide vlan’s. Als je dat nalaat, zal al het verkeer automatisch worden geblokkeerd, wat de juiste werking natuurlijk in de weg zet. Ga hiervoor naar Firewall / Rules en kies OPT1. Deze regels moeten in de volgorde staan waarin we ze hier benoemen, in die volgorde worden ze namelijk beoordeeld. We beginnen met het blokkeren van het verkeer naar het tweede vlan.

Klik op Add, kies bij Action voor Block, bij Protocol voor Any en bij Source selecteer je OPT1 net. Bij Destination selecteer je OPT 2 net, dat we hiermee blokkeren. Klik op Save. Maak een tweede regel waarin je al het andere verkeer toestaat, in feite verkeer binnen dat netwerk en naar internet. Kies daarvoor bij Action voor Pass, bij Protocol weer voor Any, bij Source weer OPT1 net en bij Destination kies je nu Any. Druk op Save en daarna Apply Changes om ze actief te maken.

©PXimport

Switch instellen voor vlan

We gaan de switch nu gereed maken voor de vlan’s. Tijdens de configuratie houden we de pc nog even op poort 1 en de switch op poort 8. We gaan poort 2 en 3 van de switch gebruiken voor vlan 20, en poort 4 en 5 voor vlan 30. Als zogenoemde trunk-poort, de aansluiting met pfSense, kiezen we poort 8. Hierop moeten zowel vlan 20 als 30 binnenkomen.

Klik in de webinterface van de switch het menu VLAN open en ga naar 802.1Q VLAN. Zet dat aan met Enable gevolgd door Apply. Bij VLAN ID vul je 20 in en bij VLAN Name een herkenbare naam zoals DMZ. Bij Port 2 en 3 selecteer je Untagged, dat worden de ‘toegangspoorten’ voor bijvoorbeeld pc’s en laptops die niet met vlan’s overweg kunnen.

Bij Port 8 voor de server met pfSense selecteer je Tagged. Voor alle andere poorten kies je Not Member. Klik daarna op de knop Add/Modify. Hierna stel je vlan 30 in. Nu uiteraard met 30 als VLAN ID en als naam bijvoorbeeld Zakelijk. Voor Port 4 en 5 vul je Untagged in, bij Port 8 weer Tagged en de andere poorten Not Member. Daaronder zie je een overzicht van de instellingen. Vergeet niet om als laatste weer Save Config te kiezen.

Er rest nog één belangrijke instelling: de PVID. Hiermee stel je in welke tag er wordt toegewezen aan inkomend untagged (ongetagd) verkeer op een bepaalde poort. Dat is belangrijk omdat juist hiermee het (ongetagde) verkeer van bijvoorbeeld pc’s in het juiste netwerk wordt ingedeeld.

Hiervoor klik je weer het menu VLAN open en ga je naar 802.1Q PVID Setting. Vul bij PVID de waarde 20 in voor vlan 20 en zet een vinkje bij Port 2 en 3. Klik dan op Apply. Daarna vul je bij PVID de waarde 30 in en vink je Port 4 en 5 aan. Klik op Apply. Nu ben je klaar om je netwerk te testen.

©PXimport

Vlan testen

Nu komt de laatste stap: het testen van het netwerk. We sluiten een kabel aan van poort 3 op de server met pfSense naar poort 8 op de switch. Die derde netwerkpoort is immers de interface waarop de vlan’s zijn geconfigureerd. En poort 8 op de switch handelt het getagde verkeer voor vlan 20 en 30 af. We verhuizen de pc van poort 1 naar poort 2 of 3. Nu zul je zien dat de pc een ip-adres krijgt in het dhcp-bereik van vlan 20, namelijk 10.0.20.100 of hoger.

Sluit je de pc echter aan op poort 4 of 5, dan wordt deze in vlan 30 ingedeeld met een ip-adres vanaf 10.0.30.100. In Windows kun je met via de Opdrachtprompt en het commando ipconfig het ip-adres inzien, eventueel met meer details via het commando ipconfig /all, en ook vernieuwen met ipconfig /renew.

De echte meerwaarde van de hele opstelling is uiteindelijk dat je in pfSense dankzij de uitgebreide firewall nauwgezet toegangsregels kunt beheren. Ook kun je met vpn’s aan de slag en pfSense op talloze manieren verder uitbreiden.

De Xiaomi Pad 7 Pro is een krachtige en capabele Android-tablet met een prijskaartje vanaf 489 euro. Daar krijg je het model met 8 GB werkgeheugen en 256 GB opslagruimte voor; als je 589 euro betaalt, dan krijg je respectievelijk 12 en 512 GB.

Wat je van de Xiaomi Pad 7 Pro mag verwachten, hangt sterk af van wat je ermee wilt doen. Gebruik je 'm vooral om te streamen, scrollen of wat licht werk te verrichten, dan zit je met het basismodel goed. Maar wil je de tablet echt als werkmachine gebruiken? Dan loont het om zo’n honderd euro extra te investeren in accessoires zoals het toetsenbord en de stylus.

Beide zijn nog niet officieel op de Nederlandse Xiaomi-site verschenen, maar de prijzen lijken rond de 80 euro voor het toetsenbord en 70 euro voor de stylus te liggen. Niet goedkoop, maar vergelijkbaar met accessoires voor concurrerende modellen zoals de OnePlus Pad 2.

Er lijken overigens twee toetsenbordvarianten te bestaan: eentje met touchpad en eentje zonder. Wij testten de versie zonder touchpad. Daarmee kun je prima typen, maar de bediening verloopt dan verder via het touchscreen, de stylus of eventueel een externe muis via de usb-c-aansluiting.

Gebruik op schoot is verrassend prettig: het geheel voelt stabiel aan en kantelt niet naar achteren. Ook op tafel of aan een bureau kun je er comfortabel mee werken. Het toetsenbord voegt daarmee echt iets toe – zeker als je de tablet regelmatig productief inzet.

©Wesley Akkerman

Krachtig en courant

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op de Qualcomm Snapdragon 8s Gen 3 – een iets lichtere variant van de high-end chip uit 2023 en sinds begin 2024 op de markt. Deze processor levert ruim voldoende kracht voor dagelijkse taken, browsen, tekstverwerken en zelfs de meeste Android-games. Voor zwaardere toepassingen zoals videobewerking is het nét niet de ideale keuze, maar met de juiste apps is het zeker mogelijk. Wel belangrijk om te weten: bij intensief gebruik wordt het apparaat behoorlijk warm.

Het ontwerp is strak, functioneel en onopvallend. Je zou het zakelijk kunnen noemen, al mist het net dat beetje flair waarmee andere merken zich weten te onderscheiden. Op één detail na: de aansluiting voor de toetsenbordhoes zit in een hoek van het toestel, in plaats van in de rand – zoals je bij concurrenten als Samsung, Lenovo of OnePlus vaak ziet. Dat oogt wat minder elegant, al kijk je er zelf zelden tegenaan. Verder doet het ontwerp gewoon wat het moet doen, zonder veel poespas.

©Wesley Akkerman

Goed genoeg voor binnenshuis

Met zijn 11,2 inch lcd-scherm zit de Xiaomi Pad 7 Pro precies op de grens tussen handzaam en serieus werkbaar. Hij is compact genoeg voor op schoot of voor een relaxte sessie op de bank. Het scherm biedt een scherpe resolutie van 3200 bij 2136 pixels, wat zorgt voor een prettige kijkervaring bij films, series en games. De kleuren zijn oké, maar missen wat levendigheid en contrast. Ook de helderheid is niet overweldigend, maar ruim voldoende zolang je binnen blijft. Positieve noot: de verversingssnelheid van 144 Hz maakt het scrollen en gamen heerlijk soepel, en dankzij de 3:2-verhouding heb je lekker veel ruimte om te lezen, typen of multitasken.

Onder de motorkap vind je een accu van 8850 mAh. Dat is niet uitzonderlijk voor een tablet van dit formaat, maar voldoende om een dag door te komen – mits je je bezighoudt met lichte taken zoals tekstverwerken of fotobewerking. Opladen gaat gelukkig razendsnel: met 67 watt zit je in een half uur op zo'n 60 procent, en na een uurtje is de batterij weer vol. Ideaal als je snel nog wat extra sap nodig hebt voor onderweg of een werksessie.

©Wesley Akkerman

Coole software, maar…

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op Android 15, met daaroverheen HyperOS – Xiaomi's eigen softwareschil, die je ook terugziet op toestellen als de Xiaomi 15 Ultra. Het systeem is vooral gericht op naadloze samenwerking tussen Xiaomi-apparaten. Heb je bijvoorbeeld ook een Xiaomi-telefoon, dan kun je eenvoudig meldingen synchroniseren, het klembord delen, apps heen en weer gebruiken en zelfs de camera's van beide apparaten combineren voor een extra camerahoek tijdens het livestreamen.

Qua gebruikservaring biedt HyperOS op de tablet wat je inmiddels mag verwachten. Je kunt werken met meerdere vensters (tot vier tegelijk), onderaan staat een dock met veelgebruikte apps, en multitasking verloopt soepel. Allemaal prima, maar niet bijzonder.

Wat wel opvalt: de softwareondersteuning is aan de magere kant. De Pad 7 Pro krijgt slechts twee Android-upgrades en drie jaar beveiligingsupdates. Voor een Pro-model is dat ronduit karig – zeker aangezien het reguliere model vier Android-versies en zes jaar beveiligingspatches krijgt. Ook staan er standaard enkele Xiaomi-apps op die je misschien niet direct nodig hebt, al is dat inmiddels bij vrijwel elk Android-merk gangbaar.

©Wesley Akkerman

Beperkingen in AI en kleine ergernissen

Op het gebied van AI-mogelijkheden stelt de Xiaomi Pad 7 Pro enigszins teleur. Je kunt aan de slag met Google Gemini en Circle to Search, wat basisfunctionaliteit biedt, maar daar houdt het grotendeels op. Voor andere AI-functies binnen Xiaomi's eigen apps ben je aangewezen op plug-ins die alleen werken als je ook een Xiaomi-account hebt. Fotobewerking werkt redelijk, al gaat het – net als bij de Xiaomi 15 Ultra – niet altijd vlekkeloos. Zo zie je soms duidelijk sporen van een opvulfunctie, en ondersteuning voor Nederlandse taal ontbreekt volledig.

Ook zijn er wat kleinere details die in de praktijk kunnen storen. Het hoesje dat wij meekregen blokkeert deels de vingerafdrukscanner, waardoor je je vinger schuin moet houden om goed contact te maken. Het uit de behuizing stekende camera-eiland zorgt er bovendien voor dat de tablet wiebelt wanneer je hem plat op tafel legt. En met een gewicht van 500 gram is hij niet bijzonder zwaar, maar bij langdurig gebruik – zeker op schoot of als je hem gewoon vasthoudt – voel je het gewicht wel degelijk.

©Wesley Akkerman

Xiaomi Pad 7 Pro kopen?

Het gebrek aan echt unieke AI-functies zal veel mensen een zorg zijn. Als je niets met dat soort functies hebt, dan kan het juist goed zijn om te investeren in de Xiaomi Pad 7 Pro. Andere redenen daarvoor zijn de krachtige processor, de prima accuduur en het sobere doch strakke ontwerp. Het scherm zou beter kunnen, maar als je binnen blijft, hoeven er geen problemen te zijn. Het updatebeleid is overigens wel echt ondermaats. Dat is het grootste struikelblok momenteel: voor de rest is dit een prima tablet voor een brede doelgroep.

Sta jij ook weleens 's ochtends in een mand vol klamme kleding te graaien, op zoek naar iets dat nét droog genoeg is om aan te kunnen? Dan is het hoog tijd voor een droger die wél met je meewerkt. Maar waar kies je voor: een condensdroger of een warmtepompdroger? Of toch die ouderwetse luchtafvoerdroger? We leggen je uit wat de verschillen zijn, zodat jij straks nooit meer hoeft te gokken of je sokken al droog zijn.

De belangrijkste verschillen op een rij

Er zijn grofweg drie soorten wasdrogers, elk met hun eigen gebruiksgemak en eigenaardigheden:

💨 De luchtafvoerdroger is een echte no-nonsense machine. Hij blaast warme lucht door je kleding en voert de vochtige lucht naar buiten af via een slang. Simpel, snel en effectief. Maar let op: je moet wel een raam of gat in de muur hebben waar die slang doorheen kan. Niet bepaald ideaal in een strak appartement.

💧 De condensdroger is wat flexibeler: hij vangt het vocht uit je was op in een waterreservoir of voert het af via een afvoerslangetje. Geen gedoe met buitenlucht, dus hij past overal. Verwacht wel iets meer droogtijd dan bij de luchtafvoerdroger.

☀ De warmtepompdroger is de energiebesparende kampioen. Hij hergebruikt de warme lucht, waardoor je stroomverbruik flink daalt. Wel even geduld hebben, want deze droger neemt de tijd – maar dat doet hij met beleid én liefde voor je energierekening.

Snel, maar niet meer van deze tijd: de luchtafvoerdroger

Heb jij geen zin om uren te wachten tot je was eindelijk droog is? Dan klinkt de luchtafvoerdroger als een droom: snel, doeltreffend en niet al te duur in aanschaf. De vochtige lucht wordt direct naar buiten geblazen, dus jouw handdoeken liggen in no-time weer fris en droog in de kast. Ideaal voor drukke huishoudens of ongeduldige types die niet van half werk houden.

Maar… er zit een addertje onder het wasrek. Deze drogers zijn tegenwoordig lastig te vinden – en dat is niet voor niets. Ze slurpen namelijk energie en zijn allesbehalve zuinig. Heb je er nog eentje thuis staan? Dan is het misschien tijd om te overwegen over te stappen op een nieuwer, duurzamer model. Je portemonnee (en het milieu) zullen je dankbaar zijn.

©alexlmx

Compact en flexibel: de condensdroger

Weinig ruimte, maar toch geen zin in rondslingerende wasrekken? Dan is de condensdroger jouw redder in nood. Omdat hij het vocht opvangt in een reservoir, hoef je geen afvoerslang naar buiten te leggen. Stekker in het stopcontact en draaien maar, of je nu in een studio woont of in een kast van een huis.

Qua prijs en verbruik zit de condensdroger mooi in het midden. Iets duurder dan de ouderwetse luchtafvoerdroger, maar een stuk vriendelijker voor je energierekening. En hoewel hij je was niet razendsnel droogt, doet hij dat wel netjes, betrouwbaar en zonder ingewikkeld gedoe met installaties of verbouwingen.

Slim, zuinig en toekomstproof: de warmtepompdroger

Wil je je was drogen zónder dat je energiemeter op tilt slaat? Dan zit je goed met een warmtepompdroger. Deze slimme droogtechnologie hergebruikt warme lucht, waardoor je wasmachinevriend net zo efficiënt werkt als een moderne chef met restjes: weinig verspilling, groots resultaat. Het energieverbruik is opvallend laag en dat zie je terug op je energierekening.

Ja, de aanschafprijs ligt wat hoger. Maar daar staat tegenover dat je jarenlang vooruit kunt met deze duurzame krachtpatser. Hij werkt rustiger, slijt minder snel en heeft vaak allerlei handige programma's om je kleding in topvorm te houden.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de planeet. Warmtepompdrogers zijn veruit de meest milieuvriendelijke optie van de drie. Minder CO₂-uitstoot, minder verspilling, meer gemoedsrust. Goed voor je portemonnee én voor de wereld van morgen.

Ook interessant: Het ideale vulgewicht voor jouw wasmachine

Succes met je beslissing!

Zoals je ziet, heeft elk type droger zo z'n eigen voordelen. Het is dus vooral een kwestie van goed afwegen wat voor jou de beste keuze is. Is je budget wat krapper en heb je niet al te veel ruimte thuis? Dan is een condensdroger waarschijnlijk de beste keuze voor jou. Als je voor duurzaamheid gaat, dan is de warmtepompdroger jouw vriend. Met deze handige tips kun jij in ieder geval een weloverwogen beslissing nemen over de aanschaf van je nieuwe droger. Veel succes en geniet van je sneldrogende was!