ID.nl logo
Linksys Velop AX5300 - High-end mesh zonder wifi 6E
Huis

Linksys Velop AX5300 - High-end mesh zonder wifi 6E

Voor onze jaarlijkse grote vergelijkende test van wifi-mesh-systemen (her)testen we alle tri-band mesh-oplossingen die op dit moment worden verkocht. Vandaag op de testbank, de Linksys Velop AX5300, een high-endmodel uit de stallen van Linksys welke inmiddels weer zo’n twee jaar mee gaat. Kan hun topmodel van toen de strijd in 2022 nog aan?

Oké
Conclusie

In ons zesde jaar dat we wifi-mesh-systemen testen weet Linksys met hun Velop-serie wederom niet te overtuigen wat betreft prestaties en mogelijkheden voor de prijs. Mocht je deze reeds in huis hebben, dan is de kans groot dat alles naar behoren werkt en de prestaties zijn an sich niet onaardig, maar in de vergelijking zien we eigenlijk geen uniek voordeel waarom je deze set zou kopen boven anderen. Of je moet écht fan van het design zijn, maar daar geven wij geen punten voor. Bij een ultra scherpe prijs blijft dit een overweging, al kijken wij vooral uit naar de nieuwe Atlas-serie die wél is voorzien van wifi 6E.

Plus- en minpunten
  • Geen onaardige wifi-prestaties
  • Gebruiksvriendelijke app
  • Eenvoudige installatie
  • Geen wifi 6E
  • Geen multi-gigabit-lan/wan
  • Goedkopere sets presteren beter
  • Matige prijs-prestatieverhouding

De Linksys Velop AX5300, soms wel MX10 genoemd, is het topmodel Velop wifi-mesh-systeem dat Linksys in 2020 uitbracht, maar anno 2022 nog actief wordt verkocht. Hij bestaat uit aantrekkelijke, hoekige kastjes die uitstekend aanvoelen. De aanwezigheid van vier netwerkpoorten per satelliet is fijn, menig set heeft er slechts twee of drie. Met 24,5 x 10 x 10 cm zijn ze niet overdreven groot en prima te positioneren in huis. Dit zijn opvallend genoeg dezelfde afmetingen als de iets goedkopere Velop AX4200. Eveneens een tri-band-oplossing, maar voorzien is van iets minder interne antennes.

De Velop toont zijn leeftijd echter in enkele details. Zo ontbreekt wifi 6E en is er geen multi-gigabit lan- of wan-poort. Niet dat iedereen dat nodig heeft, maar enkele sets die grofweg hetzelfde kosten bieden dat wel, zoals de TP-Link Deco XE75 (PRO). Linksys is zich daarvan bewust en heeft inmiddels nieuwe modellen aangekondigd. Ze laten de Velop naam varen en lijken een herstart te maken onder de naam “Atlas”. De tri-band Atlas sets waren op moment van testen echter nog niet verkrijgbaar. En gezien Velop nog volop wordt verkocht, haalden ze onze criteria voor de hertest.

Het Linksys Velop AX5300-wifi-mesh-systeem bestaat uit keurig vormgegeven torentjes.

Software en Installatie

Linksys heeft door de jaren heen grote stappen gemaakt met hun software- en appervaring. De installatie is vlot geregeld en vereist geen technische kennis. Hierdoor heb je binnen 5 à 10 minuten na het uitpakken een vlot werkend wifi-netwerk in huis. De app is overzichtelijk en ook voor leken goed te volgen. Zo zet je bijvoorbeeld vlot een gastnetwerk op of stel je wat beperkingen in voor jonge internetgebruikers.

Linksys doet dat net als Netgear en TP-Link wel met het idee dat meer opties een leek kunnen overweldigen, waardoor ze helaas kiezen om meer geavanceerde instellingen simpelweg te verwijderen in plaats van ze in een geavanceerd scherm te steken. Dat maakt Velop, net als Deco en Orbi, iets minder geschikt als je graag je complete netwerk tweakt. 

Testprotocol

De testlocatie waar we deze set getest hebben betreft een jong vrijstaand woonhuis waarbij geen sprake is van storing vanuit wifi-verbindingen uit de buurt. De vloeren zijn echter wel van beton wat een uitdaging vormt voor routers en mesh-oplossingen. We testen over drie woonlagen.

We testen met twee computers voorzien van wifi 6E. Als testserver gebruiken we een server met een multi-gigabit-netwerkaansluiting die we bedraad op het mesh-systeem aansluiten. Dit legt de bottleneck bij het te testen product. (Let op: de meeste routers, switches en computers zijn beperkt tot 1 gigabit, de hogere snelheden die je in sommige van onze testen ziet zijn enkel haalbaar in combinatie met multi-gigabit apparatuur. Ook mesh-oplossingen zonder 2,5- of 10Gbit/s-poorten zullen tot deze 1 Gbit/s worden beperkt).

We hebben gekozen voor drie specifieke testscenario’s. Test 1 richt zich puur op de maximaal haalbare snelheid (capaciteit van de antennes) van elke individuele unit. Deze test voeren met uit met onze laptops op enkele meters van en met direct zicht op de hoofdunit op een kastje in de woonkamer. Dit is dus tevens wat je grofweg mag verwachten wanneer je kiest om een satelliet elders in huis wél bedraad aan te sluiten, bijvoorbeeld als je op één locatie in huis echt de maximale snelheid wilt zien op je laptop.

Voor test 2 en 3 richten we ons specifiek op de mesh-prestaties en de kwaliteit van de verbinding tussen de satellieten onderling. We plaatsen een tweede satelliet in de hal één verdieping hoger. Voor test 2 testen we de twee apparaten in de nabijheid van deze tweede satelliet, hierdoor zien we vooral wat de onderliggende backhaul van een mesh-systeem in huis heeft.

Voor test 3 nemen we beide laptops wederom één verdieping hoger en testen we wederom via de satelliet op de eerste verdieping. Hier leunen we dus zowel op de backhaul van het mesh-systeem, als de signaalsterkte per satelliet op iets langere afstand en met hinder van muren en plafond.

We testen op drie locaties in een huis over drie verdiepingen.

Prestaties

De Linksys Velop AX5300 zet zoals praktisch elke andere mesh-oplossing in 2022 an sich best leuke resultaten neer. Zo’n 806 Mbit/s rondom, of 489 Mbit/s op de eerste verdieping via een satelliet is een keurig resultaat waar menig losse router, en zeker een oplossing met wifi-versterkers, niet snel bij in de buurt zal komen. Hij is daarmee ook duidelijk sneller dan de goedkopere Velop AX4200, al scheelt het op de tweede verdieping maar bar weinig; 291 vs. 278 Mbit/s is geen 130 euro meer waard.

Het is een teken dat de backhaul van Linksys nog altijd gewoon niet denderend is en kijken we naar alternatieven wordt dat bijna pijnlijk duidelijk: goedkopere sets zoals de Netgear Orbi RBK75x, Asus ZenWiFI XT8 en TP-link Deco XE75 PRO doen het op vrijwel elk vlak beter voor hetzelfde of minder geld. Dat laat weinig ruimte voor warme gevoelens bij een product als dit welke het primair toch echt van die prestaties moet hebben. 

Conclusie

In ons zesde jaar dat we wifi-mesh-systemen testen weet Linksys met hun Velop-serie wederom niet te overtuigen wat betreft prestaties en mogelijkheden voor de prijs. Mocht je deze reeds in huis hebben, dan is de kans groot dat alles naar behoren werkt en de prestaties zijn an sich niet onaardig, maar in de vergelijking zien we eigenlijk geen uniek voordeel waarom je deze set zou kopen boven anderen. Of je moet écht fan van het design zijn, maar daar geven wij geen punten voor. Bij een ultra scherpe prijs blijft dit een overweging, al kijken wij vooral uit naar de nieuwe Atlas-serie die wél is voorzien van wifi 6E.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.