Alvast vanaf je werk de temperatuur in huis een paar graden hoger zetten? Of wil je iedere kamer afzonderlijk bedienen? Dan kan een slimme thermostaat een goede aanschaf zijn. Bovendien heb je beter inzicht in je energieverbruik en kan het je in sommige gevallen ook nog wat geld besparen.

Met een slimme thermostaat in huis wordt het een stukje eenvoudiger om de temperatuur te regelen. Niet in de minste plaats omdat je het systeem vanaf iedere locatie kunt bedienen, dus ook zonder fysiek in je woning aanwezig te zijn. Zo kun je bijvoorbeeld al vanaf je werk, in de auto of de trein alvast de temperatuur in je huis op een aangenaam niveau zetten.

Op afstand

Alle slimme thermostaten bieden de mogelijkheid om op afstand bediend te worden. Veelal kan dat met een app op je smartphone, bij sommige systemen kun je ook via een webinterface vanuit je browser de zaken instellen. Daarnaast bieden systemen die je via een app bedient, ook de nodige feedback over de status van het systeem. Je krijgt het dan te zien als de ingestelde temperatuur de juiste waarde heeft bereikt of wanneer er een probleem met het systeem is.

Systemen en protocollen

Afhankelijk van het soort cv-ketel en verwarmingssysteem je in huis hebt, kun je kiezen uit een aantal typen slimme thermostaten. Belangrijk om te weten is dat niet elk systeem geschikt is voor iedere cv-ketel/verwarmingssysteem. Alle slimme thermostaten kunnen weliswaar de temperatuur in je huis regelen, maar belangrijk om te weten is dat er twee manieren zijn waarop een slimme thermostaat een cv-ketel kan aansturen: via moduleren of via aan/uit. Een modulerende thermostaat kan de cv in kleinere stapjes aansturen, waardoor er verschillende watertemperaturen gegenereerd kunnen worden. Bij een aan/uit-systeem doet de slimme thermostaat niets anders dan de brander een tijd op vol vermogen aan te zetten tot de juiste temperatuur is bereikt, om vervolgens de brander weer uit te schakelen. In de praktijk zorgt de laatste situatie voor een hoger energieverbruik.

Bij een modulerend systeem wordt vaak gebruikgemaakt van een speciaal protocol: OpenTherm. Alle modulerende slimme thermostaten kunnen gebruikmaken van OpenTherm, maar niet alle cv-ketels ondersteunen het. Als jouw cv-ketel geen OpenTherm ondersteunt maar wel modulerend is, gebruikt die fabrikant een eigen protocol. Je kunt dan soms kiezen voor een slimme modulerende thermostaat van de cv-fabrikant, en anders moet je voor een aan/uit-systeem kiezen. Slimme thermostaten die via OpenTherm werken, ondersteunen ook het aan/uit-regelingssysteem. Er zijn ook systemen die je met je bestaande slimme apparatuur kunt verbinden, zoals Apple Homekit en IFTTT.

©PXimport

Zelflerende systemen

Een aantal slimme thermostaten kunnen precies bijhouden hoe lang het duurt voordat een kamer of woning is opgewarmd tot de juiste temperatuur. Als zo’n systeem is geprogrammeerd via een tijdsklok – bijvoorbeeld als de eigenaar wil dat de verwarming om 6:00 ’s ochtends op 21 graden staat – begint zo’n systeem eerder met het opwarmen van het huis zodat de temperatuur op het ingestelde tijdstip is bereikt. Systemen die niet zelflerend zijn, zul je zelf eerder moeten laten inschakelen.

Programmeren

©PXimport

Zonering

Zonering is de term die wordt gebruikt voor slimme thermostaatsystemen die verschillende ruimtes afzonderlijk van elkaar kunnen bedienen. Met zo’n systeem kun je bijvoorbeeld de verwarming in de werkkamer een paar graden hoger (laten) zetten, terwijl de temperatuur in de woonkamer gelijk blijft. Voor een zoneringsysteem is wel extra hardware nodig, want los van de slimme hoofdthermostaat heb je per kamer een systeem nodig die daar de temperatuur monitort én de verwarming er hoger of lager zet. Dat verhogen en verlagen gaat dan door middel van een gemotoriseerde knop die op de verwarmingsknop wordt geplaatst en die de radiatorkraan opendraait. Is de juiste temperatuur bereikt, dan wordt de kraan weer (deels) dichtgedraaid. De gemotoriseerde knop vervangt de knop op de radiator zelf, maar je kunt de knop van de slimme thermostaat ook nog steeds gebruiken om de verwarming handmatig open te draaien.

©PXimport

Energiebesparing

Vloer- en stadsverwarming

Thermostaten getest

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.