Zelfs met één draadloze superrouter is het in veel gevallen niet meer mogelijk om je hele huis van wifi te voorzien. De oplossing is om in je huis meerdere accesspoints te creëren, en met wifi-mesh-systemen kan dat zonder dat je kabels hoeft te trekken. We testen voor dit artikel modellen die voor de beste prestatie een extra radio voor de onderlinge verbinding hebben. Welk systeem biedt voor jou de beste balans tussen prijs en prestaties?

Met een wifi-mesh-systeem kun je zonder kabels te trekken in iedere situatie een draadloos netwerk ..ll.....met meerdere accesspoints gebruiken. De communicatie tussen de accesspoints (ook wel nodes of satellieten genoemd) verloopt draadloos. Inmiddels zijn wifi-mesh-systemen in allerlei soorten en prijsklassen te koop, waarbij in grote lijnen geldt dat de duurdere systemen ook daadwerkelijk beter presteren.

Wifi 6 is inmiddels helemaal doorgebroken, de sets met wifi 5 kun je als echte instapopties beschouwen. Inmiddels is er een groot aantal wifi6-sets in allerlei prijsklassen te koop. In deze test beperken we ons voor de overzichtelijkheid tot triband-systemen; die hebben een extra radio die gebruikt wordt voor de onderlinge communicatie (backhaul) tussen de nodes. Hierdoor gaat deze communicatie niet ten koste van de bandbreedte die beschikbaar is voor de clients, waardoor het systeem zowel stabieler als sneller presteert. De insteek van onze test blijft eenvoudig: je wilt met zo min mogelijk gedoe gewoon goede wifi in huis.

Hoeveel nodes heb je nodig?

Het grote voordeel van wifi-mesh-systemen is dus dat je zonder draden meerdere accesspoints kunt gebruiken, en daarom worden de systemen verkocht in sets van twee of drie nodes. Hoeveel je er daadwerkelijk nodig hebt, hangt uiteraard van je huis af. Hoewel de nodes onderling verbinding kunnen maken (de node op de eerste verdieping maakt bijvoorbeeld contact met de node op de begane grond en een node op zolder maakt contact met de node op de eerste verdieping), zorgt elke tussenstap wel voor een lagere snelheid.

Je hoeft drie satellieten natuurlijk niet als een keten op te stellen, je kunt bijvoorbeeld ook met de ene satelliet het netwerk boven versterken en met de andere een netwerk in je tuin verzorgen. Je kunt altijd kijken of twee stuks voor jou thuis voldoet, want wellicht is het voor jou geen probleem als de snelheid op zolder wat lager is.

Voor veel systemen geldt dat je ook losse satellieten kunt kopen als blijkt dat je er toch eentje extra nodig hebt. Wel is één extra losse node duurder dan een node als je direct een set van drie stuks had aangeschaft.

Netgear Orbi

Als mesh-bouwer van het eerste uur heeft Netgear de installatie en de software op alle drie de geteste sets uitstekend voor elkaar. De installatie gaat sneller dan bij de meeste andere merken, zowel via een smartphone als pc.

Helaas heeft Netgear wel besloten om sommige mogelijkheden achter een betaalmuur te parkeren. Zowel de uitgebreide beveiligingsfuncties van Bitdefender als de geavanceerdere familieopties vereisen een (ander) abonnement. Het voelt zuur dat je voor die extra mogelijkheden (hoe uitgebreid ze ook zijn) zoals ouderlijk toezicht weer 70 euro per jaar bovenop op de toch al forse aanschafsprijzen moet afrekenen.

De middenklasser Orbi RBK75x gaat duidelijk al even mee. Zo ontbreken wifi 6E en high-end-mogelijkheden zoals multi-gigabitpoorten. Op papier is de RBK75x daarmee een aantrekkelijke optie voor iedereen die niet wil overdrijven met extreem dure oplossingen.

Snelheden voorbij de 1 Gbit/s zijn met deze set uiteraard niet mogelijk, maar we meten 878 Mbit/s rondom de unit zelf, 556 Mbit/s op de eerste hop en daar blijft nog 346 Mbit/s van over op zolder. De Orbi RBK75x werkt uitstekend en maakt de beloftes waar, maar moet iets in prijs zakken om een echt overtuigende aanrader te worden. Adviesprijs: € 391,- (2 stuks), € 589,- (3 stuks)

Ook de Orbi RBK85x biedt niet alle mogelijke opties: zo ontbreken ook op dit systeem wifi 6E en multi-gigabitlan. Wel krijg je een 2,5Gbit-wan-poort. De prestaties zijn met snelheden in onze drie testscenario’s van respectievelijk 951, 654 en 434 Mbit/s goed. Met een lagere prijs zou het een veilige aanrader zijn, maar Netgear houdt vast aan de hoge introductieprijs, terwijl deze set inmiddels onder druk staat van allerlei concurrenten die sneller zijn of meer mogelijkheden bieden voor iets meer geld (of bijna even snel voor veel minder geld). Adviesprijs: € 696,- (2 stuks), € 1049,- (3 stuks)

Het topmodel Orbi RBKE96x is de enige quadband-oplossing in de test en heeft naast wifi 6E een complete extra 5GHz-netwerkband aan boord om nog beter met grotere hoeveelheden apparaten om te kunnen gaan. Ook is het de enige set met een 10Gbit-wan-aansluiting plus op elke satelliet een 2,5Gbit-lan-aansluiting. Dergelijke high-end-mogelijkheden zijn wel enkel zinvol als je ook daadwerkelijk meerdere wifi6E-clients en een multi-gigabitnetwerk in huis hebt.

Gezien de extreem hoge prijs hadden we niets anders verwacht, maar de RBKE96x maakt desondanks indruk met gemiddeld de beste prestaties van alle geteste systemen. Met 1856 Mbit/s laat hij alleen de ASUS Zen Wifi Pro ET12 net voor zich en zelfs op de eerste verdieping via één hop weten we nog bijna één gigabit (939 Mbit/s) aan data door te voeren. Als deze set je wifi-problemen niet oplost, zit er écht niets anders op dan kabels te trekken. Toch is 1699 euro uitgeven voor een mesh-systeem niet iets wat wij zomaar even zullen aanraden. De ultieme Orbi is er dan ook enkel voor de gebruiker die het allerbeste wil ongeacht de kosten. Adviesprijs: € 1699,- (3 stuks)

Huawei

Ondanks dat dit Huaweis eerste grote uitrol van mesh-producten is, is het merk duidelijk geen beginner op netwerkgebied. Dat merk je aan de installatie van de Huawei Mesh 7. Die is kinderlijk eenvoudig en voelt niet minder volwassen aan dan die van mesh-veteranen. Ook zijn de meest gevraagde opties eenvoudig in te stellen: denk aan een tijdelijke pauzeknop om de verbinding van de kinderen even stop te zetten of het instellen van een gastnetwerk.

Huawei kiest, net als Netgear en TP-Link, voor een app met een duidelijke insteek van ‘minder is meer’. Als je echt geavanceerde instellingen wilt tweaken, ben je hier aan het verkeerde adres, net als bij de meeste mesh-oplossingen overigens. Alleen ASUS doet dat significant anders.

Schommelingen

De resultaten van Huawei zetten ons aan het denken. Er valt namelijk wel het een en ander op af te dingen. Zo zien we rondom de units geen volledige verzadiging van de gigabit-lanaansluiting (775 Mbit/s). Dit resultaat valt wat lager uit door wat meer zichtbare schommelingen dan we op andere sets zien. Soms zien we hogere snelheden, maar als we met twee apparaten testen, zien we af en toe wat dips die we elders niet tegenkwamen. Aan de andere kant is een gemiddelde snelheid van bijna 800 Mbit/s zeker geen slecht resultaat en niet heel anders dan andere sets in dit segment.

Hetzelfde gaat op voor de verbinding op de satelliet. Zo’n 500 Mbit/s op de eerste verdieping is keurig, al zien we tegelijkertijd dat je voor iets meer geld met andere sets hogere resultaten kunt halen. Op zolder meten we net geen 300 Mbit/s, slechts iets minder dan de uitstekende doch duurdere Orbi RBK75x, al is de duurdere Deco XE75 met wifi 6E weer net wat sneller.

Te overwegen

Hoewel we graag echte innovaties hadden gezien qua mogelijkheden, juichen we het toe dat Huawei in plaats daarvan de aanval opent qua prijs: 299 euro voor een set van twee mesh-units is een positieve ontwikkeling. En dat is kort na de introductie; we verwachten dat die prijs na verloop van tijd nog wat zal zakken. Dat is overigens ook noodzakelijk, want als ze zich op prijs willen richten, moeten ze concurreren met die andere grote Chinese fabrikant die graag op de kleintjes let: TP-Link.

Kortom, de Mesh 7 is een uitstekende eerste stap van Huawei in deze markt. Deze set is niet de snelste of de beste, maar wel een die je serieus kunt overwegen als hij een significant prijsvoordeel weet te bieden ten opzichte van de andere alternatieven in de test (zeker als je een lage prijs belangrijker vindt dan zaken als wifi 6E). Adviesprijs: € 489,- (2 stuks), € 708,- (2 stuks + losse extra node)

Linksys

Linksys heeft door de jaren heen grote stappen gemaakt met zijn software en app. De installatie is vlot geregeld en vereist geen technische kennis. De app is overzichtelijk en ook voor leken goed te volgen. Zo zet je bijvoorbeeld vlot een gastnetwerk op of stel je beperkingen in voor jonge internetgebruikers.

De Linksys Velop AX4200 maakt een prima indruk: de hoekige kastjes zien er aantrekkelijk uit en de aanwezigheid van vier netwerkpoorten per satelliet is fijn. De Velop toont zijn leeftijd in enkele details. Zo ontbreekt wifi 6E en zijn er geen multi-gigabitpoorten. Enkele andere sets die grofweg hetzelfde kosten, bieden die mogelijkheden wel, zoals de Deco XE75 (PRO).

Kijken we naar de prestaties van test 1, dan lijkt de Velop zijn taak prima te vervullen. We meten 752 Mbit/s nabij de primaire unit. Op de eerste verdieping blijft daar 399 Mbit/s van over, ruim voldoende voor de meeste doeleinden. Het probleem voor Linksys zit in de vergelijking met de alternatieve producten, want de Velop AX4200 is de hekkensluiter. De oplossing voor de Velop AX4200 is simpel: de prijs moet omlaag. De set werkt tenslotte prima en is gebruiksvriendelijk, maar hij zal echt tot de goedkoopste triband-systemen moeten gaan behoren om hem te overwegen. Adviesprijs: € 489,- (2 stuks), € 708,- (2 stuks + losse extra node)

De Linksys Velop AX5300, soms ook de MX10 genoemd, is het Velop-topmodel dat Linksys in 2020 uitbracht, maar ook in 2022 nog actief verkocht wordt. Ook deze Velop toont, net als de iets goedkopere AX4200, zijn leeftijd in enkele details. Ook hier ontbreekt wifi 6E en zijn er geen multi-gigabitpoorten aanwezig. Linksys is zich daarvan bewust en heeft inmiddels nieuwe modellen aangekondigd. Ze laten de naam Velop varen en lijken een herstart te maken onder de naam Atlas. De Atlas-triband-sets waren op moment van testen echter nog niet verkrijgbaar.

De Velop AX5300 zet (net als praktisch elke andere mesh-oplossing in 2022) op zichzelf best leuke resultaten neer. Zo’n 806 Mbit/s dichtbij de hoofdunit en 489 Mbit/s op de eerste verdieping via een satelliet is een keurig resultaat waar menig losse router niet snel bij in de buurt zal komen. Hij is daarmee ook duidelijk sneller dan de goedkopere Velop AX4200, al scheelt het op de tweede verdieping maar bar weinig: 291 versus 278 Mbit/s is geen 130 euro meer waard. Het is een teken dat de backhaul van Linksys gewoon niet denderend is. Adviesprijs: € 489,- (2 stuks), € 708,- (2 stuks + losse extra node)

ASUS

Wat zijn software, of eigenlijk firmware, betreft is ASUS een beetje de vreemde eend in de bijt. Waar concurrenten als Netgear en TP-Link zich vooral richten op eenvoud, houdt ASUS juist vast aan de uitgebreide mogelijkheden van zijn routers. De ZenWiFi-sets zijn de enige waarbij je echt volledige controle houdt over elke mogelijkheid en instelling. Via de uitgebreide webinterface kun je, mocht je dat willen, uren spenderen aan het nauwkeurig afstellen van alle instellingen, of gebruikmaken van extra’s zoals meerdere VPN-functies of meerdere gastnetwerken.

Mocht je daar geen trek in hebben, dan laat je geavanceerde instellingen links liggen. De installatie van het systeem is evengoed zo gepiept en ook ASUS heeft een app als dat je voorkeur heeft.

De ZenWiFi AX (XT8) is een triband AX6000-systeem in het hogere segment en is in zwart of wit verkrijgbaar. Net als andere modellen die al wat langer te koop zijn, heeft de XT8 wel een achterstand op enkele nieuwere modellen. Zo ontbreken wifi 6E en multi-gigabitpoorten. Het is theoretisch mogelijk om de 2,5Gbit-wan-aansluiting als lan-poort te gebruiken, maar in de praktijk lijkt dat niet altijd te werken.

De XT8 levert keurige prestaties. Rondom de satelliet trekt hij de aansluiting grofweg vol. Op de eerste verdieping meten we nog een respectabele 574 Mbit/s en op zolder blijft daar zo’n 379 Mbit/s van over. Keurige resultaten, maar er zijn alternatieven die wat beter scoren voor minder geld, zoals de TP-Link Deco XE75. Adviesprijs: € 389,- (2 stuks), € 599,- (2 stuks + losse extra node)

Waar de meeste mesh-systemen voor onopvallende witte kastjes kiezen, is de ASUS ZenWiFi XT12 Pro een opvallende verschijning met zwarte satellieten voorzien van een transparante bovenzijde. De afwezigheid van wifi 6E is in dit hogere segment opvallend. Dit is de duurste mesh-oplossing zonder wifi 6E.

De ZenWiFi Pro XT12 zet best indrukwekkende cijfers neer: 1521 Mbit/s rondom de node en nog ruim 700 Mbit/s een verdieping hoger via de satelliet. Het resultaat van 457 Mbit/s op zolder is het op twee na beste. Adviesprijs: € 779,- (2 stuks), € 1217,- (2 stuks + losse extra node)

Wanneer we naar de resultaten kijken, zien we dat de twee maanden jongere ASUS ZenWiFi Pro ET12 significant sneller is en wél wifi 6E biedt. Een resultaat van 1815 Mbit/s maakt deze set tot een van de allersnelste wifi-oplossingen die je kunt kopen. Daar blijft een verdieping hoger via één hop nog 801 Mbit/s van over; de meeste mid-range sets scoren hier zo rond de 500 tot 600 Mbit/s. Op zolder en met wat langere afstand houdt de ET12 zelfs het beste stand van allemaal.

Helaas is prijs wel echt extreem hoog, waarmee de doelgroep van deze set sterk afneemt. Maar voor mensen die het geld hebben, die prestaties belangrijk vinden én een echt volwaardige router willen hebben, is de ZenWiFi Pro ET12 de beste optie van 2022. Adviesprijs: € 899,- (2 stuks), € 1378,- (2 stuks + losse extra node)

TP-Link

De installatie van de Deco-mesh-systemen is inmiddels uitstekend uitontwikkeld. De focus van TP-Link ligt overduidelijk op eenvoud. Fijn voor de typische thuisgebruiker, maar minder fijn als je meer technisch onderlegd bent en graag aan instellingen sleutelt of een eigen VPN-verbinding opzet.

Onder de Homeshield-vlag voegt TP-Link basale beveiligingsopties en opties voor ouderlijk toezicht toe, al heb je voor sommige geavanceerde opties een abonnement nodig. Zo kun je wel websites blokkeren of een bedtijd instellen, maar het instellen van een tijdslimiet per gebruiker is een betaalde functie, en dat vinden we lastig te begrijpen.

De Deco XE75 is met relatief compacte torentjes wat kleiner dan het topmodel, maar het betreft wel degelijk een triband-oplossing. Fijn is de toevoeging van een derde lan-poort, eerdere units hadden er veelal slechts twee. Het is echter de toevoeging van wifi 6E die opvalt. Om daar optimaal van te profiteren, is een multi-gigabitpoort handig en die ontbreekt helaas.

De Deco XE75 laat op zichzelf een keurige indruk achter. In de woonkamer halen we 951 Mbit/s en ook de backhaul blijkt uitstekend. Op de eerste verdieping blijft nog ruim 600 Mbit/s van de snelheid over. Op zolder blijven we nog net boven de 400 Mbit/s. Adviesprijs: € 369,- (2 stuks), € 464,- (3 stuks)

Het is de eveneens geteste Deco XE75 PRO die roet in het eten van de ‘gewone’ XE75 gooit. Het zijn technisch praktisch dezelfde apparaten, maar de PRO heeft wél een 2,5Gbit-poort. Die set neemt een subtoppositie in binnen het assortiment, maar lijkt qua mogelijkheden met wifi 6E en multi-gigabitpoorten eigenlijk meer op een topmodel.

De Deco XE75 PRO scoort uitstekend zo’n 1566 Mbit/s rondom de satelliet zelf. Op de eerste verdieping houdt de XE75 PRO eveneens goed stand (665 Mbit/s) en op de bovenste verdieping zien we nog een zeer respectabele score (422 Mbit/s). Het verval in snelheid naar de hogere etages is ietsje hoger dan bij de duurdere sets, maar dat staat geenszins in verhouding tot het gigantische prijsverschil. Interessanter is, wanneer we kijken naar vergelijkbaar geprijsde modellen, dat de XE75 PRO er echt positief uitspringt en misschien we dé interessantste set van dit moment is. Adviesprijs: € 399,- (2 stuks), € 549,- (3 stuks)

De hoger gepositioneerde Deco X90 heeft twee grote uitdagingen: wifi 6E ontbreekt en de X90 is alleen los of als set van twee te koop (er is geen set van drie stuks). De prestaties zijn goed: 1276 Mbit/s is meer dan de meeste thuisnetwerken aan kunnen. De backhaul houdt goed stand richting de satelliet op de eerste verdieping, waar we nog zo’n 600 Mbit/s overhouden en één verdieping verder blijft daar nog zo’n 400 Mbit/s van over. Dat zijn resultaten waar menig huishouden en menig concurrent jaloers op zal zijn, al ontloopt het de XE75 en XE75 PRO weinig. Dergelijke concurrentie uit eigen assortiment maakt de positie van de X90 toch best lastig. Adviesprijs: € 359,- (2 stuks), € 583,- (2 stuks + losse extra node)

Conclusie

Wanneer je simpelweg op zoek bent naar de hoogste snelheid of de grootste kans dat het systeem altijd werkt, dan kun je terecht bij de Netgear Orbi RBKE96x of de ASUS ZenWiFi Pro ET12. Beide sets zijn aan elkaar gewaagd, maar zijn tegelijkertijd de duurste opties.

Wil je een zo goed mogelijk presterend systeem voor een zo scherp mogelijke prijs, dan raden we je de TP-Link Deco XE75 PRO aan. Dit wifi-mesh-systeem met wifi 6E presteert uitstekend en is klaar voor de toekomst, maar is zeker niet de duurste van de rest en is daarom wat ons betreft een aanrader.

Papieren facturen, garantiebonnetjes, contracten en andere documenten slingeren al snel overal rond. Waarom niet alles digitaal bewaren, zodat je het in enkele klikken terugvindt? In dit artikel vind je gratis tools en praktische tips om je administratie te scannen, te taggen, doorzoekbaar te maken en veilig op te slaan zonder veel gedoe.

Tip 1: Scanner

Stel, je wilt een hele reeks documenten digitaliseren, zoals garantiebewijzen of facturen. We gaan ervan uit dat je een scanner in huis hebt, eventueel als onderdeel van een all-in-one-printer. Zo’n toestel is goed geschikt voor stabiele, rechte scans, en een (soms optionele) documentinvoer maakt het extra handig bij grotere aantallen. Je scant het best op zo’n 300 dpi, in grijswaarden of kleur, en bewaart het resultaat bij voorkeur als pdf. Helaas genereert de meegeleverde scansoftware vaak alleen pdf’s met een afbeelding van de tekst, waardoor je die later niet kunt doorzoeken of kopiëren.

©OttoPles

Tip 2: NAPS2

Gebruik in dit geval beter scansoftware met geïntegreerde OCR, zoals het gratis en opensource NAPS2 (www.naps2.com, Windows, macOS en Linux). Start de app, klik op Nieuw profiel en op Apparaat kiezen om je scanner te selecteren. Je kunt kiezen uit drie drivertypes: WIA (ingebouwd in Windows, beperkt), TWAIN (krachtiger) en ESCL (voor moderne netwerk- of wifi-scanners, vergelijkbaar met Apple AirScan). Doorgaans kies je voor TWAIN. Stel de scanopties in en open Geavanceerd voor extra instellingen. Typ een profielnaam en bevestig met OK.

Klik nu op de knop OCR en download de gewenste talen, zoals Dutch en English. Plaats een vinkje bij PDFs doorzoekbaar maken middels OCR en kies taal en modus (Snel of Beste). Vink ook de andere opties aan en druk op Scannen.

Klik daarna op het pijlknopje bij PDF opslaan en kies PDF-instellingen. Vul bij Standaard bestandspad een bestandsnaam in – gebruik eventueel ‘placeholders’ als $(YY)-$(MM)-$(DD) – en kies bij Compatibiliteit bij voorkeur PDF/A, zoals PDF/A-2b. Dit formaat slaat namelijk alle lettertypes, kleurprofielen en structuurinformatie in het bestand zelf op, wat ‘garandeert’ dat je het document ook jaren later nog in zijn oorspronkelijke vorm te zien krijgt. Vink Onthoud deze instellingen aan, klik op OK, selecteer de scans en kies PDF opslaan. Het is trouwens ook mogelijk om een (niet-doorzoekbaar) pdf-bestand in NAPS2 te importeren, dit vervolgens te OCR’en en als PDF/A te bewaren.

Tip 3: Mobiel

Een vlakbedscanner is zeker handig, maar niet noodzakelijk, want je kunt tegenwoordig ook prima scannen met je smartphone. Met de juiste app wordt het beeld automatisch ge-OCR’d en indien nodig rechtgetrokken. Een van de betere apps is Adobe Scan, beschikbaar via www.kwikr.nl/adobescan of in de appstore van Android en iOS.

Installeer en start de app. De gratis versie volstaat meestal, al laat de betaalde versie (circa 10 euro per maand) je onder meer tot 100 pagina’s per bestand scannen (in plaats van 25) en pdf’s exporteren naar Office 365-formaten.

Meld je aan, bijvoorbeeld via je Google-account, en tik op Scan. Je kunt het resultaat onder meer uitsnijden, roteren en de helderheid en het contrast aanpassen. Kies Blijven scannen voor extra pagina’s of tik op PDF opslaan zodra je klaar bent. De pdf belandt standaard in je Adobe-account (https://acrobat.adobe.com), maar je kunt het bestand ook delen of (via Meer) bijvoorbeeld opslaan in Google Drive. Het pdf-bestand is standaard doorzoekbaar, controleer bij Voorkeuren of Tekstherkenning uitvoeren op opgeslagen PDF wel is ingeschakeld, maar het is geen PDF/A. Wil je dat, dan kun je het bestand alsnog omzetten met reeds eerder vermelde, gratis tools als NAPS2 of PDFCreator (zie ook kader ‘Pdf-printer’).

Tip 4: Tags koppelen

Om naderhand snel het gewenste document te kunnen terugvinden, zorg je er dus allereerst voor dat je documenten doorzoekbaar zijn (bij pdf’s kan dit via OCR: zie tip 2). Je kunt gerust ook zelf extra trefwoorden, zeg maar digitale kleefbriefjes, aan je documenten koppelen.

Met een tool als TagSpaces (www.tagspaces.org, Windows, macOS en Linux) tag je in één keer meerdere bestanden en mappen met eigen trefwoorden. Bestaande tags voeg je simpelweg toe door ze naar bestanden te slepen. TagSpaces heeft ook een krachtige zoekfunctie waarmee je snel documenten met de juiste tag(s) terugvindt.

Handig zijn ook ‘smart tags’: je bepaalt dan zelf de criteria, waarna nieuwe bestanden automatisch de juiste tags krijgen. Deze tags kun je opslaan in aparte sidecar-bestanden (JSON) of je voegt ze achteraan de bestandsnaam toe: een bestand als aanpassing.pdf bijvoorbeeld wordt dan iets als aanpassing[huur indexering].pdf. De betaalde Pro-versie (42 euro per jaar) heeft enkele geavanceerde opties, zoals het toekennen van tags op basis van lokale AI-taalmodellen.

Tip 5: Tags zoeken

Vind je TagSpaces toch wat overkill, dan zijn er andere manieren om documenten van (doorzoekbare) trefwoorden te voorzien. Je kunt in Verkenner (met sneltoets F2) trefwoorden toevoegen aan de bestandsnaam, maar het kan ook anders. Klik met rechts op een bestand of selectie, kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Afhankelijk van het bestandstype kun je hier tags toevoegen bij velden als Titel, Onderwerp, Labels, Categorieën en Opmerkingen. Dit werkt goed bij bijvoorbeeld Office-bestanden en afbeeldingen, maar pdf-documenten laten zich minder makkelijk taggen. Dit kan bijvoorbeeld wel bij het aanmaken van zo’n document vanuit NAPS2 of PDFCreator. Bij deze laatste kun je bij een profiel titel, auteur, onderwerp en trefwoorden meegeven.

Vanuit de Verkenner kun je vervolgens zoeken op deze tags, ook in pdf-bestanden (ook al zijn ze niet zichtbaar op het tabblad Details). Navigeer naar de juiste map of het station en typ in de zoekbalk van de Verkenner labels:<trefwoord>.

Werkt dit niet, dan ontbreekt waarschijnlijk een geschikt zoekfilter. Je kunt zo’n Adobe-IFilter alsnog installeren via deze link. Je kunt dit controleren vanuit het Configuratiescherm: open Indexeringsopties, klik op Geavanceerd en scrol op het tabblad Bestandstypen naar pdf. Daar hoort PDF Filter (of eventueel Reader Search Handler) te staan, en Eigenschappen en inhoud van het bestand indexeren moet zijn ingeschakeld. Zorg er tevens voor dat alle gewenste mappen zijn opgenomen bij Deze locaties beheren (via de knop Wijzigen).

Tip 6: Opslagstructuur

Je documenten zijn nu doorzoekbaar en mogelijk ook getagd, maar er is nog een derde belangrijk aspect: bewaar alles met logische bestandsnamen in een doordachte mappenstructuur.

Voor bestandsnamen plaats je de belangrijkste info, zoals projectnaam en/of datum, liefst vooraan. Gebruik de ISO-notatie (JJJJ-MM-DD), zodat je bestanden makkelijk chronologisch sorteert. Zoals vermeld in tips 4 en 5 kun je de naam aanvullen met trefwoorden, gescheiden door een koppelteken of onderstrepingsteken (vermijd spaties of speciale tekens). Eventueel voeg je achteraan een versienummer toe, zoals _v1. Een voorbeeld is 2025-08-31_Huurcontract_Appartement_v1.pdf.

Breng de bestanden onder in een logische structuur, bijvoorbeeld op datum, per project of klant, of per categorie (zoals Huis, Werk, Gezondheid, Financieel enzovoort). Je zult merken: dankzij consistente map- en bestandsnamen vind je documenten sneller terug.

Tip 7: Organisatietool

Je hebt een logische mappenhiërarchie opgezet, maar je moet natuurlijk ook zorgen dat documenten in de juiste map terechtkomen. Externe hulp van een organisatietool als het gratis Dropit (www.dropitproject.com, werkt nog onder Windows 11) of File Juggler (www.filejuggler.com, betaalde versie 44 euro) kan daarbij handig zijn. We bekijken kort deze laatste.

Start de geïnstalleerde tool op en klik op Add rule (of eerst op Add rule group als je de regels wilt categoriseren). Stel dat je alle pdf’s die in de map \gedeeld terechtkomen automatisch wilt verplaatsen op basis van trefwoorden. Vul dan Description in en klik op de knop met drie puntjes bij Monitor om de bronmap te kiezen. Via het tandwielpictogram kun je eventueel Examine everything regularly <frequentie> between checks instellen, wat ook goed werkt voor gedeelde netwerkmappen.

Klik daarna op de plus-knop bij If en stel het filtercriterium in, bijvoorbeeld: Any of the following / Other / PDF Properties / Keywords. Bevestig met Insert en geef het trefwoord op bij Contains / Text. Je kunt via de plus-knop extra filters instellen en kiezen tussen Any of All of the following.

Leg nu de gewenste actie vast bij Then: klik op de plusknop, kies bijvoorbeeld Move file en vul de doelmap in bij to. Bewaar je filter met Save and close. Op het tabblad Rules klik je op de pijlknop naast je filter om het te activeren. Test het resultaat.

Tip 8: Zoektool

Zoals gezegd laat de ingebouwde zoektool in Windows je met de juiste filters en instellingen ook zoeken naar metadata, zoals trefwoorden in pdf’s. Met zoekfilters en operatoren zijn zelfs complexe opdrachten mogelijk, zoals labels:factuur auteur:Toon van Daele grootte:>300kB gewijzigdop:dit jaar. Echt gebruiksvriendelijk of handig is deze functie helaas niet. Je bent dan beter af met een tool als Agent Ransack (alias Filelocator Pro, www.mythicsoft.com/agentransack). Ook de gratis Lite-versie ondersteunt netwerkshares, Booleaanse operatoren, reguliere expressies en zoeken naar metadata via IFilter.

Start de tool, zet deze op Expert en open het tabblad Hoofd. Vul bij Bevat tekst je zoekterm in en bij Zoek in het gewenste station of de map. Eventueel kun je ook filters instellen voor Grootte en Gewijzigd Na / Voor. Op het tabblad Datum voeg je extra tijdsfilters toe en op het tabblad Opties vink je zeker Office en PDF documenten aan. Vul je bij Bevat tekst een pdf-trefwoord in, dan vindt Agent Ransack ook de bijbehorende bestanden. In het tabblad Treffers (rechtsonder) zie je bij gevonden bestanden bijvoorbeeld Keywords: <gezocht_trefwoord>. Met een dubbelklik open je meteen het bestand.

Tip 9: Back-ups

Je administratie digitaliseren is een goed idee, maar dit is pas veilig met een degelijke back-upstrategie. Het best hanteer je hier de 3-2-1-regel: drie datakopieën (hoofdversie en twee back-ups), op twee soorten media, waarvan minstens één kopie op een andere locatie. Zo bescherm je je data tegen hardwarestoringen, ransomware, brand en diefstal.

Een uitstekende gratis en opensource back-uptool is Duplicati (www.duplicati.com, Windows en macOS), die we zelf al jaren dagelijks geautomatiseerd gebruiken voor back-ups naar zowel een netwerkschijf (NAS) als de cloud (Google Drive).

Installeer het gedownloade msi-bestand. Klik na afloop met rechts op het programma-pictogram in het Windows-systeemvak en kies Open om het browserdashboard te starten. Verschijnt First Run Setup, klik dan op Yes en stel een wachtwoord in. Je kunt Duplicati in je browser openen via http://localhost:8200. Wil je ook toegang vanaf een andere pc in je netwerk, open Instellingen in Duplicati en vink Remote toegang toestaan aan, zodat het dashboard bereikbaar is via http://<intern_ip-adres>:8200. Klik vervolgens op +Back-up toevoegen, laat Een nieuwe back-up instellen geselecteerd en vul een naam in. Schakel bij opslag buiten je netwerk versleuteling in. Geef vervolgens doel- en bronlocatie op en bepaal wanneer en hoe vaak de back-up wordt uitgevoerd. Duplicati maakt standaard incrementele back-ups, waarbij alleen nieuwe of gewijzigde data worden opgeslagen, waardoor het back-upvolume beperkt blijft.

Tip 10: Beveiliging

Een goede back-upstrategie is cruciaal om je data veilig te bewaren, maar veiligheid draait ook om privacy. De beste manier om te voorkomen dat onbevoegden inzage krijgen in je (medische, financiële …) gegevens is versleuteling. In tip 9 vermeldden we al dat je in Duplicati back-ups automatisch kunt versleutelen met sterke AES-256-encryptie. Maar ook de data op je originele opslaglocatie wil je wellicht beveiligen.

Hiervoor kun je een gratis opensource-tool als VeraCrypt gebruiken, die naast containerbestanden ook complete partities of schijven kan versleutelen met sterke algoritmen als AES-256. We hebben niet de ruimte hier verder op in te gaan, maar hier vind je meer uitleg. Ook handig is Cryptomator om via je lokale synchronisatiemap data te versleutelen bij cloudopslagdiensten als Google Drive, OneDrive of Dropbox. Je vindt hier meer uitleg daarover.

Daarnaast kun je voor diverse documenttypes ook individuele bestanden beveiligen met een wachtwoord, al is dit vaak minder robuust dan een volledig versleutelde opslaglocatie. Dit kan bijvoorbeeld vanuit verschillende Office-applicaties, maar ook met pdf-tools zoals NAPS2 (bij PDF-instellingen vink je PDF versleutelen aan) en PDFCreator (bij Profielen, via Actie toevoegen / Versleuteling).

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl