De release van de gratis LastPass voor Mac heeft ervoor gezorgd dat de het met 1Password kop aan kop is komen te staan. Hoe goed doet LastPass het ten opzichte van 1Password?

De gouden standaard voor wachtwoordkluizen op de Mac is 1Password. 1Password is na vijf versies volwassen geworden, net als haar gebruikersbasis. Eén van de hardnekkigste oude concurrenten van 1Password, LastPass, heeft een iOS-versie gekregen - maar OS X-gebruikers hebben het met browser plug-ins of de website moeten doen, wat een nadeel was. Lees ook: Onthoud eenvoudig al je wachtwoorden.

De release van de gratis LastPass voor Mac heeft ervoor gezorgd dat de twee pakketten kop aan kop zijn komen te staan. En LastPass doet het redelijk goed als je de twee met elkaar vergelijkt: de twee apps gaan verschillend te werk, waardoor de ene app voor bepaalde gebruikers beter geschikt zal zijn dan de andere, afhankelijk van de specifieke beveiligingsvoorkeuren en toegangsbehoeften van de gebruiker. Maar in de meeste opzichten voelt LastPass onvoltooid en onhandig aan - een werk in uitvoering dat werkt, maar dat meer werk nodig heeft. De Mac-versie is gratis. Met een abonnement van 12 dollar per jaar krijg je mobiele app synchronisatie, hardware gebaseerde en biometrische tweetrapsverificatie en een optie om met het gezin veilig wachtwoorden te delen.

©PXimport

LastPass is een populaire oplossing voor iOS, maar dit is haar eerste officiële Mac-app.

Je wachtwoorden overal benaderen

Het centrale thema van Lastpass is overal toegankelijkheid: je wachtwoorden worden opgeslagen in een lokale kluis op je Mac (of andere platforms) en deze worden constant gesynchroniseerd met het pakhuis van LastPass. Het voordeel hiervan is dat je in kunt loggen op de website van LastPass om overal toegang tot je wachtwoorden te hebben. Het nadeel is dat iedereen die jouw gegevens heeft op de LastPass-website in kan loggen om overal toegang tot je wachtwoorden te hebben.

Het hebben van directe toegang door middel van een wachtwoord verhoogt het "risico-oppervlak". Dit risico kun je beperken met een premium abonnement door één van de verschillende tweetrapsauthenticatiemethodes die LastPass ondersteunt te gebruiken, waaronder Yubikey (een usb-sleutelgenerator) en Google Authenticator, om log-ins te verhinderen van mensen die geen toegang hebben tot een tweede unieke verificatiecode of apparaat. (1Password synchroniseert via Dropbox en iCloud Drive, maar het staat geen toegang tot haar versleutelde kluizen toe zonder dat er naar een lokale kopie gesynchroniseerd wordt en zonder het gebruik van de software.)

De nieuwe Mac-app voelt meer aan als een betere uitbreiding van de plug-ins dan als een volledig vrijstaande app, maar het werkt prima. De Mac-app is voornamelijk het Vault-venster, een lokaal gesynchroniseerde en geüpdatete versie van de data die op je LastPass webaccount staat opgeslagen. De Vault biedt toegang tot website log-ins, beveiligde notities en zogenaamde "form fills", een term die het bedrijf gebruikt voor identiteiten die creditcardgegevens, een adres enzovoorts kunnen bevatten. Maar je kunt geen wachtwoorden genereren in het Vault-venster, ook al kan dit wel met de browser plug-ins.

De sitelogin lijkt vergeleken met 1Password vrij primitief. Er wordt slechts een gebruikersnaam en wachtwoord opgeslagen, terwijl 1Password onder andere alle formulierelementen kan vastleggen en eerder gebruikte wachtwoorden kan opslaan. De FormFill-functie zet verschillende categorieën van items in één enkel profiel, dus om meerdere creditcards te definiëren zul je voor elke creditcard een apart profiel aan moeten maken. Er is helaas geen duplicaatoptie om ervoor te zorgen dat je het adres en andere persoonlijke data niet opnieuw hoeft in te voeren.

©PXimport

Het Vault venster in de nieuwe Mac app is een uitgeklede versie van wat er op de website beschikbaar is, met name wat betreft de instellingen.

De menu's van de pseudo-app van Vault zijn vrijwel leeg en je kunt de manier waarop de items worden weergegeven niet aanpassen. De app crashte wanneer ik probeerde om Undo te selecteren nadat ik een nieuw element had aangemaakt. De knoppen in de Vault en andere dialoogvensters zijn vreemd - alsof ze op een ander platform horen, maar welk? Ik weet het niet.

De browserplug-ins zijn beter ontworpen en lijken volwassener, hoewel ze ook een erg technisch veld bevatten en nogal spraakzaam zijn. Bij het inloggen op een site waarschuwt de plug-in je dat je op het punt staat om een opgeslagen login te gebruiken. Bovendien wordt er een vak over het beeld geplaatst waarin staat dat er een pagina geladen wordt, plus dat de pagina geladen is en dat de logindata verzonden is.

Toepasselijke formuliervelden bevatten het asterisk-icoontje van LastPass, waarop je kunt klikken om overeenkomende items tevoorschijn te halen of andere taken uit te voeren. Nadat je een account-login hebt ingevoerd (handmatig of één die in de browser is opgeslagen), laat LastPass een subtiele maar blijvende balk zien aan de bovenkant van de pagina, die aanbiedt om de login op te slaan of deze tijdelijk of permanent te negeren.

Iets beter oppoetsen graag

Bij het testen leek de app helaas instabiel. Hij deed het tijdenlang prima en dan ineens bleef hij logins doorlopen, logde hij zichzelf uit, en na het opnieuw inloggen werd het Vault-venster geopend en naar de voorgrond geduwd in OS X. Dit leek ook het synchroniseren te beïnvloeden. Er zijn overal kleine dingen te vinden die moeten worden opgepoetst: "form fill" heet soms "FormFill", soms "Form Fill" en soms "form fill" met kleine letters.

©PXimport

Nadat je op Save Site in de LastPass balk hebt geklikt, kun je details aanpassen voordat de site aan de kluis wordt toegevoegd.

De app voelt in eerste instantie aan als geporteerde software in plaats van een native OS X-programma. Dit begint bij de menuopties. Na het installeren kun je het openen, waarbij het Vault-venster geopend wordt, maar wanneer je het venster sluit verdwijnt het icoon van de app van het Dock. Er blijft wel een item staan in de menubalk waarmee je Vault kunt selecteren. Als je Preferences kiest in het menu of in het Preferences-item dat verschijnt en vervolgens op Cancel klikt, wordt Vault afgesloten. Heel raar.

Voor de veiligheid kun je een tijdsperiode aangeven waarbinnen de Vault ontgrendeld blijft. Als die periode verstreken is moet je het masterwachtwoord invoeren. Maar het hoofdvenster van Vault is dan nog gewoon zichtbaar, waardoor je accountnamen en andere informatie gewoon kunt zien. 1Password zorgt dat je geen data meer kunt zien zodra er een time-out plaatsvindt.

Conclusie

LastPass voor OS X is nog niet klaar voor algemeen gebruik zonder dat het eerst wat wordt opgepoetst. Het slaat wel site logins op en vult ze in zoals beloofd, maar tenzij je de webtoegang van LastPass nodig hebt of LastPass al gebruikt via plug-ins of een mobiele app, zou ik het programma nog niet aanraden.

Een verzwaringsdeken gebruiken lijkt misschien vreemd: extra gewicht op je lichaam om beter te slapen? Toch ervaren veel mensen dat het werkt. Het rustgevende effect helpt je lichaam om sneller in de slaapstand te komen. Hoe dat precies zit, welke soorten er zijn en hoe je de juiste kiest, lees je hieronder.

Wat is een verzwaringsdeken precies?

Een verzwaringsdeken lijkt op een gewone deken of plaid, maar voelt een stuk zwaarder. Dat extra gewicht komt van de vulling: kleine glazen bolletjes of kunststof korrels die gelijkmatig over de deken zijn verdeeld. De meeste dekens bestaan uit meerdere lagen, met een zachte buitenkant, een binnenvoering die de vulling op zijn plek houdt en vaak ook een losse hoes die je kunt wassen. Dankzij de indeling in vakjes blijft het gewicht mooi verdeeld en zakt het niet naar één kant.

Waarom worden er glazen bolletjes gebruikt?

Glazen bolletjes worden veel gebruikt omdat ze zwaar maar klein zijn. Je kunt ze het beste vergelijken met zandkorrels of kleine kraaltjes. Meestal hebben ze een doorsnee van 0,5 tot 1 millimeter. Daardoor voelt de deken soepel aan en sluit hij beter aan op je lichaam. Kunststof korrels zijn lichter en wat groter, waardoor een deken vaak dikker aanvoelt en soms 'ritselt' wanneer je hem verschuift (misschien herinner je je van vroeger nog wel de zitzakken; denk aan dat geluid). Glas heeft dat nadeel niet. Het materiaal is bovendien veilig: de bolletjes zitten stevig vast in de binnenste laag, waardoor ze niet loskomen. Je voelt ze niet afzonderlijk, je voelt alleen de gelijkmatige druk die ze samen geven.

©Katelin - stock.adobe.com

Hoe werkt een verzwaringsdeken?

Het principe achter een verzwaringsdeken heet Diepe Druk Stimulatie (DDS). Je kunt het vergelijken met het gevoel van een stevige knuffel of het gewicht van een dik winterdekbed. Je zenuwstelsel krijgt daardoor signalen dat je lichaam veilig en rustig is. Dit kan leiden tot een hogere aanmaak van de slaaphormonen melatonine en serotonine, terwijl het stresshormoon cortisol juist daalt. Het gevolg: veel mensen vallen sneller in slaap en slapen dieper door.

Werkt een verzwaringsdeken voor iedereen?

Niet iedereen ervaart hetzelfde effect. Sommige mensen merken meteen dat ze sneller in slaap vallen en minder vaak wakker worden, terwijl anderen weinig verschil merken. Uit onderzoek blijkt vooral effect bij mensen met slapeloosheid, angstklachten of ADHD. Maar ook zonder medische klachten kan een verzwaringsdeken bijdragen aan een gevoel van rust en geborgenheid.

Kan iedereen een verzwaringsdeken veilig gebruiken?

Voor de meeste volwassenen is een verzwaringsdeken veilig, maar er zijn uitzonderingen. Mensen met ademhalingsproblemen, zoals astma of slaapapneu, kunnen moeite hebben met het extra gewicht. Ook bij spier- of gewrichtsklachten kan het minder prettig zijn. Raadpleeg bij twijfel altijd een arts. Voor jonge kinderen geldt dat sowieso: gebruik een verzwaringsdeken alleen na medisch advies.

Waar let je op bij de aanschaf?

Een belangrijke vuistregel is dat een verzwaringsdeken tussen de 8 en 12 procent van je lichaamsgewicht moet wegen. Weeg je 70 kilo, dan kies je dus het beste voor een deken van 6 tot 8 kilo. Te licht werkt minder goed; een te zware deken kan er juist voor zorgen dat je ingesloten of onrustig gaat voelen.

De maat moet passen bij je lichaam en je bed. De deken moet groot genoeg zijn om je volledig te bedekken, maar mag niet zo ver over de rand hangen dat hij naar beneden trekt. Let ook op het materiaal: katoen ademt beter en voelt koeler, polyester houdt warmte langer vast. Heb je het snel warm, kies dan voor een ademende stof. Voor extra comfort is een afneembare hoes handig, die je eenvoudig kunt wassen.

©Johana Mlíchová

Wat kost een verzwaringsdeken?

De prijs hangt af van het formaat, het gewicht en de gebruikte materialen. Voor een eenvoudige deken betaal je vaak tussen de 70 en 120 euro. Luxere uitvoeringen met hoogwaardige stoffen of een aparte hoes kunnen oplopen tot 200 euro of meer. Dat is meer dan een gewone deken, maar ze gaan vaak jaren mee.

Verzwaringsdeken wassen en onderhouden

Een verzwaringsdeken vraagt wat meer zorg bij het schoonmaken. De meeste exemplaren hebben een losse hoes die je gewoon op 30 of 40 graden in de wasmachine stopt. Dat is vaak de meest praktische manier om hem fris te houden. Gebruik bij het wassen van de hoes een mild wasmiddel en vermijd wasverzachter, omdat dit de stof minder ademend maakt. Laat de hoes bij voorkeur aan de lucht drogen; in de droger kan hij sneller slijten.

De binnenste deken met de vulling is lastiger. Kijk eerst op het wasetiket of hij gewoon in de wasmachine kan. Ja? Kijk dan naar de capaciteit van je wasmachine. Grote kans dat de deken daar te zwaar voor is. Bij professionele wasserettes hebben ze doorgaans wasmachines die zo'n zware deken wél aankunnen. Luchten in de buitenlucht is een goed alternatief om hem fris te houden.

Tip: wen er rustig aan

Niet iedereen slaapt direct lekker onder een verzwaringsdeken. Je lichaam moet soms even wennen aan het gewicht. Begin bijvoorbeeld met een dutje op de bank of gebruik de deken alleen over je benen of onderlichaam. Na een paar dagen voelt het meestal vanzelf vertrouwd.

©Katelin - stock.adobe.com

Conclusie

Een verzwaringsdeken is meer dan een hype. Door de gelijkmatige druk die hij geeft, kan hij helpen om sneller te ontspannen en beter te slapen. Kies wel de juiste maat en het juiste gewicht en houd rekening met warmte Voor veel mensen is het een simpele maar doeltreffende manier om de nachtrust te verbeteren. Welterusten!

Je ontvangt een bestand op een usb-stick of via mail, maar ergens in je achterhoofd klinkt een waarschuwing. Is dit wel veilig? Zou het bestand malware kunnen bevatten? Als je niet zeker bent of een bestand geïnfecteerd is, kun je het altijd handmatig scannen.

Scannen vanuit Verkenner

Windows Defender, ook bekend als Windows Security, is de antivirussoftware die in Windows 10 en 11 is ingebouwd. Defender zorgt voor een realtime bescherming tegen malware zoals virussen, ransomware, spyware en andere soorten aanvallen. Die bescherming loopt op de achtergrond. Toch zitten er in Windows 10 en 11 enkele mogelijkheden om specifieke bestanden en mappen handmatig te scannen.

Open Windows Verkenner en blader naar de locatie waar het bestand of de map staat die je wilt scannen. Voor deze gelegenheid werken wij met een bestand waarin een testvirus zit. Selecteer een of meerdere items terwijl je de Ctrl-toets ingedrukt houdt. Dan klik je er met rechts op en kies je de optie Scannen met Microsoft Defender. Als je deze functie niet ziet, dan selecteer je eerst Meer opties weergeven. Daarna opent Windows Defender automatisch de pagina Virus- en bedreigingsbeveiliging. Het verdachte bestand (of de map) is ondertussen gescand en je leest bovenaan of het veilig is.

Vanuit Windows-beveiliging

De andere weg is dat je via het startmenu zoekt naar Windows-beveiliging en vandaar de module opent. Daar klik je op Virus- en bedreigingsbeveiliging en dan op Scanopties. Selecteer de optie Aangepaste scan. Daarna klik je op de knop Nu scannen. In het volgende keuzevenster selecteer je de maplocatie die je wilt scannen. En tot slot klik je op de knop Map selecteren. Hier moet je onthouden dat je geen specifiek bestand kunt selecteren om te scannen, maar wel een bepaalde map.

Actie

Tijdens het scannen kun je de computer gewoon verder gebruiken, maar dit kan de snelheid van de scan wel beïnvloeden. Door ons testvirus verschijnt het risicolabel Ernstig, dus klikken we op de knop Acties starten en dan lees je meestal dat je het bestand kunt verwijderen. Soms gebeurt er niets nadat je op deze knop hebt geklikt. Dat kan te wijten zijn aan het niet hebben van beheerrechten, dat de Windows Defender-service is uitgeschakeld, onjuiste instellingen enzovoort. In dat geval verwijder je toch het best het verdachte bestand handmatig en zonder het te openen.