Apple bracht vorig jaar de eerste producten met de eigen M1-processor uit waaronder de 13inch-variant van de MacBook Pro. Met de 14- en 16inch-uitvoeringen gaat Apple verder op de ingeslagen weg en biedt het met de M1 Pro en M1 Max nog snellere chips. Wij hebben de nieuwe MacBook Pro 16-inch getest.

Waar de 13 inch MacBook Pro en MacBook Air met M1-processor hetzelfde ontwerp had als hun Intel-voorgangers, komt Apple voor de krachtigere 14- en 16inch-modellen met een nieuw ontwerp. Dat laat zich omschrijven als iets grover en hoekiger dan de voorgangers. Wij hebben de 16inch-uitvoering getest en die is wat dikker en zwaarder dan de 16inch-uitvoering met Intel-processor. 

©PXimport

©PXimport

De laptop weegt 2,17 kilogram. Hiermee is de MacBook Pro geen overdreven zware laptop voor een workstation, maar heel licht kun je hem in de huidige markt natuurlijk ook niet noemen. De laptop is met 1,68 centimeter gelukkig wel relatief dun. Je kunt hem dan ook zonder problemen meenemen in je laptoprugzak.

©PXimport

©PXimport

Meer aansluitingen

Dat de MacBook Pro nu wat dikker is, heeft voor veel gebruikers wel voordelen. Want waar de voorgaande generatie enkel usb-c-aansluitingen had, heeft het nieuwe model drie usb-c-poorten (Thunderbolt 4), hdmi en een SDXC-kaartlezer. Je krijgt dus één usb-c-poort minder dan bij het voorgaande model, maar een heel groot probleem is dat niet. Je houdt in veel situaties namelijk net zoveel usb-c-poorten vrij als op het vorige model en je hebt geen adapter meer nodig voor hdmi. 

De hdmi-poort ondersteunt hdmi 2.0 en niet de allernieuwste hdmi 2.1-standaard. Dat betekent dat je maximaal een 4K-scherm met een verversingssnelheid van 60 Hz via hdmi kunt aansluiten. Een heel groot probleem is dat niet, betere schermen kun je immers via de usb-c-aansluitingen aansluiten die ondersteuning bieden voor DisplayPort. 

Hdmi is in de praktijk meer bedoeld voor bijvoorbeeld presentaties, veel projectors en televisies hebben immers een hdmi-aansluiting.

©PXimport

©PXimport

MagSafe is terug

Niet alleen krijg je voor die ontbrekende usb-c-poort een hdmi-aansluiting terug, opladen gaat nu ook weer als vanouds via de MagSafe-aansluiting. Hiervoor wordt een kabel meegeleverd die op de meegeleverde usb-c-lader past. Opladen kan overigens ook via een usb-c-poort, dus je kunt deze MacBook Pro ook met een usb-c-dockingstation gebruiken. De MagSafe-aansluiting ondersteunt op het 16inch-model echter snelladen met 140 watt waar laden via een usb-c-kabel met maximaal 100 watt gaat. 

MagSafe werkt hetzelfde als op oudere MacBooks en de plug lijkt veel op MagSafe 2, maar is net anders. Oudere MagSafe-laders passen dus niet. De meegeleverde MagSafe-kabel is opvallend soepel en afgewerkt met textiel. De hoge soepelheid maakt dat de kabel nooit in de weg zit. Hopelijk is hiermee ook de kabelbreuk die de vorige generaties MagSafe plaagden eindelijk verleden tijd. Je kunt in ieder geval weer struikelen over de laadkabel zonder dat de MacBook direct op de grond valt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

M1 met meer cores

Op het scherm na zijn zowel de 14- als 16inch-uitvoering met dezelfde specificaties leverbaar. Het belangrijkste van die specificaties is natuurlijk de nieuwe processor in de vorm van een M1 Pro of M1 Max waarbij er van zowel de Pro als Max twee varianten zijn. De chips zijn gebaseerd op de M1 die Apple vorig jaar uitbracht en bevat dezelfde cpu- en gpu-cores, maar dan in alle gevallen meer stuks.

De M1 Pro is er in een variant met 8 of 10 cpu-cores waarbij er respectievelijk zes of acht van het snelle type zijn en twee van het langzamere energiezuinigere type. De Pro bevat daarnaast 14 of 16 gpu-cores. De M1 Max heeft altijd een cpu met 10 cores (acht van het snelle type en twee van de langzamere variant). Het verschil tussen beide varianten van de Max zit in de gpu waarbij er 24 of 32 gpu-cores geplaatst zijn.

Apple stuurde ons een variant met de snelste M1 Max en het gaat zelfs om de vrijwel duurste uitvoering die je kunt kopen met een kostprijs van 5459 euro. Deze uitvoering is naast de M1 Max met 32core-gpu voorzien van 64 GB RAM en 4 TB opslag. Alleen de opslag zou eventueel nog één stap omhoog kunnen naar 8 TB.

©PXimport

Geen Touch Bar meer

Het toetsenbord valt door twee veranderingen direct op. Ten eerste is de Touch Bar verdwenen, het aanraakgevoelige scherm dat de functietoetsen verving. Die Touch Bar bood contextgevoelige knoppen, maar was geen groot succes omdat ontwikkelaars er weinig mee deden in hun applicaties. De nieuwe MacBook Pro’s hebben dan ook weer gewoon ouderwetse functietoetsen en die zijn bovendien uitgevoerd in volledig formaat. Dat zijn functioneel overigens wellicht andere functietoetsen als dat je van een oudere MacBook Pro gewend bent.

Apple heeft gekozen voor dezelfde functies als we een jaar geleden op de MacBook Air met M1-processor zagen en geeft je toetsen voor de zoekfunctie, niet storen-modus en dicteren. Toetsen die je op oudere MacBooks zag voor Launchpad en het regelen van de toetsverlichting ontbreken dan weer. Toetsverlichting regel je via een pictogram in de menubalk.

©PXimport

©PXimport

Iets anders dat opvalt aan het toetsenbord is dat de ruimte tussen de toetsen nu ook zwart is. Het is gelukkig alleen een optische verandering, want de bovenkant van de MacBook is nog altijd één geheel. Het zwarte gedeelte is dus geen los toetsenbord met rondom naden zoals je bij sommige goedkopere laptops weleens ziet. Het tikcomfort van de toetsen is goed en vergelijkbaar met de 13inch-uitvoering van de MacBook Pro en Air met M1-processor.

Vergeleken met de meeste Windows-laptops valt op dat je nog altijd wat minder travel krijgt, maar dat de klik weer wat duidelijker voelt. Nu de MacBook Pro weer wat robuuster is, had iets meer travel wellicht wel prettig en mogelijk geweest.

De Force-Touch touchpad is met een afmeting van 16 bij 10 centimeter enorm en werkt uitstekend. De touchpad simuleert een fysieke klik overtuigend en het blijf indrukwekkend dat je die klik door het ontbreken van een scharnier overal op de touchpad kunt maken. Multitouchgebaren worden goed herkend, Apples touchpad blijft kortom de beste op de markt.

Naast het toetsenbord vind je de luidsprekergrills. Het geluidsysteem bestaat uit zes speakers (twee tweeters en vier woofers) en klinkt uitstekend. Ook bij luider volume blijft het geheel goed klinken.

Scherm met mini-leds

De MacBook Pro is voorzien van een scherm dat Apple Liquid Retina XDR noemt. Het gaat om een ips-scherm met een resolutie van 3456 x 2234 pixels. Het scherm ziet er indrukwekkend uit en dat komt voor en groot gedeelte door de backlighttechnologie. De achtergrondverlichting bestaat uit 10.216 mini-leds die gegroepeerd zijn in 2554 dimmingzones die individueel van elkaar gedimd kunnen worden. Uitgaande van vierkante zones zou je hiermee ongeveer een ‘resolutie’ van zo’n 63 x 41 zones hebben (het scherm heeft een notch zonder zones). 

In de praktijk heb je hiermee een scherm dat de eigenschappen van een oled-scherm vrijwel benadert: het contrast is uitstekend en zwart is gewoon zwart. Alleen als je er echt naar op zoek gaat, zul je wat blooming (lichtschittering) zien om lichte objecten tegen een donkere achtergrond omdat objecten nu eenmaal niet perfect aansluiten bij de dimmingzones.

©PXimport

Vergeleken met de doorsnee laptop heeft de MacBook Pro een helder scherm, maar misschien niet zo fel als je op basis van de specificaties zou verwachten. Apple meldt in de specificaties op de website dat het scherm een helderheid tot 1000 nits heeft met een piekhelderheid van 1600 nits. Wie op basis van deze specificaties een superhelder scherm verwacht dat ook in zonlicht uitstekend afleesbaar is, komt misschien een beetje bedrogen uit.

In de dagelijkse praktijk heeft deze MacBook Pro net als voorgaande modellen namelijk een scherm met een helderheid van 500 nits. Bij bijvoorbeeld browsen of tekstverwerking is het beeld dus niet bijvoorbeeld twee keer zo helder als bij de vorige generatie MacBooks. De genoemde hogere helderheid van zowel 1000 als 1600 nits wordt alleen gebruikt bij de weergave van HDR-content zoals video’s en foto’s. 

Als je een HDR-video op bijvoorbeeld Youtube bekijkt, dan spat de content echt van het scherm met felle highlights in het materiaal. Dat ziet er fantastisch uit. Tijdens het testen liepen we net als andere gebruikers tegen een probleem aan waarbij weergave van HDR op YouTube de MacBook Pro laat crashen als je de pagina scrolt. Waarschijnlijk wordt dit met een update verholpen. Heb je geen behoefte aan HDR, dan kun je HDR via de instellingen ook volledig uitschakelen.

De notch

Misschien nog opvallender dan de mini-leds-achtergrondverlichting is dat Apple de webcam net als op de iPhones in een notch verwerkt heeft. Hierdoor kan de rest van de schermrand zo dun mogelijk zijn. Die notch staat in macOS midden in de menubalk bovenin beeld. De notch geeft meer ruimte voor de camera en Apple heeft daardoor een Full-HD-variant kunnen plaatsen. Die camera biedt echt een veel betere beeldkwaliteit dan de camera’s in de voorgaande MacBooks.

Die voorgaande MacBook boden overigens al een betere beeldkwaliteit dan de meeste Windows-laptops en met deze nieuwe camera is het verschil echt heel groot. Het beeld op deze MacBook Pro is scherp, de kleuren zijn goed en de camera kan omgaan met slechtere lichtomstandigheden waardoor je altijd goed in beeld bent. Erg prettig nu webcams veelvuldig gebruikt worden. Helaas betekent de toegenomen ruimte voor de webcam niet dat er net als op de iPhone is voorzien in gezichtsherkenning, iets dat veel nieuwe Windows-laptops tegenwoordig wel hebben. 

©PXimport

Snel inloggen biedt deze MacBook Pro met een vingerafdrukscanner. Je verliest door de notch overigens geen beeldoppervlak ten opzichte van oudere MacBooks, want de schermverhouding is op de nieuwe MacBook Pro 16:10,34 in plaats van 16:10. Apple heeft het scherm dus iets hoger gemaakt en in deze ruimte vervolgens zowel de menubalk als de notch verwerkt.

Als je de laptop voor het eerst ziet, valt die notch uiteraard even op. In het gebruik zie je de notch al snel niet meer. In de meeste applicaties heb je er ook weinig last van en worden menu-items en pictogrammen netjes naast de notch getoond. Softwarematig bestaat er echter wel zoiets als ‘onder’ de notch, zo kun je bijvoorbeeld altijd de muiscursor ‘onder’ de notch bewegen. Er zijn dan ook door gebruikers applicaties gevonden die toch menu-items onder de notch tonen. Zulk gedrag kan voorkomen worden door de ontwikkelaar met een update.

Gebruik je echter een app die niet aangepast is en door de notch onbruikbaar is, dan zit er een workaround in macOS waarmee je een applicatie volledig onder de notch kunt weergeven. Hierbij behoudt macOS wel de 16:10,34-beeldverhouding waardoor alle schermranden simpelweg breder worden, vergelijkbaar met hoe een oudere MacBook Pro eruit zag. Wanneer zo’n app actief is, dan geldt die kleinere beeldweergave voor het hele besturingssysteem en alle applicaties. Het is overigens niet mogelijk om de kleinere beeldweergave via de instellingen van macOS altijd af te dwingen. 

De verwachting van Apple is dat de meeste ontwikkelaars hun applicaties snel geschikt zullen maken voor de notch. Mocht je de notch simpelweg lelijk vinden, dan zijn er applicaties die de hele menubalk zwart maken. Omdat het zwart op het gebruikte scherm door de mini-led achtergrondverlichting echt zwart is, valt de camera dan volledig weg. Alleen als je er zelf een lamp op schijnt, zie je dan nog verschil.

©PXimport

Prestaties

Qua prestaties scoort de M1 Max logischerwijs een flink stuk beter dan de normale M1 die we een jaar geleden getest hebben. Voor multicore-doeleinden althans, want voor single-core-benchmarks zijn de scores vrijwel identiek aan de normale M1. Het gaat dan ook om dezelfde processorcores. Zo scoort de M1 Max 1787 punten in de single-core-test van Geekbench 5 en dat is vrijwel identiek aan de 1723 punten die de M1 neerzet. In de multicore-test laat de M1 Max zijn kracht zien, want 12781 punten is veel hoger dan de 7547 punten die de M1 neerzet.

In Cinebench R23 zien we hetzelfde beeld, de single core-score van 1533 punten is vrijwel hetzelfde als de 1519 punten die de M1 neerzet. De multi core-score is met 12395 punten wel veel hoger dan de 7634 punten die de M1 neerzet. De koeling is bovendien goed voor elkaar, want ook als we de benchmark langer draaien blijven de scores hetzelfde. De koeling slaat dan niet aan.  Dit is op uitzondering van de veel duurdere hoogste configuraties van de Mac Pro na simpelweg de krachtigste Mac die je nu kunt kopen. Ook de ssd zet echt uitstekende prestaties neer met een leessnelheid van 5781 MB/s en een schrijfsnelheid van 7113 MB/s.

Videobewerking kan op deze laptop in 4K of 8K met meerdere videostreams tegelijkertijd.  Grafisch is er dan ook heel wat kracht. Hoewel de MacBook Pro geen gamelaptop is, kun je er natuurlijk wel op gamen en dat gaat beter dan op welke MacBook Pro ooit dan ook. Een relatief modern spel als Shadow of The Tomb Raider kun je in Full HD (1920 x 1200) in de hoge instellingen met zo’n 85 beelden per seconden spelen. Dat is een prima score die laat zien dat er in de M1 Max ook voor spellen behoorlijk wat grafische kracht zit.

©PXimport

Voor gamen ligt dat wel ergens rond het niveau van de GeForce RTX 3060. Dat is voor spellen dus niet op het niveau van een RTX 3080 waar de ingebouwde gpu volgens Apple qua kracht mee te vergelijken is, maar daar moet bij gezegd worden dat de meeste spellen niet voor de architectuur geoptimaliseerd zijn. Bovendien kun je als je alleen wil gamen beter iets anders kopen dan een laptop die bedoeld is als workstation.

De accu van de MacBook Pro scoort uitstekend, bij normaal werken kan je meer dan een werkdag moeiteloos overleven en ook de volgende dag nog uren werken. Om de accuduur wat objectiever te testen hebben we gebruikt gemaakt van een script dat de MacBook Pro geautomatiseerd laat surfen op websites bij een schermhelderheid van ongeveer 200 nits. Hiervoor is de ARM-versie van Chrome gebruikt. In deze test haalt de MacBook Pro een accutijd van 13 uur en 29 minuten, een tijd die vrijwel overeenkomt met de door Apple zelf opgegeven cijfers.

Conclusie

De nieuwe MacBook Pro 16-inch is een uitstekende laptop. Hij is indrukwekkend krachtig, uitzonderlijk stil en heeft een goede accuduur. Ook het scherm is van topkwaliteit. Tegelijkertijd had dat ook bijna niet anders gekund, want het is ook een extreem prijzige laptop. Voor de doorsneeconsument is de MacBook pro 16-inch eigenlijk zelfs wel te goed, want de kracht die deze laptop biedt is echt bedoeld voor grafische professionals. Heb je een krachtige laptop nodig voor (professioneel) grafisch werk en gebruik je macOS, dan is dit zonder twijfel de laptop die je moet kopen. Als je per se een 16inch-scherm wil hebben, dan is dit wel je enige keuze bij Apple.

Odido schudt de markt van vast internet voor thuis op met Klik&Klaar, een dienst van 25 euro per maand die 5G-signaal omzet naar wifi voor al je apparaten. Klik&Klaar is zo een alternatief voor internet via de kabel of glasvezel, en waarschijnlijk ook goedkoper dan wat je nu betaalt voor bekabeld internet. Wij hebben Klik&Klaar een maand getest in een appartement en delen de plus- en minpunten van de dienst met je.

De eerste plus is de prijs. Met 25 euro per maand is Klik&Klaar lekker betaalbaar. Heb je al een geselecteerd mobiel abonnement van Odido, dan betaal je slechts 20 euro per maand voor Klik&Klaar. De dienst is maandelijks opzegbaar, waardoor je lekker flexibel bent.

Het bestellen via de Odido-website is eenvoudig en we ontvingen het pakket na twee werkdagen thuis, in ons appartement in Castricum. In de doos vind je een Zyxel 5G-modem en een 5G-simkaart, die je in de router stopt om internet te ontvangen. Het blijft fascinerend hoe je al je apparaten van wifi kunt voorzien dankzij een simkaartje ter grootte van je nagel.

©Rens Blom

Het simkaartje dat je bij de router krijgt.

Installatie

Om Klik&Klaar te installeren, download je de gratis Klik&Klaar-app op je iPhone of Android-smartphone. Die loodst je binnen het beloofde kwartiertje door de installatie heen. De app laat duidelijk zien waar je de router het beste kunt neerzetten. Neem die instructies serieus, want weggestopt in een hoek ontvangt de router geen goed internetsignaal en heb je dus ook weinig aan de dienst. Na de eenvoudige installatie geef je je wifinetwerk een naam en verbind je je apparaten. Vervolgens zijn je smartphone, computer, tablet, smart-tv en andere gadgets online. Je hebt onbeperkt internet op de hoogst mogelijke snelheid, zoals je gewend bent van internet voor thuis.

©Rens Blom

De installatie van Klik&Klaar is eenvoudig.

Ervaringen

Na ruim een maand gebruik zijn we over het algemeen erg tevreden over Odido Klik&Klaar, maar sturen we de router toch terug. Dat ligt niet aan de internetsnelheden. Odido belooft via deze dekkingskaart dat de router op ons adres een snelheid van 300 Mbit/s of meer biedt en dat klopt. In de woonkamer – waar de router voor het raam staat – halen we tussen de 300 en 600 Mbps download en 70 tot 200 Mbps upload. Dat zijn uitstekende snelheden. In andere kamers, verder weg van de router, halen we nog steeds meer dan 100/50 Mbps. Netjes.

Ons probleem met Odido Klik&Klaar is de betrouwbaarheid. Niet alleen viel de router in een maand twee keer uit (om na een herstart weer te functioneren), tijdens flinke regenbuien en een najaarsstorm had de router grote moeite om een stabiel thuisnetwerk te bieden. Dipjes in het wifisignaal verstoorden onze videobelvergaderingen, onderbraken de muziek uit de Sonos-speakers en lieten onze telefoons af en toe automatisch overschakelen naar het mobiele netwerk. Ongemakken die we tijdens slecht weer niet ervaren via een vaste internetverbinding, en ongemakken waar we niet op zitten te wachten in het gure Nederland.

©Rens Blom

De Klik&Klaar-router uit de doos.

Goed om te weten: de router heeft twee 2,5Gbit/s-ethernetpoorten om apparaten bekabeld aan te sluiten. Wij hebben de smart-tv rechtstreeks aangesloten en de andere poort verbonden met een switch. De smart-tv heeft tijdens het kijken van Videoland, YouTube en NPO Plus nooit problemen met zijn internetverbinding gehad, ook niet tijdens slecht weer.  

Wifirepeaters

Voor een volledige test hebben we ook twee wifirepeaters van Odido Klik&Klaar besteld. Die heten Wifipunten, zijn optioneel en kosten 2,50 euro per stuk per maand. Je huurt ze en moet ze als ze niet bevallen of bij het stoppen van Klik&Klaar dus terugsturen.

©Rens Blom

©Rens Blom

De installatie van de Wifipunten.

Onze ervaringen met de kleine repeaters, die je neerzet in de vensterbank of op je bureau, zijn gemengd. Enerzijds verbeteren ze het wifisignaal in ons appartement duidelijk. Op onze werkplek, een vide boven de keuken/woonkamer en net buiten de directe zichtlijn van de router in de woonkamer, haalden we via router een downloadsnelheid van 270 Mbps en een uploadsnelheid van 120 Mbps. Na het installeren van een wifirepeater op de wifi, met bijna een zichtlijn op de router, schoot de downloadsnelheid omhoog naar 425 tot 616 Mbps – op basis van vier tests verspreid over een uur. De uploadsnelheid bedroeg bij deze tests 107 tot 110 Mbps en verbeterde dus niet ten opzichte van de oude situatie.

©Rens Blom

Een snelheidstest na het koppelen van een wifirepeater.

Een Wifipunt-wifirepeater heeft twee 2,5Gbit/s-lanpoorten om apparatuur bekabeld aan te sluiten. Onze computer op de werkplek tikte bekabeld op de repeater vrijwel dezelfde snelheden aan als via de wifi.

©Rens Blom

De wifirepeater is handzaam en daarom op veel plekken neer te zetten.

Opmerkelijk is dat heel wat van onze apparaten in de war raakten van de Wifipunten. Smartphones, laptops en tablets leken soms niet meer te weten met welk wifipunt (router, wifipunt één of wifipunt twee) ze het beste konden verbinden, wat leidde tot verbindingsproblemen. Dat terwijl we de repeaters geïnstalleerd hebben volgens de instructies van deKlik&Klaar-app, die in de weken erna steevast aangaf dat ons wifinetwerk er keurig uitzag. Na het verwijderen van de Wifipunten waren de verbindingsproblemen ook opgelost.

©Rens Blom

Conclusie

Odido Klik&Klaar is kinderlijk eenvoudig te installeren, is – afhankelijk van je locatie – razendsnel en werkt over het algemeen goed. De verbindingsproblemen tijdens slecht weer zijn ons wel tegengevallen. Dit is voor ons reden om te blijven bij de stabielere vaste internetaansluiting in onze woning. Klik&Klaar lijkt ons wel ideaal voor een campingstandplaats, vakantiehuisje of andere plek zonder (betaalbare) vaste internetaansluiting.

Met iOS 18 krijg je toegang tot functies die eerder niet mogelijk waren, waardoor je je smartphone nog persoonlijker kunt maken. Ook de Notities-app heeft een update gekregen, zodat je teksten nu veel makkelijker kunt organiseren.

Lees ook: Personaliseer je iPhone: zo pas je in iOS 18 het beginscherm aan

De Notities-app van iOS 18 is onder handen genomen. Daardoor moet het ook gemakkelijker worden om bepaalde informatie terug te vinden. Als je een lange tekst in de app hebt geschreven, dan kan het lastig zijn om een specifieke passage op te zoeken, zelfs wanneer je al koppen en tussenkopjes hebt gebruikt om je tekst te structureren. Maar met iOS 18 is dat makkelijker geworden. Je kunt nu namelijk de kopjes – en daarmee de tekst die daarbij hoort – inklappen en uitvouwen wanneer je wilt.

Zodoende moet je veel sneller door je eigen werk heen kunnen. Wanneer je zo'n kop inklapt, verdwijnt de alinea die daarmee geassocieerd wordt. In beeld verschijnt dan een kleine pijl naast de betreffende kop. Als je daar op tikt, dan komt de alinea tevoorschijn. In dit artikel leggen we uit hoe je de koppen inklapbaar maakt en hoe je ze daarna ook weer kunt uitklappen. Heel moeilijk is het niet, maar je moet wel even weten waar het staat.

Inklapbare koppen voor Notities

Open de Notities-app op je iPhone, zodra je die hebt geüpdatet naar iOS 18. Je kunt nu een notitie selecteren en openen (eventueel vanuit een map), of een nieuwe aanmaken. Dat laatste doe je door rechts onderin op het knopje te drukken dat lijkt op een potlood in een vierkant. Maak de tekst op zoals je dat altijd zou doen en voeg de koppen toe die je wilt gebruiken. Koppen maak je aan door een regel te selecteren en onderin, op de balk met opties, op Aa te klikken. Zie je deze balk niet? Klik dan op het plusicoon.

Aa is de opmaakknop. Daarmee bepaal je wat voor type tekst het is: een titel, koptekst, subkop of hoofdtekst. Selecteer nu Koptekst of Subkop. Links van de (sub)kop zie je nu een pijltje staan, dat naar beneden gericht is. Dat betekent dat deze sectie uitgeklapt is. Als je op het pijltje tikt, kun je de alinea inklappen, zodat deze uit beeld verdwijnt. Klik je er nogmaals op, dan komt de alinea weer tevoorschijn.

Tot slot is het mogelijk de tekst, in welke opmaakvorm dan ook, van kleurtjes te voorzien. Selecteer dan wederom een regel of alinea, tik als dat nodig is op plus, dan op Aa en tik rechts op de kleurknop (bij ons staat die standaard op paars).