Er zijn tegenwoordig flink wat mini retro-gameconsoles en zelfs complete moderne varianten van roemruchte homecomputers verkrijgbaar. Betaalbaar en veelal goed voor vele uren plezier. En daarmee ook een ideaal cadeau of lekker voor mee op vakantie!

Back to the eighties

De jaren tachtig van de vorige eeuw worden ook wel de gouden jaren van computergames genoemd. Helemaal onterecht is dat niet. De jeugd spendeerde z’n tijd in arcade-hallen, de eerste gameconsoles voor thuis verschenen en de homecomputer brak op grote schaal door. Het was ook de tijd van klinkende namen als Pac-Man, Donkey Kong, Jungle Hunt en vele, vele andere.

Retro-gaming is in en makkelijker dan ooit

Retro is in, meer dan ooit. En dus ook retro-games. Er zijn diverse manieren om de spellen van weleer te spelen. Heb je kennis van zaken, dan regel je alles zelf via een emulator die je zo optimaal mogelijk op je pc of laptop instelt. Maar dat is wellicht net een brug te ver voor een flink deel van de mensen. Gelukkig is er – alweer een tijdje – het fenomeen van de ‘mini’s’. 

Moderne mini’s met games van toen

Mini’s zijn vaak letterlijk verkleinde versies van gameconsoles van vroeger. Denk aan iets als PlayStation Mini, of een Megadrive Mini. Met een groot verschil: er is al een scala aan games ingebouwd, selecteerbaar via een menu dat verschijnt na het inschakelen van de console. Ook nieuw is, dat de mini’s vaak via een HDMI-aansluiting aan elke moderne tv of projector gekoppeld kunnen worden.

Softwarematig worden de oude games in de console zelf al aangepast aan de hogere resoluties waar de huidige generatie tv’s mee overweg kan. De hardware waarop de mini’s draaien is goedkoop te produceren, vaak draait onder de motorkap een emulator. Heeft als extra voordeel dat mini’s – indien nodig – via software-updates verbeterd of van nieuwe games voorzien kunnen worden.

Lang niet iedere fabrikant doet dat, vaak koop je een mini die gewoon uit de verpakking werkt en waar je verder nooit meer omkijken naar hebt. Wat dat betreft net als vroeger dus: plug & play. Bekende namen als Ninteno, Sony en Sega hebben inmiddels allemaal mini’s uitgebracht met hun hits van weleer. Welke je kiest, is een kwestie van smaak. De prijs van de verschillende modellen die je tegenkomt zijn zeer vergelijkbaar. 

Evercade: de universele retro-console

Ook zijn er meer universele retro-gaming consoles verkrijgbaar. Een bekende speler op dit vlak is Evercade. De Evercade is zowel in een handheld als ‘echte’ console-versie verkrijgbaar. Opvallend aan dit systeem is dat het – net als vroeger – met game-cartridges werkt. Elke cartridge bevat meerdere thematisch geordende games. Het is tevens het businessmodel van Evercade, want op die manier kunnen ze geld blijven verdienen aan de verkoop van spelcartridges en het systeem verder ontwikkelen. Het geeft jou als gebruiker ook meer keuzemogelijkheden in vergelijking tot een mini met een vast aantal ingebouwde spellen. Maar zorgt tegelijkertijd ook voor doorlopende kosten als je álles wilt verzamelen aan Evercade-games.

Commodore 64 in moderne uitvoering

Een aparte vermelding verdienen hier de Commodore 64 en Amiga. Met name de Commodore 64 – de meest verkochte computer ooit die meer dan tien jaar nagenoeg ongewijzigd verkocht werd – is zonder meer beeldbepalend voor de jaren tachtig en de vroege negentiger jaren geweest.

Voor de pc is er de officiële emulator C64 Forever . Eenvoudig in gebruik, met een berg aan vooraf geïnstalleerde games en andere software. Maar wil je écht dat gevoel van vroeger, dan is er de The C64. Gaat het je alleen om spelen van C64-games, dan zit je al goed met de betaalbare The C64 Mini, een verkleinde versie van het origineel zonder werkend toetsenbord (de games worden gespeeld met de meegeleverde joystick).

De The C64 Maxi gaat een stap verder. Dit is een 1:1-schaal van het origineel, inclusief werkend toetsenbord. Beide varianten zijn voorzien van een HDMI-uitgang en USB-aansluitingen. Op een van die USB-aansluitingen kun je een usb-geheugenstick inprikken, waardoor ook – naast de al ingebouwde software – eigen C64-programmatuur kunt draaien. Online is meer dan genoeg aan software voor de C64 te vinden, inclusief kleurrijke en muzikale demo’s. Kortom: een echte, veelzijdig inzetbare homecomputer. Zelfs zelf programmeren in Basic – dé programmeertaal van de eighties – is geen enkel probleem.

Commodore Amiga

Hoewel Commodore nooit meer het succes van de C64 evenaarde, brachten ze – ook in de jaren tachtig – een voor die tijd revolutionaire computer uit: de Amiga. Een computer voorzien van een grafisch besturingssysteem dat bediend werd met een muis. Voorzien van indrukwekkende grafische mogelijkheden en geluid. Via een andere emulator van Cloanto (het bedrijf dat de officiële software-rechten van Commodore in handen heeft) in de vorm van Amiga Forever draai je alle Amiga-software moeiteloos op je pc. Maar ook is er een The Amiga, vooralsnog alleen in mini-uitvoering zonder werkend toetsenbord. Maar zoals gezegd is dat voor gamen geen probleem; bovendien kun je altijd een usb-toetsenbord inprikken als je wilt. Plug-and-play wederom, met een berg aan vooraf geïnstalleerde games. En de optie om via een usb-stick te draaien wat je wilt aan software. 

Tv-games, alweer wat ouder

Af en toe duikt ook nog een vorige generatie van de ‘mini’s’ op, de ‘tv-game’. Er is onder andere een mini-Sega Megadrive maar ook een serie arcade-spellen als Pac-Man. Aardige aan die apparaatjes – vaak nog wel te vinden op veilingsites en soms in rommelbakken van winkels – is dat ze vaak een compleet op een chip nagebouwde originele hardware bevatten. Maar een HDMI-aansluiting ontbreekt, dus je moet ze aansluiten op een tv die nog over een analoge video-ingang beschikt, of een HDMI-converter daarvoor gebruiken. Daardoor zit hun ‘beleving’ wel vaak dichter op de originelen, wat zonder meer z’n charme heeft! Deze categorie games werkt meestal op een setje batterijen, wat weer gedoe met een adapter en een extra kabel scheelt.

Mini-arcadekasten

Ook alleraardigst zijn de mini-arcade-kasten. Met name de kleintjes zijn goed betaalbaar en gewapend met klinkende games van weleer. Minder geschikt voor serieus gamen, want aan deze apparaatjes is álles mini, inclusief een mini-joystick, mini-knoppen en mini-beeldscherm. Maar wel erg leuk om neer te zetten, al dan niet ingeschakeld. Veelal voorzien van tenminste een klassiek spel, vaak wat meer. Er zijn ook grotere – beter speelbare – varianten van deze arcade-kasten beschikbaar, maar die kosten meteen een stuk meer. En wil je echt uitpakken in je woman-/mancave, dan zijn er ook - dure - 1:1 arcadekasten verkrijgbaar. Je kunt het dus zo gek maken als je wilt.

Welke retro-game-oplossing kiezen?

Een eensluidend antwoord op de vraag welke retrogame-oplossing je ‘moet’ kiezen is er niet echt. Gaat het je vooral om games van toen, afkomstig van verschillende platformen? Dan is de Evercade een uitstekende keuze! Had je vroeger een Nintendo SNES en wil je oude tijden beleven, dan is een Nintendo Mini de meest voor de hand liggende optie. En een C64-fanaat gaat vanzelfsprekend voor The C64. Waar je beter je handen vanaf kunt houden zijn merkloze - veelal Chinese - retro-consoles en handhelds. Vaak vallen kwaliteit en speelgenot daarvan tegen. Bovendien - voor zover dat bij jou een rol speelt - is veelal niets officieel geregeld aan rechten en games. De oudere tv-games tot slot zijn leuke meepakkertjes, en doen ‘vroeger’ helemaal herleven als je ze aansluit op een antieke beeldbuis-tv.

Liever een snelle, moderne game? Met deze consoles kom je tijd te kort!👇🏻

Een wasmachine verhuizen doe je niet zomaar. Het apparaat is zwaar en kwetsbaar, en bij verkeerd transport kan er snel iets stukgaan. Met een goede voorbereiding en door het volgen van de juiste stappen voorkom je problemen en staat je wasmachine straks veilig in het nieuwe huis. Een kind kan de ...uhm was doen!

Stap 1: Stroom eraf, water laten weglopen

Open deur, maar: begin met het uitschakelen van de wasmachine. Trek de stekker uit het stopcontact en draai de kraan dicht. Wacht daarna even zodat de druk in de slang afneemt. Koppel de toevoerslang los en vang eventueel lekwater op in een emmer of teiltje. Haal ook de afvoerslang uit de afvoer en laat het restwater eruit lopen. In sommige machines blijft er nog water achter in de pomp of het filter. Open daarom het klepje aan de voorkant en draai het filter los. Laat het water rustig weglopen in een teiltje. Zorg dat je een dweil bij de hand houdt.

Stap 2: Transportbouten terugplaatsen

Bij de levering van een nieuwe wasmachine worden de transportbouten vaak meegeleverd, bijvoorbeeld in een apart zakje of bevestigd aan de achterkant. Zoek ze op voordat je gaat verhuizen. Deze bouten zorgen ervoor dat de trommel tijdens het vervoer niet kan bewegen. Door ze terug te plaatsen voorkom je schade aan de lagers en vering. Steek de bouten in de aangegeven openingen aan de achterkant en draai ze stevig vast.

©Kabardins photo - stock.adobe.com

Stap 3: Wasmachine goed verpakken

Wikkel de wasmachine in dekens of bubbeltjesplastic. Daarmee voorkom je krassen op de behuizing en schade aan muren of deuropeningen tijdens het tillen. Plak snoeren en slangen vast met tape of bind ze op een andere manier aan de achterkant vast, zodat ze niet gaan bungelen of ergens achter blijven haken. Het deurtje hoeft niet op slot, maar zorg dat het niet opengaat tijdens het tillen of rijden. Afplakken met een stukje ducttape is vaak al genoeg.

Stap 4: Wasmachine veilig tillen en verplaatsen

Een wasmachine kan makkelijk 60 tot 80 kilo wegen. Ga je 'm tillen, doe dat dan met z'n tweeën. Gebruik bij voorkeur een steekwagen of meubelroller. Zorg dat je je rug recht houdt, til vanuit je benen en stem goed af met degene die meehelpt. Zet de machine niet scheef op een trap of helling, want dan kan de trommel alsnog verschuiven. Lukt tillen met twee personen niet, dan kun je vaak een steekwagen of transportkar huren bij een bouwmarkt of verhuurbedrijf.

Stap 5: Wasmachine stabiel vervoeren

Zet de wasmachine rechtop in de bus of aanhanger, bij voorkeur tegen een wand. Leg er geen zware dozen of meubels bovenop. Zet de machine goed vast met spanbanden, zodat hij onderweg niet gaat schuiven of kantelen. Rijd rustig over drempels, neem bochten niet te scherp en rem niet te abrupt.

Stap 6: Wasmachine aansluiten op het nieuwe adres

Op de nieuwe plek pak je de wasmachine voorzichtig uit. Laat de machine een paar uur tot een dag rusten voordat je hem aansluit, vooral als hij gekanteld heeft gelegen. Haal de transportbouten eruit en bewaar ze voor een volgende keer. Sluit de watertoevoer en -afvoer weer aan, controleer op lekkage en steek de stekker in het stopcontact. Start eventueel eerst een spoelprogramma zonder was om te controleren of alles naar behoren werkt.

©Leonid Iastremskyi

De L40 Ultra AE richt zich op gebruikers die goede prestaties willen, zonder overbodige extra's. Voor een adviesprijs van 699 euro haal je een model met krachtige zuigkracht en slimme dweiltechniek in huis. Niet alles zit erin wat de 'duurdere broer' wel biedt, vooral qua zijborstel en bereik, maar in veel praktijksituaties is dat geen dealbreaker.

In vergelijking met de voorganger, de Dreame L40 Ultra, kost de Dreame L40 Ultra AE 400 euro minder bij de introductie. Dat betekent niet dat er heel veel dingen op achteruit gegaan zijn. Sterker nog: sommige aspecten zijn juist verbeterd. Zo is de zuigkracht – wat ons betreft de belangrijkste eigenschap – sterk verbeterd. Daar waar de L40 Ultra 11.000 PA heeft, beschikt de AE-variant over 19.000 PA.  Bovendien wordt ook dit nieuwe model weer geleverd met twee borstels: de optilbare rubberen varianten en de zogenaamde TriCut Brush 3.0. Ook zit er wederom een borsteltje bij waarmee je snel haren verwijdert uit de robot.

Wanneer je de specificaties van beide modellen naast elkaar legt, is het goed kijken om de verschillen te zien. We noteren een iets grotere stofbak bij de AE (395 vs. 300 ml), maar het belangrijkste verschil zit hem echter de zijborstel. De L40 Ultra heeft een variant die naar buiten kan bewegen en daardoor veel beter hoeken en plinten meeneemt. De L40 Ultra AE moet het doen met een normale zijborstel, zonder uitschuifbare arm. Mogelijk missen er daardoor ook nog wat sensoren die hoeken 'zien'. Dit zou het prijsverschil tussen beide modellen kunnen verklaren.

©Wesley Akkerman

Een groot gemis?

Of zo'n uitschuifbare zijborstel echt een groot gemis is, hangt af van je situatie. Heb je veel hoeken in huis, wil je dat de plinten altijd schoon zijn of staat er weinig langs de muren? Dan kunnen we het ons voorstellen dat je het liefst voor de L40 Ultra of zelfs de X50 Ultra gaat (die nog een tweede zijborstel heeft). Maar als je huis vol staat met meubels en de robot toch al niet echt bij de muren of hoeken kan komen, dan zit daar geen meerwaarde in. In dat geval kun je dus gemakkelijk honderden euro's besparen.

In ons huis verschilt het: op sommige plekken staan wat meer meubels, maar op andere plekken rijdt de Dreame L40 Ultra AE soepel langs de muren, hoeken en plinten. Langs de muren gaat het allemaal prima; na het stofzuigen komen we geen viezigheid meer tegen. In de hoeken is dat nu een ander verhaal, omdat de robot gewoonweg die reikwijdte niet heeft. Dat is jammer, maar niet onoverkomelijk. Gezien de prijs en de overige functionaliteit tillen we hier minder zwaar aan. Want de rest gaat gewoon heel goed.

Capabele robotstofzuiger

Dat kan haast ook niet anders, omdat je in de basis nog steeds een zeer goed presterende robotstofzuiger in huis haalt. Als het op dweilen aankomt, regelt de Dreame L40 Ultra AE eigenlijk alles zelf. Het basisstation is voorzien van aparte tanks voor schoon en vuil water en een reservoir voor zeep. De robot bepaalt zelf de ideale mix van water en schoonmaakmiddel en navigeert dankzij de LiDAR-camera feilloos door de kamer. Het systeem houdt rekening met tapijt door de twee roterende dweilpads tijdig op te tillen. Stel je in de app in dat hij tegelijk moet stofzuigen en dweilen, dan tilt hij de pads onderweg op. Kies je ervoor dat hij eerst stofzuigt en daarna dweilt, dan laat hij de pads op de basis staan en blijft je vloerkleed gegarandeerd droog. Verder kun je ook niet-dweilen-zones aanmaken, waardoor de dweilpads dus nooit in aanraking hoeven te komen met het kleed. De L40 Ultra AE heeft gelukkig tapijtdetectie, waardoor je niet hoeft te gissen waar het kleed zich bevindt op de digitale kaart.

De kracht van de dweilprestaties zit hem in de details. Zo kan één van de twee roterende dweilpads naar buiten bewegen en strak langs plinten poetsen. Ondanks deze slimme functies is het resultaat niet altijd vlekkeloos. Een bekend nadeel zijn de dweilstrepen die soms zichtbaar blijven op de vloer. Ook vraagt het geautomatiseerde basisstation om regelmatig onderhoud om fris te blijven en moet je er rekening mee houden dat er geen reserveset dweilpads in de doos zit. Dit zijn kritiekpunten waar de voorgangers van dit model ook 'last' van hebben.

©Wesley Akkerman

Dreame L40 Ultra AE kopen?

De Dreame L40 Ultra AE is een slimme keuze, vooral voor huishoudens waar de vloer vol staat met meubels. Het grootste verschil met zijn duurdere broer is het ontbreken van de uitschuifbare zijborstel, waardoor hij minder goed in open hoeken en strak langs plinten schoonmaakt. Staan er op die plekken bij jou vooral meubels, dan merk je daar in de praktijk nauwelijks iets van. Je bespaart zo 200 tot 400 euro op een functie die je in jouw situatie toch nauwelijks zou gebruiken.

Voor de adviesprijs van 699 euro haal je nog steeds een zeer krachtige hulp in huis. De zuigkracht is namelijk verhoogd naar 19.000 PA en samen met de TriCut-borstel zorgt dat ervoor dat er bijna geen stof en haren meer op de grond liggen. Gecombineerd met de nog steeds uitstekende en zelfstandige dweilfunctie, levert de L40 AE derhalve betrouwbare prestaties af. Met dit product brengt Dreame een behoorlijk scherp geprijsde en capabele robotstofzuiger op de markt die waarschijnlijk zal aansluiten bij de behoeften van een grote doelgroep.