Games zijn in de afgelopen 25 jaar fenomenaal veranderd. De huidige games mogen dan veel mooier, beter en sneller zijn dan die van vroeger, wij mensen zijn nostalgische wezens. Oftewel: die spellen van vroeger zijn hartstikke leuk om nog een keertje te spelen. Maar hoe doe je dat? Installeer je voor elke gameconsole uit de geschiedenis een emulator? Nee, je verandert je pc in één grote retrogame-emulator.

In dit artikel laten we je zien hoe je de software installeert en configureert om retrogames op je pc te spelen. De configuratie is best een gedoe, maar absoluut de moeite waard, omdat het ervoor zorgt dat je zo meteen één emulator hebt die voldoet aan al je nostalgische gamebehoeften. Lees ook: Super Mario Run - Verrassend lange adem.

01 RetroArch en EmulationStation

Om games van bijvoorbeeld de Super Nintendo, Nintendo 64, PlayStation enzovoort binnen één omgeving te kunnen spelen, zijn twee programma’s nodig op je pc: RetroArch en EmulationStation. Voor we je uitleggen hoe je aan de slag gaat, is het belangrijk om te weten waar deze programma’s precies voor staan. RetroArch is de software die zorgt voor de daadwerkelijke emulatie van de verschillende consoles. Het is puur de kracht onder de motorkap, maar heeft geen interface waarmee je de emulators en spellen op grafische wijze kunt starten. Dat zou betekenen dat je voor elke emulator en elk spel een aparte opdrachtregel zou moeten invoeren en dat is natuurlijk niet handig. Om die reden installeren we ook EmulationStation. Als RetroArch de motor is, is EmulationStation de rest van de auto waarmee je de motor aanstuurt. Het zorgt voor de grafische interface waarmee je alle emulators en games kunt starten, zonder dat je daar je toetsenbord voor nodig hebt.

02 Software installeren en configureren

De installatie van de programma’s is niet zo ingewikkeld, de configuratie kost wat meer werk, daarover in stap 3 meer. Je downloadt RetroArch hier. Download het bestand RetroArch.7z en pak dit bestand uit in een map (onthoud waar), bijvoorbeeld met WinZip op 7-Zip. EmulationStation download je hier door te klikken op Installer en vervolgens de stappen in de installatie te volgen. Wanneer je vervolgens zonder uitleg probeert om RetroArch te configureren, dan kan dat heel frustrerend zijn. Wanneer je namelijk met de muis in de interface klikt, dan gebeurt er wel iets maar niet wat je verwacht. De reden hiervoor is dat RetroArch geen muis ondersteunt, navigeren doe je met behulp van het toetsenbord (de pijltjes en Enter). Als je je games wilt gaan spelen met een controller (bijvoorbeeld een oude compatible SNES-controller of een XBOX One-controller, dan zou dat vrijwel probleemloos moeten werken zonder dat je daarvoor iets hoeft te doen (je kunt dus ook het menu ermee besturen). Is dat niet het geval, dan kun je dit heel eenvoudig zelf configureren door (met het toetsenbord) te navigeren naar Settings / Input / Input User 1 Binds / Bind All. Je kunt dan zelf bepalen aan welke functie je welke knop wilt verbinden.

©PXimport

03 RetroArch – Video-instellingen

Wanneer je de controller hebt geconfigureerd (wat overigens optioneel is, je kunt ook games besturen met je toetsenbord), is het tijd om de video-instellingen aan te passen. Dit zijn instellingen die je vrijwel onmogelijk zelf kunt uitdokteren, gelukkig hebben anderen dat al voor je gedaan. Het heeft dan ook niet zoveel zin om je af te vragen waarom bepaalde instellingen moeten zijn zoals ze zijn, je mag simpelweg van ons aannemen dat dit de ideale instellingen zijn. Navigeer in RetroArch naar Settings / Driver en zorg dat bij Video Driver de optie GL geselecteerd is. Navigeer vervolgens naar Settings / Video en schakel de optie VSync in. Zorg er daarnaast voor dat de optie Hard GPU Sync is ingeschakeld.

©PXimport

RetroPie

©PXimport

04 Games downloaden

Voor we verdergaan met configureren, zorgen we eerst dat er een of meer games op ons systeem staan. Emulators maken gebruik van zogenaamde roms. Het internet staat bomvol met sites die je (gratis of betaald) de mogelijkheid bieden om roms te downloaden. Daarbij is het belangrijk om voorzichtig te zijn en goede antivirussoftware te hebben. Wanneer je met Google zoekt op rom in combinatie met het platform van je keuze, is de bovenste zoekopdracht meestal al raak.

Sla de games die je wilt kunnen spelen op je computer op. Het maakt niet uit waar je de map maakt met daarin de roms, zolang je maar weet welke map het is. In dit voorbeeld hebben wij de map ROMs gemaakt op de C-schijf. Om het overzicht te bewaren is het ook handig om per emulatieplatform een map aan te maken. Dus wanneer je roms hebt voor een PlayStation, maak dan binnen ROMs een map PlayStation aan en plaats daar de bestanden voor de PlayStation in. Zo voorkom je dat het na verloop van tijd een enorme puinbak wordt.

©PXimport

Zijn roms legaal?

©PXimport

05 Roms en emulators instellen

De volgende stap is RetroArch laten weten waar het programma de spellen kan vinden die je wilt spelen. Navigeer daarvoor naar Settings / Directory / File Browser Dir en selecteer de hoofdmap waarin je de rom-bestanden hebt geplaatst. De installatie van RetroArch bevat nog niet direct de emulators, deze dien je zelf te installeren (dat kan gelukkig via de interface zelf). De reden daarvoor is dat er zo ongelooflijk veel emulators zijn en het programma onnodig zwaar zou worden met alle emulators. Meer dan de helft ervan zul je toch niet gebruiken.

Om te bepalen welke emulators je wilt installeren, navigeer je in het hoofdmenu van RetroArch naar Load Core en vervolgens naar Download Core. Kies hier de emulator die je wilt installeren en druk op Enter. Vervolgens wordt de betreffende emulator gedownload. Doe dit voor alle emulators die je wilt downloaden.

©PXimport

06 Games starten met RetroArch

Om nu een rom te kunnen starten, moet RetroArch ten eerste weten welke emulator er moet worden gestart en vervolgens welk spel daarmee geopend moet worden. Je doet dit door in het hoofdmenu van RetroArch te navigeren naar Load Core en één van de emulators te selecteren die je hebt gedownload. De emulator wordt nu in het geheugen geladen. Vervolgens navigeer je naar Load Content en selecteer je de rom van het spel dat je wilt spelen. Druk op Enter en voilà, het spel zal worden gestart.

07 Games starten met EmulationStation

Het is natuurlijk best een gedoe om voor elk platform en elk spel dit afzonderlijk te moeten doen. Dat is waar EmulationStation om de hoek komt kijken, want daarmee zorg je ervoor dat je al deze handelingen kunt automatiseren via een grafische interface. Wanneer je EmulationStation hebt gedownload en gestart, dan krijg je direct een foutmelding. De reden daarvoor is dat je eerst wat instellingen zult moeten aanpassen voor je aan de slag kunt. EmulationStation heeft in de gebruikersmap op je pc een map aangemaakt genaamd .emulationstation. Navigeer naar deze map en open het bestand es_systems.cfg in Kladblok. Je ziet nu een voorbeeld van de informatie die je moet verstrekken (in XML-formaat). Dit lijkt heel ingewikkeld, maar is in de basis heel eenvoudig. Voor elk platform dat je wilt toevoegen plaats je de volgende informatie tussen de <systemList> en </systemList> tags.

<system>
<name>snes</name>
<fullname>Super Nintendo</fullname>
<path>C:\ROMs\SNES</path>
<extension>.sfc .SFC</extension>
<command>C:\RetroArch\retroarch.exe -L C:\RetroArch\cores\bsnes_balanced_libretro.dll “%ROM_RAW%”</command>
<platform>snes</platform>
<theme>snes</theme>
</system>

Uiteraard dien je de informatie aan te passen voor het platform van je keuze. Belangrijk in deze informatie is het pad naar de locatie van de roms en het pad naar RetroArch. Zorg dat deze overeenkomen met de locaties waar je de roms hebt geplaatst en waar je RetroArch hebt geïnstalleerd. Bij <fullname> vul je de naam in die jij in het menu wilt zien. Wat je invult bij <name> <platform> en <theme> zijn simpelweg de namen van de platform zonder hoofdletters, zoals amiga, dreamcast, psp enzovoort. Bij <extension> vul je de extensies van je ROM-bestanden in, dit kan .sfc zijn maar ook .smc enzovoort, afhankelijk van waar je je roms downloadt.

©PXimport

08 Controller configureren

Wanneer je EmulationStation voor de eerste keer start, krijg je de melding dat er geen controller is geconfigureerd. Dit is misschien wat verwarrend omdat je dit bij het configureren van RetroArch al hebt gedaan, maar vergeet niet dat RetroArch en EmulationStation twee verschillende programma’s zijn. De configuratie die je nu doet, is bedoeld voor EmulationStation en staat los van wat je in RetroArch deed. Het configureren is overigens erg eenvoudig, bekijk de teksten op het scherm en druk de knop op de controller (of toets op het toetsenbord) in die je daaraan wilt verbinden. Heb je het fout gedaan? Geen probleem, wanneer je in de map .emulationstation het bestand es_input.cfg verwijdert, kun je de controller opnieuw configureren. Ook hier geldt dat het toetsenbord ook een controller kan zijn.

©PXimport

09 Informatie aanvullen

Wanneer je de controller hebt geconfigureerd, wordt EmulationStation gestart en zie je de platformen staan die je hebt geïnstalleerd. Voor we gaan spelen, passen we nog één klein dingetje aan, want het downloaden van roms is net als het downloaden van mp3’s: de bestandsinformatie is soms een zooitje. Gelukkig is er een functie ingebouwd in EmulationStation genaamd scraper, die aan de hand van de naam van de rom de juiste informatie kan downloaden. Dit maakt het navigeren door het systeem een stuk prettiger. Druk in het hoofdmenu van EmulationStation op de knop of toets die je hebt geconfigureerd als Start en kies vervolgens voor Scraper. Je kunt nu de bron kiezen waarvan je de informatie wilt downloaden (de standaardbron is prima) en vervolgens kiezen voor Scrapenow. Per spel wordt er nu gezocht naar de bijbehorende afbeelding en informatie en kun je aangeven of je het met die informatie eens bent. Dat is natuurlijk wel even wat werk, maar als je straks honderden games hebt om te spelen, ben je blij dat je een beetje overzicht hebt.

©PXimport

10 Games spelen

Je hebt nu alles geconfigureerd en kunt eindelijk aan de slag met je games. Wanneer je met EmulationStation aan de slag gaat, zul je meteen merken waarom het zo de moeite waard was om dit allemaal te configureren. Je kunt moeiteloos schakelen tussen verschillende platformen en games, zonder dat je daar telkens iets voor hoeft in te laden. In werkelijkheid gebeurt dat inladen nog steeds, maar dat wordt op de achtergrond gedaan zodat jij er geen last meer van hebt. De meeste spellen die je downloadt werken als een trein, al kan het voorkomen dat een spel niet helemaal naar behoren functioneert. Dat ligt vaak eerder aan de rom dan aan de emulator, probeer in dat geval een andere rom te zoeken. Veel speelplezier!

©PXimport

Je staat in de parfumerie en ziet drie flacons die er bijna identiek uitzien. De naam is hetzelfde en het merk is hetzelfde, maar het prijsverschil tussen die drie is groot. Dat komt doordat er eigenlijk drie verschillende varianten zijn: parfum, eau de parfum en eau de toilette. Hoewel het verleidelijk is om simpelweg op het prijskaartje af te gaan, is het slim om te weten wat je precies koopt. De verschillen tussen die drie zijn namelijk groter dan je denkt. Hoe dat precies zit, lees je hier.

Om de juiste keuze te maken, moet je eerst begrijpen hoe een geur eigenlijk in elkaar zit. In de basis bestaat elk luchtje uit een mengsel van alcohol, water en geurstoffen (ook wel parfumolie genoemd). De alcohol fungeert als de drager: zodra je sprayt, verdampt de alcohol en blijven de geurstoffen achter op je huid. Het grote onderscheid tussen de verschillende varianten zit hem puur in de concentratie van die parfumolie. De vuistregel is simpel: hoe hoger het percentage geurstoffen, hoe intenser de geur is en hoe langer je er plezier van hebt.

Parfum (extrait de parfum)

Als we het in de volksmond hebben over 'parfum', bedoelen we vaak gewoon een lekker luchtje. Maar in de officiële termen is parfum (of extrait de parfum) de meest pure en kostbare variant die je kunt kopen. Met een concentratie aan geurstoffen die meestal tussen de 20 en 40 procent ligt, is dit de absolute topklasse.

Omdat de concentratie zo hoog is, bevat deze variant relatief weinig alcohol. Dit maakt puur parfum vaak een uitstekende keuze voor mensen met een gevoelige huid, omdat alcohol de huid kan uitdrogen. De geur is vol, diep en blijft met gemak de hele dag - en vaak zelfs de volgende ochtend nog - hangen. Je hebt er extreem weinig van nodig; vaak wordt parfum daarom niet in een sprayfles verkocht, maar in een klein flesje waarmee je een paar druppels op de huid dept.

Eau de parfum (EDP)

Kijk je in het badkamerkastje van de gemiddelde Nederlander, dan is de kans groot dat je daar een eau de parfum aantreft. Met een geurconcentratie van 15 tot 20 procent biedt deze variant de gulden middenweg. Het is minder zwaar en olieachtig dan puur parfum, maar krachtig genoeg om een hele werkdag of een avond uit mee te gaan. Meestal blijft een eau de parfum zo'n zes tot acht uur goed waarneembaar.

Eau de parfum richt zich vaak op de zogenoemde 'hartnoten' van een geur. Dit zijn de geuren die tevoorschijn komen nadat de eerste alcohol is verdampt. Hierdoor is de geur vaak wat dieper en warmer, wat hem geschikt maakt voor zowel dagelijks gebruik als speciale gelegenheden.

Eau de toilette (EDT)

De term 'eau de toilette' klinkt chique, maar betekent letterlijk 'toiletwater'. Dit stamt uit de tijd dat men deze geur gebruikte om zich in de ochtend mee op te frissen ('toilet maken'). Deze variant is met een percentage van 5 tot 15 procent geurstoffen een stuk lichter en vluchtiger dan (eau de) parfum.

Waar een eau de parfum de diepte in gaat, focust een eau de toilette zich meestal op de toptonen. Dit zijn vaak frisse citrus- of fruitgeuren die je direct ruikt bij het sprayen, maar die ook sneller vervliegen. Een eau de toilette blijft gemiddeld drie tot vijf uur hangen. Het is dan ook een goede keuze voor mensen die niet van zware, bedwelmende geuren houden, of voor gebruik op kantoor waar je je collega's niet wilt overweldigen. Houd er wel rekening mee dat je deze geur halverwege de dag waarschijnlijk even opnieuw moet aanbrengen.

Prijs versus kwaliteit: wat is nu echt goedkoper?

Het lijkt een simpele rekensom: een grote fles eau de toilette is aan de kassa vaak goedkoper dan een klein flesje eau de parfum. Toch kan die goedkopere fles op de lange termijn duurkoop zijn. Omdat eau de toilette sneller vervliegt, heb je de neiging om royaal te sprayen en dit gedurende de dag te herhalen. Hierdoor gaat de fles veel sneller leeg.

Bij een eau de parfum of puur parfum is de aanschafprijs hoger, maar heb je aan één keer een beetje aanbrengen in de ochtend vaak genoeg voor de hele dag. Je doet dus aanzienlijk langer met de flacon.

Wanneer draag je wat?

Als je twijfelt over welke variant je moet kopen, laat dit dan afhangen van het seizoen en de gelegenheid. Warmte versterkt namelijk geur. In de zomer, wanneer je huid warm is, kan een zwaar parfum al snel te overheersend en plakkerig aanvoelen. Een lichte, frisse eau de toilette is dan perfect. In de winter is het juist andersom: kou zorgt ervoor dat geuren minder goed vrijkomen en snel wegvallen. In die maanden, en zeker 's avonds tijdens een diner of feestje, komt een rijkere eau de parfum of parfum veel beter tot zijn recht.

Haal alles uit je geur

Heb je eenmaal je keuze gemaakt, dan wil je natuurlijk dat je zo lang mogelijk lekker ruikt. Een veelgemaakte fout is het wrijven van de polsen na het sprayen. Doe dit niet; door de wrijving creëer je warmte die de geurmoleculen kapotmaakt, waardoor vooral de frisse toptonen direct verdwijnen en de geur vlakker wordt.

Daarnaast hecht parfum slecht op een droge huid. Wil je dat je geur echt lang blijft hangen? Smeer je huid dan eerst in met een geurloze bodylotion of een crème uit dezelfde geurlijn voordat je gaat sprayen. De vetten in de crème houden de geurstoffen vast, zodat jij - of je nu kiest voor eau de toilette of parfum - de hele dag heerlijk ruikt.

Traditionele oordopjes sluiten luisteraars af van hun omgeving, maar JBL gooit het met zijn nieuwe Sense Pro over een andere boeg. Het minispeakertje van dit zogenoemde open ear-model bevindt zich namelijk pal voor jouw gehoorgang. Met name in het verkeer is dat wel zo veilig, want tijdens het luisteren hoor je óók omgevingsgeluid. We nemen de proef op de som.

De JBL Sense Pro is een interessant product voor mensen die reguliere oordopjes niet zo prettig vinden zitten. Je hoeft deze apparaatjes namelijk niet in je oor te proppen. Met behulp van flexibele siliconen oorhaken blijven ze goed op hun plek zitten. Dankzij het zachte materiaal ervaar je tijdens lange luistersessies niet zo gauw irritaties. De Sense Pro zit erg comfortabel in de ronding van je oor. Bedenk wel dat je deze in-ears bij bepaalde activiteiten enigszins voelt wiebelen, bijvoorbeeld wanneer je wild met je hoofd draait of tijdens het sporten. Logisch, want de behuizing zit tenslotte niet klem in jouw gehoorgang. Het is een kwestie van wennen.

©Maikel Dijkhuizen

Accu en bediening

Zodra deze bluetooth-oordopjes na enige oefening eenmaal goed op hun plek zitten, kan het luisteren beginnen. Met een luistertijd van ongeveer acht uur op een enkele batterijlading houdt de Sense Pro het lang vol. De inbegrepen oplaadcase bevat een accu met een capaciteit van nog eens dertig uur. Na slechts tien minuten opladen kunnen de oortjes er weer vier uur tegenaan. Kortom, je hebt onderweg of op afgelegen plekken niet zo snel te maken met lege accu's.

De IP54-gecertificeerde behuizing is spatwaterdicht. Laat ze in de regen dus lekker zitten. Het linker- en rechteroordopje bevatten een klein aanraakpaneeltje. Tik eenmaal aan de linkerkant om het volume harder te zetten en tik tweemaal voor een zachter geluid. Je raakt het rechteroordopje aan om muziek te pauzeren en liedjes te skippen. Via het bedieningspaneel beantwoord je ook nog inkomende oproepen. Voor handsfree gesprekken zijn er maar liefst vier microfoons ingebouwd. Al met al werkt de bediening prima, zodat je jouw smartphone in je zak of tas kunt laten zitten.

©Maikel Dijkhuizen

Gedetailleerd geluid

Op audiovlak heeft JBL zijn zaakjes goed voor elkaar. De Sense Pro levert een kraakhelder geluid met een hoge detaillering. Zelfs bij het luisteren van bombastische muziekstukken zijn alle instrumenten duidelijk te horen. Met de standaard geluidsinstellingen blijft het basniveau voor muziekgenres als hiphop en dance wel iets achter. Geen probleem, want in de JBL Headphones-app pas je het geluid naar eigen smaak aan. Activeer bijvoorbeeld de equalizerinstelling 'Bass' of zelfs 'Extreme Bass'.

Als je graag naar films en series kijkt, komt de ondersteuning voor ruimtelijk geluid goed van pas. Zet in dat geval de optie 'Spatial Sound' aan en ervaar meer audio-effecten. Een nadeel is dat personen in jouw omgeving het geluid afkomstig van de Sense Pro wellicht kunnen horen. Dat komt door de open constructie van de oordopjes. Overigens geldt dit met name wanneer je het volume hoog hebt staan.

©Maikel Dijkhuizen

JBL Sense Pro kopen?

Zoek je in-ears met een goed geluid die jouw oren niet volledig afsluiten van de omgeving? Als je de hoge adviesprijs van 179,99 euro voor lief neemt, bevelen we de JBL Sense Pro van harte aan. Deze oordopjes zitten comfortabel en laten zich eenvoudig bedienen. Bovendien bieden ze ook nog eens een hoge audiokwaliteit en lange accuduur. De Sense Pro is in vijf kleurstellingen te koop.