Games zijn in de afgelopen 25 jaar fenomenaal veranderd. De huidige games mogen dan veel mooier, beter en sneller zijn dan die van vroeger, wij mensen zijn nostalgische wezens. Oftewel: die spellen van vroeger zijn hartstikke leuk om nog een keertje te spelen. Maar hoe doe je dat? Installeer je voor elke gameconsole uit de geschiedenis een emulator? Nee, je verandert je pc in één grote retrogame-emulator.

In dit artikel laten we je zien hoe je de software installeert en configureert om retrogames op je pc te spelen. De configuratie is best een gedoe, maar absoluut de moeite waard, omdat het ervoor zorgt dat je zo meteen één emulator hebt die voldoet aan al je nostalgische gamebehoeften. Lees ook: Super Mario Run - Verrassend lange adem.

01 RetroArch en EmulationStation

Om games van bijvoorbeeld de Super Nintendo, Nintendo 64, PlayStation enzovoort binnen één omgeving te kunnen spelen, zijn twee programma’s nodig op je pc: RetroArch en EmulationStation. Voor we je uitleggen hoe je aan de slag gaat, is het belangrijk om te weten waar deze programma’s precies voor staan. RetroArch is de software die zorgt voor de daadwerkelijke emulatie van de verschillende consoles. Het is puur de kracht onder de motorkap, maar heeft geen interface waarmee je de emulators en spellen op grafische wijze kunt starten. Dat zou betekenen dat je voor elke emulator en elk spel een aparte opdrachtregel zou moeten invoeren en dat is natuurlijk niet handig. Om die reden installeren we ook EmulationStation. Als RetroArch de motor is, is EmulationStation de rest van de auto waarmee je de motor aanstuurt. Het zorgt voor de grafische interface waarmee je alle emulators en games kunt starten, zonder dat je daar je toetsenbord voor nodig hebt.

02 Software installeren en configureren

De installatie van de programma’s is niet zo ingewikkeld, de configuratie kost wat meer werk, daarover in stap 3 meer. Je downloadt RetroArch hier. Download het bestand RetroArch.7z en pak dit bestand uit in een map (onthoud waar), bijvoorbeeld met WinZip op 7-Zip. EmulationStation download je hier door te klikken op Installer en vervolgens de stappen in de installatie te volgen. Wanneer je vervolgens zonder uitleg probeert om RetroArch te configureren, dan kan dat heel frustrerend zijn. Wanneer je namelijk met de muis in de interface klikt, dan gebeurt er wel iets maar niet wat je verwacht. De reden hiervoor is dat RetroArch geen muis ondersteunt, navigeren doe je met behulp van het toetsenbord (de pijltjes en Enter). Als je je games wilt gaan spelen met een controller (bijvoorbeeld een oude compatible SNES-controller of een XBOX One-controller, dan zou dat vrijwel probleemloos moeten werken zonder dat je daarvoor iets hoeft te doen (je kunt dus ook het menu ermee besturen). Is dat niet het geval, dan kun je dit heel eenvoudig zelf configureren door (met het toetsenbord) te navigeren naar Settings / Input / Input User 1 Binds / Bind All. Je kunt dan zelf bepalen aan welke functie je welke knop wilt verbinden.

©PXimport

03 RetroArch – Video-instellingen

Wanneer je de controller hebt geconfigureerd (wat overigens optioneel is, je kunt ook games besturen met je toetsenbord), is het tijd om de video-instellingen aan te passen. Dit zijn instellingen die je vrijwel onmogelijk zelf kunt uitdokteren, gelukkig hebben anderen dat al voor je gedaan. Het heeft dan ook niet zoveel zin om je af te vragen waarom bepaalde instellingen moeten zijn zoals ze zijn, je mag simpelweg van ons aannemen dat dit de ideale instellingen zijn. Navigeer in RetroArch naar Settings / Driver en zorg dat bij Video Driver de optie GL geselecteerd is. Navigeer vervolgens naar Settings / Video en schakel de optie VSync in. Zorg er daarnaast voor dat de optie Hard GPU Sync is ingeschakeld.

©PXimport

RetroPie

©PXimport

04 Games downloaden

Voor we verdergaan met configureren, zorgen we eerst dat er een of meer games op ons systeem staan. Emulators maken gebruik van zogenaamde roms. Het internet staat bomvol met sites die je (gratis of betaald) de mogelijkheid bieden om roms te downloaden. Daarbij is het belangrijk om voorzichtig te zijn en goede antivirussoftware te hebben. Wanneer je met Google zoekt op rom in combinatie met het platform van je keuze, is de bovenste zoekopdracht meestal al raak.

Sla de games die je wilt kunnen spelen op je computer op. Het maakt niet uit waar je de map maakt met daarin de roms, zolang je maar weet welke map het is. In dit voorbeeld hebben wij de map ROMs gemaakt op de C-schijf. Om het overzicht te bewaren is het ook handig om per emulatieplatform een map aan te maken. Dus wanneer je roms hebt voor een PlayStation, maak dan binnen ROMs een map PlayStation aan en plaats daar de bestanden voor de PlayStation in. Zo voorkom je dat het na verloop van tijd een enorme puinbak wordt.

©PXimport

Zijn roms legaal?

©PXimport

05 Roms en emulators instellen

De volgende stap is RetroArch laten weten waar het programma de spellen kan vinden die je wilt spelen. Navigeer daarvoor naar Settings / Directory / File Browser Dir en selecteer de hoofdmap waarin je de rom-bestanden hebt geplaatst. De installatie van RetroArch bevat nog niet direct de emulators, deze dien je zelf te installeren (dat kan gelukkig via de interface zelf). De reden daarvoor is dat er zo ongelooflijk veel emulators zijn en het programma onnodig zwaar zou worden met alle emulators. Meer dan de helft ervan zul je toch niet gebruiken.

Om te bepalen welke emulators je wilt installeren, navigeer je in het hoofdmenu van RetroArch naar Load Core en vervolgens naar Download Core. Kies hier de emulator die je wilt installeren en druk op Enter. Vervolgens wordt de betreffende emulator gedownload. Doe dit voor alle emulators die je wilt downloaden.

©PXimport

06 Games starten met RetroArch

Om nu een rom te kunnen starten, moet RetroArch ten eerste weten welke emulator er moet worden gestart en vervolgens welk spel daarmee geopend moet worden. Je doet dit door in het hoofdmenu van RetroArch te navigeren naar Load Core en één van de emulators te selecteren die je hebt gedownload. De emulator wordt nu in het geheugen geladen. Vervolgens navigeer je naar Load Content en selecteer je de rom van het spel dat je wilt spelen. Druk op Enter en voilà, het spel zal worden gestart.

07 Games starten met EmulationStation

Het is natuurlijk best een gedoe om voor elk platform en elk spel dit afzonderlijk te moeten doen. Dat is waar EmulationStation om de hoek komt kijken, want daarmee zorg je ervoor dat je al deze handelingen kunt automatiseren via een grafische interface. Wanneer je EmulationStation hebt gedownload en gestart, dan krijg je direct een foutmelding. De reden daarvoor is dat je eerst wat instellingen zult moeten aanpassen voor je aan de slag kunt. EmulationStation heeft in de gebruikersmap op je pc een map aangemaakt genaamd .emulationstation. Navigeer naar deze map en open het bestand es_systems.cfg in Kladblok. Je ziet nu een voorbeeld van de informatie die je moet verstrekken (in XML-formaat). Dit lijkt heel ingewikkeld, maar is in de basis heel eenvoudig. Voor elk platform dat je wilt toevoegen plaats je de volgende informatie tussen de <systemList> en </systemList> tags.

<system>
<name>snes</name>
<fullname>Super Nintendo</fullname>
<path>C:\ROMs\SNES</path>
<extension>.sfc .SFC</extension>
<command>C:\RetroArch\retroarch.exe -L C:\RetroArch\cores\bsnes_balanced_libretro.dll “%ROM_RAW%”</command>
<platform>snes</platform>
<theme>snes</theme>
</system>

Uiteraard dien je de informatie aan te passen voor het platform van je keuze. Belangrijk in deze informatie is het pad naar de locatie van de roms en het pad naar RetroArch. Zorg dat deze overeenkomen met de locaties waar je de roms hebt geplaatst en waar je RetroArch hebt geïnstalleerd. Bij <fullname> vul je de naam in die jij in het menu wilt zien. Wat je invult bij <name> <platform> en <theme> zijn simpelweg de namen van de platform zonder hoofdletters, zoals amiga, dreamcast, psp enzovoort. Bij <extension> vul je de extensies van je ROM-bestanden in, dit kan .sfc zijn maar ook .smc enzovoort, afhankelijk van waar je je roms downloadt.

©PXimport

08 Controller configureren

Wanneer je EmulationStation voor de eerste keer start, krijg je de melding dat er geen controller is geconfigureerd. Dit is misschien wat verwarrend omdat je dit bij het configureren van RetroArch al hebt gedaan, maar vergeet niet dat RetroArch en EmulationStation twee verschillende programma’s zijn. De configuratie die je nu doet, is bedoeld voor EmulationStation en staat los van wat je in RetroArch deed. Het configureren is overigens erg eenvoudig, bekijk de teksten op het scherm en druk de knop op de controller (of toets op het toetsenbord) in die je daaraan wilt verbinden. Heb je het fout gedaan? Geen probleem, wanneer je in de map .emulationstation het bestand es_input.cfg verwijdert, kun je de controller opnieuw configureren. Ook hier geldt dat het toetsenbord ook een controller kan zijn.

©PXimport

09 Informatie aanvullen

Wanneer je de controller hebt geconfigureerd, wordt EmulationStation gestart en zie je de platformen staan die je hebt geïnstalleerd. Voor we gaan spelen, passen we nog één klein dingetje aan, want het downloaden van roms is net als het downloaden van mp3’s: de bestandsinformatie is soms een zooitje. Gelukkig is er een functie ingebouwd in EmulationStation genaamd scraper, die aan de hand van de naam van de rom de juiste informatie kan downloaden. Dit maakt het navigeren door het systeem een stuk prettiger. Druk in het hoofdmenu van EmulationStation op de knop of toets die je hebt geconfigureerd als Start en kies vervolgens voor Scraper. Je kunt nu de bron kiezen waarvan je de informatie wilt downloaden (de standaardbron is prima) en vervolgens kiezen voor Scrapenow. Per spel wordt er nu gezocht naar de bijbehorende afbeelding en informatie en kun je aangeven of je het met die informatie eens bent. Dat is natuurlijk wel even wat werk, maar als je straks honderden games hebt om te spelen, ben je blij dat je een beetje overzicht hebt.

©PXimport

10 Games spelen

Je hebt nu alles geconfigureerd en kunt eindelijk aan de slag met je games. Wanneer je met EmulationStation aan de slag gaat, zul je meteen merken waarom het zo de moeite waard was om dit allemaal te configureren. Je kunt moeiteloos schakelen tussen verschillende platformen en games, zonder dat je daar telkens iets voor hoeft in te laden. In werkelijkheid gebeurt dat inladen nog steeds, maar dat wordt op de achtergrond gedaan zodat jij er geen last meer van hebt. De meeste spellen die je downloadt werken als een trein, al kan het voorkomen dat een spel niet helemaal naar behoren functioneert. Dat ligt vaak eerder aan de rom dan aan de emulator, probeer in dat geval een andere rom te zoeken. Veel speelplezier!

©PXimport

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.