Games zijn in de afgelopen 25 jaar fenomenaal veranderd. De huidige games mogen dan veel mooier, beter en sneller zijn dan die van vroeger, wij mensen zijn nostalgische wezens. Oftewel: die spellen van vroeger zijn hartstikke leuk om nog een keertje te spelen. Maar hoe doe je dat? Installeer je voor elke gameconsole uit de geschiedenis een emulator? Nee, je verandert je pc in één grote retrogame-emulator.

In dit artikel laten we je zien hoe je de software installeert en configureert om retrogames op je pc te spelen. De configuratie is best een gedoe, maar absoluut de moeite waard, omdat het ervoor zorgt dat je zo meteen één emulator hebt die voldoet aan al je nostalgische gamebehoeften. Lees ook: Super Mario Run - Verrassend lange adem.

01 RetroArch en EmulationStation

Om games van bijvoorbeeld de Super Nintendo, Nintendo 64, PlayStation enzovoort binnen één omgeving te kunnen spelen, zijn twee programma’s nodig op je pc: RetroArch en EmulationStation. Voor we je uitleggen hoe je aan de slag gaat, is het belangrijk om te weten waar deze programma’s precies voor staan. RetroArch is de software die zorgt voor de daadwerkelijke emulatie van de verschillende consoles. Het is puur de kracht onder de motorkap, maar heeft geen interface waarmee je de emulators en spellen op grafische wijze kunt starten. Dat zou betekenen dat je voor elke emulator en elk spel een aparte opdrachtregel zou moeten invoeren en dat is natuurlijk niet handig. Om die reden installeren we ook EmulationStation. Als RetroArch de motor is, is EmulationStation de rest van de auto waarmee je de motor aanstuurt. Het zorgt voor de grafische interface waarmee je alle emulators en games kunt starten, zonder dat je daar je toetsenbord voor nodig hebt.

02 Software installeren en configureren

De installatie van de programma’s is niet zo ingewikkeld, de configuratie kost wat meer werk, daarover in stap 3 meer. Je downloadt RetroArch hier. Download het bestand RetroArch.7z en pak dit bestand uit in een map (onthoud waar), bijvoorbeeld met WinZip op 7-Zip. EmulationStation download je hier door te klikken op Installer en vervolgens de stappen in de installatie te volgen. Wanneer je vervolgens zonder uitleg probeert om RetroArch te configureren, dan kan dat heel frustrerend zijn. Wanneer je namelijk met de muis in de interface klikt, dan gebeurt er wel iets maar niet wat je verwacht. De reden hiervoor is dat RetroArch geen muis ondersteunt, navigeren doe je met behulp van het toetsenbord (de pijltjes en Enter). Als je je games wilt gaan spelen met een controller (bijvoorbeeld een oude compatible SNES-controller of een XBOX One-controller, dan zou dat vrijwel probleemloos moeten werken zonder dat je daarvoor iets hoeft te doen (je kunt dus ook het menu ermee besturen). Is dat niet het geval, dan kun je dit heel eenvoudig zelf configureren door (met het toetsenbord) te navigeren naar Settings / Input / Input User 1 Binds / Bind All. Je kunt dan zelf bepalen aan welke functie je welke knop wilt verbinden.

©PXimport

03 RetroArch – Video-instellingen

Wanneer je de controller hebt geconfigureerd (wat overigens optioneel is, je kunt ook games besturen met je toetsenbord), is het tijd om de video-instellingen aan te passen. Dit zijn instellingen die je vrijwel onmogelijk zelf kunt uitdokteren, gelukkig hebben anderen dat al voor je gedaan. Het heeft dan ook niet zoveel zin om je af te vragen waarom bepaalde instellingen moeten zijn zoals ze zijn, je mag simpelweg van ons aannemen dat dit de ideale instellingen zijn. Navigeer in RetroArch naar Settings / Driver en zorg dat bij Video Driver de optie GL geselecteerd is. Navigeer vervolgens naar Settings / Video en schakel de optie VSync in. Zorg er daarnaast voor dat de optie Hard GPU Sync is ingeschakeld.

©PXimport

RetroPie

©PXimport

04 Games downloaden

Voor we verdergaan met configureren, zorgen we eerst dat er een of meer games op ons systeem staan. Emulators maken gebruik van zogenaamde roms. Het internet staat bomvol met sites die je (gratis of betaald) de mogelijkheid bieden om roms te downloaden. Daarbij is het belangrijk om voorzichtig te zijn en goede antivirussoftware te hebben. Wanneer je met Google zoekt op rom in combinatie met het platform van je keuze, is de bovenste zoekopdracht meestal al raak.

Sla de games die je wilt kunnen spelen op je computer op. Het maakt niet uit waar je de map maakt met daarin de roms, zolang je maar weet welke map het is. In dit voorbeeld hebben wij de map ROMs gemaakt op de C-schijf. Om het overzicht te bewaren is het ook handig om per emulatieplatform een map aan te maken. Dus wanneer je roms hebt voor een PlayStation, maak dan binnen ROMs een map PlayStation aan en plaats daar de bestanden voor de PlayStation in. Zo voorkom je dat het na verloop van tijd een enorme puinbak wordt.

©PXimport

Zijn roms legaal?

©PXimport

05 Roms en emulators instellen

De volgende stap is RetroArch laten weten waar het programma de spellen kan vinden die je wilt spelen. Navigeer daarvoor naar Settings / Directory / File Browser Dir en selecteer de hoofdmap waarin je de rom-bestanden hebt geplaatst. De installatie van RetroArch bevat nog niet direct de emulators, deze dien je zelf te installeren (dat kan gelukkig via de interface zelf). De reden daarvoor is dat er zo ongelooflijk veel emulators zijn en het programma onnodig zwaar zou worden met alle emulators. Meer dan de helft ervan zul je toch niet gebruiken.

Om te bepalen welke emulators je wilt installeren, navigeer je in het hoofdmenu van RetroArch naar Load Core en vervolgens naar Download Core. Kies hier de emulator die je wilt installeren en druk op Enter. Vervolgens wordt de betreffende emulator gedownload. Doe dit voor alle emulators die je wilt downloaden.

©PXimport

06 Games starten met RetroArch

Om nu een rom te kunnen starten, moet RetroArch ten eerste weten welke emulator er moet worden gestart en vervolgens welk spel daarmee geopend moet worden. Je doet dit door in het hoofdmenu van RetroArch te navigeren naar Load Core en één van de emulators te selecteren die je hebt gedownload. De emulator wordt nu in het geheugen geladen. Vervolgens navigeer je naar Load Content en selecteer je de rom van het spel dat je wilt spelen. Druk op Enter en voilà, het spel zal worden gestart.

07 Games starten met EmulationStation

Het is natuurlijk best een gedoe om voor elk platform en elk spel dit afzonderlijk te moeten doen. Dat is waar EmulationStation om de hoek komt kijken, want daarmee zorg je ervoor dat je al deze handelingen kunt automatiseren via een grafische interface. Wanneer je EmulationStation hebt gedownload en gestart, dan krijg je direct een foutmelding. De reden daarvoor is dat je eerst wat instellingen zult moeten aanpassen voor je aan de slag kunt. EmulationStation heeft in de gebruikersmap op je pc een map aangemaakt genaamd .emulationstation. Navigeer naar deze map en open het bestand es_systems.cfg in Kladblok. Je ziet nu een voorbeeld van de informatie die je moet verstrekken (in XML-formaat). Dit lijkt heel ingewikkeld, maar is in de basis heel eenvoudig. Voor elk platform dat je wilt toevoegen plaats je de volgende informatie tussen de <systemList> en </systemList> tags.

<system>
<name>snes</name>
<fullname>Super Nintendo</fullname>
<path>C:\ROMs\SNES</path>
<extension>.sfc .SFC</extension>
<command>C:\RetroArch\retroarch.exe -L C:\RetroArch\cores\bsnes_balanced_libretro.dll “%ROM_RAW%”</command>
<platform>snes</platform>
<theme>snes</theme>
</system>

Uiteraard dien je de informatie aan te passen voor het platform van je keuze. Belangrijk in deze informatie is het pad naar de locatie van de roms en het pad naar RetroArch. Zorg dat deze overeenkomen met de locaties waar je de roms hebt geplaatst en waar je RetroArch hebt geïnstalleerd. Bij <fullname> vul je de naam in die jij in het menu wilt zien. Wat je invult bij <name> <platform> en <theme> zijn simpelweg de namen van de platform zonder hoofdletters, zoals amiga, dreamcast, psp enzovoort. Bij <extension> vul je de extensies van je ROM-bestanden in, dit kan .sfc zijn maar ook .smc enzovoort, afhankelijk van waar je je roms downloadt.

©PXimport

08 Controller configureren

Wanneer je EmulationStation voor de eerste keer start, krijg je de melding dat er geen controller is geconfigureerd. Dit is misschien wat verwarrend omdat je dit bij het configureren van RetroArch al hebt gedaan, maar vergeet niet dat RetroArch en EmulationStation twee verschillende programma’s zijn. De configuratie die je nu doet, is bedoeld voor EmulationStation en staat los van wat je in RetroArch deed. Het configureren is overigens erg eenvoudig, bekijk de teksten op het scherm en druk de knop op de controller (of toets op het toetsenbord) in die je daaraan wilt verbinden. Heb je het fout gedaan? Geen probleem, wanneer je in de map .emulationstation het bestand es_input.cfg verwijdert, kun je de controller opnieuw configureren. Ook hier geldt dat het toetsenbord ook een controller kan zijn.

©PXimport

09 Informatie aanvullen

Wanneer je de controller hebt geconfigureerd, wordt EmulationStation gestart en zie je de platformen staan die je hebt geïnstalleerd. Voor we gaan spelen, passen we nog één klein dingetje aan, want het downloaden van roms is net als het downloaden van mp3’s: de bestandsinformatie is soms een zooitje. Gelukkig is er een functie ingebouwd in EmulationStation genaamd scraper, die aan de hand van de naam van de rom de juiste informatie kan downloaden. Dit maakt het navigeren door het systeem een stuk prettiger. Druk in het hoofdmenu van EmulationStation op de knop of toets die je hebt geconfigureerd als Start en kies vervolgens voor Scraper. Je kunt nu de bron kiezen waarvan je de informatie wilt downloaden (de standaardbron is prima) en vervolgens kiezen voor Scrape now. Per spel wordt er nu gezocht naar de bijbehorende afbeelding en informatie en kun je aangeven of je het met die informatie eens bent. Dat is natuurlijk wel even wat werk, maar als je straks honderden games hebt om te spelen, ben je blij dat je een beetje overzicht hebt.

©PXimport

10 Games spelen

Je hebt nu alles geconfigureerd en kunt eindelijk aan de slag met je games. Wanneer je met EmulationStation aan de slag gaat, zul je meteen merken waarom het zo de moeite waard was om dit allemaal te configureren. Je kunt moeiteloos schakelen tussen verschillende platformen en games, zonder dat je daar telkens iets voor hoeft in te laden. In werkelijkheid gebeurt dat inladen nog steeds, maar dat wordt op de achtergrond gedaan zodat jij er geen last meer van hebt. De meeste spellen die je downloadt werken als een trein, al kan het voorkomen dat een spel niet helemaal naar behoren functioneert. Dat ligt vaak eerder aan de rom dan aan de emulator, probeer in dat geval een andere rom te zoeken. Veel speelplezier!

©PXimport

Ben je op zoek naar een energiezuinige bijverwarming die snel en efficiënt warmte levert? Dan is een keramische verwarming wel iets voor jou: die combineert moderne technologie met gebruiksgemak. Zoals de Philips 5000 Series CX5120/11 keramische verwarming. Wat zijn de praktijkervaringen van de testers van Review.nl? Lees hier hun bevindingen.

Ben je op zoek naar een snelle, slimme en veilige manier om je huis te verwarmen? Met deze krachtige keramische verwarming zit je binnen twee seconden al lekker warm! En het beste? Je bespaart tot wel 50% energie vergeleken met een gewone verwarmingsventilator. Via de handige Philips Air+-app heb je altijd en overal controle over je verwarming. Bovendien zorgt de 5-voudige veiligheidsbescherming ervoor dat je je nergens zorgen over hoeft te maken. Warmte, gemak én gemoedsrust – wat wil je nog meer? Testers van Review.nl mochten de Philips 5000 Series CX5120/11 gedurende een periode testen. Hier lees je hun bevindingen.

Het slanke, zwarte design van deze Philips verwarming past goed in een modern interieur. Met een hoogte van minder dan 60 centimeter is het apparaat compact genoeg om onder een bureau te plaatsen. "Door het slanke en zwarte design is deze verwarming overal te plaatsen", aldus Rob, één van de testers. Het apparaat is daarnaast licht van gewicht, wat het makkelijk maakt om hem van kamer naar kamer te verplaatsen wanneer nodig.

Snelle en effectieve verwarming

De CX5120/11 overtuigt met zijn krachtige verwarmingsprestaties. "Het apparaat verwarmt de kamer verrassend snel, wat ideaal is op koude dagen", schrijft GeertK, die de CX5120/11 een 8,0 geeft. De oscillerende voet zorgt voor een goede warmteverdeling in de ruimte. Rob is blij met het vermogen: "Hierdoor is het mogelijk om in een korte periode een fijne warmte te verspreiden". Daar is tester Cindyver het mee eens. Ook wordt gewaardeerd dat de keramische verwarming geen vieze geurtjes verspreidt.

De Philips 5000 Series CX5120/11 kan ook in een thuisnetwerk worden gebruikt, waardoor app-bediening ingesteld kan worden en een koppeling met Google Home en Alexa mogelijk is. Wel kan er nog iets worden verbeterd aan het proces voor het maken van een verbinding met het draadloze netwerk. Roberto073: "Het koppelen met de Air+ app verliep zonder gedoe, al bleef het wifi-icoontje wit in plaats van oranje, zoals de handleiding aangaf. Dat was echter geen probleem, want alles werkte naar behoren." AnneliesD hierover: "De installatie was even puzzelen omdat er verwezen werd naar het netwerk van Philips in plaats van ons thuis wifi-netwerk. Maar dit was zo gewijzigd in de app."

Slim en gebruiksvriendelijk

Een groot pluspunt is de bediening via de bijbehorende app. Hiermee kun je de verwarming op afstand bedienen en programma's instellen. 'Via deze app is het mogelijk om zelf een programma te maken wanneer, hoe laat en hoe warm de verwarming moet werken', licht een enthousiaste gebruiker toe. De Auto+ modus regelt de verwarming automatisch voor optimale energiebesparing. Het touchscreen op het apparaat zelf biedt een gebruiksvriendelijk alternatief voor de app-bediening.

Tester Har74 is blij met de slimme functies van de verwarming en de app: "In de kinderkamer is de verwarming een keer omgevallen, maar de app gaf meteen een melding dat het apparaat was omgevallen en automatisch was uitgeschakeld. "

Tester AnneliesD is blij met de CX5120/11: "Vooral met thuiswerken is het ideaal om één ruimte te verwarmen en de cv-installatie niet te hoeven gebruikenm. wat dus ook aanzienlijk scheelt in de kosten! "

Geschikt voor kleinere ruimtes

De verwarming is vooral effectief in kleinere ruimtes tot ongeveer 20 m². 'In mijn studeerkamer komt de verwarming tot zijn recht', schrijft een tester. Verschillende gebruikers zetten het apparaat specifiek in als bijverwarming voor een thuiswerkplek. Een minpunt van de Philips 5000 Series CX5120/11 is volgens Max546 de lengte van het snoer. "Zonder verlengsnoer kun je hem niet zomaar overal neerzetten", aldus de tester.

Tester Har74 merkt dat deze verwarming minder geschikt is voor grotere ruimtes, want volgens de specificaties is hij vooral geschikt voor kamers tot 20 m³. Ook vindt hij het jammer dat de verwarming niet in andere kleuren dan zwart verkrijgbaar is.

Conclusie

Met een gemiddelde score van 8,7 is de Philips 5000 Series CX5120/11 een overtuigende keuze voor wie op zoek is naar een slimme bijverwarming voor kleinere ruimtes. De combinatie van snelle warmte, app-bediening en energiezuinige werking maakt het een praktisch apparaat voor bijvoorbeeld een thuiswerkplek of slaapkamer. Het compacte formaat en stille werking zijn extra pluspunten. Enige minpunten zijn de relatief korte stroomkabel en het feit dat de temperatuurmeting bij het apparaat niet altijd overeenkomt met de werkelijke kamertemperatuur.

Verzamel je je e-books het liefst centraal op een server? Dan ligt het voor de hand om die verzameling daar ook te beheren. Een van de beste beheerprogramma’s is Calibre. Hoewel dit vaak onder Windows wordt gebruikt, kun je het ook via Docker installeren en gebruiken. Daarna beheer je alles via een browser. We laten zien hoe dat werkt.

Calibre is een populair en voor velen vertrouwd programma voor het beheren van e-books, dat al heel lang mee gaat (zie het kader ‘Calibre vereenvoudigt je e-bookbeheer’). De meeste mensen gebruiken het op een pc, maar daar kleven wel wat nadelen aan. Een installatie op een server is praktischer. Een centrale installatie zorgt ervoor dat je gemakkelijker toegang tot Calibre hebt, vanaf verschillende apparaten en met verschillende gebruikers.

Ook de regelmatige software-updates zijn eenvoudiger te installeren, desgewenst zelfs automatisch. Het maken van back-ups is eveneens makkelijker. Op een pc vergeten mensen dat vaak, waardoor bij een crash of herinstallatie van Windows de zorgvuldig opgebouwde verzameling verloren gaat.

In dit artikel gaan we Calibre via Docker draaien. Je kunt de software daarna via een browser gebruiken, met dezelfde vertrouwde gebruikersinterface. We combineren het met Calibre Web. Daarmee kun je, ook weer via de browser, comfortabel je e-books lezen.

Ook de communicatie met e-readers komt aan bod. We laten zien hoe je via Calibre Web rechtstreeks synchroniseert met een Kobo e-reader. En vanuit Calibre gaan we e-books naar een Kindle sturen.

1 Calibre (Web) en Docker (Compose)

We gaan in dit artikel Calibre en Calibre Web installeren op een server. Hierbij maken we gebruik van Docker en Docker Compose. Hiervoor gebruiken we een Linux-server met Ubuntu 24.04 LTS. Voor het werken met Docker installeren we Docker CE (Community Edition). Daar zijn installatiegidsen voor. Hierna kun je zowel Docker als Docker Compose gebruiken.

Zorg dat het systeem dat je gaat gebruiken genoeg geheugen heeft. Er is geen schokkende hoeveelheid voor nodig, maar 2 GB is geen overbodige luxe. Dit heeft vooral te maken met de ‘remote desktop’-opzet: op de achtergrond wordt een VNC-verbinding opgezet om de gebruikersinterface van Calibre weer te geven. Gebruik je een container in Proxmox VE, dan is 4 GB een veilige bovengrens. Meestal ligt het geheugengebruik rond 500 MB, maar tijdens het gebruik loopt dat snel op naar 1 GB met wat uitschieters naar boven.

Alle e-books staan bij onze opzet op een NAS. Daarom koppelen (‘mounten’) we die map aan het systeem, op de locatie /mnt/nas/boeken. Die locatie gaan we (in de volgende paragraaf) als volume toevoegen aan Calibre. Het voordeel is dat je vanuit Calibre gemakkelijk door die map kunt bladeren om e-books toe te voegen aan de bibliotheek in Calibre zelf.

Zorg dat je op het systeem over Docker en Docker Compose beschikt.

2 Docker Compose

Op het systeem maken we een mapje voor Calibre en plaatsen daarin een bestand docker-compose.yml met de onderstaande inhoud. We kiezen voor zowel Calibre als Calibre Web het Docker-image van het bekende LinuxServer.io.

Mogelijk zijn voor jouw situatie wat aanpassingen nodig. De belangrijkste opties nemen we in de volgende twee paragrafen met je door. Bij twijfel kun je ook de documentatie voor de genoemde Docker-images raadplegen. Bij de uitleg maken we onderscheid tussen de host en de container. De host is daarbij uiteraard jouw server met Docker.

Met de hulp van Docker Compose beheren we de instellingen voor beide containers.

3 Volumes koppelen

Volumes zorgen feitelijk voor de mogelijkheid bestanden uit te wisselen tussen de host en container. Voor Calibre maken we onder volumes: een koppeling tussen de map ./config op de host en /config in de container. Hier bewaart Calibre de configuratie en straks ook de Calibre-bibliotheek.

Verder koppelen we de gemounte map /mnt/nas/boeken met daarin alle ongesorteerde e-books aan /media. Binnen Calibre kun je straks door de map /media bladeren om eenvoudig e-books aan je bibliotheek toe te voegen.

Optioneel kun je een map, zoals de hier voorgestelde map /mnt/nas/boeken/Toevoegen, koppelen aan de container onder bijvoorbeeld /toevoegen. We laten in paragraaf 7 zien hoe je met een kleine aanpassing de e-books in die map automatisch aan Calibre kunt toevoegen. Bij de container voor Calibre Web zie je onder volumes: alleen de koppeling met de lokale map ./config. Daar staat straks de bibliotheek van Calibre, die we bij de configuratie van Calibre Web alleen nog hoeven aan te wijzen. Controleer voor beide containers onder environment: de waardes bij PUID en PGID. Dat is de ID van respectievelijk de eigenaar en groep van de gekoppelde volumes. Deze waardes kun je nagaan met de opdracht id gebruiker. Dit voorkomt problemen met rechten bij bestandstoegang.

In een onderliggende map worden de configuratie en bibliotheek bewaard.

4 Poorten configureren

Er zijn voor beide containers poorten gekoppeld. Dit zie je onder ports:. Het poortnummer links is steeds de poort op de host. Die mag je eventueel veranderen, bijvoorbeeld omdat een poort (zoals de populaire poort 8080) al in gebruik is. Het poortnummer rechts is de poort in de container. Die mag je niet veranderen. We houden hier dezelfde poortnummers aan. Bij de container voor Calibre geeft poort 8080 toegang tot Calibre zelf en poort 8081 dient voor de ingebouwde contentserver (zie paragraaf 8 en het kader ‘Inhoudsserver van Calibre gebruiken’). Calibre Web maken we via poort 8083 toegankelijk.

Poort 8083 geeft toegang tot Calibre Web, waarmee je e-books via een browser kunt lezen.

5 Beheer van de containers

Als je alle gewenste aanpassingen hebt gemaakt en de configuratie hebt bewaard, kun je beide containers starten met één opdracht:

Om de containers te stoppen, geef je deze opdracht:

Merk op dat er regelmatig updates verschijnen voor Calibre, waar je ook een melding van zult krijgen. Je hoeft dan in Calibre zelf niets te doen. Enkele commando’s vanaf de opdrachtregel volstaan. Stop als eerste de containers met:

Haal dan de nieuwe images op waarop de containers zijn gebaseerd. Dit kan in één keer met:

Daarna kun je de containers opnieuw starten met:

Daarbij zullen de containers op basis van de nieuwe images worden opgebouwd. Controleer eventueel de status met:

Dit laat zien welke containers actief zijn en welke poorten ze gebruiken.

Via enkele eenvoudige commando’s kun je de Docker-containers beheren.

6 Eerste stappen in Calibre

We gaan nu verder in de browser en beginnen met het instellen van Calibre. Log in op het ip-adres van het systeem waarop Calibre staat en poort 8080, zoals http://ipadres:8080. Kies in het eerste scherm Nederlands als taal. Kies daarna de locatie voor de bibliotheek voor Calibre. Hier worden alle toegevoegde boeken naartoe gekopieerd. We accepteren de standaardlocatie /config/Calibre Bibliotheek.

In het volgende scherm kies je je type e-reader. We kiezen voor een model van Kobo. Klik op Volgende om verder te gaan en dan Voltooien. Je komt nu direct in Calibre. Als je eerder met deze software hebt gewerkt, zal de gebruikersinterface vertrouwd zijn. Je ziet nog maar één boek in je Calibre-bibliotheek: de snelstartgids voor het werken met Calibre. Tijd dus voor wat extra leesvoer!

Bij het eerste gebruik moet je enkele instellingen aanpassen.

7 Boeken toevoegen

Om een e-book toe te voegen aan Calibre ga je naar Boeken toevoegen. Blader via de bestandsbeheerder vervolgens naar /media. Hier zie je de gemounte map met alle e-books. Wil je ook automatisch boeken aan Calibre kunnen toevoegen? Dit kun je instellen onder Voorkeuren. Kies onder Importeren/Exporteren de optie Boeken toevoegen. Op het tabje Automatisch toevoegen kun je naar de map bladeren waar de automatisch toe te voegen e-books staan. In ons voorbeeld is dat /toevoegen. Alle boeken die je in die map zet, zullen automatisch aan Calibre worden toegevoegd en daarna uit die map worden verwijderd. Kies na deze wijziging voor het herstarten van Calibre.

Boeken in deze speciale map worden automatisch aan Calibre toegevoegd.

8 Calibre Web

Met Calibre Web kun je een Calibre-database via een browser toegankelijk maken, zodat je door je verzameling e-books kunt bladeren en deze kunt lezen of downloaden. Het geeft je meer mogelijkheden dan de contentserver van Calibre (zie kader ‘Inhoudsserver van Calibre gebruiken’). Zo kun je in Calibre Web boekenplanken maken en beheren. Deze kun je vervolgens synchroniseren met een Kobo e-reader.

Open om te beginnen Calibre Web op poort 8083, zoals http://ipadres:8083. Hier log je in met het initiële gebruikersaccount (gebruikersnaam admin en wachtwoord admin123). Eerst wordt gevraagd naar de locatie van de database van Calibre. Blader hiervoor naar /config/Calibre Bibliotheek en kies Select. Bewaar de instelling met Save. Als je naar Books gaat, zie je nu ook de eerdergenoemde gids voor Calibre en de boeken die je mogelijk zelf al had toegevoegd.

Voeg je in het vervolg in Calibre een boek toe, dan verschijnt deze ook direct in Calibre Web, omdat ze de database delen. Het is raadzaam om de taal van de gebruikersinterface op Nederlands te zetten. Klik daarvoor op je naam (admin) om je profiel te openen. Bij Language kies je Nederlands. Klik daarna op Save.

In Calibre Web verwijzen we naar de bibliotheek van Calibre.

9 Boekenplanken maken

Calibre Web kent het principe van boekenplanken, waarvan het beheer overigens los staat van Calibre. Begin hiervoor in het menu aan de linkerkant met Boekenplank maken. Open je vervolgens een e-book, dan kun je deze toevoegen aan een of meerdere boekenplanken. Handig aan de e-reader van Kobo is dat hij je boekenplanken met inhoud weergeeft in je bibliotheek als je naar het tabje Verzamelingen gaat. Hiervoor moet je de e-reader synchroniseren met Calibre Web. Je zou bijvoorbeeld een boekenplank kunnen maken voor boeken die je binnenkort wilt lezen. Of een boekplank voor elk genre. Ook kun je voor een specifieke e-reader een boekenplank maken. In de volgende paragrafen leggen we uit hoe je boekenplanken met je Kobo-e-reader kunt synchroniseren.

Je kunt boekenplanken maken voor synchronisatie met je e-reader.

10 Synchronisatie

Je kunt een e-reader van Kobo draadloos synchroniseren met Calibre Web. Hiervoor ga je naar het menu Beheer. Kies onder Instellingen de optie Bewerk basisconfiguratie. Onder het kopje Geavanceerde opties zet je vinkjes bij Zet Kobo sync aan en Proxy onbekende verzoeken naar Kobo winkel. Met die laatste optie zul je op je e-reader bij synchronisatie ook nog steeds boeken ontvangen die je bijvoorbeeld via bol.com hebt gekocht.

Controleer of de correcte poort is ingesteld voor Calibre Web (wij gebruiken de standaardpoort 8083). Als je een ander poortnummer hebt gekozen, moet je dat hier wijzigen. Kies daarna Opslaan. Open nu je profiel door op je gebruikersnaam te klikken (standaard is dat admin). Klik bij Kobo Sync Token op Aanmaken/Bekijken. Kopieer nu de regel die er als volgt uitziet:

Sluit je Kobo e-reader aan op de pc. Blader naar de map .kobo/Kobo en open het bestand Kobo eReader.conf. Zoek naar de regel met api_endpoint. De standaardconfiguratie ziet er meestal als volgt uit:

Verander deze regel naar de voorgestelde configuratie van Calibre Web. Als de bewuste regel (nog) niet bestaat, moet je deze aanmaken onder de groep [OneStoreServices].

We maken een aanpassing aan de configuratie van Calibre Web.

11 Kindle-e-reader

De Kindle van Amazon is een populair alternatief voor Kobo, dat wel werkt met een eigen ecosysteem. Heb je e-books in een afwijkend formaat, bijvoorbeeld drm-vrije epub-bestanden, dan kun je deze per e-mail naar een Kindle sturen. Dit gaat via de servers van Amazon, waar ze worden geconverteerd naar een geschikt formaat. Het e-mailadres waar je boeken naar kunt sturen kun je achterhalen door op je Kindle de instellingen te openen. Je ziet het @kindle.com-adres onder E-mail voor versturen naar Kindle. Je kunt hier direct vanuit Calibre e-books naar sturen.

Ga daarvoor in Calibre naar Voorkeuren. Kies onder Delen de optie Deel boeken via e-mail. Vul onder E-mail het e-mailadres van de Kindle in. Vul ook je e-mailadres als afzenderadres in onder Afzender e-mail. Je kunt eventueel een server instellen voor het versturen, maar het werkt meestal ook zonder.

Klik nu in Calibre met rechts op een e-book. Het menu Verbinden/delen geeft de optie voor het versturen per er-mail. Je e-book verschijnt hierna vanzelf op je Kindle. Mislukt de conversie, dan ontvang je een e-mailbericht van Amazon. Het is vrijwel altijd op te lossen met een trucje: converteer het e-book binnen Calibre naar het formaat .mobi. Converteer het daarna terug van .mobi naar .epub. Probeer vervolgens opnieuw het e-book naar je Kindle te sturen.

Je kunt per e-mail boeken delen met bijvoorbeeld een Kindle-e-reader.