ID.nl logo
Zo maak je van je pc een retrogame-emulator
© PXimport
Huis

Zo maak je van je pc een retrogame-emulator

Games zijn in de afgelopen 25 jaar fenomenaal veranderd. De huidige games mogen dan veel mooier, beter en sneller zijn dan die van vroeger, wij mensen zijn nostalgische wezens. Oftewel: die spellen van vroeger zijn hartstikke leuk om nog een keertje te spelen. Maar hoe doe je dat? Installeer je voor elke gameconsole uit de geschiedenis een emulator? Nee, je verandert je pc in één grote retrogame-emulator.

Wil je mee discussiëren over de nieuwste games, hardware of gewoon iets totaal anders? Op onze nieuwe zustersite Inside.Gamer.nl praat je overal over mee!

In dit artikel laten we je zien hoe je de software installeert en configureert om retrogames op je pc te spelen. De configuratie is best een gedoe, maar absoluut de moeite waard, omdat het ervoor zorgt dat je zo meteen één emulator hebt die voldoet aan al je nostalgische gamebehoeften. Lees ook: Super Mario Run - Verrassend lange adem.

01 RetroArch en EmulationStation

Om games van bijvoorbeeld de Super Nintendo, Nintendo 64, PlayStation enzovoort binnen één omgeving te kunnen spelen, zijn twee programma’s nodig op je pc: RetroArch en EmulationStation. Voor we je uitleggen hoe je aan de slag gaat, is het belangrijk om te weten waar deze programma’s precies voor staan. RetroArch is de software die zorgt voor de daadwerkelijke emulatie van de verschillende consoles. Het is puur de kracht onder de motorkap, maar heeft geen interface waarmee je de emulators en spellen op grafische wijze kunt starten. Dat zou betekenen dat je voor elke emulator en elk spel een aparte opdrachtregel zou moeten invoeren en dat is natuurlijk niet handig. Om die reden installeren we ook EmulationStation. Als RetroArch de motor is, is EmulationStation de rest van de auto waarmee je de motor aanstuurt. Het zorgt voor de grafische interface waarmee je alle emulators en games kunt starten, zonder dat je daar je toetsenbord voor nodig hebt.

02 Software installeren en configureren

De installatie van de programma’s is niet zo ingewikkeld, de configuratie kost wat meer werk, daarover in stap 3 meer. Je downloadt RetroArch hier. Download het bestand RetroArch.7z en pak dit bestand uit in een map (onthoud waar), bijvoorbeeld met WinZip op 7-Zip. EmulationStation download je hier door te klikken op Installer en vervolgens de stappen in de installatie te volgen. Wanneer je vervolgens zonder uitleg probeert om RetroArch te configureren, dan kan dat heel frustrerend zijn. Wanneer je namelijk met de muis in de interface klikt, dan gebeurt er wel iets maar niet wat je verwacht. De reden hiervoor is dat RetroArch geen muis ondersteunt, navigeren doe je met behulp van het toetsenbord (de pijltjes en Enter). Als je je games wilt gaan spelen met een controller (bijvoorbeeld een oude compatible SNES-controller of een XBOX One-controller, dan zou dat vrijwel probleemloos moeten werken zonder dat je daarvoor iets hoeft te doen (je kunt dus ook het menu ermee besturen). Is dat niet het geval, dan kun je dit heel eenvoudig zelf configureren door (met het toetsenbord) te navigeren naar Settings / Input / Input User 1 Binds / Bind All. Je kunt dan zelf bepalen aan welke functie je welke knop wilt verbinden.

©PXimport

03 RetroArch – Video-instellingen

Wanneer je de controller hebt geconfigureerd (wat overigens optioneel is, je kunt ook games besturen met je toetsenbord), is het tijd om de video-instellingen aan te passen. Dit zijn instellingen die je vrijwel onmogelijk zelf kunt uitdokteren, gelukkig hebben anderen dat al voor je gedaan. Het heeft dan ook niet zoveel zin om je af te vragen waarom bepaalde instellingen moeten zijn zoals ze zijn, je mag simpelweg van ons aannemen dat dit de ideale instellingen zijn. Navigeer in RetroArch naar Settings / Driver en zorg dat bij Video Driver de optie GL geselecteerd is. Navigeer vervolgens naar Settings / Video en schakel de optie VSync in. Zorg er daarnaast voor dat de optie Hard GPU Sync is ingeschakeld.

©PXimport

RetroPie

In deze basiscursus leren we je hoe je je pc kunt omtoveren in een ware emulatiemachine. Dat is natuurlijk heel mooi, maar je bent er wel je volledige pc aan ‘kwijt’. Dus als iemand op de pc moet werken, kun jij niet gamen. Wil je dat voorkomen, dan is RetroPie een interessant alternatief. Het principe is vrijwel hetzelfde als wat we in dit artikel doen, met als verschil dat je het niet op je pc installeert, maar op de Raspberry Pi, een supercompacte setup dus. Als je een beetje handig bent, kun je zelfs het binnenwerk uit je oude SNES of Sega Master System slopen om er vervolgens een Raspberry Pi in te bouwen en het geheel aan te sluiten op je televisie. Op die manier bouw je natuurlijk de coolste retro-console ooit.

©PXimport

04 Games downloaden

Voor we verdergaan met configureren, zorgen we eerst dat er een of meer games op ons systeem staan. Emulators maken gebruik van zogenaamde roms. Het internet staat bomvol met sites die je (gratis of betaald) de mogelijkheid bieden om roms te downloaden. Daarbij is het belangrijk om voorzichtig te zijn en goede antivirussoftware te hebben. Wanneer je met Google zoekt op rom in combinatie met het platform van je keuze, is de bovenste zoekopdracht meestal al raak.

Sla de games die je wilt kunnen spelen op je computer op. Het maakt niet uit waar je de map maakt met daarin de roms, zolang je maar weet welke map het is. In dit voorbeeld hebben wij de map ROMs gemaakt op de C-schijf. Om het overzicht te bewaren is het ook handig om per emulatieplatform een map aan te maken. Dus wanneer je roms hebt voor een PlayStation, maak dan binnen ROMs een map PlayStation aan en plaats daar de bestanden voor de PlayStation in. Zo voorkom je dat het na verloop van tijd een enorme puinbak wordt.

©PXimport

Zijn roms legaal?

Tegenwoordig kun je eenvoudig aan roms komen, ook voor relatief nieuwe spelcomputers als de PlayStation 2 en Nintendo GameCube. Dat betekent echter niet dat het downloaden van roms legaal is, zelfs niet als je de originele games in bezit hebt. Bedrijven als Nintendo zien de opkomst van roms als een bedreiging voor de auteursrechten van game-ontwikkelaars en geven aan dat je met het downloaden, kopiëren en distribueren van games aan copyrightschending doet. Wanneer je voorzorgsmaatregelen neemt en op kleine schaal oudere roms downloadt, achten we de kans dat je hiervoor beboet wordt niet groot. Garanties dat je veilig bent zijn er echter niet. Het veiligst ben je als je zelf roms maakt van je games, daarvoor zijn veel handige manieren te vinden op internet. Of je maakt gebruik van homebrew-games. Dit zijn niet-commerciële spellen gemaakt door thuisontwikkelaars, die je legaal en gratis kunt spelen.

©PXimport

05 Roms en emulators instellen

De volgende stap is RetroArch laten weten waar het programma de spellen kan vinden die je wilt spelen. Navigeer daarvoor naar Settings / Directory / File Browser Dir en selecteer de hoofdmap waarin je de rom-bestanden hebt geplaatst. De installatie van RetroArch bevat nog niet direct de emulators, deze dien je zelf te installeren (dat kan gelukkig via de interface zelf). De reden daarvoor is dat er zo ongelooflijk veel emulators zijn en het programma onnodig zwaar zou worden met alle emulators. Meer dan de helft ervan zul je toch niet gebruiken.

Om te bepalen welke emulators je wilt installeren, navigeer je in het hoofdmenu van RetroArch naar Load Core en vervolgens naar Download Core. Kies hier de emulator die je wilt installeren en druk op Enter. Vervolgens wordt de betreffende emulator gedownload. Doe dit voor alle emulators die je wilt downloaden.

©PXimport

06 Games starten met RetroArch

Om nu een rom te kunnen starten, moet RetroArch ten eerste weten welke emulator er moet worden gestart en vervolgens welk spel daarmee geopend moet worden. Je doet dit door in het hoofdmenu van RetroArch te navigeren naar Load Core en één van de emulators te selecteren die je hebt gedownload. De emulator wordt nu in het geheugen geladen. Vervolgens navigeer je naar Load Content en selecteer je de rom van het spel dat je wilt spelen. Druk op Enter en voilà, het spel zal worden gestart.

07 Games starten met EmulationStation

Het is natuurlijk best een gedoe om voor elk platform en elk spel dit afzonderlijk te moeten doen. Dat is waar EmulationStation om de hoek komt kijken, want daarmee zorg je ervoor dat je al deze handelingen kunt automatiseren via een grafische interface. Wanneer je EmulationStation hebt gedownload en gestart, dan krijg je direct een foutmelding. De reden daarvoor is dat je eerst wat instellingen zult moeten aanpassen voor je aan de slag kunt. EmulationStation heeft in de gebruikersmap op je pc een map aangemaakt genaamd .emulationstation. Navigeer naar deze map en open het bestand es_systems.cfg in Kladblok. Je ziet nu een voorbeeld van de informatie die je moet verstrekken (in XML-formaat). Dit lijkt heel ingewikkeld, maar is in de basis heel eenvoudig. Voor elk platform dat je wilt toevoegen plaats je de volgende informatie tussen de <systemList> en </systemList> tags.

<system>
<name>snes</name>
<fullname>Super Nintendo</fullname>
<path>C:\ROMs\SNES</path>
<extension>.sfc .SFC</extension>
<command>C:\RetroArch\retroarch.exe -L C:\RetroArch\cores\bsnes_balanced_libretro.dll “%ROM_RAW%”</command>
<platform>snes</platform>
<theme>snes</theme>
</system>
















































































































Uiteraard dien je de informatie aan te passen voor het platform van je keuze. Belangrijk in deze informatie is het pad naar de locatie van de roms en het pad naar RetroArch. Zorg dat deze overeenkomen met de locaties waar je de roms hebt geplaatst en waar je RetroArch hebt geïnstalleerd. Bij <fullname> vul je de naam in die jij in het menu wilt zien. Wat je invult bij <name> <platform> en <theme> zijn simpelweg de namen van de platform zonder hoofdletters, zoals amiga, dreamcast, psp enzovoort. Bij <extension> vul je de extensies van je ROM-bestanden in, dit kan .sfc zijn maar ook .smc enzovoort, afhankelijk van waar je je roms downloadt.

©PXimport

08 Controller configureren

Wanneer je EmulationStation voor de eerste keer start, krijg je de melding dat er geen controller is geconfigureerd. Dit is misschien wat verwarrend omdat je dit bij het configureren van RetroArch al hebt gedaan, maar vergeet niet dat RetroArch en EmulationStation twee verschillende programma’s zijn. De configuratie die je nu doet, is bedoeld voor EmulationStation en staat los van wat je in RetroArch deed. Het configureren is overigens erg eenvoudig, bekijk de teksten op het scherm en druk de knop op de controller (of toets op het toetsenbord) in die je daaraan wilt verbinden. Heb je het fout gedaan? Geen probleem, wanneer je in de map .emulationstation het bestand es_input.cfg verwijdert, kun je de controller opnieuw configureren. Ook hier geldt dat het toetsenbord ook een controller kan zijn.

©PXimport

09 Informatie aanvullen

Wanneer je de controller hebt geconfigureerd, wordt EmulationStation gestart en zie je de platformen staan die je hebt geïnstalleerd. Voor we gaan spelen, passen we nog één klein dingetje aan, want het downloaden van roms is net als het downloaden van mp3’s: de bestandsinformatie is soms een zooitje. Gelukkig is er een functie ingebouwd in EmulationStation genaamd scraper, die aan de hand van de naam van de rom de juiste informatie kan downloaden. Dit maakt het navigeren door het systeem een stuk prettiger. Druk in het hoofdmenu van EmulationStation op de knop of toets die je hebt geconfigureerd als Start en kies vervolgens voor Scraper. Je kunt nu de bron kiezen waarvan je de informatie wilt downloaden (de standaardbron is prima) en vervolgens kiezen voor Scrape now. Per spel wordt er nu gezocht naar de bijbehorende afbeelding en informatie en kun je aangeven of je het met die informatie eens bent. Dat is natuurlijk wel even wat werk, maar als je straks honderden games hebt om te spelen, ben je blij dat je een beetje overzicht hebt.

©PXimport

10 Games spelen

Je hebt nu alles geconfigureerd en kunt eindelijk aan de slag met je games. Wanneer je met EmulationStation aan de slag gaat, zul je meteen merken waarom het zo de moeite waard was om dit allemaal te configureren. Je kunt moeiteloos schakelen tussen verschillende platformen en games, zonder dat je daar telkens iets voor hoeft in te laden. In werkelijkheid gebeurt dat inladen nog steeds, maar dat wordt op de achtergrond gedaan zodat jij er geen last meer van hebt. De meeste spellen die je downloadt werken als een trein, al kan het voorkomen dat een spel niet helemaal naar behoren functioneert. Dat ligt vaak eerder aan de rom dan aan de emulator, probeer in dat geval een andere rom te zoeken. Veel speelplezier!

©PXimport

▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 betaalbare digitale waterpassen met laser
© ID.nl
Huis

Waar voor je geld: 5 betaalbare digitale waterpassen met laser

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Deze zomer klussen? Goed gereedschap is dan onontbeerlijk. Ee digitale waterpas bijvoorbeeld, ook wel kruislijnlaser genoemd. Dankzij een duidelijke lijn van laserlicht kun je alles mooi waterpas ophangen, zetten of plaatsen.

Een digitale waterpas met laser, ook wel kruislijnlaser genoemd, helpt je om alles perfect recht of waterpas te krijgen, bijvoorbeeld bij het ophangen van een schilderij, het plaatsen van een plank of het tegelen van een muur. De ingebouwde laser projecteert een strakke lijn op de muur, zodat je grotere afstanden gemakkelijk kunt uitlijnen zonder steeds opnieuw te hoeven meten. Handig bij het klussen, verbouwen of inrichten van je huis! Wij vonden vijf betaalbare kruislijnlasers.

Kapro Prolaser 862GS

Deze Kapro Prolaser 862GS verrast met een opvallend groen laserlijn die beter zichtbaar is in fel licht, perfect voor binnen én buiten gebruik. Hij werkt tot zo’n 20 m met indrukwekkende nauwkeurigheid van ± 0,2 mm/m en een zelfnivelleringsbereik van ± 3°. Je krijgt er zelfs een mini‑statief bij, waardoor je meteen aan de slag kunt. Compact, lichtgewicht – maar gebouwd om te presteren onder uiteenlopende omstandigheden dankzij zijn IP 54‑behuizing en lange batterijduur. Een slimme keuze voor wie zowel gemak als zichtbaarheid wil tijdens precisiewerk.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,4 mm / meter
Automatische correctie: ± 3 °
Lijnzichtbaarheid: 20 meter
Stroombron: 2x AA-batterij

Parkside PKLL 7 D3

De Parkside PKLL 7 D3 is een betaalbare instapper die verrassend veel kan. Hij projecteert kruislijnen met automatische nivellering tot ± 4° en werkt tot ca. 7  meter afstand. Uniek is de mogelijkheid om de lasers onder vaste hoeken te projecteren – handig bij creatief-imaginair werk of wanneer precieze hoeken nodig zijn zonder automatisch corrigerend niveau. Hij is compact, licht en ideaal voor gebruik bij kleine klussen in huis. De nauwkeurigheid van deze kruislijnlaser is met een afwijking van 0,8 mm per meter echter wel iets minder goed, iets om rekening mee te houden.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,8 mm / meter
Automatische correctie:
Lijnzichtbaarheid: 7 meter
Stroombron: 2xAA-batterij

Makita SK105DZ

Deze Makita projecteert heldere rode lijnen tot 25 meter, ideaal voor zowel horizontale als verticale lijnprojectie. Dankzij de zelfnivellerende functie hoef je je nooit druk te maken over scheve hoeken: hij corrigeert automatisch tot zo'n 4° graden. Deze Makita werkt op en afzonderlijk te verkrijgen 12Volt CXT-accu. De nauwkeurigheid van de SK105DZ is met een afwijking van 0,3 mm per meter erg goed.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,3 mm / meter
Automatische correctie:
Lijnzichtbaarheid: 25 meter
Stroombron: Accu

Stanley STHT77502-1 Cross 90

Deze Stanley Cross 90 projecteert naast een horizontale en verticale ook nog een extra verticale lijn op exact 90°, waardoor hij ideaal is voor bijvoorbeeld tegelwerk, vloeren en het netjes uitlijnen van tussenschotten. De automatische nivellering zorgt voor een precieze uitlijning zonder gedoe. Een uitstekende keuze voor wie professioneel resultaat wil zonder poespas.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,5 mm / meter
Automatische correctie: ± 4°
Bereik: 12 meter
Stroombron: 2xAA-batterij

Bosch Universal Level 2

De Bosch Universal Level 2 biedt drie handige modi: kruislijnen met automatische nivellering, verticale lijnen met puntenfunctie of een hellingsmodus voor schuine uitlijning. Dankzij de heldere rode laserstraal en de intuïtieve bediening ervaar je snel gemak en nauwkeurigheid. Compleet geleverd inclusief batterijen en opberghoes.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,5 mm / meter
Automatische correctie: 4 °
Lijnzichtbaarheid: 10 meter
Stroombron: 3xAA-batterij

▼ Volgende artikel
Windows 11 installeren zonder Microsoft-account? Zo omzeil je de blokkade
© MG | ID.nl
Huis

Windows 11 installeren zonder Microsoft-account? Zo omzeil je de blokkade

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Microsoft vraagt in Windows 11 standaard om een Microsoft-account.

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

Via een opdrachtprompt tijdens de installatieproductie van Windows 11 kunnen we de blokkade voor het aanmaken van een gewoon account omzeilen.

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Met behulp van de opdracht start ms-cxh:localonly kunnen we toch een normaal account.

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt iedere accountnaam gebruiken die je wenst, en een wachtwoord opgeven hoeft nu nog niet.

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Via het Startmenu vraag je de eigenschappen van je account op.

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Klik op het onderdeel Wachtwoord om een wachtwoord toe te voegen aan je account.

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Hier geef je je wachtwoord op. De wachtwoordhint (geheugensteun) mag niet ook je wachtwoord.

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.