De Wii U is een console voor fijnproevers. Nee, je vindt er niet de nieuwste third party-toppers. Maar tegelijkertijd is dat de stille kracht van Nintendo's console: de Wii U zet je aan om een stel unieke games te spelen die nergens anders op verkrijgbaar zijn.

En wat dat betreft heeft Nintendo samen met enkele andere studio's de afgelopen paar jaar indrukwekkend werk afgeleverd. Niet alleen huisvest de Wii U enkele games die zonder twijfel de beste in de serie genoemd mogen worden, ook zijn er enkele nieuwe en unieke games voor gecreëerd die in niemands verzameling zouden misstaan. Hier volgen, in willekeurige volgorde, tien Wii U-games die je een torenhoge berg aan speelplezier opleveren.

Mario Kart 8

Sinds Mario Kart 64 zijn de meningen eigenlijk altijd wel verdeeld over de kwaliteit van de nieuwe delen in de populaire kartreeks. Mario Kart 64 zou te langdradige tracks hebben, Mario Kart Wii een onprecieze besturing en Double Dash is de vreemde eend in de bijt. Maar over Mario Kart 8 is eigenlijk iedereen het wel eens: het spel loopt over van de kwaliteit. 32 goed gebalanceerde tracks (en zestien extra parkoersen voor degenen die geld uit willen geven voor de dlc), een lawine aan personages en karts, een goed werkende online modus en als kers op de taart is de game grafisch ook nog eens een hoogvlieger. Het enige dat mist is een goede, klassieke battle-modus.

©PXimport

Draag je Mario Kart ook maar enigszins een warm hart toe en heb je nog geen Wii U, dan is dit het moment om Nintendo's nieuwste spelcomputer in huis te halen.

Pikmin 3

De eerste Pikmin op de GameCube was kort, maar door de tijdslimiet superspannend en één van de weinige games die het rts-genre wist te laten werken op consoles. Pikmin 2 was veel groter, maar door het verwijderen van de tijdslimiet verdween ook de spanningsboog. Pikmin 3 combineert het beste van beide werelden en gooit daar nog een hoop extra features tegenaan. Nieuwe Pikmin-soorten en drie leiders om tussen te kiezen zorgen ervoor dat elke leunstoelgeneraal kan smullen van misschien wel de meest uitdagende game die Nintendo zelf in jaren heeft gemaakt. De graphics maken misschien nog wel de meeste indruk: nog nooit heeft digitaal fruit ervoor gezorgd dat het water ons zo in de mond liep.

©PXimport

Pikmin 3 voelt als de volgende stap in de franchise: een perfect uitgebalanceerd spel dat je zo'n vijftien uur zoethoudt en een uitermate bevredigende learning curve kent.

Bayonetta 2

Het was één van de grootste rellen op internetfora de afgelopen maanden: het vervolg op Bayonetta, een lieveling van vele hardcore gamers, kwam exclusief naar de Wii U. Wat mensen niet leken te beseffen is dat dit vervolg nooit was uitgebracht als Nintendo de mannen van PlatinumGames niet financieel te hulp waren geschoten. Dit vervolg pakt wat het origineel zo goed maakt en borduurt daar op verder: nog meer moves, nog snellere en preciezere besturing (met de Wii U Pro Controller als het even kan) en ook de tussenfilmpjes zijn weer zo belachelijk dat ze goed worden. In één klap is de Wii U de console met de beste actie-hack 'n slash-game.

©PXimport

Zo revolutionair als zijn voorganger is Bayonetta 2 niet. Wel net zo bevredigend, wild en uitdagend.

Super Mario Maker

Wat is er nog leuker dan een Super Mario-platformer spelen? Zelf je eigen Super Mario-platformer maken natuurlijk! Met Super Mario Maker liet Nintendo de droom van miljoenen spelers in vervulling gaan. Dankzij een groot scala aan items, platforms en mogelijkheden kunnen spelers hun eigen 2D-levels gebaseerd op Super Mario Bros., Super Mario Bros. 3, Super Mario World en New Super Mario Bros. maken. Minstens zo leuk is het spelen van de vele beschikbare levels van andere spelers, waar genoeg origineel materiaal tussenzit. Dat is wel even zoeken, maar gelukkig heeft Nintendo inmiddels een website gelanceerd wat het zoeken makkelijker maakt. Sowieso is de post-release support van Nintendo uitstekend, en zijn na release veelgevraagde extra opties (waaronder een checkpoint) gratis toegevoegd.

©PXimport

Super Mario Maker is een waanzinnig leuke en toegankelijke manier om zelf aan de slag te gaan met dertig jaar Mario.

Super Mario 3D World

Waar de Wii U excelleert in 2D-platformers, daar is het 3D-platformgenre (net als op alle andere consoles) gruwelijk ondervertegenwoordigd. Super Mario 3D World lijkt in eerste instantie niet meteen de oplossing, omdat de levels in deze game minder open zijn dan die van Super Mario 64 of zelfs van Super Mario Galaxy. Speel de game wat langer en het besef groeit dat dít precies is hoe Mario in 3D moet functioneren: strak ontworpen levels die je naar het einddoel loodsen en onderweg constant vliegensvlugge platformuitdagingen bieden. Vooral verderop in de game wordt de moeilijkheidsgraad in een bizar tempo opgevoerd. Voor iedereen die schreeuwt dat er geen uitdaging meer zit in Mario-games: handjes omhoog wie het allerlaatste level in 3D World heeft uitgespeeld. Een multiplayerstand voor vier spelers maakt het geheel af.

©PXimport

Super Mario 3D World is een ijzersterk en prachtig ogend vervolg op 3D Land, maar na de duizelingwekkende hoogtes van de Galaxy-games voelt deze consoleplatformer toch als een stapje terug.

The Wonderful 101

Bayonetta 2 is niet de enige Platinum-game op de Wii U. Daarvoor verscheen al The Wonderful 101, dat zich nog het beste laat omschrijven als een kruising tussen Pikmin en Viewtiful Joe. Vanuit een isometrisch perspectief besturen spelers maximaal honderd helden, die samen functioneren als gigantisch wapen tegen de vele buitenaardse slechteriken die de spelwereld huisvest. The Wonderful 101 is typisch zo'n game die makkelijk te spelen is, maar verschrikkelijk moeilijk om écht onder de knie te krijgen. Talloze moves waarvoor gekke tekeningen op de GamePad gemaakt moet worden, knotsgekke tussenfilmpjes die alleen uit het brein van Japanse ontwikkelaars kunnen komen en kleurrijke graphics die de miniatuurstad in de game laat ogen als verrukkelijk snoepgoed of de coolste Lego die je ooit hebt gezien: The Wonderful 101 mag geen zelfrespecterende gamer missen. Daarom vinden we het ook zo zonde dat het spel nauwelijks heeft verkocht.

©PXimport

Laat je niet misleiden door het kinderlijke uiterlijk van The Wonderful 101, deze game past namelijk perfect in het (volwassen) straatje van ontwikkelaar Platinum Games.

Donkey Kong Country: Tropical Freeze

Met Donkey Kong Country Returns op de Wii wist Metroid Prime-ontwikkelaar Retro Studios de platformreeks die synoniem staat met Rare al zijn eigen te maken, maar met Tropical Freeze verfijnt de studio de gameplay tot in de kleinste details. De platformlevels in Tropical Freeze zijn lang en uitdagend, grafisch is dit één van de mooiste 2D-plarformers ooit en voormalige Rare-componist David Wise verzorgt de prachtige digitale deuntjes. Retro lijkt vooral goed door te hebben dat Donkey Kong een grote, krachtige aap is en zo laat hij zich ook besturen. Levels zijn daarnaast nog eens met time trials in het achterhoofd opgebouwd, wat de gameplay een ritmisch gevoel meegeeft. De toevoeging van Cranky Kong als speelbaar personage zorgt tenslotte voor de nodige afwisseling.

©PXimport

Met Donkey Kong Country: Tropical Freeze toont Nintendo dat het nog steeds het beste weet hoe een uitstekende platformer gemaakt wordt.

Super Smash Bros. Wii U

Eigenlijk behoeft deze reeks geen introductie meer, maar voor de zekerheid: diverse Nintendo-personages slaan elkaar tot moes. De Wii U-versie lijkt de juiste balans te vinden tussen het tactische vechten uit de eerste games en de overdaad aan opties uit de Wii-versie. Met third party-personages als Pac-Man en Mega Man is het plaatje compleet. Ook uniek: met deze game introduceerde Nintendo de amiibo, kleine beeldjes van Nintendo-personages die niet alleen leuk zijn om in deze (en andere) games(s) in te scannen, maar die ook nog eens prachtig op een plank boven je televisie staan.

©PXimport

De Wii U-versie van Super Smash Bros. is zonder twijfel de meest gevulde van allemaal.

Xenoblade Chronicles X

Xenoblade Chronicles X is als een onstuimige kinderdroom waarin grote robots, dinosaurussen en aliens allemaal samenkomen op een planeet vol wilde en adembenemende locaties. Het klinkt idioot, maar het werkt uitstekend. Nou ja, op wat kleine misstappen na dan (slecht leesbare tekst tot aan repetitieve missiedoelen). Tocht blijft het een monumentale game waar je eenvoudig meer dan honderd uur gameplay uit kunt halen. De planeet is zo groot en goed gevuld, dat zelfs de meest doorgewinterde scifi-padvinder potentiële ontdekkingen over het hoofd kan zien. En mocht je na een godsgruwelijk aantal uren het meeste echt gezien hebben, dan kun je altijd nog de speciale multiplayermissies vrijspelen en voltooien.

©PXimport

Xenoblade Chronicles X staat garant voor uren en uren speelplezier.

Splatoon

Laat het maar aan Nintendo over om een geheel eigen draai aan een genre te geven. Deze team-based shooter heeft geen kogels. In plaats daarvan schiet je met verf en moet je het level zoveel mogelijk van de verfkleur van je eigen team voorzien. Maar er is een twist: je bent een Inktlink, wat zoveel inhoudt als dat je in een inktvis kunt veranderen die vervolgens door de verf heen kan zwemmen. Zo bereik je voorheen onbereikbare plekken. Vooral de support van Nintendo laat deze titel in het oog springen. Waar de inhoud bij lancering nog een beetje tegenviel, daar brengt Nintendo sindsdien constant nieuwe modi, maps en wapens uit. Geheel gratis. Dat vinden wij Nederlanders fijn.

©PXimport

Met Splatoon geeft Nintendo een eigenzinnige draai aan het shootergenre.

Eervolle vermeldingen

Op de redactie hebben we ellenlange gesprekken gevoerd over welke games in deze lijst moesten komen te staan. Hoewel de Wii U niet uitpuilt van releases, waren er toch genoeg games die het helaas net niet hebben gehaald. De games die we wel graag terug hadden gezien in deze lijst, maar net zijn afgevallen, zijn: Rayman: Legends, The Legend of Zelda: The Wind Waker HD, Shovel Knight, Affordable Space Adventures, Yoshi's Woolly World, Captain Toad: Treasure Tracker, ZombiU en Monster Hunter 3: Ultimate.

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Gamer.nl

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.