De Wii U is een console voor fijnproevers. Nee, je vindt er niet de nieuwste third party-toppers. Maar tegelijkertijd is dat de stille kracht van Nintendo's console: de Wii U zet je aan om een stel unieke games te spelen die nergens anders op verkrijgbaar zijn.

En wat dat betreft heeft Nintendo samen met enkele andere studio's de afgelopen paar jaar indrukwekkend werk afgeleverd. Niet alleen huisvest de Wii U enkele games die zonder twijfel de beste in de serie genoemd mogen worden, ook zijn er enkele nieuwe en unieke games voor gecreëerd die in niemands verzameling zouden misstaan. Hier volgen, in willekeurige volgorde, tien Wii U-games die je een torenhoge berg aan speelplezier opleveren.

Mario Kart 8

Sinds Mario Kart 64 zijn de meningen eigenlijk altijd wel verdeeld over de kwaliteit van de nieuwe delen in de populaire kartreeks. Mario Kart 64 zou te langdradige tracks hebben, Mario Kart Wii een onprecieze besturing en Double Dash is de vreemde eend in de bijt. Maar over Mario Kart 8 is eigenlijk iedereen het wel eens: het spel loopt over van de kwaliteit. 32 goed gebalanceerde tracks (en zestien extra parkoersen voor degenen die geld uit willen geven voor de dlc), een lawine aan personages en karts, een goed werkende online modus en als kers op de taart is de game grafisch ook nog eens een hoogvlieger. Het enige dat mist is een goede, klassieke battle-modus.

©PXimport

Draag je Mario Kart ook maar enigszins een warm hart toe en heb je nog geen Wii U, dan is dit het moment om Nintendo's nieuwste spelcomputer in huis te halen.

Pikmin 3

De eerste Pikmin op de GameCube was kort, maar door de tijdslimiet superspannend en één van de weinige games die het rts-genre wist te laten werken op consoles. Pikmin 2 was veel groter, maar door het verwijderen van de tijdslimiet verdween ook de spanningsboog. Pikmin 3 combineert het beste van beide werelden en gooit daar nog een hoop extra features tegenaan. Nieuwe Pikmin-soorten en drie leiders om tussen te kiezen zorgen ervoor dat elke leunstoelgeneraal kan smullen van misschien wel de meest uitdagende game die Nintendo zelf in jaren heeft gemaakt. De graphics maken misschien nog wel de meeste indruk: nog nooit heeft digitaal fruit ervoor gezorgd dat het water ons zo in de mond liep.

©PXimport

Pikmin 3 voelt als de volgende stap in de franchise: een perfect uitgebalanceerd spel dat je zo'n vijftien uur zoethoudt en een uitermate bevredigende learning curve kent.

Bayonetta 2

Het was één van de grootste rellen op internetfora de afgelopen maanden: het vervolg op Bayonetta, een lieveling van vele hardcore gamers, kwam exclusief naar de Wii U. Wat mensen niet leken te beseffen is dat dit vervolg nooit was uitgebracht als Nintendo de mannen van PlatinumGames niet financieel te hulp waren geschoten. Dit vervolg pakt wat het origineel zo goed maakt en borduurt daar op verder: nog meer moves, nog snellere en preciezere besturing (met de Wii U Pro Controller als het even kan) en ook de tussenfilmpjes zijn weer zo belachelijk dat ze goed worden. In één klap is de Wii U de console met de beste actie-hack 'n slash-game.

©PXimport

Zo revolutionair als zijn voorganger is Bayonetta 2 niet. Wel net zo bevredigend, wild en uitdagend.

Super Mario Maker

Wat is er nog leuker dan een Super Mario-platformer spelen? Zelf je eigen Super Mario-platformer maken natuurlijk! Met Super Mario Maker liet Nintendo de droom van miljoenen spelers in vervulling gaan. Dankzij een groot scala aan items, platforms en mogelijkheden kunnen spelers hun eigen 2D-levels gebaseerd op Super Mario Bros., Super Mario Bros. 3, Super Mario World en New Super Mario Bros. maken. Minstens zo leuk is het spelen van de vele beschikbare levels van andere spelers, waar genoeg origineel materiaal tussenzit. Dat is wel even zoeken, maar gelukkig heeft Nintendo inmiddels een website gelanceerd wat het zoeken makkelijker maakt. Sowieso is de post-release support van Nintendo uitstekend, en zijn na release veelgevraagde extra opties (waaronder een checkpoint) gratis toegevoegd.

©PXimport

Super Mario Maker is een waanzinnig leuke en toegankelijke manier om zelf aan de slag te gaan met dertig jaar Mario.

Super Mario 3D World

Waar de Wii U excelleert in 2D-platformers, daar is het 3D-platformgenre (net als op alle andere consoles) gruwelijk ondervertegenwoordigd. Super Mario 3D World lijkt in eerste instantie niet meteen de oplossing, omdat de levels in deze game minder open zijn dan die van Super Mario 64 of zelfs van Super Mario Galaxy. Speel de game wat langer en het besef groeit dat dít precies is hoe Mario in 3D moet functioneren: strak ontworpen levels die je naar het einddoel loodsen en onderweg constant vliegensvlugge platformuitdagingen bieden. Vooral verderop in de game wordt de moeilijkheidsgraad in een bizar tempo opgevoerd. Voor iedereen die schreeuwt dat er geen uitdaging meer zit in Mario-games: handjes omhoog wie het allerlaatste level in 3D World heeft uitgespeeld. Een multiplayerstand voor vier spelers maakt het geheel af.

©PXimport

Super Mario 3D World is een ijzersterk en prachtig ogend vervolg op 3D Land, maar na de duizelingwekkende hoogtes van de Galaxy-games voelt deze consoleplatformer toch als een stapje terug.

The Wonderful 101

Bayonetta 2 is niet de enige Platinum-game op de Wii U. Daarvoor verscheen al The Wonderful 101, dat zich nog het beste laat omschrijven als een kruising tussen Pikmin en Viewtiful Joe. Vanuit een isometrisch perspectief besturen spelers maximaal honderd helden, die samen functioneren als gigantisch wapen tegen de vele buitenaardse slechteriken die de spelwereld huisvest. The Wonderful 101 is typisch zo'n game die makkelijk te spelen is, maar verschrikkelijk moeilijk om écht onder de knie te krijgen. Talloze moves waarvoor gekke tekeningen op de GamePad gemaakt moet worden, knotsgekke tussenfilmpjes die alleen uit het brein van Japanse ontwikkelaars kunnen komen en kleurrijke graphics die de miniatuurstad in de game laat ogen als verrukkelijk snoepgoed of de coolste Lego die je ooit hebt gezien: The Wonderful 101 mag geen zelfrespecterende gamer missen. Daarom vinden we het ook zo zonde dat het spel nauwelijks heeft verkocht.

©PXimport

Laat je niet misleiden door het kinderlijke uiterlijk van The Wonderful 101, deze game past namelijk perfect in het (volwassen) straatje van ontwikkelaar Platinum Games.

Donkey Kong Country: Tropical Freeze

Met Donkey Kong Country Returns op de Wii wist Metroid Prime-ontwikkelaar Retro Studios de platformreeks die synoniem staat met Rare al zijn eigen te maken, maar met Tropical Freeze verfijnt de studio de gameplay tot in de kleinste details. De platformlevels in Tropical Freeze zijn lang en uitdagend, grafisch is dit één van de mooiste 2D-plarformers ooit en voormalige Rare-componist David Wise verzorgt de prachtige digitale deuntjes. Retro lijkt vooral goed door te hebben dat Donkey Kong een grote, krachtige aap is en zo laat hij zich ook besturen. Levels zijn daarnaast nog eens met time trials in het achterhoofd opgebouwd, wat de gameplay een ritmisch gevoel meegeeft. De toevoeging van Cranky Kong als speelbaar personage zorgt tenslotte voor de nodige afwisseling.

©PXimport

Met Donkey Kong Country: Tropical Freeze toont Nintendo dat het nog steeds het beste weet hoe een uitstekende platformer gemaakt wordt.

Super Smash Bros. Wii U

Eigenlijk behoeft deze reeks geen introductie meer, maar voor de zekerheid: diverse Nintendo-personages slaan elkaar tot moes. De Wii U-versie lijkt de juiste balans te vinden tussen het tactische vechten uit de eerste games en de overdaad aan opties uit de Wii-versie. Met third party-personages als Pac-Man en Mega Man is het plaatje compleet. Ook uniek: met deze game introduceerde Nintendo de amiibo, kleine beeldjes van Nintendo-personages die niet alleen leuk zijn om in deze (en andere) games(s) in te scannen, maar die ook nog eens prachtig op een plank boven je televisie staan.

©PXimport

De Wii U-versie van Super Smash Bros. is zonder twijfel de meest gevulde van allemaal.

Xenoblade Chronicles X

Xenoblade Chronicles X is als een onstuimige kinderdroom waarin grote robots, dinosaurussen en aliens allemaal samenkomen op een planeet vol wilde en adembenemende locaties. Het klinkt idioot, maar het werkt uitstekend. Nou ja, op wat kleine misstappen na dan (slecht leesbare tekst tot aan repetitieve missiedoelen). Tocht blijft het een monumentale game waar je eenvoudig meer dan honderd uur gameplay uit kunt halen. De planeet is zo groot en goed gevuld, dat zelfs de meest doorgewinterde scifi-padvinder potentiële ontdekkingen over het hoofd kan zien. En mocht je na een godsgruwelijk aantal uren het meeste echt gezien hebben, dan kun je altijd nog de speciale multiplayermissies vrijspelen en voltooien.

©PXimport

Xenoblade Chronicles X staat garant voor uren en uren speelplezier.

Splatoon

Laat het maar aan Nintendo over om een geheel eigen draai aan een genre te geven. Deze team-based shooter heeft geen kogels. In plaats daarvan schiet je met verf en moet je het level zoveel mogelijk van de verfkleur van je eigen team voorzien. Maar er is een twist: je bent een Inktlink, wat zoveel inhoudt als dat je in een inktvis kunt veranderen die vervolgens door de verf heen kan zwemmen. Zo bereik je voorheen onbereikbare plekken. Vooral de support van Nintendo laat deze titel in het oog springen. Waar de inhoud bij lancering nog een beetje tegenviel, daar brengt Nintendo sindsdien constant nieuwe modi, maps en wapens uit. Geheel gratis. Dat vinden wij Nederlanders fijn.

©PXimport

Met Splatoon geeft Nintendo een eigenzinnige draai aan het shootergenre.

Eervolle vermeldingen

Op de redactie hebben we ellenlange gesprekken gevoerd over welke games in deze lijst moesten komen te staan. Hoewel de Wii U niet uitpuilt van releases, waren er toch genoeg games die het helaas net niet hebben gehaald. De games die we wel graag terug hadden gezien in deze lijst, maar net zijn afgevallen, zijn: Rayman: Legends, The Legend of Zelda: The Wind Waker HD, Shovel Knight, Affordable Space Adventures, Yoshi's Woolly World, Captain Toad: Treasure Tracker, ZombiU en Monster Hunter 3: Ultimate.

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Gamer.nl

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.