Veel Windows-gebruikers weten het niet, maar Windows 10 bevat een functie waarmee je een complete back-up van je Windows-partitie kunt maken. Zo stel je je besturingssysteem veilig en kun je deze weer eenvoudig herstellen als de computer niet meer wil starten. Zo maak je een systeemkopie in Windows 10.

Een systeemkopie bestaat uit de Windows 10-partitie en de opstartpartities die nodig zijn om het besturingssysteem te starten. Het is verstandig om daar regelmatig een back-up van te maken. Je hebt dan altijd een veilige kopie en het scheelt weer veel werk: je hoeft Windows 10 en al je programma’s, instellingen en andere zaken niet opnieuw te installeren – alles zit immers in de systeemkopie. Om weer een werkend systeem te krijgen, hoef je alleen maar de systeemkopie terug te zetten.

01 Systeemkopie maken

In Windows 10 zit het maken van een systeemkopie wat verstopt, net als de andere back-upopties. De snelste methode om de functie voor het maken van een systeemkopie te openen, is door in het startscherm de opdracht sdclt te typen gevolgd door Enter. Vervolgens zie je in het linkerdeel de optie Een systeemkopie maken staan. Klik erop om de procedure op te starten.

©PXimport

02 Locatie kiezen

Wanneer het scherm voor het maken van een systeemkopie wordt weergegeven, krijg je de keuze uit verschillende locaties waar je de back-up van de systeemkopie kunt opslaan: op een externe harde schijf, op dvd’s of op een netwerklocatie. Zowel een externe harde schijf als een netwerklocatie is hier een prima locatie voor, maar we raden je af om de back-up weg te schrijven naar dvd’s. De systeemkopie past namelijk sowieso nooit op één enkele dvd van 4,5 GB. Om een volledige back-up te maken, zou je weleens tientallen dvd’s nodig kunnen hebben voor alle partities. Kortom: dat is echt geen optie. Kies dus voor een externe harde schijf of een netwerklocatie, zoals een nas; dat gaat sneller en is minder foutgevoelig.

©PXimport

Hoe groot wordt je systeemkopie?

03 Opslaan op een nas

In dit voorbeeld maken we gebruik van een nas om de back-up van de systeemkopie op te slaan, maar de stappen voor het maken van een systeemkopie op een externe harde schijf (de eerste optie in de lijst) zijn vrijwel gelijk. We kiezen nu voor de optie Op een netwerklocatie. Via de knop Selecteren blader je vervolgens naar een netwerklocatie.

©PXimport

04 Locatie verifiëren

Nadat de locatie is geverifieerd – Windows 10 controleert eerst of de opgegeven locatie toegankelijk is met de opgegeven gebruikersnaam en het wachtwoord – klik je op de knop Volgende om de back-up te starten. Het maken van de systeemkopie kan enige tijd duren, afhankelijk van de grootte van de partitie(s), en van de snelheid van je computer en netwerkverbinding. Nadat de back-up klaar is, komt Windows 10 direct met de vraag of je ook meteen een systeemherstelschijf wilt maken. Uiteraard kun je hier voor Ja kiezen, maar let wel: je maakt hiermee alléén een opstart-dvd. Je moet dus wel over een dvd-station beschikken.

©PXimport

05 Systeemkopie terugzetten

Mocht je computer om wat voor reden niet meer opstarten, dan heb je nu een veilige en complete back-up en kun je in geval van nood de gemaakte systeemkopie herstellen via een opstartmedium van Windows 10. Dat kan bijvoorbeeld via de installatie-dvd of een usb-stick. Een groot voordeel van een systeemkopie ten opzichte van een schone installatie (vanaf een installatiemedium zoals de oorspronkelijke installatie-dvd of -usb-stick van Windows 10) is dat een systeemkopie de huidige status bevat van Windows 10, dus compleet met al je geïnstalleerde programma’s, accountinstellingen en andere zaken die je hebt aangepast in de loop der tijd. Je hoeft niet weer helemaal opnieuw te beginnen met het inrichten van je computer.

06 Systeemherstelstation

Om een systeemkopie te kunnen terugzetten, moet je beschikken over een systeemherstelstation. Met een systeemherstelstation start je de computer op en kies je de eerder gemaakte systeemkopie die hersteld moet worden naar je pc. Er is een aantal manieren waarop je aan een systeemherstelstation kunt komen. De eerste is de meest eenvoudige, dat is namelijk de installatie-dvd of -usb-stick van Windows 10 zelf. Die fungeert namelijk ook als herstelmedium. Heb je deze al? Sla dan de paragrafen 7 tot en met 9 over, en ga direct door naar paragraaf 10 ‘Computer starten vanaf dvd of usb’.

Alleen een herstelstick nodig?

©PXimport

07 Usb-opstartmedium maken

Beschik je niet (meer) over de Windows 10 installatie-dvd of -usb-stick? Geen nood: Microsoft biedt je de mogelijkheid om die opnieuw te downloaden. Daarvoor kun je onder meer gebruikmaken van de Media Creation Tool, die je hier kunt downloaden. Klik op die webpagina op de knop Hulpprogramma nu downloaden. Er wordt nu een programmaatje gedownload met de naam MediaCreationToolxxxx.exe, waarbij bij xxxx voor een bepaald versienummer staat. Dat nummer is voor de instructie verder niet van belang. Nadat de tool is gedownload, dubbelklik je erop om hem te starten. De Media Creation Tool treft wat voorbereidingen. Na enige tijd komt de licentieovereenkomst in beeld: lees die door en accepteer hem met de knop Akkoord. Vervolgens kom je in het deel waar je kunt aangeven wat je wilt doen: Deze pc nu bijwerken of Installatiemedia voor een andere pc maken. Kies de tweede optie.

©PXimport

08 Usb-stick plaatsen

Plaats een usb-stick van minimaal 8 GB in je computer en druk op de knop Volgende. Bij Taal, architectuur en versieselecteren laat je – als de computer waarop je de stick maakt ook de computer is waarvan je een systeemkopie wilt terugzetten – de optie staan op Gebruik de aanbevolen opties voor deze pc. Maak je de usb-stick op een andere computer dan degene die je wilt herstellen, haal dan het vinkje weg en kies bij Architectuur voor Beide, als je niet zeker weet welke versie van Windows 10 het is die je gaat herstellen.

©PXimport

09 Gegevens wegschrijven

Klik nu op Volgende. In ons voorbeeld gaan we een usb-stick maken. Wil je toch liever een dvd? Dan kun je dat hier nog aangeven. Qua herstelopties zit er geen verschil tussen een usb-stick en een dvd-schijf, behalve dan dat niet iedere computer beschikt over een dvd-speler en dat het gebruik van een usb-stick een stuk sneller is. Onze voorkeur gaat hier dus uit naar het maken van een usb-stick. In de volgende stap selecteer je het usb-station en druk je weer op Volgende. De tool gaat nu aan de slag met het binnenhalen van de bestanden die nodig zijn om de usb-stick gereed te maken.

©PXimport

10 Computer starten vanaf dvd of usb

De manier waarop de computer kan worden opgestart vanaf een usb-stick of dvd is per systeem verschillend. Vlak na het verschijnen van het BIOS druk je op de F10, F2 of F12-toets om het bootmenu te openen. Raadpleeg eventueel de handleiding van jouw merk en model computer om te achterhalen hoe je kunt booten vanaf een dvd-schijf of usb. Bij de meeste computers wordt een opstartbaar medium meestal automatisch herkend en zal het systeem direct daarvan opstarten. De opstartbare usb-stick (of dvd) die we hebben aangemaakt via de Media Creation Tool start eerst met een scherm waarin je de taal en toetsenbordinstellingen kunt opgeven. Op zich maakt het niet uit wat je hier invult – we gaan immers Windows 10 niet installeren, maar het opstartmedium straks gebruiken om een systeemkopie terug te zetten. Druk op de knop Volgende. In het scherm dat daarna verschijnt, zie je links onderin de optie Uw computer herstellen staan. Klik hierop om de herstelprocedure in gang te zetten. Na enkele ogenblikken verschijnt een nieuw scherm met meerdere opties. Klik hier op de tweede grote knop Problemen oplossen.

©PXimport

11 Herstellen met installatiekopie

Er verschijnt weer een nieuw scherm met allerlei opties. Als laatste optie zie je Herstellen met installatiekopie staan. Die optie kies je om een eerder gemaakte systeemkopie terug te zetten. Er verschijnt weer een nieuw venster. Dit geeft aan welk besturingssysteem je wilt gaan herstellen met de systeemkopie. Als je meerdere besturingssystemen naast elkaar hebt geïnstalleerd, bijvoorbeeld Windows 7 en Windows 10, dan kan het zijn dat je in dit venster twee besturingssystemen ziet staan. In dat geval kies je dan voor Windows 10, aangezien dat het besturingssysteem is waarvan je een systeemkopie wilt terugzetten.

©PXimport

12 Herstelconsole

Na het selecteren van Windows 10 start de herstelconsole. Afhankelijk van waar jij eerder de systeemkopie van Windows 10 hebt opgeslagen, kan de melding verschillen. Als je de systeemkopie eerder hebt opgeslagen op bijvoorbeeld een externe harde schijf, dan krijg je hier de mogelijkheid om die externe schijf aan te sluiten aan de computer. Is deze aangesloten, kies dan voor de knop Opnieuw.

Heb je geen externe harde schijf gebruikt maar een netwerklocatie, of kan Windows 10 de systeemkopie nog niet vinden, klik dan op Annuleren. Geen nood: de herstelconsole wordt hier niet mee afgesloten, maar je sluit alleen het bovenliggende venster. In het venster Selecteer een systeemkopieback-up kun je straks zelf bladeren naar de locatie van de gemaakte systeemkopie.

©PXimport

13 Systeemkopie zoeken in het thuisnetwerk

Als de hersteltool hier geen bestaande systeemkopie kan vinden, zijn de velden bij Locatie, Datum en tijd en Computer leeg. Via een druk op de knop Volgende komt er wederom een scherm waarin geen back-ups te zien zijn in het overzicht, maar je kunt hier nu wel via de knop Geavanceerd alsnog een locatie opgeven. Kies uit de twee keuzes die je krijgt voor de optie Een systeemkopie zoeken in het netwerk. Op die manier kun je bladeren naar bijvoorbeeld een nas of een map op een andere computer die gedeeld is in het thuisnetwerk.

©PXimport

14 Netwerkpad opgeven

Jammer genoeg is het niet zo dat je eenvoudig met een bladerknop door je netwerk kunt zoeken. Je moet namelijk het directe netwerkpad weten waar je de systeemkopie hebt opgeslagen. Een netwerkpad is een combinatie van een apparaatnaam (bijvoorbeeld een nas of een computer) en een map op dat apparaat. Een netwerkpad begint altijd met twee backslashes, gevolgd door de naam van het apparaat, vervolgens weer een backslash en dan de naam van de map. Bijvoorbeeld: \\mijn-netwerk-nas\backup.

Wanneer je een gedeelde map op een andere computer wilt benaderen, dan moet je ook weten op welke stationsletter de back-up staat. Voor het benaderen van een stationsletter moet je een dollarteken achter de stationsletter plaatsen. Dat is noodzakelijk omdat deze mappen standaard verborgen zijn en je deze niet zomaar kunt aanroepen. Met het dollarteken geef je aan dat je de map op afstand wilt benaderen. Het netwerkpad naar een gedeelde map op een andere computer is dan bijvoorbeeld: \\woonkamer-pc\f$\backup.

Hierbij is de F:\-schijf de locatie waar de back-up staat, hierachter plaats je het dollarteken. Dat teken hoeft alleen maar bij de stationsletter geplaatst te worden, niet bij de mapnaam waarin de back-up zelf staat.

15 Gebruikersnaam en wachtwoord opgeven

Zowel bij het benaderen van een nas als een gedeelde map op een andere computer kan het zijn dat je een gebruikersnaam en wachtwoord moet opgeven. Als dat zo is, geeft de herstelconsole je die mogelijkheid. Helaas loopt dat niet via een mooi inlogvenster. In plaats daarvan wordt er een apart commandoscherm geopend, waarin je de gebruikersnaam en het wachtwoord opgeeft.

©PXimport

16 Navigeren naar de back-up

Let op, het navigeren door de velden doe je in dit scherm via de pijltjestoetsen. Dus heb je een gebruikersnaam ingevuld, dan druk je op PijltjeOmlaag om in het wachtwoordveld te komen. Heb je je gebruikersnaam en wachtwoord ingevuld, dan ga je met PijltjeOmlaag naar OK en druk je op Enter. Heb je de juiste gegevens ingevuld en verbinding gemaakt met de netwerklocatie? Dan vindt de herstelconsole automatisch de back-ups van de systeemkopieën terug en worden ze weergegeven in het overzicht. Nu selecteer je de gewenste back-up en start je het herstel met de knop Volgende.

©PXimport

17 Herstelopties aanpassen

Voordat je de systeemkopie herstelt, kun je desgewenst wat opties aanpassen. Zo kun je – wanneer de back-up meerdere partities bevat – eventueel partities uitsluiten die je juist níet wilt herstellen. Dat doe je met de knop Schijven uitsluiten. Via de knop Geavanceerd geef je aan wat er moet gebeuren nadat de back-up is teruggezet: een schijfcontrole uitvoeren en de computer automatisch opnieuw opstarten nadat de systeemkopie is hersteld. We raden je aan om beide opties ingeschakeld te laten.

©PXimport

18 Back-up terugzetten

Alles goed ingesteld? Dan kan de back-up nu echt worden teruggezet. Je krijgt nog eenmaal de waarschuwing dat me het terugzetten van de systeemkopie je bestaande Windows-partitie wordt overschreven. Die vraag bevestig je met Ja. Nu wordt de systeemkopie teruggezet. Dat kan enige tijd duren; hoelang precies is afhankelijk van de grootte van de partitie. Na afloop wordt de computer nog eenmaal opnieuw opgestart en is je systeemkopie hersteld.

©PXimport

Een wasmachine verhuizen doe je niet zomaar. Het apparaat is zwaar en kwetsbaar, en bij verkeerd transport kan er snel iets stukgaan. Met een goede voorbereiding en door het volgen van de juiste stappen voorkom je problemen en staat je wasmachine straks veilig in het nieuwe huis. Een kind kan de ...uhm was doen!

Stap 1: Stroom eraf, water laten weglopen

Open deur, maar: begin met het uitschakelen van de wasmachine. Trek de stekker uit het stopcontact en draai de kraan dicht. Wacht daarna even zodat de druk in de slang afneemt. Koppel de toevoerslang los en vang eventueel lekwater op in een emmer of teiltje. Haal ook de afvoerslang uit de afvoer en laat het restwater eruit lopen. In sommige machines blijft er nog water achter in de pomp of het filter. Open daarom het klepje aan de voorkant en draai het filter los. Laat het water rustig weglopen in een teiltje. Zorg dat je een dweil bij de hand houdt.

Stap 2: Transportbouten terugplaatsen

Bij de levering van een nieuwe wasmachine worden de transportbouten vaak meegeleverd, bijvoorbeeld in een apart zakje of bevestigd aan de achterkant. Zoek ze op voordat je gaat verhuizen. Deze bouten zorgen ervoor dat de trommel tijdens het vervoer niet kan bewegen. Door ze terug te plaatsen voorkom je schade aan de lagers en vering. Steek de bouten in de aangegeven openingen aan de achterkant en draai ze stevig vast.

©Kabardins photo - stock.adobe.com

Stap 3: Wasmachine goed verpakken

Wikkel de wasmachine in dekens of bubbeltjesplastic. Daarmee voorkom je krassen op de behuizing en schade aan muren of deuropeningen tijdens het tillen. Plak snoeren en slangen vast met tape of bind ze op een andere manier aan de achterkant vast, zodat ze niet gaan bungelen of ergens achter blijven haken. Het deurtje hoeft niet op slot, maar zorg dat het niet opengaat tijdens het tillen of rijden. Afplakken met een stukje ducttape is vaak al genoeg.

Stap 4: Wasmachine veilig tillen en verplaatsen

Een wasmachine kan makkelijk 60 tot 80 kilo wegen. Ga je 'm tillen, doe dat dan met z'n tweeën. Gebruik bij voorkeur een steekwagen of meubelroller. Zorg dat je je rug recht houdt, til vanuit je benen en stem goed af met degene die meehelpt. Zet de machine niet scheef op een trap of helling, want dan kan de trommel alsnog verschuiven. Lukt tillen met twee personen niet, dan kun je vaak een steekwagen of transportkar huren bij een bouwmarkt of verhuurbedrijf.

Stap 5: Wasmachine stabiel vervoeren

Zet de wasmachine rechtop in de bus of aanhanger, bij voorkeur tegen een wand. Leg er geen zware dozen of meubels bovenop. Zet de machine goed vast met spanbanden, zodat hij onderweg niet gaat schuiven of kantelen. Rijd rustig over drempels, neem bochten niet te scherp en rem niet te abrupt.

Stap 6: Wasmachine aansluiten op het nieuwe adres

Op de nieuwe plek pak je de wasmachine voorzichtig uit. Laat de machine een paar uur tot een dag rusten voordat je hem aansluit, vooral als hij gekanteld heeft gelegen. Haal de transportbouten eruit en bewaar ze voor een volgende keer. Sluit de watertoevoer en -afvoer weer aan, controleer op lekkage en steek de stekker in het stopcontact. Start eventueel eerst een spoelprogramma zonder was om te controleren of alles naar behoren werkt.

©Leonid Iastremskyi

De L40 Ultra AE richt zich op gebruikers die goede prestaties willen, zonder overbodige extra's. Voor een adviesprijs van 699 euro haal je een model met krachtige zuigkracht en slimme dweiltechniek in huis. Niet alles zit erin wat de 'duurdere broer' wel biedt, vooral qua zijborstel en bereik, maar in veel praktijksituaties is dat geen dealbreaker.

In vergelijking met de voorganger, de Dreame L40 Ultra, kost de Dreame L40 Ultra AE 400 euro minder bij de introductie. Dat betekent niet dat er heel veel dingen op achteruit gegaan zijn. Sterker nog: sommige aspecten zijn juist verbeterd. Zo is de zuigkracht – wat ons betreft de belangrijkste eigenschap – sterk verbeterd. Daar waar de L40 Ultra 11.000 PA heeft, beschikt de AE-variant over 19.000 PA.  Bovendien wordt ook dit nieuwe model weer geleverd met twee borstels: de optilbare rubberen varianten en de zogenaamde TriCut Brush 3.0. Ook zit er wederom een borsteltje bij waarmee je snel haren verwijdert uit de robot.

Wanneer je de specificaties van beide modellen naast elkaar legt, is het goed kijken om de verschillen te zien. We noteren een iets grotere stofbak bij de AE (395 vs. 300 ml), maar het belangrijkste verschil zit hem echter de zijborstel. De L40 Ultra heeft een variant die naar buiten kan bewegen en daardoor veel beter hoeken en plinten meeneemt. De L40 Ultra AE moet het doen met een normale zijborstel, zonder uitschuifbare arm. Mogelijk missen er daardoor ook nog wat sensoren die hoeken 'zien'. Dit zou het prijsverschil tussen beide modellen kunnen verklaren.

©Wesley Akkerman

Een groot gemis?

Of zo'n uitschuifbare zijborstel echt een groot gemis is, hangt af van je situatie. Heb je veel hoeken in huis, wil je dat de plinten altijd schoon zijn of staat er weinig langs de muren? Dan kunnen we het ons voorstellen dat je het liefst voor de L40 Ultra of zelfs de X50 Ultra gaat (die nog een tweede zijborstel heeft). Maar als je huis vol staat met meubels en de robot toch al niet echt bij de muren of hoeken kan komen, dan zit daar geen meerwaarde in. In dat geval kun je dus gemakkelijk honderden euro's besparen.

In ons huis verschilt het: op sommige plekken staan wat meer meubels, maar op andere plekken rijdt de Dreame L40 Ultra AE soepel langs de muren, hoeken en plinten. Langs de muren gaat het allemaal prima; na het stofzuigen komen we geen viezigheid meer tegen. In de hoeken is dat nu een ander verhaal, omdat de robot gewoonweg die reikwijdte niet heeft. Dat is jammer, maar niet onoverkomelijk. Gezien de prijs en de overige functionaliteit tillen we hier minder zwaar aan. Want de rest gaat gewoon heel goed.

Capabele robotstofzuiger

Dat kan haast ook niet anders, omdat je in de basis nog steeds een zeer goed presterende robotstofzuiger in huis haalt. Als het op dweilen aankomt, regelt de Dreame L40 Ultra AE eigenlijk alles zelf. Het basisstation is voorzien van aparte tanks voor schoon en vuil water en een reservoir voor zeep. De robot bepaalt zelf de ideale mix van water en schoonmaakmiddel en navigeert dankzij de LiDAR-camera feilloos door de kamer. Het systeem houdt rekening met tapijt door de twee roterende dweilpads tijdig op te tillen. Stel je in de app in dat hij tegelijk moet stofzuigen en dweilen, dan tilt hij de pads onderweg op. Kies je ervoor dat hij eerst stofzuigt en daarna dweilt, dan laat hij de pads op de basis staan en blijft je vloerkleed gegarandeerd droog. Verder kun je ook niet-dweilen-zones aanmaken, waardoor de dweilpads dus nooit in aanraking hoeven te komen met het kleed. De L40 Ultra AE heeft gelukkig tapijtdetectie, waardoor je niet hoeft te gissen waar het kleed zich bevindt op de digitale kaart.

De kracht van de dweilprestaties zit hem in de details. Zo kan één van de twee roterende dweilpads naar buiten bewegen en strak langs plinten poetsen. Ondanks deze slimme functies is het resultaat niet altijd vlekkeloos. Een bekend nadeel zijn de dweilstrepen die soms zichtbaar blijven op de vloer. Ook vraagt het geautomatiseerde basisstation om regelmatig onderhoud om fris te blijven en moet je er rekening mee houden dat er geen reserveset dweilpads in de doos zit. Dit zijn kritiekpunten waar de voorgangers van dit model ook 'last' van hebben.

©Wesley Akkerman

Dreame L40 Ultra AE kopen?

De Dreame L40 Ultra AE is een slimme keuze, vooral voor huishoudens waar de vloer vol staat met meubels. Het grootste verschil met zijn duurdere broer is het ontbreken van de uitschuifbare zijborstel, waardoor hij minder goed in open hoeken en strak langs plinten schoonmaakt. Staan er op die plekken bij jou vooral meubels, dan merk je daar in de praktijk nauwelijks iets van. Je bespaart zo 200 tot 400 euro op een functie die je in jouw situatie toch nauwelijks zou gebruiken.

Voor de adviesprijs van 699 euro haal je nog steeds een zeer krachtige hulp in huis. De zuigkracht is namelijk verhoogd naar 19.000 PA en samen met de TriCut-borstel zorgt dat ervoor dat er bijna geen stof en haren meer op de grond liggen. Gecombineerd met de nog steeds uitstekende en zelfstandige dweilfunctie, levert de L40 AE derhalve betrouwbare prestaties af. Met dit product brengt Dreame een behoorlijk scherp geprijsde en capabele robotstofzuiger op de markt die waarschijnlijk zal aansluiten bij de behoeften van een grote doelgroep.