Veel Windows-gebruikers weten het niet, maar Windows 10 bevat een functie waarmee je een complete back-up van je Windows-partitie kunt maken. Zo stel je je besturingssysteem veilig en kun je deze weer eenvoudig herstellen als de computer niet meer wil starten. Zo maak je een systeemkopie in Windows 10.

Een systeemkopie bestaat uit de Windows 10-partitie en de opstartpartities die nodig zijn om het besturingssysteem te starten. Het is verstandig om daar regelmatig een back-up van te maken. Je hebt dan altijd een veilige kopie en het scheelt weer veel werk: je hoeft Windows 10 en al je programma’s, instellingen en andere zaken niet opnieuw te installeren – alles zit immers in de systeemkopie. Om weer een werkend systeem te krijgen, hoef je alleen maar de systeemkopie terug te zetten.

01 Systeemkopie maken

In Windows 10 zit het maken van een systeemkopie wat verstopt, net als de andere back-upopties. De snelste methode om de functie voor het maken van een systeemkopie te openen, is door in het startscherm de opdracht sdclt te typen gevolgd door Enter. Vervolgens zie je in het linkerdeel de optie Een systeemkopie maken staan. Klik erop om de procedure op te starten.

©PXimport

02 Locatie kiezen

Wanneer het scherm voor het maken van een systeemkopie wordt weergegeven, krijg je de keuze uit verschillende locaties waar je de back-up van de systeemkopie kunt opslaan: op een externe harde schijf, op dvd’s of op een netwerklocatie. Zowel een externe harde schijf als een netwerklocatie is hier een prima locatie voor, maar we raden je af om de back-up weg te schrijven naar dvd’s. De systeemkopie past namelijk sowieso nooit op één enkele dvd van 4,5 GB. Om een volledige back-up te maken, zou je weleens tientallen dvd’s nodig kunnen hebben voor alle partities. Kortom: dat is echt geen optie. Kies dus voor een externe harde schijf of een netwerklocatie, zoals een nas; dat gaat sneller en is minder foutgevoelig.

©PXimport

Hoe groot wordt je systeemkopie?

03 Opslaan op een nas

In dit voorbeeld maken we gebruik van een nas om de back-up van de systeemkopie op te slaan, maar de stappen voor het maken van een systeemkopie op een externe harde schijf (de eerste optie in de lijst) zijn vrijwel gelijk. We kiezen nu voor de optie Op een netwerklocatie. Via de knop Selecteren blader je vervolgens naar een netwerklocatie.

©PXimport

04 Locatie verifiëren

Nadat de locatie is geverifieerd – Windows 10 controleert eerst of de opgegeven locatie toegankelijk is met de opgegeven gebruikersnaam en het wachtwoord – klik je op de knop Volgende om de back-up te starten. Het maken van de systeemkopie kan enige tijd duren, afhankelijk van de grootte van de partitie(s), en van de snelheid van je computer en netwerkverbinding. Nadat de back-up klaar is, komt Windows 10 direct met de vraag of je ook meteen een systeemherstelschijf wilt maken. Uiteraard kun je hier voor Ja kiezen, maar let wel: je maakt hiermee alléén een opstart-dvd. Je moet dus wel over een dvd-station beschikken.

©PXimport

05 Systeemkopie terugzetten

Mocht je computer om wat voor reden niet meer opstarten, dan heb je nu een veilige en complete back-up en kun je in geval van nood de gemaakte systeemkopie herstellen via een opstartmedium van Windows 10. Dat kan bijvoorbeeld via de installatie-dvd of een usb-stick. Een groot voordeel van een systeemkopie ten opzichte van een schone installatie (vanaf een installatiemedium zoals de oorspronkelijke installatie-dvd of -usb-stick van Windows 10) is dat een systeemkopie de huidige status bevat van Windows 10, dus compleet met al je geïnstalleerde programma’s, accountinstellingen en andere zaken die je hebt aangepast in de loop der tijd. Je hoeft niet weer helemaal opnieuw te beginnen met het inrichten van je computer.

06 Systeemherstelstation

Om een systeemkopie te kunnen terugzetten, moet je beschikken over een systeemherstelstation. Met een systeemherstelstation start je de computer op en kies je de eerder gemaakte systeemkopie die hersteld moet worden naar je pc. Er is een aantal manieren waarop je aan een systeemherstelstation kunt komen. De eerste is de meest eenvoudige, dat is namelijk de installatie-dvd of -usb-stick van Windows 10 zelf. Die fungeert namelijk ook als herstelmedium. Heb je deze al? Sla dan de paragrafen 7 tot en met 9 over, en ga direct door naar paragraaf 10 ‘Computer starten vanaf dvd of usb’.

Alleen een herstelstick nodig?

©PXimport

07 Usb-opstartmedium maken

Beschik je niet (meer) over de Windows 10 installatie-dvd of -usb-stick? Geen nood: Microsoft biedt je de mogelijkheid om die opnieuw te downloaden. Daarvoor kun je onder meer gebruikmaken van de Media Creation Tool, die je hier kunt downloaden. Klik op die webpagina op de knop Hulpprogramma nu downloaden. Er wordt nu een programmaatje gedownload met de naam MediaCreationToolxxxx.exe, waarbij bij xxxx voor een bepaald versienummer staat. Dat nummer is voor de instructie verder niet van belang. Nadat de tool is gedownload, dubbelklik je erop om hem te starten. De Media Creation Tool treft wat voorbereidingen. Na enige tijd komt de licentieovereenkomst in beeld: lees die door en accepteer hem met de knop Akkoord. Vervolgens kom je in het deel waar je kunt aangeven wat je wilt doen: Deze pc nu bijwerken of Installatiemedia voor een andere pc maken. Kies de tweede optie.

©PXimport

08 Usb-stick plaatsen

Plaats een usb-stick van minimaal 8 GB in je computer en druk op de knop Volgende. Bij Taal, architectuur en versieselecteren laat je – als de computer waarop je de stick maakt ook de computer is waarvan je een systeemkopie wilt terugzetten – de optie staan op Gebruik de aanbevolen opties voor deze pc. Maak je de usb-stick op een andere computer dan degene die je wilt herstellen, haal dan het vinkje weg en kies bij Architectuur voor Beide, als je niet zeker weet welke versie van Windows 10 het is die je gaat herstellen.

©PXimport

09 Gegevens wegschrijven

Klik nu op Volgende. In ons voorbeeld gaan we een usb-stick maken. Wil je toch liever een dvd? Dan kun je dat hier nog aangeven. Qua herstelopties zit er geen verschil tussen een usb-stick en een dvd-schijf, behalve dan dat niet iedere computer beschikt over een dvd-speler en dat het gebruik van een usb-stick een stuk sneller is. Onze voorkeur gaat hier dus uit naar het maken van een usb-stick. In de volgende stap selecteer je het usb-station en druk je weer op Volgende. De tool gaat nu aan de slag met het binnenhalen van de bestanden die nodig zijn om de usb-stick gereed te maken.

©PXimport

10 Computer starten vanaf dvd of usb

De manier waarop de computer kan worden opgestart vanaf een usb-stick of dvd is per systeem verschillend. Vlak na het verschijnen van het BIOS druk je op de F10, F2 of F12-toets om het bootmenu te openen. Raadpleeg eventueel de handleiding van jouw merk en model computer om te achterhalen hoe je kunt booten vanaf een dvd-schijf of usb. Bij de meeste computers wordt een opstartbaar medium meestal automatisch herkend en zal het systeem direct daarvan opstarten. De opstartbare usb-stick (of dvd) die we hebben aangemaakt via de Media Creation Tool start eerst met een scherm waarin je de taal en toetsenbordinstellingen kunt opgeven. Op zich maakt het niet uit wat je hier invult – we gaan immers Windows 10 niet installeren, maar het opstartmedium straks gebruiken om een systeemkopie terug te zetten. Druk op de knop Volgende. In het scherm dat daarna verschijnt, zie je links onderin de optie Uw computer herstellen staan. Klik hierop om de herstelprocedure in gang te zetten. Na enkele ogenblikken verschijnt een nieuw scherm met meerdere opties. Klik hier op de tweede grote knop Problemen oplossen.

©PXimport

11 Herstellen met installatiekopie

Er verschijnt weer een nieuw scherm met allerlei opties. Als laatste optie zie je Herstellen met installatiekopie staan. Die optie kies je om een eerder gemaakte systeemkopie terug te zetten. Er verschijnt weer een nieuw venster. Dit geeft aan welk besturingssysteem je wilt gaan herstellen met de systeemkopie. Als je meerdere besturingssystemen naast elkaar hebt geïnstalleerd, bijvoorbeeld Windows 7 en Windows 10, dan kan het zijn dat je in dit venster twee besturingssystemen ziet staan. In dat geval kies je dan voor Windows 10, aangezien dat het besturingssysteem is waarvan je een systeemkopie wilt terugzetten.

©PXimport

12 Herstelconsole

Na het selecteren van Windows 10 start de herstelconsole. Afhankelijk van waar jij eerder de systeemkopie van Windows 10 hebt opgeslagen, kan de melding verschillen. Als je de systeemkopie eerder hebt opgeslagen op bijvoorbeeld een externe harde schijf, dan krijg je hier de mogelijkheid om die externe schijf aan te sluiten aan de computer. Is deze aangesloten, kies dan voor de knop Opnieuw.

Heb je geen externe harde schijf gebruikt maar een netwerklocatie, of kan Windows 10 de systeemkopie nog niet vinden, klik dan op Annuleren. Geen nood: de herstelconsole wordt hier niet mee afgesloten, maar je sluit alleen het bovenliggende venster. In het venster Selecteer een systeemkopieback-up kun je straks zelf bladeren naar de locatie van de gemaakte systeemkopie.

©PXimport

13 Systeemkopie zoeken in het thuisnetwerk

Als de hersteltool hier geen bestaande systeemkopie kan vinden, zijn de velden bij Locatie, Datum en tijd en Computer leeg. Via een druk op de knop Volgende komt er wederom een scherm waarin geen back-ups te zien zijn in het overzicht, maar je kunt hier nu wel via de knop Geavanceerd alsnog een locatie opgeven. Kies uit de twee keuzes die je krijgt voor de optie Een systeemkopie zoeken in het netwerk. Op die manier kun je bladeren naar bijvoorbeeld een nas of een map op een andere computer die gedeeld is in het thuisnetwerk.

©PXimport

14 Netwerkpad opgeven

Jammer genoeg is het niet zo dat je eenvoudig met een bladerknop door je netwerk kunt zoeken. Je moet namelijk het directe netwerkpad weten waar je de systeemkopie hebt opgeslagen. Een netwerkpad is een combinatie van een apparaatnaam (bijvoorbeeld een nas of een computer) en een map op dat apparaat. Een netwerkpad begint altijd met twee backslashes, gevolgd door de naam van het apparaat, vervolgens weer een backslash en dan de naam van de map. Bijvoorbeeld: \\mijn-netwerk-nas\backup.

Wanneer je een gedeelde map op een andere computer wilt benaderen, dan moet je ook weten op welke stationsletter de back-up staat. Voor het benaderen van een stationsletter moet je een dollarteken achter de stationsletter plaatsen. Dat is noodzakelijk omdat deze mappen standaard verborgen zijn en je deze niet zomaar kunt aanroepen. Met het dollarteken geef je aan dat je de map op afstand wilt benaderen. Het netwerkpad naar een gedeelde map op een andere computer is dan bijvoorbeeld: \\woonkamer-pc\f$\backup.

Hierbij is de F:\-schijf de locatie waar de back-up staat, hierachter plaats je het dollarteken. Dat teken hoeft alleen maar bij de stationsletter geplaatst te worden, niet bij de mapnaam waarin de back-up zelf staat.

15 Gebruikersnaam en wachtwoord opgeven

Zowel bij het benaderen van een nas als een gedeelde map op een andere computer kan het zijn dat je een gebruikersnaam en wachtwoord moet opgeven. Als dat zo is, geeft de herstelconsole je die mogelijkheid. Helaas loopt dat niet via een mooi inlogvenster. In plaats daarvan wordt er een apart commandoscherm geopend, waarin je de gebruikersnaam en het wachtwoord opgeeft.

©PXimport

16 Navigeren naar de back-up

Let op, het navigeren door de velden doe je in dit scherm via de pijltjestoetsen. Dus heb je een gebruikersnaam ingevuld, dan druk je op PijltjeOmlaag om in het wachtwoordveld te komen. Heb je je gebruikersnaam en wachtwoord ingevuld, dan ga je met PijltjeOmlaag naar OK en druk je op Enter. Heb je de juiste gegevens ingevuld en verbinding gemaakt met de netwerklocatie? Dan vindt de herstelconsole automatisch de back-ups van de systeemkopieën terug en worden ze weergegeven in het overzicht. Nu selecteer je de gewenste back-up en start je het herstel met de knop Volgende.

©PXimport

17 Herstelopties aanpassen

Voordat je de systeemkopie herstelt, kun je desgewenst wat opties aanpassen. Zo kun je – wanneer de back-up meerdere partities bevat – eventueel partities uitsluiten die je juist níet wilt herstellen. Dat doe je met de knop Schijven uitsluiten. Via de knop Geavanceerd geef je aan wat er moet gebeuren nadat de back-up is teruggezet: een schijfcontrole uitvoeren en de computer automatisch opnieuw opstarten nadat de systeemkopie is hersteld. We raden je aan om beide opties ingeschakeld te laten.

©PXimport

18 Back-up terugzetten

Alles goed ingesteld? Dan kan de back-up nu echt worden teruggezet. Je krijgt nog eenmaal de waarschuwing dat me het terugzetten van de systeemkopie je bestaande Windows-partitie wordt overschreven. Die vraag bevestig je met Ja. Nu wordt de systeemkopie teruggezet. Dat kan enige tijd duren; hoelang precies is afhankelijk van de grootte van de partitie. Na afloop wordt de computer nog eenmaal opnieuw opgestart en is je systeemkopie hersteld.

©PXimport

Tabbladen zijn handig, maar kunnen al snel uitmonden in een onoverzichtelijke wirwar. Om dat probleem aan te pakken, introduceerde Google Chrome tabgroepen: een slimme manier om je openstaande tabs te ordenen en labelen.

Stap 1: Nieuwe groepen

Zorg eerst dat je de nieuwste versie van Chrome op je laptop hebt staan. Klik op de drie puntjes rechtsboven, kies Help / Over Google Chrome en installeer eventueel de update. Om tabbladgroepen in de vingers te krijgen, open je snel een paar tabbladen. Denk aan pagina's over hetzelfde onderwerp of project. Klik met de rechtermuisknop op een tabblad en kies Toevoegen aan een nieuwe groep.

Stap 2: Naam en kleur

Er verschijnt een venstertje waarin je de groep een naam en kleur kunt geven. Kies een korte, herkenbare naam die het onderwerp van de groep weergeeft, zoals 'Werk', 'Recepten' of 'Vakantieplanning'. Een kleur toewijzen helpt je om snel onderscheid te maken tussen verschillende groepen. De groep verschijnt vervolgens als een gekleurde knop tussen je tabbladen. Een groot voordeel: als je op de groepsnaam klikt, worden de bijbehorende tabbladen ingeklapt, dat bespaart ruimte.

Tabbladen kun je later eenvoudig toevoegen: klik met de rechtermuisknop op het gewenste tabblad en kies de gewenste groep.

Stap 3: Groep sluiten

Klik je met de rechtermuisknop op de naam van de tabbladgroep, dan krijg je andere mogelijkheden. Met de optie Nieuw tabblad in groep open je een leeg tabblad in de bestaande groep. Het is ook mogelijk om een bestaand tabblad gewoon in de groep te slepen. Kies je Groep verplaatsen naar een nieuw venster, dan opent Chrome een nieuw browservenster met daarin alle opgenomen tabbladen. Met de opdracht Groep sluiten verdwijnt de groep van je scherm. Dit doe je als je de hele groep niet meer nodig hebt en je de tabbladen niet langer wilt openhouden. Met Groep verwijderen (in sommige versies: Groep opheffen) blijven de tabbladen open, maar worden ze losgekoppeld van de groep. De kleur en de groepsnaam verdwijnen. Dit doe je als je de inhoud nog nodig hebt, maar je geen groepsindeling meer wilt.

5x Chromebooks

Zeg je Chrome, dan denk je ook al snel aan Chromebooks. Hieronder een selectie 5 fijne modellen.

Acer Chromebook Plus 514

Compacte 14-inch Chromebook met vlotte prestaties, lichte aluminium behuizing en degelijke accuduur.

HP Chromebook x360 14b‑cd0625nd

14″ touchscreen Chromebook met 8 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor alle dagelijkse taken.

Acer Chromebook Plus 515 CB515-2H-32UH

Stevige 15,6″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel Core-i3, 8 GB RAM en 128 GB SSD, geschikt voor werk, school, surfen en media.

Lenovo IdeaPad / Slim 3 Chrome / 83BN0038MH

Compacte 14″ Chromebook met Full HD-scherm en Intel Core i3, prima voor school, mail, web en licht werk.

HP Chromebook 14a-nf0050nd

Lichte 14″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel N-processor, 4 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor internet, mail, documenten en basisgebruik op school of werk.

Je staat in de parfumerie en ziet drie flacons die er bijna identiek uitzien. De naam is hetzelfde en het merk is hetzelfde, maar het prijsverschil tussen die drie is groot. Dat komt doordat er eigenlijk drie verschillende varianten zijn: parfum, eau de parfum en eau de toilette. Hoewel het verleidelijk is om simpelweg op het prijskaartje af te gaan, is het slim om te weten wat je precies koopt. De verschillen tussen die drie zijn namelijk groter dan je denkt. Hoe dat precies zit, lees je hier.

Om de juiste keuze te maken, moet je eerst begrijpen hoe een geur eigenlijk in elkaar zit. In de basis bestaat elk luchtje uit een mengsel van alcohol, water en geurstoffen (ook wel parfumolie genoemd). De alcohol fungeert als de drager: zodra je sprayt, verdampt de alcohol en blijven de geurstoffen achter op je huid. Het grote onderscheid tussen de verschillende varianten zit hem puur in de concentratie van die parfumolie. De vuistregel is simpel: hoe hoger het percentage geurstoffen, hoe intenser de geur is en hoe langer je er plezier van hebt.

Parfum (extrait de parfum)

Als we het in de volksmond hebben over 'parfum', bedoelen we vaak gewoon een lekker luchtje. Maar in de officiële termen is parfum (of extrait de parfum) de meest pure en kostbare variant die je kunt kopen. Met een concentratie aan geurstoffen die meestal tussen de 20 en 40 procent ligt, is dit de absolute topklasse.

Omdat de concentratie zo hoog is, bevat deze variant relatief weinig alcohol. Dit maakt puur parfum vaak een uitstekende keuze voor mensen met een gevoelige huid, omdat alcohol de huid kan uitdrogen. De geur is vol, diep en blijft met gemak de hele dag - en vaak zelfs de volgende ochtend nog - hangen. Je hebt er extreem weinig van nodig; vaak wordt parfum daarom niet in een sprayfles verkocht, maar in een klein flesje waarmee je een paar druppels op de huid dept.

Eau de parfum (EDP)

Kijk je in het badkamerkastje van de gemiddelde Nederlander, dan is de kans groot dat je daar een eau de parfum aantreft. Met een geurconcentratie van 15 tot 20 procent biedt deze variant de gulden middenweg. Het is minder zwaar en olieachtig dan puur parfum, maar krachtig genoeg om een hele werkdag of een avond uit mee te gaan. Meestal blijft een eau de parfum zo'n zes tot acht uur goed waarneembaar.

Eau de parfum richt zich vaak op de zogenoemde 'hartnoten' van een geur. Dit zijn de geuren die tevoorschijn komen nadat de eerste alcohol is verdampt. Hierdoor is de geur vaak wat dieper en warmer, wat hem geschikt maakt voor zowel dagelijks gebruik als speciale gelegenheden.

Eau de toilette (EDT)

De term 'eau de toilette' klinkt chique, maar betekent letterlijk 'toiletwater'. Dit stamt uit de tijd dat men deze geur gebruikte om zich in de ochtend mee op te frissen ('toilet maken'). Deze variant is met een percentage van 5 tot 15 procent geurstoffen een stuk lichter en vluchtiger dan (eau de) parfum.

Waar een eau de parfum de diepte in gaat, focust een eau de toilette zich meestal op de toptonen. Dit zijn vaak frisse citrus- of fruitgeuren die je direct ruikt bij het sprayen, maar die ook sneller vervliegen. Een eau de toilette blijft gemiddeld drie tot vijf uur hangen. Het is dan ook een goede keuze voor mensen die niet van zware, bedwelmende geuren houden, of voor gebruik op kantoor waar je je collega's niet wilt overweldigen. Houd er wel rekening mee dat je deze geur halverwege de dag waarschijnlijk even opnieuw moet aanbrengen.

Prijs versus kwaliteit: wat is nu echt goedkoper?

Het lijkt een simpele rekensom: een grote fles eau de toilette is aan de kassa vaak goedkoper dan een klein flesje eau de parfum. Toch kan die goedkopere fles op de lange termijn duurkoop zijn. Omdat eau de toilette sneller vervliegt, heb je de neiging om royaal te sprayen en dit gedurende de dag te herhalen. Hierdoor gaat de fles veel sneller leeg.

Bij een eau de parfum of puur parfum is de aanschafprijs hoger, maar heb je aan één keer een beetje aanbrengen in de ochtend vaak genoeg voor de hele dag. Je doet dus aanzienlijk langer met de flacon.

Wanneer draag je wat?

Als je twijfelt over welke variant je moet kopen, laat dit dan afhangen van het seizoen en de gelegenheid. Warmte versterkt namelijk geur. In de zomer, wanneer je huid warm is, kan een zwaar parfum al snel te overheersend en plakkerig aanvoelen. Een lichte, frisse eau de toilette is dan perfect. In de winter is het juist andersom: kou zorgt ervoor dat geuren minder goed vrijkomen en snel wegvallen. In die maanden, en zeker 's avonds tijdens een diner of feestje, komt een rijkere eau de parfum of parfum veel beter tot zijn recht.

Haal alles uit je geur

Heb je eenmaal je keuze gemaakt, dan wil je natuurlijk dat je zo lang mogelijk lekker ruikt. Een veelgemaakte fout is het wrijven van de polsen na het sprayen. Doe dit niet; door de wrijving creëer je warmte die de geurmoleculen kapotmaakt, waardoor vooral de frisse toptonen direct verdwijnen en de geur vlakker wordt.

Daarnaast hecht parfum slecht op een droge huid. Wil je dat je geur echt lang blijft hangen? Smeer je huid dan eerst in met een geurloze bodylotion of een crème uit dezelfde geurlijn voordat je gaat sprayen. De vetten in de crème houden de geurstoffen vast, zodat jij - of je nu kiest voor eau de toilette of parfum - de hele dag heerlijk ruikt.