Windows 11 is al enige tijd beschikbaar, maar in tegenstelling tot vorige Windows-versies heeft Microsoft sommige systeemvereisten behoorlijk opgeschroefd. Daardoor kan het zomaar gebeuren dat je pc een update weigert. Lukt het niet met een herconfiguratie van je systeem? Dan kun je sommige eisen omzeilen en zo Windows 11 installeren op een niet-ondersteunde pc.

Als het goed is, dan draait Windows 11 al mooi op je systeem. Als je pc namelijk aan alle eisen te voldoet, is de kans groot dat je Windows 11 via de automatische updates hebt kunt installeren. Heb je nog geen melding voorbij zien komen, dan kun je zo’n update nog proberen te forceren met de Windows 11-installatieassistent. 

Voor een schone (her)installatie download je op dezelfde webpagina het hulpprogramma voor het maken van media waarmee je een installatiestick of een iso-schijfkopiebestand creëert. Het is wel nog afwachten of deze installaties zich zullen doorzetten, want als blijkt dat je systeem inderdaad niet aan de criteria beantwoordt, is het uit met de pret.

©PXimport

Pc geschikt voor Windows 11?

Je doet er dus goed aan voor een eventuele update of installatie van Windows 11 na te gaan in hoeverre je pc voldoet. Microsoft zelf heeft daar de PC Health Check voor. Start die op en klik op Nu zoeken en op Alle resultaten. Bij problemen verschijnen hyperlinks met uitleg.

Zelf vinden we de app Windows11Checker van EaseUS informatiever. Start de tool en klik op Check Now. De problematische onderdelen kleuren oranje of rood en gaan vergezeld van een knop Fix it met meer feedback. Je kunt ook de portable app WhyNotWin11 gebruiken. Klik op Download latest stable release.

©PXimport

Systeemvereisten

Uit de checklists van deze tools weet je meteen om welke systeemvereisten het gaat. Je vindt de vereisen ook op https://kwikr.nl/w11specs. Veel oudere pc’s zullen met een aantal eisen weinig moeite hebben, zoals een dualcore-64bit-cpu van minimaal 1 GHz, 4 GB geheugen en 64 GB (vrije) opslagruimte. Zelfs een UEFI-BIOS, opgestart in UEFI-modus (dus niet de CSM-modus) en met ingeschakelde Secure Boot, is voor veel oudere pc’s niet onoverkomelijk.

Er zijn helaas ook vereisten waar oudere pc’s wel vaker zullen tegenaanlopen. Zo heeft je systeem een TPM 2.0-module nodig en moet de processor in principe zijn opgenomen in de officiële compatibiliteitslijsten, zoals gepubliceerd door Microsoft, zowel voor AMD als voor Intel.

Microsoft vereist tevens een gpu die DirectX 12 ondersteunt, met een WDDM2.0-stuurprogramma. Heb je een externe grafische processor? Dan moet je goed zitten met een gpu van maximaal zeven jaar oud, vanaf AMD Radeon RX 400 Polaris (eventueel nog R300) en Nvidia GeForce GTX 900.

©PXimport

Uitwegen

Voldoet je systeem aan alle vereisten, dan kun je Windows 11 installeren. Weet wel dat zo’n overstap niet dwingend is, gezien Microsoft nog volledige ondersteuning biedt voor telkens de recentste versie van Windows 10 tot minstens oktober 2025.

We gaan ervan uit dat je systeem niet helemaal voldoet en dat je toch graag naar Windows 11 wilt overstappen. Wat staat je dan te doen? Helaas kun je sommige tekortkomingen alleen maar wegwerken met een hardware-upgrade, zoals extra ram of een compatibele cpu (en eventueel ook gpu). De vraag is natuurlijk in hoeverre dat technisch realiseerbaar is op je systeem en moederbord, en of dat financieel zinvol is. 

Gelukkig zijn er ook eisen die je met een (eenvoudige) herconfiguratie mogelijk kunt inwilligen, zoals het omschakelen naar UEFI, het inschakelen van Secure Boot en het activeren van TPM 2.0.

©PXimport

UEFI en Secure Boot

De opstartmethode omschakelen van Legacy BIOS (CSM) naar UEFI doe je vanuit het setupvenster van je UEFI-BIOS. Om hiertoe toegang te krijgen, raadpleeg je de systeemhandleiding. Of je gaat naar Instellingen / Update & Beveiliging / Herstel en je klikt bij Geavanceerd starten op Nu opnieuw starten. Na de herstart kies je Probleemoplossing / Geavanceerde opties / UEFI-firmware Instellingen / Opnieuw starten. In het UEFI-BIOS vind je nu vast een optie om de Legacy BIOS (CSM)-modus om te schakelen naar UEFI(/BIOS).

Je vindt hier normaal gesproken ook een schakelknop om Secure Boot te activeren. Op sommige moederborden moet je hiervoor wel eerst Enroll All Factory Default Keys selecteren bij een optie als Key Management. Raadpleeg ook hiervoor de systeemhandleiding.

Consequenties

Door de omschakeling van BIOS naar UEFI verwacht Windows de bootloader nu wel op een GPT-partitie (en niet langer op een MBR-partitie, zoals bij de legacy BIOS-modus), met als gevolg dat Windows wellicht niet meer opstart.

In principe kun je dan eerst wel je schijf van MBR naar GPT omzetten met de opdrachtregeltool MBR2GPT.EXE in de map C:\Windows\System32, maar succes is niet gegarandeerd. Maak voordat je dit doet eerst een complete systeem- en gegevensback-up. Geef het volgende commando vanuit de opdrachtprompt, opgestart als administrator:

mbr2gpt /validate /allowfullos /disk:x

Vervang x door het juiste schijfnummer, zoals je dat afleest na het commando diskpart, gevolgd door list disk (met exit verlaat je deze omgeving weer).

Als de validatie succesvol blijkt, voer je reagentc /disable uit, waarmee je tijdelijk de Windows herstelomgeving uitschakelt (na afloop schakel je die weer in met /enable).

Tot slot geef je de volgende opdracht:

mbr2gpt /convert /allowfullos /disk:x

Als het goed is, laat Windows zich nu wel in UEFI-modus opstarten.

Lukt deze conversie niet, dan zit er weinig anders op dan Windows 11 ‘schoon’ te installeren, bijvoorbeeld vanaf een installatiestick. Tijdens deze setupprocedure verwijder je dan alle partities waarna die met een schone GPT-lei kan starten.

©PXimport

TPM

Windows 11 vereist zoals gezegd ook de aanwezigheid van TPM 2.0 (Trusted Platform Module; ook wel PTT genoemd, Intel Platform Trust Technology). Deze module biedt een beveiligde opslag voor de benodigde certificaten en cryptografische sleutels, een beetje zoals bij een smartcard dus.

Meldt je updatechecker dat TPM ontbreekt of is uitgeschakeld, open dan eerst het apparaatbeheer (druk op Windows-toets+R en voer devmgmt.msc uit). Vind je hier geen rubriek Beveiligingsapparaten terug, dan kan die daadwerkelijk ontbreken of de module is misschien alleen maar uitgeschakeld. In het laatste geval kun je die vanuit je UEFI-BIOS activeren, via een optie als TPM State, fTPM-switch of Intel PTT. Meestal lukt dit wel als de module in de processor of chipset zit ingebouwd (een zogeheten firmware-TPM (fTPM).

Lukt het om de module in te schakelen en gaat het om 2.0, dan zit je goed. Lukt het niet of gaat het om TPM 1.2, dan wordt het lastiger. Ga dan de specificaties van je moederbord na om te zien of een firmwareflash tot de mogelijkheden hoort of eventueel het inpluggen van een TPM-kaart.

©PXimport

Omzeilen

Wat als je systeem niet over een Windows 11-gecertificeerde cpu beschikt, geen TPM 2.0-module heeft en/of Secure boot valt niet (zomaar) in te schakelen, en je krijgt dit niet goed met de methodes die we hierboven hebben besproken? Dan nog hoef je je systeem niet meteen af te schrijven voor Windows 11. Er zijn namelijk ingrepen waarmee je bepaalde controlemechanismen van de setupprocedure van Windows 11 kunt omzeilen.

Voor we enkele scenario’s bekijken moet je wel bewust zijn van de mogelijke risico’s. Microsoft zelf geeft al aan dat systemen die niet helemaal compatibel blijken, meer risico lopen op problemen als vastlopers of blue screen of death. Het valt evenmin uit te sluiten dat Microsoft op een bepaald moment beslist zulke systemen niet langer van Windows-updates, waaronder beveiligingsupdates, te voorzien. Misschien kun je zulke updates dan nog wel handmatig installeren, maar houd er toch rekening mee.

Update-truc

Neem je de potentiële risico’s voor lief, dan zijn er een paar trucs en tools waarmee je Windows 11 misschien toch op een niet-ondersteund systeem krijgt. Zelfs Microsoft geeft een - uiteraard “niet aanbevolen” - methode om de vereisten van TPM 2.0 en van een officieel ondersteunde cpu te omzeilen (je hebt wel TPM 1.2 nodig) (zie ook https://kwikr.nl/w11not).

Druk in Windows 10 op Windows-toets+R en voer regedit uit. Navigeer naar de sleutel HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\Setup\MoSetup. Klik met rechts in het rechtervenster en kies Nieuw / DWORD (32 bits)-waarde. Noem die AllowUpgradesWithUnsupportedTPMOrCPU en wijzig de waarde in 1. Sluit af, start de eerder vermelde installatie-assistent op en volg de verdere instructies.

©PXimport

Installatiestick

Lukt het niet op deze manier en zit het probleem bij TPM 2.0, geheugen of Secure Boot, dan kun je het nog met een (verse) installatie via een installatiestick proberen. Je kunt die installatiestick met de eerder vermelde Media Creation Tool van Microsoft samenstellen. Start hier je pc mee op en zodra de melding verschijnt dat de pc Windows 11 niet kan uitvoeren, druk je op pijlknop en vervolgens op Shift+F10 om zo de opdrachtprompt te openen, waar je regedit uitvoert.

Navigeer naar HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\Setup, waar je een nieuwe sleutel creëert met de naam LabConfig. Open deze sleutel, creëer hierbinnen een DWORD-waarde (32 bit) met de naam BypassTPMCheck en stel deze in op 1. Herhaal deze procedure voor de waarden BypassRAMCheck en BypassSecureBootCheck, die je beide eveneens op 1 instelt. Sluit de register-editor af en verlaat de opdrachtprompt met het commando exit. Hopelijk kun je de installatie van Windows 11 nu verderzetten.

Iso-bestand

Een handig alternatief voor deze handmatige register-ingreep is de gratis tool Rufus (https://rufus.ie; download bij voorkeur de portable versie 3.17 of hoger). Voor je de app opstart, download je eerst het Windows 11-schijfkopiebestand (iso), via de link op https://kwikr.nl/win11down. Je stopt tevens een (lege) usb-stick in je pc van minimaal 8 GB.

Start Rufus op, selecteer de juiste stick, klik op SELECTEREN en verwijs naar het iso-bestand. In het uitklapmenu bij Image-optie kies je Extended Windows 11 Installation (no TPM / no Secure Boot). De overige instellingen laat je liever ongemoeid (GPT en UEFI). Druk op Starten, start het systeem na afloop met deze stick op en volg de verdere instructies. Als het goed is, staat weliswaar een flinke poos later Windows 11 op de pc.

©PXimport

Natuurlijk is het belangrijk hoe een keuken eruitziet, maar het draait vooral om hoe je hem gebruikt. Een goede keuken sluit aan op jouw manier van koken en leven, met een logische indeling en keuzes die het dagelijks gebruik makkelijker maken. In dit artikel laten we zien hoe je stap voor stap tot een ontwerp komt dat echt bij je past – van de eerste schetsen tot het kiezen van werkbladen, apparatuur en grepen.

Begin bij de ruimte en je gewoontes

Voordat je nadenkt over frontjes en kleuren voor je nieuwe keuken, kijk je naar de ruimte die je hebt. Is het een dichte keuken of is hij open en loopt hij naadloos door in je woonkamer? Hoeveel wandlengte is beschikbaar? Waar zitten de ramen, deuren en aansluitpunten? Het helpt om de plattegrond van je keuken op schaal te tekenen. Nog beter: gebruik een digitale tool waarmee je je ontwerp meteen in 3D ziet (zie kader verderop).

Daarna kijk je naar je eigen kookgedrag. Sta je vaak uitgebreid te koken of wil je vooral snel en makkelijk eten kunnen maken? Heb je veel spullen die opgeborgen moeten worden of houd je het graag minimalistisch? De antwoorden op die vragen bepalen welke indeling het best werkt: een rechte wandopstelling, een hoek, een U-vorm of juist een kookeiland.

Let bij het indelen op de zogeheten werkdriehoek. Daarmee bedoelen we de afstand tussen kookplaat, spoelbak en koelkast. Die drie punten vormen samen het hart van je keuken. Hoe dichter deze drie bij elkaar liggen, hoe makkelijker en sneller je werkt. Je hoeft minder heen en weer te lopen en hebt alles onder handbereik.

De ideale werkhoogte

De ideale hoogte van een aanrecht hangt af van je lichaamslengte. Werk je te laag, dan moet je steeds voorover buigen. Werk je te hoog, dan gaan je schouders omhoog. Beide zijn vermoeiend. Daarom loont het om bij het samenstellen van je keuken stil te staan bij de juiste werkhoogte. Een handig uitgangspunt: als je rechtop staat met je armen gebogen in een hoek van 90 graden, dan ligt het werkblad ongeveer 10 tot 15 cm onder je ellebogen. Hieronder zie je een indicatie op basis van je lengte.

Let op: dit zijn richtlijnen. De beste hoogte bepaal je uiteindelijk door zelf even te testen wat prettig voelt – bijvoorbeeld op een instelbaar werkblad of in een showroom met verschillende hoogtes.

Hoeveel opbergruimte heb je nodig?

Gebruik je vaak pannen of bakvormen, dan heb je meer aan een paar brede lades dan aan een kast met planken. Je ziet in één oogopslag wat waar ligt, en je hoeft niet op je knieën om achter in het kastje iets te zoeken. Dat werkt net wat makkelijker – zeker als je dagelijks kookt. Zorg ook dat je je spullen straks logisch kunt verdelen. Het is handig om keukengerei bij de kookplaat op te bergen, schoonmaakspullen onder de spoelbak, en om je voorraad in een hoge kast of ladeblok te bewaren.

Nog iets om bij je ontwerp rekening mee te houden: laat voldoende ruimte over om kastdeuren te openen zonder dat ze elkaar raken. Ook is het prettig om rond het fornuis en de spoelbak minstens 90 centimeter loopruimte te hebben.

©Phurichai

Materialen en stijl: meer dan alleen smaak

Frontjes bepalen in grote mate de uitstraling van je keuken, maar het materiaal zegt ook iets over onderhoud en levensduur. Een gelakte keuken ziet er strak uit, maar is gevoeliger voor krassen en vingerafdrukken. Hout voelt warm aan, maar vraagt meer onderhoud. Kunststof of melamine is onderhoudsvriendelijk en budgetvriendelijk, maar minder duurzaam op de lange termijn.

Voor het werkblad is het goed om verder te kijken dan alleen uiterlijk. Composiet is sterk en makkelijk schoon te houden. Keramiek kan tegen hitte, maar is gevoelig voor harde klappen. Marmer en graniet hebben een unieke uitstraling, maar vereisen regelmatig onderhoud. Houd bij je keuze rekening met hoe je de keuken gebruikt en hoeveel tijd je aan schoonmaak en onderhoud wilt besteden.

Ook de grepen spelen een rol. Een greeploze keuken oogt strak, maar kan onpraktisch zijn als je snel iets wilt pakken. Met zichtbare grepen maak je het jezelf makkelijker – en kies je meteen een detail dat stijl en karakter toevoegt.

©Анастасия Купавц

Apparaten kiezen die bij je passen

Een keuken zonder apparatuur bestaat niet, maar de vraag is welke apparaten je nodig hebt – en hoe je ze slim plaatst. Veel mensen kiezen tegenwoordig voor een inductiekookplaat. Die werkt snel, is energiezuinig en makkelijk schoon te maken. Let wel op de aansluiting: sommige modellen werken op een gewoon stopcontact, maar krachtigere platen hebben een aparte 3-fasengroep nodig in de meterkast.

Belangrijker dan het type is de vraag hoeveel kookzones je nodig hebt. Kook je vaak met meerdere pannen tegelijk? Dan is een brede plaat met vijf of zelfs zes zones handig. Sta je meestal alleen eenpansgerechten te maken, dan volstaat een compactere uitvoering.

Bedenk of je een losse oven wilt, een combi-oven of een stoomoven. Denk na over het formaat en de plaatsing van je koelkast: vrijstaand of inbouw, met vriesvak of zonder. En vergeet de afzuiging niet. In een open keuken werkt een plafondunit of geïntegreerde afzuiging in het kookplaatblad vaak beter dan een klassieke afzuigkap aan de muur.

Bij de plaatsing geldt: apparaten die je vaak gebruikt, moeten makkelijk bereikbaar zijn. Een oven op ooghoogte voorkomt bukken. De vaatwasser naast de spoelbak scheelt heen en weer lopen. Kies je voor een Quooker of een losse kokendwaterkraan? Denk dan ook aan de benodigde ruimte voor het reservoir.

Van ontwerp naar uitvoering

Ben je tevreden met je ontwerp? Neem dan de tijd om alles nog één keer kritisch door te lopen. Kloppen de looproutes? Heb je voldoende werkruimte tussen kookplaat en spoelbak? Zit de oven op een prettige hoogte? Zijn alle opbergruimtes logisch ingedeeld? Kijk ook naar de plaats van je aansluitpunten: water, stroom en afzuiging moeten aansluiten op wat je hebt gepland.

Heb je je keuken in een 3D-tool ontworpen? Dan kun je die visualisatie gebruiken om een afspraak te maken met een adviseur of keukenwinkel. Samen kijk je dan of je ontwerp technisch haalbaar is en welke materialen en apparaten beschikbaar zijn. Pas als alles klopt – van de maatvoering tot de afwerking – is het tijd om je keuken echt te gaan bestellen.

Met een adviesprijs van 849 euro is de Nothing Phone (3) het duurste toestel dat dit jonge merk tot op heden heeft uitgebracht. Zelf presenteert Nothing dit model als een heus vlaggenschip, maar uit onze ervaring blijkt dat deze smartphone dat niveau niet helemaal haalt.

De Nothing Phone (3) voelt met zijn aluminium frame en matte afwerking degelijk aan, maar de glanzende transparante achterkant is wel besmettelijk voor vingerafdrukken. De telefoon heeft vier knoppen, inclusief de Essential Key van de Phone (3a) voor screenshots en spraaknotities. Qua ontwerp haal je de meest unieke smartphone van dit moment in huis. Nothing zet hoog in op esthetiek en verheft de doorgaans saaie achterkant tot een waar kunstwerk. Net als bij andere Nothing-toestellen is die tevens functioneel; zo is er onder meer een rode stip die oplicht zodra je gaat filmen.

De meest controversiële verandering is het verdwijnen van de kenmerkende Glyph-strips. Die zijn voor de gelegenheid vervangen door de Glyph Matrix, een klein monochroom schermpje rechtsboven op de achterzijde van het toestel. Dat matrixdisplay biedt meer functionaliteit dan de ledstrips op de voorgangers, zoals notificaties en spelletjes, maar mist de unieke uitstraling van de Glyphs op zijn voorganger. Vooralsnog zien we alleen potentie in dat extra schermpje. Ontwikkelaars moeten nog aan de bak met nuttige functies en games, want tot op heden is de functionaliteit dusdanig beperkt dat je het onderdeel alleen voor meldingen kunt gebruiken.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

De Essential Key zit onder de powerknop.

Op zich een prima scherm

Het scherm is redelijk op vlaggenschip-niveau. Het toestel heeft een oleddisplay van 6,67 inch met een hoge resolutie en een verversingssnelheid van 120 Hz. De (piek)helderheid is hoog genoeg voor gebruik in de zon, terwijl de kleurweergave zowel nauwkeurig als levendig is. Verder is er support voor HDR10+- en Ultra HDR-content. Helaas mist het scherm LTPO-technologie. Dat betekent dat de verversingssnelheid niet lager dan 30 Hz zakt bij statische content. In de praktijk kan dat de batterijduur negatief beïnvloeden.

De Nothing Phone 3 is de eerste telefoon die de Snapdragon 8s Gen 4-processor gebruikt. De chipset presteert vergelijkbaar met de Snapdragon 8 Gen 3, met lichte grafische verbeteringen en een hogere topsnelheid. Hoewel het toestel in dagelijks gebruik vlot aanvoelt en visueel intensieve games prima aankan, blijft de 8s Gen 4 in rauwe prestaties achter bij de nieuwste échte vlaggenschip-processors, zoals de Snapdragon 8 Elite. Potentiële kopers betwisten daarom of de Phone (3) 'flagship material' is of niet – maar bij normaal gebruik merk je geen vertragingen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Voorbeeld van een Glyph Matrix-functie: het batterijniveau.

©Wesley Akkerman

Voorbeeld van een Glyph Matrix-functie: de tijd.

Warmteontwikkeling

Wat ook opvalt, is de warmteontwikkeling tijdens het gebruik. Het toestel kan namelijk flink opwarmen tijdens het uitvoeren van zwaardere taken, zoals bij het gamen. Dan kun je de telefoon bijna niet meer comfortabel vasthouden. Helaas een typisch Qualcomm-euvel dat we vaker tegenkomen. Verder is het zo dat de smartphone met een totaal vermogen van 5150 mAh qua accu ook wat achterloopt op zijn rivalen. Bij intensief gebruik moet je de telefoon soms eerder opladen dan je zou hopen. Bij normaal gebruik kom je er echter de dag wel mee door.

De Nothing Phone (3) draait op Nothing OS 3.5, gebaseerd op Android 15, en biedt een vloeiende, strakke interface met fijne, aanpasbare elementen en opvallende widgets. Net zoals op de Nothing Phone (3a) kom je ook hier de Essential Space tegen, een aparte sectie die screenshots opslaat en AI gebruikt om belangrijke informatie te extraheren en te organiseren, inclusief transcripties van spraakmemo's. Dat laatste gaat verrassend goed, met hier en daar een enkele typefout. Zo'n memo maak je snel aan door bijvoorbeeld de Essential Key ingedrukt te houden.

0,6x

1x

2x

Minder functies, maar wel uniek

Hoewel Nothing OS minder functies heeft dan sommige andere Android-skins, is het vrij van bloatware (erg belangrijk!) en legt het systeem de nadruk op een minimalistische, monochrome esthetiek. Dat maakt de software-omgeving daadwerkelijk anders dan je elders aantreft. Nothing belooft daarnaast vijf Android-upgrades en zeven jaar lang beveiligingspatches. Dat is een uitstekende score, meer dan gemiddeld, maar Nothing staat helaas niet bekend om de snelle uitrol van nieuwe softwareversies. Houd dus wat rekening met vertragingen op dat gebied.

Dat bewijst bijvoorbeeld de uitrol van Android 16. Die versie is reeds beschikbaar, maar de Nothing Phone 3 wordt geleverd met Android 15. Nu is het tegelijkertijd zo dat versie 16 echt nog maar net uit is, maar toch voelt dit aan als een gemiste kans. De upgrade moet echter voor het einde van het jaar verschijnen, dus daar kun je naar uitkijken. Verder heeft de nieuwe AI-zoekbalk nog een eigenaardigheid. Je kunt daarmee van alles opzoeken (apps, contacten, functies en meer), maar de Essential Space wordt daarin niet meegenomen.

3x

6x

6x

3x

Beste camera's tot nu toe, maar…

Verspreid over de achterkant tref je een veelzijdig camerasysteem aan. Dat bestaat uit drie sensoren van 50 megapixel: een hoofdcamera, een ultragroothoek- en een periscooplens. Daarmee zoom je tot 3x optisch in. Ook is er nog een selfiecamera van 50 megapixel. Alle camera's ondersteunen video-opnamen in 4K-kwaliteit bij 60 fps. Overdag leveren ze gedetailleerde foto's met levendige, accurate kleuren en een breed dynamisch bereik, hoewel er soms lichte oververzadiging optreedt en de sluitertijd wat beter kan.

De telelens presteert goed tot en met 6x inzoomen met behoud van helderheid en kleuren. Die lens is ook geschikt voor macro-opnames tot 10 centimeter. Over het algemeen vinden we dit de beste lenzen die Nothing tot nu toe aanbiedt, maar ook op dit vlak presteren concurrerende modellen beter. Vooral de Pixels en Galaxy's leveren betere kwaliteit bij weinig licht en snelle bewegingen. Nothings beeldverwerking zorgt gelukkig voor consistente kleuren over alle lenzen en voor goede diepte, maar de camera's kunnen dus nog verbetering gebruiken.

2x

1x

0,6x

Nothing Phone (3) kopen?

De Nothing Phone (3) streeft duidelijk naar onderscheid met zijn unieke ontwerp en het nieuwe Glyph Matrix-systeem, maar op cruciale punten blijft hij achter bij concurrenten in zijn prijsklasse. Hoewel de Snapdragon 8s Gen 4-processor echt wel vlot is voor dagelijks gebruik, blijft-ie op papier achter bij de concurrentie. Niet dat je al die snelheid per se nodig hebt (eerlijk is eerlijk: veel mobiele cpu's zijn echt overkill), maar die dingen gaan wel tellen als je een hogere prijs betaalt. Het helpt ook niet dat het toestel echt heet wordt onder hoge druk.

Ondanks een capabel camerasysteem presteert de Phone (3) onder uitdagende omstandigheden niet zo goed als je zou willen of verwachten. De batterijduur is adequaat, maar niet uitzonderlijk, en de usb-c-poort blijft steken op de oudere 2.0-standaard. Hoewel Nothing OS 3.5 een strakke en unieke software-ervaring biedt met langdurige updates, compenseren de software-extra's en het innovatieve Glyph-systeem de hardwarematige tekortkomingen niet voldoende om de Nothing Phone (3) een toptoestel te noemen, zeker niet gezien zijn prijskaartje van 850 euro.