ID.nl logo
Websites monitoren doe je zo
© PXimport
Huis

Websites monitoren doe je zo

Leveringsproblemen zijn helaas aan de orde van de dag, waardoor we onze geliefde gadgets maar moeilijk te bestellen zijn. Vooral videokaarten en spelconsoles zijn lastig te krijgen. Door slimme tools te gebruiken, zorg je dat je als eerste op de hoogte wordt gebracht zodra een product beschikbaar is. In dit artikel laten we zien welke tools er zijn en hoe je ze gebruikt! Kortom: websites monitoren doe je zo.

Code downloaden

In dit artikel worden wat voorbeelden van stukken code gegeven. Omdat overtikken van code erg foutgevoelig is, kun je die code ook downloaden en daarna bekijken of kopiëren. Zie het bestand code-webmonitor.txt, beschikbaar via www.bit.ly/webmoncode.

Het lukt de gadgetliefhebbers maar niet om hun zuurverdiende geld uit te geven. Misschien wacht je al een jaar op een (betaalbare) videokaart uit de RTX 30-serie van Nvidia, maar zijn de Ethereum-miners je telkens voor. Of je bent de Sony PlayStation 5 misgelopen, omdat je bijvoorbeeld de voorraadmelding te laat ontving. Misschien zit je te wachten op de nieuwe iPhone, maar dat lijkt direct al een uitdaging. Webwinkels slagen er niet in hun voorraden op peil te brengen. In het verleden werd zulke schaarste vaak kunstmatig gecreëerd, om het verlangen naar een product aan te wakkeren. Vanwege de coronapandemie hebben veel sectoren hier nu ook noodgedwongen mee te maken, onder andere door wereldwijde chiptekorten. Je kunt natuurlijk wat dieper in de buidel tasten en een product overnemen van één van de gelukkigen. Of herhaaldelijk alle productpagina’s verversen om te zien of er voorraad is. Maar je kunt het ook slimmer spelen dan de rest en dit proces automatiseren. In deze masterclass leer je met allerlei scripts hoe je dat doet.

01 Welke tools

Wil je op de hoogte blijven van nieuwe voorraad bij webshops, dan kun je bepaalde kanalen in Discord of Telegram volgen, of forums op sites als Tweakers.net. Op https://alerts.laagst.nl vind je voorraadbots voor bekende spelconsoles en videokaarten. Heb je weinig tijd, dan kun je een geautomatiseerde aanpak kiezen. In deze masterclass laten we zien hoe je met Distill.io websites kunt monitoren op veranderingen. Je kunt lokaal monitoren, via een extensie in je browser, maar ook op afstand via de servers van Distill.io. Daarna laten we zien hoe je webpagina’s met de hulp van eigen scripts kunt monitoren.

Voordat we beginnen geven we wat uitleg over XPath, een krachtige tool om delen van een internetpagina te selecteren. Je komt XPath vaak tegen bij het monitoren van veranderingen, zeker als je zelf scripts gaat maken. In het tweede deel van dit artikel laten we een voorbeeld daarvan zien. We gaan een voorbeeldtoepassing starten binnen Node.JS die pushnotificaties of een melding via Gmail stuurt bij veranderingen aan een of meer pagina’s.

©PXimport

02 Selecties op webpagina’s

Om veranderingen in delen van een website te kunnen monitoren, is het nodig om die specifieke gedeeltes van een pagina aan te kunnen wijzen. Alleen dan kunnen door de inhoud te vergelijken bepaalde veranderingen worden opgemerkt en gemeld. Voor het aanwijzen gebruik je een zogenoemde selector. Dit kan om te beginnen op basis van css, de opmaaktaal waarmee je stijlen voor html-elementen aangeeft. Een krachtigere selector is XPath. Daar gaan we hoofdzakelijk mee werken. Het is ontwikkeld voor xml-documenten, maar is bruikbaar voor html-documenten. De syntax is heel krachtig en flexibel, maar het zelf opstellen van een selector is daardoor niet altijd eenvoudig. Gelukkig zijn er tools die je kunnen helpen. We zullen enkele eenvoudige voorbeelden geven zodat je een idee hebt hoe de syntax voor XPath eruitziet, hoe je XPath gebruikt en welke tools je kunnen helpen.

03 Voorbeeld XPath

Je kunt eenvoudig experimenteren met XPath in Chrome om bepaalde elementen op een pagina te selecteren. Als voorbeeld maken we een html-pagina met slechts de volgende basisinhoud:

<html>

<head>

<title>Title of the document</title>

</head>

<body>

<h1>Dit is een header</h1>

<p>Dit is een paragraaf.</p>

</body>

</html>

De elementen in xml- en html-documenten volgen een boomstructuur. De XPath voor de eerste header kun je schrijven als /html/body/h1. Dat noemen we een absoluut pad. Je kunt dit vergelijken met de paden in een bestandssystemen. De eerste enkele slash (/) duidt de root aan, voor dit html-document is dat html. Elke volgende slash duidt een lager niveau aan, in dit voorbeeld body gevolgd door h1. Een XPath kan ook met een relatief pad beginnen. Die herken je aan een dubbele slash (//). Zo’n relatief pad is vaak veel korter. Op https://devhints.io/xpath vind je een handige cheatsheet met tips. We zullen hieronder een eenvoudig voorbeeld van zowel een absoluut als relatief pad geven.

©PXimport

XPath achterhalen in Chrome

In Chrome kun je de XPath voor elk html-element op een bepaalde webpagina simpel achterhalen. Open daarvoor een webpagina, bijvoorbeeld met ons html-voorbeeld. Klik dan met rechts op een bepaald element, zoals de header, en kies Inspecteren. Je komt op het tabblad Elements, waar je de volledig inhoud van het document ziet. Hierin wordt het geselecteerde element uitgelicht, maar je kunt ook een ander element selecteren. Klik met rechts op het gewenste element en kies Copy / Copy XPath om het relatieve pad te kopiëren naar je klembord. Of kies Copy full XPath om het absolute pad te kopiëren. Dit kun je plakken in bijvoorbeeld Kladblok.

©PXimport

04 XPath via console

De inspectietool die we zojuist hebben gebruikt, valt onder de hulpprogramma’s voor ontwikkelaars. Deze kun je in Chrome eenvoudig openen via het menu of met Ctrl+Shift+I. Als je naar het tabblad Console gaat, kun je experimenteren met XPath. Wil je bijvoorbeeld de tekst van de eerste header uit ons voorbeelddocument selecteren, dan gebruik je de XPath-selector /html/body/h1/text(). In de console geef je daarvoor de volgende opdracht (gevolgd door Enter):

$x("/html/body/h1/text()")

Na de opdracht bekijk je het resultaat. Je kunt ook wat experimenteren met de geavanceerdere selectors van XPath. Zo wijs je de inhoud van de eerste header van het type <h1> in een html-document aan met de opdracht:

$x("(//h1)[1]/text()")

En ook deze opdracht voer je uit met Enter.

©PXimport

Distill.io

05 Installatie

Distill.io is een van de makkelijkste manieren om content op websites te monitoren. Deze tool geeft een melding als een pagina is veranderd of als er veranderingen in geselecteerde delen van die pagina worden opgemerkt. Het is daarom heel breed inzetbaar. Je gebruikt Distill.io via een browserextensie, beschikbaar voor onder meer Chrome, Firefox en Opera.

Klik nadat je de extensie hebt geïnstalleerd op het icoontje. We raden je aan om eerst in te loggen via Sign In of een account te maken. Dan kun je taken op de servers van Distill.io laten draaien en meldingen ontvangen bij veranderingen, bijvoorbeeld via een e-mail, sms-bericht of een notificatie. Bij de gratis versie is het aantal controles en meldingen overigens wat beperkt. Zo kun je slechts tot dertig e-mailmeldingen per maand ontvangen. Bij veel valse meldingen zit je daar snel aan. Het goedkoopste abonnement op deze dienst kost 15 dollar per maand of 12 dollar per maand als je gelijk een jaarabonnement afsluit.

©PXimport

06 Elementen selecteren

Wil je een bepaalde productpagina van een webshop monitoren, dan open je die webpagina gewoon eerst in je browser. Klik vervolgens op het icoontje van Distill.io en kies Select parts of page. Kies op de webpagina zelf het element dat je wil monitoren. Je kunt ook nog andere elementen selecteren. Een element kun je ook weer verwijderen, op de plek waar je het element hebt geselecteerd, door het menu te openen en op het prullenbakicoontje te klikken. Voor elke selectie wordt een XPath-expressie toegevoegd. Rechts daarvan zie je de tekst van de geselecteerde elementen. Onder Text filter kun je eventueel filteren op een bepaalde tekst. Wees creatief! Voor de productpagina van de PlayStation 5 selecteren we bijvoorbeeld het veld Tijdelijk uitverkocht en filteren onder Text filter op diezelfde tekst. Klik op Save selections als je klaar bent.

07 Opties aanpassen

Als je een webpagina hebt toegevoegd, wordt deze in de zogenoemde watchlist gezet en kun je ook direct enkele opties aanpassen. Bij Device kies je of de controle in je huidige browser moet worden gedaan of op de servers van Distill.io. Bij Schedule checks geef je aan hoe vaak de bron moet worden gecontroleerd. Als voorbeeld nemen we een interval van 45 seconden. Als je een bepaalde productpagina te vaak opent, zou je door de betreffende webshop kunnen worden geweerd, dus maak het niet te bont. Eventueel gebruik je de optie Random voor een willekeurig interval. Bij Actions geef je aan wat er moet gebeuren als er een verandering wordt gedetecteerd. Zo kun je bijvoorbeeld een geluid laten afspelen. Achter Conditions kies je bepaalde condities, zoals een bepaalde tekst die wel of niet is gedetecteerd of een prijs die onder een bepaald niveau is gedoken. Klik onderaan op Save om de wijzigingen te bewaren.

©PXimport

08 Watchlist bekijken

Als je via het menu naar je watchlist gaat, zie je een overzicht van alle toegevoegde webpagina’s. Als de betreffende taak al een keer is gestart, zie je ook een preview van het resultaat. Vanuit de watchlist kun je ook enkele opties aanpassen of de geschiedenis bekijken. Je kunt met Distill.io tot 25 pagina’s lokaal monitoren. Zo kun je een gewild product dus bij verschillende webshops monitoren en heb je alle resultaten in één overzicht. De dienst is ook goed bruikbaar om bijvoorbeeld prijzen te monitoren. Eventueel kun je de conditie toevoegen om alleen een melding te krijgen als de prijs onder een bepaald niveau is gekomen. Je zult vaak de filters en opties wat moeten tweaken om de resultaten te krijgen die je zoekt.

©PXimport

Eigen scripts

09 Node.JS-installatie

Node.JS is een zogenoemde JavaScript-runtime-omgeving waarmee je JavaScript buiten een browser kunt uitvoeren. Er zijn enorm veel handige bibliotheken voor beschikbaar die je via de pakketbeheerder npm (Node Package Manager) gemakkelijk kunt downloaden en installeren, zodat je ze in je programma kunt gebruiken. Het uiteindelijke programma blijft dan compact en overzichtelijk. In de volgende paragraaf gebruiken we een voorbeeldprogramma in Node.JS als basis. Eerst moeten we de nodige tools installeren. We gaan uit van een systeem met de Linux-versie Ubuntu. Je installeert Node.JS en de pakketbeheerder npm met de opdracht:

sudo apt install nodejs npm

Daarnaast gaan we ook Git gebruiken (een managementtool voor software-broncode) en die installeer je met:

sudo apt install git

We gebruiken Git om in de volgende paragraaf een project vanaf GitHub op ons systeem te installeren.

©PXimport

10 Projectbestanden installeren

We gaan de zogenoemde Stock Checker installeren, waarmee je de voorraad van producten in webshops kunt controleren. Dit is een vrij flexibel inzetbare tool. Je geeft op welke webpagina moet worden bezocht. Ook geef je via een XPath aan welk element op die pagina gecontroleerd moet worden. Je weet inmiddels hoe je die kunt achterhalen. Als laatste geef je aan met welke waarde het resultaat moet worden vergeleken. Je kunt vervolgens bij veranderingen een melding ontvangen. Om het project te installeren, geef je de opdracht:

git clone https://github.com/jaydlawrence/stock-checker/

Je maakt nu eigenlijk een lokale kloon van de repository op GitHub. Hiermee plaats je alle bestanden op je systeem in het mapje stock-checker. Blader naar deze map met:

cd stock-checker

Geef nu de opdracht:

npm install

©PXimport

11 Websites toevoegen

Het project heeft twee configuratiebestanden. De eerste (sites.json) bevat de sites die je wilt monitoren. Een voorbeeld vind je in sites.json.template. Kopieer dit bestand naar sites.json met de opdracht:

cp sites.json.template sites.json

Bewerk het daarna met de opdracht:

nano sites.json

Als voorbeeld voegen we één site toe, maar je kunt er ook meerdere toevoegen. Wij kiezen als voorbeeld een pagina van de webshop Azerty (zie afbeelding 11, maar inmiddels bestaat deze pagina niet meer). We kopiëren via Chrome de XPath voor de tekst met levertijd, waar op het moment van schrijven stond meer dan 10 werkdagen. De XPath blijkt als volgt:

//*[@id="detail"]/div/div/div[2]/div[2]/div[1]/div/div[2]/span/text()

In het bestand sites.json vul je de url en XPath in bij respectievelijk url en xPath. Bij expected vul je de waarde in die je verwacht (meer dan 10 werkdagen). Je krijgt straks een melding als de gevonden waarde afwijkt van wat hier staat. Achter description vul je een omschrijving voor jezelf in. Let er op dat je elk dubbel aanhalingsteken (") in het configuratiebestand moet aanpassen naar \". We noemen dat ook wel ‘escapen’. De configuratie voor deze site ziet er dan als volgt uit:

[

{

"url": "https://azerty.nl/product/gigabyte/4570235/geforce-rtx-3080-eagle-rev2-0-lhr-vid>

"xPath": "//*[@id=\"detail\"]/div/div/div[2]/div[2]/div[1]/div/div[2]/span/text()",

"expected": "meer dan 10 werkdagen",

"description": "RTX 3080 op Azerty"

}

]

©PXimport

12 Pushover installeren

Bij veranderingen kun je een pushnotificatie ontvangen via de app Pushover, een melding per Gmail of beide. In deze masterclass gebruiken we Pushover. Details vul je in het bestand config.json in. Kopieer eerst het voorbeeld met de opdracht:

cp config.json.template config.json

We installeren eerst de Pushover-app op een Android-smartphone. Open de app en maak een account met gebruikersnaam en wachtwoord. In de volgende stap geef je de smartphone een naam. Ga dan naar www.pushover.net en log in met je gebruikersaccount. Hier vind je de User Key, die je overneemt in het configuratiebestand (config.json). Onderaan volg je de link naar Create an Application/API Token. Voer hier minimaal een (korte) naam in en zet een vinkje om akkoord te gaan met de voorwaarden. Vul ook deze token in het configuratiebestand in. Je hebt nu alles ingesteld om het script te starten.

13 Script uitvoeren

We gaan het script handmatig starten, maar je kunt het natuurlijk ook automatisch op gezette tijden draaien via een cronjob. Voor het starten, voer je deze opdracht in:

npm link

Daarna start je het script met:

npx check-stock

De projectpagina van Stock Checker op GitHub geeft allerlei extra tips. Als je bij de uitvoering een foutmelding krijgt, mis je mogelijk enkele bibliotheken. Die kun je installeren met:

sudo apt-get install libpangocairo-1.0-0 libx11-xcb1 libxcomposite1 libxcursor1 libxdamage1 libxi6 libxtst6 libnss3 libcups2 libxss1 libxrandr2 libasound2 libatk1.0-0 libgtk-3-0 libgbm-dev

Als er een verandering op de gemonitorde site(s) wordt gedetecteerd, zie je daar in de console geen melding van, maar je ontvangt (als alles goed is ingesteld) wel een pushnotificatie!

▼ Volgende artikel
Vanilla OS maakt Linux simpel en krachtig
© Andreas Prott - stock.adobe.com
Huis

Vanilla OS maakt Linux simpel en krachtig

Vanilla OS is een Linux-distributie die zichzelf automatisch bijwerkt en tegelijk veel flexibiliteit biedt in het installeren van software uit diverse bronnen. Ook Linux-pakketten voor andere Linux-distributies kun je gebruiken met Vanilla OS.

Na het lezen van dit artikel weet je hoe Vanilla OS werkt en wat deze Linux-distributie voor jou kan betekenen: • Installeer Vanilla OS en maak gebruik van de versleutelde installatie • Configureer de GNOME-desktopomgeving en pas het systeem aan jouw voorkeuren aan • Houd je systeem up-to-date met automatische updates • Installeer software via Flatpak, de ingebouwde appwinkel, of gebruik traditionele Linux-pakketten via de geïsoleerde Vanilla System Operator (VSO) • Creëer subsystemen met Apx om software van andere Linux-distributies te draaien Ook interessant: Weg met Windows! Probeer deze Linux-alternatieven: EndeavourOS of Manjaro

Bij klassieke Linux-distributies zoals Ubuntu, openSUSE en Fedora komen zowel de componenten van het besturingssysteem als de extra software die je installeert uit één bron. De ontwikkelaars zorgen ervoor dat dit allemaal samenwerkt, maar toch treden er soms problemen op, met een instabiel systeem of niet-werkende software als gevolg.

Een andere aanpak zijn de zogenoemde ‘immutable’ (ofwel onveranderlijke) besturingssystemen. Hierbij kun je zelf niets veranderen aan de basiscomponenten van het besturingssysteem, dat automatische updates krijgt. Extra software installeer je geïsoleerd van het besturingssysteem, wat beter is voor de stabiliteit. Vanilla OS is zo’n immutable Linux-distributie en richt zich op toegankelijkheid voor iedereen.

1 Vanilla OS installeren

De nieuwste versie, Vanilla OS 2, vraagt minstens 4 GB geheugen en 32 GB opslagruimte op een 64bit-computer met UEFI-ondersteuning. Download het iso-image van de distributie en schrijf het met een programma zoals Win32 Disk Imager naar een usb-stick. Start je computer dan op vanaf de usb-stick.

In het welkomstscherm kies je voor Install. Selecteer vervolgens je taal (Nederlands staat ertussen), toetsenbordindeling en tijdzone. Selecteer dan de schijf waarop je Vanilla OS wilt installeren en klik op Use Entire Disk.

Vanilla OS stelt standaard voor om je volledige harde schijf te versleutelen. Kies een wachtwoord voor deze versleuteling. Bevestig daarna je instellingen. Na de installatie herstart je de computer en verwijder je de usb-stick. Vanilla OS start dan op en toont je een bootmenu met twee opties: Current State (A) en Previous State (B). Hiermee kun je na een mislukte update altijd terugkeren naar de vorige toestand. Vervolgens voer je het wachtwoord in om de schijf te ontsleutelen.

Stel een wachtwoord in voor de schijfencryptie.

2 Initiële configuratie

Na de eerste opstart van Vanilla OS krijg je de configuratiewizard te zien. Daarin kies je opnieuw je taal, toetsenbordindeling en tijdzone en daarna een kleurschema (licht of donker). In de volgende stappen maak je een gebruikersaccount, geef je de computer een naam en kies je welke toepassingen je wilt installeren. Bij elke categorie toepassingen kun je na een klik op het pijltje individueel aanvinken welke toepassingen je wenst. In de Common Utilities vind je zelfs toepassingen om games te spelen en Windows-software te draaien via Wine. Dat is een indicatie van de focus van Vanilla OS op het kunnen draaien van zo veel mogelijk software. Ook voor de browsers heb je heel wat keuze. Herstart daarna je computer.

Na de herstart en het invoeren van het wachtwoord voor de schijfencryptie kom je in het aanmeldvenster waar je met de ingestelde gebruikersnaam inlogt. Kies en bevestig daarna een wachtwoord voor de gebruiker. Nadat je bent aangemeld, moet je het wachtwoord nog eens invoeren om de installatiewizard toestemming te geven om toepassingen te installeren. De toepassingen die je voor de herstart hebt geselecteerd, worden nu als Flatpak-pakketten geïnstalleerd. Deze zijn volledig geïsoleerd van de basis van je besturingssysteem. De installatie kan even duren.

Vanilla OS biedt een uitgebreide selectie van browsers aan.

3 Automatische systeemupdates

Daarna biedt Vanilla OS je een overzicht van de mogelijkheden, met knoppen om bijvoorbeeld systeemupdates te configureren, via de appwinkel extra toepassingen te installeren, de instellingen van de gebruikte desktopomgeving GNOME aan te passen, en om online accounts voor e-mail en kalenders toe te voegen.

Als je op Configure Updates klikt, stel je de frequentie in waarmee Vanilla OS op systeemupdates controleert en die downloadt. Standaard gebeurt dit wekelijks, maar je kunt dit ook op dagelijks of maandelijks instellen. Met de optie Slimme updates, die standaard is ingeschakeld, zal Vanilla OS geen updates downloaden terwijl je computer actief is. Zo voorkom je dat de downloads je netwerkverbinding vertragen terwijl je aan het gamen of videobellen bent.

Systeemupdates gebeuren automatisch op een ingestelde frequentie.

4 GNOME-desktopomgeving

Vanilla OS gebruikt het klassieke GNOME als desktopomgeving. Als je al eens met Ubuntu, Fedora, openSUSE of een andere Linux-distributie hebt gewerkt die GNOME gebruikt, zul je snel met Vanilla OS kunnen werken. Rechts bovenaan vind je de systeemstatusicoontjes. Klik hierop om bijvoorbeeld meer informatie te krijgen over je netwerkverbinding, batterijlevensduur, energiemodus en audiovolume. In het kader dat verschijnt, staan ook icoontjes om rechtstreeks naar de systeeminstellingen te gaan, je scherm te vergrendelen, of om de computer uit te schakelen of te herstarten.

In het midden bovenaan zie je de datum en tijd. Klik je daarop, dan krijg je een kalender te zien en een lijst met recente notificaties. Het icoontje helemaal links bovenaan is de activiteitenknop. Wanneer je hierop klikt (of de Super- of Windows-knop op je toetsenbord indrukt), verschijnt het activiteitenoverzicht. Je krijgt dan alle open vensters te zien, een zoekveld bovenaan om naar toepassingen te zoeken en een balk met icoontjes onderaan met toepassingen, waaronder het icoontje met de negen bolletjes dat alle toepassingen toont. Helemaal rechts zie je ook een gedeelte van een nieuwe desktop, waarmee je een nieuwe werkruimte opent als je niet al je vensters op dezelfde desktop wilt hebben.

Vanilla OS is gebaseerd op de gebruiksvriendelijke desktopomgeving GNOME.

5 Software installeren

De aanbevolen manier om software te installeren in Vanilla OS is met het programma Software. Hiermee zoek je naar applicaties in Flathub, een appwinkel voor distributieonafhankelijke Linux-applicaties. Je kunt in een aantal categorieën een selectie van software bekijken of onmiddellijk met de zoekknop linksboven de naam van een toepassing intypen. Voor elke toepassing krijg je een beschrijving, een schermafbeelding, versiegeschiedenis, beoordelingen en een link naar de projectwebsite te zien. Flathub biedt overigens niet alleen opensource-software aan, maar ook propriëtaire software zoals Spotify en Steam.

Software die je op deze manier installeert, wordt standaard automatisch van updates voorzien. Wil je dat niet, klik dan op het menu van Software rechts bovenaan, kies Voorkeuren en kies bij Software-updates voor Handmatig in plaats van Automatisch. Automatische updates worden sowieso gepauzeerd in energiebesparingsmodus. Je kunt in Software ook de geïnstalleerde pakketten bekijken en verwijderen.

Met de toepassing Software installeer je duizenden toepassingen van Flathub.

6 Zonder Flatpak

Dankzij Flatpak zijn de toepassingen volledig gescheiden van het besturingssysteem en kun je dus niet per ongeluk je systeem om zeep helpen. Maar niet alle software is in een Flatpak-versie beschikbaar. Bovendien laat Vanilla OS ook niet toe om de systeemconfiguratie aan te passen buiten de mogelijkheden van de systeemapplicaties om. Je kunt dus niet zomaar als root-gebruiker inloggen zoals in een traditionele Linux-distributie, een willekeurig pakket installeren en de nodige systeembestanden aanpassen.

Om toch extra software te kunnen installeren, heeft Vanilla OS de Vanilla System Operator (VSO) ingebouwd. Dit is een geïsoleerd minibesturingssysteem dat in een container draait, waarin je wel zelf software zonder Flatpak kunt installeren. Er is zelfs een gebruiksvriendelijke interface rond gebouwd. Download je bijvoorbeeld een .deb-pakket, dat je traditioneel in Ubuntu of Debian zou kunnen installeren, dan hoef je alleen maar op het gedownloade bestand te dubbelklikken in het programma Bestanden om het in VSO te installeren met de hulp van het programma Sideloaden. Daarna is het beschikbaar tussen je geïnstalleerde toepassingen. Je ziet geen verschil met de Flatpak-toepassingen, maar onderhuids draait de toepassing in een container die van het besturingssysteem is geïsoleerd.

Vanilla OS installeert deb-bestanden in een geïsoleerde container.

7 Systeemterminal

Als je het standaard terminalprogramma van Vanilla OS opent, Black Box, dan open je geen shell in Vanilla OS zelf, maar in de container van Vanilla System Operator. Ook hier kun je extra software installeren met Debians pakketbeheerder apt, bijvoorbeeld terminalprogramma’s die je graag gebruikt. Dit alles kan zonder enige impact op de stabiliteit van het basisbesturingssysteem. De container is bovendien geïntegreerd met jouw persoonlijke map, zodat de erin geïnstalleerde software gewoon toegang heeft tot jouw bestanden.

We hadden bijvoorbeeld de terminal nodig toen we het .deb-bestand van de AI-software Jan met Sideloaden hadden geïnstalleerd en er na een klik op het icoontje van het programma niets gebeurde. We openden Black Box, voerden de opdracht jan uit en zagen een foutmelding over een ontbrekende bibliotheek libasound2.so. Blijkbaar gaf het .deb-bestand dit niet als afhankelijkheid aan. We installeerden de bibliotheek in de terminal met deze opdracht, waarna Jan wel opstartte:

sudo apt install libasound2

Overigens kun je vanuit VSO wel toegang krijgen tot een shell van Vanilla OS zelf met de opdracht host-shell. Aangezien het systeem onveranderlijk is, ben je wel beperkt in je mogelijkheden. Maar je kunt wel configuratiebestanden in de map /etc aanpassen en systemd-services beheren met systemctl. Met exit keer je terug naar de VSO-shell.

In Black Box heb je volledige toegang tot een geïsoleerde container.

Android is lastig

Op dezelfde manier dat je .deb-bestanden in een container kunt installeren, ondersteunt Vanilla OS ook Android-apps. De ontwikkelaars waarschuwen wel dat het om een experimentele functie gaat en tijdens onze test kregen we het zelf niet aan de praat. Je moet eerst het Android-subsysteem initialiseren. Typ daarvoor in de VSO-shell in Black Box deze opdracht in:

vso android init

Dit installeert Waydroid, Android in een container. Op het einde zou je in het groen SUCCESS moeten zien. Download daarna het apk-bestand van een Android-app, bijvoorbeeld op de website van F-Droid voor opensource-apps of diverse websites die apk-bestanden aanbieden van apps die op Google Play staan. Daarna zou je in het programma Bestanden op dit apk-bestand moeten kunnen dubbelklikken om het te installeren. Tijdens onze test moesten we eerst rechtsklikken, Openen met… kiezen, het programma Sideloaden kiezen en onderaan Altijd gebruiken voor dit bestandstype inschakelen. Dit toont al dat deze functionaliteit nog niet af is en zelfs na veel zoekwerk konden we hierna nog altijd geen Android-apps openen.

8 Linux-subsystemen

Met de functie Apx gaat Vanilla OS nog verder: hiermee kun je in containers subsystemen aanmaken gebaseerd op diverse Linux-distributies met bijbehorende pakketbeheerders.

Wil je een programma installeren dat in Arch Linux beschikbaar is? Maak dan gewoon een subsysteem aan met Arch Linux als stack en pacman als pakketbeheerder. Apx ondersteunt als stacks Alpine, Arch Linux, Fedora, openSUSE, Ubuntu en Vanilla OS. Als pakketbeheerders heb je zo de keuze uit apk, apt, dnf, pacman en zypper. Open het programma Apx en klik op het plusicoontje links bovenaan om een nieuw subsysteem aan te maken.

Ook voor ontwikkelaars is dit handig. Je installeert dan een geïsoleerde container met je gewenste softwarestack, die anders zou kunnen conflicteren met wat je in je basisbesturingssysteem hebt geïnstalleerd. Geef je subsysteem dus een naam, bijvoorbeeld gecko, kies een stack (het onderliggende besturingssysteem), bijvoorbeeld opensuse, en klik op Aanmaken. Apx toont dan een nieuw subsysteem gebaseerd op openSUSE, met de erbij horende pakketbeheerder zypper. Klik erop en dan op Start subsystem.

Via Apx maak je een subsysteem met een gekozen Linux-distributie.

9 Software in subsysteem installeren

Nu kun je vanuit de VSO-terminalsessie software installeren in het subsysteem. Heet je subsysteem bijvoorbeeld gecko, zoek dan naar de gewenste software, bijvoorbeeld Qucs, in het subsysteem met:

apx gecko search qucs

Krijg je een resultaat te zien (in dit geval het pakket qucs-s), dan installeer je dat met:

apx gecko install qucs-s

De deelopdrachten search, install enzovoort zijn hetzelfde voor alle pakketbeheerders en je kunt in het tabblad met pakketbeheerders in Apx zien welke achterliggende opdrachten er voor elke pakketbeheerder worden aangeroepen.

Na de installatie zie je de melding 1 apps geëxporteerd. Apx maakt de in de container geïnstalleerde toepassing namelijk ook beschikbaar in Vanilla OS zelf. Dat kun je uitproberen door het activiteitenoverzicht te openen en daarna naar Qucs te zoeken. De toepassing staat tussen je andere toepassingen als Qucs-S on gecko. Wanneer je hierop klikt, start Vanilla OS automatisch het subsysteem als dit nog niet is gebeurd en opent het daarin de toepassing. Het programma heeft ook, net zoals het hele subsysteem, toegang tot je bestanden. Je ziet alleen aan de andere stijl van het venster dat het in een container van een andere distributie draait.

Programma’s in een subsysteem start je rechtstreeks in Vanilla OS op.

10 In subsysteem werken

Je kunt ook vanuit de VSO-shell rechtstreeks in een subsysteem een terminalsessie openen met (met de naam van je subsysteem in plaats van gecko):

apx gecko enter

Hierin heb je toegang tot het volledige besturingssysteem dat je in het subsysteem hebt geïnstalleerd. Als je nu pakketten wilt installeren, kan dat wel niet met de apx-opdrachten, maar moet je de pakketbeheerder zelf gebruiken.

In dit subsysteem kun je een volledige ontwikkelomgeving of softwarestack opzetten, bijvoorbeeld om eenvoudig software in verschillende Linux-distributies uit te testen. Met exit verlaat je het subsysteem en keer je terug naar de VSO-shell. Daarin kun je ook met deze opdracht de status van alle geïnstalleerde subsystemen opvragen:

apx subsystems list

Kijk ook eens welke andere deelopdrachten van Apx er beschikbaar zijn door gewoon apx zonder toevoegingen te typen.

Met Vanilla OS draai je eenvoudig meerdere subsystemen van diverse Linux-distributies.

11 Stacks en pakketbeheerders toevoegen

Je bent zelfs niet beperkt tot de stacks en pakketbeheerders die Vanilla OS standaard in Apx aanbiedt. Open je in Apx links de lijst met stacks en klik je dan op het plusicoontje, dan opent het venster om een nieuwe stack aan te maken. Je geeft die een naam naar keuze en bij Basis vul je de url van een Docker-container in. In de lijst met bestaande stacks zie je bijvoorbeeld bij Alpine alpine:latest staan en bij openSUSE registry.opensuse.org/opensuse/tumbleweed:latest. Je kiest ook de pakketbeheerder voor het subsysteem uit de lijst en daaronder kun je zelfs pakketten opgeven die je standaard in de stack wilt installeren.

Op dezelfde manier voeg je een nog niet ondersteunde pakketbeheerder toe, bijvoorbeeld yay als alternatief voor pacman in Arch Linux-gebaseerde subsystemen. Je geeft de pakketbeheerder een naam, schakelt in of die met rootrechten moet draaien (de meeste wel), en vult alle opdrachten in zodat je pakketbeheertaken eenvoudig kunt uitvoeren met apx-opdrachten vanuit de VSO-shell. Het moge duidelijk zijn: welke Linux-software je ook wilt installeren, Vanilla OS biedt er een mogelijkheid voor.

Je kunt ook je eigen pakketbeheerder definiëren in Apx.

▼ Volgende artikel
Consumenten testen: de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming
© Philips
Energie

Consumenten testen: de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming

De Philips Heating CX2120/01 is een compacte en krachtige keramische verwarming. Met zijn snelle opwarming, stille werking en meerdere veiligheidsfuncties is het een ideale keuze voor kleinere ruimtes of als bijverwarming. Maar hoe bevalt dit apparaat in de praktijk? Lees hier wat het Review.nl Testpanel van de Philips Heating CX2120/01 vond.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Philips

De Philips Heating CX2120/01 is een draagbare keramische verwarming met een vermogen tot 1500 W. Dit compacte model heeft vijf verwarmingsmodi en meerdere veiligheidsvoorzieningen, zoals een kantelbeveiliging en oververhittingsbescherming. Met een stille werking die minder geluid produceert dan fluisteren, is het apparaat geschikt voor gebruik in studeerkamers, slaapkamers en badkamers. 

De Philips Heating CX2120/01 heeft van de testers een gemiddelde reviewscore van 8,4 gekregen. Vooral de snelle opwarming, het compacte formaat en het strakke design worden geprezen. Hieronder worden de ervaringen van de testers uitgebreid besproken. 

Snel en lekker warm

Veel testers zijn onder de indruk van hoe snel de kachel een ruimte verwarmt. Tester J. zegt: "Het is een fijn product. Hij warmt mijn studeerkamer en badkamer erg snel op." JacquelinevK94 deelt deze ervaring: "Deze heater is binnen no-time warm, echt ideaal!" Ook Maup10 is enthousiast: "Binnen een paar seconden voel je al een aangename warmte, wat echt handig is op koude ochtenden." 

Daarnaast blijkt de kachel krachtig genoeg om zelfs iets grotere ruimtes te verwarmen. Tester B. zegt hierover: "Wat ons echt opviel, was dat het apparaat zelfs in grotere ruimtes merkbaar comfort toevoegt." W. bevestigt: "Onze veranda is wat groter dan 15 vierkante meter, maar deze heater kan ook daar prima ingezet worden om even voor wat bijverwarming te zorgen." 

Compact en makkelijk te verplaatsen 

De meeste testers waarderen het compacte en lichte ontwerp, waardoor de kachel eenvoudig te verplaatsen is. Lvw0604 zegt: "Je neemt hem gemakkelijk mee en binnen enkele minuten zit je comfortabel." JacquelinevK94 is ook tevreden: "De heater is lekker compact en licht, dus je zet hem zo van de ene kamer in de andere kamer." Het compacte formaat is ook handig wanneer je hem niet nodig hebt.  Hondijkje merkt op: "Je kunt dit kacheltje makkelijk opbergen als je hem niet in gebruik hebt."

©Philips

Veel veiligheidsvoorzieningen

De kachel is voorzien van meerdere veiligheidsopties, iets wat testers belangrijk vinden. Tester C. zegt: "Een belangrijk aspect is de aandacht die er is geschonken aan de veiligheid. Er zit een omvalbeveiliging op, oververhitting wordt voorkomen en hij wordt na een bepaalde tijd automatisch uitgeschakeld." Mvdm1973 vindt het heel safe voelen dat er beveiliging op zit in het geval de verwarming zou vallen.

"Ik was wat kritisch en vroeg me af of zo'n klein apparaat wel kon voldoen aan mijn wensen. Moet zeggen, dit is best wel een krachtpatser."

- Tester W.

Overwegend stil, maar soms hoorbaar 

Een groot pluspunt is dat de kachel vrijwel geluidloos werkt. Tester J. zegt: "Zelfs op de hoogste stand hoor je nauwelijks geluid." Maup10 is het hiermee eens: "Het apparaat werkt heel stil, wat perfect is als je het in de slaapkamer of in een thuiskantoor gebruikt."  Maar sommige testers ervaren dat anders. Zo merkt Troost op: "Enige minpunt is dat hij wel wat geluid maakt." 

©Philips

Duidelijke bediening, maar app wordt gemist

De bediening wordt als eenvoudig ervaren. Hondijkje zegt: " De pictogrammen op het kacheltje zijn makkelijk te lezen zodat je precies ziet op welke stand je de kachel ingesteld hebt staan." Wel zien sommige testers ruimte voor verbetering. Maup10 zegt: "Een klein nadeel vond ik dat je de temperatuur niet direct op het apparaat kunt instellen." Mw X. vult aan: "Er is helaas geen temperatuur zichtbaar en hij heeft ook geen app, waardoor ik een aparte thermometer gebruik."  Hoewel de app door meer testers gemist wordt, zegt JacquelinevK94 daarover: "Maar op zich is dat ook niet nodig door de duidelijke knopjes."

©Philips

✅ Pluspunten

  • Snel warm

  • Compact en lichtgewicht

  • Makkelijk te bedienen

  • Veiligheidsvoorzieningen

❌ Minpunten

  • Geen app

  • Energieverbruik bij langere gebruiksduur

Eindoordeel

De Philips Heating CX2120/01 is een efficiënte en compacte keramische verwarming die snel warmte levert en eenvoudig te verplaatsen is. Testers zijn enthousiast over de snelle opwarming, het gebruiksgemak en de stille werking. Ook de veiligheidsvoorzieningen worden gewaardeerd. Ondanks het ontbreken van een app scoort deze compacte keramische verwarming een fraaie 8,4 bij de testers.

Ontdek de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming

Op Kieskeurig.nl