Een stijlvolle tv met prima beeld en geluid en gebruiksgemak, voor een aantrekkelijke prijs. Dat is het concept van de Philips 55PUS8808 The One: eenvoudig, maar heel aantrekkelijk. Onder de motorkap vinden we tal van features, maar zijn de prestaties in lijn met de prijs?

Een tv die voor iedereen als goede keuze moet gelden, hoeft geen opvallend of exotisch ontwerp te hebben. Hij moet immers in iedere huiskamer passen. Een beetje stijl is wél een vereiste. Deze Philips heeft een fijne antracietgrijze rand en een centrale voet in dezelfde kleur. Het profiel is niet de slankste die we hebben gezien, maar dat valt nauwelijks op. Alle aansluitingen zijn naar de zijkant en naar onder gericht en het aantal aansluitingen is prima.

Er zijn vier HDMI-poorten, waarvan twee HDMI 2.1 met 48Gbps bandbreedte bieden en ondersteuning voor ALLM, 4K120 en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync Premium). Reken op een input lag van 15,4 ms in 4K60 en 7,0 ms in 2K120. Kortom, voor gamers is de tv op dit vlak zeker geschikt. Op een van die twee poorten krijg je eARC/ARC, maar in tegenstelling tot het model vorig jaar kun je nu geen ARC meer gebruiken op alle andere HDMI-poorten.

©Eric Beeckmans

Wie meer dan een 4K120-gamingbron heeft en een soundbar wil aansluiten, heeft dus maar één HDMI 2.1-poort ter beschikking. Daarnaast moet je via de instellingen de HDMI-poort schakelen naar ‘Optimal (Auto Game)’ voor ALLM, HDMI VRR, maar geen HDR10+ of ‘Optimal (Auto Game 120Hz Pro)’ voor ALLM, HDMI VRR, AMD FreeSync en HDR10+. Het Game Dashboard toont frame rate, resolutie en geeft je toegang tot wat gaming-instellingen.

Tal van features

Philips heeft deze tv net als de OLED808 voorzien van een nieuwe chipset, en heeft daarmee ook de stap van Android TV naar Google TV gezet. De tv reageert erg vlot op de afstandsbediening en ook navigeren in menu’s, instellingen aanpassen of apps starten verloopt allemaal erg snel. Google TV blinkt uit in een rijk aanbod toepassingen, zowel internationaal als lokaal, maar vooral met zijn uitgebreide lijst gepersonaliseerde aanbevelingen. Die zijn gerangschikt op zeer specifieke categorieën en bevatten items uit verschillende streamingdiensten. Zo krijg je veel nieuwigheden aangeboden die aansluiten bij jouw smaak.

Er is ondersteuning voor Chromecast, maar helaas geen Apple Airplay. De bijgeleverde afstandsbediening werkt goed, maar modern is ‘ie niet. Het is een klassieke uitvoering met relatief veel toetsen. Die zijn echter goed gescheiden en de lay-out is prima zodat je niet snel verkeerd drukt, iets dat bij de vorige versies wel eens voorkwam.

Ambilight

Exclusief op iedere Philips-tv is natuurlijk Ambilight. De 55PUS8808 kreeg een driezijdige versie; weliswaar niet de nauwkeurigere Next Generation versie, maar de klassieke versie. Dat hoeft niet per se een gemis te betekenen. Ambilight smeert de kleuren van wat je kijkt breed uit over de achterliggende wand, en heeft tal van instellingen om de ambiance aan te passen naar jouw smaak. Ambilight kan zowel reageren op beeld als geluid. Met Ambilight Aurora gebruik je het samen met een mooie screensaver. Dankzij AmbiWakeup en AmbiSleep kan de tv in de slaapkamer zelfs dienen als wekker.

P5-processor voor beeldverwerking

Het nieuwe onderliggende hardwareplatform voor de P5 Perfect Picture Engine maakt twee nieuwe functies beschikbaar. Op de eerste plaats is er een nieuw superresolutie-algoritme dat fijne texturen beter detailleert, en lijnen mooi scherp houdt. Het is een uitstekende aanvulling voor de prima upscaling, maar let op met oude dvd-content: die functie kan juist beeldfouten versterken. De nieuwe processor zou ook in staat moeten zijn om hinderlijke kleurstroken uit zachte gradiënten weg te halen, maar dat onze testen wijzen uit dat dat nauwelijks het geval is. We vonden overigens de ruisonderdrukking in het algemeen iets minder efficiënt.

Wie het contrast licht wil accenturen kan dat met de instelling ‘dynamisch verbeteringsniveau’ onder de hoofdmenu van contrastverbetering. Blijf dan wel in de laagste stand. Het lcd-paneel heeft een degelijke bewegingsscherpte, en de motion interpolation werkt zeer goed. De processor grijpt snel in, ook als de actiebeelden erg snel zijn, en veroorzaakt bijzonder weinig beeldfouten. Sportbeelden worden op de ze manier heel vloeiend weergegeven. Voor filmbeelden kan dat ook, maar of je dat wilt, is een kwestie van smaak. Over het algemeen zijn we tevreden over de beeldverwerking, maar er is duidelijk nog ruimte voor wat verbetering.

Matig contrast maar degelijke kijkhoek

De PUS8808 is uitgerust met een S-IPS-scherm. Die leveren een wat beperkt contrast maar wel een vrij goede kijkhoek. Gezien dat deze Philips The One echt mikt op een rol als familie-tv dan eentje voor de echte filmliefhebber is dat een begrijpelijke keuze. Het scherm bewaart kleur vrij goed, maar heeft vanuit een hoek wel wat last van zogeheten glare, waardoor er een lichte waas over het beeld komt. Met een gemeten ANSI-contrast van ongeveer 1.350:1 scoort hij goed voor dit type paneel. Net als vorig jaar kan de tv het contrast verbeteren met global dimming, maar dat is echt niet te vergelijken met local dimming. Op de ANSI-test heeft dat geen invloed, maar op andere testen klom het resultaat naar ongeveer 3.000:1.

©Will Pakaila

De uniformiteit is goed, met enkele kleine foutjes. Zo was op ons testmodel de linkeronderhoek en rechterbovenhoek wat lichter bij donkere testbeelden. En op heldere testbeelden is wat minimaal ‘dirty screen-effect’ zichtbaar. Dat laatst viel op als de camera bewoog bij heel heldere beelden. De fouten zijn niet zeer groot en dit zal waarschijnlijk ook per toestel verschillen.

Behoorlijke HDR-beelden

In SDR was de Films-beeldmode goed gekalibreerd. Er is voldoende schaduwdetail, al moet je natuurlijk niet op diep contrast rekenen. De kleurweergave is prima, natuurlijk en krachtig en huidskleuren ogen uitstekend. Het enige minpunt is dat je een heel klein beetje witdetail verliest. In HDR mag je naast HDR10 en HLG ook de formaten met dynamische metadata, HDR10+ en Dolby Vision gebruiken. Dolby Vision is een uitstekende troef, daarmee levert de tv zijn beste beelden. Maar ook de HDR10-weergave is goed. De piekhelderheid haalt ongeveer 520 nits, zowel op kleine als grote schermoppervlakken, en het kleurbereik tikt 89% P3 aan.

De tone mapping is goed, en slaagt erin om binnen de beperkingen van het scherm mooie HDR-beelden te tonen. Af en toe verdwijnt er wat witdetail, maar dat is uitzonderlijk. Het beperkte contrast maakt dat beelden soms wat vlakker ogen, maar over het algemeen kun je echt wel het HDR-effect zien. Gamers die HDR-tone mapping willen uitschakelen kunnen dat via het menu, maar doen dat best met de nodige voorzichtigheid en aandacht. In de geteste software (R.001.001.091.215) bleek tone mapping uitschakelen het beeld veel te flets te maken. Die fout hebben we gerapporteerd aan Philips.

Prima audio

Philips heeft The One een audio-upgrade gegeven. Het toestel beschikt nu over viermaal 10W vermogen en dat is een verdubbeling tegenover vorig jaar. Hij ondersteunt nu ook DTS:X naast Dolby Atmos, en de surroundvirtualizer is gebaseerd op 5.1.4-processing. Het resultaat is prima en zeker een duidelijke verbetering. Ruime basprestaties mag je nog steeds niet verwachten en de surroundklank is goed, maar het mist toch dat hoogte-effect. Dankzij DTS Play-Fi kun je draadloos compatibele surroundspeakers aansluiten, en de tv als centerspeaker gebruiken. Een goede soundbar zal het nog steeds een stuk beter doen, maar voor typisch familiegebruik volstaat deze de configuratie prima.

©Will Pakaila

Conclusie

Met een aantal kleine verbeteringen heeft Philips de 55PUS8808/12 een duwtje in de juiste richting gegeven. Het scherm komt het meest tot zijn recht in een matig verlichtte woonkamer; het beperkte contrast is dan geen spelbreker. De tv levert voldoende helderheid, een ruim kleurbereik en prima kalibratie die je verzekert van mooie beelden. Voor HDR is de HDR10+ en Dolby Vision-ondersteuning een mooie meerwaarde. Sportfans en gamers komen aan hun trekken dankzij het 120Hz-scherm. De nieuwe processor levert prima beeldverwerking, al blijven kleurstroken in zachte gradiënten een probleem. Met Google TV, DTS Play-Fi en uiteraard Ambilight heeft de tv heel wat features te bieden. Het is een uitstekende familie-tv maar we stellen ons vragen bij de prijs. Die ligt niet alleen hoger dan vorig jaar, maar zet hem ook in concurrentie met andere fabrikanten die voor deze prijs net wat meer leveren.

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇

Het spreekwoord 'krakende wagens lopen het langst' gaat helaas vaak niet op in de computerwereld. Moderne systemen reageren soms allergisch op oudere hardware. Toch zijn er methoden en slimme trucs om zulke apparaten te laten werken onder Windows 10 of 11.

Apparaat niet herkend

Wanneer je een oud apparaat aansluit, kan het gebeuren dat Windows het niet herkent.. Daardoor verschijnt het niet in de lijst met apparaten. Je controleert dit door via een klik met rechts op de Windows-knop Apparaatbeheer te openen. Verschijnt hier iets als 'Onbekend apparaat' of zie je een geel driehoekje of vraagteken, dan heeft Windows het apparaat wel fysiek herkend, maar geen juiste driver gevonden. Je leest hier meer over bij de passage Driverprobleem. Mogelijke oorzaken zijn het ontbreken van een plug-and-playdriver of een verouderd aansluitingstype.

Je kunt dan verschillende dingen proberen. Controleer eerst de aansluiting en de stroomvoorziening. Zorg dat het apparaat juist is aangesloten en ingeschakeld. Bij usb-apparaten helpt het soms een andere poort te proberen. Oudere usb1.1-apparaten werken vaak beter via een usb2.0-poort of een usb-hub met eigen voeding dan via een usb3.0-poort. Heeft je pc nog een parallelle of seriële poort? Controleer dan in het systeem-BIOS of deze is ingeschakeld. Heeft je toestel zo'n poort niet, dan ben je meestal aangewezen op een adapter (zie de passage Aansluitingen).

Handmatige installatie

Je kunt het apparaat ook handmatig proberen te installeren. Misschien heb je nog een cd-rom met de installatiebestanden, zodat het zo lukt. Heeft je pc geen cd-station meer, dan sluit je een extern cd-station aan of kopieer je de bestanden op een andere pc met cd-station naar een usb-stick. Je kunt er ook een iso-bestand van maken en dit met een dubbelklik als virtuele schijf koppelen op je pc. Je kunt dit doen met bijvoorbeeld Burnaware Free. Ga naar www.burnaware.com en kies voor ISO-bestand aanmaken.

Heb je geen cd-rom? Start dan Apparaatbeheer, open het menu Actie en kies Oudere hardware toevoegen. Kies De hardware opsporen en automatisch installeren, geef het hardwaretype aan, zoals Beeldapparaten of Draagbare apparaten, en selecteer het juiste product en model. Heb je zelf een geschikte driver gevonden (bijvoorbeeld op de site van de producent), klik dan op Bladeren en verwijs naar het installatiebestand (inf).

Voor printers open je Instellingen in Windows en kies je Bluetooth en apparaten / Printers en scanners. Klik op Apparaat toevoegen en kies bij De printer die ik wil gebruiken, staat niet in de lijst voor Handmatig een nieuw apparaat toevoegen. In het dialoogvenster laat je Mijn printer is iets ouder. Help mij met zoeken geselecteerd. Werkt dat niet, probeer dan Een lokale printer of een netwerkprinter toevoegen met handmatige instellingen, waarna je de juiste poort en het stuurprogramma kiest. Klik hier ook op Windows Update: zo is de kans groter dat Windows alsnog de juiste driver ophaalt. Je kunt ook een vergelijkbaar model uit de lijst proberen.

Soorten aansluitingen

Gaat het om oudere apparaten, dan hebben die vaak een interface die je op moderne pc's niet meer vindt, zoals een parallelle of seriële aansluiting of firewire. Voor parallel gebruik je een usb-naar-parallel-adapter (meestal usb-A naar 36-pins Sub-D). De printer verschijnt dan als 'USB Printing Support' en werkt vaak met generieke drivers. Sommige oude drivers verwachten een echte LPT-poort met een logische naam als LPT1. Je kunt dan de gedeelde usb-printerpoort mappen naar LPT1 met het opdrachtprompt-commando

(met net use LPT1: /delete verwijder je deze koppeling). <printershare> is de gedeelde printernaam, zoals ingesteld via Instellingen in Windows: klik op de printernaam, kies Printereigenschappen en open het tabblad Delen. Zo kun je vaak nog printen vanuit oude DOS- of Windows-apps.

Voor een seriële poort (met een DB9 RS232-kabel) gebruik je eveneens een usb-adapter, liefst met FTDI-chip en aangesloten op een usb2.0-poort. Mogelijk moet je eerst de adapterdriver installeren voordat deze in Apparaatbeheer verschijnt (onder een naam als '[…] COMx'). Om het juiste poortnummer (zoals COM1) in te stellen, klik je met rechts op het apparaat, open je Poortinstellingen en klik je op Geavanceerd.

Koop altijd adapters van goede kwaliteit (en van een bekend merk), aangezien goedkopere exemplaren zich niet altijd aan de specificaties houden.

Voor firewire kun je de installatie van een PCIe-naar-firewire (IEEE 1394) adapterkaart overwegen. Met de Microsoft 1394 OHCI Legacy Driver activeer je deze vervolgens in Windows 10/11 en kun je bijvoorbeeld een oude DV-camera of audio-interface aansluiten. Klik hier voor een downloadlink met instructies.

Driverprobleem

Wanneer Windows het apparaat herkent via een van bovenstaande stappen, blijft het afwachten of er een geschikte driver voor Windows 10/11 beschikbaar is. Je kunt eerst een generieke driver proberen, die vaak via de Windows-updatefunctie beschikbaar is. Klik in Apparaatbeheer met rechts op het apparaat, kies Stuurprogramma bijwerken en klik vervolgens op Automatisch zoeken naar stuurprogramma's / In Windows Update zoeken naar bijgewerkte stuurprogramma's.

Soms vind je geschikte drivers bij de optionele updates. Ga hiervoor naar Instellingen, kies Windows Update / Geavanceerde opties / Optionele updates en open Stuurprogramma-updates. Je kunt ook zoeken naar een basisdriver, add-onmodule of universele driver van de fabrikant, zoals de (Smart) Universal Printer Driver van HP.

Vind je geen driver op de site van de fabrikant, dan kun je er ook zelf naar googelen op basis van het hardware-ID. Start Apparaatbeheer, klik met rechts op het apparaat (eventueel bij Andere apparaten of Onbekend apparaat), kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Stel Eigenschap in op Hardware-id's. Klik met rechts op een gevonden ID, kies Kopiëren en plak dit met Ctrl+V in een zoekmachine als Google. Mogelijk levert dit een geschikte driver op.

Heb je nog een driver voor Windows 7 of ouder, probeer dan de installatie in compatibiliteitsmodus. Klik met rechts op het installatieprogramma, kies Eigenschappen en ga naar het tabblad Compatibiliteit. Zet een vinkje bij Dit programma uitvoeren in compatibiliteitsmodus voor en kies de laatst ondersteunde versie, zoals Windows 7 of Windows XP (Service Pack 2). Door ook Dit programma als administrator uitvoeren te selecteren, vergroot je de kans dat Windows de oudere driver alsnog aanvaardt, zeker als het geen 'kernel-driver' met volledige systeemrechten betreft (zie ook de passage Driverblokkade). Dit is ons bijvoorbeeld al gelukt voor een Canon Pixma iP4200-printer.

Lees ook: De perfecte printer kiezen? Hier moet je op letten

Alternatieve drivers

Je kunt ook op zoek gaan naar alternatieve, niet-officiële stuurprogramma's. Er zijn verschillende community's en fora die voor populaire oudere apparaten aangepaste drivers aanbieden of INF-bestanden hebben aangepast om ze onder nieuwere Windows-versies te laten werken.

Voor scanners is de alternatieve software van VueScan populair. Deze ondersteunt bijna achtduizend oude scanner-modellen en werkt vaak prima, al is de software niet gratis (vanaf circa 19 euro per jaar). Een proefversie is wel beschikbaar (je kunt eventueel een wegwerpadres gebruiken), zodat je kunt nagaan of je scanner werkt onder Windows 10/11.

Voor printers is het Gutenprint-driverpakket bekend, voorheen bekend als Gimp-print, al is dit alleen beschikbaar voor Linux en macOS. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan, maar je kunt een al dan niet virtuele Linux-machine op je netwerk opzetten (ook op een Raspberry Pi) en hierop Gutenprint installeren. Vervolgens deel je de printer zodat je deze ook op je Windows-pc kunt gebruiken. Voor scanners bestaat een vergelijkbaar project: Scanner Access Now Easy, eveneens voor Linux.

Driverblokkade

Het kan gebeuren dat er wel een driver beschikbaar is, maar dat Windows 10/11 de installatie blokkeert. Mogelijk is de driver technisch incompatibel, bijvoorbeeld een 32bit-driver op een 64bit-systeem (Windows 11 is altijd 64 bit), of een kerneldriver die noodzakelijke kernelfuncties mist doordat deze niet meer worden ondersteund door het geüpdatete besturingssysteem. In dit geval kun je nog de compatibiliteitsmodus proberen (zie de passage Driverprobleem), maar het resultaat blijft onzeker. Je maakt dan meer kans via een virtuele machine met een oudere Windows-versie, zoals Windows 10 voor 32bit-drivers.

Soms blokkeert Windows 10/11 de installatie omdat de (kernel)driver niet digitaal is ondertekend. Ben je zeker dat het om een betrouwbare driver gaat, dan kun je deze controle tijdelijk uitschakelen. Open Instellingen, kies Systeem / Systeemherstel en klik tweemaal op Nu opnieuw opstarten. Kies vervolgens Problemen oplossen / Geavanceerde opties / Opstartinstellingen en klik op Opnieuw opstarten. In het menu dat verschijnt, kies je optie 7: Afdwingen van stuurprogrammahandtekening uitschakelen. Windows start nu zonder handtekeningcontrole, zodat je de driver kunt installeren. Bij de volgende herstart is de controle weer actief, maar de driver blijft werken.

Ga je liever voor een iets doortastender aanpak? Voer dan de Opdrachtprompt uit als administrator, voer het commando bcdedit /set TESTSIGNING ON in en herstart je pc. Deze draait dan in testmodus, zie de indicatie rechtsonder. Installeer de driver en voer daarna meteen bcdedit /set TESTSIGNING OFF uit, gevolgd door een herstart om terug normaal te werken.

Virtueel alternatief

Lukt het niet om je oude apparaat met een van de bovenstaande workarounds aan de praat te krijgen binnen Windows 10/11, dan zit er weinig anders op dan een ouder of ander besturingssysteem te gebruiken. Het handigst is om dit als virtuele machine (VM) bovenop je huidige Windows te draaien. Binnen deze VM installeer je dan de originele driver en software voor het apparaat.

Geschikte gratis tools zijn Oracle VirtualBox en VMware Workstation Pro (na registratie op https://support.broadcom.com). Via bijvoorbeeld https://archive.org kun je naar schijfkopiebestanden zoeken en downloaden. Wij vonden er onder meer diverse Windows XP-iso-bestanden en installeerden een exemplaar in VirtualBox.

Dit kan als volgt. Start VirtualBox, klik op Nieuw en vul de gegevens in, zoals Microsoft Windows XP (32-bit). Bij ISO-image verwijs je naar je download. Vink Overslaan zonder toezicht aan, klik op Afmaken en vervolgens op Starten. Volg de installatie-instructies. Je bezit of vindt wellicht een geldige licentie voor deze oude Windows.

Koppel het apparaat aan een fysieke poort op je pc en geef deze vervolgens door aan de VM, zodat de virtuele Windows het apparaat herkent. Dit kan vanuit het menu Apparaten in het venster met een opgestarte VM.

Bij printers kun je ook delen via het VM-netwerk, zodat je vanuit je gewone Windows via het netwerk kunt printen naar de VM. Selecteer de (uitgeschakelde) VM in VirtualBox, kies Instellingen, open Netwerk en vink Netwerkadapter inschakelen aan. Stel eventueel Gekoppeld aan in op Bridged Adapter zodat de VM een ip-adres krijgt binnen hetzelfde netwerk als je host-pc.

 Nieuwe printer nodig? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers om voor de beste deal!