ID.nl logo
Review Philips 55PUS8808/12 - Voor ieder wat wils
© Lukkien.bv
Huis

Review Philips 55PUS8808/12 - Voor ieder wat wils

Een stijlvolle tv met prima beeld en geluid en gebruiksgemak, voor een aantrekkelijke prijs. Dat is het concept van de Philips 55PUS8808 The One: eenvoudig, maar heel aantrekkelijk. Onder de motorkap vinden we tal van features, maar zijn de prestaties in lijn met de prijs?

Goed
Conclusie

Met een aantal kleine verbeteringen heeft Philips de 55PUS8808/12 een duwtje in de juiste richting gegeven. Het scherm komt het meest tot zijn recht in een matig verlichtte woonkamer; het beperkte contrast is dan geen spelbreker. De tv levert voldoende helderheid, een ruim kleurbereik en prima kalibratie die je verzekert van mooie beelden. Voor HDR is de HDR10+ en Dolby Vision-ondersteuning een mooie meerwaarde. Sportfans en gamers komen aan hun trekken dankzij het 120Hz-scherm. De nieuwe processor levert prima beeldverwerking, al blijven kleurstroken in zachte gradiënten een probleem. Met Google TV, DTS Play-Fi en uiteraard Ambilight heeft de tv heel wat features te bieden. Het is een uitstekende familie-tv maar we stellen ons vragen bij de prijs. Die ligt niet alleen hoger dan vorig jaar, maar zet hem ook in concurrentie met andere fabrikanten die voor deze prijs net wat meer leveren.

Plus- en minpunten
  • Stijlvol design met draaivoet
  • Ruime kijkhoek
  • Prima beeldverwerking en mooie kalibratie
  • Ondersteunt Dolby Vision en HDR10+
  • Kleurbanding blijft zichtbaar ondanks nieuw filter
  • Beperkt contrast
  • Prijzig

Een tv die voor iedereen als goede keuze moet gelden, hoeft geen opvallend of exotisch ontwerp te hebben. Hij moet immers in iedere huiskamer passen. Een beetje stijl is wél een vereiste. Deze Philips heeft een fijne antracietgrijze rand en een centrale voet in dezelfde kleur. Het profiel is niet de slankste die we hebben gezien, maar dat valt nauwelijks op. Alle aansluitingen zijn naar de zijkant en naar onder gericht en het aantal aansluitingen is prima.

PHILIPS 55PUS8808/12

  • Adviesprijs: 1.099 euro
  • Wat: Ultra HD LCD-tv
  • Schermformaat: 55 inch (139 cm)
  • Aansluitingen: 4x HDMI (2x v2.1 48 Gbps, 2x v2.0 18 Gbps, ARC/eARC, ALLM, 4K120 HFR, VRR, AMD Freesync Premium), 2x USB, 1x optisch digitaal uit, 1x hoofdtelefoon, 2x antenne, Bluetooth
  • Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision, HDR10+, Dolby Atmos, DTS:X, WiFi ingebouwd, Google TV, DTS Play-Fi, USB/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, CI+-slot, P5 Processor, driezijdige Ambilight
  • Afmetingen: 1.231 x 783 x 259 mm (incl. voet)
  • Gewicht: 18,2 kg (incl. voet)
  • Verbruik: SDR 61 (E) / HDR 128 watt (G)

Er zijn vier HDMI-poorten, waarvan twee HDMI 2.1 met 48Gbps bandbreedte bieden en ondersteuning voor ALLM, 4K120 en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync Premium). Reken op een input lag van 15,4 ms in 4K60 en 7,0 ms in 2K120. Kortom, voor gamers is de tv op dit vlak zeker geschikt. Op een van die twee poorten krijg je eARC/ARC, maar in tegenstelling tot het model vorig jaar kun je nu geen ARC meer gebruiken op alle andere HDMI-poorten.

©Eric Beeckmans

Wie meer dan een 4K120-gamingbron heeft en een soundbar wil aansluiten, heeft dus maar één HDMI 2.1-poort ter beschikking. Daarnaast moet je via de instellingen de HDMI-poort schakelen naar ‘Optimal (Auto Game)’ voor ALLM, HDMI VRR, maar geen HDR10+ of ‘Optimal (Auto Game 120Hz Pro)’ voor ALLM, HDMI VRR, AMD FreeSync en HDR10+. Het Game Dashboard toont frame rate, resolutie en geeft je toegang tot wat gaming-instellingen.

Tal van features

Philips heeft deze tv net als de OLED808 voorzien van een nieuwe chipset, en heeft daarmee ook de stap van Android TV naar Google TV gezet. De tv reageert erg vlot op de afstandsbediening en ook navigeren in menu’s, instellingen aanpassen of apps starten verloopt allemaal erg snel. Google TV blinkt uit in een rijk aanbod toepassingen, zowel internationaal als lokaal, maar vooral met zijn uitgebreide lijst gepersonaliseerde aanbevelingen. Die zijn gerangschikt op zeer specifieke categorieën en bevatten items uit verschillende streamingdiensten. Zo krijg je veel nieuwigheden aangeboden die aansluiten bij jouw smaak.

Er is ondersteuning voor Chromecast, maar helaas geen Apple Airplay. De bijgeleverde afstandsbediening werkt goed, maar modern is ‘ie niet. Het is een klassieke uitvoering met relatief veel toetsen. Die zijn echter goed gescheiden en de lay-out is prima zodat je niet snel verkeerd drukt, iets dat bij de vorige versies wel eens voorkwam.

Ambilight

Exclusief op iedere Philips-tv is natuurlijk Ambilight. De 55PUS8808 kreeg een driezijdige versie; weliswaar niet de nauwkeurigere Next Generation versie, maar de klassieke versie. Dat hoeft niet per se een gemis te betekenen. Ambilight smeert de kleuren van wat je kijkt breed uit over de achterliggende wand, en heeft tal van instellingen om de ambiance aan te passen naar jouw smaak. Ambilight kan zowel reageren op beeld als geluid. Met Ambilight Aurora gebruik je het samen met een mooie screensaver. Dankzij AmbiWakeup en AmbiSleep kan de tv in de slaapkamer zelfs dienen als wekker.

P5-processor voor beeldverwerking

Het nieuwe onderliggende hardwareplatform voor de P5 Perfect Picture Engine maakt twee nieuwe functies beschikbaar. Op de eerste plaats is er een nieuw superresolutie-algoritme dat fijne texturen beter detailleert, en lijnen mooi scherp houdt. Het is een uitstekende aanvulling voor de prima upscaling, maar let op met oude dvd-content: die functie kan juist beeldfouten versterken. De nieuwe processor zou ook in staat moeten zijn om hinderlijke kleurstroken uit zachte gradiënten weg te halen, maar dat onze testen wijzen uit dat dat nauwelijks het geval is. We vonden overigens de ruisonderdrukking in het algemeen iets minder efficiënt.

Wie het contrast licht wil accenturen kan dat met de instelling ‘dynamisch verbeteringsniveau’ onder de hoofdmenu van contrastverbetering. Blijf dan wel in de laagste stand. Het lcd-paneel heeft een degelijke bewegingsscherpte, en de motion interpolation werkt zeer goed. De processor grijpt snel in, ook als de actiebeelden erg snel zijn, en veroorzaakt bijzonder weinig beeldfouten. Sportbeelden worden op de ze manier heel vloeiend weergegeven. Voor filmbeelden kan dat ook, maar of je dat wilt, is een kwestie van smaak. Over het algemeen zijn we tevreden over de beeldverwerking, maar er is duidelijk nog ruimte voor wat verbetering.

Matig contrast maar degelijke kijkhoek

De PUS8808 is uitgerust met een S-IPS-scherm. Die leveren een wat beperkt contrast maar wel een vrij goede kijkhoek. Gezien dat deze Philips The One echt mikt op een rol als familie-tv dan eentje voor de echte filmliefhebber is dat een begrijpelijke keuze. Het scherm bewaart kleur vrij goed, maar heeft vanuit een hoek wel wat last van zogeheten glare, waardoor er een lichte waas over het beeld komt. Met een gemeten ANSI-contrast van ongeveer 1.350:1 scoort hij goed voor dit type paneel. Net als vorig jaar kan de tv het contrast verbeteren met global dimming, maar dat is echt niet te vergelijken met local dimming. Op de ANSI-test heeft dat geen invloed, maar op andere testen klom het resultaat naar ongeveer 3.000:1.

©Will Pakaila

De uniformiteit is goed, met enkele kleine foutjes. Zo was op ons testmodel de linkeronderhoek en rechterbovenhoek wat lichter bij donkere testbeelden. En op heldere testbeelden is wat minimaal ‘dirty screen-effect’ zichtbaar. Dat laatst viel op als de camera bewoog bij heel heldere beelden. De fouten zijn niet zeer groot en dit zal waarschijnlijk ook per toestel verschillen.

Behoorlijke HDR-beelden

In SDR was de Films-beeldmode goed gekalibreerd. Er is voldoende schaduwdetail, al moet je natuurlijk niet op diep contrast rekenen. De kleurweergave is prima, natuurlijk en krachtig en huidskleuren ogen uitstekend. Het enige minpunt is dat je een heel klein beetje witdetail verliest. In HDR mag je naast HDR10 en HLG ook de formaten met dynamische metadata, HDR10+ en Dolby Vision gebruiken. Dolby Vision is een uitstekende troef, daarmee levert de tv zijn beste beelden. Maar ook de HDR10-weergave is goed. De piekhelderheid haalt ongeveer 520 nits, zowel op kleine als grote schermoppervlakken, en het kleurbereik tikt 89% P3 aan.

De tone mapping is goed, en slaagt erin om binnen de beperkingen van het scherm mooie HDR-beelden te tonen. Af en toe verdwijnt er wat witdetail, maar dat is uitzonderlijk. Het beperkte contrast maakt dat beelden soms wat vlakker ogen, maar over het algemeen kun je echt wel het HDR-effect zien. Gamers die HDR-tone mapping willen uitschakelen kunnen dat via het menu, maar doen dat best met de nodige voorzichtigheid en aandacht. In de geteste software (R.001.001.091.215) bleek tone mapping uitschakelen het beeld veel te flets te maken. Die fout hebben we gerapporteerd aan Philips.

Prima audio

Philips heeft The One een audio-upgrade gegeven. Het toestel beschikt nu over viermaal 10W vermogen en dat is een verdubbeling tegenover vorig jaar. Hij ondersteunt nu ook DTS:X naast Dolby Atmos, en de surroundvirtualizer is gebaseerd op 5.1.4-processing. Het resultaat is prima en zeker een duidelijke verbetering. Ruime basprestaties mag je nog steeds niet verwachten en de surroundklank is goed, maar het mist toch dat hoogte-effect. Dankzij DTS Play-Fi kun je draadloos compatibele surroundspeakers aansluiten, en de tv als centerspeaker gebruiken. Een goede soundbar zal het nog steeds een stuk beter doen, maar voor typisch familiegebruik volstaat deze de configuratie prima.

©Will Pakaila

Conclusie

Met een aantal kleine verbeteringen heeft Philips de 55PUS8808/12 een duwtje in de juiste richting gegeven. Het scherm komt het meest tot zijn recht in een matig verlichtte woonkamer; het beperkte contrast is dan geen spelbreker. De tv levert voldoende helderheid, een ruim kleurbereik en prima kalibratie die je verzekert van mooie beelden. Voor HDR is de HDR10+ en Dolby Vision-ondersteuning een mooie meerwaarde. Sportfans en gamers komen aan hun trekken dankzij het 120Hz-scherm. De nieuwe processor levert prima beeldverwerking, al blijven kleurstroken in zachte gradiënten een probleem. Met Google TV, DTS Play-Fi en uiteraard Ambilight heeft de tv heel wat features te bieden. Het is een uitstekende familie-tv maar we stellen ons vragen bij de prijs. Die ligt niet alleen hoger dan vorig jaar, maar zet hem ook in concurrentie met andere fabrikanten die voor deze prijs net wat meer leveren.

▼ Volgende artikel
Review OnePlus 15 – Smartphone die je niet elke nacht hoeft op te laden
© Rens Blom
Huis

Review OnePlus 15 – Smartphone die je niet elke nacht hoeft op te laden

De OnePlus 15 is een premium smartphone met een megabatterij en dat merk je. Je kunt dit toestel bijna twee volle dagen gebruiken voordat je hem moet opladen, ook bij intensiever gebruik. Een mooi pluspunt, maar wat heeft de telefoon nog meer te bieden? Je leest het in deze OnePlus 15-review.

Uitstekend
Conclusie

De OnePlus 15 is een premium smartphone met iets minder goede camera's en een korter updatebeleid dan sommige concurrenten, maar zet daar een fantastische accuduur en bloedsnelle prestaties tegenover. De adviesprijs vanaf 949 euro vinden we voor een vlaggenschip sympathiek.

Plus- en minpunten
  • Fantastische accuduur
  • Bloedsnel
  • Goedkoper dan veel andere vlaggenschepen
  • Minder goede camera's
  • Korter updatebeleid
  • Snelladen alleen met OnePlus-gadgets

Het klopt dat er na de OnePlus 13 geen 14 is verschenen. Volgens OnePlus is de 15 niet één, maar twee generaties beter en heet hij daarom de 15. Dat is mooie marketingpraat, want het getal 14 is in thuisland China een ongeluksgetal en wordt daarom vermeden in hotels, adressen en dus ook smartphoneseries. De 15 is dus gewoon de opvolger van de 13, maar voert wel degelijk boeiende vernieuwingen door.

©Rens Blom

Enorme accu...

De reusachtige batterij springt het meest in het oog. De OnePlus 13 had al een bovengemiddeld grote accucapaciteit van 6000 mAh, maar in de 15 zit een 7300mAh-accu. De topsmartphone heeft daarmee ook een veel grotere accu dan de Apple iPhone 17 Pro Max (4823 mAh), Samsung Galaxy S25 Ultra (5000 mAh), Google Pixel 10 Pro XL (5200 mAh) en vrijwel alle andere vlaggenschepen. Enkel Oppo's nieuwe Find X9 Pro – die een adviesprijs heeft van 1299 euro – gaat met zijn 7500mAh-accu de OnePlus 15 voorbij.

Leidt die enorme accu in de OnePlus 15 ook tot een geweldige accuduur? Ja, gelukkig wel. Wij kunnen de smartphone zonder zorgen een hele lange dag intensief gebruiken en dan is hij zeker nog niet leeg als we naar bed gaan. Bij regulier gebruik kun je deze telefoon prima twee dagen gebruiken voordat je laat op de tweede avond een oplader nodig hebt.

... laadt ook snel op

Opladen kan via usb-c of draadloos. Beide methoden komen met een addertje onder het gras. Bedraad opladen kan namelijk met een duizelingwekkende 120 watt, maar alleen als je zelf de juiste OnePlus-adapter koopt. Via een andere goede usb-c-adapter is het laden beperkt tot 36 watt. Niet langzaam, maar ook niet indrukwekkend snel. Voor draadloos geldt hetzelfde. Met een draadloze OnePlus-lader kun je met 50 watt laden, met een andere moderne oplader langzamer. Let erop dat de smartphone geen magnetisch draadloos opladen ondersteunt, tenzij je een geschikt hoesje (met ingebouwde magneetring) koopt. Met zo'n hoesje, bijvoorbeeld van OnePlus zelf, kun je de OnePlus 15 wél aan een MagSafe-oplader hangen. Dat werkt prima, kunnen we uit ervaring zeggen.

©Rens Blom

Bloedsnelle hardware

In een nieuwe premium smartphone verwacht je de beste, nieuwste hardware. OnePlus maakt die belofte waar. De OnePlus 15 draait als een van de eerste telefoons op de Qualcomm Snapdragon 8 Elite Gen 5-processor en die is bloedsnel. Zeker in combinatie met 16 GB werkgeheugen en 512 GB opslagcapaciteit in ons testtoestel. Dit is overigens de duurdere configuratie (1099 euro). In de basisversie (949 euro) zit 12 GB en 256 GB – ook ruim voldoende.

©Rens Blom

Het ontwerp van de smartphone laat eveneens een fijne indruk achter. De OnePlus 15 houdt comfortabel vast, heeft een geweldige vingerafdrukscanner in het display en beschikt over een prachtig oledscherm. Het scherm is met 6,78 inch aan de grote kant, waardoor je het toestel moeilijk met één hand kunt gebruiken. Op de linkerzijkant zit een speciale knop om AI-functies te starten. Als je dat niets vindt, zit de knop niet in de weg.

©Rens Blom

Goede camera's

De OnePlus 15 heeft een hoofdcamera, groothoekcamera en zoomcamera, allemaal met 50megapixel-sensoren. De camera's zijn goed en veelzijdig, maar jammer genoeg niet echt beter dan die van de OnePlus 13. Het nieuwe vlaggenschip moet ook concurrenten als de iPhone 17 Pro en Google Pixel 10 Pro voor zich dulden, met name als het gaat om ver inzoomen en de groothoeklens. Storend? Naar onze mening niet, tenzij je de beste camerasmartphone van dit moment zoekt. Dan is de OnePlus 15 niet de topper voor jou.

Hieronder zetten we een paar fotoseries gemaakt met de OnePlus 15 op een rijtje.

©Rens Blom

©Rens Blom

Updatebeleid kan nog steeds beter

OnePlus heeft zijn updatebeleid voor dure smartphones in de afgelopen jaren verbeterd, maar kan met de OnePlus 15 nog steeds niet tippen aan sommige concurrenten. Het toestel krijgt vier jaar Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. Samsung, Apple en Google geven hun dure telefoons zeven jaar complete updates. Bijzonder is dat de Oppo Find X9 Pro vijf om zes jaar updates krijgt, terwijl Oppo en OnePlus zusterbedrijven zijn en dezelfde ColorOS-softwareschil gebruiken. Alhoewel, OnePlus noemt zijn schil OxygenOS. In de praktijk verschilt de software echter nauwelijks met de ColorOS-schil van de Oppo Find X9 Pro, die we na de OnePlus 15 getest hebben.

©Rens Blom

Conclusie: OnePlus 15 kopen?

De OnePlus 15 is een premium smartphone met iets minder goede camera's en een korter updatebeleid dan sommige concurrenten, maar zet daar een fantastische accuduur en bloedsnelle prestaties tegenover. De adviesprijs vanaf 949 euro vinden we voor een vlaggenschip sympathiek.

▼ Volgende artikel
MX, Elementary, Mint of Zorin: ken je deze Linux-alternatieven voor Windows al?
© ID.nl
Huis

MX, Elementary, Mint of Zorin: ken je deze Linux-alternatieven voor Windows al?

Nu de ondersteuning voor Windows 10 echt gestopt is, zul je binnenkort toch echt moeten overstappen. Maar wat nu als je hardware ontoereikend is voor Windows 11 of als je helemaal geen zin hebt in dat systeem? Met Linux kun je alle kanten uit, dus bespreken we de interessantste varianten.

Dit gaan we doen

We bekijken welke Linux-versies geschikt zijn nu Windows 10 niet langer wordt ondersteund. Je leest welke distributies soepel draaien op oudere computers, hoe je ze installeert en uitprobeert, en welke verschillen er zijn in uiterlijk, functies en systeemeisen. Ook laten we zien hoe je via Flathub extra software toevoegt en je Linux-omgeving naar wens inricht.

Lees ook: Het einde van Windows 10: wat zijn je opties?

Een groot voordeel van Linux zijn de acceptabele systeemeisen, waardoor je in de praktijk ook nog volop plezier kunt halen uit oudere computers. Met het recente afscheid van Windows 10 bedenk je nu mogelijk wat je met de computer of laptop kunt doen en hoe je niet afhankelijk bent van een eventuele overstap naar Windows 11.

MX Linux

We beginnen met MX Linux. Dit is een goed voorbeeld van een Linux-distributie die niet al te hoge eisen aan de hardware stelt: minimaal een dualcore-processor van minstens 2 GHz en zo'n 15 GB vrije schijfruimte. Een intern geheugen van 1 GB is al voldoende om MX Linux te draaien. Behalve een 64bit-versie is er ook een 32bit-uitvoering beschikbaar, prettig voor oudere computers. Dat wordt gewaardeerd: MX Linux is een van de populairste Linux-distributies op dit moment.

MX Linux stelt niet al te hoge eisen aan de computer.

Omgevingen

Verwacht niet te veel toeters en bellen op het gebied van gebruikersinterface. Dat heb je ook niet nodig voor alledaagse taken. Voor MX Linux zijn verschillende omgevingen beschikbaar. Ga je voor ultieme prestaties en functioneel gebruik, dan is Xfce een goede kandidaat. De omgeving heeft een eenvoudige opzet, maar stelt ook geen hoge eisen aan het systeem.

In de sectie MX Tools vind je een verzameling van handige programma's om de computer te onderhouden. Je kunt hier nieuwe gebruikers aanmaken en de opstartvolgorde van het systeem aanpassen, als je gebruikmaakt van meerdere besturingssystemen. Ook zijn er programma's waarmee je de computer kunt herstellen in geval van problemen. Via de sectie Setup installeer je aanvullende drivers en bijvoorbeeld codecs voor audio en video. 

Rijkere omgeving

Geef je de voorkeur aan een rijkere omgeving, dan kun je de KDE-omgeving gebruiken. Deze vertoont grote gelijkenis met een gemiddeld Windows-bureaubladomgeving en is relatief gebruiksvriendelijk. Ook is er veel ruimte voor het aanpassen van de omgeving aan je eigen smaak, bijvoorbeeld met aangepaste achtergronden en een pictogramset. Je kunt die zelf samenstellen of gebruikmaken van kant-en-klare thema's, wederom vergelijkbaar met Windows.

De derde omgeving – Fluxbox – combineert het beste van beide werelden: de snelheid van het eerder genoemde Xfce en de gebruiksvriendelijkheid van de KDE-omgeving. Dit maakt de omgeving geschikt voor iets oudere hardware, maar ook prima bruikbaar voor meer moderne hardware.

Stel de omgeving naar je eigen smaak in.

Standaardapps

MX Linux is standaard voorzien van een aantal apps waarmee je direct aan de slag kunt. Zo vinden we Firefox als browser en heeft MX Linux de Thunderbird-client voor e-mail. Ook is er een recente editie van het kantoorpakket LibreOffice vooraf geïnstalleerd. Voor het afspelen van audio en video hebben de makers het bekende VLC meegeleverd. Ook vind je Strawberry, een relatief uitgebreide muziekspeler, terug in de omgeving. Je kunt zelf aanvullende apps installeren via de MX Package Installer. De apps zijn onderverdeeld in verschillende categorieën, zoals Email, Games en Browser. Via het zoekvak bovenin kun je specifieke apps vinden.

Elementary OS

Visueel aantrekkelijk

Waar sommige Linux-distributies niet uitblinken in gebruiksvriendelijkheid of uiterlijk, onderscheidt Elementary OS zich van de rest. In onze ogen is dit een van de meest visueel aantrekkelijke Linux-versies op dit moment. Een deel van de omgeving doet sterk denken aan het uiterlijk van Apple-omgevingen. Zelf noemen de makers het de Pantheon-omgeving. Voor Elementary OS heb je een Intel Core i3 of vergelijkbare processor nodig, 4 GB intern geheugen en 32 GB vrije schijfruimte. Je kunt Elementary OS ook proberen zonder het eerst te installeren (zie ook het kader 'Probleemloos proberen' verderop in dit artikel).

Een Linux-installatie proberen zonder te installeren.

Extra veilige óf klassieke modus

Veel aandacht is besteed aan veiligheid en privacy. Dat merk je bijvoorbeeld met de Secure Session. Deze modus kun je activeren tijdens het aanmelden. Bij de Secure Session heeft elke app expliciet toestemming nodig om een taak uit te voeren, bijvoorbeeld toegang krijgen tot de fotomap of de camera. Dit is vergelijkbaar met de machtigingen die je op een mobiele telefoon per app kunt toekennen. Heb je hieraan geen behoefte en wil je de apps direct toegang geven tot 'alle' acties, dan kun je in Elementary OS ook nog kiezen voor de klassieke modus.

Elementary OS is gebruiksvriendelijk én ziet er overzichtelijk uit.

AppCenter

Standaard is in Elementary OS een volwassen set apps ingebouwd. Zo vind je onder meer apps voor het afspelen van audio en video, maar ook voor het werken met Office-documenten. Aanvullende apps installeer je via het onderdeel AppCenter. Handig is dat dit onderdeel ook toegang biedt tot de apps die je via Flathub kunt krijgen (over Flathub lees je elders in dit artikel).

Je kunt kiezen welke repository (bron) je wilt gebruiken: die van Elementary OS of Flathub. Ook in het AppCenter is de focus op veiligheid goed merkbaar: je leest welke rechten de app wil gebruiken (bijvoorbeeld het aanpassen van systeeminstellingen). Ook lees je op voorhand over eventuele compatibiliteitsproblemen of onderdelen die niet werken. Verder valt Elementary OS in positieve zin op qua toegankelijkheidsfuncties. Zo hebben de makers veel aandacht besteed aan navigatie met het toetsenbord (in plaats van afhankelijkheid van de muis) en screenreader-functionaliteit, waarbij de elementen op het scherm worden voorgelezen door een stem en je niet afhankelijk bent van het beeldscherm.

Meerdere omgevingen

Mogelijk gebruikte je in Windows verschillende bureaubladen, bijvoorbeeld om privé en werk gescheiden te houden. Die functionaliteit vinden we ook terug in de standaardomgeving van Elementary OS: voor elk type taak kun je een afgescheiden werkruimte met eigen bureaublad en pictogrammen maken. Ook biedt het een Niet storen-modus, die ervoor zorgt dat afleidende berichten tijdelijk worden gedempt. De omgeving beschikt ook over een beeld-in-beeldmodus, waarbij je bijvoorbeeld een video kunt afspelen terwijl je in Office een document aanpast.

Voor het gebruik van Elementary OS betaal je volgens de makers 'wat je ervoor kunt missen'. Op de website kun je een standaardbedrag (zoals 20 of 30 euro) of een aangepast bedrag opgeven.

Installeren maar!

Wil je aan de slag met een Linux-distributie, dan kun je deze relatief eenvoudig installeren. Je hebt hiervoor een usb-stick nodig. Gebruik een stick van minstens 4 GB. Download het installatiebestand van de website van de makers. Vaak gaat het hier om een iso-bestand. Vervolgens maak je van de usb-stick een opstartbaar medium. Een goed programma dat je hiervoor kunt gebruiken is Etcher. Klik eerst op Select Image en wijs het installatiebestand aan. Klik hierna op Select Drive en wijs de usb-stick aan. Klik op Flash om de stick te maken.

Usb-stick nodig

Voor je Linux-installatie?

Linux Mint

Interessante keuze

In de lijst met aantrekkelijke Linux-kandidaten mag Linux Mint niet ontbreken. Niet voor niets kun je bij ons regelmatig lezen over deze Linux-distributie. Zoek je bijvoorbeeld een opvolger voor Windows 10 en kun je door hardwarebeperkingen niet overstappen naar Windows 11, dan is Linux Mint een interessante keuze.

Het besturingssysteem stelt geen onredelijke eisen aan de computer: je hebt minimaal 2 GB werkgeheugen nodig (al is 4 GB aanbevolen) en kunt al aan de slag met 20 GB vrije schijfruimte (100 GB is aanbevolen). Prettig van Linux Mint is de lange ondersteuningsperiode. De meest recente versie van Linux Mint ('Xia') wordt tot 2029 ondersteund.

Net als bij het elders besproken MX Linux, kun je bij Linux Mint kiezen tussen verschillende omgevingen. Voor de beste ervaring kies je voor Cinnamon. Deze omgeving is het meest modern en kent een grote gelijkenis met Windows 10: handig voor de Windows-overstappers. Daarnaast kun je kiezen voor de Mate- en Xfce-omgeving. De omgeving Mate is beperkter en kent minder functies dan Cinnamon, vergt minder van de computer en is hierdoor geschikt voor oudere computers. Tot slot legt Xfce verreweg het minst beslag op de computer, maar biedt minder functies dan Mate en Cinnamon.

Linux Mint is een veelgebruikte vervanger voor Windows.

Naast Windows

Tijdens de installatie kun je ervoor kiezen om Linux Mint naast Windows te installeren (via de optie Installeer Linux Mint naast Windows Boot Manager) of juist een volledige overstap te maken (Wis schijf en installeer Linux Mint). Eenmaal geïnstalleerd, valt de gebruikersomgeving direct op: overzichtelijk en in veel opzichten vergelijkbaar met Windows. Ook valt het relatief grote aantal standaardapps op. Deze zijn toegankelijk via het Menu en ondergebracht in verschillende categorieën, bijvoorbeeld Kantoor voor Office-programma's en Geluid & Video voor audio- en videospelers.

Een belangrijk pluspunt van Linux Mint is de mogelijkheid om de gebruikersomgeving tot in detail naar je hand te zetten. Dat doe je via Menu, Voorkeuren. Bepaal hier onder meer het bureaublad, de pictogrammen en kies een thema, waarmee je het uiterlijk van Linux Mint in één keer aanpast, vergelijkbaar met Windows.

Je vindt veel aanpassingsmogelijkheden in Linux Mint.

Linux-software

Stap je van Windows over op Linux en ben je benieuwd welke Linux-programma's een goed alternatief zijn voor eerdere Windows-programma's? Hier vind je een overzicht van Linux-programma's die je Windows-software vervangen.

Zorin OS

Gebruiksvriendelijke optie

Zorin OS is ook een interessant alternatief voor Windows. De Linux-distributie biedt je een gebruiksvriendelijke omgeving en heeft wat betreft opzet veel weg van Windows 11. Er bestaan meerdere uitvoeringen van Zorin OS. Zorin OS Core mag je gratis gebruiken. Dit is een prima startpunt om te controleren of deze Linux-distributie je bevalt. Ben je tevreden, dan kom je echter al gauw uit bij het betaalde Zorin Pro. Je betaalt hiervoor een kleine 50 euro, maar krijgt met Pro toegang tot de eerdergenoemde Windows 11-achtige omgeving.

Als je op de website even doorklikt, kom je uit bij Zorin OS Lite. Zoals de naam al doet vermoeden, gaat het hier om een lichtgewicht uitvoering van het besturingssysteem, dat je kunt gebruiken op oudere hardware. Houd er wel rekening mee dat de Lite-versie verder niet meer wordt ontwikkeld. Voor de nieuwste versie van Zorin OS Core heb je een processor op 1 GHz, 1,5 GB intern geheugen en 15 GB schijfruimte nodig. Voldoet de computer aan deze minimale eisen, dan kies je voor het toekomstbestendige Core of de betaalde Pro-versie.

Zorin OS is beschikbaar in verschillende uitvoeringen.

Android-integratie

In Zorin OS vind je Zorin Connect. Met deze optie kun je je Android-telefoon nauw integreren met de computer. Er wordt hierbij een beveiligde verbinding opgezet tussen de computer en de telefoon. Vervolgens kun je bestanden uitwisselen en worden meldingen van de telefoon ook in Zorin OS getoond. Bovendien kun je de computer deels bedienen met de telefoon. Bijvoorbeeld bij het afspelen van muziek en video's.

Probleemloos proberen

Prettig aan een besturingssysteem zoals Linux Mint is de mogelijkheid om het in een live sessie te gebruiken. Je start hiermee het besturingssysteem op en kunt ermee werken, maar hoeft het niet permanent te installeren. Zo'n live sessie geeft je de mogelijkheid om de functies te verkennen en te bepalen of Linux in de smaak valt. Op het bureaublad van Linux Mint vind je de snelkoppeling Install Linux Mint. Gebruik deze om het besturingssysteem daadwerkelijk te installeren.

Appstore Flathub: meer software

Uiteraard wil je je computer voorzien van de nodige software. Een goed startpunt hiervoor is Flathub, een appstore voor Linux. Hoe je ermee aan de slag gaat, verschilt per distributie. In sommige distributies is de ondersteuning standaard ingebouwd, zoals in Linux Mint. In andere distributies moet je Flathub zelf instellen.

Ga naar https://flathub.org/setup en kies hier je Linux-versie. In het vak bovenin geef je de naam van de distributie op en klik je op het zoekresultaat voor verdere instructies. Ga hierna op zoek naar apps die je wilt installeren.

Prettig aan Flathub is dat je ziet wanneer een app door het platform is geverifieerd en je zeker weet uit welke bron de code afkomstig is. Elke pagina bevat aanvullende links zoals verwijzingen naar taalbestanden en veelgestelde vragen. Op de tab Statistics lees je hoe vaak de software is gedownload via Flathub.

Flathub is een rijke bron voor Linux-software.

P.S. Ook op een nieuwe laptop kun je natuurlijk Linux installeren. Op zoek naar een goedkope laptop? Op Kieskeurig.nl zie je de sterkste prijsdalers van het moment.