Deze Panasonic is het goedkoopste 55 inch-model in de OLED-line-up van de Japanse fabrikant. Het voornaamste verschil met de duurdere modellen is het type OLED-paneel, deze moet het zonder Master OLED stellen. Maar verder krijg je wel alle beeldkwaliteit die je ook bij de hogere modellen vindt. Maakt hem dat een goede keuze?

Panasonic-designs zijn van zichzelf al erg eenvoudig, dus op dat gebied doe je geen concessies wanneer je voor een goedkoper model kiest. De LZW984 is dan ook de eenvoud zelve, al krijg je wel dezelfde uitstekende bouwkwaliteit. Het opvallendste verschil is dat het slanke scherm niet op een draaivoet staat. De voetplaat is wat dikker, en daardoor wat minder elegant. Het scherm staat net hoog genoeg om nog een soundbar te kunnenplaatsen zonder dat ze het beeld hindert.

De selectie aansluitingen bevat twee HDMI 2.0-aansluitingen en twee HDMI 2.1-aansluitingen (40 Gbps bandbreedte). Die laatste zijn geschikt voor 4K120 en ondersteunen ALLM en VRR. Naast HDMI VRR kennen ze AMD Freesync, en al staat het niet in de specificaties, in de menu’s vinden we een NVIDIA Auto Game Mode instelling, dus is er vermoedelijk ook compatibiliteit met NVIDIA Gsync. Enkel de combinatie van 4K120 en Dolby Vision is uitgesloten, in 4K60 kan je wel in Dolby Vision gamen. Er is met andere woorden flink wat ondersteuning voor gamers. De input-lag is dan ook nog eens erg laag, 6,4 ms in 2K120 en 10,4 ms in 4K60 en via het Game Control Board kan je een aantal instellingen eenvoudig aanpassen.

De resterende aansluitingen zijn drie USB-slots, een composiet video met stereo cinch audio ingang (via verloopstekker) en een optische digitale audio-uitgang. De minijack hoofdtelefoonaansluiting dubbelt als subwoofer uitgang. Omschakelen tussen beide functies doe je via de menu’s. Voor de smart tv-functies is er ethernet en WiFi. En via Bluetooth sluit je een draadloze hoofdtelefoon aan of stuur je audio van je smartphone naar de tv.

My Home Screen 7.0

Het smart-gedeelte wordt ingevuld door My Home Screen 7, de Panasonic spin-off van het ter ziele gegane Firefox TV. Als dat een ding geërfd heeft van zijn illustere voorganger is het wel snelheid. De interface navigeert erg vlot, vermoedelijk ook omdat hij erg eenvoudig is. Maar dat is geen minpunt, alle andere smart tv-systemen overstelpen je met aanbevelingen, niet zo bij Panasonic. Een balk iconen onderaan het scherm bevat niet alleen apps, maar ook externe bronnen of zelfs tv-kanalen. Wat er verschijnt en in welke volgorde bepaal je volledig zelf. Je ziet alleen aanbevelingen als je een van de iconen selecteert, uiteraard alleen als die dienst dat ook ondersteunt. Het app-aanbod is goed, maar loopt toch wat achter op de concurrenten. HBO Max ontbreekt bijvoorbeeld, en ook wat lokale content betreft is de lijst niet volledig. Maar de meest populaire diensten zijn er. YouTube en Netflix kan je casten, en de tv ondersteunt het spiegelen van je smartphone scherm. De dubbele tv-tuner is een mooi extraatje, dat laten sommige andere merken achterwege, maar vooral de twee CI Plus-slots springen in het oog. Wie geen settopbox meer wilt voor live tv kan met externe USB-opslag live tv pauzeren, en kijken en tegelijk een ander kanaal opnemen.

De afstandsbediening heeft dezelfde vorm en layout als die van de topmodellen, alleen is ze uitgevoerd in zwart in plaats van zilver. Het is een erg grote afstandsbediening, met aangename toetsen, maar een moderner design zou toch op zijn plaats zijn. Goede punten zijn er voor de ‘My App’ toets, die je koppelt aan jouw favoriete app, en de ‘Picture’ toets waarmee je snel van beeldmode verandert.

Beeldkwaliteit met topambities

De LZW984 moet het stellen zonder het Master OLED-paneel dat we op hogere modellen vinden. Geen extra koelingslaag dus, en vrijwel zeker minder helder. Het paneel vertoonde een heel vage lichtroze rand onderaan het beeld, maar dat was zelden of nooit zichtbaar. De uniformiteit is verder uitstekend, zowel in donkere als heldere beelden. De piekhelderheid op een 10% venster is 724 nits, dat is prima, en op het volledig witte testscherm daalt dat naar 130 nits. Dat is niet slecht, maar met die prestaties zit hij op het niveau van de Hisense 55A85H, en toch duidelijk onder de LG C2 en Philips OLED807. Het kleurbereik, 98% P3, is wel uitstekend. Maar de Panasonic kan wel degelijk een verschil maken, en dat is te danken aan de bijna referentieniveau kalibratie. De Filmmaker Mode scoort in HDR én SDR topresultaten. De kleurweergave is zeer nauwkeurig, wat voor erg natuurlijke beelden zorgt. In HDR10 respecteert hij de metadata, waardoor er veel, maar weliswaar niet alle lichtnuances zichtbaar blijven. De tonemapping geeft een klein beetje kleurintensiteit prijs in zeer heldere beelden. En in sommige donkere HDR-content ontbreekt een minimum aan zwartdetail. Maar geen van die opmerkingen was van die aard dat ze het kijkplezier aantastten. De tv ondersteunt Dolby Vision en HDR10+, een garantie voor de best mogelijke HDR-beeldkwaliteit.

Beeldverwerking

Op dit vlak hoef je absoluut niets te vrezen. De HCX Pro AI processor is identiek aan die van het topmodel, dus je geniet van dezelfde uitstekende deinterlacing, ruisonderdrukking en upscaling. De lichtsensor is in staat om de helderheid en kleurtemperatuur aan te passen.  Een van de zaken die we echt appreciëren is dat Panasonic subtiel te werk gaat met beeldverwerking. Dat maakt het interessant om eens naar andere beeldmodes te kijken dan de Filmmaker Mode. Wil je de processor gewoon zijn ding laten doen, kies dan de ‘Auto AI’ beeldmode, waarbij de processor volledig zelfstandig beslist wat te doen op basis van wat je aan het kijken bent. Je kan zelfs de sterkte van het effect nog bijstellen. Voor sport of games krijg je bovendien uitstekende bewegingsscherpte. De beeldverwerking is dus erg goed, maar er zijn wel nog twee minpunten die we willen aanstippen. Kleurstroken die zichtbaar zijn in zachte gradiënten, daar heeft de processor geen antwoord op. Dat kan in sommige gevallen erg zichtbaar zijn, bijvoorbeeld in erg donkere scènes. En wie voor motion interpolation opteert om panbeelden vloeiend te maken, zal zien dat in snelle pans de processor soms nog een steek laat vallen.

Middelmatige audio

De 2x 15 Watt configuratie laat al uitschijnen dat je de verwachtingen best niet te hoog legt. Na een uitgebreide luistersessie stellen we vast dat dat een goede inschatting was. De klank is degelijk, maar echt onder de indruk zijn we niet. Er is voldoende volume voor doorsnee gebruik, dan is de geluidskwaliteit ok met een relatief warme klank. Maar als we wat muziek opzetten en de volumeknop nog wat extra opendraaien, horen we de processor hard ingrijpen en zitten de luidsprekers echt aan de rand van vervorming. De Panasonic ondersteunt Dolby Atmos, maar de beperkte configuratie kan daar niet veel extra uit halen. Met de indrukwekkende prestaties van de TX-55LZW2004 in gedachte lijkt deze ons wat te zuinig uitgerust. Ook een concurrent zoals de Philips 55OLED807 doet het beduidend beter.

Conclusie

Deze OLED-tv van Panasonic erft flink wat kwaliteiten van het topmodel. De processor levert top beeldverwerking, en er is maar een misser die we echt jammer vinden, hij kan geen kleurstroken verwijderen uit zachte gradiënten. Het OLED-paneel is niet van hetzelfde niveau als in het topmodel, en dus geeft hij op vlak van helderheid wat terrein prijs. Hij ondersteunt wel alle HDR-formaten, en de kalibratie in Filmmaker Mode is uitmuntend, zelfs van  referentieniveau. Zo kan je op uitstekende beeldkwaliteit rekenen. Enkel in zeer heldere HDR10-beelden merken we dat kleuren wat aan intensiteit verliezen. De audio komt niet boven het gemiddelde uit. De prijs lijkt ons ook iets te hoog om echt concurrentieel te zijn.

Tot onze verbazing zien we dat de Dreame L10s Ultra (2nd gen) een van de grootste nadelen van zijn voorganger zomaar wegneemt: deze nieuwe robotstofzuiger is namelijk honderden euro's goedkoper dan zijn voorganger ooit geweest was. Sterker nog: ook nu nog is eerste L10s Ultra duurder dan zijn opvolger. Tijd om te bekijken hoe de Gen 2 in de praktijk presteert.

De Dreame L10s Ultra (2nd Gen) heeft een adviesprijs van 699 euro, maar is nu al online verkrijgbaar voor minder. Als je de introductieprijs van de voorganger in het achterhoofd neemt (meer dan duizend euro) dan begrijp je dat we daar enigszins verrast over zijn. Dat model uit begin 2023 beviel, maar stelde ook teleur op een aantal vlakken. Zo botste het nog wel eens ergens tegenaan, had je nog wat handmatig onderhoud, werd het tapijt niet goed schoongemaakt, was de app onoverzichtelijk en zat je als het ware vast aan de schoonmaakmiddelen van Dreame.

Zijn opvolger doet een hoop dingen anders, terwijl de ervaring toch grotendeels hetzelfde blijft. Daarmee bedoelen we dat fabrikant Dreame een aantal negatieve aspecten aangepakt heeft, en de positieve eigenschappen heeft behouden. En dat zonder de prijs te verhogen. Ergens kon dat ook niet anders, gezien het bestaan van bijvoorbeeld de Dreame X40 Ultra en de aankomende X50 Ultra. Die nemen het stokje over van de meest dure Dreame-robots van dit moment, waardoor de vernieuwde L10s Ultra een lager prijskaartje hanteert.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Navigeren gaat goed, maar…

De robot en de basis hebben eenzelfde, stijlvol en praktisch ontwerp als andere Dreame-robotstofzuigers en zijn daardoor inmiddels heel herkenbaar. Voor- en bovenop tref je de middelen aan voor objectherkenning, zoals een camera en een laser (LiDAR). Hoewel dit model wel over objectherkenning beschikt, zit er geen AI-camera aan boord (zoals op de duurdere stofzuigers). Over het algemeen navigeert de robot goed door het huis en vermijdt hij verschillende soorten spullen die op de grond liggen en staan.

Waar deze stofzuiger een beetje moeite mee heeft, zijn smalle openingen. Het lijkt net alsof het apparaat een bepaalde route niet 'durft' te nemen uit angst om ergens vast te komen zitten. Daardoor kan het gebeuren dat specifieke plekjes niet meegenomen worden. De objectherkenning laat ook nog wel een iets te wensen over. Het kan zijn dat de robot over kabels heenrijdt en daardoor zichzelf vastrijdt (als het dikke kabels zijn) of iets opzuigt (als het dunne kabels zijn). Bij ons lieten de dweilpads daardoor ook een keer los; die bleven hangen achter een dikke stekkerkabel.

©Wesley Akkerman

Apart bakje voor reinigingsmiddel

Net als de voorganger kan ook de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) zijn twee roterende dweilpads niet achterlaten op het basisstation. Daardoor kunnen dat soort dingen zoals in de alinea hierboven beschreven nog wel eens fout gaan. Als zoiets gebeurt, dan stopt de robot met werken totdat je hem geholpen hebt. Als je dan op dat moment niet thuis bent, dan heb je pech. Gezien de prijs hebben we daar minder moeite mee dan voorheen, maar het kan het gebruik van een robotstofzuiger wel in de weg zitten. Helemaal als het apparaat ergens onder het bed stilstaat, en je er dus moeilijk bij kunt

Gelukkig heeft het basisstation wel een waardevolle upgrade gekregen in de vorm van een apart zeepbakje. Naast een bak voor schoon en een bak voor vies water, heb je nu een aparte bak waar je vloerreiniger in kunt stoppen. Dreame raadt uiteraard zijn eigen schoonmaakmiddelen aan, maar niets staat je in de weg zelf een middel uit te kiezen.

Helaas biedt dit model ook geen droogfunctie aan voor de gebruikte dweilpads. Ze worden wel schoongemaakt op het station, maar het duurt even voordat ze helemaal schoon en droog zijn voor de volgende ronde.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Maakt veel beter schoon

In vergelijking met de vorige versie maakt de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) veel beter schoon langs randen. Dan bedoelen we langs de muren en plinten, maar ook de rand van een vloerkleed. Het gevaarte op wielen maakt dan kleine, schuine bewegingen heen en weer en rijdt kort van voren naar achteren om precies tot aan de rand schoon te kunnen maken. Het slaat in dat proces weinig tot geen stukken vloer over. Wel kan deze robotstofzuiger in een enkel geval nog wel eens met de natte dweil op het vloerkleed komen. Maar dat is niets om je zorgen om te maken.

Qua zuigkracht is het systeem er eveneens flink op vooruitgegaan, van 5300 Pa naar 10.000 Pa. Daardoor blijft er vrijwel geen stof achter op de plekken waar de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) komt. Het kan zijn dat hij nog wel eens wat achterlaat op een hoogpolig kleed. Ook de hoekjes in huis worden niet superschoon, ondanks de uitschuifbare borstel. Maar eerlijk is eerlijk: de robot doet het veel beter dan de Dreame L10s Ultra. De borstel, gemaakt van kunststof, snijdt eventuele haren (van bijvoorbeeld huisdieren of jezelf, als je lang haar hebt) niet voor je kapot; dus je hebt zelf nog wat onderhoud aan het af en toe haarvrij maken van de borstel.

Overzichtelijke app

Dweilen gaat het systeem nog even goed af. Vooral voor het dagelijkse of wekelijkse onderhoud is de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) uitermate geschikt, aangezien hij genadeloos afrekent met oppervlakkige vlekken. Als je wat meer hardnekkige viezigheid aan de vloer laat plakken, weet de robot daar ook nog wel raad mee. Vettigheid en opgedroogde troep kunnen echter een uitdaging vormen – waarschijnlijk omdat de stofzuiger geen gebruik maakt van warm water. De dweilpads zijn overigens eveneens uitschuifbaar, wat het schoonmaken ten goede komt.

Via de overzichtelijke app kun je heel snel bepalen hoeveel water en zeep de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) moet gebruiken. Wellicht helpt het om die hoeveelheid aan te passen, waardoor hardnekkige viezigheid ook zou kunnen verdwijnen – maar meer water en zeep is geen garantie voor succes. Verder bepaal je in de app de zuigkracht, in welke mate de stofzuiger zijn rondes doet (met ruime of minder ruime bochten) en zie je hoe het gesteld is met de verschillende onderdelen. Met die laatste functionaliteit kun je goed zien wanneer iets aan vervanging toe is of wanneer je ergens een lapje over moet halen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Dreame L10s Ultra (2nd Gen) kopen?

Tot slot is het goed om te zien dat de accu ruim drie uur meegaat. Dat is deels afhankelijk van de instellingen die je zelf prefereert, maar dan nog is het een zeer nette score. Dit voorkomt dat de robot lange omwegen moet maken om tussentijds op te laden, waardoor het werk sneller gedaan kan worden. Verder moet je qua onderhoud dus rekening houden met vastgelopen haren, de oprit (die snel vies wordt) en zowel de water- als zeepbakken. Niet heel veel meer dus dan bij duurdere modellen; maar vooral dat vastgelopen haar kan irritant worden.

Onderaan de streep vinden we dat Dreame met de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) een fijne balans heeft gevonden tussen een uitgebreide en functionele robotstofzuiger en een redelijke prijs. De maximaal 700 euro die je betaalt, is geen immens hoog bedrag voor de prestaties die je in huis haalt. Je krijgt bovendien toegang tot allerlei premium functies, zoals uitschuifbare dweilpads en de borstel. Je moet er wel rekening mee houden dat je soms de dweil zelf even moet schoonmaken om de prestaties op hoog niveau te houden, maar verder vinden we deze robotstofzuiger top.

Een blender of een keukenmachine maakt geluid, dat is nu eenmaal zo. Er zitten bewegende onderdelen in, en er komt flink wat kracht bij kijken. Maar wat als je blender meer lawaai maakt dan zou moeten? Gelukkig kun je dat vaak zelf oplossen. Hier lees je hoe.

Lees ook: 9 dingen die je óók met je blender kunt maken

Waarom maakt mijn blender lawaai? 

De messen van een blender draaien doorgaans in de rondte met zo'n 20.000 toeren per minuut – bijna tien keer zo veel als de wielen van je auto als je lekker aan het cruisen bent. Geen wonder dus dat daar wat geluid bij komt kijken. 

Oudere blenders maken vaak meer lawaai dan nieuwe, en hoe langer je je blender hebt, des te meer geluid hij gaat maken, omdat de onderdelen verouderd raken. Daar is verder weinig aan te doen, behalve een nieuwe blender kopen. 

Stille blenders

Er zijn steeds meer stille blenders op de markt, al blijven ze natuurlijk altijd geluid maken. Doorgaans geldt dat hoe krachtiger het model, des te hoger de geluidsproductie. Denk dus goed na of je wel de krachtigste blender nodig hebt, of dat je het met een simpeler – en stiller! – model af kan. 

Fabrikanten doen er ook steeds meer aan om het geluid tegen te houden, bijvoorbeeld door een geluidsreductiesysteem en een slimme vorm van de messen en de glazen kan. Nieuwer is niet altijd beter, maar in dit geval vaak wel. 

©HP

Resonantie

Een van de hoofdredenen van een luide blender is de resonantie in de rest van je keuken. Probeer je blender maar eens op te tillen tijdens het blenden: dan hoor je meteen een stuk minder. Dat komt doordat het geluid doordreunt in het keukenblad, of zelfs in de muren waar de blender bij in de buurt staat. 

Zorg er dus voor dat de blender zo vrij mogelijk staat, niet tegen de muur en er ook niet vlakbij. Je kunt ook tijdelijk een handdoek of theedoek onder de blender leggen om het doordreunen te voorkomen, al moet je er wel voor zorgen dat het apparaat waterpas blijft staan. 

Veel blenders en keukenmachines hebben zuignappen, zodat ze wel op hun plek blijven staan, maar niet direct met het aanrechtblad in aanraking komen. Dat scheelt ook weer een slok op een smoothie! 

Conclusie

Je blender maakt nu eenmaal geluid, daar is weinig aan te doen. Je kunt het wel binnen de perken houden door te zorgen dat de blender goed waterpas staat en dat alle onderdelen goed schoon zijn. Zet hem niet tegen of in de buurt van de muur, en zet hem eventueel op een handdoek of theedoek om de ergste trillingen te voorkomen. En anders kun je natuurlijk altijd op zoek gaan naar een nieuwe, stille blender.