Bij apparatuur met een internetverbinding denk je al snel aan een router, laptop, smartphone enz. De 'gewone' spullen zeg maar. Ongewone apparatuur uitrusten met een internetverbinding, ook wel IoT, levert vaak een bijzondere combinatie of gebruiksdoel op. Of ze allemaal even nuttig zijn...

De term Internet of Things (IoT) slaat welbeschouwd nergens op. Maar om het makkelijk te houden, hanteren we het maar even als parapluterm voor 'apparaten die verbonden zijn met internet'. (Binnenkort enkel: apparaten. Punt.) De hype levert vreemde voorbeelden op van nieuwe vindingen die de zin en onzin van deze trend demonstreren.

Wat is eigenlijk de user case van een gasfornuis dat je in de trein op weg naar huis alvast kunt aanzetten via de iPhone? De wondere wereld van nu biedt ons een hele hoop met het internet verbonden apparaten. Handig, zo'n sporthorloge of webthermostaat. Maar er zijn ook genoeg producten die bijzonder vreemd zijn of waar we simpelweg niet op zitten te wachten. Hier een lijst met opvallende IoT-apparaten.

1. Digitaal boodschappenlijstje

Webwinkel Amazon heeft de Dash bedacht. Heel innovatief: je spreekt in wat je nodig hebt op het moment dat bijvoorbeeld de melk bijna op is. Vroeger schreef je dat gewoon op een briefje, maar die ellende behoort tot het verleden [voeg korrelig zwart/wit-filmpje toe van iemand die puffend met een lege pen zit te kijken]. Nu kun je streepjescodes inscannen en productnamen inspreken en staat het op een WiFi-verbonden stick. Wollig kleurenfilmpje:

2. Eiermonitor

Maar zo'n Dash vereist dat je van tevoren rekening houdt met je eisen. Nee, dan de Egg Minder, een eierdoos die door middel van sensoren bijhoudt hoeveel eieren er nog inzitten. Stel je voor dat je in de supermarkt staat en je niet hebt opgeschreven of je nog eieren nodig hebt. Geen nood, daar is een app voor! Nog handiger: hij houdt bij welke eieren het eerste op moeten voor het geval je niet van boven naar beneden werkt. Nu nog zo'n applicatie voor de melk. En de boter. En de kaas. En de...

3. Hondenkoekjesautomaat

Honden moet je niet zomaar alleen laten, want ze krijgen dan namelijk last van de psychologische aandoening Canine Separation Anxiety. Een 14-jarig meisje bedacht daarom de iPooch die via Kickstarter ook daadwerkelijk het levenslicht heeft gezien. Als je niet in de buurt bent, heb je contact met het huisdier via de videochat, terwijl de automaat op jouw commando een hondenkoekje aflevert.

[youtube]_WOFOvXziIU[/youtube]

4. Slimme wc

Alles wordt smart en zo ook het ouderwetse gemak. Vooral in Japan maakt de slimme wc een opmars door. Deze kun je doorspoelen via de smartphone (waarom?) kan muziek afspelen (waarom?) en de bril kan automatisch bewegen. Dat elimineert alvast de gehate zin "waarom doe je de bril niet omlaag?" Een nadeel - wat we wel vaker zien bij IoT - is dat het geval te hacken is waardoor onverlaten bijvoorbeeld de bidet kunnen activeren op het moment dat je net even lekker zit of je toiletbezoekgeschiedenis wordt openbaar gemaakt door hackers.

5. Voel wat spelers voelen

Sportwedstrijden kijken is zo'n passief gebeuren, dat moet interactiever kunnen. Daarom ontwikkelde televisiezender Foxtel dit shirt met haptische feedback. Daarmee voel je wat een specifieke speler voelt dankzij vibraties, inclusief snelle hartslag, impact van tackles en de brandende longen van het harde rennen. Kijkers kunnen het Alert Shirt krijgen met een abonnement op de betaalzender of via hun online winkel voor zo'n 1000 dollar.

6. Fitnesstracker voor honden

Als je te ver bent gegaan met de iPooch en je hond op dieet moet, zijn er gelukkig apparaten als de Whistle Activity Monitor. Deze werkt praktisch hetzelfde als de Nike Fuelband, maar in plaats van een quantified self heb je een quantified dog. Hij meet hoeveel de hond beweegt en maakt rapportages voor de dierenarts. Een interessantere feature: hij weet ook waar de hond zich bevindt dankzij de gps-module. Je raakt je geliefde huisdier niet zo snel meer kwijt.

7. IoT-hondenluikje

We blijven even bij de viervoeters met de PetSafe Passport Pet Door, wat in het verleden geen IoT-apparaat was. Het is namelijk een luikje voor honden of katten, dat alleen opengaat voor huisdieren die zijn uitgerust met de bijbehorende RFID-tag. De vervelende kat van de buren blijft dus buiten. Moderne versies zijn uitgerust met WiFi, zodat ze in de toekomst te programmeren/bedienen zijn via een smartphone-app.

8. Op afstand thuis bier brouwen

BrewBit is een temperatuurbeheersingsysteem voor thuisbrouwers dat verbonden is met WiFi. Temperatuurmodules houden in de gaten hoe het staat met de verhitting en via een mobiele applicatie kunnen gebruikers verhitting en afkoeling zelf beheersen. De ontwikkelaars bedachten dit systeem nadat ze zelf experimenteerden met het gistingsproces.

9. Vuilnisbak zkt. vuilnisman

Op elektronicabeurs CES was vorig jaar deze vuilnisbak bak te zien die IPS Verizon al inzet in een regio in de VS. In Nederland komen dit soort containers ook op grote schaal voor. Deze bakken zijn verbonden met het internet om te kunnen monitoren hoe vaak en wanneer ze worden gevuld. De afvalwerkingsdienst krijgt een seintje wanneer hij volraakt en kan door het afvalpatroon een efficiënter ophaalschema maken. Dat klinkt eigenlijk best handig.

10. Verduisterende ramen

Rolluiken zijn zó 1999 en ze waren niet eens met internet verbonden. Dit zijn transparante lagen op je raam die met een stroompje kunnen worden omgezet naar blinderend. Uiteraard kan dat via WiFi, zodat als je onderweg bent en de zon opeens wel heel heftig schijnt, je thuis de boel kunt verduisteren. Vinden we nu nog een beetje raar, maar dit kon nog wel eens wat gaan worden.

11. Vuilnisbak plaatst statusupdates op Facebook

Om te zie hoe sociale controle van invloed is op recyclegedrag, plaatsten onderzoekers van Newcastle University een camera in een vuilnisbak. De BinCam zoekt contact met een smartphone en maakt automatisch een foto elke keer dat de gebruiker de vuilnisbak opendoet. Die plaatjes worden dan automatisch gedeeld op Facebook.

Het gevolg is dat Facebook-vrienden het zien als iemand meer gaat recyelen. De BinCam gebruikt ook Amazon's webdienst Mechanical Turk, die taken crowdsourcet aan een publiek. De dienst stuurt de foto's door naar een jurylid die de BinCam-gebruiker een cijfer geeft aan de hand van hoe goed hij of zij recyclet.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.