Duik je regelmatig het zwembad in, dan wil je tijdens het zwemmen misschien wel naar je favoriete muziek luisteren. Met veel koptelefoons of oortjes kan dat niet, omdat ze vaak alleen maar spatwaterdicht zijn en dus niet geschikt zijn om baantjes mee te trekken. Gelukkig zijn er voldoende koptelefoons waarmee dat wél kan. Maar waar moet je op letten wanneer je een waterdichte koptelefoon kopen wilt? Dat leggen we uit in dit artikel, waarin we je ook meteen drie kooptips geven.

In het kort: 🎧 Wat je moet weten als je een waterdichte koptelefoon wilt kopen 🎧 Waarom je een (ingebouwde) MP3-speler nodig hebt 🎧 Kooptip: 3 goede waterdichte koptelefoons

Ook interessant voor jou: Beginnen met zwemmen, zo doe je dat

Eerst checken: de IPX-classificatie

Wil je zeker kunnen weten dat je kunt zwemmen met de koptelefoon of oortjes die je op het oog hebt? Kijk dan naar de IPX-waarde. Om aan te geven hoe waterdicht een elektrisch apparaat is, wordt er gewerkt met IPX-codes. Achter de X komt een cijfer; hoe hoger dat is, hoe meer het apparaat beschermd is tegen vocht. De classificering loopt van IPX0 (helemaal geen bescherming) tot en met IPX9 (vochtdicht). Het apparaat is dan vochtdicht en je kunt het gebruiken bij een vochtigheidsgraad van meer dan 90%.

Kom je onder de IPX7, dan wordt (naarmate het cijfer lager wordt) de bescherming tegen water steeds slechter. Heb je IPX6-oortjes, dan zijn ze nog waterbestendig en zou je ze kunnen gebruiken om te hardlopen terwijl het regent. Maar bij IPxX zijn ze hooguit nog spatdicht, en kom je bij IPX2, dan zijn ze alleen nog maar drupdicht.

Vaak wordt een koptelefoon met IPX7 waterdicht genoemd, maar eigenlijk is dat meer 'dompeldicht'. Zou je hem dan een half uur lang onderdompelen op maximaal 1 meter diepte, dan zou hij die periode blijven werken. Voor een echte watersport als zwemmen of surfen is IPX8 eigenlijk een vereiste: dan weet je zeker dat je de koptelefoon of oortjes tijdens het zwemmen kunt gebruiken!

Wat er naast IPX nog meer belangrijk als je wilt zwemmen met oortjes?

Ga je zwemmen of surfen, dan is er wat meer onderzoek nodig dan alleen de IP-classificatie. Zo hebben veel waterdichte koptelefoons een bluetooth-verbinding met je telefoon nodig om muziek af te spelen, maar de radiofrequenties die hiervoor worden gebruikt (2.40GHz tot 2.48GHz) werken niet goed onder water. Zelfs al ligt je telefoon direct naast het zwembad: een koptelefoon met bluetooth is niet aan te raden als je gaat zwemmen.

Ga voor een koptelefoon met ingebouwde MP3-speler

Kies in plaats daarvan voor een koptelefoon met ingebouwde MP3-speler. De oortjes dienen dan als opslagmedium voor al je muziek en je hoeft je geen zorgen te maken over de verbinding met je telefoon. Let er bij de aanschaf van de oortjes wel op dat je voldoende opsl ag hebt. Meestal bieden koptelefoons met een ingebouwde MP3-speler tussen de 2 GB en 8GB aan opslag. Om een idee te geven: met 4 GB kun je ongeveer 1.000 nummers opslaan. Dat is muzikale begeleiding voor heel wat baantjes ...

Een koptelefoon met ingebouwde MP3-speler heeft soms geen optie om ook nog via bluetooth te luisteren naar muziek. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de populaire zwemoordopjes Aftershokz Xtrainerz. Dit betekent dus dat je altijd eerst je muziek moet downloaden op de oortjes. Er is dan geen mogelijkheid om via Spotify naar muziek te luisteren als je een keer niet in het water ligt.

Zoet of zout water

Veel oortjes zijn niet geschikt zijn voor gebruik in zout water. Ga dus niet de zee in met je koptelefoon. Sony beveelt bijvoorbeeld voor de WS610 Walkman WS-serie aan alleen te zwemmen in zoet water. Zwemmen in meren, rivieren en plassen zou dus in theorie kunnen. Als je gaat zwemmen in chloorwater, bijvoorbeeld in het zwembad, zorg dan dat je je koptelefoon na afloop goed afspoelt met kraanwater.

In de omschrijving van een koptelefoon staat vaak hoe lang je ermee aan één stuk door kunt zwemmen. Houd je daaraan om te voorkomen dat je je oortjes beschadigt. Ook zie je tot hoe diep je onder water kunt zwemmen. Vaak ligt dit tussen de één en twee meter. In sommige gevallen kun je tot drie meter diepte zwemmen en kun je echt een lange periode in het water blijven. Bekijk dus eerst goed de specificaties voordat je je keus maakt.

Design

Tijdens het zwemmen moeten de oortjes natuurlijk goed zitten. Je wilt niet dat ze uitvallen tijdens het surfen: de kans is dan groot dat je ze voor altijd kwijt bent. Vaak kiezen zwemmers voor bone conduction oordopjes. De oortjes gaan niet direct je gehoorgang in, maar rusten op je jukbeenderen. Dit heeft als voordeel dat de koptelefoon goed op je hoofd blijft zitten en bovendien ook nog goed zit als je bijvoorbeeld een zwembril op hebt of een badmuts draagt. Het nadeel is dat de geluidskwaliteit vaak minder goed is dan bij oortjes die je direct je gehoorgang ingaan.

Goed zoeken

Het aanbod van waterbestendige oordopjes is enorm groot, maar wil je écht een volledig waterdichte koptelefoon die bovendien geschikt is om mee te zwemmen, dan zul je goed moeten zoeken. Dit hoeft niet te betekenen dat je altijd de hoofdprijs betaalt voor een waterdichte koptelefoon. Zo betaal je voor de H2O Audio IE2-BK Surge 2G, die wordt aanbevolen door de bekende zwemmer Michael Phelps, verkocht voor circa 80 euro. Een ander bekend model is de Shokz OpenSwim, dat een prijskaartje van rond de 160 euro heeft. Beide modellen zijn uitermate geschikt voor watersporten.

Kooptips: 3x waterdichte koptelefoon

Welke waterdichte koptelefoon-slash-oortjes moet je hebben? Laten we eens naar drie opties kijken.

Shokz OpenSwim

De koptelefoon van Shokz is uitermate geschikt voor je zwemsessies. Met de oortjes in kun je tot twee meter diep zwemmen, terwijl je met een batterijduur van 8 uur heel wat baantjes kunt trekken. De OpenSwim heeft een opslagcapaciteit van 4 GB, waardoor je makkelijk meer dan duizend nummers op de koptelefoon met MP3-speler kunt zetten. De oortjes rusten op je jukbeenderen en dat heeft wel wat invloed op de geluidskwaliteit. Shokz zegt evenwel dat het design zorgt voor 50 procent minder geluidslekkage.

H2O Audio Surge S+

De oortjes van H2O gaan wel direct in je oor, waardoor je in principe helemaal geen geluidslekkage hebt. De Surge S+ is bovendien bekabeld, dus je hoeft niet bang te zijn dat de verbinding tussen je oortjes en de MP3-speler wegvalt. De kabel is met 30 centimeter lekker kort en dat heeft als voordeel dat deze niet in de weg zit tijdens het zwemmen. Het nadeel daarvan is dat je je MP3-speler aan je hoofd moet vastzetten, bijvoorbeeld via een clipje aan je badmuts of via een speciale hoofdband. Dat is dan weer wat onhandig. Hoewel de aanschafprijs van de Surge S+ niet enorm hoog is, moet je wel zelf nog een losse MP3-speler kopen. Die wordt namelijk niet meegeleverd met de koptelefoon van H2O.

Sony NW-WS623

Deze koptelefoon van Sony is een goede allrounder, die je naast het zwemmen ook voor andere sporten goed kunt gebruiken. Je hebt de keuze uit 4 GB of 16 GB aan opslag en je kunt met de oortjes tot twee meter diep zwemmen in zout water. Houd er wel rekening mee dat langer zwemmen dan dertig minuten met de koptelefoon wordt afgeraden en vergeet ook niet de waterbestendige oordopjes erop te zetten. Elk oordopje is bedekt met een dunne folie om waterschade te voorkomen. Ook voor extreme sporten is de NW-WS623 een ideale partner. Als je gaat wandelen of klimmen weerstaat de koptelefoon temperatuur van -5 tot +45 graden. Fijn is ook de mogelijkheid om via je telefoon naar muziek te luisteren dankzij NFC en bluetooth. Hierdoor hoef je dus niet altijd eerst de nummers op je koptelefoon te zetten voordat je gaat sporten.

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).