De Sonos Arc Ultra is de beste soundbar van Sonos van dit moment, wat hem een uitstekende keuze maakt om je tv- én muziekervaring een upgrade te geven. In deze Sonos Arc Ultra-review lees je onze ervaringen na vijf weken gebruik, inclusief plus- en minpunten.

Een paar jaar na de lancering van de Arc, is er nu de Arc Ultra. De originele Arc verdwijnt binnenkort uit de winkels, zodat Sonos volop kan inzetten op drie soundbars: de goedkope Ray, middenklasse Beam (Gen 2) en premium Arc Ultra. De Arc Ultra heeft een adviesprijs van 999 euro en is te koop in het zwart en wit. Wij hebben het zwarte model getest.

Typisch Sonos-ontwerp

Qua ontwerp is de Arc Ultra een typisch Sonos-product, en lijkt hij veel op zijn voorganger. Afgeronde hoeken, ontelbare kleine geperforeerde gaatjes in de behuizing en aanraakgevoelige knoppen op de bovenkant. Er zijn echter ook subtiele vernieuwingen doorgevoerd. Denk aan een aanraakgevoelige balk om het volume aan te passen. De soundbar is ook wat breder, en nu vrijwel even breed als een moderne 55inch-televisie.

©Rens Blom

De Arc Ultra is even breed als een 55inch-tv

In principe zet je de Arc Ultra neer voor je televisie. Je kunt de soundbar ook ophangen, maar een muurbeugel dien je zelf aan te schaffen. De officiële muurbeugel kost 89 euro. Je kunt de Arc Ultra met je thuisnetwerk verbinden via wifi of een ethernetkabel.

©Rens Blom

De schuifbalk om het volume aan te passen

Eenvoudige installatie

Wie bekend is met Sonos, is binnen vijf minuten door de installatie van de Arc Ultra heen. Is de soundbar je eerste Sonos-product, dan doe je er een paar minuten langer over omdat je een account moet aanmaken. Maar de installatie zelf blijft kinderspel. Kwestie van de soundbar op de juiste plek neerzetten of ophangen, de kabels aansluiten op het stopcontact en je televisie en de Sonos-app erbij pakken. Die app leidt je soepel door de installatie heen. In vergelijking met medio 2024, toen de Sonos-app na een update krakkemikkig werkte en allerlei functies verdwenen waren, werkt de app tegenwoordig weer zo goed als normaal en compleet.

©Rens Blom

De Sonos-app werkt na eerdere problemen in 2024 inmiddels weer goed

Na de installatie kun je de Arc Ultra bedienen via de smartphone-app, via de aanraakgevoelige toetsen op de soundbar zelf en via de tv-afstandsbediening. Een aparte Sonos-afstandsbediening is er na al die jaren nog steeds niet. Dat kan wennen zijn voor wie graag met afstandsbedieningen werkt en nieuw is met Sonos-apparatuur.

Trueplay

Het is de moeite waard om na de installatie direct de functie Trueplay te activeren. Die brengt via audiosignalen uit de soundbar je kamer in kaart, om daar het geluidsprofiel op aan te passen. Als je een iPhone of iPad gebruikt, loont het om de uitgebreidere Trueplay-meting te doorlopen via je Apple-toestel. De Arc Ultra krijgt op die manier een beter beeld van je kamer.

©Rens Blom

De basale Trueplay via een Android-smartphone

Geluidskwaliteit

Het belangrijkste onderdeel van de Arc Ultra is natuurlijk zijn geluidskwaliteit. Sonos blaast zelf hoog van de toren over zijn nieuwe techniek genaamd Sound Motion. Een techniek met een Nederlands tintje, want de kleinere en krachtigere transducer is ontwikkeld op basis van een uitvinding van de Nederlandse startup Mayht. Sonos lijfde Mayht in 2022 in voor liefst circa 100 miljoen dollar. De Arc Ultra is het eerste Sonos-product met Sound Motion-techniek. Die uitvinding in combinatie met meer tweeters en midrange-drivers leidt in ieder geval tot een soundbar die indrukwekkend klinkt.

De Arc Ultra is krachtig, realistisch en vooral zuiver. Zeker als je in de Sonos-app het schuifje bij spraakversterking aanzet, klinken stemmen in films, series en tv-programma's luid en duidelijk. De soundbar biedt ook lekker wat bas, al merken we – gelukkig – duidelijk verschil wanneer we onze eigen derde generatie Sonos-subwoofer aan- en uitzetten. Die helpt echt nog wel mee om ontploffingen in actiefilms overtuigender de kamer in te slingeren.

©Rens Blom

Waar we ook blij mee zijn is de functie nachtgeluid. Schakel je die in, dan klinkt de soundbar veel rustiger om slapende kinderen (of buren) niet tot last te zijn.

Zoals we van Sonos gewend zijn, kun je de Arc Ultra koppelen aan een subwoofer of speakers van zijn eigen merk. Wil je echt surroundgeluid, dan is investeren in twee extra speakers achter je bank een goede keuze. Want hoewel de brede Arc Ultra redelijk ruimtelijk klinkt, gaat er niets boven geluid dat écht van meerdere kanten komt.

Extra functies

De Sonos Arc Ultra heeft een paar extra functies. Nieuw ten opzichte van de originele Arc is de ondersteuning van bluetooth, in te schakelen via de knop op de achterkant van de soundbar. Er is ook ondersteuning voor Apple AirPlay 2.

©Rens Blom

Achterop vind je schuifjes en aansluitingen voor de spraakassistent, ethernet en bluetooth

Achterop vind je ook een schuifje om de microfoon in de soundbar aan of uit te zetten. Ingeschakeld kan de Arc Ultra spraakcommando's verstaan om acties uit te voeren. Je hebt de keuze uit de spraakassistent van Sonos zelf (die geen Nederlands begrijpt) en Amazon Alexa.

Een fijne nichefunctie is dat de Arc Ultra verbinding kan maken met de los verkrijgbare Sonos Ace-hoofdtelefoon. Eenmaal draadloos gekoppeld kun je met een druk op de knop van de hoofdtelefoon het geluid uit de soundbar stopzetten en alleen nog laten klinken uit de hoofdtelefoon. Zo kijk jij met prettig geluid een spannende film zonder je partner of kinderen om je heen af te leiden. Zij kunnen gewoon muziek luisteren via andere Sonos-speakers, als je die hebt. Hoewel niet elke Arc Ultra-bezitter de Ace-hooftelefoon zal kopen, is de audiowisselfunctie zelf bijzonder prettig in gebruik. Andere soundbarmerken weten zo'n functie namelijk niet zó goed te integreren met hun hoofdtelefoons.

Conclusie: Sonos Arc Ultra kopen?

De Sonos Arc Ultra is een premium soundbar met dito prijs. Je krijgt er een soundbar voor terug met ruimtelijk en krachtig geluid, waar je plezier van hebt tijdens het kijken van televisie, films en series. Maar vlak ook het luisteren van muziek niet uit, want de Arc Ultra klinkt ook op dat vlak lekker. Zeker in combinatie met andere Sonos-speakers, want dat ecosysteem zit nog steeds bijzonder goed in elkaar. Al met al is de Arc Ultra een heel prettige aanvulling op je televisie.

Samen met vier nieuwe smartphones en nog een ander setje oordoppen kondigde de Chinese fabrikant Oppo aan dat de Enco Air 4 Pro officieel naar Europa komt. Het is een licht aangepaste versie van de OnePlus Nord Buds 3 Pro en kost 99 euro.

Ooit stond het merk Oppo bekend als leverancier van hoogwaardige audio- en videoproducten. We kennen mensen die nog altijd dankbaar gebruikmaken van dure premium speakers van dit merk, of de bekende blu-rayspeler waarmee de gigant Europa overheerste. Dat de focus nu volledig ligt op het uitbrengen van midrange smartphones en betaalbare oordopjes moet een doorn in het oog zijn van iedereen die het merk altijd een warm hart toedroeg.

Tot overmaat van ramp treedt Oppo ook nog vaak in de voetsporen van OnePlus als het om oordoppen gaat. Of tenminste, in Europa. Meestal brengt de fabrikant een setje goedkopere earbuds uit in Azië, en hevelt zustermerk OnePlus alles over onder zijn eigen merknaam in Europa. En daar blijft het dan bij. Maar nu is de situatie anders. De Enco Air 4 Pro-oortjes kwamen eerst uit in Azië en als OnePlus Nord Buds 3 Pro uit in Europa. En nu is de 4 Pro ook hier te koop.

©Wesley Akkerman

Hogere prijs, maar…

Ondanks de gelijke basis zijn er toch wat verschillen tussen de OnePlus- en de Oppo-oortjes. Die hebben we reeds benadrukt in de recensie over de Nord Buds 3 Pro, maar nemen we voor dit stuk nog even snel met je door. De Oppo Enco Air 4 Pro heeft een hogere adviesprijs van 99 euro (ten opzichte van 79 euro voor die van OnePlus), maar heeft daarentegen wel de beschikking over een high-res audioformaat in de vorm van de minder bekende LHDC-audiocodec.

LHDC is qua kwaliteit vergelijkbaar met LDAC van Sony, en scoort op het gebied van low-latency-audio net wat beter. Daardoor past die technologie beter bij de gamers onder ons, die meer profijt hebben van een snelle audioverbinding dan mensen die alleen naar muziek luisteren. Je toestel moet LHDC wel ondersteunen; aangezien de codec direct in de Android-basis gebouwd zit, kun je denken dat het wel goed zit. Het blijft helaas bij denken, want bevestiging krijg je niet.

©Wesley Akkerman

Minder aantrekkelijk

We hebben zowel de standaard Android-instellingen als de app overhoop gehaald, maar hebben nergens een optie zien staan waarmee we van audiocodec kunnen wisselen. Ook hebben we geen informatie over de verbinding zien staan, waardoor we dus niet met zekerheid kunnen zeggen of we LHDC hebben gebruikt. Totdat we in de ontwikkelaarsopties zagen dat we ‘gewoon’ via AAC hebben zitten luisteren. LHDC was nergens te bekennen.

Zoiets kan aan de smartphone liggen, en dat is in ons geval ook zo. Het toestel waarmee we de Oppo Enco Air 4 Pro testen, is de Pixel 9 Pro XL. Om toch toegang te krijgen tot de genoemde codec, dien je een Oppo-smartphone te gebruiken. Die ondersteunen LHDC wel. We snappen het: Oppo is niet het enige bedrijf dat bepaalde opties liever binnen het eigen ecosysteem houdt, maar dat maakt zo’n setje wel veel minder aantrekkelijk voor mensen daarbuiten.

©Wesley Akkerman

Verder precies hetzelfde

Verder is de Oppo Enco Air 4 Pro op het ontwerp na (dat voor de gelegenheid is ontdaan van die gekke spikkeltjes) precies hetzelfde als de OnePlus Nord Buds 3 Pro. Dat betekent dat de oordopjes over steeltjes beschikken, die uit je oren kunnen vliegen zodra je je haar goed wilt doen. Dit design heeft voor sommige mensen het voordeel dat ze juist wel goed in de gehoorgang blijven zitten, maar dat zal dus per gebruiker verschillen. Ze zitten in elk geval redelijk strak.

Verder zijn ze voorzien van een IP55-certificaat, bluetooth 5.4, Google Fast Pair en een batterijduur van 5,5 tot 12 uur. Dat is afhankelijk van of je de ruisonderdrukking gebruikt. Het doosje kan de accuduur oprekken tot 20 met of 44 uur zonder ANC. Dat is niet verkeerd, maar ook niet uitmuntend. De ruisonderdrukking is bovendien zeer redelijk en past zich steeds aan je omgeving aan. Hoge tonen hoor je meestal nog wel, maar lage tonen worden gelukkig netjes weg gefilterd.

©Wesley Akkerman

Warm maar blikkerig

De drivers van deze oortjes zijn 12,4 millimeter groot en bieden zowel AAC- als SBC-codecs (naast LHDC). Dat is voldoende voor vrijwel alle Android-, iOS- en Windows-apparaten. Verder kun je met twee apparaten tegelijkertijd verbinding maken dankzij multipoint-ondersteuning. De belkwaliteit laat verder iets te wensen over. Soms kun je iemand lastig verstaan, maar andersom hebben we geen negatieve feedback ontvangen.

Over het algemeen zijn we gematigd positief over de audiokwaliteit. Hoewel de verplichte HeyMelody-app geen uitgebreide equalizer aanbiedt, zijn er toch wat opties beschikbaar waarmee je het geluid kunt personaliseren. Zo kun je wat meer nadruk op de basgeluiden leggen, waardoor de sound warmer en dieper klinkt. Daar staat tegenover dat het in de hoogte wat blikkerig klinkt en dat instrumenten in de volle breedte weinig ruimte krijgen. Maar voor popmuziek is het prima.

Oppo Enco Air 4 Pro kopen?

We snappen best waarom je een setje oordoppen van Oppo overweegt voor minder dan 100 euro. Het kan fijn zijn als al je draagbare producten zich in hetzelfde ecosysteem bevinden. Maar in dit geval doe je er beter aan om verder te kijken. Voor 99 euro kun je betere producten vinden, zoals de Audio-Technica ATH-CKS30TW+ of de Teufel Airy TWS 2. Toegegeven, die hebben hun eigen problemen, maar ze bieden dezelfde ervaring voor alle gebruikers.

Het belangrijkste verschil tussen de Oppo Enco Air 4 Pro en OnePlus Nord Buds 3 Pro, die vrijwel identiek aan elkaar zijn, zit verstopt achter een grote betaalmuur in de vorm van een smartphone. Zonder Oppo-telefoon krijg je geen toegang tot audio in hogere resolutie en heb je dus een ondermaatse muziekervaring. De oortjes klinken an sich warm, maar zonder de juiste support ook blikkerig en smal genoeg om bepaalde muziekinstrumenten in de breedte te missen.

Terwijl Huawei de aandacht trekt met de Mate XT, een smartphone met twee vouwlijnen, brengt het tegelijkertijd de Mate X6 uit. Dit model heeft een enkele vouwlijn – je zou het inmiddels bijna traditioneel kunnen noemen. Tijd voor een uitgebreide review.

Een vouwbaar toestel zoals de Huawei Mate X6 traditioneel noemen is zowel een compliment als een teken dat dit soort toestellen inmiddels helemaal ingeburgerd is. Misschien lopen we op de ID-redactie wat voor als het gaat om smartphonetrends, maar vouwbare smartphones zijn een beetje de magie verloren waarmee ze zeven jaar geleden in de markt gezet werden. De nieuwigheid is eraf, maar dat betekent niet dat ze niet meer bijzonder kunnen zijn. Met een prijskaartje van 1.999 euro zou de Huawei Mate X6 dat in elk geval wél moeten zijn.

Voor dat bedrag haal je een smartphone in huis met 12 GB aan werkgeheugen en 512 GB aan interne opslagruimte. Ter vergelijking: een Galaxy Z Fold 6 met dezelfde configuratie heeft een adviesprijs van net iets meer dan 1800 euro. Daar krijg je overigens een veel betere processor voor terug. In de Mate X6 zit mogelijk (zie kader hieronder) de Kirin 9020. Op papier valt deze processor qua prestaties tussen de Google Tensor G2 en G3 (de cpu's uit de Pixel 7 en Pixel 8). De 9020 doet het slechter dan de Snapdragon 8s Gen 3, maar scoort wel beter dan de 7s Gen 3. Dat zijn allebei midrange chipsets.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

In-house ontwikkeld

Technisch gezien betaal je 2000 euro voor een premium smartphone met een midrange processor—geen ideale combinatie. Maar als je niet zo met chipsets bezig bent, merk je dat misschien niet eens. De vraag is vooral: hoe presteert hij in de praktijk, en voelt het alsof je iets tekortkomt? Een groot voordeel van de cpu is dat hij in-house is ontwikkeld, waardoor Huawei de software er optimaal op kan afstemmen. Daardoor heb je in de basis een vlot ogend en aanvoelend systeem, dat dagelijkse taken moeiteloos hanteert.

De smartphone houdt zich redelijk staande bij dagelijks gebruik. Apps openen snel, animaties ogen vloeiend en haperingen blijven uit. Omdat de Mate X6 niet op Android draait, konden we onze gebruikelijke tests met specifieke apps en games niet uitvoeren. We hebben dus met andere tools getest dan we normaliter gebruiken. Daaruit blijkt dat het toestel best wat belasting aankan zonder echt heet te worden. Games draaien over het algemeen prima, maar voor de hoogste grafische instellingen moet je concessies doen op de framerate.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Fijne klik

Je merkt wat warmteontwikkeling bij het luxe ogende ecoleer op de achterkant en het aluminium frame, maar bij Samsung ligt dat niveau hoger. Dat komt deels doordat Samsungs processor krachtiger is dan die van Huawei, maar ook minder ingespeeld op de rest van de hardware. De Mate X6 straalt sowieso hoogwaardigheid uit met zijn afgeronde hoeken en relatief platte ontwerp. Dichtgeklapt is hij ongeveer even dun als een Pixel 9 Pro XL. Aan de binnenkant is de vouwlijn nauwelijks zichtbaar, tenzij het licht er precies op valt. Enfin, hier scoort Huawei punten mee.

Met je vinger voel je de vouwlijn wel: twee kleine bobbels vlak achter elkaar. Dat is echter niet anders bij de concurrentie. Openklappen gaat soepel, terwijl dichtvouwen gepaard gaat met een fijne klik. Het enige wat we minder vinden, is het IP-certificaat. Dit is een X8-variant, waardoor het toestel minder goed bestand is tegen stof en vuil dan Samsungs vouwmodellen. Maar goed, vouwtelefoons en zand gaan sowieso niet samen als je krassen en andere schade wilt voorkomen.

©Wesley Akkerman

Weergaloos 7,93-inch display

Aan de voorkant zit een 6,45-inch scherm, hoog en smal zoals bij veel vouwmodellen. Dit kan ervoor zorgen dat sommige apps en content wat krapper aanvoelen, simpelweg omdat er minder breedte is. Uitgevouwen krijg je echter een weergaloos 7,93-inch display, met een hoge verversingssnelheid, diepe kleuren en een prettige kleurtemperatuur. Beeldmateriaal komt hier uitstekend op tot zijn recht. Beide schermen maken gebruik van oled-technologie.

De Huawei Mate X6 breekt geen records op het gebied van de maximale helderheid, maar met een maximum van 1800 nits blijft het scherm ook op zonnige dagen goed afleesbaar. Je zou kunnen zeggen dat meer dan dit niet nodig is. Maar sommige consumenten en fabrikanten vinden het fijn als bepaalde cijfertjes hoger zijn dan elders, omdat het een verkoop- of juist aankoopargument kan zijn. Hoe dan ook, over de beeldkwaliteit van beide schermen valt qua prestaties eigenlijk niets te klagen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Overzichtelijk en toegankelijk

Over het besturingssysteem an sich hebben we ook weinig klachten. Zoals bekend draaien de apparaten van de Chinese fabrikant niet meer op Android, maar het besturingssysteem op de X6 is wel hevig geïnspireerd door Android 12. Wie bekend is met toestellen van Xiaomi en Oppo zal de systeemindeling herkennen. Alles oogt overzichtelijk en opties staan op de plekken waar je ze zou verwachten. Ook het snelmenu biedt soelaas in veel situaties. Het systeem, dat EMUI 15 heet, is toegankelijk, ook voor de mensen die wat minder techwijsheid hebben.

Huawei heeft daarnaast geen rechten meer om Android-apps te gebruiken. Voor sommige mensen een minpunt (want die zijn ze immers gewend) en voor anderen juist een pluspunt (want er is een Google-alternatief). De AppGallery biedt tegenwoordig veel apps aan die je elders ook aantreft, maar de kans is groot dat je iets mist. Google-apps zijn met een technische omweg te gebruiken, maar functioneren dan niet altijd helemaal lekker. Kortom: aan de appervaring kan het schorten. Ook is het zo dat het toestel meteen volstaat met allerlei (overbodige) apps.

Testfoto's Huawei Mate X6

Previous slideNext slide

Indrukwekkende camera's

Tot slot kijken we nog even naar de drie camera's achterop. Dit zitten verwerkt in een opvallende en stijlvolle module, waardoor het geheel minder standaard oogt. Het gaat om een groothoeklens van 50 megapixel, een telelens van 48 megapixel (die vier keer optisch kan inzoomen) en een ultragroothoeklens van 40 megapixel. Vooral de professionele stand van het apparaat biedt veel mogelijkheden met betrekking tot focus, lichtinval, kleurgebruik, enzovoorts. Dat maakt het camerasysteem even volwaardig als uitgebreid. Maar als je daar allemaal geen zin in hebt: geen probleem. Dan gebruik je gewoon een van de andere standen.

De beelden ogen over het algemeen scherp, levendig en natuurlijk. Er is geen sprake van overdreven bewerking of kunstmatige opsmuk. En hoewel de Mate X6 avondfoto's goed vastlegt, kan de belichting soms nét te ver doorschieten, waardoor een opname onnatuurlijk fel oogt. Inzoomen gaat soepel, maar de ultragroothoeklens stelt iets teleur. Die maakt beelden soms zachter dan ze in werkelijkheid zijn.

©Wesley Akkerman

Huawei Mate X6 kopen?

Onderaan de streep is de Huawei Mate X6 in veel opzichten een typische Huawei-smartphone. De bouwkwaliteit is uitstekend, de camera's presteren goed en het softwarepakket is even overzichtelijk als soepel. Het vouwen gaat met een groot gemak en de vouwlijn is niet per se zichtbaarder dan op de Fold-modellen van Samsung. Al met al een indrukwekkende smartphone.

Toch zijn er ook minpunten. Zo kun je geen Android-apps downloaden, waardoor je bepaalde apps moet missen die je wellicht gewend bent. Daarnaast blijft Huawei vaag over de gebruikte processor en het updatebeleid, wat onzekerheid schept. De chipset is prima voor alledaagse taken, maar steekt op dit prijsniveau ongunstig af tegen de concurrentie. En als je 2000 euro neertelt, wil je meer dan een midrange processor. Ben je een groot Huawei-fan? Dan kun je het overwegen — mits de prijs gaat zakken.