De Dyson Zone is een premium koptelefoon met actieve ruisonderdrukking, die geleverd wordt met een vizier dat je van gereinigde lucht voorziet. De kosten: 699 euro voor de variant met acht accessoires, of 649 euro voor een versie met zes accessoires.

Voor deze recensie testen wij het duurste pakket. Een verschil tussen beide varianten is dat het duurste model een stevige, grote case heeft, waar je de Dyson Zone rechtop in kunt plaatsen om hem te beschermen. Ook is er een adapter voor vliegtuigen aanwezig. Verder zijn beide versies gelijk aan elkaar en krijg je dezelfde koptelefoon met het contactloze vizier. Het complete pakket weegt zo’n 670 gram en dat is veel meer dan een headset gemiddeld weegt. En dat terwijl het gros van het vizier voorop gemaakt is van plastic. Dat extra gewicht is te danken aan het luchtfilteringssysteem.

En vooral dat plastic vizier valt op. Sterker nog, het is een beetje een doorn in het oog. De Dyson Zone heeft een premium afwerking en is gemaakt van hoogwaardige materialen, maar dat stuk kunststof voorop doet toch wat af aan het aanzicht. Daarnaast heb je het idee dat deze accessoire snel kan breken en is het jammer dat er snel vingerafdrukken op achterblijven. Voor zo’n duur product als dit, en op een markt waar de concurrentie moordend is, mag en moet je meer verwachten. Waarschijnlijk is dit nu zo gedaan om extra gewicht te voorkomen, maar het vizier an sich voelt nu te goedkoop aan.

©WA | ID.nl

Luchtzuiverend vizier op Dyson Zone

Voordat we het over de audioprestaties hebben, blijven we even bij dat vizier. Want dat is hét unieke onderdeel van deze premium koptelefoon. Binnen de app, en via een knopje op de headset, kun je de snelheid van de luchtstroom aanpassen. Je kunt ook gewoon gebruikmaken van de automatische stand, zoals op de zelfstandige luchtreinigers van het bedrijf. Als je zit – bijvoorbeeld wanneer je een recensie tikt – dan blijft die op de laagste stand staan. Ga je rennen – om de trein te halen – dan kan het zijn dat de luchtstroom extra op gang komt. Je kunt ook zelf voor een van de drie standen kiezen.

Binnen de app kun je overigens zien hoe het gesteld is met de luchtkwaliteit. Als je je woonplaats invoert, dan krijg je tevens een rapport over je omgeving te zien. Zo kun je dus voor jezelf bepalen of het nodig is dat vizier te gebruiken of niet. Met het vizier is het mogelijk schone lucht richting je neus en mond te bewegen, zodat je minder last hebt van de vervuilde lucht om je heen. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat de buitenlucht er over het algemeen op achteruitgaat, dus dan is zo’n persoonlijke luchtreiniger (annex koptelefoon) geen overbodige luxe meer.

©WA | ID.nl

Waar beschermt de Dyson Zone tegen?

Het is niet zo dat het vizier beschermt tegen virussen, dus verwacht geen wonderen. Maar andere zaken die in de lucht hangen, worden wel gefilterd. De Dyson Zone vangt 99 procent van de deeltjesvervuiling zo klein als 0,1 micron op, terwijl K-Carbon, met kalium verrijkte koolstoffilters, zich richten op de heersende zure gassen die het meest worden geassocieerd met stadsvervuiling, waaronder NO₂ (stikstofdioxide) en SO₂ (zwaveldioxide). In beide gevallen kunnen die stoffen een negatieve impact hebben op je longen: van simpele irritaties tot nare beschadigingen.

Nu zijn dit wat versimpelde beweringen, maar ze laten wel zien waarom het op z’n minst belangrijk is op de algemene luchtkwaliteit om je heen te letten. Met de luchtkwaliteit is het in Nederland gelukkig relatief goed gesteld ; de meest recente cijfers laten in ieder geval een matig tot goed beeld zien. Via de Atlas Leefomgeving kun je heel makkelijk controleren hoe het in jouw buurt gesteld is. Hier in de buurt is de luchtkwaliteit matig, maar niet schadelijk – en dan heeft zo’n persoonlijke luchtreiniger wellicht minder nut. Maar als je in een omgeving woont waar de kwaliteit wel degelijk minder of slecht is, dan kun je zoiets als de Dyson Zone overwegen.

©WA | ID.nl

De luchtstroom en het vizier

Mocht je je toch – om wat voor reden dan ook – zorgen maken over die luchtkwaliteit, dan kun je dat vizier van de Dyson Zone heel gemakkelijk vastklikken aan de koptelefoon. Dat kan maar op één manier, omdat de magnetische aansluitingen maar op één manier passen. Vervolgens gaat het systeem meteen aan (zo niet, dan regel je dat met een druk op de knop) en voel je direct een koude stroom richting je mond en neus gaan. Op de laagste stand is dit een zacht en aangenaam briesje, terwijl de tweede stand iets harder gaat. De derde stand is echt merkbaar anders. Dan voel je de lucht niet alleen naar je mond gaan, maar ook rondzweven binnen het vizier. Je hoeft er in elk geval nooit over te twijfelen of het systeem werkt of niet.

Aan het gebruik van de Dyson Zone met vizier kleeft wel een nadeel. En nee, dan bedoelen we niet dat je er als een Batman-schurk uitziet; want als het systeem doet wat het moet doen en je hier echt wat aan hebt, dan is dat een kleine prijs om te betalen. Vervelender is het feit dat je lippen en mond na verloop van tijd droog worden. Misschien heb jij daar minder last van, maar hier valt dat na een half uur dragen al op.

©WA | ID.nl

Niet echt contactloos

Daarnaast vinden we het begrip contactloos wat rekbaar in dit geval. Wij merken dat onze kin nogal vaak de onderkant aanraakt, en dat anders de onderlip de rand meeneemt. Nogmaals: ook hier kunnen de persoonlijke ervaringen anders zijn, omdat niet iedereen dezelfde kin of lippen heeft. Verder hoor je altijd de motor van de luchtreiniger draaien, ook wanneer je naar je muziek luistert. Je went er wel aan, dus dat is oké. Maar als je de headset opdoet zonder het vizier (met of zonder actieve ruisonderdrukking), dan merk je pas hoe erg dat lage zoomgeluid eigenlijk was.

We gaan het in de alinea hierna over de audiokwaliteit hebben. Eerst willen we nog een laatste aspect over dat vizier delen. Op het moment dat je hem aan hebt staan, je naar je muziek luistert en hem omlaag drukt, dan gaat de luchtreiniger uit. Ook gaat de muziek op pauze. Gelukkig kun je dit gedrag aanpassen binnen de app, want dat is niet altijd wenselijk in onze ervaring. Dus we zijn blij dat Dyson hieraan gedacht heeft. Verder kun je in de MyDyson-app een volumebegrenzing inschakelen en een (beperkte) equalizer gebruiken; je hebt dus wel iets aan de app.

©WA | ID.nl

Dyson Zone als koptelefoon

De Dyson Zone is natuurlijk een premium koptelefoon. Maar omdat dat contactloze vizier zo’n uniek en intrinsiek onderdeel is van de ervaring, vinden we het belangrijk dat we dat onderdeel goed uitleggen en bespreken, zodat je weet waar je aan toe bent. Maar de audio-ervaring is zeker geen ondergeschoven kindje in deze recensie. Zo is het goed om te weten dat de Zone een uitschuifbare band heeft, inclusief een zacht hoofdkussentje. Ook kun je de oorcups draaien en kantelen, waardoor je ongetwijfeld een comfortabele pasvorm vindt (ondanks dat gewicht!).

Op de oorcups zitten twee knoppen. De ene is bedoeld voor de luchtreiniger, terwijl je met de tweede de muziek bedient. Ook kun je bijvoorbeeld de actieve ruisonderdrukking activeren, door twee keer op de oorcups rechts te tikken. Van dergelijke bedieningsopties zijn we nooit gecharmeerd, omdat ze meestal niet goed werken. En dat is ook hier het geval. Je moet heel specifiek tikken om de functie te (de)activeren, waardoor we hem liever via de app bedienen. Verder is er een usb-c-poort voor het opladen en kun je apparaten koppelen via het (verouderde) bluetooth 5.0.

©WA | ID.nl

Accuduur loopt klappen op

Nu is er weinig mis met bluetooth 5.0, maar updates aan dat draadloze protocol hebben ervoor gezorgd dat bijvoorbeeld de accuduur er flink op vooruit kan gaan. Hoewel je an sich niets te klagen hebt over vijftig luisteruren zonder actieve ruisonderdrukking aan (dat is meer dan bij Sony’s marktleider), wordt de accu leeggezogen zodra je de luchtreiniger gebruikt. Op de laagste filterstand is de accu na vier uur al leeg, terwijl de andere twee standen het tweeëneenhalf en anderhalf uur uithouden. Schone lucht is fijn, maar voor een koptelefoon is maximaal vier uur accuduur helaas vrij laag.

Met ongeveer drie uur opladen is de accu weer helemaal vol. En als je korte reizen maakt met het ov, en je graag de lucht gefilterd wilt hebben, dan kun je er in principe een paar dagen mee doen voordat je de oplader erbij moet pakken. Het is maar net wat je waardevol vindt en waar je behoefte aan hebt. Dat geldt niet alleen voor het gebruik van dat luchtfilteringssysteem, maar ook de Dyson Zone in het algemeen. Dit is een product waar nog maar weinig mensen écht mee bezig zijn, maar dat mogelijk in de toekomst z’n waarde kan bewijzen – mits je in een omgeving met slechte luchtkwaliteit woont.

©WA | ID.nl

Oké, maar hoe klinkt de Dyson Zone?

Vanaf het eerste moment dat je de Dyson Zone opzet, zul je verrast worden door de audiokwaliteit. Niet omdat dit de beste koptelefoon van dit moment is, maar omdat dit het eerste audioproduct van de Britse fabrikant is. Concurrenten als Sony en Bowers & Wilkins doen dit natuurlijk al veel langer, waardoor ze veel meer hebben kunnen innoveren en subtiele veranderingen konden aanbrengen. Maar voor een eerste poging klinkt de Dyson Zone allesbehalve slecht. De bas kan wat werk gebruiken, maar nergens horen we een sisklank of scherpe of juist afgemeten tonen.

Je zou de equalizer kunnen gebruiken om het een en ander op te vangen, maar helaas biedt dat app-onderdeel geen soelaas. Je hebt maar drie opties tot je beschikking, en kunt verder zelf niet aan de knoppen draaien. Met de basboost kun je het geluid wat warmer laten klinken, maar meer dan dat wordt het niet. Ondanks dat maakt het basgeluid genoeg indruk, maar je merkt dat het wat op de achtergrond zit. Vocalen krijgen bovengemiddeld veel ruimte van de Dyson Zone. Plus, niet geheel onbelangrijk, de actieve ruisonderdrukking beïnvloedt de audiokwaliteit geenszins.

©WA | ID.nl

Audiospecificaties

Wanneer je gebruikmaakt van de draadloze bluetoothverbinding, dan krijg je toegang tot drie audiocodecs: sbc, aac en lhdc (voor de hogere kwaliteit). Als iOS-gebruiker blijf je helaas steken op aac, maar daar kan de Zone niets aan doen. Voor deze prijs hadden we liever gezien dat Dyson wat extra audiocodecs zou ondersteunen, zoals een versie van aptX – maar dat is helaas niet het geval. Qua verbinding en codecs stelt het pakket dus wat teleur. Verder is het mogelijk de koptelefoon bedraad aan te sluiten, met een usb-c-naar-audiojackkabel. Een fijn back-upmiddel.

En nog even over de actieve ruisonderdrukking gesproken: die is gelukkig van hoog niveau. De Dyson Zone heeft ook al een fijne passieve onderdrukking, omdat de oorcups prettig om je oren zitten. Je kunt een deel van het geluid van de draaiende motor in de koptelefoon afschermen, en andere geluiden vanuit de omgeving zijn veel minder aanwezig. Is dit de beste actieve ruisonderdrukking op de markt? Zeker niet. Maar de functie werkt goed, sluit je af van je omgeving en heeft zoals gezegd geen negatieve invloed op de audiokwaliteit. Meer kun je haast niet vragen van een koptelefoon.

Dyson Zone kopen?

Als we ergens van houden op de ID.nl-redactie dan zijn dat toffe gadgets. We houden van futuristische producten en apparaten die vooruitlopen op de marktontwikkelingen. Ook vinden we het belangrijk dat een product over het algemeen een aanvulling moet zijn op je leven en je niet met extra problemen opzadelt. En als je ergens heel veel geld aan uitgeeft, mag je eigenlijk niet achterblijven met wensen. De Dyson Zone is een cool product dat futuristisch oogt en voorloopt op de concurrentie als het gaat om een maatschappelijke innovatie, maar toch blijft er wat te wensen over.

We willen niet stellen dat dit op de eerste plaats een draadloze luchtreiniger is en dat de audio-ervaring op de tweede plek komt, want dat zou de Dyson Zone geen eer aan doen. Maar de korte accuduur, die in beeld komt als je het product optimaal wil gebruiken, gooit flink wat roet in het eten. Ook is het zo dat concurrerende koptelefoons, die soms drie- of vierhonderd euro goedkoper zijn, beter klinken en een betere actieve ruisonderdrukking aanbieden. De Zone klinkt écht niet slecht hoor, begrijp ons niet verkeerd – maar de audiokwaliteit komt bijvoorbeeld niet in de buurt van de Sony WH-1000XM5.

Je kunt de Dyson Zone kopen als je denkt daar goed aan te doen, juist vanwege de luchtzuiverende kwaliteiten. Als je je zorgen maakt om de luchtkwaliteit én je bent nog in de markt voor een koptelefoon, dan is dit het product voor jou. Maar we hebben het idee dat Dyson dit product uitbrengt als signaal, om mensen bewust te maken van de afnemende luchtkwaliteit. We kunnen ons niet voorstellen dat het bedrijf écht blij is dat de Dyson Zone ‘nodig’ is – dus laten we hopen dat we maatregelen treffen om de luchtkwaliteit te verbeteren, zodat we er straks niet allemaal bij hoeven te lopen als een superschurk.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.